بهمن،ماه شوریدگان دلداده ایست که سرمست از کلام و پیام آن پیر می فروش،خود را به خط خون و آتش زدند و گل تکبیر را در همه جای این میهن شکوفاندند.

جواد محدّثی

والفجر...سوگند همیشه برپا و برجای ازلی خداوند است،که نوید بخش پگاه روشن پیروزی،در افق جهاد امتهاست.

 جواد محدّثی

هنوز صدای پای او در بهشت شهیدان مانده است

هنوز آفتاب بر گوشه ی جامه ی او بوسه می زند

هنوزسنگریزه ها بر جای پایش بوسه می زنند

هنوز شهیدان به عطر او سرمست اند

هنوز خاک ایران از ورود او سرافراز است

دوازده بهمن سالروز متبلور شدن دلهاست

با ورود حضرت امام خمینی(ره)به میهن اسلامی

مهدی است آنکه نهضت قرآن به پا کند

مهدی است آنکه نیک و بد از هم جدا کند

مهدی است آنکه با کلمات محمّدی

گفتار پوچ ما همه پر محتوا کند

مهدی است آنکه که در شب میلاد او،خدا

او را به مرحبا لک عبدی ندا کند

مهدی است آنکه حُسن دل آرای احمدی

از چهره ی مبارک خود رونما کند

مهدی است آنکه پرچم اسلام راستین

بر قلعه های محکم دشمن به پا کند

مهدی است آنکه خیبر اغنام باب را

با یک تکان حیدرش بر هوا کند

مهدی است آنکه کاخ عظیم ستمگران

با یک  نهیب خویش،دچار فنا کند

مهدی است آنکه مقدم بهجت فزای او

دل را ز رنج و محنت و حسرت رها کند

مهدی است آنکه با لب شمشیر انتقام

تفسیر آیه های عذاب خدا کند

مهدی است آنکه کینه و جنگ و جدال را

تبدیل بر محبت و صلح و صفا کند

مهدی است آنکه از نظری بر جمال او

هر دردمند غمزده کسب شفا کند

مهدی است آنکه از مژده ی فجر طلوع خویش

از پایگاه کعبه به گوش آشنا کند

مهدی است آنکه نخبه ی اصحاب خویش را

یک یک برای نهضت قرآن ندا کند

مهدی است آنکه دولت عدل جهانی اش

حق عظیم عترت و قرآن ادا کند

مهدی است آنکه وقت نماز جماعتش

عیسی به صد نیاز به او اقتدا کند

مهدی است آنکه تابش خورشید طلعتش

قبر نهان فاطمه را برملا کند

مهدی است آنکه تازه کند داغ عاشقان

زان گریه ها که بر حسن مجتبی کند

مهدی است آنکه از حرم پاک فاطمه

قصد زیارت نجف و کربلا کند

مهدی است آنکه رایت سرخ حسین را

با پرچم مظفر خود یک لوا کند

مهدی است آنکه از غم جانسوز کربلا

فریاد یاحسین،به رسم عزا کند

مهدی است آنکه باز،به رفتار زینبی

بر پا عزای تشنه لب نینوا کند

مهدی است آنکه دادسرای نهایی اش

بر پایه های عدل خدایی بنا کند

بر خیز و باز دامن لطفش حسان بگیر

شاید که از کرم به تو هم اعتنا کند

حبیب چایچیان(حسان)

به تماشای طلوع تو جهان چشم به راه

قد رعنای تو را سرو جوان چشم به راه

کی شود با تو صبح و شام کنیم و روشنی بخش دیدگانمان گردی؟

آنان که در برابر عظمت خدا،رکوع و سجود نکنند،در برابر بندگانی مانند خود حقیرانه به خاک خواهند افتاد.

در معبد بزرگ هستی،کسی که به عبادت هستی آفرین نپردازد،از سنگ هم بی احساس تر است.

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج

ولی نازنین صبر اندازه دارد...