تبیان، دستیار زندگی

پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

اَلْخَيْرُ عادَةٌ وَ الشَّرُّ لَجاجَةٌ؛

خوبى عادت است و بدى لجاجت.

پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

اَلْخَيْرُ عادَةٌ وَ الشَّرُّ لَجاجَةٌ؛

پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

اِذا بَلَغَ الرَّجُلُ اَرْبَعينَ سَنَةً وَ لَمْ يَغْلِبْ خَيْرُهُ شَرَّهُ قَبَّلَ الشَّيطانُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ قالَ: هذا وَجْهٌ لا يُفْلِحُ؛

هرگاه انسان چهل ساله شود و خوبيش بيشتر از بديش نشود، شيطان بر پيشانى او بوسه مى‏زند و مى‏گويد: اين چهره‏اى است كه روى رستگارى را نمى‏بيند.

چین و ماچین 

با همین پَر و پاچین

می خوای بری چین و ماچین ؟!  

سر بریدن با پنبه

با پنبه سر بریدن !! 

با محبت و مهربانی، موجبات فلاکت کسی را فراهم آوردن.

از طریق لطف و محبت یا نرمی و ملاطفت به کسی زیان سخت وارد کردن. 

 دشمنی را زیر نقاب مهربانی و دوستی پنهان کردن. 

  مترادف : شتر را با نمد داغ کردن

چشم باز 

با چشم باز، از دنیا رفتن  

با خیال راحت و خاطر آسوده نمردن. به هنگام مرگ نیز نگران موضوعی (مثلاً آیندهء تاریک فرزندان خود) بودن.  

" یکی از ملوک خراسان، محمود سبکتگین را به خواب چنان دید که جمله وجود او ریخته بود و خاک شده، مگر چشمان او که همچنان در چشمخانه همی گردید و نظر همی کرد. سایر حکما از تاویل آن فرو ماندند مگر درویشی که به جای آورد و گفت : هنوز نگران است که ملکش با دگران است. "  (سعدی، گلستان، باب اول، حکایت دوم)

با ریسمان (طناب) پوسیدهء کسی در چاه رفتن   به قول و قسم فردی بدقول، به پشتیبانی فردی غیر قابل اعتماد یا به راهنمایی شخصی ناآگاه قوی دل شدن و خود را به مهلکه انداختن.  

"حسنی هزار تا چاقو بسازد یکیش دسته ندارد، چرا من باید با طناب پوسیده او به چاه بروم؟ "

پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

ويژگى عاقل اين است كه در برابر رفتار جاهلانه بردبارى كند، از كسى كه به او ظلم كرده درگذرد، در برابر زير دست خود متواضع باشد، با بالا دست خود در طلب نيكى رقابت كند، هرگاه بخواهد سخن بگويد بينديشد، اگر خوب بود بگويد و سود برد و اگر بد بود سكوت كند و سالم ماند، هرگاه با فتنه‏اى روبه‏رو شود به خدا پناه برد، دست و زبان خود را نگاه دارد، هرگاه فضيلتى ببيند آن را غنيمت شمارد، شرم و حيا از او جدا نشود و حريص نباشد، اينها ده خصلت‏اند كه عاقل با آنها شناخته مى‏شود.

پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

لا ضَرَرَ وَ لا اِضْرارَ فِى الاِْسْلامِ، فَالاِسْلامُ يَزيدُ الْمُسْلِمَ خَيْرا وَ لا يَزيدُهُ شَرّا؛⁽¹⁾

در اسلام هيچ ضررى نيست و ضرر زدن به ديگران نيز ممنوع است، پس اسلام به مسلمان خير مى‏رساند و شر نمى‏رساند.

پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

تَكَلَّفُوا فِعْلَ الْخَيْرِ وَ جاهِدوا نُفوسَكُمْ عَلَيْهِ، فَاِنَّ الشَّرَّ مَطْبوعٌ عَلَيْهِ الاِنْسانُ؛

در كار خير، خود را به زحمت اندازيد و در اين راه با هوا و هوس خود مبارزه كنيد، زيرا طبيعت انسان به بدى تمايل دارد.