«گواوا» معروف به سیب و زیتون محلی میوه ای منحصر به مناطق گرمسیری به ویژه سیستان و بلوچستان سرشار از ارزش غذایی و دارای کاربردهای درمانی و صنعتی است که در صورت توسعه کشت آن سوددهی و ارزآوری بسیار خوبی خواهد داشت. گواوا معروف به سیب مناطق گرمسیری در گذشته های بسیار دور از مکزیک تا پرو کشت می شد اما امروز کشت و پرورش آن در نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا گسترش یافته است.

گواوا به عنوان میوه دسری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از درخت گواوا به عنوان حصار و همچنین گیاه زینتی نیز استفاده می شود.

گیاه کم توقع
گواوا گیاه بسیار کم توقعی است و کاشت و پرورش آن به صورت باغ یکدست یا مخلوط با سایر درختان میوه به منظور تولید میوه ارگانیک در بسیاری از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا رواج دارد.
کاشت و تولید گواوا در ایران بسیار محدود و کمیاب است و در برخی مناطق هرمزگان و سیستان و بلوچستان از جمله شهرستانهای چابهار، سرباز، نیکشهر و بخش زرآباد کنارک از بسترهای تولید محدود آن در کشور است اما قابلیت صنعتی شدن این میوه را نیز دارند. مناطق عمده کشت این محصول در دنیا کشورهای جنوب آسیا، هاوایی، کوبا و هند است.

زیتون محلی
در زبان بومی جنوب سیستان و بلوچستان گواوا به «زیتون محلی» معروف است. گواوا یا زیتون محلی میوه ای با ارزش غذایی بالا و نسبتا ارزان در مناطق تولید و دارای طعم و عطر خاص است. این میوه منبع غنی «ویتامین ث» و «پکتین» و دارای مقادیر مناسبی از کلسیم و فسفر بوده و همچنین بذر آن غنی از آهن است. میوه گواوا میوه بسیار خوشمزه ای است که از پوست آن سالاد و دسر تولید و ژله گواوا نیز معروف است. ارقام وحشی گواوا منابع خوبی برای تولید ژله هستند لذا در صورت صنعتی شدن از میوه گواوا می توان کره میوه ای، شربت و آبمیوه هم تهیه کرد.
همچنین برگ گواوا در درمان بیماری اسهال مورد استفاده قرار می گیرد و در صنایع رنگ و تانن سازی نیز کاربرد دارد. گواوا درختچه ای است با پوست قهوه ای که در شرایط رطوبتی بالا تا ارتفاع شش تا 9 متر با تنه ای به قطر 30 سانتیمتر یا بیشتر نیز رشد کرده و گسترش می یابد. گواوا دارای ارقام دسری، ارقام مناسب فرآوری و ارقام دومنظوره است.

بخش زرآباد شهرستان کنارک در جنوب غربی ترین نقطه استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران که به «هندوستان کوچک» معروف است و از جمله نقاط مستعد و با ظرفیت های فراوان کشاورزی است که به لحاظ خاک مساعد و آب فراوان به «زرآباد زرخیز» مشهور است.
بخشدار زرآباد می گوید زرآباد یکی از کانونهای تولید محصولات گرمسیری مانند موز، انبه، سیتاپل، کنار، نارگیل، چیکو، تمر هندی، پاپایا و گواوا در کشور است که 30 هکتار از زمینهای آن به کشت گواوا اختصاص دارد. مجتبی شجاعی افزود: این زمینها باکیفیت ترین گواوای ایران را دارند بگونه ای که مشتری خاص خود را داشته و از هر هکتار آن 15 تن محصول برداشت می شود. وی زمان کشت این محصول گرمسیری در گلخانه طبیعی زرآباد را از اسفند تا اوایل اردیبهشت و مهر و آبان ذکر کرد. بخشدار زرآباد گفت: بخش زرآباد قابلیت کشت بیش از هزار هکتار و تولید بیش از 15 هزار تن سالانه این محصول و ایجاد صنایع فرآوری (غذایی، دارویی، صنعتی، دسری و کمپوتی) را دارد.

وی افزود: همچنین این خطه به سبب داشتن شرایط جغرافیایی مناسب و دسترسی به آبهای آزاد و گمرکات و همچنین استقرار در موقعیت پئواکونومیک بندرچابهار به بندرعباس از توانمندی لازم برای صادرات و ارزآوری برخوردار است. شجاعی گفت: در همین چارچوب این بخش می تواند زمینه اشتغال افزون بر هزار نفر را به صورت مستقیم و 600 نفر را به صورت غیرمستقیم فراهم کند.

رضا نجفی رییس سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان نیز گفت: 800 هکتار از باغهای استان به کاشت گواوا اختصاص دارد. وی افزود: 500 هکتار از باغهای گواوا در سیستان و بلوچستان بارور و بقیه غیربارور است که سالانه چهار هزار و 800 تن محصول را تولید و روانه بازار مصرف می کنند.

نجفی گفت: گواوا یا زیتون محلی میوه ای با ارزش غذایی بالا و طعم و عطر خاص است که بیشتر در شهرستانهای چابهار، سرباز، نیکشهر و کنارک واقع در جنوب سیستان و بلوچستان کاشت می شود. وی با بیان اینکه شرایط آب و هوایی جنوب استان برای کشت محصولات گرمسیری بسیار مناسب است، افزود: هفت هزار هکتار از زمینهای این استان به کشت محصولات گرمسیری اختصاص دارد.

رییس جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان گفت: موز بیشترین میزان تولید محصولات گرمسیری سیستان و بلوچستان را دارد و سایر محصولات شامل انبه، گواوا، چیکو، کنار، نارگیل، تمر هندی و «پاپایایا» خربزه درختی نیز در استان کشت می شوند.

منبع : ایرنا

در این بررسی که در موسسه تحقیقاتی سلامت قلب در دانشگاه میشیگان انجام شد، انواع انگور سبز، قرمز و بنفش مورد مطالعه قرار گرفتند و مشخص شد که این میوه در پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی نقش موثری ایفا می کند. برای انجام این تحقیق رژیم غذایی موش های آزمایشگاهی به مدت 18 هفته تحت کنترل قرار گرفت. نتایج نشان داد در موش هایی که روزانه انگور مصرف کرده بودند، فشارخون کاهش یافته و عملکرد سیستم قلبی- عروقی با بهبود قابل ملاحظه ای همراه بوده است.

این اثر به ترکیباتی موسوم به فلاونوئید که به وفور در انگور و سایر میوه ها و سبزیجات یافت می شود، نسبت داده شده است. علاوه بر میوه ها و سبزیجات، کاکائو، قهوه و چای سبز نیز حاوی فلاونوئیدها می باشند.

پرفشاری خون که یکی از بیماری های شایع و کشنده در عصر حاضر می باشد، به فشارخون بالاتر از 14 بر روی 9 اطلاق می شود. اصلاح شیوه زندگی به معنی پیروی از الگوی تغذیه مناسب، پیشگیری از چاقی، ورزش و تحرک مداوم و منظم، پرهیز از مصرف سیگار و الکل و مدیریت استرس، مهم ترین گام در پیشگیری و کنترل بیماریپرفشاری خون به شمار می رود. 

سالاد، ماست، شوری، ترشی یا سبزی خوردن؟ شما عادت به خوردن کدام یک از این خوراکی‌ها با غذاهای اصلی‌تان دارید؟ آیا می‌دانید که در مورد هریک از این مواد غذایی، بایدها و نبایدهایی مطرح است و شما نمی‌توانید بدون محدودیت، هرچقدر که دلتان خواست، آنها را در کنار غذای خود داشته باشید؟

در این مطلب به بررسی خوبی و بدی این چاشنی‌ها یا کنار بشقابی‌ها می‌پردازیم:

شوری و ترشی
انواع شور و ترشی جزو خوراکی‌های طعم‌دهنده و اشتهاآور محسوب می‌شوند. با این حساب، افراد سالمی که کمی بدغذا هستند و اشتهای چندانی به خوردن ندارند، می‌توانند با همراه کردن انواع ترشی‌ها و شورها با غذاهای اصلی خود، اشتهایشان را تحریک کنند و غذای بیشتری بخورند. البته، این توصیه بیشتر برای افراد لاغر و کم‌غذا مطرح می‌شود و به‌طور حتم، افراد چاق با قرار دادن شور و ترشی در کنار بشقاب اصلی غذای خود، پرخوری بیشتری خواهند کرد و به‌طور حتم،‌ مشکل چاقی و اضافه‌وزنشان هم تشدید خواهد شد. از طرف دیگر، شورها حاوی نمک بالایی هستند و مصرفشان به افراد مبتلا به فشارخون، بیماران قلبی و برخی از بیماران کلیوی و آنهایی که پزشک معالجشان برایشان محدودیت‌هایی در مصرف نمک در نظر گرفته است هم توصیه نمی‌شود. ضمن اینکه پیشنهاد مصرف ترشی همراه غذا هم برای افراد مبتلا به زخم‌های گوارشی چندان مطرح نیست چون احتمال تشدید بیماری با مصرف ترشی‌های حاوی سرکه یا آبغوره برای چنین بیمارانی، وجود خواهد داشت. هرگز فراموش نکنید حتی افراد سالم هم باید حجم مناسب و متعادلی از شوروترشی را با وعده‌های غذایی خود مصرف کنند. این حجم متعادل می‌تواند برابر با حدود 2 تا 3 قاشق مرباخوری باشد. زیاده‌روی در مصرف شورها باعث وارد شدن حجم بالایی از نمک به بدن و کم‌آبی بدن می‌شود.

ماست
ماست‌ها انواع مختلفی دارند؛ از ماست‌های ساده گرفته تا انواع طعم‌دار آنها یا ماست و موسیر و ماست و خیار که طرفداران زیادی هم بین ما ایرانی‌ها دارد. ماست، منبع خوبی برای دریافت کلسیم و پروتئین است و خیار هم یک صیفی کم‌کالری و سرشار از آب محسوب می‌شود. به این ترتیب، همراه کردن ظرف کوچکی از ماست و خیار با غذاهای اصلی، مشکلی ایجاد نخواهد کرد. افرادی که مبتلا به چاقی و اضافه‌وزن هستند، می‌توانند سالاد یا ماست و خیار خود را به‌جای همراه غذا، قبل از غذا مصرف کنند. این کار باعث پرشدن حجمی از معده می‌شود و از آنجا که یکی از واکنش‌های سیری، پرشدن حجم معده است، بنابراین اشتهای این افراد برای صرف وعده‌ اصلی غذایی کاهش پیدا می‌کند و آنها غذای کمتری می‌خورند. البته، بهتر است این را هم بدانید که انواع ماست‌ها مانند سایر لبنیات، حاوی پروتئین‌های خاصی هستند که روی جذب آهن موجود در گوشت‌ها تاثیر منفی می‌گذارند. این نوع پروتئین‌ها حتی در جذب آهن «هِم»، اختلال ایجاد می‌کنند. از این‌رو، افراد مبتلا به کم‌خونی، خانم‌ها و دخترخانم‌ها می‌توانند ماست یا ماست‌وخیار خود را با فاصله‌ای از غذای اصلی خود میل کنند و این خوراکی را درست، همراه با غذا نخورند.

سبزی و سالاد
یکی دیگر از کناربشقابی‌های پرطرفدار در ایران، سالاد شیرازی است. شما می‌توانید برای بالا بردن ارزش تغذیه‌ای سالاد شیرازی و وعده اصلی غذایی خود، مقداری آبلیمو، آبغوره یا آب‌نارنج تازه به این سالاد سنتی اضافه کنید. ویتامین C فراوان موجود در لیمو، غوره و نارنج، به جذب بهتر عناصر دوظرفیتی موجود در غذا مانند آهن، کمک می‌کند. با این حساب، افراد سالم می‌توانند غذاهای حاوی گوشت را با سالاد شیرازی میل کنند. نکته مهمی که در مورد این سالاد وجود دارد، این است که با چاشنی‌های ترش طعم‌دار می‌شود و مصرف آن می‌تواند برای افراد مبتلا به مشکل‌های گوارشی مانند زخم یا التهاب معده،‌ مشکل‌ساز بشود. از طرف دیگر، به افراد مبتلا به ناراحتی‌های گوارشی توصیه می‌شود رژیم غذایی کم‌فیبر هم داشته باشند. با این حساب، مصرف انواع سالاد (سالاد کاهو یا سالاد صیفی‌ها)، ماست و خیار و حتی سبزی خوردن باید برای آنها با محدودیت‌هایی همراه باشد. متاسفانه برخی افراد عادت به مصرف سالاد کاهو یا حتی سالاد شیرازی با سس مایونز فراوان دارند. این عادت اشتباه می‌تواند به‌مرور زمان، باعث ابتلا به اضافه‌وزن و چاقی یا بالارفتن چربی خون بشود. افرادی که مشکل گوارشی یا اضافه‌وزن ندارند، می‌توانند سالاد کاهو را با مقداری آبلیمو یا آب نارنج تازه و مقدار کمی روغن زیتون یا کنجد، طعم‌دار کنند.

نظر طب سنتی درباره مصرف سالاد با غذا
دکتر رسول چوپانی، متخصص طب سنتی و عضو هیات‌علمی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی در دومین سمینار تخصصی طب سنتی در زمینه اصلاح سبک زندگی، تاکید کرد که تداخل‌های غذایی باعث ایجاد اختلال در دستگاه گوارشی و سوءهضم می‌شوند: «براساس مطالعه‌های انجام شده در طب سنتی یکی از بدترین عادت‌های خوراکی این است که چند غذای مختلف از نظر رنگ، طعم و کیفیت را در یک نوبت غذایی مصرف کنیم.» براساس این گفته، بهتر است که مصرف انواع سالاد ‌همراه غذای اصلی تاحد ممکن محدود و مصرف سالادها به کمی قبل یا بعد از صرف غذای اصلی، موکول بشود. دکتر چوپانی به این نکته هم اشاره کرد که مصرف یکی، دو بار سالاد ‌همراه غذا، مشکلی ایجاد نمی‌کند اما استمرار این عادت، می‌تواند مشکلات گوارشی مختلفی را در درازمدت برای افراد به وجود بیاورد. وی تاکید داشت که دو غذای سرد، گرم، لزج، نفاخ و قابض نباید همزمان باهم مصرف شوند. به عقیده این متخصص طب سنتی، تداخل غذاها با یکدیگر باعث هضم ناقص، ایجاد اختلال در هضم و در نهایت اثرهای سوء بر دستگاه گوارش می‌شود. از این‌رو، باید با مدیریت در مصرف غذا، شرایط ابتلا به ناراحتی‌های گوارشی و عوارض ناشی از آن را برای خودمان ایجاد نکنیم.

منبع : هفته نامه سلامت

منبع : ایسنا

منبع : هفته نامه سلامت