تبیان، دستیار زندگی

 

12 اسفند روز همدلی مردم ایران در مقابل دشمنان

حوالی قلهك امامزاده ای بین سه تا از قدیمی ترین محله های شمیران جا گرفته كه بیشتر تهرانی ها با آن آشنا هستند،امامزاده اسماعیل از نوادگان امام سجاد.

قبلا اینجا اتاقی كوچك كنار رودخانه دربند بوده اما حالا با برو بیاهای مردم و نذر و نیازهایشان سروسامانی پیدا كرده و بنایش بزرگتر شده است.

برای رسیدن به این امامزاده باید از چهارراه دولت وارد خیابان شهید یزدانیان شوید.

وی پسر بزرگ "محمد حسن خان قوانلو" بود که در "استر آباد" زاده شد. مادرش دختر "اسکندر خان قوانلو" بود. محمد حسن خان بعد از پدر خود، "فتحعلی خان" (سپهسالار طهماسب دوم صفوی) که در 1138 ق کشته شد. ریاست تیره قوانلو ایل قاجار را در استر آباد و "گرگان" بر عهده داشت. وی در کشمکش های ملوک الطوایف در دفاع از "صفویان" (سلطنت شاه اسماعیل سوم) یا به طور مستقل ادعای پادشاهی داشت و در نبرد با "زندیان" و "آزادخان افغان" "اصفهان" را گرفت و "شیراز" را محاصره کرد لیکن به علت رقابت های درونی ایل بدست "محمدعلی خان" یکی از سران تیره "دَوَلوی قاجار" که پیوسته بر تیره دیگر ایل ریاست داشتند کشته و سرش نزد "شیخ علی خان" سردار زند فرستاده شد. "کریم خان زند" با اینکه از گزند یکی از مزاحمان حکومت خود آسوده گشت به شیوه ای انسانی با قاجاریان رفتار کرد؛ وی دستور داد سر محمدحسن خان را با گلاب بشویند و با احترام فراوان در زاویه "حضرت عبدالعظیم" به خاک سپارند (1172ق/1758م).

نوجوانی:

فرزندان محمدحسن خان از بیم سپاهیان زند به ترکمانان پناه بردند و "آغامحمدخان" که پس از کشته شدن پدر رئیس تیره قوانلو گردیده بود در منطقه خود لشگری فراهم آورد، ولی نتوانست در نبرد با حاکم نیرومند گرگان "محمدحسن خان قاجار دَوَلو" (1377ق-1763م) کاری از پیش ببرد و از این رو متواری گردید. لیکن "محمدحسن خان سواد کوهی" حاکم "مازندران" که محل اختفای وی و یارانش را می دانست او و یارانش را در "اشرف" (بهشهر) دستگیر کرد و به تهران نزد کریم خان فرستاد. "وکیل" پس از دلجویی از آنان، آغامحمدخان و خاندان او را دو سال در "دامغان" زیر نظر نگاه داشت ولی به علت عدم اطمینان کافی به توصیه محمدحسین خان آنان را دوباره به تهران آورد و گروهی از جمله "حسینقلی خان" برادر آغا محمدخان را به "قزوین" تبعید کرد و دسته دیگر را که آغا محمدخان نیز در میان آنان بود به شیراز گسیل داشت. پاره ای از افراد برجسته خاندان آغا محمدخان نیز به مرور زمان خود را به شیراز رساندند و به وی پیوستند. منابع حاکی است که همه ی آن ها در دربار زند با احترام روزگار می گذراندند و حسینقلی خان به دستور کریم خان به حکومت دامغان منصوب گردید. وی پس از چندی از محل حکومت خود به مازندران و گرگان رفت و با جمع کردن سپاهیانی از "ترکمانان" و قاجاریان، با نام "جهانسوز شاه" ادعا سلطنت کرد و "بار فروش" (بابل) را مرکز حکومت خویش ساخت اما در برابر لشگریان زند شکست خورد و گروه بسیاری از مردم مازندران به دستور "زکی خان" زند (پسر عموی کریم خان) کشته شدند. حسینقلی خان که او را "پادشاه بی تخت و تاج" نامیده اند در 1181ق-1767م توسط 2 تن از غلامان خود کشته شد و این امر موجب شد که برادرش آغا محمد خان برای مدتی در دربار کریم خان در شیراز تحت مراقبت شدیدتری قرار گیرد.

در دربار کریم خان:

آغا محمدخان نزدیک به شانزده سال (1177-1193ق/1764-1779م) در شیراز به سر برد. کریم خان با مهربانی بسیار با وی رفتار می کرد. وکیل به او اجازه داده بود که به شکارهای جرگه چند روزه رود و او بیشتر با یکی از دو برادرش، جعفر قلی یا مهدی قلی به شکار می رفت. کریم خان در کارهای سیاسی با وی رایزنی می کرد و با نوعی کنایه او را "پیران ویسه" (وزیر افراسیاب) خطاب می کرد. اعتماد وکیل به او تا آنجا بود که می خواست وی را برای سرکوب کردن شورش حسین قلی خان به مازندران بفرستد. خان قاجار توسط عمه (یا خاله یا خواهر خود) "خدیجه بیگم" که به اندرون شاهی راه یافته بود و نفوذی فراوان داشت، از احوال درونی دربار و ماجراهای سیاسی شیراز با خبر می شد تا اینکه از بیماری و مرگ قریب الوقوع خان زند آگاه گردید. پس به بهانه شکار از شهر بیرون شد و زمانی که نشانه های مرگ وی را دریافت با نیرنگ و شتاب همراه دو برادرش جعفرقلی خان و مهدی قلی خان و چندتن دیگر که شمارشان را تا 17 تن نوشتند در 13 صفر 1193 ق /2 مارس 1779 م از منطقه فارس بیرون آمد و با سختی و تنگدستی خود را به اصفهان و از آنجا به دولاب تهران رساند. در اصفهان و ورامین گروهی از سران قاجار و خوانین ایلات به او پیوستند. در سر راه خود به مازندران یکی دو محموله "مالیت و خزانه" حکومت را که به شیراز می بردند، مصادره کرد.

استوار سازی سلطنت:

الف- نبردهای ابتدایی: آغا محمد خان 36 تا 38 سال داشت که به مازندران رسید در اینجا گروهی از قاجاریان به وی پیوستند، برادرش "مرتضی قلیخان" که پیش از وی قدرتی در منطقه به دست آورده و خود را پادشاه خوانده بود از ورود آغا محمدخان به گرگان جلوگیری کرد. کشمکش میان آغا محمدخان و مرتضی قلیخان و دیگر برادران آغاز گردید. آغامحمدخان پس از چهار سال جنگ و شکست و پیروزی بر برادر خود مرتضی قلیخان چیره شد. برادر به روسیه گریخت و همداستان کاترین دوم در برابر خان گردید. در 1200ق/1785م گیلان و مازندران و زنجان به زیر فرمان آغامحمدخان درآمد. در همان سال با مرگ "علی مرادخان زند" منازع و رقیب نیرومند وی قدرت خان بدین سوی البرز منتقل شد و لرستان و خوزستان نیز مسخر او گردید. بساط روس ها که به بهانه بازرگانی در "شهر اشرف" (بهشهر) کارخانه ای گشوده بودند و خواسته های سیاسی داشتند یکسره برچیده شد. در 1201ق/1786م کردستان و سال بعد یزد به قلمرو آغامحمدخان پیوست. در 1205 ق/1790م پس از جنگ و نیرنگ با افشارهای آذربایجان آن خطه نیز تسخیر شد. آغامحمدخان پس از دو سال و جنگ و نبرد پیگیر و تلاش برای یگانه ساختن تیره های قاجار بر بیشترین ایالات ایران چیره گردید و تهران را به سبب نزدیکی به مازندران و مراتع ایل به جای ساری مرکز حکومت خویش ساخت. وی در این شهر در 1203ق/1788م بی آنکه تاج بر سر نهد بر تخت شاهی نشست و در 1204ق/1789م برادر زاده ی خویش "باباخان" (فتحعلی خان) را به ولیعهدی برگزید.

مشخصات شهید :

نام و نام خانوادگی : سرحان هاشمی ............ نام پدر: حسین خان تاریخ تولد: 19/02/1340... محل تولد : اردبیل وصعیت تأهل: ...متاهل تعداد فرزندان دختر: .2 تاریخ شهادت:(روز ماه سال) ...24/10/1365..... محل شهادت: ... سومار ..... مزار شهید :...بهشت زهرا

 

 

زندگینامه شهید از ولادت تا شهادت :

 

شرح مختصری از زندگی شهید:

شهید بزرگوار در سال 1348 در اردبیل چشم به جهان گشود. در نوجوانی عضو بسیج شد و در ارتش به عنوان سرباز مشغول به كار شد و پس از ازدواج راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. در تاریخ 24/10/1365 در منطقه‌ی عملیّاتی سومار به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمد.

 

 

روحش شاد و راهش پر رهرو باد

این روزها در کشور ما زمان تبلیغات داوطلبان نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی است. غیر از آنان که صلاحیتشان به هر دلیل احراز و تایید نشده است و البته همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی تصریح کرده اند امکان اشتباه در مورد آنان وجود داشته و نیز چیزی از شان و صلاحیتشان برای کارها و مناصب دیگر کاسته نشده است، دیگر نامزدهای نمایندگی مردم به معرفی و تبلیغ خود پرداخته اند. این تبلیغات تابع مقررات و قوانین ویژه ای است که اکنون مورد بحث نیست. اما...

بارها گفته و نوشته ام، و هر بار که تجربه جدیدی از انتخابات پیدا می شود، بیشتر باور می کنم که مدل کنونی انتخابات مناسب با مبانی دینی و شایسته پیشینه ملی ما ایرانیان نیست. این شیوه مراجعه به رای مردم گرته برداری کورکورانه از فرهنگ غربی است که آثار و لوازم خاص خود را به همراه خواهد داشت. باید تادیر نشده طرحی نو در انداخت که البته اکنون محل بحث نیست.

رقابت انتخاباتی؛ آری یانه؟
یکی از مهمترین نمودهای تفاوت فرهنگی در حوزه انتخابات، مساله تبلیغات نامزدها و چیزی است که امروزه رقابت های انتخاباتی خوانده می شود. آیا اصولاً رقابت، به این معنی، در فرهنگ اسلامی پذیرفتنی است یا مردان خدا تنها زمانی تن به پذیرش تحمیلی مسئولیت می دهند که حجت بر آنان تمام شده و راهی برای گریز نداشته باشند؟

در توجیه پذیرش این روش حداکثر آن است که بگوییم: «بدون شک تعریف خویش کردن کار ناپسندى است، ولى با این حال این یک قانون کلى نیست، گاهى شرائط ایجاب مى کند که انسان خود را به جامعه معرفى کند تا مردم او را بشناسند و از سرمایه هاى وجودش استفاده کنند و بصورت یک گنج مخفى و متروک باقی نماند.

در آیات فوق نیز خواندیم که یوسف به هنگام پیشنهاد پست خزانه دارى مصر خود را با جمله "حَفیظٌ عَلیمٌ" ستود، زیرا لازم بود سلطان مصر و مردم بدانند که او واجد صفاتى است که براى سرپرستى این کار نهایت لزوم را دارد.

لذا در تفسیر عیاشى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانیم که در پاسخ این سؤال که آیا جایز است انسان خودستائى کند و مدح خویش نماید؟ فرمود: "نَعَم، اِذَا اضطُرَّ اِلیهِ. اَما سَمِعتَ قَولَ یوسُفَ: اجعَلنى عَلى خَزائِنِ الارضِ، اِنّى حَفیظٌ عَلیمٌ. و قَولَ العبد الصّالِحِ: وَ اَنَا لَکُم ناصِحٌ اَمینٌ"؛ آرى هنگامى که ناچار شود مانعى ندارد آیا نشنیده اى گفتار یوسف را که فرمود: مرا بر خزائن زمین قرار ده که من امین و آگاهم، و همچنین گفتار بنده صالح خدا (هود) من براى شما خیرخواه و امینم» (تفسیر نمونه ج ۱۰ ص ۱۲).

تبلیغات انتخاباتی؛ اما چگونه؟
حتی در صورت قبول اصل رقابت، تازه سخن از کمیت و کیفیت تبلیغات به میان می آید. بی تردید حجم و نوع تبلیغاتی که شاهد آن هستیم، در بسیاری از موارد قابل پذیرش نیست. اسراف، گزافه گویی، سوء استفاده از اموال عمومی، رانت خواری های رسانه ای، عوام فریبی، و تخریب رقیبان تنها مثال هایی هستند که بالاخره روزی باید چاره اندیشی شوند.

داوطلبان تصدی مناصب عمومی باید یوسف صدیق (ع) را الگوی خود قرار دهند. هنگامی که پذیرش یکی از مناصب مهم کشور به آن پیامبر بزرگوار پیشنهاد شد (و نه او پیشقدم شد)، و ایشان احساس تکلیف کرد و دریافت که امنیت اقتصادی و تامین معیشت جامعه تنها به دست او امکان پذیر است؛ فقط به معرفی خود بسنده کرد و بدون دادن هیچ وعده ای اعلام کرد: «سرپرستى امور اقتصادی را به من بسپار که من هم کاردانم و هم امانت دار» (سوره یوسف، آیات ۵۴ تا۵۶).

وعده های انتخاباتی هم دیگر معضلی است که متاسفانه در این روزها با غلظت بیشتری دیده می شود. نماینده مجلس در قوانین اساسی و عادی دارای وظایف و اختیاراتی است که با بسیاری از وعده های امروزی تناسبی ندارند، و این می تواند معیاری برای ارزیابی، گزینش و انتخاب مردم باشد. اگر مردم عزیز اصرار داشته باشند که نام چنین داوطلبانی را در برگه های خود ننویسند، درس بزرگی به آنان خواهند آموخت که می پندارند و می گویند عقل مردم به چشم آنها است!

نامزدها هم باید از توهین به شعور مردم بپرهیزند، و ضمناً بدانند هر آنچه درباره قبح خلف وعده در متون دینی و اخلاقی ما گفته شده است، در خصوص مواردی است که وعده کننده از ابتدا قصد وفای به عهد داشته است؛ اما پس از تعهدی که می کند، بدون دلیل و عذر موجه از اجرای آن خودداری نماید. چه رسد به اینکه از ابتدا بداند که اصولاً انجام این وعده ها در توان او نیست، و یا در هنگام تعهد قصد انجام آن را نداشته باشد. این آیه شریفه در چنین مواردی بسیار راهگشا و تکان دهنده است؛ «ای کسانی که ایمان آورده اید، چرا می گویید آنچه را به آن عمل نمی کنید؟! خدا به شدت خشمگین می شود از اینکه بگویید آنچه را انجام نمی دهید.» (سوره صف، آیات۲و۳).

وعده ها نمایانگر میزان صداقت و وارستگی نامزدها است و نشان می دهد تا چه اندازه شیفته خدمتند یا تشنه قدرت. در مکتب ما دروغ جایی ندارد، حتی اگر به ظاهر جاذب آراء و موجب برنده شدن گردد!! در این باره گفتنی بسیار است، اما به نظر می رسد یادآوری یک قطعه از تاریخ کافی است.

امام شیعیان؛ و یک وعده نادرست
امام نخست ما شیعیان بیست و پنج سال خانه نشین شد و بیش از نیمی از این مدت، یعنی ۱۳ سال (دوره خلافت عثمان) تنها به این دلیل بود که حاضر نشد یک وعده دهد که انجام آن را درست نمی داند. در همان زمان و هم اکنون نیز بسیاری می پرسند آیا بهتر نبود در آن دوران حساس حضرت امیر (ع) به یک پرسش ساده پاسخ مثبت می داد و به این ترتیب سرنوشت تاریخ را تغییر می داد و جامعه بشری را بیش از این از برکات و آثار حکومت خویش محروم نمی ساخت؟!

برای درک چرایی این پرسش، و اهمیت و عظمت کاری که پیشوای پرهیزکاران کرد، باید نگاهی کوتاه به آن قطعه استثنائی از تاریخ داشته باشیم. خلیفه دوم در آستانه مرگ دستور داد تا شش نفر که پیامبر در هنگام مرگ از آنان راضى بوده است!، را حاضر کنند تا گزینش خلیفه مسلمانان را بر دوش آنان بگذارد. این شش نفر عبارت بودند از: على (علیه السلام)، عثمان، طلحه، زبیر، سعد وقّاص و عبد الرحمان بن عوف...

چون مردم از مراسم دفن عمر باز گشتند محمّد بن مسلمه، با پنجاه تن شمشیر به دست، اعضاى شورا را در خانه اى گِرد آورد و آنان را از دستور عمر آگاه ساخت. در آن شورا، نخستین کارى که انجام گرفت این بود که طلحه به نفع عثمان کنار رفت و زبیر به نفع امام(علیه السلام)، و سعد وقّاص هم به نفع عبد الرحمان. سرانجام از اعضاى شورا سه تن باقى ماندند که هرکدام داراى دو رأى بودند و پیروزى از آنِ کسى بود که یکى از این سه نفر به او تمایلکند. در این هنگام عبد الرحمان رو به على (علیه السلام) و عثمان کرد و گفت: من خود را از صحنه خلافت بیرون مى برم تا یکى از شما را برگزینم. پس رو به حضرت کرد و گفت: با تو بیعت مى کنم که بر کتاب خدا و سنّت پیامبر عمل کنى و از روش شیخَین پیروى نمایى.

على (علیه السلام) آخرین شرط او را نپذیرفت و گفت: من بیعت تو را مى پذیرم، مشروط بر اینکه به کتاب خدا و سنّت پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) و طبق اجتهاد و آگاهى خود عمل کنم. عبد الرحمان هم بلافاصله خطاب به عثمان همان سخن را تکرار کرد. عثمان فوراً گفت: آرى! یعنى پذیرفتم. آن گاه عبد الرحمان دست بر دست عثمان زد و به او به عنوان «امیر مؤمنان» سلام گفت! و نتیجه جلسه به مسلمانان که در بیرون خانه منتظر رأى شورا بودند گزارش شد.

مصلحت یا منفعت؟
اکنون به پرسش آغازین برگردیم. می پرسند آیا مصلحت ایجاب نمی کرد علی علیه السلام با پذیرش صوری این خواسته، از چرخش قدرت به سوی خلیفه سوم جلوگیری می کرد؟! چه اشکالی داشت که با یک تعهد صوری، که حتی می توانست از نوع توریه و خالی از دروغ باشد، مسیر تاریخ را عوض می کرد؟! شارح سنی مذهب نهج البلاغه، این ایراد را به تفصیل نقل کرده و توضیح داده است، و با اشاره به پاسخ های علمای شیعه و سنی به آن، می گوید: پاسخ حقیقی آن است که علی (ع) ارتکاب خلاف شرع برای سیاست ورزی را قبول نداشت.

باید گفت که اتفاقاً به دلیل همین حساسیت تاریخی است که آن حضرت باید بر موازین اخلاقی می ایستاد و نشان می داد که مروّت و شرافت انسانی قابل معامله نیست. علی علیه السلام، علی است چون چنین نکرد و حاضر نشد ننگ مبادله اخلاق با قدرت را بر پیشانی شیعه بچسباند. او مقتدای همیشه انسان ها (و نه تنها مسلمان ها) است؛ چون تا این اندازه به موازین اخلاقی و انسانی پایبند بود.

منبع:دكتر محسن اسماعیلی

بله همگی ما می دانیم که اینشتین این فرمول (2mc=e) را کشف کرد. اما واقعیت آن است که چیزهای کمی در مورد زندگی خصوصی اش می دانیم. پس خودتان را با مرور این هشت مورد شگفت زده کنید!

1. او با سر بزرگ متولد شد
وقتی اینشتین به دنیا آمد خیلی چاق بود و سرش خیلی بزرگ تا آن جایی که مادر وی تصور می کرد فرزندش ناقص است اما بعد از چند ماه سر و بدن او به اندازه های طبیعی بازگشت.

2. حافظه اش به خوبی آنچه تصور می شود نبود
مطمئنا اینشتین توانسته کتاب های مملو از فرمول و قوانین را حفظ کند اما برای به یاد آوری چیزهای معمولی واقعا حافظه ی ضعیفی داشته است. او یکی از بدترین اشخاص در به یاد آوردن سالروز تولد عزیزان بود و عذر و بهانه اش برای این فراموش کاری مختص دانستن تاریخ تولد برای بچه های کوچک بود.

3. او از داستان های علمی، تخیلی متنفر بود
اینشتین از داستان های تخیلی بیزار بود زیرا احساس می کرد آنها باعث تغییر درک عامه مردم از علم می شوند و در عوض به آنها توهم باطلی از چیزهایی که حقیقتا نمی توانند اتفاق بیفتند میدهد. او می گفت:(من هرگز در مورد آینده فکر نمی کنم زیرا به زودی می آید.)

4. او در آزمون ورودی دانشگاه رد شد
در سال 1895 در سن 17 سالگی اینشتین که قطعا یکی از بزرگترین نوابغی است که تاکنون متولد شده در آزمون ورودی دانشگاه فدرال پلی تکنیک سوئیس رد شد. در واقع او بخش علوم و ریاضیات را پشت سرگذاشت اما در بخش های باقی مانده مثل تاریخ و جغرافی رد شد. وقتی بعد ها از او در این رابطه سوال شد گفت:(آنها بی نهایت کسل کننده بودند و او تمایلی برای پاسخ دادن به این سوالات را در خود احساس نمی کرد.)

5. علاقه ای به پوشیدن جوراب نداشت
اینشتین در سنین جوانی یافته بود که شصت پا باعث ایجاد سوراخ در جوراب می شود. سپس تصمیم گرفت که دیگر جوراب به پا نکند و این عادت تا زمان مرگش ادامه داشت.

6. او فقط یک بار رانندگی کرد
اینشتین برای رفتن به سخنرانی ها و تدریس در دانشگاه از راننده مورد اطمینان خود کمک می گرفت. راننده وی نه تنها ماشین او را هدایت می کرد بلکه همیشه در طول سخنرانی ها در میان شنوندگان حضور داشت. یک روز اینشتین در حالی که در راه دانشگاه بود با صدای بلند در ماشین پرسید: چه کسی احساس خستگی می کند؟ راننده اش پیشنهاد داد که آنها جایشان را عوض کنند و او جای اینشتین سخنرانی کند چرا که اینشتین تنها در یک دانشگاه استاد بود و در دانشگاهی که سخنرانی داشت کسی او را نمی شناخت و طبعا نمی توانستند او را از راننده اصلی تشخیص دهند قبول کرد. اما کمی تردید در مورد اینکه اگر پس از سخنرانی سوالات سختی از وی بپرسند او چه میکند در درونش داشت. به هر حال سخنرانی به نحوی عالی انجام شد ولی تصور اینشتین درست از آب درامد. دانشجویان در پایان سخنرانی شروع به مطرح کردن سوالات خود کردند. در این حین راننده باهوش گفت: سوالات به قدری ساده هستند که حتی راننده من نیز می تواند به آنها پاسخ دهد. سپس اینشتین از میان حضار برخواست و به راحتی به سوالات پاسخ داد به حدی که باعث شگفتی حضار شد.

7. الهام گر او یک قطب نما بود
اینشتین در دوران نوجوانی یک قطب نما به عنوان هدیه تولد از پدرش دریافت کرده بود. وقتی او طرز کار قطب نما را مشاهده می نمود سعی می کرد طرز کار آن را درک کند. او بعد از انجام این کار بسیار شگفت زده شد. بنابراین تصمیم گرفت علت نیروهای مختلف در طبیعت را درک کند.

8. راز نهفته در نبوغ او
بعد از مرگ اینشتین در سال 1995 مغر او توسط توماس تولتزهاروی برای تحقیقات برداشته شد. هاروی تکه هایی از مغز اینشتین را برای دانشمندان مختلف در سراسر جهان فرستاد از این مطالعات دریافت می شود که مغز اینشتین در مقایسه با میانگین متوسط انسان ها مقدار بسیار زیادی سلولهای گلیال که مسئول ساخت اطلاعات هستند داشته است. همچنین مغز وی مقدار کمی چین خوردگی حقیقی موسوم به شیار سیلیسیوس داشته که این مسئله امکان ارتباط آسانتر سلولهای عصبی را با یکدیگر فراهم می سازد. علاوه بر اینها مغز وی دارای تراکم و چگالی زیادی بوده و همین طور قطعه اهیانه پایینی توانایی همکاری بیشتری با بخش تجزیه و تحلیل ریاضیات را داشته است.

 

 

 

شیر یک نوشیدنی سرشار از کلسیم است و به انواع مختلف تولید می‌شود که در این بخش از مجله پزشکی به شرح آن‌ها می پردازیم:

- شیرهای کم‌چرب، معمولی و پرچرب:
درصد چربی موجود در شیر بسته به نیاز تغذیه‌ای افراد خاص متفاوت است. افراد باید با توجه به نیازهای تغذیه‌ای خود یکی از انواع شیر را انتخاب ‌کنند. امروزه شیر با نسبت درصدهای متفاوت چربی موجود در بازار موجود است. مقدار چربی شیر استاندارد یا شیر معمولی در ایران 2/5 درصد است. شیر کم چرب حدود یک درصد و شیر پرچرب یا شیر کامل حدود 3/3 درصد چربی دارد. چربی شیر حاوی ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A، کلسترول و اسیدهای چرب اشباع است.

ویتامین موجود در شیر برای رشد کودکان بسیار حائز اهمیت است. طبق آخرین توصیه سازمان جهانی بهداشت 25 تا 30 درصد از کل انرژی دریافتی روزانه افراد بالغ می‌تواند از روغن و چربی تامین شود که این مقدار شامل چربی شیر و لبنیات نیز می‌شود. مصرف شیر کم چرب خصوصا برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت و افراد چاق به جای شیر معمولی توصیه می‌شود. به خاطر داشته باشید یک لیوان شیر (240 میلی لیتر) در صورت پرچرب بودن 150 کیلوکالری، در صورت داشتن چربی معمولی 120 کیلوکالری و در صورت کم چرب بودن 102 کیلوکالری تولید خواهد کرد.

- شیر کم لاکتوز:
به طور طبیعی حساسیت به قند شیر (لاکتوز) در برخی از بزرگسالان وجود دارد این حساسیت در اثر عدم ترشح آنزیم لاکتاز در روده انسان به وجود می‌آید. عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به قند شیر در اثر عدم هضم لاکتوز و باقیماندن آن در دستگاه گوارش و سپس تخمیر توسط باکتری‌های روده بزرگ موجب تولید گاز و اسید در لوله گوارش و بروز عوارض گوارشی مانند دل درد و تهوع می‌شود. اگر فردی دچار این عارضه است می‌تواند از سایر فراورده‌های شیری مانند ماست استفاده کند. همچنین اگر شیر قبل از مصرف گرم شود و یا هر روز به مقدار کم مصرف شود و به تدریج به مقدار آن اضافه شود، دستگاه گوارش آنزیم لاکتاز را تولید می‌کند و تحمل نسبت به شیر ایجاد خواهد شد.

امروزه با تغییر در فرمولاسیون شیر، تولید شیر کم لاکتوز و یا حتی بدون لاکتوز میسر شده است. خوشبختانه این فراورده در کشور ما نیز تولید می‌شود. شیر کم لاکتوز به راحتی قابل هضم است و برای تمام افراد جامعه مناسب است. در این فرآورده قند لاکتوز به قندهای ساده تبدیل شده است و به همین دلیل دارای طعم شیرین است.

- شیر غنی شده:
غنی سازی شیر عبارت است از افزودن یک یا چند ریز مغذی به شیر که با هدف مغذی کردن آن و مصرف توسط گروه‌های خاص که در معرض کمبود ریزمغذی‌ها قرار دارد، انجام می‌شود. غنی‌سازی شیر با ویتامین‌های آ،د،ب و یا املاحی مانند کلسیم و فسفر انجام می‌شود. در هر کشوری بسته به نوع کمبودهایی که در افراد وجود دارد، نوع و مقدار ویتامین‌ها و یا املاح اضافه شده به شیر تعیین می‌شود. در کشور ما غنی سازی شیر با ویتامین" د" انجام شده است. با مصرف یک لیوان شیر غنی شده با ویتامین "د" 25 تا 30 درصد نیاز افراد به این ویتامین برآورده می‌شود.

- شیر طعم‌دار:
به منظور ایجاد تنوع و تطابق به ذائقه مصرف کنندگان مختلف، شیرهای طعم‌دار تهیه شده‌اند. شیر کاکائو و شیرهای با طعم میوه از انواع این فراورده‌ها هستند که با اضافه کردن افزودنی‌های مجاز نظیر پودر کاکائو، شکر، کنسانتره یا آب میوه دارای کالری بیشتری است.

- شیرهای پاستوریزه:
پاستوریزاسیون از نظر صنعتی یعنی حرارت دادن شیر در دمای 71 تا 74 درجه سانتی‌گراد به مدت 40 ثانیه و یا 85 درجه سانتیگراد به مدت 15 تا 20 ثانیه. این دما برای از بین بردن میکروب‌های بیماری‌زا و کاهش بار میکروبی شیر مناسب است. شیر تولید شده با این روش باید در شرایط حمل زنجیره سرد منتقل و توزیع شود و مدت ماندگاری آن در یخچال 3 تا 4 روز است.

- شیرهای استریلیزه:
استریلیزاسیون از نظر صنعتی یعنی حرارت دادن شیر در دمای 110 تا 120 درجه سانتی‌گراد به مدت 10 تا 30 دقیقه و یا در دمای 135 تا150 درجه سانتی‌گراد به مدت چند ثانیه. این دما برای از بین بردن کلیه میکروب‌های بیماری‌زا و غیربیماری‌زا مناسب است. شیری که تحت این شرایط تهیه می‌شود مدت ماندگاری حدود 4 تا 6 ماه بدون نیاز به حفظ زنجیره سرد دارد. اما به محض باز شدن پاکت شیر باید در یخچال نگهداری شده و طی مدت 3 تا 4 روز مصرف شود.

منبع : همشهری آنلاین

خوردن یک لیوان نوشیدنی خنک بنظر خیلی مطبوع میرسد. حال آنکه زمانی که شما آب سرد را بعد از غذا میل میکنید آب سرد می تواند توده های چربی را که شما با غذا خورده اید سفت و منجمد کند. این عمل فرآیند هضم غذا را کند کرده و نیز زمانی که با اسید معده ترکیب می شود تجزیه شده و بسرعت توسط روده جذب می شود. حتی سریعتر از غذای جامد. این ماده سطح روده را می پوشاند و تبدیل به چربی شده و محمل مناسبی برای سرطان می شود. پس بهترین کار اینست که پس از خوردن غذا سوپ یا نوشیدنی گرم بخوریم.

پرتقال یكی از قدیمی‌ترین میوه‌هائی است كه بشر از آن استفاده می‌كرده است و در حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح كنفوسیوس از آن نام برده است‌. در حال حاضر بیشتر از ۲۰۰ نوع پرتقال در آمریكا كشت می‌شود و آمریكا نصف كل محصول پرتقال دنیا را تولید می‌كند. پرتقال اولیه، كوچك، تلخ و پر از هسته بوده است كه در اثر تربیت مهندسی ژنتیكی و همچنین انتخاب نوع بهتر و كود كافی درشت تر و شیرین تر شده است. پرتقال ابتدا از چین به هندوستان برده شده و سپس از آنجا به نقاط دیگر دنیا راه یافت.

تركیبات شیمیائی
پرتقال یكی از غنی‌ترین منابع ویتامین C می‌باشد‌. البته باید دقت كرد كه ویتامین C در اثر سرما و گرمای زیاد از بین می‌رود. اسانسی كه از گل‌های پرتقال گرفته می‌شود به‌نام روغن نرولی Neroli Oil معروف است كه دارای بوئی بسیار مطبوع بوده و خیلی گران است و در عطر سازی از آن استفاده می‌شود.

خواص داروئی
مؤسسه مبارزه با بیماری سرطان آمریكا چندین سال پیش در اثر مطالعات زیاد دریافت كه علت اینكه سرطان معده در آمریكا كمتر از نقاط دیگر است این است كه مردم آمریكا در تمام مدت سال پرتقال مصرف می‌كنند‌. البته شاید علت آن وجود ویتامین C در پرتقال است‌.

۱. دانشمندان سوئدی كشف كرده‌اند كه خوردن پرتقال از سرطان لوزالمعده جلوگیری می‌كند‌.
۲. خوردن پرتقال كلسترول را پائین می‌آورد‌.
۳. پوست سفید پرتقال و ورقه‌های نازك بین قسمت‌های داخل پرتقال بهترین دارو برای كاهش كلسترول خون است‌.
۴. اسانس پرتقال ضد عفونت‌های میكروبی است‌.
۵. پرتقال مقوی معده و ضد گاز معده است‌.
۶. پرتقال ضد سم‌، ادرار‌آور و نرم‌كننده سینه و ضد استفراغ است‌.
۷. جوشانده برگ‌های پرتقال برای شستشوی ورم‌ها و كاهش درد ‌مفید است‌.
۸. خوردن پرتقال ضد اسپاسم و آرام‌بخش است.
۹. اسانس پرتقال را برای ضد عفونی كردن به‌كار می‌برند.
۱۰. پرتقال خون را تمیز می‌كند‌.
۱۱. برای برطرف كرده چین و چروك صورت و شادابی آن قسمت خوراكی پرتقال را روی صورت بمالید و بعد از ۱۵ دقیقه با آب بشوئید‌.
۱۲. از پرتقال برای كم كردن وزن می‌توانید استفاده كنید‌. طرز استفاده بدین صورت است كه یك عدد پرتقال و ۳ عدد لیموترش را پوست كنده و به قطعات كوچك تقسیم كنید بعد آن را داخل دیگی ریخته و به آن نیم لیتر آب اضافه كنید و به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید. سپس سه قاشق عسل بان اضافه كرده و مجددا به مدت ۵ دقیقه بجوشانید و آن را صاف كنید. از این شربت ۳ فنجان در روز بنوشید. تا وزن شما به مقدار ایده آل درآید.
۱۳. پرتقال گرچه اسیدی است ولی خاصی قلیائی به بدن می‌دهد و برای كسانیكه گوشت زیاد مصرف می‌كنند و بدنشان اسیدی شده است مفید است‌.
۱۴. برای استفاده بیشتر از مواد غذای پرتقال بهتر است كه پوست زرد رنگ آن را بگیرید و با پوست سفید و پره‌های داخل آن بخورید زیرا در پوست سفید آن مواد معدنی زیادی وجود دارد كه اثر اسید موجود در پرتقال را خنثی می‌كند‌.
۱۵. خواص گفته شده فقط منحصر به پرتقال طبیعی و رسیده می‌باشد و آب پرتقال موجود در فروشگاه‌ها و سوپر ماركت‌ها این خواص را ندارند.

 

میخواهـــــــــــــــــــم پـــــــــــــــــرواز کنم

پـــــــرواز بـا پــــــــــــــــــــــر خیـــــــــــال تــــــــــــو

تـا اوج

تـا آنجــا کـه جــــز مـــــــن و تـــــو کســی نبـاشـــــد
دلــ ـــ ــــم...
یکــــــ مــــــــزرعــه مـی خـــــواد
یکـــــــ تــــــــــــــــــــو
یکـــــ مــــــــــــــــن

چـه پــر هیـاهــــــوست
وقتـــی ستـــــاره هـا بـه هـم آغـــ ـــ ــوشی مـا
چشمــک مـی زننـــد
و مهتــــاب رقــــــص نــــورش را
در بستـــــر عـاشقانــ ـــ ـــه ی مـا اجـــرا مـی کنـــد

و مـا از شـــادی ایـن عشــ ـــ ــ ــق
ماننــد آفتــــاب در طلــــوع فــ ـــ ــردایـی دیگــــر
درهـــــم ذوب مـی شـویــــــم
و چـه خیـالــی ست ایـن پــ ــ ــرواز
وقتـــی مـی دانـــــــــــــــم
تـــ ــ ــ ــو هیـــــــــچ گاه
در زندگــــــی مــن
طلــــــــوع نخواهــ ــ ــ ــی کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد