• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 881
تعداد نظرات : 167
زمان آخرین مطلب : 5040روز قبل
دانستنی های علمی

خواص برنج

برنج

برنج یکی از اجزای سالم رژیم غذایی می باشد و به هیچ عنوان نباید این غذا را از رژیم حذف نمود. برنج منبع غنی کربوهیدرات های پیچیده و فاقد سدیم و کلسترول می باشد. برنج کالری کمی دارد و فاقد چربی می باشد. سه چهارم لیوان برنج، حدود 160 کالری انرژی دارد.

برنج غذایی است که در تمام دنیا شناخته شده است. به طور میانگین، مردم آسیا سالانه 90800 تا 181600 گرم برنج مصرف می کنند. آمریکایی ها سالانه 90800 گرم برنج مصرف می کنند.

مردم آسیا به دلیل مصرف زیاد برنج، غذاهایشان دارای چربی اشباع کمتری می باشد، زیرا افزایش مقدار برنج و کاهش مصرف گوشت، به کم مصرف کردن چربی های اشباع کمک می کند.

تاریخچه برنج

تاریخچه برنج به هزاران سال قبل برمی گردد. در قدیم، مردم براین عقیده بودند که برنج هدیه و پاداشی از طرف خداوند می باشد. هنوز نیز در بعضی تمدن ها مردم براین باورند.

در دنیا حدود 7000 نوع مختلف برنج وجود دارد. کشورهای آسیایی حدود 90 درصد از برنج دنیا را تولید می کنند. 

فواید مصرف برنج

6 بار در هفته، مصرف غلات و یا دانه های سبوس دار( مانند برنج قهوه ای) برای خانم های یائسه ای که دارای کلسترول بالا، فشار خون بالا و دیگر نشانه های بیماری قلبی هستند، بسیار مهم و مفید می باشد.

برنج برای افرادی که دچار سوء تغذیه شدید می باشند، بسیار مفید است.

مصرف برنج موجب کاهش تری گلیسیرید خون و کاهش فشار خون می گردد.

برنج موجب افزایش مقاومت نسبت به انسولین می شود و برای بیماران دیابتی بسیار مفید است.

برنج

برنج سفید و قهوه ای

تفاوت بین برنج قهوه ای و سفید تنها در رنگ آنها نیست. دانه کامل برنج دارای چندین لایه می باشد. اگر فقط یک لایه خارجی آن را برداریم، آنچه نامیده می شود، برنج قهوه ای است. در اثر این فرایند کمترین تخریب در مواد مغذی برنج حاصل می شود.

برنج

حال اگر برنج قهوه ای آسیاب شود، مقدار زیادی از لایه های دانه برنج به همراه سبوس و مواد مغذی آن از بین می روند و آن چه باقی می ماند، همان برنج سفید است.

کمبود برنج و بری بری

برنج یکی از منابع اصلی "ویتامین "B1 یا "تیامین" می باشد. این ویتامین در سبوس برنج وجود دارد. پس می توان گفت، برنج سفید فاقد این ویتامین است. ولی برنج قهوه ای دارای این ویتامین است. هنگامی که این ویتامین در بدن کم شود، بیماری "بری بری" به وجود می آید. این بیماری بر قلب و اعصاب اثر می گذارد. کمبود ویتامین B1 دارای علائم دیگری از جمله ضعف، ادم، خستگی، کاهش اشتها و تهوع نیز می باشد. افرادی نیز در اثر این بیماری از دنیا رفته اند.

برای جبران کمبود ویتامین B1 می توان از منابع دیگر این ویتامین از قبیل: سبوس برنج، آجیل، نخود فرنگی، لوبیا، نان، جوانه گندم ، پرتقال و غلات سبوس دار استفاده کرد. 

کاهش وزن با برنج

بر اساس مطالعات به دست آمده، افرادی که غلات را به شکل سبوس دار(یا بدون اینکه فرایندی روی آنها صورت گرفته شده باشد) مصرف کنند، کاهش وزن در این افراد مشهود می باشد. پس برای لاغر شدن به خود زحمت ندهید، بلکه برنج قهوه ای مصرف کنید.

تحقیقات نشان داده است که غذاهایی که دارای "شاخص گلیسمی" کمی هستند، نسبت به غذاهایی که دارای چربی کمی می باشند، موجب کاهش وزن بیشتری می شوند. همچنین احساس گرسنگی در افرادی که از غذاهای گروه اول مصرف می کنند، نسبت به کسانی که از غذاهای گروه دوم مصرف می کنند، بسیار کمتر است.

غذاهایی که دارای شاخص گلیسمی کمی می باشند، شامل کربوهیدرات هایی می باشند که به سرعت جذب نمی شوند، از قبیل: برنج، نان گندم سیاه و دیگر غلات و دانه ها.

برای کاهش وزن بهتر است برنج را با مقدار کمی نمک بپزید. نمک باعث افزایش اشتها می شود، اما نباید حذف شود.

کاهش مصرف نمک در غذاها باعث کاهش بسیاری از بیماری ها می گردد. از جمله کاهش: کلسترول، فشار خون، اندازه قلب و وزن. همچنین نمک کم در غذا باعث کاهش استفاده از دارو درمانی می گردد.

برای کاهش وزن با برنج، فعالیت بدنی و ورزش را فراموش نکنید.

بیایید به همگان آموزش دهیم که برای کاهش وزن نباید برنج را کنار گذاشت. همه نعمات خدا برای سلامتی مفید است، اما باید به اندازه و کم مصرف شوند.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:34
دانستنی های علمی

گرمی و سردی در طب سنتی

علم الأدویه یا گیاه شناسی داروئی و طب سنتی که امروز از آن با نام مفردات پزشکی و فارماکوگنوزی یاد می شود در باورها و اعتقادات درمانی مردم و نیز در متون قدیمه طب سنتی ایران برگرفته از کتب معتبر و دانشمندان نام آوری چون ابن سینا - زکریای رازی - اهوازی ارجانی و ... می باشد ، که اصول طبابت آن بر چهار حالت طبیعت مزاج آدمی یا اخلاط اربعه بنام : بلغم ، صفرا ، سودا ، خون و همچنین بر گرمی و سردی استوار بوده است و بر این اساس تشخیص و درمان صورت می گرفته است .

 

در طب تطبیقی و تلفیق عقاید قدما با پزشکی جدید از اخلاط اربعه با نام PH خون یا اسیدیتیک و بازیک و از گرمی و سردی با واژه های پرکالری و کم کالری یاد می شود ولی هیچکدام از این تعبیرات بازگو کننده جامعی بشمار نمی روند و 1غذاهای گرم و سرد در اعتقاد عامه مردم ایران به جای پرکالری و کم کالری نمی باشد زیرا خوراکی هایی مانند گردو ،نارگیل ، کاکائو ، خرما ،‌ کنجد ،  گوشت شتر ، گوشت کبوتر در گروه غذاهای گرم و خوراکی هائی مانند هلو ، هنداونه ، خیار ، توت فرنگی ، جو ، برنج ، گوشت گاو و جوجه خروس به نام غذاهای سرد شناخته می شوند و برخی غذاها مثل شیر وماست گوسفند ، نان گندم ، گوشت بره و غیره غذاهای معتدل و بعبارتی نه گرم و نه سرد شناخته می شوند و این گروه از غذاهای معتدل اثر متابولیسمی و حالت خاص در افراد گرم مزاج و سرد مزاج ایجاد نکرده و به هر دو گروه سازگار می افتد .

در طب سنتی خوراکی های سرد ارزش غذایی منفی در شخص ایجاد کرده و 2خوردن آنها سبب رخوت ، سستی ، ضعف عمومی ، رنگ پریدگی ،‌ بی حالی ، کم حوصلگی ، کاهش نیروی جنسی ، پرخوابی و غیره می شود برعکس خوردن غذاهای گرم باعث بالا رفتن فشارخون ، برافروختگی چهره ،‌ کم خوابی ، جوش34 صورت واحتمالاً کهیر و جوشهای چرکی خواهد شد .

در طب سنتی ایران هر فرد حالت و طبیعت مزاج یا ارگانیسم بدن خود را نسبت به غذاهای سرد یا گرم تشخیص می دهد و در مصرف آنها رعایت اعتدال را می نماید تا دچار عوارض گوارش و غیره نگردد .

عدم هماهنگی بین مزاج و غذا - طبق اعتقاد طب سنتی ایران - موجب اختلال در اندام های داخلی مثل قلب و ریه شده و شخص احساس بیماری می نماید . امروزه با پیشرفت پزشکی و کشف علت بیماریها این عقاید کنار گذاشته شده و کمتر مورد استفاده قرار می گیرند .

يکشنبه 31/3/1388 - 19:33
دانستنی های علمی

خواص غذایی گوجه سبز

 

 گوجه سبز  به میوه ی درختان مختلفی که متعلق به نژاد PRUNS از خانواده ی ROSE هستند، اطلاق می شود. بر پایه ی نوشته های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت 2000 ساله دارد و چینی ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته می شود که این گیاه از طریق سوریه یا ایران به یونان آورده شده است. درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه ای و ظاهر نامطلوب میوه ی گوجه سبز می شود. این میوه به سرعت می رسد و مدت نگهداری آن در یخچال 4 روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش ها  مصرف می شود. این میوه غنی از ویتامین C  ، اسید مالیک، اسید سیتریک است. مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می شود.

ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز

کربوهیدرات 51/8 گرم ، چربی 84/2 گرم ، پروتئین 6/1 گرم ، فیبر خام 5/0 درصد .

با مصرف 100گرم گوجه سبز ، 5 درصد ویتامین A  ،1/2 درصد ویتامینB1  ( تیامین ) ، 9/1 درصد ویتامین B2  ( ریبوفلاوین ) ، 8/2 درصد نیاسین  ، 13 درصد ویتامین C ، 5/1 درصد کلسیم  ، 2/2 درصد فسفر  ، 5 درصد آهن  و 6/3 پتاسیم مورد نیاز در روز تامین می شود.

خواص درمانی

CULPEPES، گیاه شناس معروف قرن 17 عقیده داشت که مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ های درخت گوجه سبز در سرکه می تواند در درمان کرم های حلقوی موثر باشد. از خواص دیگر این میوه ، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون  و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی- روده ای است.

گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود، از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان  دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.

مطالعات نشان می دهد که این میوه می تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک ( ویتامینC )، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:32
دانستنی های علمی

ریواس و خواص آن

ریواس یا ریباس، گیاهی است از تیره ی ترشک ها ( هفت بندها ) و دارای ساقه های هوایی و برگ های آن محتوی مواد ذخیره ای و اسیدی است و به همین جهت مورد استفاده ی خوراکی قرار می گیرد.

ریواس هنگام بهار در نواحی گوناگون ایران، دامنه ی کوه ها، کنار رودخانه ها و مناطق برخوردار از آب های راکد می روید و برگ ضخیم و گوشت دار این گیاه مصرف غذایی دارد. تکثیر ریواس معمولاً با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار و یا از طریق کشت بذر تازه صورت می گیرد.

خواص درمانی

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده ی غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد. قابض است و برای تقویت 

معده  و کبد مفید می باشد. خوردن ریواس برای بیماران تب  دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان  ، وسواس  ، سستی را درمان می نماید. در این گونه موارد می توان 100 گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد. صفرا و دل به هم خوردگی را رفع می کند و برای حصبه  و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است. خوردن ریواس را نباید در برنامه ی غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه ی خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار می دهند. سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.

مفیدترین طریقه مصرف آن، مصرف آب ریواس همراه با آب 

هویج ، کرفس ، خیار و سیب  می باشد که یک سوم آب ریواس و دو سوم بقیه مواد است.

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای 

افزایش اشتها  و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه  و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان تولید 

اسهال  می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.

ریواس به عنوان فعال کننده ی عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره ی دهان شده و 

دهان  را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می گردد.

علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند.

ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده ی عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه ی چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، 

زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.

 

 

ارزش تغذیه ای 85 گرم ریواس

انرژی ... 29 کیلو کالری

چربی ... 2/0 گرم

پروتئین ... 8/0 گرم

کربوهیدرات ... 7 گرم

 

کلسیم  ... 266 میلی گرم

 

سدیم  ... 5 میلی گرم

پتاسیم ... 148 میلی گرم

 

ویتامین ث  ...  7 میلی گرم

 

ویتامین آ   ... 100 تا 300 واحد بین المللی.

سایر مصارف ریواس

ریواس به علت خاصیت اسیدی، برای پاک کردن ظروفی که آثار سوختگی مواد غذایی در آنها به جای مانده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد.

افرادی که موی آن ها قهوه ای کم رنگ است، با استفاده از ریشه ی این گیاه می توانند به رنگ موی طلایی دست یابند. برگ های ریواس را می توان به عنوان حشره کش موثر برای دفع حشرات به کار برد.

ریواس با طعم منحصر به فرد خود، در بیشتر پس غذاها ( 

دسرها  ) و شیرینی ها  استفاده می شود. تا پیش از سده ی 18 کاربردی در پخت غذا نداشت.

گیاه یاد شده تا یکی دو روز در یخچال قابل نگهداری است. برای نگهداری طولانی تر ریواس، پس از بریدن ساقه ها، آن را منجمد می کنند. اگر ساقه های ریواس به طور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود. به طور معمول آن را با شکر یا 

عسل  می پزند و یا در کیک ها مورد استفاده واقع می شود.

همچنین به تنهایی یا همراه با توت فرنگی در تهیه ی ژله و مرباها به کار می رود. چاشنی هایی که با ریواس مصرف می شوند، عبارتند از 

لیمو  ، دارچین و زنجبیل.
يکشنبه 31/3/1388 - 19:30
دانستنی های علمی
آشنایی با خواص كنگر ( CYNARA SCOLYMUS )

 

كنگر انواع مختلفی شامل كنگر معمولی و كنگر فرنگی یا همان آرتیشو دارد.

باتوجه به اینكه در كشور ما مصرف كنگر معمولی رواج بیشتری داشته و شناخته‌‌شده‌تر است ما در اینجا به خواص این سبزی فصل می‌پردازیم.كنگر معمولی گیاهی است خودرو با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به كرفس كه از آن در پخت سوپ، خورش و حتی به‌صورت خام در سالاد استفاده می‌كنند.

البته باتوجه به اینكه برگ‌های آن تیغ‌های ریز و تیزی دارند، هنگام پاك‌كردن مراقب دستان خود باشید؛ پس بهتر است از دستكش استفاده كنید.

كنگر طبیعتی گرم و خشك دارد و به همین علت آن را با ماست نیز می‌خورند و در ضمن برای آن دسته از افرادی كه گرم‌مزاج هستند، خوردن آن توصیه می‌شود. علاوه بر این، كنگر منبع غنی پتاسیم است.

 

خواص درمانی

 كنگر ضدعفونی‌كننده، اشتهاآور، تب‌بر و هضم‌كننده غذاست و درضمن، مصرف آن باعث تقویت دستگاه گوارش می‌شود.

 این گیاه و به‌خصوص برگ آن ادرارآور و نیروبخش است و در ضمن قلب را نیز تقویت می‌كند.
 كنگر در
درمان یرقان، نارسایی كبد و كم‌خونی مؤثر بوده و از كبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می‌كند.

 محققان معتقدند وجود ماده‌ای به نام سینارین در عصاره برگ كنگر، باعث كاهش كلسترول و تری‌گلیسیرید خون می‌شود. در ضمن همین ماده به همراه ماده دیگری به نام اسید كافئیك موجود در كنگر، كبد را در برابر عفونت حفظ می‌كنند.

توجه: چه كسانی بهتر است كنگر نخورند؟

 افرادی كه ناراحتی‌های كلیوی و كبدی شدید دارند از مصرف برگ كنگر پرهیز كنند.

 زنان باردار و كودكان

 باتوجه به اینكه كنگر باعث انقباض كیسه‌صفرا می‌شود، افرادی كه سنگ كیسه‌صفرا دارند، از خوردن آن صرف‌نظر كنند.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:29
دانستنی های علمی

خواص ریحان

" ریحان " کلمه ای عربی و به معنی " گل و سبزه " است که معادل این لغت در فارسی " اسپرغم " گفته می شود.

 

ریحان  گیاه بوته ای یک ساله ای است که معمولاً طول آن بین 20 تا 45 سانتیمتر است و دارای عطر و بوی مطلوبی است. رنگ ساقه ی بوته ی ریحان سبز تند است و دارای برگ های منظم و بیضی شکل است . گل های ریحان به رنگ سفید یا صورتی در ماه های مرداد یا شهریور به شکل خوشه در انتهای ساقه ی ریحان ظاهر می شوند و پس از چندی از همین گل ها تخم ریحان حاصل می گردد. دو نوع ریحان وجود که یک نوع آن برگ های سبز و نازکی دارد و نوع دیگر برگ های بنفش رنگ دارد. گیاه ریحان بومی هند است. این گیاه هیچ گونه ترشح زیان آوری ندارد و تمام بخش های آن مثل برگ ، گل و حتی ساقه آن بسیار معطر و خوشبو است. از این رو در تمام دنیا به عنوان یک طعم دهنده و عطر دهنده به غذا مورد استفاده قرار می گیرد.

در مصر ، زنان گل های ریحان را در استراحتگاه افراد مورد علاقه شان می ریزند ولی در مالزی ریحان را در محل دفن مرده ها می کارند . در مولداوی رسمی وجود دارد که هنوز هم پا برجاست و آن این است که یک مرد زن مورد علاقه اش را با قبول دسته ای ریحان از او انتخاب می کند.

پزشکان قدیم به سختی اثر درمانی ریحان را قبول می کردند و بیشتر آنها عقیده داشتند که ریحان گیاهی سمی و خطرناک است.

در ایران نیز افسانه ای در مورد ریحان وجود دارد، بدین شرح که :

« گویند اسپرغم پیش از انوشیروان نبود. روزی انوشیروان بارعام داده، و به دیوان قضاوت نشسته بود. ناگاه ماری بزرگ از زیر تخت درآمد. حاضران را از دیدن او ترس به هم رسید. قصد او کردند، شاه فرمود بگذارید شاید شکایتی داشته باشد. به دنبال او برفتند تا به کنار چاهی رسیدند. مار بر کنار چاه حلقه زد، آنگاه به درون رفت و برآمد، چون در آن چاه نگاه کردند، ماری دیدند مرده افتاده و عقربی نیش بر او بند کرده، نیزه ای از بالای چاه بر پشت عقرب فرو برودند و همچنان به نزدیک شاه آوردند و شاهنشاه را از حال مار و نیش عقرب آگاه ساختند. چون یک سال بگذشت، هم در آن روز شاه نشسته بود و به شکایات مردم رسیدگی می کرد. همان مار به نزدیک سریر آمد و از دهن خود قدری تخم سیاه بریخت و برفت. شاه فرمود آن تخم را کاشتند. از آن تخم اسپرغم بر آمد و انوشیروان که پیوسته زکام داشت از بوییدن و خوردن آن زکامش برطرف شد. شکی نیست که این داستان به این شکل صحت ندارد ولی بعید نیست که بذر را یکی از شاکیان که به حق خود رسیده بود، به عنوان هدیه آورده باشد.»

 

 

فواید و خواص درمانی ریحان:

ریحان گیاهی معطر و بادشکن است. اگر چه بیشتر به عنوان سبزی خوردن یا طعم دهنده به غذا، مورد استفاده قرار می گیرد ولی خواص درمانی خاصی هم دارد که از آن جمله :

1) ریحان آرامش دهنده ی اعصاب است و برای درمان سردردهای عصبی بسیار مؤثر است. اگر 20 تا 50 گرم ساقه ی ریحان که دارای برگ و گل است را در یک لیتر آب جوش بریزید و 12 دقیقه دم کنید . سپس آن را صاف و شیرین نمایید و پس از هر غذا 1 فنجان بنوشید که غم و اندوه و افسردگی را برطرف می کند.

2) ریحان گیاهی نشاط آور است. دم کرده ی 50 گرم ریحان که شیرین شده باشد پس از هر غذا برای معالجه ی سردردهای یک طرفه ( 

میگرن ) و سردردهای عصبی مفید است . حتی استنشاق بوی ریحان له کرده سردردهای ناشی از سفر را برطرف می کند.

3) دم کرده ی 50 گرم ریحان که با 

عسل  شیرین شده باشد برای برطرف کردن گلودرد و آنژین مؤثر است. برای درمان آسم  نیز می توان جوشانده ی غلیظی از ریحان تهیه کرد و روزی چند مرتبه دهان را با آن شستشو داد. جوشانده ی سرد آن نیز تب بر است. پس در بیماری های تورمی گلو و سرما خوردگی  حتماً از ریحان استفاده کنید.

4) دانه ی ریحان نیز به علت داشتن لعاب فراوان نرم کننده است و در رفع ورم 

کلیه  و ترشحات زنانگی مفید است.

5) ریحان ضد دل پیچه است ، پس چه خوب است افرادی که دستگاه گوارش حساس دارند و سریع نفخ می کنند با غذا ریحان مصرف کنند.

6) ریحان در درمان اسهال هم مؤثر است . خوردن تخم بو داده ی ریحان برای درمان اسهال اثر شفا بخش دارد.

7) جوشانده ی ریحان گرفتگی دستگاه گوارش را رفع می کند و ضد تهوع و استفراغ است.

 

8) اسانس ریحان که بازیلیک نام دارد ، بسیار معطر و ضدعفونی کننده ی دستگاه گوارش است و بوی 

سیر  و پیاز  را از دهان می برد. به همین دلیل یک پای ثابت نان و کباب، ریحان تازه است.

9) ریحان میکروب اسهال و 

وبا  را می کشد و بوی آن پشه و مگس را فراری می دهد . ریحان را در باغچه ی منزل خود بکارید تا به این ترتیب با حشرات مزاحم مبارزه کنید.

10) به نظر می رسد که دانه ی ریحان برای رفع اثر زهر مارگزیدگی ، هم بصورت خوراکی و هم اگر به روی محل زخم گذاشته شود، مؤثر است. عقیده ای هم وجود دارد که ریحان می تواند 

زگیل  را درمان کند.

 

 

نظر بزرگان در مورد ریحان

در حدیث است که امام صادق ( ع ) فرمود: ریحان سبزی پیامبران است و بدانید که هشت خاصیت در آن وجود دارد:

1- غذا را گوارا می کند.

2- منفذها را باز می کند.

3 و 4- دهان و باد گلو را 

خوشبو  می سازد.

5- 

اشتها  را به غذا افزایش می دهد.

6- مرض را از بین می برد.

7- شخص را از بیماری 

جذام  ایمن می گرداند.

8- وقتی ریحان در شکم آدمی قرار گیرد، همه ی امراض را ریشه کن می سازد.

در حدیث دیگر، امام کاظم ( ع ) فرمود : ریحان مرض 

سل  را از بین می برد.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:28
دانستنی های علمی
خواص تره

بهار فصل انواع سبزی‌خوردن‌هاست. یكی از این سبزی‌های مفید و محبوب‌تره است. تره چون از سبزی‌های زودهضم است و به علاوه طعم و بوی آن ملایم‌تر از سیر و پیاز است، از قدیم مورد توجه انسان‌ها قرار گرفته است.

از دوران باستان، مصریان، یونانیان و رومیان تره را برای مصارف غذایی استفاده می‌كردند. نام فارسی اصیل تره گندناست. اهالی گیلان نیز آن را كوار می‌نامند.

تره به طور كلی 2 نوع است؛ یكی نوع كوتاه و نازك تابستانه و دیگری تره‌فرنگی كه نوع زمستانه آن خیلی بلند (تا‌یك‌متر) و برگ‌ها پهن و قوی می‌شود.

درون تره

تره نیز همچون دیگر انواع سبزی خوردن انرژی بسیار كمی دارد؛ 100 گرم تره تنها 25 كالری انرژی دارد، اما در مقابل حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی بسیاری است.

تره دارای مقدار زیادی آهن است و ویتامین«ث» به مقدار زیادی در برگ‌های سبز آن وجود دارد، مخصوصا در هنگام تابستان ویتامین‌های 1 B و 2 B در تره یافت می‌شود. علاوه بر آن تره حاوی مقادیری منگنز، كلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، ویتامین A و  ویتامین 6 B است. در تره كمی ارسنیك نیز وجود دارد. تره دارای اسانس مركب از تركیبات سولفوره است. برگ آن دارای آنزیم‌های مختلف مانند مالتاز، دكستریناز، انورتاز و امولسین است.

10 خاصیت تره

1- مصرف تره كلسترول بد خون را كاهش می‌دهد.

2- از خواص درمانی تره‌ این است كه فشارخون را كاهش می‌دهد و از حملات قلبی و سكته جلوگیری می‌كند.

3- مالیدن آب تره یا له كرده آن بر روی پوست برای درمان كهیر و رفع خارش مؤثر است.

4- خوردن تره برای معالجه تمامی عفونت‌ها مفید است.

5- مصرف تره تازه برای رفع چاقی و تسكین درد مفاصل و نقرس مفید است.

6- تره حاوی فیبر بالایی است، به همین علت مصرف آن برای رفع یبوست مفید است.

7- اگر تره به صورت له شده روی محل گزیدگی زنبور قرار گیرد، باعث تسكین درد می‌شود.

8- مصرف تره به علت داشتن ویتامین و آهن برای افراد مبتلا به كم‌خونی مفید است.

9-‌ این گیاه دارای پتاسیم فراوان است و خوردن آن برای كسانی كه دچار كمبود پتاسیم هستند مؤثر است.

10- مصرف تره‌ مانند سیر و پیاز موجب كاهش ابتلا به سرطان روده و پروستات می‌شود.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:27
دانستنی های علمی

خواص درمانی گشنیز و تخم آن

گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بیشتر نقاط ایران نیز می روید. از زمان های قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است.

بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماری های مختلف از آن استفاده می کرده است. در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند. پزشکان قدیم عقیده داشتند گشنیز از سرایت امراض جلوگیری می کند، از این رو به افراد مبتلا به آبله دستور می دادند که آب گشنیز را به دور چشمهایشان بمالند تا میکروب آبله به چشم ها سرایت نکند.

گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شوند. آنهایی که در قاعده ساقه وجود دارند به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی می شود. قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه، برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است ، ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود.

 

 

موارد استفاده گشنیز

گشنیز تازه گیاه معطری است که در کوکو و آش استفاده می شود. تخم آن را نیز تفت داده و پودر می کنند و به عنوان ادویه خصوصاً در غذاهای هندی ، در ادویه گرام ماسالا استفاده می کنند. مخلوط پودر تخم گشنیز و زیره سبز در غذاهای ایرانی مثل خورش ها، 

عدسی  و عدس پلو  استفاده می شود.

 

 

خواص دارویی گشنیز

گشنیز و تخم گشنیز از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است.

 

 

خواص تخم گشنیز :

1) تخم گشنیز را پودر کرده و به نسبت مساوی با شکر یا 

عسل  مخلوط کنید که برای تقویت بدن بسیار مفید است.

2) خوردن تخم گشنیز معده را تقویت می کند و به همراه غذا به هضم آن کمک می کند. معده و روده را ضد عفونی می کند و کرم کش است. برای این منظور 2 تا 5 گرم تخم بو داده آن مصرف شود.

3) تخم گشنیز ادرار آور است.

4) برای نرم کردن سینه از جوشانده تخم گشنیز استفاده می کنند ، بدین صورت که 10 تا 30 گرم از آن را در یک لیتر آب دم کرده و مانند چای با شکر بنوشید.

5) برای بر طرف کرن تب و 

سرماخوردگی  مفید است. برای این منظور یک سوپ رقیق از آب مرغ و گشنیز تازه تهیه کنید و پس از چند مرتبه مصرف ، اثر معجزه آسای آن را ببینید.

6) تخم گشنیز شیر 

مادران شیرده  را زیاد می کند ، برای این منظور باید 2 تا 5 گرم از آن را با کمی عسل تناول کنند.

7) تخم گشنیز نیرو دهنده قلب و نشاط آور است.

8) تخم گشنیز قاعده آور است.

9) جوشانده تخم گشنیز یا خوردن تخم گشنیز بو داده ، اسهال خونی و بیماری های عفونی روده مثل تب تیفوئید را بهبود می بخشد، چون شدیداً میکروب کش است.

10) برای تسکین درد دندان تخم گشنیز بجوید.

 

 

خواص برگ و ساقه گشنیز :

1) آب گشنیز 

خواب آور  است. برای این منظور باید30 گرم از آب گشنیز خام را همراه با شکر خورد. مصرف بیش از این مقدار موجب حالت سستی می شود.

2) مسکن و آرام کننده است.

3) خوردن گشنیز با غذا از ترش کرن جلوگیری می کند و کلاً گشنیز جلوی مسمومیت های غذایی را می گیرد.

4) برای بر طرف کردن 

بوی بد دهان  سوپ یا آش گشنیز بخورید.

5) گشنیز تشنگی را بر طرف می کند.

6) برای کاستن از نیروی جنسی خوردن گشنیز اثر قوی دارد.

7) گشنیز ضد نفخ است و دل درد را بر طرف می کند.

8) خوردن گشنیز برای 

دهان و دندان  بسیار مفید است. هم لثه  را سالم می سازد و هم جلوی خرابی دندان ها را می گیرد و درد دندان را بر طرف می کند.

 

 

نظریه بزرگان در مورد گشنیز

زکریای رازی پزشک و دانشمند مسلمان ، گشنیز را برای آرام کردن سردرد و رفع سستی تجویز می کرد . البته در حدیثی آمده است که امام موسی کاظم ( ع ) فرمودند : خوردن 

سیب  ترش و گشنیز موجب حالت نسیان و فراموشی می شود.

 

 

چند فرمول دارویی

 

برای بر طرف کرن درد دندان :

10گرم تخم گشنیز را در چهار لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد تا حجم آن به یک لیتر برسد. آن را کمی سرد کنید و در دهان مزه مزه کنید تا درد دندان بر طرف شود.

 

 

بر طرف کردن بواسیر :

10 گرم تخم گشنیز را بو داده تا قهوه ای رنگ شود. آن را پودر کنید و با مقداری سرکه مخلوط کرده و چند روز آن را بنوشید تا بواسیر بر طرف شود.

 

 

برای شستن دهان و دندان :

یک قاشق چایخوری پودر تخم گشنیز را در یک لیوان آب جوش ریخته ، به مدت 5 دقیقه دم کنید. سپس آن را برای شستن دهان، دندان و گلو غرغره کنید.

 

 

ترکیب شیمیایی

 

مواد موجود در 100 گرم گشنیز

 

آب  7/5 گرم
سلولز  38 گرم
مواد چرب  15 گرم
اسیداگزالیک  1 گرم
 کلسیم  170 میلی گرم
ویتامین A  200 واحد
ویتامین C  50 میلی گرم

 

مواد چرب گشنیز مرکب از اسید اوئیک، اسید پالتیک و اسید لینولئیک است.

 

 

نکته :

مصرف به اندازه گشنیز هیچ گونه ضرری ندارد، ولی مصرف زیاد از حد آن باعث حالت مستی توام با خستگی شدید می شود و گاهی به خواب عمیق ، گنگی و بی حسی منجر می انجامد.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:26
دانستنی های علمی

گریپ فروت و خواص آن

- سرشار از ویتامین C و پتاسیم است.

- منبعی غنی از فولات، آهن، كلسیم و سایر مواد معدنی می باشد.

گریپ فروت سرخ

- انواع سرخ و صورتی آن  سرشار از بتاكاروتن است كه بدن آن را به ویتامین A تبدیل می سازد.

- فیبر گیاهی اش فراوان، ولی مقدار كالری اش جزئی است.

- دارای بیوفلاوونوئید و شماری دیگر از مواد گیاهی است كه از انسان در مقابل بروز سرطان و بیماری های قلبی مراقبت می كنند.

- امكان دارد در افراد حساس به مركبات، واكنش حساسیت زا ایجاد كند. گریپ فروت، میوه ای توپر، خوش طعم و مغذی است.

نصف گریپ فروت، افزون بر 50 درصد مقدار مجاز خوراكی توصیه شده ی (RDA) ویتامین C را در بردارد. هم چنین 325 گرم پتاسیم، 25 میكروگرم فولات، 40 میلی گرم كلسیم و 1 میلی گرم آهن دارد. یك فنجان گریپ فروت شیرین نشده( بدون شكر) مقدار 95 میلی گرم ویتامین C و بیش از 150 درصد مقدار مجاز خوراكی توصیه شده (RDA) دارد. هم چنین بسیاری از سایر مواد مغذی در چنین میوه ی تازه ای جای گرفته است.

در گذشته، بسیاری از مردم، از خوردن گریپ فروت بدون شكر، به خاطره عصاره ی تلخ و ترش آن، خودداری می كرده اند، ولی به طور معمول با آمیختن آب گریپ فروت سرخ یا صورتی با سفید، مزه ی شیرین حاصل می شود.

اگر آب پرتقال یا گریپ فروت را با هم در آمیزیم، نوشابه ی نیروبخشی پدید می آید كه نیاز به شیرین كردن ندارد.

به موجب برنامه های رژیم غذایی كه طی سال ها از سوی سازمان نظارت بر مواد غذایی و دارویی آمریكا(FDA) تنظیم یافته، معلوم شده است كه گریپ فروت از قدرت بی نظیری برای سوزاندن و از بین بردن چربی ها برخوردار است.

گریپ فروت، میوه ی مفیدی برای متعادل ساختن وزن بدن شمرده می شود؛ و مقدار زیاد فیبر گیاهی اش، گرسنگی را فرو می نشاند.

چنان چه می خواهید از وزن تان بكاهید، روزانه پیش ازهر خوراكی، آن را بخورید تا جلوی پرخوری تان را بگیرد، در ضمن میان وعده ی ایده آلی به شمار می رود.

جالب این كه گریپ فروت سرشار از پكتین (فیبر محلول)‌ است كه به كاهش كلسترول خون كمك می كند. وانگهی، پژوهش های اخیر حاكی از آن است كه میوه ی مورد بحث، دارای مواد دیگری است كه از بروز بیماری ها پیشگیری می كند.

به عنوان مثال، گریپ فروت های سرخ و صورتی، سرشار از لیكوپن هستند و این ماده، یك ماده ی آنتی اکسیدان است كه به نظر می آید خطر بزرگ شدن پروستات را کاهش می دهد. محققان هنوز مكانیسم عملكرد لیكوپن را نشان نداده اند، لیكن بررسی 6 ساله ی دانشگاه هاروارد كه توسط 48 هزار پزشك و سایر كارشناسان بهداشت صورت گرفت، حكایت از آن داشته است كه مصرف 10 وعده مواد غذایی سرشار از لیكوپن در هفته، سبب كاهش 50 درصد سرطان پروستات می شود.

از دیگر مواد گیاهی موجود در گریپ فروت، می توان از اسیدفنولیك نام برد كه مانع تشكیل نیتروزامین(مواد سرطان زا) بالیموندیدترپن و مونوترپن می شود. مواد مذكور موجب تولید آنزیم هایی می شوند كه در جلوگیری از پیدایش سرطان اثر دارند و نیز بیوفلاوونویید كه از عملكرد هورمون هایی كه باعث رشد غده (تومور) می شود، جلوگیری می كند.

گروهی از مبتلایان به روماتیسم مفصلی، لوپوس و شماری دیگر از مبتلایان به اختلالات التهابی دریافته اند كه مصرف هر روزه ی گریپ فروت نشانه های مرضی شان را کاهش می دهد. تصور می رود كه این ویژگی از مواد شیمیایی گیاهی كه مانع ایجاد پروستاگلاندین یعنی ماده ی التهاب زاست، ناشی می شود.

افرادی كه به مركبات حساسیت دارند، احتمالا در برابر گریپ فروت نیز از خود حساسیت نشان می دهند. این حالت ممكن است به خاطر خود میوه یا روغن موجود در پوست آن باشد.

سایر خواص غذایی و درمانی گریپ فروت

1ـ میوه ی گریپ فروت، اشتها را تقویت می كند.

2ـ گریپ فروت، عمل هضم را آسان می كند و ترشح شیره ی معدی و كیسه ی صفرا را سرعت می بخشد.

3ـ گریپ فروت دارای ویتامین C و بیوفلاوونوئید است. این ها در حفظ سلامت قلب و عروق بدن مؤثرند.

4ـ گریپ فروت به تولید قند و مواد حیاتی مورد نیاز بدن كمك می كند.

5ـ گل های گریپ فروت، خاصیت ضد تشنج و لرز را دارد و دم كرده ی آن را موقع تشنج، زكام و تب می نوشند.

6ـ اگر گریپ فروت را صبح ناشتا بخورند، خواص ادرارآور آن زیاد می شود و سموم را از بدن خارج می كند .

7ـ گریپ فروت، خون را تصفیه می كند و كلیه و كبد را پاك می سازد.

8ـ گریپ فروت، ضد خونریزی بواسیر است.

9ـ گریپ فروت، میوه ای خنك است و عطش را رفع می كند.

10ـ گریپ فروت، اختلالات مفصلی را درمان می كند.

11ـ گریپ فروت، برای كسانی كه موهای سرشان می شكند، تجویز می شود.

12ـ گریپ فروت، برای كسانی كه عفونت های ریوی و تب خیز دارند مفید است.

13ـ گریپ فروت، علاوه بر مواد معدنی (آهن و كلسیم) دارای ویتامین های B3 ,B2 ,B1,A است.

يکشنبه 31/3/1388 - 19:25
دانستنی های علمی
خواص كشمش

کشمش میوه‌ای است که از خشک کردن انگور بوسیله نور خورشید و یا طی فرایند شیمیایی حاصل می‌شود. کشمکها بسیار کوچک هستند، پوستی چروکیده و مزه‌ای شیرین دارند. کشمشها با توجه به نوع آنها رنگهای متفاوتی دارند.

فواید کشمش

حمایت آنتی اکسیدانی از فنولها

دیده شده است که فنولهایی که در میوه ها یافت می‌شوند، فعالیتهایی آنتی اکسیدانی دارند و از تخریبهای سلولی که در بدن رخ می‌دهند و پایه‌ای اکسیژنی دارند جلوگیری می‌نمایند.

فلاونولزی (نوعی از فنول که از خانواده فلاونوئید می‌باشد)  در کشمش وجود دارد و طی فرایند تبدیل انگور به کشمش کمتر می‌شود.

بروم برای سلامت استخوانها

اگر چه خیلی کم از خواص بروم شنیده ایم، اما باید بدانیم که بروم ماده معدنی است که رابطه‌ای مستقیم با سلامتی دارد و در سلامت استخوان زنان نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. بروم ماده‌ای است که برای تبدیل استروژن و ویتامین D به شکلهای فعال آنها، مورد نیاز است. بعد از یائسگی در زنان میزان استروژن کاهش می‌یابد و باعث حساس شدن استخوانها می‌گردد تا آنجا که هورمون پاراتیروئید دستور به برداشت کلسیم از استخوانها را می‌دهد.

مطالعات نشان داده است که بروم از آرتروز استخوانی و پوکی استخوانها جلوگیری می‌کند و تاثیرات مفید  استروژن درمانی در زنانی که به سن یائسگی رسیده‌اند را افزایش می دهد. کشمش بین 50 میوه ایست که حاوی بروم می‌باشد.

 

کشمش سلامت دندان و لثه را افزایش می‌دهد

کشمشها با اینکه شیرین و چسبنده هستند اما باعث خراب شدن دندانها و بیماریهای لثه نمی‌شوند بلکه سلامت آنها را بهبود می‌بخشند. یکی از موادی که در کشمش وجود دارد به نام اسید اولنولیک،‌  برای از بین بردن باکتریهایی که باعث خراب شدن دندانها می‌شوند و همچنین بیماریهای مربوط به دندان  ، بسیارموثر می‌باشند.

کشمش علاوه بر شکر، حاوی فروکتوز و گلوکز نیز می‌باشد که بر خلاف ساکاروز که عامل اصلی بیماریهای دهانی است هیچ دخالتی در خراب شدن دندانها ندارند. بنابراین سعی کنید در غذاهای روزانه خود کشمش مصرف نمایید. کشمش علاوه بر فوایدی که گفته شده از مبتلا شدن به کم‌سویی چشم در بزرگسالان نیز جلوگیری می‌نماید.
يکشنبه 31/3/1388 - 19:24
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته