هرمزان در سمت فرمانداری خوزستان انجام وظیفه می‌كرد. هرمزان كه یكی از فرمانداران جنگ قادسیّه بود. بعد از نبردی در شهر شوشتر و زمانی كه هرمزان در نتیجه خیانت یك نفر با وضعی ناامید كننده روبرو شد، نخست در قلعه‌ای پناه گرفت و به ابوموسی اشعری، فرمانده تازیها آگاهی داد كه هر گاه او را امان دهد، خود را تسلیم وی خواهد كرد. ابوموسی اشعری نیز موافقت كرد از كشتن او بگذرد و ویرا به مدینه نزد عمربن الخطاب بفرستد تا خلیفه درباره او تصمیم بگیرد. با این وجود، ابوموسی اشعری دستور داد، تمام 900 نفر سربازان هرمزان را كه در آن قلعه اسیر شده بودند، گردن بزنند. (البلاذری، فتوح البُلدان، به تصحیح دكتر صلاح‌الدیّن المُنَجَّذ (قاهره: 1956)، صفحه 468) پس از اینكه تازیها هرمزان را وارد مدینه كردند، ... لباس رسمی هرمزان را كه ردائی از دیبای زربفت بود كه تازیها تا آن زمان به چشم ندیده بودند، به او پوشاندند و تاج جواهرنشان او را كه «آذین» نام داشت بر سرش گذاشتند و ویرا به مسجدی كه عمر در آن خفته بود، بردند تا عمر تكلیف هرمزان را تعیین سازد. عمر در گوشه‌ای از مسجد خفته و تازیانه‌ای زیر سر خود گذاشته بود. هرمزان، پس از ورود به مسجد، نگاهی به اطراف انداخت و پرسش كرد: «پس امیرالمؤمنین كجاست؟» تازیهای نگهبان به عمر اشاره‌ای كردند و پاسخ دادند: «مگر نمی‌بینی، آن امیرالمؤمنین است.» ... سپس عمر از خواب برخاست. عمر نخست كمی با هرمزان گفتگو كرد و سپس فرمان داد، او را بكشند. هرمزان درخواست كرد، پیش از كشته شدن به او كمی آب آشامیدنی بدهند. عمر با درخواست هرمزان موافقت كرد و هنگامی كه ظرف آب را به دست هرمزان دادند، او در آشامیدن آب درنگ كرد. عمر سبب این كار را پرسش نمود. هرمزان پاسخ داد، بیم دارد، در هنگام نوشیدن آب، او را بكشند. عمر قول داد تا آن آب را ننوشد، كشته نخواهد شد. پس از اینكه هرمزان از عمر این قول را گرفت، آب را بر زمین ریخت. عمر نیز ناچار به قول خود وفا كرد و از كشتن او درگذشت. این باعث بوجود آمدن فلسفه ای شد که با ریختن آب بر زمین، یعنی زندگی دوباره به شخصی داده می شود تا مسافر برود و سالم بماند
لباس تنگ باعث ایجاد اختلال در جریان خون، احساس کوفتگی و خستگی، دل درد، نفخ شکم، عفونت ادراری در خانم ها، خارش و سوزش پوست، اگزمای تماسی، زخم و بریدگی پوستی، ترش کردن غذا، رشد قارچ های پوستی و حتی سرطان سینه در خانم ها می شود.
در گذر زمان و با تغییر نسل‌ها، گویا یک پدیده اجتناب‌ناپذیر است و آن کوچک شدن همه چیز است. خانه‌های نقلی، ماشین‌های کوچک، شلوارهای کوتاه و تنگ، مانتوهای چسبان و پیراهن‌های تنگ. این موارد آخر در ذهن تداعی می‌کند که خیاط همیشه پارچه کم می‌آورد.
اما این لباسهای تنگ اگر محصول جبر زمانه نباشند، حاصل مد که هستند. اما این مد برای سلامت بدن خطرناک است.
لباس تنگ، عروق پوست را تحت تاثیر قرار داده و در قسمت‌هایی مانع گردش صحیح خون میشود، به خصوص اگر تنگی لباس در ناحیه لگن، زانو، سینه و حلقه آستین ها باشد. همین اختلال جریان خون باعث همان عارضه شایع لباس های تنگ میشود، یعنی احساس کوفتگی و خستگی. البته گاهی این تنگی به حدی زیاد میشود که قسمت‌هایی از پوست کبود می شود.
یکی دیگر از مشکلات لباسهای تنگ مشکلات گوارشی است. در واقع لباس تنگ حرکات دودی (حرکات کرم گونه) دستگاه گوارش را مختل می‌کند و موجب تجمع گاز در معده و نفخ شکم میشود که معمولا با درد شکم همراه است.
همچنین پوشیدن لباس زیر تنگ ، باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت مثانه در خانم ها میشود.
یکی دیگر از عوارض لباسهای تنگ، نوعی کهیر به نام کهیر فشاری است. این نوع کهیر در اثر فشار موضعی بر بدن ایجاد می شود. معمولا 4 تا 6 ساعت پس از پوشیدن لباس تنگ، یک تورم عمقی همراه با خارش، سوزش و درد ایجاد میشود که پس از 8 تا 72 ساعت از بین می‌رود. گاهی تب و لرز، ضعف، خستگی و سردرد هم در کنار این عارضه وجود دارد.
بررسی های انجام شده نشان می دهد پوشیدن لباس های خیلی تنگ در بلند مدت، احتمال گسترش تومورهای سرطانی را در بافت سینه افزایش خواهد داد
اگر آلرژی دارید لباس تنگ نپوشید
دکتر حسین طباطبایی ، متخصص پوست و مو، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره می گوید:
«پوشیدن لباس تنگ در افراد سالم مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند، زیرا معمولا افراد به مدت طولانی لباس تنگ نمی‌پوشند و آن را پس از ساعاتی تعویض می‌کنند. پوشیدن لباس تنگ معمولا برای افرادی مشکل ایجاد می‌کند که زمینه آلرژی و حساسیت دارند.
مهم‌ترین لباسی که ایجاد مشکل می‌کند، معمولا شلوارهای جین تنگ است نه بلوزهای تنگ.
لباس تنگ در افرادی که زمینه آلرژی دارند، باعث ایجاد اگزمای تماسی میشود، به خصوص اینکه لباسهای زیر و بلوزها معمولا از جنس نخ نیستند و حتما در آنها از مواد نایلونی و پلاستیکی استفاده می شود.
مشکل دیگری که لباس تنگ به خصوص وقتی مستمر و دائمی پوشیده شوند، ایجاد می‌کند، اختلال در جریان گردش خون است. عروق پوست، عروق بسیار ظریف و نازکی هستند که کار تغذیه و خون‌رسانی به پوست را بر عهده دارند. وقتی این عروق تحت فشار دائمی قرار می‌گیرند به تدریج تنگ و بسته می‌شوند. در نتیجه جریان خون بافتی که مورد فشار قرار گرفته است به هم می‌خورد و رشد پوست مختل میشود. به همین دلیل پوست هم می‌تواند به آسانی زخم شود و هم می‌تواند به دلیل نقص تغذیه‌ای که پیدا می‌کند دچار بریدگی شود. گاهی حتی خود بیماران هم نمی‌دانند که تنگی لباس‌شان سبب ایجاد زخم و بریدگی در پوست شده است. این مشکلات در ابتدا خود را با سوزش و خارش نشان می‌دهند. در این صورت فرد باید بلافاصله لباسش را عوض کند تا اختلال جریان خون برطرف شود.»
اگر لباس تنگ بپوشید ترش می‌کنید!
دکتر پیمان ادیبی، فوق تخصص گوارش و دانشیار دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان معتقد است :
«تنگی لباس، مشکل ریفلاکس یا برگشت غذا از معده به مری را تشدید می‌کند، یعنی باعث ترش کردن غذا و برگشت اسید به‌خصوص بعد از غذا خوردن میشود. بنابراین یکی از توصیه‌هایی که ما به بیماران مبتلا به ریفلاکس به‌خصوص کسانی که اختلالات ساختمانی در دستگاه گوارش دارند، می‌کنیم این است که لباسهای تنگ نپوشند و کمربندشان را سفت نبندند تا فشار داخل شکمی‌شان زیاد نشود.»
شلوار جین تنگ نپوشید
شلوار جین تنگ می تواند باعث عفونت مثانه در خانم ها شود. همیشه در اطراف مقعد، باکتری هایی وجود دارند که این باکتری ها می توانند در اثر اصطکاک لباس به طرف واژن حرکت کنند و چون مجرای ادراری در خانم ها کوتاه است، خیلی سریع باعث عفونت ادراری می شوند که نشانه آن خارش و تکرر ادرار است.
از طرف دیگر محققان دانشگاه پورتلند می گویند چون در این لباس ها امکان تبادل هوا وجود ندارد، شانس رشد قارچ ها افزایش می یابد. آن جا محیطی تاریک، مرطوب برای رشد سریع قارچ ها در کشاله ران است که خودشان را با خارش و سرخی نشان می دهند.
سرطان سینه با پوشیدن لباسهای تنگ!
اگرچه بسیاری از محققان و دانشمندان همچنان در تلاش هستند تا به یافته های جدیدی درباره عوامل تاثیرگذار در افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه در بین زنان دست یابند، اما گروهی از کارشناسان از چند دهه گذشته سبک خاص طراحی لباس های زنانه را به عنوان یکی از عوامل مهم در ابتلا به سرطان سینه معرفی کرده اند.
بررسی های انجام شده حاکی از آن است که پوشیدن لباس های خیلی تنگ در بلند مدت احتمال گسترش تومورهای سرطانی را در بافت سینه افزایش خواهد داد.
این نوع لباس ها مانع از خروج ترشحات لنف شده و افزایش مواد سمی در بافت سینه زمینه مناسبی را برای ابتلا به سرطان سینه به وجود خواهد آورد. اما از آن جایی که هنوز شواهد کافی در تایید این نظریه ارائه نشده است نمی توان به این نتیجه رسید که ارتباط مستقیمی بین پوشیدن لباس های تنگ و ابتلا به سرطان سینه وجود داشته باشد و به همین دلیل نباید آن را به عنوان عامل مهمی در افزایش احتمال ابتلا به این بیماری در نظر گرفت.
مخالفان این نظریه بر این باور هستند که عوامل تاثیرگذار بر افزایش خطر ابتلا به این بیماری معمولا عواملی هستند که میزان ترشح هورمون های داخلی بدن را تحت تاثیر خود قرار می دهند.
