از آهسته رفتن نترس،از بی حرکت ایستادن بترس.

در دنیا تنها کسی موفق می شود که به انتظار دیگران ننشیند و همه چیز را از خود بخواهد.

شیلر

آنکس که جرات انجام کارهای شایسته داردانسان است.

شکسپیر

فرهنگ عاشورایی و منطق حسینی،نفی خود برای اثبات خداست.

حسین(ع)،چشمه ای از حقیقت و حریت است که تا ابد کام تشنگان آزادی را سیراب می سازد.

هنوز هم بشریت،تشنه ی درسهای مکتب عاشوراست،مکتبی که الفبای آن،فداکاری،جانبازی،خلوص و خدامحوری است.

حسین(ع)،کشتی نجات و مشعل هدایت است.

حسین(ع)،کربلایی نیست،جهانی است.

حسین(ع)،مرگ را پل عبور به آخرت می دانست و بقا را در فنا می جست و پیروزی را در شکست!زندگی را در مرگ می دید و ماندن را در رفتن و حضور را در غیبت می شناخت و شهادت را حضور جاودانه در تاریخ می دانست .

جوادمحدثی

حسین(ع)،شناگر دریای خون بود و رهپوی وادی عشق.و در قربانگاه خود،درآخرین لحظات نیز،سرود توحید و رضا خواند.