دعا و زیارت
قاسم بن حارث
نام او در شمار شهداى كربلا آمده است.برخى نیز او را همان قاسم بن حبیب ازدىدانستهاند. (4) چهارشنبه 27/9/1387 - 14:19
دعا و زیارت
قاسط بن زهیر تغلبى
از شهداى حمله نخست در روز عاشورا.پیر مردى از طایفه بنى تغلب بن وائل بود.اووبرادرانش مقسط و كردوس،هر سه از اصحاب امیر المؤمنین بودند كه در ركاب آنحضرتدر جنگهاى سه گانه شركت داشتند.پس از شهادت على«ع»در كوفه ماندند. چون خبر آمدن حسین«ع»را به سوى كوفه شنیدند،شب عاشورا مخفیانه خود را بهامامرساندند.هر سه برادر روز عاشورا به شهادت رسیدند. (3) چهارشنبه 27/9/1387 - 14:18
دعا و زیارت
قارب،مولى الحسین«ع»
از شهداى كربلا.وى غلام سید الشهدا«ع»بود،مادرش فكیهه كنیز آن حضرت بود ودر خانهرباب،همسر امام خدمت مىكرد.قارب همراه امام از مدینه به كربلا آمد و روزعاشورا در ركابسید الشهدا«ع»به شهادت رسید.نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمدهاست. (2) چهارشنبه 27/9/1387 - 14:18
دعا و زیارت
قادسیه
نام محلى نرسیده به كوفه(در 15 فرسخى كوفه و 61 فرسخى بغداد).در همین محلمیانسپاه اسلام و ایران در زمان خلیفه دوم نبرد در گرفت و این منطقه به تصرف مسلمیندرآمد.ودر همین مكان بود كه حصین بن نمیر تمیمى(رئیس شرطههاى آن منطقه)ونیروهاىگشتى ابن زیاد،پیك حسین بن على«ع»(قیس بن مسهر صیداوى)را دستگیركردند و نزد ابنزیاد فرستادند.قیس،حامل نامهاى از امام به سوى مردم كوفه بود وهمانجا نامه را بادندانهایش پاره كرد تا اسامى مخاطبان به دست نیروهاى دشمن نیفتد. (1) چهارشنبه 27/9/1387 - 14:18
دعا و زیارت
كهیعص
از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مریم.طبق برخى تفاسیر،این حروف رمزىاشاره بهحوادث یا فضایل یا مسایلى دارد كه اهل بیت به علم آن آگاهند.از جمله تفسیرهاو تاویلهاىاین حروف،انطباق آن با حادثه كربلاست.در روایات است:حضرت زكریا نامپنج تن آل عبا را ازجبرئیل فرا گرفت و چون به نام امام حسین«ع»مىرسید،اندوهگینمىشد و اشك درچشمش مىآمد،اما با نامهاى دیگر،اندوهش مىرفت.راز آن را ازخداوند پرسید.خداوندبا«كهیعص»قصه آن را خبر داد.«كاف»،نام كربلاست،«ها»،كشته شدن عترت طاهره است،«یاء»یزید ستمگر،قاتل حسین«ع»است،«عین»عطشحسین«ع»و«صاد»صبر و مقاومت اوست.زكریا سه روز در مصیبتحسین«ع»گریستو از خدا خواست كه فرزندى به او عطا كند و بامحبت او،آزمایشش كند و آنگونه كهمحمد«ص»را در سوگ فرزندش به داغ نشاند،او را همداغدار كند.خداوند،یحیى را بهاو عطا كرد.یحیى هم همچون حسین«ع»ششماهه به دنیا آمد. (50) میان یحیى بن زكریا وحسین بن على شباهتهاى دیگر نیز وجود دارد.سر هر دو مظلومانهبریده شده و سر هر دودر طشت و طبقى پیش طاغوت زمانشان نهاده شد چهارشنبه 27/9/1387 - 14:17
دعا و زیارت
كوفیان
مردم كوفه در تاریخ به بىوفایى و سست عهدى شهرت یافتهاند،تا آنجا كه گفتهشدهاست«الكوفى لا یوفى»،در شعارهاى مردم در انقلاب اسلامى ایران و جنگ تحمیلىنیزگفته مىشد كه«ما اهل كوفه نیستیم،على تنها بماند».البته تغییر اوضاع كوفه را دردورانمسلم بن عقیل و بر سر كار آمدن ابن زیاد و كنترل شدید شهر و سختگیرى نسبت بهمردمو...را نیز نباید نادیده گرفت،كه مانع خروج هواداران سید الشهدا«ع»براى یارىآنحضرت در كربلا شد،ولى به هر حال،تاریخ اسلام خاطره خوشى از عهد و پیمان مردمكوفهندارد. (45) از ویژگیهاى روحى و اخلاقى جامعه كوفى،اینها را شمردهاند:تناقض در رفتار،نیرنگو تزلزل،سركشى نسبت به والیان،فرصتطلبى،اخلاق ناپسند،طمع و آزمندى،شایعهپذیرى و تركیب یافتن مردم آن از قبایل مختلف با گرایشهاى قبایلى. (46) همینها سببشد تاعلى«ع»از دست آنان خون دل بخورد و امام مجتبى«ع»بىوفایى ببیند و مسلم بن عقیل،در این شهر غریبانه به شهادت برسد و سید الشهدا«ع»نزدیك كوفه در كربلا در محاصرهسپاهكوفه لب تشنه جان دهد.البته تركیب جمعیتى این شهر نیز،چندان منسجم نبود.مردمخوداین شهر،به اضافه قبایلى از یمن مثل قضاعه،غسان،بجیله،خثعم،كنده،حضر موت،ازد،مذحج،حمیر،همدان و نخع كه پس از بناى این شهر از دوره«سعد بن ابى وقاص» ساكن این شهر شده و قدرت و نفوذى یافته بودند و جمعیتى از نژاد فارس كه دركوفهمىزیستند،سبب گرایشهاى مختلفى در مردم شده بود.از سردمداران اموى نیزبرخىكوفه را در تحت نفوذ خود داشتند و مردم را به هوادارى بنىامیه فرا مىخواندند وسلطهاموى را گسترده و ریشهدار مىساختند. شیعیان اهل بیت نیز در كوفه كم نبودند،اما تشیعشان در بعد خطبههاى حماسى ونطقهاىپر شور و عواطف سرشار نسبت به خاندان پیامبر«ص»،بیش از پیروى از خطسرخ آل على و پانهادن در میدانهاى درگیرى بود.بىآنكه بخواهیم سختگیریها و شدتعمل امویان را درمحدود ساختن یارى شیعیان نسبت به حسین بن على«ع»نادیدهبگیریم،از روحیه سستى وبىوفایى آنان نمىتوان بسادگى گذشت.حتى جمعى از آنان بادیدن پیكرهاى حسین و یارانشدر دم تیغها،مىگریستند و دعا مىكردند كه خدایا پسرپیامبرت را یارى كن.یكى از خودشانبر آنان خروشید كه چرا به جاى دعا،به یاریشنمىشتابید«هلا تهبون الى نصرته بدل هذاالدعاء؟». (47) واى بر كوفه و بر رسم پذیرایى اوسست عهدى و ریاكارى و خودرایى اوخاك عالم به سرش باد كه در خاك كشیدهر كه بنشستسر خوان پذیرایى اورسم او غدر و دورنگى،ره او كید و نفاقشش جهت پر شد از آوازه رسوایى او (48) اى كوفه!اى كتیبه بیدادوى گور دادخواهى و فریاداى پایگاه بازى شیطانوى شرح خاطرات پریشانخوردى فریب دیو هوى راكشتى به جهل،شیر خدا راكشتى دو عاشق ازلى رانشناختى حسین و على راپشت على ز درد تو خم شدنام تو در فساد،علم شددر هفت رنگ تفرقه،طاقىبیتوتهگاه جهل و نفاقىاى جویبار جارى ناپاكاى آبروى ریخته بر خاك... (49) چهارشنبه 27/9/1387 - 14:17
دعا و زیارت
كنج ویرانه خرابه شام
كودك ششماهه على اصغر«ع»
كوفه
نام یكى از شهرهاى مهم عراق،كه مركز هواداران اهل بیت«ع»و«مغرس شیعه»بودهاست وعلى«ع»آنجا را بعنوان پایگاه حكومتخویش قرار داد.شهرى است با فضیلت كهاحادیثمتعددى در فضیلت آن نقل شده و طبق حدیث امام صادق«ع»،حرم امام على بنابى طالبعلیه السلام است و«طور سینین»در قرآن،به آن تفسیر شده است. (40) این شهر،درغرب نهرفرات بنا شده و بناى آن در زمان عمر بن خطاب و پس از فتح قادسیه به دستسعد بن ابىوقاص بود و در سالهاى بعد شكوفاتر شد.پیشتر به آن«كوفان»هم گفتهمىشد.ریشه لغوى آن،به معناى گردآمدن است،چون بناى شهر دایرهوار بوده،كوفه نامنهاده شد.كوفه به معناىشنزار سرخ هم آمده است. (41) این شهر،پس از فتح سرزمین عراق به دست مسلمانان صدراسلام،مركز و پایگاهىنظامى براى نیروهاى مسلمان شد تا از آنجا به سوى شرق حركتكنند و در طول تاریخ،موقعیتسیاسى و نظامى ویژهاى یافت.به آن«كوفة الجند»هممىگفتند.در نزدیكىكوفه،«كربلا»محل زیست گروهى اندك بود كه به كار كشاورزى درمنطقه نزدیك به آبمىپرداختند. (42) پس از امتناع امام حسین«ع»از بیعت با یزید و حركتبه سوى مكه،سران شیعه دركوفه نامههاى دعوت به امام نوشتند.حضرت،مسلم بن عقیل رابه نمایندگى به كوفهفرستاد.كوفیان انقلابى با مسلم بیعت كردند ولى با آمدن ابن زیاد،اوضاععوض شد ونگذاشتند امام به كوفه برسد.كوفه آن روز،از بافتخاصى تركیب یافته بود و مردمآنیكدست نبودند.هم هواداران اهل بیت و علاقهمندان به على«ع»و فرزندان او دركوفهمىزیستند،هم گروههایى كه تفكر خوارج را داشتند،یا هواداران بنىامیه در كوفه بودند. روحیه فرصتطلبى،تبعیت از زور،زودباورى و تاثیرپذیرى از شایعات و تبلیغات،ازویژگیهاىدیگر جامعه كوفه بود.پولدارترین افراد هم كه نبض مالى شهر را در دستداشتند،همچوناشعث بن قیس،عمرو بن حریث،شبث بن ربعى از بازوان اصلى ابن زیادمحسوب مىشدند.شهرى با عناصر مختلف و ساكنان ناهمگون و ناهمدل و اغلب مهاجربه آن شهر تازه تاسیس،سبب شده بود كه ثبات سیاسى نداشته باشد و همواره دستخوشامواج گردد.روح قبایلى وتعصبهاى طایفگى در اقوام ساكن كوفه شدید بود و ابن زیاد،باتحتسلطه گرفتن بزرگانقبایل و عشایر،براحتى توانسته بود اوضاع شهر را در كنترلخویش در آورد.این بود كه آن همهدعوت و بیعت،كارساز نشد و هزاران دست بیعتگر،در برابر طوفان«ابن زیاد»،از هم گسیخت وحسین«ع»تنها ماند. حادثه كربلا در نزدیكى این شهر اتفاق افتاد و سپاه یزیدى عموما از این شهر براىجنگ باحسین«ع»آمدند.پس از عاشورا نیز،اسراى اهل بیت وارد این شهر شدند وزینب كبرى«ع»آنجاخطبه خواند و شادى كوفیان را به عزا مبدل ساخت.نهضت توابین بهرهبرى سلیمان بن صردو نیز قیام مختار در همین شهر به وقوع پیوست.مردم كوفه،همانگونه كه در ركاب على«ع»درجنگ جمل و صفین شركت داشتند،همواره درفعالیتهاى ضد اموى حضور چشمگیر داشتند.این شهر در تاریخ اسلام،هموارهدستخوش امواج سیاسى،انقلابها،حوادث و آشوبها بوده است.حجر بن عدى،با اصحابپاكبازش در كوفه قیام كرد و به شهادت رسید.عمرو بن حمق خزاعى،در كوفه شهید شد. میثم تمار به دستور ابن زیاد،در كوفه به دار آویخته شد.رشید هجرى نیز كه از یارانخالصعلى«ع»بود،در آنجا به شهادت رسید.جنایات و فجایع«حجاج بن یوسف ثقفى» و كشتارهایش از شیعیان آل على در كوفه بود،كه كسانى همچون قنبر،كمیل،سعید بنجبیرو...به دست او به شهادت رسیدند.خروج زید بن على بن الحسین«ع»و شهادتش در«كناسه»،دراین شهر بود.قیامهاى سادات طباطبایى در نیمه قرن دوم هجرى،قیام ابنطباطباى علوى،خروج ابى السرایا در زمان مامون،شورشهاى قرمطیان و...همه در اینشهر اتفاق افتاده است.قبر بزرگانى چون كمیل،خباب بن ارت،اخنف بن قیس،سهل بنحنیف انصارى و بسیارىدیگر در این شهر است. (43) در این شهر،«مسجد كوفه»از عظیمترین و مقدسترین مساجد وقطعههاى روى زمیناست.محل مسجد كوفه،بنا به روایات،خانه آدم و نوح،مصلاى ابراهیم ومصلاىحضرت مهدى«ع»و محل عصاى موسى و شجره یقطین و خاتم سلیمان است وجایىاست كه كشتى نوح از آنجا جریان یافته و قبور انبیاء و مرسلین و اوصیاء است و درمسجدكوفه،«دكة القضاء»،محل قضاوتهاى امیر المؤمنین قرار دارد.امام صادق«ع»در بارهآنفرموده است:«...تربة تحبنا و نحبه،اللهم ارم من رماها و عاد من عاداها» (44) كوفه تربتىاستكه ما را دوست دارد،ما نیز آن را دوست داریم،خدایا هر كه سوء قصد به آن كند بهتیربلایش بزن و هر كه با آن دشمنى كند،دشمنش باش چهارشنبه 27/9/1387 - 14:16
دعا و زیارت
كنانة بن عتیق تغلبى
پیرمردى از شهداى كربلا كه در حمله نخست به شهادت رسید.وى از قهرمانان كوفهو ازعابدان و قاریان آن شهر بود و در ایامى كه سید الشهدا«ع»به كربلا رسید،خود را به آنحضرترساند.نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است. (39)
p30n.ir
چهارشنبه 27/9/1387 - 14:15
دعا و زیارت
كناسه
نام محلى در كوفه كه قبلا حالت بازارى و تجارى داشته و موقعیت آن،بین مسجدسهله ومسجد كوفه بوده است.افراد اعدامى را در این مكان بر دار مىكشیدند.على«ع» در این محله،لشكر خود را سامان داده به جنگ صفین شتافت.امام مجتبى«ع»نیز پسازشهادت پدر،سپاه خود را در اینجا آماده كرد.ابن زیاد هم كوفیان را در همین محل بسیجكردو به جنگ حسین«ع»فرستاد. بدن مسلم بن عقیل را در این میدان به دار كشیدند.پیكر انقلابى بزرگ«زید بن على» نیز در همین مكان،چهار سال به دار آویخته ماند. (38) چهارشنبه 27/9/1387 - 14:15
دعا و زیارت
كمیت بن زید اسدى (33)
از شاعران برجسته شیعه كه سرودههایش در باره اهل بیت و مرثیه امام حسین علیهالسلاممعروف است.كنیه او«ابو المستهل»و اهل كوفه بود.هوادارى شدید از بنىهاشممىكرد و باسرودههایش آنان را مىستود.مشهورترین شعرش«هاشمیات»است.«در وىخصالى بود كههیچ شاعر نداشت:خطیب بنىاسد،فقیه شیعه،سواركارى دلیر،بخشندهو تیرانداز بود و درمیان قومش كسى مهارت او را در تیراندازى نداشت. (34) ولادتش در سال60 و وفاتش در سال126 هجرى بود.این شاعر برجسته،زبان شعرى خویش را در راهدفاع از مكتب و ولایت و بیانفضایل عترت و مظالم دشمنان خاندان پیامبر به كار گرفت. مورد علاقه و محبتشدید و دعاى خاص ائمه بود و از بزرگترین مرثیهسرایان عاشورا بهشمارمىرفت.قصیده میمیه«من لقلب متیم مستهام...»او معروف است.وى در سالشهادت امامحسین«ع»به دنیا آمد و به بركت دعاى امام سجاد«ع»پایان عمرش ختم بهشهادت شد.او كهمدتى متوارى بود،در ایام خلافت مروان به شهادت رسید و در همانكوفه در مقبره بنىاسددفن شد. (35) امام باقر«ع»در حق او دعا فرمود كه:«لا زلت مؤیدا بروح القدس ما ذببت عنااهلالبیت»یعنى همواره تا زمانى كه از ما خاندان دفاع مىكنى،مؤید به روح القدس باشى.ازجمله ابیات قصیده هاشمیات اوست در باره شهید كربلا: قتیل بجنب الطف من آل هاشمفیا لك لحما لیس عنه مذببو منعفر الخدین من آل هاشمالا حبذا ذاك الجبین المترب (36) همچنین روایت است كه در ایام تشریق،خدمت امام صادق«ع»رسید و اجازهخواست كه درباره آن خاندان شعرى بخواند.حضرت اهل بیت را جمع كرد تا آنان همبشنوند.كمیت اشعارخود را خواند و حاضران گریستند.امام صادق دست به دعا بلند كردو گفت:«اللهم اغفرللكمیت ما قدم و ما اخر و ما اسر و ما اعلن و اعطه حتى یرضى». (37) خدایا،گذشته و آیندهكمیت را ببخشاى و از نهان و آشكار او درگذر و به او آنقدر عطا كنتا راضى گردد. چهارشنبه 27/9/1387 - 14:14
