• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 2747
تعداد نظرات : 413
زمان آخرین مطلب : 4370روز قبل
دعا و زیارت

قیس بن عبد الله همدانى

از شهداى كربلا به حساب آمده است. (40)

(41)

از شهداى نهضت امام حسین‏«ع‏»كه پیش از عاشورا در كوفه به شهادت رسید.قیس،ازجوانمردان شجاع كوفه و از اشراف طایفه بنى اسد و یكى از نامه رسانان مردم كوفه به‏امامحسین‏«ع‏»بود.همراه مسلم بن عقیل از مكه به كوفه آمد.پس از مدتى نامه مسلم را كه‏حاوىخبر بیعت كوفیان بود به مكه برد و به سید الشهدا تسلیم كرد.امامحسین‏«ع‏»درمنزلگاه‏«بطن الرمه‏»(مكانى در منطقه حاجز)نامه‏اى خطاب به كوفیان نوشتكه در آن،خبر از حركت‏خویش به سوى كوفه بود.نامه را به قیس بن مسهر سپرد تا به كوفهبرساند. قیس در منطقه قادسیه،توسط حصین بن نمیر كه از سران سپاه كوفه بود دستگیر شد.براى‏اینكه مضمون نامه و اسامى اشخاص به دست دشمن نیفتد،قیس بن مسهر نامه را ازبین‏برد.او را نزد عبید الله بن زیاد بردند.تلاش والى كوفه براى دستیابى به نام كسانىكه‏مخاطب نامه بودند بى‏نتیجه ماند. (42) ابن زیاد از او خواست كه یا نام اشخاص را بگوید یابرمنبر رود و در حضور مردم حسین بن على و امام حسن و على بن ابى طالب را لعن كندوگرنه كشته خواهد شد.وى رفتن بر منبر را پذیرفت،اما وقتى شروع به سخن كرد،پسازحمد و ثناى الهى،بر حسین بن على و امام مجتبى و امیر المؤمنین رحمت فرستاد و عبیدالله‏زیاد و پدرش را لعنت كرد و مردم را به یارى سید الشهدا فرا خواند. وقتى خبر به ابن زیاد دادند،دستور داد او را بالاى قصر برده از آنجا به زیر افكندند وشهیدشد. (43) چون خبر شهادتش به امام حسین‏«ع‏»رسید،بى‏اختیار گریست و این آیه راخواند:«رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلواتبدیلا». (44) (مردانى كه بر سر پیمان خویش با خدا،صادق بودند،برخى از آنان شهید شدندو برخى دیگرانتظار مى‏كشند و پیمان را هیچ عوض و دگرگون نكردند.)قیس،دلیرانه به‏استقبال شهادترفت و تا پاى جان ایستاد و تزلزلى نیافت.
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:42
دعا و زیارت

قنداقه على اصغر«ع‏»

قیام اهل مدینه واقعه حره

قیام مختار خروج مختار

قیام مسلم مسلم بن عقیل

قیس بن اشعث

از فرماندهان سپاه عمر سعد در كوفه.وى از كسانى بود كه به امام حسین‏«ع‏»نامه‏دعوتنوشته بود،اما در كربلا با آن حضرت جنگید.پس از شهادت امام،جامه از تن اودرآورد.دردوران قیام مختار،متوارى بود.نیروهاى مختار او را گرفته به قتل رساندند. (39)
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:41
دعا و زیارت

قمه زنى

از مراسمى است كه در بعضى شهرستانها و بلاد شیعى و توسط برخى از عزادارانامام‏حسین‏«ع‏»اجرا مى‏شود و در تاسى به مجروح و شهید شدن سید الشهدا«ع‏»وشهیدان‏كربلا و بعنوان اظهار آمادگى براى خون دادن و سر باختن در راه امامحسین‏«ع‏»انجام‏مى‏دهند.صبح زود عاشورا،با پوشیدن لباس سفید و بلندى همچون كفن،بصورت دسته‏جمعى قمه بر سر مى‏زنند و خون از سر بر صورت و لباس سفید جارى مى‏شود.بعضى‏هم براى قمه زنى نذر مى‏كنند،برخى هم چنین نذرى را در باره كودكان خردسالانجام‏مى‏دهند و بر سر آنان تیغ مى‏زنند،در حدى كه از محل آن خون جارى گردد. قمه زنى نیز،مثل زنجیر زنى و شبیه خوانى و...از دیر باز مورد اختلاف نظر علما وپیروان ومقلدین آنان بوده و به استفتا و افتاء مبنى بر جواز یا عدم جواز آن مى‏پرداخته‏اند. این مراسم،از نظر شرعى پایه و مبناى دینى ندارد و صرفا روى علاقه شیعیان به ابا عبدالله‏الحسین‏«ع‏»انجام مى‏گیرد.فقها نیز آن را در صورتى كه ضررى نداشته باشد،مجازمى‏دانند.برخى از فقها نیز به خاطر تاثیر نامطلوب آن بر افكار دیگران و موجب وهن‏مذهب بودن،آن راممنوع دانسته‏اند.البته شرایط زمانى در این مساله بى‏تاثیر نیست.امام‏خمینى‏«ره‏»در پاسخ بهاستفتایى كه در سالهاى اول پیروزى انقلاب اسلامى در این زمینه‏از ایشان شده بود،فرمودند:«در وضع موجود،قمه نزنند...»آیة الله خامنه‏اى نیز در دیداربا روحانیون،در آستانه ایامعاشورا(سال 1373 شمسى)در ضمن بیانات مبسوطى درخرافه زدایى از عزادارى سیدالشهدا«ع‏»فرمودند:«قمه زدن هم از آن كارهاى خلاف‏است...این یك كار غلطى است كهعده‏اى قمه‏ها را بگیرند و بر سر خود بزنند و خون‏بریزند...كجاى این كار،حركت عزادارىاست؟این جعلى است.اینها چیزهایى است كه‏از دین نیست...».آن را بدعت،خلاف و خرافهدانستند.و در پاسخ به نامه امام جمعه‏اردبیل،نوشتند:امروز این ضرر بسیار بزرگ و شكنندهاست و لذا قمه زدن علنى و همراه‏با تظاهر،حرام و ممنوع. (37) علماى دیگر نیز در تایید موضعو سخن رهبر انقلاب،آن راموجب وهن مذهب و نامشروع دانستند. (38) البته این احساسمذهبى و عواطف دینى كه سبب مى‏شود به عشق حسین‏«ع‏»چنین‏كارهایى كنند،باید درمسیر صحیح هدایت‏شود و مورد بهره‏بردارى قرار گیرد تا شور وانگیزه جهاد و شهادتبیافریند.بعلاوه،آنان كه به خاطر حسین‏«ع‏»حاضرند خون بدهند،چه بهتر كه خون خویش رابه درمانگاهها و مراكز انتقال خون اهدا كنند یا با تاسیس بانك‏خون،از فداكاران و ایثارگرانداوطلب،در روز عاشورا خون گرفته شود و نگهدارى‏گردد،تا از این طریق،جان انسانهاىبسیارى كه نیازمند خونند،نجات یابد.گر چه این‏كار،شاید مثل قمه زنى،تامین كنندهاحساس عاطفى فرد نباشد،ولى قطعا رضایت‏خداوندو پسند سید الشهدا«ع‏»را بیشتر در پىدارد.كاش روزى صدقه دادن خون نیز،مثل صدقه‏و كمك مالى و لباس و غذا و...مرسوم گرددو با قصد قربت انجام گیرد.

كى گفت‏حسین،بر سر خویش بزن؟با تیغ،به فرق خویشتن نیش بزنتیغى كه زنى بر سر خود،اى غافلبر فرق ستمگران بد كیش بزن

p30n.ir
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:41
دعا و زیارت

قمر بنى هاشم‏«ع‏»

 ماه بنى هاشم.این لقب را امام حسین‏«ع‏»هم به عباس مى‏گفت.از جمله هنگام‏عزیمت ازمدینه به سوى مكه پس از امتناع از بیعت كردن،وقتى همه خاندان عصمت‏سوار بر محملشدند،امام ندا داد:«این اخى؟این كبش كتیبتى،این قمر بنى هاشم‏»عباس‏هم پاسخش داد:«لبیك،لبیك یا سیدى!» (36) این لقب را به خاطر زیبایى و چهره دلاراى‏ابا الفضل‏«ع‏»به او دادهبودند.
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:40
دعا و زیارت

قعنب بن عمرو نمرى

از شهداى كربلاست.او كه از شیعیان بصره بود،همراه حجاج بن بدر،نامه خدمت‏ابا عبدالله‏«ع‏»بردند و نزد آن حضرت ماندند،تا آنكه روز عاشورا در حمله اول شهید شدند. (35)
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:39
دعا و زیارت

قطقطانیه

نام محلى نزدیك كوفه كه از راه بیابان به طف مى‏رسد.یكى از منزلگاههاى میان راه‏قادسیهبه طرف شام،كه زندان نعمان در این محل بوده است.پیش از ورود امام حسین‏«ع‏» به كربلا،منطقه میان قادسیه و قطقطانیه پر از نیروهاى گشت و شناسایى ابن زیاد بود،تارفت و آمدها را كنترل كنند. (34)
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:39
دعا و زیارت

قطا

نام مرغ و پرنده‏اى است كه به فارسى سنگخوار گویند،شبیه فاخته و قمرى.چشمش‏بسیارتیز بین است و از ارتفاع بسیار،وجود آب را تشخیص مى‏دهد و در شناخت آب وراهها مهارتدارد و پیش از طلوع آفتاب،به اندازه مسافت ده روز در پى آب خارج‏مى‏شود و بى آنكه مسیررا در رفت و برگشت گم كند،به لانه برمى‏گردد. (31) صداى اوكاروانها را به وجود آب در یكمحل آگاه مى‏كند و در آشنایى به راه و راهنمایى،به آن مثل‏زده مى‏شود:«هو اهدى من القطاء،هو اصدق من القطا» (32) سید الشهدا«ع‏»روز عاشوراوقتى براى آخرین وداع با اهل بیت،نزدخیمه‏ها آمد و با آنان خداحافظى كرد،دخترش‏سكینه گفت:اى پدر،ما را به حرم جدمان بازگردان.حضرت با حسرت فرمود:افسوس! اگر مرغ قطا را وامى‏گذاشتند،در آشیانه خویش مى‏آرمید«هیهات،لو ترك القطا لنام‏» (33) تشبیه خویش به آن مرغ،با توجه به ویژگیها و صفاتش جاى تامل است.یعنى امام نیزتیز بینو بصیر و راه شناس است،وجودش و صدا و كلامش دیگران را به آبشخور هدایت‏رهنمونمى‏سازد،هرگز گم نمى‏شود و بیراهه نمى‏رود و هادى دیگران است.اما افسوس‏كه نگذاشتندامام هدایت،در كانون ارشاد اندیشه‏ها بماند و راهنمایى كند و اینگونه ازآشیانه اصلى‏اش كهجوار حرم پیامبر است،آواره‏اش ساختند
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:39
دعا و زیارت

قضیب                               

چوب،شاخه و تركه،چوبهاى نازكى كه از درخت مى‏كنند. (29) اینگونه تركه‏هاى ترد ونازك،معمولا در دست افراد بوده است،براى اشاره به كسى یا چیزى.در دست‏یزید،قضیب و چوبخیزران بود و با آن به لب و دندان سر بریده امام حسین‏«ع‏»كه در برابرش‏نهاده بود،مى‏زد. (30) این گستاخى مورد اعتراض برخى از حاضران قرار گرفت
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:38
دعا و زیارت

قصر الاماره دار الاماره

قصر مقاتل

نام یكى از منزلهاى نزدیك كوفه،كه امام حسین‏«ع‏»در سفر خویش از مكه به كربلا ازآنجا نیزگذشت.پیشتر در آنجا قصرى بوده متعلق به مقاتل بن حسان بن ثعلبه و میان‏عین التمر وقطقطانه(نام دو تا از منزلها)قرار داشته است.در آبادى قصر مقاتل علاوه‏بر آن قصر،مسجد وبناهاى كهن نیز بوده كه خراب شده و تنها تپه‏اى از بقایاى آن‏مانده بود.حسین بن على‏«ع‏»دراین منزلگاه فرود آمد.همانجا بود كه خیمه عبید الله بن‏حر جعفى را دید و حجاج بن مسروقو زید بن معقل هم همراهش بودند.امام ازحجاج بن مسروق و عبید الله خواست كه به اوبپیوندند،اما آن دو عذر آوردند و تنهاگفتند كه حاضریم اسبهایمان را بدهیم.امام فرمود:نیازى به اسبهاتان نداریم. (28) و بدینگونه‏سعادتى را كه تا در خانه آنان آمده بود،با دست‏خودراندند و از فیض حیات ابدى درسایه شهادت،محروم شدند.امام حسین‏«ع‏»شبانه از قصرمقاتل حركت كرد و سمت‏راست مسیر را گرفت و رفت،تا به كربلا رسید.این منزلگاه را«قصربنى مقاتل‏»هم‏مى‏گفتند.

p30n.ir

چهارشنبه 27/9/1387 - 18:38
دعا و زیارت

قسم دادن به قرآن

روز عاشورا،چون امام حسین‏«ع‏»اصرار كوفیان را بر كشتن او دید،قرآن را گرفت وباز كرد و برسر نهاد و صدا زد:میان من و شما،قرآن و جدم رسول خدا«ص‏»داور باد!اى‏گروه!چرا ریختنخونم را روا مى‏شمارید؟مگر من فرزند پیامبر شما نیستم؟...آنگاه‏كودك شیر خوار خود را كهاز تشنگى مى‏گریست بر سر دست گرفت و فرمود:اگر بر من‏رحم نمى‏كنید،بر این كودك رحمكنید«ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل‏».این اقتدا به‏پدرش على‏«ع‏»بود كه قرآن بر سر نهادو یاران سست عنصر خویش را نفرین كرد. (27)
چهارشنبه 27/9/1387 - 18:37
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته