تبیان، دستیار زندگی

خداوند عزّوجلّ فرمود:

برادرت علی را بشارت ده، كه من دوست‌دار او را عذاب نمی‌كنم و به دشمن او رحم نمی‌كنم.

امالی صدوق، ص39.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

چنان‌كه هیچ درختی بدون میوه كامل نیست، ایمان نیز بدون كنار‌گذاشتن كارهای حرام كامل نمی‌شود.

علل‌الشرایع، ج1، ص 250.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

ای احمد! اندیشه‌ات را به‌كار گیر پیش از آن‌كه از دست برود، زیرا كسی كه اندیشه‌اش را به‌كار بندد، اشتباه نمی‌كند و گرفتار سركشی نمی‌شود.

ارشادالقلوب، ج1، ص205.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

ای احمد! می‌دانی به كدام دلیل تو را بر دیگر انبیا برتری دادم؟ به دلیل یقین و حسن خلق و سخاوت نفس و دلسوزی برای مردم.

ارشادالقلوب، ج1، ص205.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

ای احمد! عبادت ده بخش دارد كه نُه بخش آن، به دست آوردن روزی حلال است.

ارشادالقلوب، ج1، ص203.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

ای احمد! پرهیزكاری، زینت مؤمن و ستون برپایی دین است.

ارشادالقلوب1/203

خداوند عزّوجلّ فرمود:

وای بر كسانی كه با فریب، دین را به دنیا می‌فروشند.

كافی، ج2، ص 299.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

بنده‌ام با چیزی بهتر از واجبات به من نزدیك نمی‌شود. و با نافله(كارهای مستحبی) به من نزدیك می‌شود تا اینكه دوستش بدارم. آن‌گاه كه دوستش بدارم، من گوش او خواهم شد كه با آن می‌شنود و دیده‌ی او كه با آن می‌بیند و زبان او كه با آن سخن می‌گوید و دست او كه قدرت‌نمایی می‌كند. اگر دعایم كند اجابتش می‌كنم و اگر از من بخواهد به او می‌دهم.

كافی، ج2، ص353.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

ای محمد! هر‌كه ولی مرا بیازارد به جنگ من برخاسته است.

كافی، ج2، ص352.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

هر‌كه بنده‌ی مؤمن مرا بیازارد، باید با من اعلام جنگ كند.

كافی، ج2، ص305.