تبیان، دستیار زندگی

تخم شربتی (دانه گیاه ریحان) به علت اینکه بعد از مصرف، دانه‌ها لعاب‌دار می‌شوند بهترین راه برای نگه‌داشت آب بدن است. همچنین مایعات خیلی سرد را فوراً نباید نوشید چرا که تعادل سیستم گوارش و ایمنی را بر هم می‌زند.

به نقل از پامپا پرس، در این گزارش كوتاه به پنج عادت و وسیله رایج اما خطرناك اشاره می شود.

1 - نگه داشتن گوشی موبایل در كنار گوش

محققان هنوز در تلاش برای یافتن یك نتیجه قاطع در مورد عوارض استفاده بی وقفه از تلفن های همراه هستند. با این حال، بسیاری از آنها معتقدند افرادی كه در جریان دهه اخیر گوشی موبایل را همواره به گوششان چسبانده و صحبت می كنند در معرض خطر جدی ابتلا به تومورهای مغزی قرار دارند. پس بهتر است از هندز فری استفاده كنیم.

2 - پرده های پی وی سی دوش حمام

تمام این پرده های دوش حمام كه در فروشگاه ها می بینیم زیبا هستند، این طور نیست؟ پرده های براق با نقش زیبا كه به حمام جلوه می بخشند. اما محققان هشدار می دهند كه مواد شیمیایی به كار رفته در آنها " فرار " بوده و موجب تهوع وسردرد و غیره شده و در عین حال سرطان زا هستند. پس بهتر است این پرده ها را با پرده هایی از جنس پارچه عوض كنید.

3 - مایكروفر و مواد پلاستیك

حرارت مایكروفر مواد شیمیای پلاستیك آزاد كرده و این موادبه داخل غذایی كه می خواهید مصرف كنید، نفوذ می‌كنند. یك ماده شیمیایی به نام بیسفنول می تواند موجب اختلالات هورمونی شده و در ایجاد انواع سرطان ها نقش دارد. پس بهتر است غذای خود را در ظروف پلاستیكی در مایكروفر نگذاشته و از ظروف شیشه ای و سرامیكی استفاده كنید.

4 - مرطوب كننده های هوا

مرطوب كننده های هوا بسیار رایج بوده و در مواقع زیادی می توانند به كمك شما بیایند. با این حال، استفاده مداوم از این وسایل تاثیرات منفی نیز دارد. رطوبت زیاد موجب زنگ زدگی و تجزیه برخی از مواد موجود در وسایل اتاق و نیز افزایش تعداد موجودات میكروسكپی كه در فرش، موكت و ملحفه زندگی و بعضا از ریزه پوست های مرده تغذیه می كنند، می شود. نتیجه اینكه موجب افزایش آلرژی ها و موارد آسم خواهد شد. پس بهتر است از استفاده مداوم از مرطوب كننده ها خودداری كنیم.

5 - صابون های ضد باكتری

داستان های معروفی كه دربین همه شایع است ولی حقیقت ندارد. مانند حكایت خوردن سیب بر سر نیوتون...

1. نیوتن جاذبه را به خاطر افتادن سیب بر روی سرش کشف کرد !

این داستان را همیشه در مدرسه ها می شنیدیم که نیوتن عزیز زیر درخت سیب نشسته بوده و سیبی که در همان اثنا روی سرش می افتد او را به فکر می اندازد و نهایتا قانون جاذبه توسط او کشف می شود. اما واقعیت این است که خود نیوتن هیچگاه این داستان را مطرح نکرده است و این داستان چندین دهه پس از کشف قانون نیوتن و بعد از مرگ وی بر سر زبانها افتاد. شاید این داستان را باید بزرگترین دروغی که در مدرسه ها به ما گفته اند نام گذاشت.

2. فصل ها بخاطر نزدیکی زمین به خورشید بوجود می آیند !

به ما یاد دادند که بخاطر تغییر فاصله زمین از خورشید فصل ها از بهار به تابستان، پاییز و زمستان تغییر می کنند. این افسانه غلط است. در واقع در بسیاری از شهرها در فصل تابستان، فاصله بین زمین و خورشید، بیشتر از فصل های دیگر است. تحقیقات علمی این نکته را اثبات کرده اند که تغییر فصول بدلیل تغییر زاویه زمین بر روی محور خود ایجاد می گردد. هنگامی که زمین به صورت عمود بر خورشید قرار می گیرد تشعشع بیشتری را نیز دریافت می کند.

۳- سیاه چاله هر چه در اطرافش باشد را می خورد! (به درون خود می کشد)

در مدرسه تصور شرورانه ای از سیاه چاله به ما دادند و می گفتند که سیاه چاله هر شئ اطرافش را به درون خود می کشد. اما این تمام حقیقت نیست. سیاه چاله اجسام را به داخل خودش می کشد اما نه لزوما همه اجسام. به دلیل گرایش بالا در سطج سیاه چاله عمل کشش به سمت سیاه چاله رخ می دهد اما همواره این گرایش بر گرایش دیگر ستاره ها برتری نخواهد داشت.

4. دیوار چین از کره ماه قابل رویت است !

این داستان هیچ گاه به اثبات نرسیده است و در هیچ تصویر گرفته شده از خارج زمین، دیوار چین را نمی توان دید.

5. هشت لیوان آب در طول روز برای سلامتی ضروری است !

این یک باور عمومی است که برای زنده ماندن حتما می بایست آب خورد و روزی هشت لیوان آب را ضروری می دانستند. اما واقعیت کمی متفاوت تر است. به منظور حفظ هیدراته بدن، می توانیم از نوشیدنی های دیگر نظیر میوه، آب میوه و سبزیجات استفاده کنیم که نیاز بدن به آب را تا حدودی تامین می کنند. بنابراین صرف ضرورت نوشیدن روزی هشت لیوان آب کاملا اشتباه است.

6. مغز انسان دارای حواس پنج گانه است !

این واقعیت که مغز انسان دارای پنج حس بینایی، بویایی، چشایی، شنوایی و لامسه است را همه در مدرسه ها آموخته ایم. اما این نیز یک فریب علمی بزرگ است. چرا که دانشمندان معتقدند مغز انسان دارای حواس دیگری نظیر حس تعادل، سرعت، گرسنگی، خارش، اکستراپولیت درد، اکستراپولیت حرارت (اکستراپولیت به این معنی است که شما قسمتی از موضوع را بدانید و بقیه آنرا بتوانید پیش بینی کنید. این مورد در نمودار های تحلیلی بسیار کاربرد دارد که نرم افزارهای محاسبه گر ادامه نمودار را با توجه به قسمت های موجود نمودار اکستراپوله می کنند) و امثالهم است. دانشمندان معتقد به این قضیه، حواس انسان را بین ۹ تا ۲۰ حس متغییر دانسته اند.

7. همه انسان ها متفاوت هستند !

در تعالیم مدرسه این افسانه قهریه را آموختیم که چون انسان ها شیوه آموزش متفاوت دارند لذا با یکدیگر متفاوت هستند. اما تحقیقات و آزمایشات علمی حقیقت دیگری را به اثبات رسانده اند. حقیقت این است که انسان ها هنگام قرار گرفتن در معرض موارد مشابه، رفتار یکسانی را نشان می دهند و با توجه به تحقیقات تنها ویژگی های ظاهری بسیار از انسان ها متفاوت می باشد اما ویژگی رفتاری آنها در شرایط مشابه، یکسان است. (دوستان عزیز توجه نمایند که صحبت از تفکر جمعی و علمی درمیان است و وجود استثناء در اینگونه تحقیقات کاملا بدیهی به نظر می رسد و چه بسا تایید کننده صحت آزمایش باشد).

8. گاز CO2 آلاینده است و مضر !

حتما بیانیه های مختلف در مورد کاهش مصرف گاز دی اکسیدکربن جهت کنترل گرمایش زمین وکمک به محیط زیست شنیده اید و همگی متفق القول از تاثیر منفی این گاز بر محیط زیست و سلامتی و آلودگی های آن صحبت کرده اند. اما حقیقت بازهم کمی متفاوت تر است. CO2 مسئول اینهمه آلودگی نیست. حدود ۸۰% از اتمسفر را گاز نیتروژن تشکیل داده است. اگر این مقدار بیشتر بود، بعنوان مثال اگر ۱۰۰% آن نیتروژن بود ما دیگر قادر به زندگی بر روی زمین نمی بودیم. حیات بر روی کره زمین بدون وجود CO2 نیز غیر ممکن است. چراکه گیاهان برای رشد و نمو نیاز به دی اکسید کربن دارند. در واقع مواد سمی صنایع مخلوط شده با CO2 مسئول آلودگی آن است.

9. خفاش کور است !

در کلاس های درس آموختیم که خفاش ها کور هستند. اما درست نیست چرا که خفاش ها از سیستم Biosonar برای شناخت دنیای پیرامون خود استفاده می کنند. خفاش با دریافت پژواک صدای فرستاده شده می تواند موقعیت تمامی اشیاء اطرافش را تشخیص دهد. این سیستم تشخیص اشیاء بسیار دقیق و پیچیده است و شاید بهتر بود بجای لفظ کور برای سیستم بینایی پر برکت(نمی دونم چرا این اصطلاح را نوشتم!) خفاش، اصطلاح بهتری را به کار می بردند.

10. صدای اردک اکو نمی شود ! (کواک کواک)

خوب یادم هست که آموخته بودم صدای اردک ها اکو نمی شود. اما در آن روزگاران مثل بقیه آموخته هایم هیچ علاقه ای به دانستن دلیلش نداشتم. اما امروز دارم و میدانم! صدای اردک اکو می شود و مسئله این است که گوش ما انسانها قادر به شنیدن صدای اکوی آن نیست. دانشمندان با طراحی اتاق مخصوص توانسته اند پژواک صدای اردک را بشنوند.

روزه ، تمرین کلاس زندگی درس ایثار و خلوص و بندگی

روزه ، زنجیر هوا گسستن است دیو و بت های درون بشکستن است . . .

ماه رمضان ماهى است که نزد خداوند بهترین ماه هاست. درست است که تمام ماه ها از آن خداست: اِنَّ عِدَّة الشُهُور عِنْدَالله اِثْنا عَشَرَ شَهْراً، (توبه، آیه ۳۵) ولى در بین این دوزاده ماهى که در این آیه بیان شده است، تنها ماهى که با اسم «شَهْرُ الله» برده مى شود، رمضان است و روزها و شب هاى این ماه از روزها و شب هاى سایر ایّام بهتر است. ماهى که در آن خواب شخص روزه دار عبادت، رحمت الهى فراگیر، درهاى بهشت به روى بندگان شایسته باز و درهاى جهنّم بسته باشد، همه اینها خود دلیل بر افضلیّت این ماه است; اگر چه همه ماه ها و همه موجودات و مخلوقات از آنِ خداست و خداوند همه اینها را خلق کرده است.

روزه از ارکان دین است

در روایات اسلامى روزه به عنوان یکى از ارکان اسلامى معرفى شده است.

در حدیثى که زراة از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده چنین آمده است: اسلام بر پنج چیز بنا شده است: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت(معرفت امام).

همچنین پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمودند: روزه سپر و مانع است از آتش. (فروع کافى، ج ۴، کتاب الصیام، ص ۶۲; وسائل الشیعة، ابواب الصوم المندوب، باب ۱، ح ۱)

و همچنین حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: حدود واجباتى که خداوند آنها را بر بندگانش واجب کرده است، پنج تاى آنها از بزرگترین فرائض هستند: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت که نگاهدارنده و پاسدار این چهار فریضه است.(بحارالانوار، ج ۶۵، ص ۳۸۸(

حال که از رمضان و روزه سخن گفتیم از برخی سوالات فقهی در مورد روزه و پاسخ آنها توسط آیة الله خامنه ای(دام ظله) بهره می گیریم:

ج) در فرض سۆال اشکال ندارد.

ج) اگر تحقیق نموده و با علم به اینکه هنوز صبح نشده خورده است و بعد فهمیده که صبح شده، روزه صحیح است و قضا ندارد.

ج) اگر پس از آنکه به فضاى دهان آمد عمداً و اختیاراً فرو برد، روزه‌اش باطل مى‌شود ولى سهواً مبطل روزه نیست.

ج) اگر چیزى وارد حلق نشود، روزه صحیح است.

ج) اگر خون در آب دهان مستهلک شود، محکوم به طهارت است و بلعیدن آن اشکال ندارد و مبطل روزه نیست.

آیا اینترنت دیوانه‌مان می‌کند؟ اعترافات یک معتاد به اینترنت » عنوان آخرین پست بلاگر وبلاگ «یك پزشك» است كه درباره تاثیر روانی استفاده بی حد و حصر از اینترنت نوشته شده است.

مقاله ای در نیوزویک منتشر شده بود که در مورد اثرات زیان‌آور اینترنت روی زندگی و روان کاربران توضیح داده بود و این مقاله بازتاب خبری زیادی در خبرگزاری‌ها و سایت و وبلاگ‌های معتبر فناوری داشت، به همین خاطر تصمیم گرفتم خلاصه‌ای از آن را منتشر کنم:

رؤیایی در رؤیا یا یک دیوانگی
جیسون راسل، پیش از آنکه ویدئویی در اینترنت پست کند که مبدل به یکی از پربیننده‌ترین‌ ویدئوهای تاریخ اینترنت شود، حضور نصف و نیمه‌ای در اینترنت داشت. در یوتیوب تقریبا فعالیتی نمی‌کرد و در صفحه توییتر او به جز تصاویر بچه‌ها و باغچه خانه‌اش، چیزی نمی‌شد، پیدا کرد. ولی در ماه مارچ پیش، همه چیز عوض شد، او یک مستند شخصی در مورد یک جنگ‌سالاران آفریقایی درست کرد و لینک‌اش را در پروژه Kony 2012 ارسال کرد، این ویدئو در کمتر از یک هفته، هفتاد میلیون بار دیده شد، اما ظاهرا این موفقیت دیجیتال، باعث شد روان راسل مختل شود:
او کمتر از چهار ساعت در روز می‌خوابید و توییترش را به شکل ناهنجاری به‌روز می‌کرد، با هر چیزی که تصورش را بکنید: مصاحبه ویدئویی جان لنون، تصویری از تاتوی خودش یا حتی عکسی که از پیامک مادرش گرفته بود.
کار به جایی رسید که او زندگی دیجیتال خود را با فیلم تلقین Inception مقایسه می‌کرد و آن را رؤیایی در رؤیا می‌دانست.
آخرین توییت او سخن قصار زیبایی از مارتین لوترکینگ بود: «اگر نمی‌توانی پرواز کنی، بدو، اگر نمی توانی بدوی، راه برو، اگر نمی‌توانی راه بروی، سینه‌خیز برو، اما هر کاری که می‌کنی، سعی کن حرکت به جلو را ادامه بدهی.»
بعد از بازنشر این سخن قصار در توییتر بود که او لباس‌هایش را از تن درآورد، به چهارراه شلوغی در نزدیکی خانه‌اش در سن دیه‌گو رفت و با کف دستانش به جان بلوک‌های سیمانی خیابان افتاد!
تشخیص داده شد که او جنون واکنشی reactive psychosis دارد، که نوعی موقتی از جنون است. همسر راسل در وبلاگش نوشت که او عادت به مصرف الکل یا داروی خاصی نداشت، پزشکان می‌گویند که این تجربه معمولی است، زمانی که ناگهان شخصی از گمنامی به در می‌آید و در کانون توجه جهانی قرار می‌گیرد، ممکن است این حالت پیش آید.
چهار ماه بعد، راسل از بیمارستان مرخص شد، همسرش در توییتر چیزی در مورد او نمی‌گوید و راسل حضوری در شبکه‌های اجتماعی ندارد.

دوپامین، دوای درد
مقاله دیگری در نیوزویک در مورد تحقیق تازه‌ای بود که نشان می‌داد، اینترنت ممکن است ما را تنها و افسرده کند و حتی اشکال شدید بیماری‌های ذهنی در ما ایجاد کند، در همین راستا نشریه آتلانتیک از یک معتاد به اینترنت خواست که در نوشته کوتاهی، داستان زندگی‌اش را روایت کند:
یکی از شب‌های اوایل جولای، الکسیس مادریگال، از خواب آشفته‌ای بیدار شد. گربه‌اش به پاهایش در زیر پتوها، حمله کرده بود، او می‌بایست صبح زود، برای شرکت در کنفرانسی بیدار می‌شد. او نگران و مضطرب بود. در جستجوی «دوپامین»، او آی‌فون‌اش را که با خود به همه جا می‌برد، از گوشه بسترش برداشت. در تاریکی آی‌فون را جلوی صورتش گرفت، دستانش به طور خودکار آیکون توییتر را پیدا کردند.
با رفتن به توییتر، گویی او همه چیز را پیدا کرده بود، دوای دردش را، آواتارهای دوستانش را. با مرور توییت‌ها، درست مثل اینکه او LSD‌ مصرف کرده باشد در طول زمان به جلو و عقب حرکت کرد و در پهنه زمین گردش کرد، مقالاتی را انتخاب کرد و ترتیبی داد که بتواند صبح، سر فرصت بخواند، اینگونه بود که آرام و خسته به خواب رفت.
عمری، وقت گذراندن در اینترنت باعث شده بود سیم‌کشی مغز او عوض شود، او را در نظر آورید که در تاریکی در جستجوی چیزی برای آرام کردن اعصابش فیدهای توییتر را بالا و پایین می‌کند.
اگر او را در همین لحظه می‌توانستید در یک دستگاه اسکن مغزی قرار بدهید، می‌توانستید ببینید که مغز او نسبت به کسانی که کاربر حرفه‌ای اینترنت نیستند، تفاوت‌هایی دارد. مناطقی که مسئول درک پاداش، مهارت‌های ارتباطی، تفکر سریع هستند بزرگ شده‌اند و مناطقی که مسئول لذت بردن از برنامه‌های تلویزونی و مجلات هفتگی‌اند، تحلیل رفته‌اند!

نترسید، ما همه سایبورگ هستیم!
اینترنت یک رسانه قوی است که ما را خوشحال‌تر و خلاق‌تر می‌کند، اما آیا می‌توان آثار بدی را هم برایش متصور بود؟ آیا اینترنت روی احساسات و تفکر ما اثر می‌گذارد؟
نتایج یک تحقیق تازه نشان می‌دهند که اینترنت ممکن است ما را خاموش و تنها، افسرده و مضطرب و به بیماری وسواسی جبری یا اختلالات کمبود توجه مستعدتر کند.
در سال ۱۹۹۶، هفت پژوهشگر MIT دست به کاری زدند که در آن زمان جالب به نظر می‌رسید، آنها سعی کردند با زندگی همزمان در دنیای فیزیکی و مجازی، مرز بین انسان و کامپیوتر را محو کنند، برای این کار آنها کیبوردهای ویژه‌ای را جیبشان گذاشتند، در جیب پشتشان پخش‌کننده رادیویی گذاشتند و نمایشگرهایی را هم حاوی چشمهایشان قرار دادند. آنها خود را سایبورگ نامیدند، اما اگر خوب فکر کنیم، در حال حاضر همه ما سایبورگ هستیم. همه با اتصال دائم به اینترنت به سایبورگ‌هایی بدل شده‌ایم که خودمان خبر نداریم.
تکست زدن، این روزها مانند پلک زدن شده است، یک شخص عادی، صرف‌نظر از سن، در طول ماه، ۴۰۰ پیام رد و بدل می‌کند، که نسبت به سال ۲۰۰۷، ۴ برابر شده است. اما یک نوجوان، در طول یک ماه ۳۷۰۰ پیام رد و بدل می‌کند که دو برابر سال ۲۰۰۷ است.
دو سوم این سایبورگ‌ها، حس کاذب ویبره شدن گوشی‌شان را دارند؛ یک حس خیالی که شدت وابستگی آنها را به گوشی‌هایشان نشان می‌دهد.


اینترنت، افیون توده‌ها
تحقیقات نشان می‌دهند اینترنت را نمی‌توان صرفا یک رسانه دیگر تلقی کرد، بلکه اینترنت یک محیط ذهنی کاملا جدید درست کرده است. نه فناوری و نه محتوای اینترنت، هیچ کدام مستقیم باعث جنون ما نمی‌شود، اما مروری بر یافته‌های یک دو جین کشور نشان می‌دهد که کامپیوتر چیزی شبیه کوکایین الکترونیک شده است. اینترنت دوره‌های سرخوشی را تقویت می‌کند و افسردگی به دنبال آن را شدت می‌دهد.
اینترنت باعث ناآگاهی مردم نسبت به علایقشان می‌شود، آنها را مضطرب و به کارهای وسواس‌گونه تشویق می‌کند.
برای اولین بار، زمانی که نسخه تازه معیارهای تشخیصی اختلالات ذهنی موسوم به DSM سال آینده منتشر شود، اعتیاد به اینترنت جزو اختلالات روانی طبقه‌بندی خواهد شد.

در یکی دو سال اخیر خبرهای عجیب و غریبی از کشورهای مختلفی رسانه‌ای شده‌اند:

- زوجی از فرزند شیرخوارشان غفلت کردند و باعث مرگش شدند، علت غفلت این زوج مشغله آنها به یک بازی آنلاین و کودک مجازی‌شان بود.

- پسری که مادرش را به صورت مهلکی کتک زد به خاطر اینکه به او گفته بود از اینترنت دست بکشد و بعد از کارت اعتباری‌اش برای آنلاین شدن بیشتر استفاده کرد.

- 10 کاربر افراطی که ساعت‌های طولانی پای کامپیوتر نشسته بودند و به خاطر جمع شدن لخته در بدنشان مرده بودند.
رسانه اینترنت، ماده مخدر خیلی‌ها شده است، در آزمایشی که در سال ۲۰۱۰ توسط دانشگاه مریلند انجام شد، از ۲۰۰ محصل خواسته شد که روزی را بدون اینترنت و موبایل سر کنند، بیشتر آنها آثار محرومیت از اینترنت را از خود بروز دادند.
از هر ده نفر کاربر موبایل یکی به شدت به گوشی‌اش وابسته است، شش درصد سطوحی از اختلال وسواسی- جبری را دارند و سه درصد هم اجازه نمی‌دهند کسی به گوشی‌شان دست بزند.


قدرت پاداش‌های دل‌خوش‌کنک کوتاه‌مدت:
لری روزن، کتابی در مورد اعتیاد به فناوری به نام iDisorder نوشته است، در این کتاب ذکر شده بیشتر آدم‌های زیر 50 سال در امریکا، به صورت دایم یا هر ۱۵ دقیقه یک بار پیامک‌ها، ایمیل‌ها و وضعیت شبکه‌های اجتماعی را چک می‌کنند. آنهایی که بیشتر آنلاین می‌مانند، بیشتر خصوصیات شخصیت وسواسی را دارند. کاربران در واقع خودشان به میل خودشان تمایل ندارند که همیشه متصل باشند و اراده آزادی در این مورد در این مورد ندارند. چیزی که بیشتر ما را به این سمت سوق می‌دهد، قدرت پاداش‌های کوتاه مدت است.
ما سیستم پاداشی در مغزمان داریم، سیستمی که با ترشح دوپامین باعث احساس سرخوشی در ما می‌شود، چیزهای مختلفی می‌توانند این سیستم را فعال کنند، اینترنت یکی از آن‌هاست. پیدا کردن یک خبر، فید، ایمیل، پیامک یا لایک که مطابق سیلقه‌مان باشد، می‌تواند در حکم پاداش کوچکی باشد که اندک دوپامینی در مغزمان آزاد می‌کند، ما به تدریج به این پاداش‌های کوچک معتاد می‌شویم و بعد از ان بی‌اراده برای دستیابی به آنها، در وب سرگردان می‌شویم.

اینترنت سیم‌کشی مغزمان را تغییر داده است :
این چیزها فقط به صورت تئوری نیستند، چرا که ما به تازگی موفق شده‌ایم سیم‌کشی مجدد مغزمان را توسط اینترنت، ببینیم! در سال ۲۰۰۸، گری اسمال رئیس مرکز پژوهش‌های حافظه و سالخوردگی دانشگاه UCLA، آثار تغییرات مغز حتی به دنبال کاربری متوسط اینترنت را ثبت کرد.
او ۲۴ آدم را که نیمی از آنها کاربران باسابقه اینترنت و نیمی از آنها کاربران تازه بودند، انتخاب و مغزشان را اسکن کرد، آنهایی که کاربران باسابقه بودند، به وضوح قشر پره‌فرونتال ( پیش‌پیشانی ) مغزشان تغییر پیدا کرده بود. اما نكته جالب‌تر این بود که یک هفته استفاده از اینترنت در گروه دوم، مغز گروه دوم را هم تغییر داد.
مغز معتادان به اینترنت و ویدئوگیم‌ها تا حدوی شباهت به مغز معتادان به مواد مخدر و الکل دارد! ممکن است مقدار ماده سفید کاهش داشته باشد و مراکزی از مغز که مسئول پردازش گفتار، حافظه، کنترل فعالیت‌های حرکتی، احساسات و حس هستند به میزان ۱۰ تا ۲۰ درصد تحلیل بروند. مورد بدتر این است که این تحلیل رفتن، متوقف نمی‌شود و روندی ادامه‌دار است.
یکی از نخستین علایم اعتیاد، آنلاین بودن به میزان بیشتر از ۳۸ ساعت در هفته است، مطابق این تعریف بسیاری از ماها معتاد هستیم!
استفاده افراطی از وب ارتباطاتی با اضطراب و افسردگی هم دارد، تحقیق سال ۹۸ دانشگاه کارنیگی ملون نشان داد که یک دوره استفاده دو ساله از اینترنت می‌تواند موجب تنهایی، افسردگی و از دست دادن دوستان دنیای واقعی شود. این بهایی است که در ازای عضویت در دهکده جهانی و پیدا کردن دوستانی در این دهکده می‌پردازیم. استفاده از اینترنت، حتی خواب و ورزش و ارتباطات چهره به چهره ما را دگرگون می‌کند.
اختلالات روانی دنیای دیجیتال ممکن است، شدیدتر از دنیای واقعی باشند، زندگی در شبکه بزرگ اینترنت ممکن است، رابطه یک فرد را با واقعیت قطع کند و باعث هذیان و توهم و حتی روان‌گسیختگی بشود، همان طور که در مورد جیسون راسل پیش آمد.

از این همه حرف چه نتیجه‌ای می‌گیریم؟

آیا اینترنت زندگی آدم‌های نرمال را بهم می‌زند یا برعکس طوری است که آدم‌هایی با روان‌های غیرطبیعی را بیشتر جذب خود می‌کند؟!
در واقع فرقی نمی‌کند، چیزی که مهم است این است که ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که مصرف داروهای ضد اضطراب در ان نسبت به دهه ۹۰، بسیار بیشتر شده است، اما اینترنت هنوز مال ماست و ما هنوز توانایی شکل دادن به آن را داریم.
زندگی دشوار است و روابط انسانی پر از ریسک. از سوی دیگر فناوری جلوه‌ای ساده دارد، که امید و خوشبینی را القا می‌کند و همیشه تر و تازه است. با آنلاین بودن و انتخاب یک آواتار، می‌توانیم حلقه دوستان تحسین‌کننده خودمان را داشته باشیم و با اعتماد به نفس و بدون پریشان‌حالی بابت بدشکل بودن بدنمان یا موقعیت اجتماعی‌مان، زندگی مجازی خوبی داشته باشیم، ما به سمت عشق مجازی کشیده شده‌ایم، به بازیهای کامپیوتری‌‌ای که دنیایی در دنیا و رؤیایی در یک رؤیای دیگر هستند، رو آورده‌ایم. ما به جای اینکه با دوستانمان بیرون برویم، عصرمان رو پشت یک شبکه اجتماعی می‌گذرانیم.
ولی این وهم و خیال برایمان گران تمام شده و حالا همه ما باید مرکز توجهمان را بگذاریم بر روی راه‌های زیادی که فناوری می‌تواند زندگی‌های واقعی‌مان را به خودمان، به بدن‌مان، به اجتماعات‌مان و به زمین خودمان برگرداند.

بیایید راجع به این صحبت کنیم که چگونه می‌توانیم از فناوری، برای ساختن زندگی‌هامان، طوری که دوستش داریم، استفاده کنیم.