تبیان، دستیار زندگی

مردی همسرش را به نزد حضرت فاطمه(س) فرستاد تا از ایشان سوال کند که آیا او از پیروان و شیعیان آن حضرت محسوب می شود یا نه که حضرت فاطمه(س) در پاسخ فرمودند: به شوهرت بگو اگر به آنچه خواسته و هدف ماست عمل می کنی و از آنچه ما نهی می کنیم، بیزاری می جویی، بدان که از شیعیان ما خواهی بود. در غیر این صورت از شیعیان ما نخواهی بود.

زن جواب را به اطلاع شوهر خود رساند. مرد از این پیام بسیار ناراحت شد و فهمید که مسوولیت شیعه بسیار حساس و سنگین است.
مرد سپس با خود گفت: وای بر من! در امان ماندن از گناه بسیار مشکل است. پس من اهل جهنم هستم و همیشه در آن خواهم ماند.

آن زن جریان اندوه شوهر خود را برای فاطمه زهرا(س) تعریف کرد و آن حضرت فرمودند: به او بگو آن طور که تو فکر می کنی نیست. زیرا پیروان ما بهترین اهل بهشت هستند اما هر کسی که ما و دوستان ما را دوست داشته و با دشمنان ما دشمن باشد و قلب و زبانش نیز با ما همراه باشد، ولی امر ما را اطاعت نکند و از آنچه نهی نموده ایم پرهیز نکند، جزو رهروان ما محسوب نمی شود.

حضرت فاطمه زهرا(س) در ادامه فرمودند: با این وجود، شیعیان ما در بهشت هستند اما پس از آنکه گناهان و آلودگی های آنان بواسطه زحمت و رنج فراوان در دنیا یا در قیامت پاک شود. پس به وسیله محبتی که به ما دارند، در بهشت به حضور ما می رسند.

حضرت زهرا(س) در وصیت خود به حضرت علی(ع) عرضه داشت: جنازه ام را با تابوت (که پوشاننده است) حمل کن!

اسماء بنت عمیس می گوید: روزی حضرت فاطمه(س) به من فرمود: من از کار مردم مدینه که زنان خود را بعد از مرگ به صورت ناخوشایندی برای دفن می برند و تنها پارچه ای بر او می افکنند که حجم بدن نمایان است ناخرسندم.

من گفتم: در سرزمین حبشه چیزی دیدم که با آن جنازه مردگان را حمل می کردند.
سپس اسماء شاخه ای از درخت نخل را برداشت و به صورت تابوت مخصوصی در آورد و گفت: مردم حبشه بر روی چوب هایی این چنین پارچه ای می افکندند و جسد را در درون آن می گذارند، به گونه ای که حجم بدن پیدا نبود.

هنگامی که بانوی بزرگ اسلام آن را مشاهده کرد فرمود: بسیار خوب و عالی است هنگامی که من از دنیا رفتم مرا با آن بردارید.

امام صادق(ع) فرمود: اولین کسی که در اسلام تابوت برای جنازه مطهرش قرار داده شده حضرت فاطمه(س) بود.

اسماء بنت عمیس تابوتی از شاخه های درخت خرما برای آن حضرت درست کرد و این اولین تابوت در اسلام بود. وقتی حضرت زهرا(س) آن را دیدند لبخندی زد که بعد از رحلت رسول خدا(ص) تا آن روز او را چنین خوشحال ندیده بودیم.

سپس جنازه مطهرش را شبانه حمل و دفن نمودیم.

منبع: چرا با حجاب شدم؟،ص۸۵.

جبرئیل در حضور حضرت فاطمه(س) كه برترین زن جهان خلقت از اولین و آخرین است، بارها با ملائك و از جمله پیك وحى سخن گفت و با وى انس گرفت.

عن ابى‏جعفر علیه‏السلام: لما اراد اللَّه تعالى ان ینزل علیها «مصحف» امر جبرئیل و میکائیل و اسرافیل ان یحملوه فینزل به علیها و ذلک فى لیله الجمعه من الثلث الثانى من الیل فهبطوا به و هى قائمه تصلى و سلموا علیها و قالوا: السلام یقرئک السلام و وضعوا المصحف فى حجرها. فقالت: للَّه السلام و منه السلام و الیه السلام و علیکم یا رسل اللَّه السلام.

امام باقر (ع) مى‏فرمایند: چون خداوند اراده کرد که مصحف فاطمه را به آن حضرت بفرستد، به جبرئیل، میکائیل و اسرافیل دستور داد آن را به فاطمه علیهاالسلام برسانند و این قضیه در نیمه‏ى شب جمعه اتفاق افتاد، آنان در حالى فرود آمدند که آن بانو مشغول عبادت الهى بود. پس از عرض سلام به او گفتند: (خدا) بر تو سلام مى‏فرستد، آنگاه مصحف را به وى تحویل دادند.

فاطمه(س) پس از تحویل مصحف گفت: بر خدا باد سلام و از او سلام و براى او سلام و براى شما سفیران پروردگارم سلام.

قابل توجه است جبرئیل، میکائیل و اسرافیل، که هر سه از بزرگان ملائکه به حساب مى‏آیند، حامل سلام خدا به فاطمه علیهاالسلام بوده‏اند و مصحف فاطمه را به صاحب اصلى مى‏رسانند و با وى به گفتگو مى‏پردازند.

حضرت امام صادق در مورد نزول ملائکه به حضور فاطمه(س) و سخن گفتنشان با آن حضرت مى‏فرمایند:

انما سمیت فاطمه محدثه لان الملائکه کانت تهبط من السماء فتنادیها کما تنادى مریم بنت عمران... فتحدثهم و یحدثونها...

فاطمه(س) را از این جهت محدثه خواندند که ملائکه به حضورش شتافته و با وى مصاحبه مى‏کردند و سخن مى‏گفتند، همان طورى که با مریم دختر عمران چنین بودند.

 دو نفر زن که یکی مؤمن و دیگری از دشمنان اسلام بود، در مطلبی دینی با هم اختلاف نظر داشتند.
برای حل اختلاف، محضر حضرت فاطمه(س) رسیدند و موضوع را طرح کردند. چون حق با زن مؤمن بود، حضرت فاطمه (س) گفتارش را با دلیل و برهان تایید کرد و بدین وسیله زن مؤمن بر زن دشمن پیروز گشت و از این پیروزی خوشحال شد.

حضرت فاطمه (س) به زن مؤمن فرمود:
فرشتگان خدا بیشتر از تو شادمان گشتند و غم و اندوه شیطان و پیروانش نیز بیشتر از غم و اندوه زن دشمن می باشد.

امام حسن عسکری(ع) می فرماید: بدین جهت خداوند به فرشتگان فرمود:
«در عوض خدمتی که فاطمه به این زن مؤمن کرد، بهشت و نعمت های بهشتی اش را هزار هزار برابر آنچه قبلا تعیین شده بود، قرار دهید و همین روش را درباره هر دانشمندی که با علمش مؤمنی را تقویت کند- که بر معاندی پیروز گردد- مراعات کنید و ثوابش را هزار هزار برابر قرار دهید!»

منبع:
۱- بحارالانوار،ج۲،ص۸.
۲- داستانهای بحار الانوار،ص۶۳.

شهادت غریبانه حضرت زهرا(س) در فاصله کمی از رحلت پدر گرامیشان اتفاق افتاده است. اما تاریخ دقیق شهادت ایشان در میان روایت های مورخان متفاوت است.

با توجه به رحلت پیامبر اسلام(ص) در بیست و هشتم صفر، بنا به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخه سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل، شهادت حضرت زهرا(س) است و این ایام را فاطمیة اوّل می‌ خوانند.

اما بنا به روایت نود و پنج روز، شهادت حضرت زهرا (س) در سوم تا پنجم جمادی الثانی است و این ایام را فاطمیة دوم می‌ خوانند.

بنابراین؛ ایام فاطمیه جمعا ۶ روز می باشد، ۳ روز در ماه جمادی الاول و ۳ روز در ماه جمادی الثانی. فاطمیه اول از ۱۳ تا ۱۵ جمادی الاول است و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی می باشد.

البته در فرهنگ عامه شیعیان عراق عزاداری فاطمیه به جای دو دهه، در سه دهه برگزار می‌شود، که «دهه اول فاطمیه» ۴۰ روز بعد از درگذشت محمد(ص) می‌باشد، که مورخ هشتم ربیع الثانی است. البته این تقسیم بندی دربعضی هیات های شهرهایی مانند قم و تهران هم وجود دارد.

علت اختلاف ها در زمان شهادت چیست؟

با وجود این که علمای شیعه و سنی به خاطر شرایط خاص روزهای پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت و تدفین مخفیانه و شبانه حضرت زهرا(س) روایت های مختلفی از تاریخ شهادت آن حضرت ذکر کرده اند. اما شاید بتوان گفت بزرگترین دلیل این اختلاف، شیوه نگارش و رسم الخط خاص آن زمان بوده است.

در عرف، به دهه دوم جمادی الاول، از دهم تا بیستم جمادی الاول که بنابر قول ۷۵ روز، شهادت آن بانوی بزرگوار در آن واقع شده است دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی از اول تا دهم جمادی الثانی، که طبق قول ۹۵ روز، شهادت حضرت زهرا(س) در آن واقع شده است، دهه فاطمیه دوم گفته می شود.

در نوشته‌های عربی قدیم از نقطه استفاده نمی‌شده است و کلیه‌ی حروف دارای نقطه نبودند، به‌همین خاطراعداد «هفتاد»(سبعون) و «نود» (تسعون) در زبان عربی مانند هم نوشته می‌شده است که برای تاریخ نویسان دوره‌های بعد قابل تشخیص از هم نبوده است.

با این حال به نظر می رسد براساس روایت های مختلف مورخان شیعه، احتمال شهادت حضرت زهرا(س) در فاطمیه دوم یعنی۹۵ روز پس از رحلت پیامبر(ص) بیشتر باشد. هرچند علما و بزرگان دینی توصیه به پاسداشت و عزاداری در هردو تاریخ داشته اند.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی جهانی اظهار کرد: براساس تعالیم دینی و آموزه‌های اسلامی ۳ نوع مصرف داریم که شامل مصرف بخیلانه، مصرف مسرفانه و مصرف معتدلانه می‌باشد که ۲ مصرف بخیلانه و مسرفانه از نظر عقل و اسلام مذموم و مورد نکوهش واقع شده است.

وی افزود: شارع مقدس اسلام، انسان را به مصرف معتدل و میانه‌روی دعوت و تشویق می‌کند که طبق فرموده پیامبر(ص) که همواره تاکید داشتند بخورید، بیاشامید، بپوشید و مصرف کنید، اما نه اسراف کنید و نه بخل بورزید، زیرا یکی افراط است و آن دیگری تفریط.

این کارشناس مسایل مذهبی تصریح کرد: خداوند می‌خواهد آثار نعمتش را در بندگان ببینید و انسان با مصرف بهینه می‌تواند شکر این نعمت‎های الهی را به جای بیاورد و از آن‌ها لذت ببرد.

وی تاکید کرد: طبق فرمایش امام صادق (ع) "انسان بخیل به راحتی نمی‌رسد" و یا در تعبیر دیگری فرمودند "کسی که از بخل دوری بجوید به شرف نایل می‌شود."

جهانی با تاکید بر این‌که «اسراف انواع مختلف دارد» گفت: استفاده ناصحیح از خوراک و پوشاک اسراف است. تهیه انواع میوه‌ها و آجیل‌ها بر سر سفره نوروز نیز نوعی اسراف محسوب می‌‍شود، حتی طبق قول نبی مکرم اسلام هر چیزی که دلت خواست بخوری نیز اسراف است.

وی افزود: اسراف در کیفیت نیز از موارد دیگر ریخت و پاش است، وقتی انسان می‌تواند غذای مورد نیاز بدنش را با هزینه کمتری تامین کند نیازی نیست موادغذایی گران قیمت تهیه کند.

رییس حوزه علمیه امیرالمومنین (ع) ابهر درخصوص پیامدهای اسراف، خاطرنشان کرد: اسراف موجب اتلاف سرمایه انسان شده و به دلیل ریخت و پاش‌های بی‌مورد برخی، عده‌ای دیگر از تامین موارد مورد نیاز خود محروم می‌شوند، همچنین اسراف موجب چشم و هم‎چشمی و تجمل‌گرایی می‌شود در صورتی که با استفاده صحیح می‌توان از هدر رفت سرمایه جلوگیری و آن را در جای بهتری سرمایه‌گذاری کرد، لذا می‌توان گفت اسراف به نوعی زمینه عقب ماندگی را فراهم می‌کند.

مرحوم آیت الله سید باقر مجتهد سیستانی (ره) از علماء بزرگ در مشهد مقدس برای آنکه به محضر امام زمان (عج) شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا در چهل جمعه هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می کند. ایشان فرمودند:

در یکی از جمعه های آخرین، ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانه نزدیک آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم می تابید، حال عجیبی به من دست داد. از جای برخاستم و به دنبال آن نور به در آن خانه رفتم. خانه کوچک و فقیرانه ای بود، از درون خانه نور عجیبی می تابید.

در زدم وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم حضرت ولی عصر امام زمان(عج) در یکی از اتاق های آن خانه تشریف داشتند و در آن اتاق جنازه ای را مشاهده کردم که پارچه ای سفید به رویِ آن کشیده بودند، وقتی من وارد شدم و اشک ریزان سلام کردم، حضرت به من فرمودند:« چرا اینگونه دنبالِ من می گردی و رنج ها را متحمل می شوی؟ مثل این باشید (اشاره به جنازه کردند) تا من دنبال شما بیایم!»

بعد فرمودند: «این بانویی است که در دوره ی بی حجابی (رضا خان پهلوی) هفت سال از خانه بیرون نیامده مبادا نامحرم او را ببیند!»

منبع: چرا با حجاب شدم؟،ص۱۰۲.

افکارنیوز- هدف از آمدن قرآن درک و فهم مفاهیم آن است و به خاطر همین امر، قرآن به زبان عربی آمده است چه اینکه زبان عربی برای ترجمه زبان وحی جامع ترین و کاملترین زبان است که می تواند ریزه کاری های کلام وحی را بازگو کند، و همه، آن را درک کنند و به دنبال آن عمل نمایند.

خداوند متعال می فرماید: انا انزلنا قرآنا عربیا لعلکم تعقلون؛ ما آن -قرآن- را به عربی نازل کردیم تا شما تعقل کنید.(یوسف/۲)

اگر قرآن کریم قابل فهم باشد که هست؛ در تعقل و تفکر انسان بازتابی موثر دارد و اگر قرآن به زبان عربی آمده است به خاطر قابل فهم بودن آن برای مردمان عرب که اسلام در آن منطقه ظهور کرد، و هم قابل ترجمه بودن به زبانهای مختلف و رسا بودن زبان عربی در جهت بیان مطلب است، و اگر چنانچه انسان بفهمد و درک کند در رشد عقلی او تأثیر خواهد داشت.

یزد

شیرینی‌های یزدی در همه ایران مانند ندارند، لوزپسته، لوزبادومی، لوزنارگیل، کیک‌یزدی، باقلوا، پشمک، قطاب و حاجی‌بادوم از شیرینی‌های خوشمزه یزدی هستند. آش شولی، آش شلغم، حلیم و کوفته یزدی هم از غذاهای خوشمزه یزد است. البته در یزذ نباید از خوردن قیمه نخود نیز اجتناب کنید.

کردستان
جالب است بدانید بریان کباب یا کباب ترکی از غذاهای سنتی رسمی کردستان است. کنگرماست و کلانه که ترکیبی از نان محلی و پیازچه و کره محلی است از پیش‌غذاهای کردی‌اند. کوکوی کنگر، آش کردی، آش گزنه و دوغ هم از دیگر خوراکی‌های این منطقه است.