تبیان، دستیار زندگی

قال على  عليه السلام :

ثلاثة ان كنتم خالفتهم فيهن ائمتكم هلكتم : جمعتكم و جهاد عدوكم و مناسككم
اگر در سه چيز با رهبران و پيشوايان خود مخالفت ورزيد، هلاك خواهيد شد:
1 - نماز جمعه
2 - جهاد با دشمن
3 - مناسك حج

(مستدرك الوسائل ، ج 6، ص 7).

قال الباقر  عليه السلام :

انما شيعة على كثيرة صلاتهم كثيرة تلاوتهم للقرآن

شيعيان و پيروان خط على زياد نماز مى گزارند، و زياد تلاوت قرآن مى كنند

. (صفات الشيعه ، ص 436).

عن ابى عمير،

عن هشام بن سالم ،

 قال - عليه السلام -:

و من ساء خلقه فاذنوا فى اذنه 

كسى كه اخلاقش بد است در گوش او اذان بگوييد.

(ميزان الحكمه ، ج 1، ص 84)

قال رسول الله  صلى الله عليه وآله :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم يقبل الله صلوته و لاصيامه اربعين يوما و ليلة الا ان يغفر له صاحبه ؛

هر كس كه غيبت مرد يا زن مسلمانى را كند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذيرفته نيست ، مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشايد.

(بحارالانوار، ج 75، ص 258)

قال الصادق  عليه السلام :

والله انكم لتعرفون من جيرانكم و اصحابكم من لو كان يصلى لبعضكم ما قبلها منه لاستخفافه بها ان الله لا يقبل الا الحسن فكيف يقبل ما يستخف به ؟

قسم به خدا، از همسايگان و دوستان خود كسانى را مى شناسيد كه اگر براى بعضى ازشما نمازى بخوانند از او قبول نخواهيد كرد، به علت استخفاف و بى اعتنايى كه بر آن روا داشته ، همانا خداوند چيز نيكو و شايسته را فقط مى پذيرد، پس چگونه بپذيرد عبادتى را كه به آن بى توجهى شده است ؟

(ميزان الحكمة ، ج 5، ص 387)

قال الصادق عليه السلام :

لايركع عبدلله ركوعا على الحقيقة ، الا زينة الله تعالى بنور بهائه و اظله فى ضلال كبريائه و كساه كسوة اصفيائه

قال الباقر عليه السلام :

الصلاة بيت الاخلاص و تنزيه عن الكبر

نماز (حقيقى و كامل ) جايگاه و خانه اخلاص و باعث دورى از كبر و خودپسندى است .

 (ميزان الحكمه ، ج 5، ص 375، بحارالانوار، ج 78، ص 183).

قال رسول الله  صلى الله عليه وآله  :

صلاة الرجل فى جماعة خير من صلاته فى بيته اربعين سنة . قيل : يا رسول الله !صلوة يوم ؟ فقال : صلوة واحدة

نماز خواندن انسان در جماعت بهتر است از نمازى كه چهل سال در خانه خوانده شود. عرض كردند: يا رسول الله ! نماز يك روز؟ حضرت فرمود: بلكه يك نماز.

(وسائل الشيعه ، ج 5، ص 374)

موسى بن جعفر  عليه السلام :

 انه يصلى الفجر فيعقب الى ان تطلع الشمس ثم يسجد سجدة ، فلايزال ساجدا حتى تزول الشمس و قد و كل من يترصد اوقات الصلاة فاذا اخبره و ثب يصيل من غير تجديد وضوء

امام موسى كاظم (ع ) وقتى نماز صبح را به جا مى آورد تا طلوع آفتاب مشغول تعقيب و ذكر خدا مى شد و سالهايى كه در زندان بود، غالبا پس از نماز سر به سجده مى گذاشت و تا نزديك ظهر به دعا و ذكر حمد مشغول بود و چون فرا مى رسد برمى خاست و بدون (نياز به ) تجديد وضو به نماز مى ايستاد.

(بحارالانوار، ج 48 ص 107)

قال الصادق  عليه السلام :

اذا صليت صلاة فريضة فصل لوقتها صلاة مودع تخاف الا تعود اليها 

نماز واجب را در وقت خودش بخوان ، مانند كسى كه نماز وداع مى خواند و مى ترسد كه بعد از اين توفيق نماز خواندن نيابد.

(محجة البيضاء، ج 1، ص 350)