این گونه زندگی کنیم

شاد شاد اما دلسوز

مثبت مثبت اما مراقب

سالم سالم اما صالح

محکم محکم اما نرم

سریع سریع اما پیوسته

متواضع متواضع اما سربلند

آزاد آزاد اما قانونمند

صبور صبور اما پیگیر

مصمم مصمم اما بیخیال

پر پر اما افتاده

ساده ساده اما زیبا

مهربان مهربان اما جدی

امیدوار امیدوار اما کوشا

سبز سبز اما بی رنگ (بی ریا)

متفاوت متفاوت اما همخوان

خالص خالص اما خلاق

مطمئن مطمئن اما هوشیار

سبک سبک اما سنگین

بخشنده بخشنده اما متعادل

مومن مومن اما راستین

عاشق عاشق اما عاقل

سختگیر سختگیر اما به وقتش

شکرگزار شکرگزار ، دیگه اما نداره

کاملا هدفمند پیش به سوی

         سلام

رسو ل اكرم (ص) مي فرمايد:

اِعمَل لِدُنياكَ كَأنَّكَ تَعيشُ أبَداً ، وَاعمَل لِآخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَموتُ غَداً .

براى دنياى خود چنان كار كن كه گويى جاودانه زندگى مى كنى و براى آخرتت چنان كار كن كه گويى فردا خواهى مرد .

سلام

مي دوني چرا بين انگشتان دست فاصله هست؟ چون يه روزي يه دستي پيدا مي شه كه اين فاصله رو پر كنه

سلام

اگه يه روز شاد بودي آروم بخند که غم بيدار نشه

و اگه يه روز غمگين شدي آروم گريه کن که شادي نا اميد نشه.

»» چارلي چاپلين

بسم رب المهدی»

هيچ اميدي نباشد بر من و احوال من

مستحق هيــچ پروازي نباشد بال من

كارهاي من وصالت را به تاخير افكند

بوي هجران مي دهد پرونده اعمال من

من دگر آن نوكر خوب و قديمي نيستم

اين لباس نوكري گريد بر اين احوال من

بارها دستم گرفتي و نمـــــك گيرت شدم

بارها شد ، جاي من تو آمــدي دنبال من

بارها خوردم زمين از جا بلندم كرده اي

شكر يك نعمـــت نكرد آخر زبان لال من

ياد آن حال و هواي خلوت با تو بخيــــر

با دعاي خويش ده تغيير سوء حـال من

تا دم آخر منم شرمنده احســــــــــــان تو

من گنه كردم تو كردي گريه براحوال من

کوثر و یاسین به هم آمیخته                                  طرح گل فاطمه را ریخته

شعله به جان گل و نسرین زده                              غنچه طاها که زیاسین زده

عطر بهشت از چمن فاطمه است                          بوی گل و یاسمن از فاطمه است

ساقی کوثر، گل وی می دهد                              فاطمه می جوشد و می می دهد

فاطمه جان، رشک جنانم تویی                             مثل محمد به زبانم تویی

مثل علی شیعة پیغمبرم                                    فاطمه می گویم و سر می درم

ای دل عاشق! ره صحرا بگیر                                چنگ بزن دامن زهرا بگیر

علم نبی گرچه کف حیدر است                           نشئه این باده ولی کوثر است

هردم از این باغ، گل دین دمد                              مریم از این سوره یاسین دمد

گرچه محمد، دُر تنزیه سُفت                               حضرت زهراست که تسبیح گفت

حکم ولایت به غلامات اوست                              دست نبوت چو به دامان اوست

عرش خدا رقعه منشور او                                    نور علی نور علی نور او

نور، نداریم چنین قاهره                                      عالمه و طیبه و طاهره

آیه قرآن که گل دفتر است                                  معرفت فاطمه و کوثر است

آی محمد! که تو را کوثر است                             دشمن تو "شانئک الابتر" است

معنی "واللیل اذا عسعس" است                        فاطمه داری تو محمد! بس است

دین محمد به همین خاتمه است                         ذکر علی، فاطمه یا فاطمه است

سلام

درود به همه مادرا  ي گرامي چه اونايي كه مثل مادر من ازاين دنيا پر كشيدند وچه مادرايي كه الان سايه ي بالا سر فرزندان خودشون هستند

مادر اي كهكشان آينه‌ها
دست‌هاي تو شطّ خورشيد است
در طلوع نگاه خسته تو
برق رنگين كمان اميد است 

مادر اي آفتابِ هستي‌بخش
زير پايت بهشت جاويد است
دامن پاكت اي فرشته مهر
باغ آيينه‌گونِ توحيد است 

بر لبانت شكوفه‌هاي دعا
مي‌شكوفد سحر به بانگ اذان
روي رخساره‌ات ستاره اشك
مي‌دمد با تلاوت قرآن

مي‌كند پر فضاي خانه ز عطر
گل سجاده‌ات به وقت نماز
بانگ الله و اكبرت در دل
بشكفاند شكوفه‌هاي نياز

در پناه حق

سلام

حضرت زهرا عليهاالسلام در همه ابعاد گوناگون "زن بودن" نمونه شده بود.
مظهر يك "دختر"، در برابر پدرش.
مظهر يك "همسر"، در برابر شوهرش.
مظهر يك "مادر"، در برابر فرزندانش.
مظهر يك "زن مبارز و مسئول"، در برابر زمانش و سرنوشت جامعه اش.
وى خود يك "امام" است. يعنى يك نمونه مثالى، يك تيپ ايده آل، يك "اسوه" يك "شاهد" براى هر زنى كه مى خواهد "شدن خويش" را خود انتخاب كند.
او با طفوليت شگفتش، با مبارزه مدامش در دو جبهه خارجى و داخلى در خانه پدرش، خانه همسرش، در جامعه اش،در انديشه و رفتار و زندگيش، "چگونه بودن" را به زن پاسخ مى داد.
نمى دانم از او چه بگويم ؟ چگونه بگويم؟
خواستم از "بوسوئه" تقليد كنم، خطيب نامور فرانسه كه روزى در مجلسى با حضور لوئى، از "مريم" سخن مى گفت. گفت: هزار و هفتصد سال است كه همه سخنوران عالم درباره مريم داد سخن داده اند. هزار و هفتصد سال است كه همه فيلسوفان و متفكران ملت ها در شرق و غرب، ارزش هاى مريم را بيان كرده اند. هزار و هفتصد سال است كه شاعران جهان، در ستايش مريم همه ذوق و قدرت خلاقه شان را به كار گرفته اند. هزار و هفتصد سال است كه همه هنرمندان، چهره نگاران، پيكره سازان بشر، در نشان دادن سيما و حالات مريم هنرمندى هاى اعجازگر كرده اند. اما مجموعه گفته ها و انديشه ها و كوشش ها و هنرمندي هاى همه در طول اين قرن هاى بسيار، به اندازه اين يك كلمه نتوانسته اند عظمت هاى مريم را باز گويند كه:
"مريم مادر عيسى است".
و من خواستم با چنين شيوه اى از فاطمه بگويم، باز درماندم:
خواستم بگويم:
فاطمه دختر خديجه بزرگ است.
ديدم كه فاطمه نيست.
خواستم بگويم كه: فاطمه دختر محمد(ص) است.
ديدم كه فاطمه نيست.
خواستم بگويم كه: فاطمه همسر على است.
ديدم كه فاطمه نيست.
خواستم بگويم كه: فاطمه مادر حسنين است.
ديدم كه فاطمه نيست.
خواستم بگويم كه: فاطمه مادر زينب است.
باز ديدم كه فاطمه نيست.
نه، اينها همه هست و اين همه فاطمه نيست.
فاطمه، فاطمه است.
منبع: کتاب «فاطمه فاطمه است»، دکتر علي شريعتي

سلام

در آسمان مکه و در منزل نزول وحي، شوري برپا بود. فرشتگان و حوريان بهشتي هلهله کنان و تبريک گويان به زمين مي آمدند و گرداگرد خديجه حلقه مي زدند و آيه « فتبارک الله احسن الخالقين» را زمزمه مي کردند. آن شب درهاي عرش گشوده شده بود و ليله القدر خدا و تنزل الملائکه تفسير شده و از دامان پاک خديجه، ناز دانه نبوي و گل سپيد احمدي درخشيد.

سالروز ولادت ام ابیها مادر امامت، همسر ولایت و دخت نبوت را بر تمامی دوستداران حضرتش مبارک باد.