‹‹دانش›› هیچ كس نمی تواند از ‹‹تجربه اش›› بیش تر شود.
بهترین موقع برای تربیت اراده،‹‹ایام جوانی››است.
واعظ می گوید:چنان كن كه من می گویم،نه چنان كه من می كنم.
روابط به آن دلیل شروع می شوند كه انسان ها به طرزی طبیعی به سمت كسی كه با آن ها متفاوت ولی به طریقی مكمل و متمم آن ها باشد،گرایش دارند.
‹‹رهبران بزرگ›› در هنگام گرفتاری ها پدید می آیند و این رهبران می توانند حتی پدر یك خانواده یا مدیر یك قسمت یا معلم یك كلاس یا كارمند یك سازمان باشند.
هر اندیشه ی شایسته ای به چهره ی انسان زیبایی می بخشد.
در جمع آوری یا دور كردن دوستان،از خود عجله به خرج مده.
مهم ترین كاری كه پدری می تواند برای فرزندانش انجام دهد این است كه مادرشان را دوست داشته باشد.
دردناك ترین زخم دنیا،جراحتی است كه به ‹‹وجدان›› وارد آید.
با رسیدن به نقطه ی هدف،‹‹هدفی دیگر›› آغاز می شود.
مردم ‹‹اشتباهات زندگی خود›› را روی هم می ریزند و از آن غولی می سازند كه نامش ‹‹تقدیر›› است.
پیری به ‹‹سال›› نیست،به ‹‹حال›› است
قدرت همواره به ‹‹فساد››گرایش دارد و قدرت مطلق،چیزی جز فساد مطلق نیست.
پس از زندگی كردن و تولید مثل،بشر می خواهد یادبودی از خود به جای گذارد،شاید به این دلیل كه او حقیقتا وجود داشته است.او یادگاری هایی روی چوپ،روی سنگ یا روی زندگی های دیگر افراد می كتند.این آرزوی عمیق در هر كسی وجود ندارد،از بچه ای كه كلمات ركیك در یك جایگاه عمومی می نویسد تا بودایی كه تصویرش را در مغز یك نژاد نقش می كند.
ما به افرادی نیاز داریم كه به چیزهایی بیاندیشند كه پیش از این كسی به آن نیاندیشیده باشد.
زندگی خود را تبدیل به مدرسه ای برای یادگرفتن كن.
هر ‹‹اقدام بزرگ››،ابتدا ‹‹محال›› به نظر می رسد.
ما به امید آرامش فردا مجبوریم ناراحتی های امروز را تحمل كنیم.
