ای دل ، دل من کجا ! بیا برگردیم
تاریک شده هوا بیا برگردیم
آن دوست که ادعای همراهی داشت
نردبان این جهان ما و منی است
عاقبت این نردبان افتادنی است
لاجرم هر کس که بالا تر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست
قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است
*غرور انسان را باد می کند وبه نظر بزرگ میرساند اما هرگز مقامش را بالا نمی بر د(شاتوبریان)