تبیان، دستیار زندگی

امام علی(ع) فرمودند: مَن لَم یُنجهِ الصَّبرُ أهلَکَهُ الجَزَعُ

کسی که صبر وی را نجات نبخشد، جزع و بی تابی وی را از پای در می آورد. (جهادالنفس،ح252)

عدس چيست؟                 

عدس پسرعموي لوبيا وهردو از خانواده حبوبات هستند .                           

     حبوبات، دانه هايي هستند كه درون يك پوسته محافظ رشد مي كنند                   

عدس شبيه به يك ذره بين يا عدسي است                                      .

پوسته بيروني دانه، خال خال و رنگارنگ است و طيف رنگ آن،                      

قهوه اي مايل به قرمز، قهوه هاي مايل به خاكستري و سبز مي باشد                

لايه دروني آن( لپه)، قرمز يا زرد مي باشد                                   .

 منبع تبیان

خوشبختی دوست داشتن ،داشتنیهاست نه داشتن دوست داشتنیها

در حديثى آمده كه امام حسن (ع) هيچ‏ گاه سائلى را رد نكرد و در برابر درخواست او «نه» نگفت، و چون به آن حضرت عرض شد: چگونه است كه هيچ ‏گاه سائلى را رد نمى‏كنيد؟ پاسخ داد: «انى لله سائل و فيه راغب و انا استحيى ان اكون سائلا و ارد سائلا و ان الله تعالى عودنى عادة، عودنى ان يفيض نعمه على، و عودته ان افيض نعمة على الناس، فاخشى ان قطعت العادة ان يمنعني المادة»؛ من سائل درگاه خدا و راغب در پيشگاه اويم، و من شرم دارم كه خود درخواست كننده باشم و سائلى را رد كنم، و خداوند مرا به عادتى معتاد كرده، معتادم كرده كه نعمتهاى خود را بر من فرو ريزد، و من نيز در برابر او معتاد شده‏ام كه نعمتش را به مردم بدهم، و ترس آن را دارم كه اگر عادتم را ترك كنم اصل آن نعمت را از من دريغ دارد.

امام حسن عليه السلام به دنبال اين گفتار اين دو بيت شعر را نيز انشاء فرمود:

"هنگامى كه سائلى نزد من آيد به او گويم: خوش آمدى اى كسى كه فضيلت او بر من فرضى است عاجل. و كسى كه فضيلت او برتر است بر هر فاضل، و بهترين روزهاى جوانمرد روزى است كه مورد سؤال قرار گيرد، و از او چيزى درخواست شود."

سروده هاي حکمت آميز امام حسن عليه السلام

1. اگر دنيا مرا ناخشنود کند شکيبايي پيشه مي کنم و هر بلاي ناپايداري لاجرم اندک است.

و اگر دنيا مرا خشنود سازد، من به شادماني او خوشحال نمي شوم، زيرا هر سرور ناپايداري، حقير و اندک است.

2. اي مردم! لذايذ دنيوي پايدار نيستند و بدانيد که نشستن در زير سايه اي که ناپايدار است، حماقت و سبکسري است.

3. خرده اي از نان نامرغوب مرا سير مي کند و اندکي آب مرا بس است. و پاره اي از جامه نازک مرا مي پوشاند اگر زنده باشم و چنانچه بميرم کفنم مرا کافي است.

4. اگر نيازمندي به نزد من آيد گويم: اي کسي که اکرام به او بر من واجب فوري است.

5. و کسي که فضل او بر هر فاضلي برتري دارد، خوش آمدي که برترين روز جوانمرد وقتي است که از او حاجتي درخواست مي شود.