تبیان، دستیار زندگی

روشهای مبارزه با بحران بی شوهری


1. روش کوزه ای : همان روشی که دختر کوزه بدوش به سمت رودخانه می رفت پسر به کوزه می خورد کوزه می شکست و بعد: اگر با من نبودش هیچ میلی ... سبوی من چرا بشکست لیلی (این روش درحال حاضر بخاطر لوله کشی آب جواب نمیده)

3. روش سوسکی: بخاطر ترس از یه سوسک که حتی می تونی خودت اون رو تو خونه یا کوچه کار بزاری همچین محکم می پری بغلش و بهش می چسبی که هیچ جور نتونه تو رو از خودش جدا کنه (با تشکر از کلیه سوسک های محترم مقیم مرکز و حومه)

۴. روش تیپ : با تیپ های مختلف و خالی کردن بیست و دو کیلو لوازم آرایش روی خودت، طوری که هرکس که تو خیابونه مجبور بشه حتما یک بار شما را نگاه کنه، گوشه خیابون می ایستی تا شوهر مناسب سوارت کنه .

5. روش خرخونی : تو کلاس و مدرسه و دانشگاه نمره بیست کلاس می شی بالاخره تو کل سال های درس یه خر خون دیگه پیدا میشه که بیاد سراغت و باعث بشه که نترشی (اگه شوهر پیدا نشد تا مقطع دکترا ادامه بدین)

6. روش مایه داری : با دوستان توی انواع پارتی های شبانه و پیست های اسکی و باشگاه های بیلیارد و بولینگ هر کوفت و زهر مار دیگری که می تونی شرکت می کنی و حواست فقط به یه شوهر مناسب هست تا چیز های دیگه

۷ـ روش مذهبی : توی انواع مجالس مختلف مذهبی شرکت می کنی! لکن جایی نباشد که مراسمی باشه و تو اونجا نباشی تا بالاخره یه شوهر گیرت بیاد (التماس دعا خواهر)

8. روش فامیلی : یه کاغذ بر می داری و اسم تمام پسرهای فامیل از سن پنج تا پنجاه ساله رو که ازدواج نکردن رو روش می نویسی بعد شروع به بررسی و تفکیک می کنی و اونهایی که شرایط را دارن رو انتخاب می کنی و یه برنامه ریزی برای عملیات تاکتیکی که بلاخره یه کدوم رو خفت کنی

9. روش نامردی : جلوی یکی از این ماشین های پلیس یه دفعه می پری تو بغل پسره و دستتش رو میگیری تو دستت و ازش... (سانسور) می گیری تا بعد از تعهد تو کلانتری مجبور بشه باهات ازدواج کنه. این روش برای اونهایی است که از کلیه روشهای بالا نا امید شدند (یادتون نره در تعهد نامه کلانتری حتما مقدار مهریه را ذکر کنین)

چگونه زن خود راروانی كنیم؟!!

خانواده‌های قربانی مراسم خاله شادونه (گزارش تصویری)

 

گردآوری : گروه اینترنتی نیک صالحی

کاریکاتور میخوای بیا اینجا ...!

فارس: عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) با بیان چالش‌ها و نقاط ضعف جامعه اسلامی زمان حضرت رسول(ص) گفت: این سؤال باید برای تمام نسل‌ها مطرح شود که چرا قبر حضرت زهرا(س) تا کنون مخفی مانده است؟

حجت‌الاسلام والمسلمین «محمدرضا باقرزاده» عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) با اشاره به دلایل قیام حضرت زهرا(س) گفت: نهضت فاطمی و قیام حضرت زهرا(س) پس از رحلت حضرت رسول(ص) و اعتراض ایشان به جامعه خویش و نگاه انتقادی به مسائل اجتماعی آن عصر به دلیل انحراف عظیم و بنیادینی بود که در جامعه اسلامی پس از پیامبر اکرم(ص) شکل گرفته بود.

وی عنوان کرد: تعصبات قبیله‌ای، نژادی و عقده‌هایی که از زمان حضرت رسول(ص) در دل برخی از افراد باقی مانده بود، ‌انحرافاتی در جامعه اسلامی به وجود آورد که مهمتر از تمام انحرافات، ‌انحراف در بحث رهبری و ولایت امر جامعه اسلامی بود که در نتیجه غصب خلافت و‌ جانشینی امیر مومنان (ع) را به دست افرادی که نه تنها از جانب پیامبر(ص) برای زعامت جامعه تایید نشده بودند بلکه هیچ دلیلی برای تایید آنها وجود نداشت.

مدیر مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم تصریح کرد: مهمترین دلیل برای نهضت حضرت فاطمه(س) و اعتراض ایشان،‌ دغدغه‌ای مبنی بر این بود که کِشتی جامعه اسلامی از مسیر اصلی خود منحرف شده و به سمت صخره‌ها در حال پیشروی بود.

وی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم یک تحلیلی از پیش‌بینی صدیقه طاهره(س) داشته باشیم باید گفت آنچه که امروز دنیای اسلام شاهد آن است آنچه که امروز جهان اسلام را تحقیر می‌کند، هر مصیبتی که در حال حاضر به مسلمانان وارد و کشتاری که توسط جوامع استعمارگر علیه کشورهای اسلامی صورت می‌گیرد از جمله پیش‌بینی‌هایی بود که حضرت زهرا(س) برای جلوگیری از انحرافی که اتفاق افتاد، داشتند.

حجت‌الاسلام باقرزاده گفت: حضرت فاطمه(س) می‌دانست که با انحراف امر خلافت از علی(ع) و فرزندان ایشان، کار زعامت جامعه اسلامی به جایی خواهد رسید که مردم در حکومت اسلامی، ‌تحت سلطه استعمار، استکبار و استبداد قرار گرفته و وضعیت آنها روز به روز فلاکت‌بارتر خواهد شد.

وی با بیان اینکه براساس پیش‌بینی حضرت زهرا(س) با تغیبر جایگاه خلافت، ظلم و ستم‌ها نسبت به مسلمانان افزایش خواهد یافت، افزود: دلایل داخلی افزایش ظلم این بود که افراد ستمگر و نالایق در صدر کار قرار گرفته و به لحاظ خارجی نیز چون افراد نالایق و ستمگر برای حاکمیت و سلطه خویش به بیگانگان روی آورده و دست نیاز به سوی آنها دراز می‌کنند، جامعه را به سوی وابستگی سوق خواهند داد.

عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) عنوان کرد: تمام نگرانی حضرت زهرا(س) ناشی از همین بود لذا اینکه ما تصور کنیم صدیقه طاهره(س) به خاطر مسائل شخصی،‌ دفاع از حق همسرش و یا به دلیل اینکه یک باغی از ایشان گرفته شد و امری کاملا شخصی،‌ آن خطبه غرا را ایراد کردند لذا قطعا شأن، عظمت و قدرت روحی حضرت بسیار بالاتر از آن بود که به دلیل محرومیت‌های اجتماعی این قدر بی‌تابی کند.

وی با تاکید براینکه بی‌تابی‌های حضرت زهرا(س) آنقدر شدید بود که در تاریخ ماندگار شد، گفت: فاطمه زهرا سلام‌الله علیها برای اینکه این ناراحتی‌ها و اعتراض‌ها در تاریخ ثبت شود، درخواست کرد شبانه و مخفیانه به خاک سپرده شوند. از این رو مخفی ماندن قبر ایشان به این دلیل است که مظلومیت حضرت زهرا(س) در طول تاریخ منقوش بماند تا نسل‌های بعدی همواره با این سوال روبه‌رو شوند که دغدغه اصلی دخت مکرم حضرت رسول(ص) چه بود، ایشان آنقدر از امت پیامبر(ص) ناراحت شدند که وصیت کردند هیچ‌کس در تشیع جنازه ایشان شرکت نکند!

حجت‌الاسلام باقرزاده تصریح کرد: باید این سؤال همواره در تاریخ اسلام باقی بماند و امت اسلامی نیز همواره به دنبال یافتن پاسخی برای آن باشد. بنابراین پاسخی که می‌توان در جواب این سؤال مطرح کرد این است که؛ انحرافی در اصل حاکمیت اداره جامعه اسلامی شکل گرفته بود که این انحراف، اعتراض عمیق حضرت زهرا(س) را رقم زد.

ذکر با اینکه در همه حالات و همه جا نیکو و دارای برکات بسیار و آثار فراوان است و لکن در مواردی خاص بر آن تأکید و توصیه ای مخصوص شده است و بر انسان مؤمن است که در آن مواقع مراقبت کند و دل و جان را با ذکر خداوند تازه نگهدارد و خود را از خطر غفلت دور کند.

مواقع ذکر:

1. هنگام خشم. 2. هنگام گفتارهای بیهوده. 3. در میان غافلان . 4. در تنهایی و خلوت. 5. برابر دشمن. 6. در بازار. 7. قبل از هر کار. 8. نزد گناهان. 9. هنگام روی آوری وسوسه ها نفسانی و شیطانی. 10. وقتی وقت تصمیم و قضاوت.

با توجه به اینکه هر یک از موارد فوق دارای حساسیت و ویژگی مخصوص به خود می باشد لازم است توضیح هر یک از آنها از دیدگاه قرآن و روایات جداگانه آورده شود.

1. هنگام خشم و غضب

زندگی دنیا دور از ناراحتی و گرفتاری نیست و انسان برخی اوقات در برابر رفتار و گفتار ناهنجار دیگران به خشم می آید و خود را در حالتی می یابد که می خواهد بر دیگری هجوم برد و ناسزا بگوید و یا او را مورد ضرب و شتم قرار دهد. در این هنگام فرد از حال عادی بیرون رفته و گاهی با حالت خشم و غضب آثار و تبعات ناشایستی به بار می آورد که بسیار سنگین و گاهی غیر قابل جبران است.

و کار سازترین سلاح به هنگام غضب «یاد خداوند» است که انسان را از گناه، انحراف، ظلم، ناسزاگوئی و رفتار ناشایست باز می دارد و شعله غضب را فرو می نشاند و آن را مهار می کند.

در واقع هنگام غضب صحنه آزمایشی است که فرد مؤمن با قدرت «ذکر» از آن پیروز و سربلند بیرون می آید و با جلوگیری از غضب خود را از گناهان بسیار نگه می دارد.

اثر مهمتر این است که از خشم خداوند جلوگیری می کند.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمودند: خداوند به یکی از پیامبرانش وحی کرد که: ای پسر آدم! در هنگام غضب به یاد من باش تا من نیز در هنگام غضب به یاد تو باشم و تو را از نابودی و هلاکت نگه دارم.

برای روشن شدن اهمیت «جلوگیری از خشم خداوند» و برای بهتر پی بردن به محتوا و مضمون بلند این روایت شریفه، لازم است مطالبی را هر چند گذرا یاد آور شویم.

1ـ معصیت و گناه به طور حتم موجب عقاب، عذاب، ناراحتی، غم و غصه، محرومیت، بی توفیقی، فشار قبر، عذاب عالم برزخ، سختی قیامت و آتش جهنم است. با اینکه گناه این امور را در پی دارد، ولی همه گناهان موجب غضب و خشم خداوند نیستند.

زیرا غضب و خشم خداوند، سخت تر از عذاب و ناراحتی است. غضب الهی موجب شکستن انسان و سقوط او می گردد و فرق است بین این که روی آئینه و یا شیشه را گرد و غبار و زنگار بگیرد و یا اینکه بر اثر ضربه ای بشکند و عیب اساسی بردارد. گناهان گرد و غبار و زنگاری است که بر وجود انسان می نشیند و خشم خداوند ضربه ای است که انسان را می شکند و روح و جان او را تغییر می دهد و ساقط می کند. «من یحلل علیه غضبی فقط هوا؛ و هر کس خشم من بر او فرود آید در ورطه سقوط و هلاکت افتاده است».

و نیز می توان چنین گفت که: گاهی خس و خاشاک بر روی آب قرار دارد، ولی خود آب صاف و زلال می باشد و هیچگونه رنگ و بوی غیر طبیعی ندارد، بطوری که اگر با دست آنچه روی آب است را برداریم، آب حالت خود را حفظ کرده، می تواند مورد استفاده قرار گیرد و گاهی رنگ آن تغییر می کند و متعفّن می شود که در آن صورت با برداشتن آنچه روی آن است، مطلب حل نمی شود، بلکه لازم است تصفیه شود و اکسیژن به آن تزریق گردد تا آلودگی از لابه لای آن خارج شود و شاید آنوقت آب به حالت اول بازگردد.

غضب و خشم الهی موجب می شود که ذات انسان تیره و تار و تاریک گردد و مثل آیینه ایست که جوهره اش سیاه شود.

با توجه به آثار غیر قابل جبران خشم خداوند، می توان اظهار کرد که همه گناهان خشم خداوند را در پی ندارد، با اینکه همه عقاب و عذاب را با خود دارد، زیرا اگر همه معصیتها موجب خشم خدا باشد دیگر راه نجات بر انسان بسته است و از این روی برخی گناهان موجب غضب الهی می شوند؛ مانند: دروغ گفتن و ظلم به بندگان خداوند.

امام علی(علیه السلام) می فرماید: خداوند چهار چیز را در چهار چیز پنهان کرده است. 1. رضای خود را در اطاعت لذا هیچ طاعتی را کوچک نگیر شاید رضای خدا در آن باشد. 2. خشم خویش را در گناهان پس هیچ گناهی را کم مشمار شاید خشم خدا در آن باشد. 3. اجابت را در دعا از این رو هیچ دعایی را کوچک مشمار شاید استجابت در پی آن باشد. 4. دوست خود را در بندگان، هیچ بنده ای را خار مشمار، چه بسا آن دوست خدا باشد.

2. اطاعت خداوند و اعمال شایسته، ثواب، آرامش خاطر، نجات از ناراحتی ها و گرفتاریهای دنیا و آخرت را در پی دارد و موجب بهشت و تأمین سعادت جاودانه انسان می گردد. انجام کارهای خوب موجب مغفرت و بخشایش گناهان می شود و برخی از اعمال خوبست که حتی آثار خشم خدا را نیز از جان انسان برمی گیرد.

ذکر خداوند اثری برتر دارد و از اعمالی است که نمی گذارد خشم خداوند بر انسان وارد شود و از آن جلوی می کند پس آثار اعمال خوب را به طور کلی می توان در چهار چیز نمایان کرد و دید :

1. آثار مثبت دنیایی و اخروی و تقرب به پیشگاه خداوند و بالا بردن درجات. 2. مغفرت و رفع عذاب در دنیا و آخرت. 3. رفع آثار غضب خداوند از روح و جان انسان. 4. جلوگیری از خشم الهی بر انسان.

3. انسانها نوعاً در زندگی عادی خواه و ناخواه به معصیت آلوده می گردند و در بین آنها گناهانی است که باعث خشم خدواند می شود و از آنجایی که خشم خداوند آثار سنگین و غیر قابل جبرانی را به جای می گذارد، بسیار با اهمیت است که انسان کارهای نیک و اعمال شایسته ای انجام دهد که آثار غضب خداوند را از جان و دل او بردارد و چراغ پرفروغی را در باطنش بیافروزد و از آن با ارزش تر کاری است که از خشم خدا جلوگیری به عمل آورد و نگذارد غضب الهی بر انسان وارد گردد، زیرا تفاوت زیادی است بین اینکه انسان به چاه بیافتد و با وسیله ای بیرون آید و بین اینکه ابزاری داشته باشد که مانع از افتادن او به چاه شود.

درست در این نقطه است که ارزش «یاد خداوند» آشکار می گردد، زیرا یاد خداوند در هنگام غضب موجب می شود که اصلاً خشم خداوند به انسان نرسد و این غیر از آن است که خشم او را فرا گیرد و پس از مدتی با تلاش و کوشش از درون آن بیرون آید که در واقع «یاد خداوند هنگام خشم» پیشگیری از خشم الهی است نه فقط درمان آن.

این اثر و نتیجه کمتر در اعمال نیک دیده می شود. از این رو می توان از یاد خداوند به عنوان قله مرتفع همه اعمال صالح یاد کرد و اگر نباشد برای یاد خداوند جز همین اثر، سزاوار است که انسان همواره بر یاد خداوند مداومت کند و با او همنشین باشد.

1. خداوند به حضرت داود وحی فرمود: هرگاه بنده من در هنگامی که خشم می گیرد مرا یاد کند روز قیامت در میان همه خلق به یاد او باشم و او را همراه کسانی که نابودشان می کنم، نابود نگردانم.

2. امام باقر(علیه السلام) فرمودند: در تورات نوشته شده است ای موسی خشم خود را از کسی که زیر دست تو قرارش داده ام بازگیر تا من نیز خشم خود را از تو بازگیرم.

3. حواریون از حضرت مسیح پرسیدند: سخت ترین چیزها چیست؟ فرمود: سخت ترین چیزها خشم خداست. عرض کردند: چگونه می توان خود را از خشم خدا نگه داشت؟ فرمود: به دیگران خشمگین نشوید.

4. مردی به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض کرد: دوست دارم از خشم خدا در امان باشم. پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمودند: به خلق خدا غضب نکن تا از خشم و سخط او ایمن باشی.

به امید آنکه در لحظات حساس و مهم زندگی آرامش خود را حفظ کرده و سختی ها را با یاد و ذکر خدا از خود دور کنیم .