نرسد دست تمنا چون به دامان شما
می توان چشم دلی دوخت به ایوان شما
زدلم تا لب ایوان شما راهی نیست
نیمه جانی است در این فاصله قربان شما
چه کسی رسد به پایت ز محبت و صفایت
به خدا زمهربانی به جهان یگانه هستی
تو گران مایه ترین تصویری
من اگر قاب تو باشم کافیست
ای صمیمانه ترین آیت مهر
با صمیمانه ترین یاد به یادت هستم.
خدایا به آنان که ادعای عاشقی تو را دارند، بیاموز که بزرگ ترین گناه شکستن دل آدمیان است.
خوشبختی را در همین لحظه باور کن، لحظه ای که دلی به یاد توست
ذهن ما باغچه است گل در آن باید کاشت
گرنگاری، گل من، علف هرز در آن می روید
زحمت کاشتن یک گل سرخ
کمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف است
تا زمانی که دلم سوی خدا پر نکشد
تا زمانی که عجل خط و نشانی نکشد
دارمت دوست به حدی که خدا می داند
راز این قصه فقط باد صبا می داند
زندگی همانند دریایی است که گاه آرام است و گاه طغیان می کند، اما انسان موفق کسی است که کشتی عمرش تقوا، بار کشتی اش ایمان، ناخدایش علم، رهنمایش قرآن و بادبانش توکل به خدا باشد.
نفرت و کینه بیشتر از آنکه از ظلم واقعی سرچشمه گیرد، از عقده حقارت سرچشمه می گیرد.
زمونه گر خزان شود تویی بهار زندگی
به پاکی دلت قسم که دل ز تو نمی کنم
