• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 1568
تعداد نظرات : 388
زمان آخرین مطلب : 3843روز قبل
تاریخ
جام جم آنلاین: اصل قلیان را متعلق به هند دانسته‌اند، اگرچه برخی‌ها ایرانیان را مبدع آن دانسته‌اند. بی‌توجه به این‌كه كدام یك از این نقل‌قول‌ها صحیح است باید دانست قلیان غیر از ایران، در سایر نقاط دنیا هم جایگاه خاص خود را دارد. نه فقط در آسیای جنوبی و مركزی و خاورمیانه كه حتی در اروپای غربی و ایالات متحده.

باید از هند شروع كنیم. همان طور كه بیان شد قلیان از دیرباز در هند مرسوم بوده است. گفته می‌شود قلیان كشیدن نه تنها جزو عرف مردم شده بلكه نوعی پرستیژ و نشانه‌ای از شخصیت خانوادگی فرد است.

قلیان كشیدن در روستاهای هند رواج دارد و بتازگی میان جوانان رونق پیدا كرده است بخصوص انواع عصاره‌دار آن.

شهر كوئیلاندی در ساحل غربی هند، بیش از همه به قلیان شناخته می‌شود. بتازگی در هند تلاش‌هایی برای ممنوعیت قلیان شده است.

در كشور همسایه، یعنی پاكستان هم قلیان یكی از سنت‌هایی است كه نه تنها میان روستاییان نفوذ دارد بلكه جای خود را در جوامع شهری هم باز كرده است.

در دو كشور دیگر جنوب شرقی آسیا، یعنی بنگلادش و نپال هم قلیان رواج دارد. در نپال قلیان‌هایی چوبی وجود دارد كه علاوه بر مردم عادی برای گردشگران نیز جالب است.

اگرچه اصل قلیان را باید در ایران و هند جستجو كرد، اما این پدیده اكنون به یكی از سنت‌های ریشه‌دار جوامع عربی تبدیل شده است؛ مثلا در سوریه در هر گوشه و كناری قلیان یافت می‌شود و این موضوع به بخشی از فرهنگ روزمره تبدیل شده است. حتی دیدن زنانی كه در ملاعام قلیان می‌كشند هم به منظره‌ای عمومی در این كشور بدل شده است.

حتی گفته می‌شود بازی‌هایی بر اساس قلیان و استعمال آن در سوریه رواج دارد. همین اتفاق در كشور همسایه سوریه یعنی لبنان هم افتاده است. این كشور در قلیان‌سازی و داشتن قلیان‌های خوب شهرتی جهانی دارد.

اما وضع در همه كشورهای عربی هم چنین نیست. مثلا در عربستان سعودی، استعمال دخانیات در اماكن عمومی جرم است. مقامات عمومی دراین كشور اعلام كرده‌اند این ممنوعیت شامل قلیان هم می‌شود.

اما قلیان از آسیا هم فراتر رفته و جای خود را در جوامع دیگر هم باز كرده است. مثلا در آفریقای جنوبی اگرچه گفته می‌شد قلیان توسط اقوام مالایی و هندی مصرف می‌شود، اما نشانه‌هایی از گرایش جوانان آفریقایی به این پدیده هم دیده می‌شود.

عجیب‌تر از همه مساله ظهور قلیان در جوامع غربی است. گفته شده است در دهه 60 و 70، قلیان در مهمانی‌ها و جمع‌های كوچك مرسوم بوده است، اما حالا دیگر دایره نفوذ قلیان فراتر از این حرف‌هاست.

آمارها نشان می‌دهد بین سال 2000 تا 2004، 200 كافه جدید برای سرو قلیان در ایالات متحده تاسیس شده است.

بیشتر این كافه‌ها در كنار دانشگاه‌ها تاسیس شده است. آمارها حاكی از آن است كه آمار قابل توجهی از دانشجویان در ایالات متحده قلیان می‌كشند.

مناطقی هم كه بافت جمعیتی آنان خاورمیانه‌ای بوده جزو مناطق هدفی است كه كافه‌های جدید در آنجا تاسیس شده است.

چهارشنبه 15/9/1391 - 3:9
اخبار
حتما شما هم وقتی گذرتان به خیابان‌های شمالی شهر می‌افتد برج‌های سر به فلک کشیده با ظاهرهای متفاوت را دیده‌اید که در گوشه و کنار سر به آسمان ساییده‌اند. لابد به محض دیدن آنها با خودتان فکر می‌کنید چه کسانی اینجا زندگی می‌کنند.

در یکی از خیابان‌های فرمانیه برج سفید رنگی توجهم را جلب می‌کند. از بیرون نرده‌ها نگاهی می‌اندازم. ردیف درختان سرسبز و گلدان‌های بزرگ سنگی، گلدان‌های زیبایی که بر دوش قورباغه‌های سنگی سوارند زیبایی خاصی به مجموعه داده است. چشمانم را به آسمان دوخته‌ام.

تراس‌های خانه‌ها هر کدام به شکلی خاص درست شده‌اند. از جلوی اتاقک نگهبانی می‌گذرم که مردی صدایم می‌کند: خانم لطفا صبر کنید! نگاه می‌کنم مرد میانسال قد بلندی است با کت و شلوار و كراوات سورمه‌ای و پیراهن آبی. سلام می‌کند و می‌پرسد کجا می‌روم.

به او می‌گویم درختان و گلدان‌ها توجهم را جلب کرده‌اند و می‌خواهم نگاهی بیندازم. می‌خندد و می‌گوید نمی‌شود خانم. برای ما مسوولیت دارد.

از او می‌خواهم همراهی ام کند و با اصرار می‌پذیرد تا تنها یک لابی را نشانم دهد. از دالانی شیشه‌ای می‌گذریم و وارد لابی می‌شویم که همه جای آن قرمز رنگ است.

مبلمان چرمی قرمز، گلدان‌های بزرگ چینی پر از گل‌های قرمز که روی میزهای چوبی منبت قرار گرفته‌اند، آکواریومی بزرگ با ماهی‌های رنگارنگ همه و همه فضایی به وجود آورده که دوست ندارم از آنجا بیرون بیایم. در لابی هم چند میز نگهبانی قرار دارد.

ته دلم خوش به حالشانی می‌گویم و با محمد آقا راهی اتاقک نگهبانی می‌شوم. محمد هم مردی از جنس ماست که هر روز بیشتر ساعات عمرش را در یکی از همین برج‌ها می‌گذراند، اما او نه در طبقات بالایی بلکه در یکی از اتاقک‌های کوچک کنار یکی از برج‌های معروف به نگهبانی مشغول است.

در یک روز سرد پاییزی در همان اتاقک نگهبانی مهمان او و همکارش می‌شوم و با محمد به گفت‌وگو می‌پردازم.

چند وقت است اینجا مشغول کار هستی؟

دو سه سالی می‌شود.

چطوری اینجا را پیدا کردی؟

از طریق آگهی که در روزنامه داده بودند. نوشته بودند برای یک مکان معروف و معتبر به چند نگهبان نیاز دارند که شرایطی را داشته باشد.

چه شرایطی؟

مثلا جوان باشد و قد و هیکل و ظاهر خوبی داشته باشد، با سواد باشد و... .

شما همه شرایط را داشتید؟

من 41 سال داشتم. دیپلمه بودم و قد و هیکلم بد نبود. دیدم از بیکاری بهتر است، بنابراین با اینجا تماس گرفتم.

یعنی تا آن موقع بیکار بودی؟

نه. من 11 سال در اداره‌ای کار می‌کردم. وقتی شرکتی شد همه ما را بیرون کردند. من هم زن و بچه دارم. باید شکم آنها را سیر می‌کردم.

چند تا بچه داری؟

دو تا. یکی 18 سال دارد و دیگری 11 سال.

وقتی تماس گرفتید گفتند از فردا بیایید سر کار؟

نه، گفتند فلان روز بیا برای مصاحبه!

چه مصاحبه‌ای؟

صبح خیلی زود بلند شدم و فکر کردم فقط من هستم که باید آنجا باشم. وقتی رسیدم دیدم ده پانزده نفر دیگر هم هستند. همه در حیاط منتظر ماندیم و یکی یکی به اتاق مهندس می‌رفتیم.

مهندس؟

آقای مهندس مدیریت این برج را به عهده دارند.

خودشان هم ساکن اینجا هستند؟

نه، ایشان هم مثل ما اینجا محل کارشان است. کمی با مهندس صحبت کردیم. او از من خوشش آمد و گفت برای ما اینجا مودب بودن و با احترام با دیگران رفتار کردن و زود عصبانی نشدن خیلی مهم است. هر کدام از ساکنان اگر به شما حرفی زدند شما نباید جواب بدهید و باید مستقیم با من در میان بگذارید. کار اینجا خیلی حساس و مهم است. گفتند دو روز بعد زنگ بزنیم به ما اعلام می‌کنند. وقتی زنگ زدم دیدم از بین همه ما شش نفر پذیرفته شده‌ایم. بعد هم ما را فرستادند تا گواهی سلامت جسمی بیاوریم و چند وقت بعد هم اینجا مشغول کار شدیم.

با چقدر حقوق؟

500 هزار تومان.

برای چند ساعت کار؟

از شش صبح تا شش بعد از ظهر. روزی 12ساعت اینجا کار می‌کنیم.

بیمه هستید؟

بله، ولی متاسفانه بجز حقوق، هیچ مزایای دیگری به ما نمی‌دهند، از جمله اضافه‌كاری.

شما شب‌ها اینجا نیستید؟

چرا شب‌ها من و همکارم چرخشی هستیم. یک شب آقا رسول هست و یک شب من. صبح‌ها هم که با هم هستیم.

اینجا بجز شما نگهبان‌های دیگری هم دارد؟

بله، ما دو نفر فقط مخصوص این در هستیم. اینجا 9 نفر دیگر هم بجز ما به نگهبانی مشغول هستند.

بجز نگهبان‌ها چه کسانی اینجا به کارهای خدماتی مشغول هستند؟

دو نفر مسئول آسانسور، یک نفر مسئول برق، هفت نفر مسئول تاسیسات، شش نفر کارگر خدمات و یکسری کارگر شرکت‌های پیمانکاری حدود سی چهل نفری می‌شوند.

كارگرهای خدماتی به منازل ساكنان برج هم خدمات می‌دهند؟

نه، این افراد برای نظافت لابی‌ها و سالن اجتماعات هستند. برای خانه‌ها هر كسی برای خودش كارگر دارد.

همه واحدها برای خودشان كارگر دارند؟ یعنی این كارگرها در خانه‌های این افراد زندگی می‌كنند؟

نه، بعضی واحدها بخصوص واحدهای بزرگ كارگر دارند كه معمولا برای كارگرهایشان سوئیت‌هایی كنار واحدهایشان اجاره می‌كنند كه 24 ساعته خدمه آنجا حضور داشته باشند.

اینجا چند واحد مسكونی دارد؟

حدود 180 واحد مسكونی به علاوه هفت طبقه پاركینگ.

هفت طبقه؟ مگر هر واحد چند ماشین دارند؟

اینجا بعضی‌ها شش هفت تا پاركینگ دارند.

لابد شش هفت تا هم ماشین دارند؟

بله، همین‌طور است.

واحدهای اینجا چند اتاق‌خوابه است؟

اینجا از دو اتاق‌خوابه تا 20 اتاق‌خوابه واحد مسكونی هست.

20 اتاق خواب؟ متراژ این واحد چند متر است؟

بله، من هم نمی‌دانم این 20 اتاق خواب به چه دردی می‌خورد، ولی اینجا چند واحد 1200 متری داریم كه 20 اتاق خواب دارد.

چند واحد 1200 متری دارید؟

چهار تا.

كسانی كه در این واحدها زندگی می‌كنند، شغلشان چیست؟

وارد جزئیات نشوید دیگر. از ما بهترون هستند.

می‌خواهم بدانم شغلشان دولتی است یا آزاد؟

بیشتر ساكنان اینجا پزشك، وكیل، بازاری و كارخانه‌دار هستند. تعدادی هم از دولتمردان بازنشسته و نمایندگان سابق مجلس و...

این برج چه امكاناتی دارد؟

فضاهای گردشی، زمین بازی برای بچه‌ها، سالن ورزشی، چند لابی مجزا، استخر و سونا، سالن اجتماعات، خشكشویی و كارواش، بازارچه اختصاصی برای تهیه مواد غذایی، آرایشگاه، دو تا بانك، موبایل‌فروشی، آنتن مركزی، سیستم آتش‌نشانی، كافی‌شاپ و... به اضافه این كه تمام قسمت‌ها توسط دوربین مداربسته كنترل می‌شود.

همه این امكانات فقط مخصوص ساكنان برج است؟

بجز فروشگاه كه از بیرون هم برای خرید می‌آیند.

این امكانات برای ساكنان رایگان است؟

بعضی خدمات برای ساكنان رایگان است مثلا برای استفاده از سالن اجتماعات در مراسم عزا، مدیریت پولی نمی‌گیرد ولی برای برگزاری جشن‌ها و مهمانی‌ها پولی به مدیریت می‌دهند.

هزینه شارژ ماهانه اینجا چقدر است؟

اینجا شارژ متری پرداخت می‌شود و متری 15 هزار تومان است.

یعنی واحد 1200 متری ماهانه یك میلیون و هشتصد هزار تومان شارژ می‌دهد؟

بله.

كوچك‌ترین واحدهای اینجا چند متری است؟

اینجا واحد زیر 150 متر نداریم.

همه واحدها پر هستند؟

نه. در خیلی از واحدها تنها چند ماه از سال كسی سكونت دارد و در بقیه مواقع خالی است.

یعنی ساكنان در خارج از كشور هستند؟

بله. اینجا تقریبا همه سالی هفت هشت بار به مسافرت خارج از كشور می‌روند و بعضی هم كه اصلا ساكن خارج هستند و چند ماه در سال به ایران می‌آیند.

قیمت هر واحد متری چند است؟

تا قبل از گرانی‌ها از پنج میلیون به بالا بود. الان را دقیق نمی‌دانم.

اینجا واحد اجاره‌ای هم هست؟

بله، همین چند وقت قبل یك واحد 150 متری با ماهی دو و نیم میلیون به اجاره رفت، البته نمی‌دانم چقدر پول پیش داده‌اند.

قیمت واحدهای مختلف با هم متفاوت است؟

بله، هم در اجاره و هم در فروش هر چه طبقه بالاتر باشد گران‌تر است. از این گذشته مثلا یكی در واحد خودش سونا و جكوزی گذاشته یا داشتیم واحدی كه تمام تجهیزات بازسازی خانه را از خارج وارد كرده و همه چیز حتی كلید و پریزهای خانه هم فلان مارك خارجی است یا یك نفر دیگر تراس را نمای رومی بازسازی كرده و گلدان‌های بزرگ سنگی را از خارج وارد كرده است. خب همه این واحدها قیمت‌های متفاوتی دارند.

ساكنان اینجا زیاد مهمان دارند؟

نه. ولی گاهی مهمانی می‌دهند.

حتما مهمانی‌های آنچنانی؟

بله در مهمانی‌ها انواع و اقسام غذاهای مختلف سرو می‌شود، كلی بریز و بپاش دارند.

شب‌هایی كه مهمانی باشد حتما شما هم انواع و اقسام غذاها را امتحان می‌كنید؟

خیر، ما غذایمان را خودمان از خانه می‌آوریم. چند وقت قبل پیرزنی كه در یكی از این واحدها زندگی می‌كرد در خانه‌اش فوت كرد.

هیچ وقت ما به یاد نمی‌آوریم كسی به او سر زده باشد. از فردای روزی كه فوت كرد، كلی تاج‌گل به اینجا سرازیر شد... .

شده كه مشكل مالی برایتان پیش بیاید و از یكی از ساكنان كمك بخواهید؟

خیر، هر چند شاید درآمد ماهانه ما به اندازه پول شارژ ماهانه برخی واحدها باشد ولی ما چنین تقاضایی نداریم. حقوق ما می‌شود روزی 13 هزار تومان. از سرویس مدرسه بچه‌های اینها هم كمتر است، اما چیز بیشتری نمی‌دهند و حقوقمان را بالا نمی‌برند. اگر كمك بخواهیم هم بعید است بپذیرند.

رفتارشان با شما چگونه است؟

برخی از آنها حتی به ما سلام هم نمی‌كنند. ما كارگر اینها هستیم. وظیفه داریم رفت و آمد را كنترل كنیم و اگر مهمانی برایشان بیاید با آنها هماهنگ كنیم. در واقع در شأن خودشان نمی‌دانند با نگهبان سلام و علیك كنند. ما هم كار خودمان را می‌كنیم.

همسایه‌ها با هم ارتباطی دارند؟ وقتی همدیگر را می‌بینند سلام و علیك می‌كنند؟

نه بیشتر دعوا می‌كنند.

دعوا؟

بله. اینجا خیلی از مواقع سر پاركینگ با هم دعوا می‌كنند.

چرا مگر پاركینگ‌ها تفكیك نیست؟

چرا، ولی وقتی یك نفر هفت پاركینگ دارد و شش تا ماشین، یكی دیگر می‌آید و در پاركینگ او ماشین می‌گذارد می‌آید و با ما دعوا می‌كند و بعد هم می‌رود سراغ صاحب ماشین.

با شما چرا؟

می‌گوید شما باید مراقب هر هفت پاركینگ من باشید. من شارژ می‌دهم و وظیفه شما نگهبانی است و... از این حرف‌ها دیگر.

محمدآقا! دوست داشتی یك روز تو یكی از این واحدها زندگی می‌كردی؟

نه،اصلا . من از زندگیم راضی​ام و وقتی این آدم‌ها را می‌بینم دوست ندارم مثل آنها باشم.

چرا؟

احساس می‌كنم این افراد آرامش ندارند. به نظرم خودم و خانواده‌ام در خانه 50 متری اجاره‌ای خیلی راحت‌تر زندگی می‌كنیم.

سمیه افشین‌فر - جام​جم

چهارشنبه 15/9/1391 - 3:6
سلامت و بهداشت جامعه
جام جم آنلاین: قلیان و سلامتی آیا واقعا نسبتی در حد رابطه «جن و بسم‌الله» دارند؟ آن قدیم‌ها كه پوشش و تاثیرگذاری رسانه‌ها هنوز اینقدر گسترده نشده بود، عده‌ای معتقد بودند آب موجود در قلیان دود را تصفیه می‌كند و برخی دیگر می‌گفتند قلیان طبیعی‌تر از سیگار است.

امروز اما این باورها رنگ باخته و به مدد اطلاع‌رسانی پزشكان همه می‌دانند كه قلیان نه‌تنها برای سلامتی مضر است، بلكه ضرر آن به مراتب بیش از سیگار است.

روزگاری قلیان‌كشیدن تنها عادت پیرمردهایی بود كه بعد از سال‌ها گذر از پوسته جوانی و تلاش‌های بی‌وقفه برای گذران زندگی در كنار یكدیگر یاد و خاطره می‌ساختند.

حالا این موتور دود با وجود هشدارهای متعدد درباره مضرات آن وسیله‌ای برای پركردن تمام اوقات فراغت جوانان و نوجوانان شده است.

برای یافتن ضررهای قلیان، باید ضررهای دخانیات را به طور كلی بررسی كرد. تحقیقات نشان داده است كه یكی از عوامل اصلی بیماری‌های تنفسی، مصرف دخانیات است.

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید سالانه شش میلیون نفر در سراسر جهان، جان خود را بر اثر مصرف دخانیات از دست می‌دهند؛ هر شش ثانیه یك نفر.

این سازمان اضافه كرده است كسانی كه مصرف دخانیات را در سنین نوجوانی آغاز می‌كنند (حدود 70 درصد مصرف‌كنندگان مواد دخانی) و آن را برای 20 سال ادامه می‌دهند، 20 تا 25 سال زودتر از سایرین از دنیا می‌روند.

علاوه بر این، دخانیات می‌تواند عاملی برای بیماری‌های پوستی و ریزش مو باشد همان‌گونه كه می‌تواند روی سلامت سیستم بینایی و چشم انسان اثر بگذارد و احتمال ابتلا به آب مروارید را بالا ببرد.

این موارد شرح كوتاهی از مضرات كلی دخانیات بود، اما گفته می‌شود قلیان علاوه بر این مضرات كلی، مضرات خاص خود را نیز دارد.

یكی از مهم‌ترین آسیب‌های قلیان‌های امروزی بحث تنباكوی مصرفی در آن است. سال‌ها پیش اگر هم قلیان مرسوم بود، تنباكوی استفاده‌شده در آن معروف به تنباكوی خوانسار بود. این تنباكوی خشك و بدون شیره در آب خیس می‌شد و بعد بدون استفاده از فویل روی قلیان قرار می‌گرفت.

اما تنباكو‌های طعم‌دار امروزی كه مورد مصرف بیشتر قهوه‌خانه‌ها و رستوران‌های سنتی و حتی مغازه‌های فروش آن است، تنباكوهای میوه‌ای است كه از پوست میوه‌های تخمیر شده كه با ملاس یا گلیسیرین مخلوط می‌شود، به دست آمده است.

این تنباكوهای كم‌شیره برای ایجاد جذابیت كاذب مصرف می‌شود و حجم آسیب‌شان به‌مراتب بیشتر از تنباكوهای سنتی است.

سرطان ریه،‌ سرطان لب و دهان و حنجره،‌ سرطان مری و معده،‌ لوزالمعده، كبد و سرطان روده بزرگ از عوارض بد‌خیم و زخم‌های گوارشی از مهم‌ترین عوارض و عواقب استفاده از قلیان هستند.

بنا بر گفته پزشكان، در آمارهای جدید ارائه‌شده آمده كه كشیدن قلیان می‌تواند میزان اسپرم را در مردان كاهش دهد به طوری كه موجب تغییرات ژنتیكی می‌شود و بر نسل بعدی تاثیر می‌گذارد.

همچنین تاثیرات سوء بر بارداری خانم‌ها نیز از دیگر تاثیرات مصرف قلیان است، زیرا در سه‌ماهه دوم و سوم بارداری اندام‌های جنین به‌تدریج تشكیل می‌شوند و در صورت استعمال دود، رشد اندام‌ها مختل و جنین با عقب‌ماندگی مواجه می‌شود.

اختلال در جذب كلسیم و ساخت استخوان، یائسگی زودرس، كاهش وزن و تخریب هورمون های جنسی، تاثیر در سیستم گوارشی از دیگر تاثیرات این غول قُل‌قُلی است.

سازمان بهداشت جهانی در خصوص مضرات قلیان گزارشی تهیه كرده كه از نكات تكان‌دهنده‌ای پرده برمی‌دارد. تهیه‌كنندگان این گزارش معتقدند كه استفاده از قلیان برای فرد استفاده‌كننده و افراد در معرض دود قلیان ضرر دارد.

آنها می‌گویند قلیان، جایگزین مناسبی برای سیگار نیست؛ چرا كه یافته‌های تحقیقاتی نشان داده است یك ساعت كشیدن قلیان، صد تا 200 بار بیشتر از یك سیگار به بدن انسان ضرر می‌رساند.

دانشمندان این سازمان بر پایه یافته‌های شیمیایی معتقدند حتی بعد از گذر دود از آب، قلیان دارای مقادیر معتنابهی فلزات سنگین، مونواكسیدكربن و 400 نوع از مواد سرطان‌زاست.

علاوه بر این، گفته شده است كه هیچ دلیلی برای هیچ دستگاهی وجود ندارد كه بتواند استعمال قلیان را سالم‌تر كند. ضمنا مضرات قلیان فقط مربوط به تنباكوها هم نیست چرا كه سازمان بهداشت جهانی معتقد است مواد سوختی استفاده‌شده برای سوزاندن تنباكو مثل زغال هم باعث ضرر برای استفاده‌كننده و سایرین است؛ ضمن این‌كه باید در نظر داشت در كشیدن قلیان، فرد هم دود این مواد سوختی را استنشاق می‌كند و هم تنباكو را كه این مورد در سیگار وجود ندارد.

علاوه بر عادات غلط مصرف قلیان، چون اشتراك یك قلیان میان چند نفر و استفاده از لبه قلبان بدون رعایت نكات بهداشتی، احتمال ابتلای فرد به بیماری‌هایی چون هپاتیت را بالا می‌برد.

ناگفته پیداست كه این خطرات درمورد افرادی مثل زنان باردار بالاتر از سایرین است. این را هم باید در نظر داشت كه نیكوتین موجود در یك وعده قلیان با تنباكوی غیرمیوه‌ای، 70 برابر یك سیگار است.

علاوه بر این، زمان طولانی‌تر كشیدن قلیان هم باعث می‌شود ضرر آن از ضرر سیگار فراتر رود. در حالی كه زمان كشیدن یك نخ سیگار به چند دقیقه هم نمی‌رسد، برای كشیدن یك قلیان باید حدود 45 دقیقه وقت صرف كرد كه این مساله به معنای ورود حجم بیشتر دود به بدن است.

البته از این مساله هم نباید بسادگی گذر كرد كه اطرافیان مصرف‌كنندگان قلیان نیز در مواجهه با دود تحمیلی از اثرات سوء این موادكشنده از جمله سرطان‌ها، بیماری‌های قلب و عروق و تنفسی به دور خواهند بود، بلكه با استنشاق دود خارج‌شده از دهان یا بینی فرد مصرف‌كننده به ابتلا به این بیماری‌ها نزدیك می‌شوند.

در ایران هم اطلاع‌رسانی زیادی در مورد مضرات قلیان صورت گرفته است. خصوصا این‌كه تصورات غلطی در مورد مضرنبودن قلیان در جامعه وجود دارد و سن مصرف دخانیات بویژه قلیان هم پایین آمده است.

همین مضرات و در عین حال میل ایرانی به كشیدن قلیان بوده است كه محققی را به فكر ساخت دستگاه قلیان سالم انداخته است.

طبق ادعای مخترع، این دستگاه با استفاده از جریان برق، بخار آب تولید می‌كند كه كاملا بی‌ضرر است و در عین حال دود مطبوع و طعم و بوی به مراتب بهتری دارد.

ادعا شده است در این دستگاه، عوارض ناشی از مصرف قلیان سنتی حذف و ویژگی‌های مثبت آن برای مصرف‌كنندگان آن حفظ شده است.

چهارشنبه 15/9/1391 - 2:51
تاریخ
جام جم آنلاین: كشف توتون و تنباكو را هم مثل قاره آمریكا باید به كریستف كلمب نسبت داد. از كشتی كه پیاده شد و به خیالش در هند قدم گذاشت مردمانی را دید كه لوله‌ای از برگ خشك گیاهی كه به هم پیچ داده‌اند در دست دارند. آنها سر آن را آتش می‌زدند و سر دیگر را می‌مكیدند تا با استنشاق دود حال خوشی پیدا كنند.

در روش دیگر، مقداری توتون در یك برگ می‌ریختند و چیزی شبیه سیگار برگ درست می‌كردند. كریستف كلمب در قرن 16 این كشف را با خود به اسپانیا برد. بعد از آن بود كه دودكشی بسرعت در سراسر جهان گسترش یافت.

اگر یك اسپانیایی توتون را به دنیا معرفی كرد، پرتغالی‌ها ایرانیان را با این پدیده آشنا كردند. حضور پرتغالی‌ها در خلیج فارس در قرن دهم هجری زمینه‌ای شد برای این‌كه دودكشی وارد ایران شود.

پرتغالی‌ها توتون را با چیزی شبیه پیپ می‌كشند. ایرانیان این وسیله را كمی بلندتر كردند و چپق را ساختند. علاوه بر این وسیله‌ای اختراع كردند كه به وسیله آب موجود در آن بتوانند از مضرات استنشاق دود بكاهند و آن وسیله قلیان بود.

قلیان، اگر چه نامی عربی دارد اما ظاهرا ایرانی‌ساز است. گویند نام آن را قلیان گذارده‌اند تا معرف صدایش باشد و برخی هم از ریشه غلی در عربی به معنای جوشیدن صحبت می‌كنند.

همان‌طور كه ریشه كلمه ناشناخته است، نخستین مبدع آن نیز شناخته شده نیست. اگر چه در برخی اسناد از عبدالفتح گیلانی، فیزیكدان دربار اكبر اول، پادشاه مغول به این عنوان یاد شده است، اما شعری از اهلی شیرازی كه در قرن دهم هجری سروده شده و در آن از قلیان یاد شده است این نظر را باطل می‌كند. آنچه معلوم است این كه باید ظهور قلیان را از عصر صفوی به نظاره نشست.

اولین نقاشی كه از قلیان به جا مانده، تصویری به قلم رضا عباسی است از نشمی كماندار، فردی در دربار شاه عباس بزرگ. نخستین اشعار هم متعلق به همین دوران است و نشان می‌دهد قلیان از این دوره وارد فضای ایرانی شده است.

اما ظاهرا ایرانیان در كشیدن قلیان افراط داشته‌اند. تا جایی كه تاورنیه، از سیاحان اروپایی در سفرنامه خود می‌نویسد: «ایرانیان زن و مرد، به‌طوری از جوانی عادت به كشیدن تنباكو كرده‌اند كه كاسبی كه باید پنج شاهی خرج روزانه كند، سه شاهی آن‌را به مصرف تنباكو می‌رساند.

می‌گویند اگر تنباكو نداشتیم چطور ممكن بود كیف و دماغ داشته باشیم؟» او همچنین می‌گوید نخستین چیزی كه ایرانیان سر سفره می‌آورند، قلیان و قهوه است و نخستین چیزی كه برای افطار در ماه رمضان آماده می‌كنند قلیان است.

افراط ایرانیان به حدی بوده است كه در مدارس نیز استاد و شاگرد هنگام تفكر عمیق قلیان می‌كشیدند و در سفر بزرگان نیز، فردی مامور این بود كه قلیان آنان را كنار كالسكه یا مركب بیاورد تا او بتواند در حین راه رفتن قلیان بكشد. در دربار حكومتی نیز فردی به عنوان قلیان‌دار یا چپق‌دار شناخته می‌شد كه سمت مهمی هم داشته است.

اما تاریخ ماجرای ممنوعیت قلیان هم جالب است. ظاهرا شاه عباس نخستین كسی بوده است كه به فكر ممنوعیت تدخین توتون و تنباكو افتاده است.

گویند برای این كار، روزی در یك مجلس رسمی دستور داد به جای تنباكو، پهن بریزند و آنگاه، خود این تنباكو را یك تنباكوی فرد اعلا، تولید همدان معرفی كرد. همه نیز از كیفیت تنباكو تعریف كردند و آنگاه شاه خطاب به جماعت گفت مرده شوی چیزی را ببرند كه نتوان آن را از پهن تشخیص داد.

بعد از آن بود كه كشیدن توتون و تنباكو در ایران ممنوع شد و حتی گفته شده، تاجرانی كه در اردوی جنگی شاه، توتون توزیع كرده بودند با همان توتون‌ها سوزانده شدند و سربازان استفاده كننده نیز بینی و لب خود را از دست دادند! اما همه شاهان صفوی این‌گونه نبودند كما این‌كه بعد از شاه عباس نیز دوباره قلیان به عرصه اجتماعی برگشت. برخی دلیل این امر را مالیات كلانی می‌دانستند كه دولت از تولید توتون و تنباكو به‌دست می‌آورد.

شاهان سلسله‌های دیگر، بخصوص قاجاریه هم نظری مثبت به این پدیده داشتند. قلیان مخصوص و زینتی قاجاری‌ها در موزه جواهرات سلطنتی ایران هم اكنون نیز موجود است و در موزه جواهرات سلطنتی نگهداری می‌شد.اما شاید مهم‌ترین حضور قلیان در تاریخ ایران را باید در عصر قاجار جستجو كرد.

آنجا كه میرزای شیرازی، مرجع بزرگ تقلید وقت، در اعتراض به اعطای انحصار توتون و تنباكوی كشور به انگلیسی‌ها، فتوای تحریم توتون و تنباكو را صادر كرد. روایت‌های تاریخی از شكسته‌شدن قلیان‌های بسیار حتی در حرمسرای شاه، در آن روز حكایت كرد كه به عنوان حمایت و تبعیت از این فتوا انجام شد.

مثل ریشه‌دار بودن در تاریخ، قلیان در ادب فارسی هم ریشه پیدا كرده است. همان‌طور كه بیان شد نخستین شعر درباره قلیان از اهلی شیرازی به دست رسیده است.

او در قرن دهم هجری می‌گوید: «قلیان ز لب تو بهره‌ور می‌گردد‌/‌ نی در دهن تو نیشكر می‌گردد‌/‌ بر گرد رخ تو دود تنباكو نیست‌/‌ ابریست كه بر گرد قمر می‌گردد» در متون نثر هم رساله‌ای با عنوان رساله تنباكوئیه در این زمینه موجود است كه در دوره صفویه به دست محمد ابراهیم دوالشرفین كرمانی نوشته شده است.

در این رساله كه زبانی طنز دارد معنای لغوی تنباكو و انواع آن و برخی حوادث تاریخی پیرامون تنباكو نوشته شده است. از آنچه گفته شد می‌توان نتیجه گرفت كه كشیدن دخانیات بخصوص قلیان، ولو به صورت یك عادت نادرست، در فرهنگ ایرانی بوده است.

توجه به این مساله خواهد توانست برای هرگونه اقدام، بخصوص اقدام قانونی تاثیرگذار و راهگشا خواهد بود.

جغرافیای قلیان و قهوه‌خانه‌داری در ایران

 

1. گلستان: استان گلستان بنا به آمار وزارت جهاد كشاورزی بیشترین میزان سطح زیر كشت و بیشترین میزان تولید توتون و تنباكو را در كشور دارد. 23 درصد مزارع توتون و تنباكوی كشور در این استان قرار گرفته است.

2. خوزستان: خوزستان یكی از قطب‌های تولید قلیان در كشور است. نزدیكی این استان به كشورهای عربی به عنوان مراكز عمده قلیان می‌تواند یكی از دلایل این مساله باشد. قلیان یكی از صنایع دستی خوزستان نیز هست.

3. جهرم: شهرت جهرم به دلیل زغال معروف آن است. به طور كلی زغال مناطق جنوبی ایران از مناطق شمالی مرغوب‌تر است.

4. قزوین: نخستین قهوه‌خانه ایران در زمان شاه تهماسب صفوی در شهر قزوین تاسیس شده است.

5. اصفهان: اصفهان را باید قطب قهوه‌خانه و قلیان ایران دانست یا لااقل آن را قطب دیروز خواند. هم به دلیل تنباكوی معروف خوانسار كه یكی از شهرهای این استان است و هم به دلیل قهوه‌خانه‌هایی كه در عصر صفوی و بعد از آن در این شهر تاسیس شد. قلیان یكی از صنایع دستی اصفهان نیز هست.

6. تهران: تهران به دلیل كثرت قهوه‌خانه‌های خود باید در این اطلس جای بگیرد. علاوه بر این منطقه فرحزاد در شمال تهران یكی از معروف‌ترین مناطق این كسب و كار در كشور است.

چهارشنبه 15/9/1391 - 2:42
اخلاق
می‌زند، می‌كوبد، می‌شكند، خرد می‌كند، به‌هم می‌ریزد، توفانی می‌شود، فریاد می‌كشد، ‌فحش می‌دهد، توهین می‌كند و دست آخر كه آرام گرفت، نفس راحتی می‌كشد و به شما كه شاید همكارش، رفیق‌اش، رئیس‌اش، كارمندش، همسرش یا فرزندش باشید، می‌گوید: «واقعا دست خودم نبود! عذر می‌خواهم.» شما هر بار گرچه دلتان چركین است، ‌خشمگین هستید و دلتان می‌خواهد تلافی كنید، اما می‌گویید: «اشكالی ندارد، اما كاش بار آخری باشد كه این طور رفتار می‌كنی.»

 

او هر بار قول می‌دهد بار آخرش باشد، اما هر بار درگیر می‌شوید، او همان رفتار را تكرار می‌كند و شما هر بار، اگر همكارش باشید تصمیم می‌گیرید دیگر با او مراوده‌ای نداشته باشید، اگر رفیقش هستید تصمیم می‌گیرید ارتباطتان را با او محدود كنید، اگر رییسش هستید به فكر توبیخ یا اخراجش می‌افتید، اگر كارمندش هستید حس می‌كنید شاید دیگر نباید به كاركردن زیر نظر او ادامه بدهید، ‌اگر همسرش هستید فكر می‌كنید شاید انتخاب‌تان از روز اول اشتباه بوده است و حتی بعید نیست به فكر جدایی از او بیفتید و اگر فرزندش هستید احتمالا توی دلتان نقشه می‌كشید كه وقتی بزرگ‌تر شدید هرگز به او شبیه نباشید یا... .

هر بار اما در هر رابطه‌ای كه با او باشید وقتی سركج كرده می‌آید، می‌گوید رفتارش در كنترل خودش نبوده است، شما عذرش را می‌پذیرید و داستان پرخاشگری‌های او و تحمل‌كردن‌های شما همچنان ادامه پیدا می‌كند تا جایی كه یك روز چشم باز می‌كنید و می‌بینید سال‌ها‌ سكوت كرده‌اید و او هر وقت چیزی باب طبعش نبوده، غریده و خروشیده و اوقات‌تان را تلخ كرده است.

شاید هم در گذشت ایام، سرانجام روزی شما هم به اخلاق ناخوشش خرده بگیرید و اقدامی جدی برای قطع ارتباط با او كنید، اما حتی اگر این قطع ارتباط رخ ندهد و شما همچنان در ارتباط با او باقی بمانید به هر حال مطمئن باشید به مرور زمان، ارتباط شما تغییر ماهیت می‌دهد و به ارتباطی بر مبنای غالب و مغلوب بدل می‌شود؛ ارتباطی كه علاقه، حرف اول را نمی‌زند و حتی بعید نیست به تنفر بدل شود مگر آن كه به جای قطع ارتباط یا تحمل شرایط، به طرف مقابل پیشنهاد كنید به فكر راهی برای بالابردن آستانه تحمل و كنترل خشمش بیفتد.

آوید طالبیان - جام‌جم

چهارشنبه 15/9/1391 - 2:38
تاریخ
جام جم آنلاین: تاریخ حقوق ایران در مورد دخانیات فربه نیست. قوانین و مقرراتی كه تا دهه 70 شمسی در این زمینه به تصویب رسیده جنبه مالی و تجاری داشته است. بودجه، مالیات، صادرات و واردات و البته ساختار اقتصادی دخانیات كه مبتنی بر انحصار است. اگر چه در جریان تصویب این قوانین و مقررات بحث‌های مربوط به سلامت هم درمی‌گیرد، ولی مشخص است مساله سلامت و بهداشت، مساله قانونگذار نبوده و تشخیص مساله به مردم واگذار شده است.

ابتدای دهه 70 شمسی، جمعیت مبارزه با دخانیات ابتكار قواعدگذاری در این عرصه را به دست می‌گیرد. با تلاش‌های این جمعیت، اولین تلاش برای ممنوعیت عرضه و استعمال قلیان در سال 1371 انجام می‌شود.

این تلاش البته به سرانجامی نمی‌رسد، چرا كه شورای نگهبان طرح مجلس را رد می‌كند و مجمع تشخیص هم به این نتیجه می‌رسد كه دولت یا باید راسا اقدامات اجرایی لازم را انجام دهد یا این‌كه اقدام به تنظیم لایحه و تقدیم آن به مجلس نماید.

پنج سال گذشت تا دولت بتواند آیین‌نامه‌ای برای این كار تدوین كند. آیین‌نامه ممنوعیت استعمال و عرضه سیگار و سایر مواد دخانی در اماكن عمومی در سال 76 به تصویب هیات وزیران رسید.

در این آیین‌نامه آمده بود كه «به منظور حفظ حقوق افراد جامعه و تامین سلامت آنها در برابر زیان‌ها و بیماری‌های ناشی ازاستعمال دخانیات‌، استعمال هر نوع سیگار و سایر مواد دخانی در اماكن مسقف به هر نحو ممنوع ‌است‌.» در تبصره یك این قانون اماكن عمومی مسقف تعریف شده و مصادیق آن ذكر شده بود. نكته جالب در اینجا بود كه اثری از نام قهوه‌خانه در این فهرست به چشم نمی‌خورد، هرچند نام رستوران‌ها یا به تعبیر آیین‌نامه خوراك‌سراها در فهرست بود. خبری از میزان عمل به این آیین‌نامه وجود ندارد.

سه سال بعد و در قالب برخی مقررات بهداشتی و ایمنی كارگاه‌ها، باز هم بحث ممنوعیت عرضه قلیان زنده شد. مساله آنجا بود كه در قالب آیین‌نامه قانون اصلاح ماده 13 مواد خوردنی و آشامیدنی مقرر شده بود كه نه تنها استعمال دخانیات توسط متصدیان و كارگران مشمول این آیین‌نامه در حین كار ممنوع است (ماده 14) بلكه مصرف هر گونه محصولات دخانیاتی در محوطه‌های عمومی كارگاه‌ها، كارخانجات، اماكن و مراكز و محل‌های موضوع این آیین‌نامه نیز ممنوع است. (ماده 15)

وزارت بهداشت اما گویا چهار سال دیرتر این آیین‌نامه را دید كه در تیرماه 83 به فكر ممنوعیت استعمال قلیان افتاد. قلیان‌ها واقعا از فضای عمومی جامعه كنار رفتند، اما این موضوع چند ماهی بیشتر نپایید چرا كه عرضه قلیان در زمستان همان سال دوباره آغاز شد.

این بار باید فكری اساسی‌تر می‌شد. از این زاویه قانون جامع كنترل دخانیات، مصوب سال 85 مجلس شورای اسلامی قابل ملاحظه است.

این قانون در تبصره یك ماده 13 خود، برای استعمال دخانیات در اماكن عمومی جریمه تعیین كرده است. در آیین‌نامه این قانون، اماكن عمومی تعریف و مصادیق آن شمرده شده بود اما تفاوت این بود كه قهوه‌خانه‌ها هم جزو اماكن عمومی شمرده شده بودند. این شد كه بازهم عرضه و استعمال قلیان ممنوع شد.

فشارهای صنف قهوه‌خانه‌داران به دولت برای تغییر این آیین‌نامه شروع شد. مدتی بعد وزرای عضو كمیسیون اجتماعی تشكیل جلسه دادند و قهوه‌خانه را از این فهرست بیرون آوردند و اعلام كردند دیگر قهوه‌خانه یك مكان عمومی نیست. بنابراین عرضه قلیان در این اماكن دوباره مجاز شد، اما ماجرا تمام نشد.

جمعیت مبارزه با دخانیات، این مصوبه را در دیوان عدالت اداری به چالش كشید و مدعی مخالفت آن با قوانین شد. آخرین نظر قانونی در این رابطه را دیوان عدالت اداری اعلام و در جلسه ماه قبل خود بیان كرد كه چنین مصوبه‌ای وجاهت قانونی ندارد، زیرا با بند 14 ماده پنج قانون شهرداری‎ها منافات دارد.

این تاریخچه البته مربوط است به مصوبات مراجع قانونی چون مجلس و آیین‌نامه‌های دولت. در این سال‌ها كم نبوده‌اند بخشنامه‌هایی كه از نظر نهادهایی چون پلیس اماكن نیروی انتظامی در این رابطه صادر شده‌اند؛ مثلا بخشنامه‌‌ای كه قلیان كشیدن خانم‌ها را ممنوع كرده و از اوایل دهه 80 به صورت متناوب به قهوه‌خانه‌ها ابلاغ و حتی با متخلفان آن برخورد شده است.

البته مبنای این قانونگذاری و مرجع آن زیر سوال بوده و هست، چرا كه جرم‌انگاری یك كنش یا به عبارت دیگر ممنوعیت آن باید از طریق قانون و به دست مجلس صورت گیرد. بخشنامه دیگری از عدم عرضه قلیان به افراد زیر 25 سال خبر می‌داده است كه با قانون جامع كنترل دخانیات این سن، به صورت قانونی 25 سال تعریف شد.

قانونگذاری در مورد كنترل یا ممنوعیت دخانیات در ایران، میان انگیزه‌ها و منافع گوناگون به دام افتاده است. از طرفی مساله صنفی قهوه‌خانه‌داران مطرح است و این‌كه به قول رئیس اتحادیه آنان، دو میلیون نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم با این شغل در ارتباطند.

از طرف دیگر مساله سلامت و ضررهای دخانیات به سلامت بدن و هزینه‌های گزاف آن مطرح می‌شود و از سوی دیگر این مساله كه آیا با منع قانونی قلیان و به طور كلی دخانیات، شاهد كاهش اقبال مردم به این پدیده خواهیم بود یا صرفا آن را به خانه‌ها و احتمالا اماكن ناشناخته سوق خواهیم داد.

جالب اینجاست كه هر سه این نگرانی‌ها میان مسوولان كشوری هم وجود دارد و حتی به صورت تذكر در صحن علنی مجلس هم ذكر شده است.

از این روست كه لزوم بازنگری در قوانین مربوط به دخانیات و جامع‌نگری در آن مطرح می‌شود؛ بازنگری‌ای كه باید با رعایت تمام ملاحظات اجتماعی، حقوقی، جرم شناختی و اقتصادی صورت گیرد.

چهارشنبه 15/9/1391 - 2:28
سينمای ایران و جهان
جام جم آنلاین: آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا که مسوول برگزاری جوایز اسکار است، روز گذشته فهرست اولیه 15 فیلم را به عنوان نامزدهای بهترین اثر مستند اعلام کرد.

اعضای آکادمی اسکار از میان نامزدهای اولیه، پنج فیلم را روز دهم ژانویه به عنوان نامزدهای نهایی بهترین مستند جوایز اسکار 2013 انتخاب خواهند کرد.

در میان فهرست 15 اثر مستند نامزد اسکار، فیلم‌های «خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنم»، «در جست‌وجوی مرد شکری»، «جنگ نامرئی»، «اتاق انتظار»، «شیاد»، «پنج دوربین شکسته»، «دروازه‌بانان»، «چگونگی نجات از طاعون»، «به دنبال یخ» و «قُلدر» حضور دارند.

هشتادو پنجمین مراسم سالانه اعطای جوایز اسکار روز 24 فوریه ‌2013 در سالن تئاتر «دالبی» لس‌آنجلس برگزار خواهد شد که همزمان در 225 کشور جهان به صورت مستقیم پخش می‌شود.

فیلم «این یک فیلم نیست» ساخته مجتبی میرطهماسب و جعفر پناهی که پیشتر در جشنواره کن اکران جهانی شده بود و در جشنواره صوفیه بلغارستان جایزه ویژه یونسکو را دریافت کرده بود هم در این لیست قرار دارد.

سینمای ایران که سال گذشته برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی برای «جدایی نادر از سیمین» شده بود، امسال به رغم انتخاب فیلم «یه حبه قند»، بنابر نظر مسوولان سینمایی وزارت ارشاد مبنی بر تحریم این جایزه در اعتراض به ساخت فیلم سخیف جسارت کننده به پیامبر اسلام (ص)،‌ امسال در این رویداد جهانی حضور ندارد. (سینماپرس)

چهارشنبه 15/9/1391 - 2:3
شهدا و دفاع مقدس

خبرگزاری فارس: تا آنجا که به خاطر داریم در سال‌های دفاع مقدس و سال‌های اولیه پس از دفاع مقدس، حرکتی بسیجی در ثبت آثار و ارزش‌های دفاع مقدس به انجام رسید ولی متأسفانه از محصولات آن خبری نشد و جامعه از آن گنجینه‌ها محروم مانده‌است.

خبرگزاری فارس: پاسدار گنجینه‌های دفاع مقدس کیست؟

به گزارش  گروه «حماسه و مقاومت» خبرگزاری فارس، دفاع مقدس، گنجینه‌ای بسیار غنی است که هر لحظه آن، داستانی به بلندای تاریخ دارد؛ این دوران به فرموده مقام‌معظم رهبری اوج افتخارات ملت ایران است.

برای حفظ و ترویج و انتقال آن به نسل‌های آینده، باید این فرهنگ را با جدیت در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور مدنظر قرار دهیم؛ تاکنون غفلت‌های بسیار در حفظ آن داشته‌ایم و به دلیل همین غفلت‌ها بخش عظیمی از آن را از دست داده‌ایم، اما با باقیمانده آن چه می‌خواهیم بکنیم؟ اگر همچون گذشته باشیم باقیمانده را نیز از دست خواهیم داد و سال‌های آینده در حسرت فقدان آن متأثر و پشیمان خواهیم بود.

حفظ این گنجینه نه فقط برای بالیدن به آن ضروری است بلکه بنا به فرمایش مقام معظم رهبری اگر بخواهیم انقلاب و کشور بیمه باشد، باید این شور و شوق، این حرکت عمومی و بسیج ملت را روز به روز تقویت کنیم؛ پیشینه دفاع مقدس، پیشینه گرانسنگی است که با هزینه‌های بسیاری به‌دست آمده است و نباید آسان از دست برود.

در دفاع مقدس شرافت انسان‌هایی به نمایش گذاشته شد که با تمام وجود از سنگر ایمان، عقیده و ناموس وطن دفاع کردند و با همه کاستی‌هایی که داشتند دشمن تا بن‌دندان مسلح و همه حامیانش را به خاک مذلت نشاندند.

اگر امروز دشمنان با گام‌های لرزان به تهدید می‌پردازند، واقفند که قدم‌های استواری در مقابل آنان است و سابقه دفاع مقدس آنان را دچار شک و تردید می‌کند؛ یادمان باشد که حربه استکبار و متحدانش در سال‌های اخیر جنگ و خونریزی و تسلط بر کشورهای ضعیف است؛ آنان هر آن احساس کنند می‌توانند با حربه زور ملتی را سرجای خود نشانند، لحظه‌ای در آن تردید نخواهند کرد.

کشورهای زبون و مرتجع منطقه نیز به راحتی نسبت به تأمین هزینه‌های آن اقدام خواهند کرد. همه می‌دانند هدف اصلی دشمنان، انقلاب اسلامی است و حمله به سایر کشورها بهانه‌ای برای تضعیف انقلاب اسلامی در منطقه به رهبری ایران است و اگر بنیان پوسیده آنان توان تقابل با اراده آهنین ملت ایران را ندارد به دلیل تجربه تلخی است که از دوران دفاع مقدس دارند.

ترویج فرهنگ ایثار و شهادت که در دوران دفاع مقدس تجلی یافت خواب را بر دشمنان پریشان کرده‌ است؛ رژیم صهیونیستی که پرچمدار جنایت و خشونت در جهان است فراتر از تهدید‌های یک موجود پست و ضعیف اقدامی نمی‌تواند بکند؛ انقلاب اسلامی روحی در ملت‌های منطقه دمیده که غزه‌ای کوچک با امکانات محدود ملهم از انقلاب اسلامی صهیونیسم را مستأصل کرده است.

اوج حرکت ملت‌های مسلمان پس از انقلاب اسلامی و خصوصاً دفاع مقدس است که هیمنه استکبار درهم شکسته شد و ملت‌ها فهمیدند این قدرت‌های پوشالی به اعتبار قدرت‌های مالی، رسانه‌ای و نظامی خود توانسته‌اند مدتی ملت‌ها را مرعوب نمایند و بر آنان سیطره پیدا کنند.

اگر اراده ملت‌ها برای گسستن این زنجیرها در کنار هم قرار گیرد با تزریق فرهنگ ایثار و شهادت در ملت‌ها هیچ قدرتی توان مقابله با آنان را نخواهد داشت؛ امروز کوتاهی در قبال این فرهنگ و تخریب آن حرکتی خائنانه است که هیچ توجیهی برای آن نمی‌توان یافت؛ آنانی که مرعوب استکبارند ذره‌ای از این فرهنگ ناب نچشیده‌ و با آن بیگانه‌اند؛ نهادهایی برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت به وجود آمده‌اند که زحمات بسیاری برای تحقق این اهداف متحمل شده‌اند لکن آنچه در بررسی اولیه از جامعه به آن می‌رسیم ناکافی بودن این تلاش‌هاست.

بنیاد حفظ آثار، بنیاد شهید، ستادهای بزرگداشت سرداران، کنگره‌های مختلف دفاع مقدس و ... مجموعه‌هایی هستند که به همت دلسوزان نظام برای گسترش این فرهنگ پا به عرصه وجود گذاشته‌اند و هر یک بخشی از این رسالت عظیم را به دوش می‌کشند اما کافی نیست، تا آنجا که به خاطر داریم در سال‌های دفاع مقدس و سال‌های اولیه پس از دفاع مقدس، حرکتی بسیجی در ثبت آثار و ارزش‌های دفاع مقدس به انجام رسید ولی متأسفانه از محصولات آن خبری نشد و جامعه از آن گنجینه‌ها محروم مانده‌است.

امیدواریم این آثار از بین نرفته باشد ولی چنانچه در بایگانی‌ها در حال خاک خوردن باشد،‌ شایسته است مسئولین نهادهای متولی عزم‌ها را جزم کنند و همتی را به کار گیرند تا این گنج‌های زیر خاک مانده، ظاهر شوند و پرتوهای آن ارواح مرده را حیات بخشند؛‌ سیاست‌های کلی نظام در ترویج و تحکیم فرهنگ پایداری، ایثار و جهاد و تکریم و پاسداری از حق ایثارگران و سهمی که در عزت، امنیت و اقتدار ملی و نظام اسلامی دارند توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب و در تاریخ 89.11.29 به تأیید مقام معظم رهبری رسید.

اغلب مواد 12گانه آن به ترویج و گسترش این فرهنگ غنی می‌پردازد و سیاست‌های کلی کشور در این زمینه را ترسیم می‌کند؛ وجود سازمان‌ها و نهادهای مختلف در ساختار کشور برای این منظور زمانی راهگشاست که با برنامه‌ریزی و هماهنگی کامل و در مسیر تعیین شده در سیاست‌های کلی حرکت کنند؛ در غیر این صورت چنین مجموعه‌های سنگینی علاوه برآنکه به اهداف تعیین شده نخواهند رسید، به دلیل سنگینی و تنبلی زمینگیر خواهند شد.

یادداشت یوسف مجتهد

سه شنبه 14/9/1391 - 19:33
اهل بیت

واقعه عاشورا به پهنای جهان و به اندازه تمام روزهای دنیا جای سخن دارد و اگر اهل قلم به ظرایف ظرفیت های این واقعه آگاه شوند؛ حادثه کربلا در ادبیات داستانی ایران از جایگاهی ویژه و ممتاز برخوردار خواهد شد.

عاشورا، نه یک روز بود که بگوییم گذشت و نه در یک سرزمین اتفاق افتاد که بخواهیم آن را محصور کنیم ولی قصه کربلا و عاشورا در عرصه گیتی و در پهنه روزگار جاری است و هر روزی که می گذرد عاشورا، زیبایی هایش را بیشتر و بیشتر به رخ آزادگان جهان می نمایاند و گویی این صدای حسین(ع) است که در گوش زمان می پیچد؛ ˈآزادمرد باشیدˈ.

تاریخ گواهی می‌دهد که شیعیان و دوستداران حسینی همیشه برای عرض ارادت به ساحت مقدس سیدالشهدا(ع) و یاران باوفایش تلاش می‌کنند تا با بهره‌گیری از تمام ظرفیت های خود سهمی را در این عرصه داشته باشند.

ادبیات به عنوان یکی از ظرفیت های بشری سهم بسزایی در این زمینه داشته و نویسندگان ، شاعران و ادیبان با نوشتن اثری یا سرودن شعری تلاش کرده اند تا نام خود را در زمره خادمان حسینی روایت کنندگان حادثه عاشورا ثبت کنند.

ادبیات داستانی نیز دراین میان سهم مهمی را ایفا می کند؛ ادبیات بسیاری از ایرانیان با داستان عجین گشته وهنوزهم داستان هایی که پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها برای فرزندان خود روایت میکردند ، در گوشه ذهن ها وجود دارد.

بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان از فرصت ایام ماه محرم و عزای سیدالشهدا(ع) استفاده کرده و روز گذشته (یکشنبه) نشستی تخصصی با عنوان ˈظرفیت های داستانی واقعه عاشوراˈ با حضور برخی نویسندگان و پژوهشگران برگزار کرد.



* عاشورا، شگفت انگیزترین داستان

ˈمحمدرضا سنگریˈ محقق وپ‍ژوهشگرمعاصر یکی از دعوت شدگان به این مراسم بود که از همان ابتدا به اصل موضوع اشاره کرد و گفت: آشناترین آیه ای که سر بریده امام حسین(ع) تلاوت کرد آیه نهم از سوره ˈکهف ˈ بود که فرمود ˈام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم کانوا من ایاتنا عجباˈ؛ آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟

وی معتقد است که سوره کهف شگفت انگیزترین سوره در قرآن است. چون در این سوره داستان اصحاب کهف، همراهی حضرت موسی و خضر، قصه ذوالقرنین و چند ماجرای دیگر، آن را شگفت انگیز کرده است.

سنگری گفت: ˈزید بن ارقمˈ صحابی رسول خدا(ص) هنگامی که تلاوت این آیه را از سر بریده امام حسین(ع) شنید خطاب به آن حضرت گفت: قصه شما شگفت انگیزترین قصه تاریخ است.

وی داستان کربلا را داستانی غیر تکراری دانست و گفت: هیچوقت نگران تکرار این قصه نباید بود. هر سال در ماه محرم روضه ها را دوباره می شنویم ولی هر بار احساس می کنیم که برای اولین بار این مصیبت ها را می شنویم؛ گویی کربلا هیچوقت تکرار نمی شود و قصه کربلا مانند داستان نیست که با یک بار مطالعه آن را کنارگذاشت .

کارشناسان ادبی معتقدند که داستان کربلا ظرفیتی تمام ناشدنی دارد. چون واقعه عاشورا دارای عرصه های بسیار گوناگونی است که هر کدام ظرفیت صدها داستان دارد.



* ظرفیت ماجرای کربلا

سنگری به ظرفیت های کربلا در زمینه داستان اشاره کرد و گفت: یکی از ظرفیت های کربلا ظرفیت ماجراست؛ یعنی هم شروع، هم متن و تداوم و هم طنین شگفت انگیزی دارد که در عرصه شعر، نثر ادبی و داستان این ظرفیت ها وجود دارد.

این پژوهشگر تاریخی با بیان این که بیش از 11 سال درباره یاران سیدالشهدا(ع) مطالعه کردم؛ به ظرفیت یاران عاشورایی اشاره کرد و گفت: قلمروی حوادث و روایات تاریخی کمک می کند تا بخش های ناگفته کربلا را کشف کنیم.

نویسنده ˈآینه داران کربلاˈ افزود: تاکنون 151 نفر از اصحاب امام حسین(ع) را شناسایی کرده ام که این شهدا را می توان در قالب های ˈشهدای پیش از حادثهˈ، ˈشهدای تیرباران صبح عاشوراˈ، ˈشهدای جنگ تن به تنˈ، ˈشهدای نماز ظهرˈ، ˈشهدای پس از نماز ظهرˈ، ˈشهدای بنی هاشمˈ و ˈشهدای بعد از شهادت امام حسین(ع)ˈ تقسیم بندی کرد.

بسیاری از کسانی که با ادبیات عاشورا و کربلا آشنا هستند؛ شاید فقط نام چند نفر از شهدای کربلا را به خاطر داشته باشند در حالی که به گفته سنگری بیش از 150 نفر در حادثه کربلا دخیل بوده و برای نهضت حسینی جان خود را تقدیم کردند.

سنگری گفت: شاید نام برخی از شخصیت های کربلا را حتی یک بار هم نشنیده باشیم ولی در درون قصه کربلا، قصه های میان پیوندی وجود دارد که این مساله ظرفیت ساخت قصه را بسیار زیاد می کند.

وی در ادامه ترکیب یاران امام حسین(ع) را بی نظیرترین افراد در تاریخ اسلام دانست و گفت: در هیچ حادثه ای نمی توانید ترکیبی از سفید و سیاه، بزرگ و کوچک، زن و مرد و قومیت های محتلف در یک جا مشاهده کنید.

نویسنده ˈ40 روز عاشقانهˈ با بیان اینکه هیچ حادثه ای در طول تاریخ نیست که همه گروه های سنی در آن حضور داشته باشند افزود: در واقعه کربلا سرباز هفت ساله ای جان خود را نثار می کند که دشمن بدنش را قطعه قطعه کرد و سربازی 11 ساله به نام ˈعبدالله بن حسنˈ داشت که رجزهایش همه را به شگفتی وا می دارد.

وی همچنین از ˈهانیهˈ به عنوان تنها زنی یاد کرد که در واقعه کربلا به شهادت رسید؛ شخصیتی که روایت او را می توان در قالب یک داستان جذاب به مخاطب ارائه کرد.



* توجه به ظرفیت دشمن در قصه کربلا

به گفته سنگری ظرفیت دیگر کربلا مربوط به دشمن است؛ یعنی شناخت دشمنانی که در جریان کربلا نقش ایفا کردند و بررسی هر یک از شخصیت آنان قابلیت تبدیل به داستانی جذاب برای مخاطب دارد.

سنگری به ظرفیت شخصیت ˈشمر بن ذی الجوشنˈ اشاره کرد و گفت: تکوین شخصیت شمر می تواند به یک قصه جذاب تبدیل شود؛ شمری که در سپاه حضرت علی (ع) بود و در یکی از جنگ ها جانباز شد و پس از حادثه کربلا به ایران پناه برد و سرانجام کشته شد.

وی در ادامه از شخصیت های ˈعمر سعدˈ، ˈخولیˈ، ˈزید بن ورقاءˈ و دیگر جنایتکاران و حتی زنان سپاهیان دشمن یاد کرد که بسیاری از این زنان مانند زن عمر سعد و زن شمر نقش مثبتی در حادثه کربلا داشتند.

سنگری همچنین از کتاب ˈالتعجبˈ به عنوان کتابی یاد کرد که می توان از آن برای داستان کربلا بهره گرفت. چون این کتاب فهرست تمام کسانی را ارائه می کند که در کربلا به غارت وسایل یاران امام حسین(ع) و خیمه ها پرداختند.



* ظرفیت گروه های مختلف در کربلا

نویسنده کتاب ˈروایت عطش و آتشˈ به تنوع گروه های مختلف در حادثه کربلا اشاره کرد و وجود گزارشگران را یکی از مهمترین موضوع های این حادثه دانست.

سنگری از حضور صنوف مختلف در جریان کربلا یاد کرد و گفت: در میان لشکر امام حسین(ع) گزارشگری به نام ˈعقبه بن سمعانˈ حضور داشت که وقایع را ثبت می کرد ولی سیدالشهدا(ع) در روز عاشورا او را از کربلا بیرون کرده و به او می فرماید تو باید خبرهای ما را به مردم برسانی.

وی همچنین گزارش های ˈحمید بن مسلمˈ و ˈهلال بن نافعˈ که از مهمترین گزارشگران دشمن در واقعه نینوا بودند، به عنوان دستمایه هایی برای پرداختن به قصه های عاشورایی یاد کرد.



* شخصیت های خاکستری کربلا

هر کسی که در میدان کربلا و در کنار حسین بن علی(ع) نباشد؛ ناگزیر باید در سپاه یزید و عمر سعد شمشیر بزند ولی سنگری معتقد است در حادثه کربلا شخصیت هایی وجود دارد که تا آخرین لحظه با امام حسین(ع) بودند ولی از آن حضرت فاصله گرفتند؛ هرچند در سپاه دشمن نیز حضور نیافتند.

سنگری در ادامه داستان ˈهرثمه بن سلیمˈ را روایت کرد و گفت: هرثمه در ماجرای صفین با حضرت علی(ع) بود و قصه کربلا را از زبان آن حضرت در هنگام عبور از سرزمین نینوا شنید ولی او 23 سال این داستان را فراموش کرده بود و در روز عاشورا که در سپاه امام حسین(ع) حاضر بود؛ ناگهان روایت امیرالمومنین را به یاد آورد و همان لحظه به یاد فرزندش افتاد و به همین دلیل از لشکر امام حسین(ع) جدا شد.

وی همچنین به داستان ˈضحاک بن عبدالله مشرقیˈ اشاره کرد که امام حسین(ع) درباره او دعا کرد.

نویسنده ˈسیب و عطشˈ گفت: ضحاک فردی بود که با منطق و استدلال به بیان نظرات خود می پرداخت و حتی به امام حسین(ع) گفت که تا پای جان در خدمت سیدالشهدا(ع) خواهد بود ولی در روز عاشورا به امام عرضه داشت که ˈمن گفته بودم تا پای جان با شما هستم ولی جان خود را به خاطر شما از دست نمی دهم.ˈ

سنگری افزود: وی از امام حسین خواست تا روز عاشورا در رکاب آن حضرت بجنگد و سپس از معرکه بیرون رود ولی امام از او پرسید ˈچگونه می خواهی با وجود بسته بودن راه های فرار و نداشتن مرکب فرار کنی؟ˈ

وی اضافه کرد: ضحاک به امام گفت که اسبی را آماده کرده تا پس از جنگ از کارزار فاصله بگیرد و از امام خواست تا برای او دعا کند و امام(ع) نیز در طول جنگ برای او دعا می کرد تا آسیبی نبیند و توانست از کربلا بگریزد.

ˈعبیدالله بن حر جحفیˈ از دیگر شخصیت هایی است که به گفته سنگری تا قصر ˈبنی مقاتلˈ امام حسین(ع) را دیده بود و گزارشی دقیق و جالب از وضعیت کاروان و خصوصیات یاران حسین ارائه کرده است.

سنگری گفت: عبیدالله از کسانی بود که در رکاب حضرت علی(ع) می جنگید ولی بعد به سپاه معاویه پیوست و در مقابل امیرالمومنین(ع) ایستاد. عبیدالله همان کسی است که در پاسخ به ندای امام حسین(ع)، به آن حضرت پیشنهاد داد تا از اسب و شمشیرش استفاده کند ولی امام فرمود مرا به اسب و شمشیر تو نیازی نیست.

سنگری گفت: ابن حر اولین کسی بود که پس از واقعه عاشورا وارد سرزمین کربلا شد و برای سیدالشهدا(ع) شعر سرود.



* ظرفیت هایی که با کربلا پیوند دارند

سنگری همچنین به ظرفیت موجوداتی همچون پرندگان و فرشتگان اشاره کرد که در ادبیات داستانی نقش بسزایی داشته و نویسنده را در تدوین یک داستان زیبا کمک می کند.

نویسنده ˈروایت عطش و آتشˈ روایتی از پرندگانی سپیدبال را بیان کرد که بنا به منابع تاریخی و روایی در حوادث بعد از حادثه عاشورا زیبایی هایی را به تصویر کشیدند.

همچنین شخصیت های راوی که بعد از حادثه کربلا به بیان داستان عاشورا پرداختند؛ یکی از منابع مهم برای نوشتن داستان است که برخی از این روایت ها از ائمه معصومین(ع) مانند امام صادق(ع) است.

سنگری در این ارتباط به ˈزیارت ناحیه مقدسهˈ اشاره کرد که از زبان امام زمان(عج) در رثای امام حسین(ع) و یاران وفادارش می پردازد و گفت: در این زیارت درباره عاشورا نکاتی دقیق و بسیار جالب مطرح می شود که در هیچیک از منابع دیده نمی شود.

سنگری در ادامه گفت: برخی افراد مانند ˈفاطمه صغریˈ دختر امام حسین(ع) در کربلا شرکت کردند و گزارش دادند و این دختر سیدالشهدا در کربلا 17 ساله بود و یک سال بر سر مزار همسرش ˈحسن مثنیˈ فرزند امام حسن مجتبی(ع) خیمه ای برپا کرد و داستان کربلا را بیان می کرد.

حسن مثنی در روز عاشورا زخمی شد و روز یازدهم که دشمن برای جمع آوری اجساد وارد کربلا شده بود؛ یکی از ماموران متوجه زنده بودن حسن مثنی شد و جان او را نجات داد. این فرزند امام مجتبی(ع) با فاطمه صغری ازدواج کرد و در سن 35 سالگی مسموم شد و به شهادت رسید.



* کربلا، داستانی فراتر از یک روز

سنگری گفت: از آنجا که کربلا را یک روز می دانیم؛ بسیاری از صحنه های اطراف این حادثه را محدود کرده ایم در حالی که بسیاری از مسائل گمشده کربلا را می توان پس از جریان عاشورا پیدا کرد.

وی گفت: هیچ جلوه ای از زندگی وجود ندارد که در کربلا نباشد و اگر قرآن عالی ترین قانون است؛ کربلا عالی ترین اجراست.

این نویسنده افزود: وقتی تمام جلوه های زندگی در کربلا باشد بنابر این تمام ظرفیت های قصه نیز در آن وجود دارد و کسانی که به مقوله قصه و داستان علاقه دارند تلاش کنند تا گم گوشه های کربلا را بشناسند و به آن بپردازند.



* ضرورت تاثیرپذیری نویسنده

ˈصادق کرمیارˈ نویسنده رمان عاشورایی ˈنامیراˈ در این مراسم گفت: نویسنده زمانی می تواند دست به قلم ببرد و نویسنده شود که از یک موضوع تاثیرپذیرفته باشد و تا زمانی که این تاثیرپذیری در نویسنده بوجود نیاید؛ نمی تواند قصه بنویسد و حتی اگر بدون تاثیرپذیری قصه ای بنویسد؛ این داستان تاثیری بر خواننده نخواهد گذاشت و یا بسیار کم تاثیر خواهد بود.

وی همچنین پیدا کردن مضامین برای داستان کربلا را برای نویسنده داستان بسیار مهم دانست و گفت: یک نویسنده با یافتن مضمون می تواند طرح داستانی بنویسد و بر اساس آن داستان خود را بنا کند.

نامیرا داستان ˈعبدالله بن عمیر کلبیˈ است که کرمیار با قلمی زیبا آن را به تصویر کشیده است و در نشست تخصصی ظرفیت های داستانی واقعه عاشورا، چند تن از نویسندگان، قلم این نویسنده را ستودند.

عبدالله بن عمیر کلبی از یاران امیرالمومنین(ع) و سیدالشهدا(ع) بود که ˈعبدالله بن تمیم کلبیˈ نیز نام داشت. او در کوفه زندگی می‌کرد و زمانی که شنید مردم کوفه برای جنگ با امام حسین (ع)‌ آماده می‌شوند، تصمیم گرفت تا امام (ع) را یاری کند و معتقد بود که جنگیدن با سپاه عمرسعد مهمتر از جنگیدن با مشرکان است.

عبدالله به همراه همسرش ˈهانیهˈ شبانه خود را به کربلا رساندند و او ‌به عنوان نخستین مبارز، به نبرد دو تن از شجاعان دشمن رفت و آنها را به هلاکت رساند و در هجوم گروهی دشمن نیز، پس از هلاکت دو تن دیگر از آنان، به عنوان دومین شهید از یاران امام (ع) به خیل شهیدان پیوست.

پس از شهادت عبدالله، همسرش نیز که در کنار جنازه او می‌گریست به وسیله غلام شمر به خیل شهیدان پیوست.

ˈیاسین حجازیˈ نویسنده کتاب ˈآهˈ نیز به نویسندگان داستان های عاشورایی سفارش کرد تا فضایی را فراهم کنند که نگاه خواننده تغییر کند.

وی گفت: در ابتدای کتاب ˈآهˈ شخصیتی به تصویر کشیده می شود که همه چیز دارد. یعنی امام حسین(ع) شخصیتی است که در این کتاب از خانواده، مقام و منزلت برخوردار است ولی در پایان کتاب خواننده، حسینی را می بیند که نه زن و فرزند دارد؛ نه مقام و منزلتی و نه حتی سری.

کتاب ˈآهˈ اقتباسی از ترجمه علامه ˈابوالحسن شعرانیˈ است و مرحوم شعرانی کتاب نفس المهموم ˈشیخ عباس قمیˈ را با نثری روان ترجمه کرده است.

هرچند این نشست تخصصی سرنخ های جالب و جدیدی را به نویسندگان حوزه داستانی ارائه می کند اما برای ایجاد تحول در داستان های عاشورایی، همتی حسینی و عاشورایی نیاز است تا پیام سیدالشهدا(ع) نه فقط از راه مرثیه و مداحی و عزاداری، بلکه با استفاده از تمام ظرفیت های هنری به ویژه در زمینه ادبیات داستانی به گوش تمام آزادگان جهان و فطرت جویان پاک منتقل شود.

محمدرضا جعفرملک

ایرنا

سه شنبه 14/9/1391 - 19:30
تغذیه و تناسب اندام
جام جم آنلاین: زندگی در دنیای شلوغ و پرشتاب این دوران باعث شده افراد ساعات زیادی از روز را در محل كارشان سپری كنند؛ ساعاتی كه معمولا در آن فرصتی برای رعایت اصول صحیح تغذیه وجود ندارد. بنابراین معمولا یك لیوان چای همراه با چند حبه قند یا چند تكه بیسكویت، شكلات و آبنبات تنها میان‌وعده‌هایی است كه كارمندان میل می‌كنند.

البته اگر كمی بیشتر به فكر باشند، شاید یكی دو میوه تازه هم همراه خودشان به محل كار ببرند تا طی ساعت‌های كاری، نیاز به مصرف میوه و سبزیجات هم تامین شود.

با این حال، اغلب كارمندان و افرادی كه مشغول كار هستند توجهی به تغذیه‌شان ندارند و آن را چندان مهم نمی‌دانند.

در حالی كه متخصصان تاكید می‌كنند پیروی از یك رژیم غذایی صحیح و متعادل برای همه افراد ضروری است و این موضوع بویژه زمانی كه فرد در حال كار و فعالیت ذهنی است، اهمیت بیشتری می‌یابد.

میترا زراتی، كارشناس ارشد تغذیه در گفت‌وگو با «جام‌جم» در این زمینه یادآور می‌شود: با توجه به این‌كه افراد معمولا ساعت‌های زیادی از روز را در محل كارشان هستند، حتما باید با آگاهی و توجه بیشتری مواد غذایی را انتخاب كنند؛ به طوری كه با مصرف آنها نیازهای بدن‌شان تامین شود.

این كارشناس تغذیه می‌گوید: یكی از مهم‌ترین موضوعات در این‌ زمینه كه باعث افزایش كارایی و تمركز كارمندان نیز می‌شود، مصرف صبحانه كامل است. بنابراین توصیه می‌شود تمام افراد، وقت كافی برای مصرف صبحانه در نظر بگیرند و این وعده غذایی را به بهانه كمبود وقت حذف نكنند.

برخی ترجیح می‌دهند در محل كار و همراه با همكاران‌شان صبحانه ‌بخورند و گروهی هم صبحانه‌شان را در خانه میل می‌كنند. آنهایی كه صبحانه را همراه اعضای خانواده مصرف و از مواد غذایی موجود در خانه استفاده می‌كنند، معمولا با مشكل خاصی مواجه نمی‌شوند. اما كسانی كه دور هم جمع می‌شوند و در محل كار صبحانه می‌خورند باید دقت بیشتری داشته باشند.

به گفته زراتی، در چنین شرایطی احتمال دارد افراد از خوراكی‌هایی استفاده كنند كه برای سلامت‌شان چندان مناسب نیست؛ به عنوان نمونه مصرف بی‌رویه كره، خامه، پنیرهای خامه‌ای و پنیرهای پرچرب می‌تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد و به همین دلیل حتما باید به نوع و میزان مواد غذایی مصرفی هنگام صبحانه یا ناهار دسته‌جمعی در اداره دقت كنید.

قندان‌ها را از روی میز بردارید

تفاوتی ندارد چه شغلی داشته باشید و مشغول انجام چه نوع كاری باشید؛ در همه كارها و فعالیت‌ها، بدن ما به مصرف مواد غذایی خاصی نیاز دارد كه باید با توجه به آن، از غذاهای مناسب و مورد نیاز استفاده كنیم.

زراتی در این مورد توضیح می‌دهد: حذف میان‌وعده‌ها و مصرف وعده‌های اصلی به تنهایی به هیچ وجه شیوه صحیحی نیست. بنابراین فراموش نكنید در طول روز حتما از میان وعده‌های مناسب استفاده كنید تا نیاز بدن تامین شده و قند خون‌تان افت نكند.

البته آنچه در اداره‌ها بین دو وعده غذای اصلی مورداستفاده قرار می‌گیرد، چند لیوان چای و تعدادی قند است؛ برای همین هم قندان‌ها جزو جدایی‌ناپذیر میزهای كار ما شده؛ هرچند كه متخصصان چنین روشی را تائید نمی‌كنند.

این كارشناس تغذیه با اشاره به این موضوع می‌گوید: متأسفانه بسیاری از افراد هنگامی كه مشغول كار هستند، چند لیوان چای می‌نوشند. مصرف بی‌رویه چای نیز موجب می‌شود افراد به جای استفاده از میوه، بیسكویت‌های سبوس‌دار یا انواع مغزها سراغ قند، شكلات، آبنبات یا گز و سوهان بروند و در نتیجه مصرف مواد غذایی شیرین افزایش می‌یابد.

بنابراین اگر می‌خواهید دچار اضافه‌وزن و چاقی نشوید، حتما باید به این مورد توجه داشته باشید. زراتی ضمن بیان این مطلب می‌گوید: مصرف موادی مانند توت و انجیر خشك یا خرما كه قند آنها معمولا همراه با فیبر است، یكی از بهترین گزینه‌ها به عنوان میان‌وعده خواهد بود.

پس بهتر است قندان را بردارید و به جای آن یك ظرف حاوی توت، انجیر یا خرما روی میزتان بگذارید. همچنین این نكته را نیز به یاد داشته باشید كه در اداره‌ها مصرف خرمای خشك توصیه می‌شود و استفاده از خرمای تازه كه حاوی شهد است، به دلیل احتمال آلودگی و فساد مناسب نیست.

كار می‌كنید؛ آب بنوشید

خیلی از افراد هنگامی كه مشغول كار می‌شوند، یادشان می‌رود باید چند لیوان آب بنوشند و به همین راحتی مصرف آب را فقط به یك لیوان آن هم همراه ناهار محدود می‌كنند.

زراتی ضمن اشتباه‌دانستن چنین شیوه‌ای خاطرنشان می‌كند: حتما باید در ساعت‌های مختلف و در طول روز به اندازه یك بطری آب بنوشید؛ حتی اگر تشنه نیستید. همچنین دقت داشته باشید مصرف بی‌رویه چای نیز موجب می‌شود آب زیادی از بدن دفع شود.

اما چرا كارمندان عادت كرده‌اند فقط چای بنوشند و هیچ‌وقت از نوشیدنی دیگری غیر از چای استفاده نمی‌كنند؟ البته تغییر نوع نوشیدنی‌ هم كار چندان سختی نیست. حمل یك پاكت شیر یكنفره به محل كار بسیار ساده است، ولی نتایج فوق‌العاده‌ای دارد.

زراتی در این‌باره می‌گوید: اگر مدیران مجموعه‌ای‌ بتوانند شیر را به عنوان یكی از میان‌وعده‌های كارمندان و كارگران در نظر بگیرند، بسیار مناسب خواهد بود؛ حتی اگر فقط چند روز در هفته میان آنها توزیع شود، اما در صورتی كه چنین شرایطی در محیط كار وجود نداشته باشد، می‌توانید شیر را در بسته‌بندی‌های استریل به محل كار برده و به عنوان میان‌وعده مصرف كنید.

به گفته این كارشناس ارشد تغذیه، یكی از بهترین میان‌وعده‌هایی كه برای مصرف در محل كار پیشنهاد می‌شود مجموعه‌ای از مواد غذایی است كه شامل پروتئین، كربوهیدرات و چربی‌های مفید باشد؛ به همین دلیل خوب است هنگام كار از چند بیسكویت‌ سبوس‌دار، چند عدد مغز گیاهی خام یا یك لیوان شیر به عنوان میان‌وعده مناسب و مفید استفاده كنید.

در خوردن ناهار افراط نكنید

شاید بگویید كیفیت و نوع غذایی كه در اداره یا كارخانه توزیع می‌شود، به شما ارتباطی ندارد و در این مورد كاری از دست‌تان برنمی‌آید. به همین دلیل باید گفت اولین قدم برای بهبود كیفیت غذا، نظارت مدیران یا مسئولان مجموعه است. اما در صورت وجود چنین شرایطی نیز با رعایت نكاتی ساده می‌توانید وضع بهتری برای خود ایجاد كنید.

زراتی در این زمینه می‌گوید: در صورتی كه غذا خیلی چرب باشد، سلامت فرد را به خطر خواهد انداخت. بنابراین توصیه می‌شود اول از همه نظارت بهتر و دقیق‌تری صورت گیرد تا غذاهای خیلی چرب تهیه نشود. علاوه بر این، بهتر است همراه ناهار از سالاد یا سبزیجات استفاده كرده و آب یا دوغ را به عنوان نوشیدنی انتخاب كنید. همچنین بسیار خوب است اگر افراد بتوانند همراه ناهار، یك میوه هم مصرف كنند تا نیاز بدن‌ به ویتامین‌ها و املاح موجود در میوه‌ها و سبزیجات نیز تامین شود.

شبكارها دقت كنند

خیلی از افراد مجبورند شب‌ها در محل كارشان حاضر شوند و به همین دلیل برنامه زندگی‌شان دستخوش تغییر خواهد شد. زراتی به این افراد چنین توصیه می‌كند: برای كاهش احساس خواب‌آلودگی می‌توانید از قهوه، نسكافه یا حتی چای كمك بگیرید. ولی حتما باید از میوه‌ها و سبزیجاتی كه حاوی ویتامین C و A است مانند هویج، مركبات، انار و انگور نیز استفاده كنید.

به گفته این كارشناس تغذیه، برای پیشگیری از كم‌خوابی و عوارض ناشی از آن مصرف مواد غذایی حاوی روی مانند بادام‌زمینی، گردو و انواع آجیل نیز توصیه می‌شود. مواد غذایی حاوی ویتامین E مانند جوانه گندم هم برای تامین آنتی‌اكسیدان‌های مورد نیاز باید در طول روز استفاده شود.

نیلوفر اسعدی‌بیگی‌ / جام جم

دوشنبه 13/9/1391 - 3:38
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته