تبیان، دستیار زندگی

گلهای بهشت سایبانت ، یک دسته ستاره ارمغانت ، یک باغ پر از گلهای نرگس تقدیم به قلب مهربانت.

مثل قناری هر شب هوایت میکنم

آسمان کوچکی دارم ، آن هم فدایت میکنم

امیدوارم طوری دلم با دلت تصادف کنه که هیچ افسری نفهمه

دل کی مقصره

تا غروب این سرزمین ، تا طلوع واپسین

در کتاب خاطراتم ماندگاری نازنین

مهربان چگونه از یاد میروی ؟ وقتی که بر صخره ی وجودم کتیبه ای ؟

لحظه ای که فکرش را نمیکنی ، کسی در دوردستها خاطره ی خوبیهایت را ورق میزند .

در هر ورق زمان نوشته ام به یادت می مانم ، حتی اگر هزار صفحه از تو دور باشم .

از دلم پرسیدم : محبت را کیست لایق / پاسخ آمد او که یادت میکند در هر دقایق

قانعم به یادت ، پس یادت را از من نگیر که یادت مهربانترین تصویر دنیاست .

همیشه به یادت هستم اما شاهدی ندارم جز کلاغ بام خانه مان که او هم حقیقت را به تکه پنیری می فروشد .