تبیان، دستیار زندگی

آموزش كار با ويندوز XP (بخش اول)

قسمت اول
در ابتدا لازم است كه يك توضيح مختصري در مورد سيستم عامل (Operating System) داده سپس مباحث مربوط به خود ويندوز XP مطرح شود كه اين مباحث در ابتدا شامل يكسري توضيحات مقدماتي مي باشد كه رفته رفته با گذشت زمان پيشرفته تر مي شوند به طوري كه بعد از گذشت يك مدت زمان خاص فقط بر روي مباحث كاملاً پيشرفته بحث خواهد شد و اميد است كه با ياري خداوند به طور مداوم مطالب اين بخش تكميل شود.
در صورتي كه مايل به يادگيري كامل ويندوز XP از پايه تا يك سطح خوب هستيد مطالعه مرتب اين مطالب را به شما پيشنهاد مي كنيم.

سيستم عامل:
سيستم عامل كه معادل فارسي واژه Operating System است را معمولاً به اختصار O.S (كه همان سرواژه هاي انگليسي واژه ي ذكر شده است) مي نامند يك برنامه ي كامپيوتري سطح پائين (Low Level) است كه با سخت افزارهاي كامپيوتردر ارتباط است و در واقع به واسطه ي همين برنامه است كه مي توانيم برنامه هاي كاربردي ديگر (اعم از بازيها و واژه پردازها و برنامه گرافيكي و غيره) را به اجرا در آوريم. به عبارت ديگركامپيوتر به تنهايي قدرت و توانايي براي انجام هيچ كاري را ندارد و اين سيستم عامل است كه مي تواند با كامپيوتر ارتباط برقرار كند و به شما اين امكان را بدهد كه از كامپيوتر خود استفاده كنيد با توجه به همين توضيحات اندك اكنون متوجه شده ايد كه يك سيستم عامل چه نقش مهمي در زمينه كامپيوتر دارد سيستم عاملها كلاً به دو دسته ي سيستم عاملهاي سطر فرماني (Command Line) و سيستم عاملهايي كه محيط اجرايي آنها در يك محيط گرافيكي است (اصطلاحاً به آنها سيستم عامل GUI(رابط كاربري گرافيكي) كه سرواژه ي كلمه هاي انگليس Graphical User Interface است گفته مي شود) تقسيم مي شوند براي نمونه سيستم عامل MS-DOS كه اولين سيستم عامل ارائه شده توسط شركت مايكروسافت است يك سيستم عامل سطرفرماني است و سيستم عامل Windows نمونه ي بارز سيستم عاملهاي GUI است.
حال اين سوال پيش مي آيد كه آيا فقط شركت مايكروسافت در اين زمينه فعاليت دارد؟
خير؛ علاوه بر مايكروسافت شركتهاي ديگري نيز در زمينه ي سيستم عامل فعاليت دارند و حتي به گونه اي با مايكروسافت در حال رقابت هستند. براي مثال مي توان سيستم عاملهاي لينوكس (Linux) مكينتاش (MacOS) و freeBSD را نام برد كه در اين ميان سيستم عامل مكينتاش (محصول شركت (Apple است تفاوتي كلي با سيستم عاملهاي ذكر شده دارد و آن اين است كه اين سيستم عامل فقط بر روي سخت افزار اختصاصي Apple كار مي كند كه قيمت آن در قياس با سخت افزار اينتل گرانتر است.
حال كه يكسري توضيحات كلي در مورد سيستم عامل مطرح شد به معرفي ويندوز XP مي پردازيم.
ويندوز XP مخفف عبارت Windows eXPerience به معني تجربه ويندوز است.
طبق گفته ي مايكروسافت براي نصب ويندوز XP ما بايد حداقل داراي يك كامپيوتر با سخت افزارهاي زير باشيم:

پردازشگر : 233MHz
حافظه (RAM) : حداقل 64MB (كه البته مايكروسافت داشتن 128MB حافظه را پيشنهاد مي كند)
داشتن 1.5GB فضاي خالي بر روي يك پارتيشن 2GB : HARD DISK
كارت گرافيك (VAG) و صفحه نمايش : با قدرت نمايش تصوير با وضوح 800×600 يا بالاتر
CD-ROM Drive : با قابليت خواندن CD با سرعت12X يا بيشتر
صفحه كليد و : Mouse سازگار با محيط ويندوز
البته گفتن اين نكته ضروري است كه اين مشخصات، حداقل مشخصات لازم براي نصب ويندوز XP است و مسلم است كه با اين مشخصات ما نبايد انتظار داشتن يك سرعت اجراي خوب را ازآن داشته باشيم.
اما اگر خواهان داشتن يك ويندوز XP با سرعت اجراي خوب هستيد سيستم شما حداقل بايد مجهزبه يك پردازشگر600MHz به همراه 256MB حافظه باشد.
حال اين سوال پيش مي آيد كه چرا ويندوز XP به سخت افزارهاي قويتري نسبت به ويندوزهاي ديگر احتياج دارد؟
همانطور كه مي دانيد دو مورد از ويژگيهاي يك سيستم عامل خوب پايداري و داشتن محيط كار آسان است كه براي كاربران خانگي جذابيت محيط كار را نيز بايد جزو اين خصوصيات قرار دهيم و در پيروي از همين مسائل شركت مايكروسافت در طراحي و ساخت ويندوز XP يكسري سياستهاي خاص را اعمال كرده است از قبيل بهينه سازي محيط كار گرافيكي (همانطوري كه شاهد هستيم تغيير كامل قابل مشاهده اي با نسخه هاي قبلي ويندوز داشته است)، اضافه كردن يكسري كنسول ها و پنجره ها براي راحتي كار و همچنين ايجاد يكسري تغييرات براي پايداري بيشتر سيستم عامل (كه اين نكته هم در مقايسه با ويندوز 98 كاملاً قابل ملاحظه است)
به همين خاطر ويندوز XP نيازمند سخت افزاري قويتر نسبت به نسخه هاي قبلي ويندوز است.


نگاهي كلي به ويندوز XP
در نظر اول شاهد محيط كار زيبايي كه يك نوار كار در پايين صفحه و يك نماد سطل بازيافت (Recycle Bin) بر روي Desktop ويندوزقرار دارد هستيم.

ديگر خبري از نمادهاي Internet Explorer در روي Desktop نيست در عوض آنها در منوي Start قرار داده شده اند حال اگر بخواهيد اين نمادها بر روي Desktop قراربگيرند چه كاري بايد انجام دهيم؟
بايد بر روي محلي از Desktop ، راست كليك كرده و سپس در منويي كه باز ميشود برروي گزينه ي properties كليك كنيم و درپنجره Display Properties نمايان شده بايد به قسمت Desktop رفته وسپس كليد Customize Desktopكليك كنيدحال در پنجره باز شده نمادهاي مذكور را با كليك كردن انتخاب كنيد و سپس با زدن دكمه Ok انتخاب خود را به اعمال كنيد.
البته شايد بعضي ها خواهان اين باشند كه هيچ نمادي را برروي Desktop نداشته باشند حال بايد چه كار كرد براي انجام اين كار شما مي تواند بر روي محلي از Desktop راست كليك كنيد سپس با رفتن بر روي Arrange Icon By از منوي باز شده گزينه Show Desktop Icon را غير فعال كرده حال ديگر هيچ نمادي برروي Desktop نمايش داده نمي شود.
در صورتي كه بخواهيد علاوه برعدم نمايش نمادهاي Desktop نوار كار ويندوز را هم از نظر پنهان كنيد بايد بر روي نوار كار راست كليك كرده و سپس به بخش Properties برويد و در پنجره اي كه باز مي شود گزينه Auto-hide the taskbar را تيك بزنيد حالا شما با زدن كليد Ok شاهد پنهان شدن نوار كار ويندوز هستيد. البته هر وقت كه نمايشگر ماوس خود را به پائين صفحه ببريد آن نوار كار ظاهر خواهد شد.


پشتيباني ويندوز XP از زبان فارسي
يكي از ويژگيهاي مهم ويندوز XP پشتيباني از زبان فارسي است. اگردرهنگام نصب ويندوزXP اين قابليت را نصب نكرده باشيد بازهم قادر به اضافه كردن اين قابليت به ويندوز خود هستيد. البته براي اين كار حتماً بايد CD ويندوزXP را داشته باشد.
براي اين كار شما بايد به Control Panel(كه از داخل منويStart قابل دسترس است) رفته و از آنجا وارد Regional Options شده سپس در پنجره بعدي بر روي گزينه Regional and Language Options كليك كرده و در پنجره اي كه باز ميشود بايد وارد قسمت Language شده سپس گزينه Install Files For Complex…را انتخاب كنيد حال بايد بر روي دكمه Apply كليك كرده تا انتخاب شما اعما ل شود در اين مرحله از شما خواسته ميشود تا CD ويندوز XP را در CD-ROM قرار دهيد پس از انجام اين كار را انجام داديد و بر روي دكمه OK كليك كرديد تا ويندوز شروع به كپي كردن فايلهاي لازم كند.
بعد ازاتمام اين مرحله شما مي توانيد وارد قسمت Languageشده و از منوي پايين افتادني اولي Farsi واز منوي پايين افتادني دومي Iran را انتخاب كنيد حال وارد قسمت Advanced شده و در آن قسمت هم از منوي پايين افتادني موجود Farsi را انتخاب كنيد. اكنون با كليك بر روي دكمه OK ويندوز شما زبان فارسي را هم پشتيباني ميكند .
با انجام مراحل فوق الذكربا نماي كلي محيط Control Panel ويندوزXP نيز آشنا شده ايد كه كاملاً متفاوت با نسخه هاي قبلي ويندوز است ولي ممكن است كه اين محيط در عين زيبايي كمي كار را براي شما سخت كند زيرا شما با آن مدل قديمي Control Panel آشنايي داريد خوب اصلاً مشكلي نيست شما مي توانيد در همان صفحه ي اول Control Panelبا كليك بر رويSwitch To Classic View محيط Control Panel را به شكل ويندوزهاي قبلي در آوريد.
حال ممكن است همين مشكل را با منوي Start هم داشته باشيد براي اين كار مي توانيد برروي منوي Start راست كليك كرده و سپس بر روي Properties كليك كنيد و سپس در پنجره اي كه باز ميشود Classic Start menuرا انتخاب كرده و سپس بر روي Ok كليك كنيد.

نماي ويندوز
خوب حالا که مسائلي در مورد ظاهر محيط کار ويندوز مطرح شد بهتر است که در مورد Wall paper صحبتي به ميان بياوريم.
به طور يقين هر شخصي دوست دارد که عکس مورد نظري را به عنوان Background ويندوز قرار دهد و يا اينکه بعد از مدتي مي خواهد عکس پس زمينه ويندوز خود را عوض کند در اين صورت مي توانيد بر روي محلي از Desktop راست کليک کرده و سپس از منوي باز شده بر روي Properties کليک کرده تا پنجره Display properties باز شود آنگاه به قسمت Desktop برويد اکنون مي توانيد هم از عکسهاي خود ويندوز استفاده کرده و هم اگر عکس خاصي را مي خواهيد قرار دهيد بايد روي Browse کليک کرده و سپس به آدرس عکس مورد نظر رفته و آن را انتخاب کنيد و بر روي Open کليک کنيد در ضمن بايد گفت که شما مي توانيد عکس خود را به سه حالت به عنوان عکس زمينه قرار دهيد براي اينکار شما بايد حالت مورد علاقه خود را از همان صفحه Desktop از منوي پائين آمدني Position ؛ انتخاب کنيد.
1- در حالت Center عکس شما در مرکز صفحه قرار مي گيرد.
2- در حالت Tile عکس شما به صورت کاشی کاری شده بر روی صفحه قرار مي گيرد.
3- در حالت Stretch عکس شما کشيده شده و کل صفحه شما را احاطه مي کند بعد از انجام اين کارها شما با کليک کردن بر روي Ok مي توانيد تغييرات خود را اعمال کنيد.
اما اگر تنها اين تغيير براي شما کافي نباشد و شما خواستار تغيير Icon هاي ويندوز خود باشيد چه بايد کرد؟ يکي از ساده ترين کارها براي اين کار استفاده از Theme هاست به طور پيش فرض ويندوز XP شامل 2 Themeمي باشد که البته شما مي توانيد با توجه به سليقه Theme مورد نظر خود را از Internet، Download کنيد و يا اينکه اگر برنامه Plus! را در دسترس داشته باشيد با نصب آن مي توانيد به تعداد Theme هاي ويندوز بيافزاييد. حال که در مورد Theme صحبت شد بهتر است در مورد نحوه عوض کردن، قرار دادن و يا Download کردن Theme هاي جديد هم مطلبي گفته شود شما براي ديدن Theme هاي ويندوز بايد بر روي محلي از Desktop راست کليک کرده و از منوي باز شده بر روي Properties کليک کرده تا پنجره Display Properties باز شود به طور پيش فرض اين پنجره در قسمت Theme قرار دارد و شما مي توانيد از منوي باز شونده Theme مورد نظر خود را انتخاب کنيد و يا اگر که به اينترنت متصل هستيد بر روي More Theme online کليک کنيد تا به بخش مربوط به آن در سايت مايکروسافت ارجاع داده شويد البته به غير از مايکروسافت سايتهاي ديگري هم اين امکانات را براي Download کردن دراختيار شما قرار مي دهند.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP (بخش سوم)

فايروال بر روی چه برنامه هائی تاثير می گذارد ؟
فايروال ويندوز با هر برنامه ای که تصميم به ارسال داده برای ساير کامپيوترهای موجود در شبکه داخلی و يا اينترنت را داشته باشد ، تعامل خواهد داشت . پس از نصب فايروال ، صرفا" پورت های مورد نياز برنامه های متداول مبادله اطلاعات نظير Email و استفاده از وب، فعال می گردند . در اين راستا و به منظور حفاظت کاربران ، امکان استفاده از برخی برنامه ها بلاک می گردد . سرويس FTP ( سرويس ارسال و يا دريافت فايل ) ، بازی های چند نفره ، تنظيم از راه دور Desktop و ويژگی های پيشرفته ای نظير کنفرانس های ويدئويی و ارسال فايل از طريق برنامه های ( IM ( Instant Messaging ، از جمله برنامه هائی می باشند که فعاليت آنان توسط فايروال بلاک می گردد . در صورت ضرورت می توان پيکربندی فايروال را بگونه ای انجام داد که پورت های مورد نياز يک برنامه فعال تا امکان مبادله اطلاعات برای برنامه متقاضی فراهم گردد .

چگونه می توان فايروال را برای يک برنامه خاص فعال نمود ؟
در صورتی که فايروال ويندوز فعال شده باشد ، اولين مرتبه ای که يک برنامه درخواست اطلاعات از ساير کامپيوترهای موجود در شبکه ( داخلی و يا اينترنت ) را می نمايد ، يک جعبه محاوره ای حاوی يک پيام هشداردهنده امنيتی فعال و از شما سوال خواهد شد که آيا به برنامه متقاضی اجازه مبادله اطلاعات با ساير برنامه ها و يا کامپيوترهای موجود در شبکه داده می شود و يا دستيابی وی بلاک می گردد . در اين جعبه محاوره ای پس از نمايش نام برنامه متقاضی با ارائه سه گزينه متفاوت از شما در رابطه با ادامه کار تعيين تکليف می گردد :

Keep Blocking : با انتخاب اين گزينه به برنامه متقاضی اجازه دريافت اطلاعات داده نخواهد شد .

Unblock : پس از انتخاب اين گزينه پورت و يا پورت های مورد نياز برنامه متقاضی فعال و امکان ارتباط با کامپيوتر مورد نظر فراهم می گردد . بديهی است صدور مجوز برای باز نمودن پورت های مورد نياز يک برنامه به شناخت مناسب نسبت به برنامه و نوع عمليات آن بستگی خواهد داشت . در صورتی که از طريق نام برنامه نمی توان با نوع فعاليت آن آشنا گرديد ، می توان از مراکز جستجو برای آشنائی با عملکرد برنامه متقاضی ، استفاده نمود .

Ask Me Later : با انتخاب گزينه فوق در مقطع فعلی تصميم به بلاک نمودن درخواست برنامه متقاضی می گردد.در صورت اجرای برنامه ، سوال فوق مجددا" مطرح خواهد شد .

در صورتی که يک برنامه بلاک شده است ولی بدلايلی تصميم به فعال نمودن و ايجاد شرايط لازم ارتباطی برای آن را داشته باشيم ، می توان به صورت دستی آن را به ليست موسوم به Exception اضافه نمود . ليست فوق حاوی نام برنامه هائی است که به آنان مجوز لازم به منظور فعال نمودن ارتباطات شبکه ای اعطاء شده است. برای انجام اين کار می توان مراحل زير را دنبال نمود :

Start | Control Panel | Security Center

کليک بر روی Windows Firewall از طريق Manage security settings for

انتخاب Add Program از طريق Exceptions

انتخاب برنامه مورد نظر ( از طريق ليست و يا Browse نمودن )

پس از انجام عمليات فوق ، می بايست نام برنامه مورد نظر در ليست Exception مشاهده گردد. در صورتی که قصد بلاک نمودن موقت فعاليت ارتباطی يک برنامه را داشته باشيم،می توان از Cehckbox موجود در مجاورت نام برنامه استفاده نمود . برای حذف دائم يک برنامه موجود در ليست Exception ، می توان از دکمه Delete استفاده نمود .
کاربرانی که دارای اطلاعات مناسب در رابطه با پورت های مورد نياز يک برنامه می باشند ، می توانند با استفاده از Add Port ، اقدام به معرفی و فعال نمودن پورت های مورد نياز يک برنامه نمايند . پس از فعال نمودن پورت ها ، وضعيت آنان صرفنظر از فعال بودن و يا غيرفعال بودن برنامه و يا برنامه های متقاضی ، باز باقی خواهند ماند . بنابراين در زمان استفاده از ويژگی فوق می بايست دقت لازم را انجام داد . اغلب از ويژگی فوق در مواردی که پس از اضافه نمودن يک برنامه به ليست Exception همچنان امکان ارتباط آن با ساير کامپيوتر و يا برنامه های موجود در شبکه وجود نداشته باشد، استفاده می گردد .

آيا فايروال با بازی های اينترنتی کار می کند ؟
پاسخ به سوال فوق مثبت است و فايروال ويندوز قادر به باز نمودن پورت های ضروری برای بازی های اينترنت و يا شبکه محلی است . در اين رابطه يک حالت خاص وجود دارد که ممکن است برای کاربران ايجاد مشکل نمايد. در برخی موارد ممکن است پيام هشداردهنده امنيتی که از شما به منظور ارتباط با ساير برنامه ها تعيين تکليف می گردد ، بر روی صفحه نمايشگر نشان داده نمی شود . همانگونه که اطلاع داريد اکثر بازی های کامپيوتری به منظور نمايش تصاوير سه بعدی بر روی نمايشگر و استفاده از تمامی ظرفيت های نمايش ، از تکنولوژی DirectX استفاده می نمايند . با توجه به اين موضوع که پس از اجرای يک بازی ، کنترل نمايش و خروجی بر روی نمايشگر بر عهده بازی مورد نظر قرار می گيرد ، امکان مشاهده پيام هشداردهنده امنيتی وجود نخواهد داشت . ( در واقع پيام پشت صفحه بازی مخفی شده است ) . بديهی است با عدم پاسخ مناسب به پيام هشداردهنده ، فايروال ويندوز امکان دستيابی شما به شبکه بازی را بلاک خواهد کرد . در صورت برخورد با چنين شرايطی در اکثر موارد با نگه داشتن کليد ALT و فشردن دکمه TAB می توان به Desktop ويندوز سوئيچ و پيام ارائه شده را مشاهده و پاسخ و يا واکنش مناسب را انجام داد . پس از پاسخ به سوال مربوطه می توان با فشردن کليدهای ALT+TAB مجددا" به برنامه مورد نظر سوئيچ نمود .
تمامی بازی های کامپيوتری از کليدهای ALT+TAB حمايت نمی نمايند . در چنين مواردی و به عنوان يک راهکار منطقی ديگر، می توان اقدام به اضافه نمودن دستی بازی مورد نظر به ليست Exception نمود ( قبل از اجرای بازی ) .

چرا با اين که نام يک برنامه به ليست Exception اضافه شده است ولی همچنان امکان ارتباط صحيح وجود ندارد ؟ علت اين امر چيست و چه اقداماتی می بايست انجام داد ؟
در صورت استفاده از يک فايروال سخت افزاری ، می بايست پورت های مورد نياز يک برنامه بر روی آن نيز فعال گردند . فرآيند نحوه فعال نمودن پورت بر روی فايروال های سخت افزاری متفاوت بوده و به نوع آنان بستگی دارد . مثلا" در اکثر روترهائی که از آنان در شبکه های موجود در منازل استفاده می شود ، می توان با استفاده از يک صفحه وب پارامترهای مورد نظر ( نظير پورت های فعال ) را تنظيم نمود . در صورتی که پس از بازنمودن پورت های مورد نياز يک برنامه مشکل همچنان وجود داشته باشد ، می توان برای کسب آگاهی بيشتر به سايت پشتيبانی مايکروسافت مراجعه نمود .

آيا باز نمودن پورت های فايروال خطرناک است ؟
با باز نمودن هر پورت ، کامپيوتر شما در معرض تهديدات بيشتری قرار خواهد گرفت . عليرغم باز نمودن برخی پورت ها به منظور بازی و يا اجرای يک کنفرانس ويدئويی ، فايروال ويندوز همچنان از سيستم شما در مقابل اغلب حملات محفاظت می نمايد. پس از معرفی يک برنامه به فايروال ويندوز ، صرفا" در زمان اجرای اين برنامه پورت های مورد نياز فعال و پس از اتمام کار ، مجددا" پورت های استفاده شده غيرفعال می گردند . در صورتی که به صورت دستی اقدام به باز نمودن پورت هائی خاص شده باشد، پورت های فوق همواره باز شده باقی خواهند ماند . به منظور حفط بهترين شرايط حفاظتی و امنيـتی ، می توان پس از استفاده از پورت و يا پورت هائی که با توجه به ضرورت های موجود فعال شده اند ، آنان را مجددا" غيرفعال نمود ( استفاده از checkbox موجود در مجاورت برنامه در ليست Exception ) .

چگونه می توان صفحه مربوط به نمايش پيام های هشداردهنده امنتي فايروال ويندز را غيرفعال نمود ؟
در صورتی که فايروال ويندز را اجراء نکرده باشيد و مرکز امنيت ويندوز (WSC ) قادر به تشخيص فايروال استفاده شده بر روی سيستم شما نباشد ، شما همواره يک پيام هشداردهنده امنيتی فايروال را مشاهده خواهيد کرد . برای غيرفعال نمودن اين چنين پيام هائی می توان مراحل زير را انجام داد :

Start | Control Panel | Security Center

در بخش Windows Security Center ، بر روی دکمه Recommendation کليک نمائيد . در صورتی که دکمه فوق مشاهده نشود ، فايروال ويندوز فعال است )

انتخاب گزينه I have a firewall solution that I'll monitor myself

پس از انجام عمليات فوق ، ويندوز وضعيت فايروال را اعلام نخواهد کرد . رويکرد فوق در مواردی که از يک فايروال سخت افزاری و يا نرم افزاری خاص استفاه می شود ، پيشنهاد می گردد . بدين ترتيب مرکز امنيت ويندوز ، وضعيت فايروال را مانيتور نخواهد کرد .

و اما نکته آخر و شايد هم تکراری !
برای استفاده ايمن از اينترنت ، می بايست اقدامات متعددی را انجام داد . قطعا" استفاده از فايروال يکی از اقدامات اوليه و در عين حال بسيار مهم در اين زمينه است . يک سيستم بدون وجود يک فايروال ، در مقابل مجموعه ای گسترده از برنامه های مخرب آسيپ پذير است و در برخی موارد صرفا" پس از گذشت چندين دقيقه از اتصال به اينترنت ، آلوده خواهد شد . با استفاده از يک فايروال ، ضريب مقاومت و ايمنی کاربران در مقابل انواع حملات افزايش می يابد.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP (بخش دوم)

در بخش اول به جايگاه فايروال ها در ايجاد يک سطح مناسب حفاظتی اشاره و به برخی از سوالات متداول در زمنينه نصب و استفاده از فايروال ويندوز XP پاسخ داده شد . در ادامه به بررسی ساير سوالات متداول در اين رابطه خواهيم پرداخت .

فايروال بر روی چه برنامه هائی تاثير می گذارد ؟
فايروال ويندوز با هر برنامه ای که تصميم به ارسال داده برای ساير کامپيوترهای موجود در شبکه داخلی و يا اينترنت را داشته باشد ، تعامل خواهد داشت . پس از نصب فايروال ، صرفا" پورت های مورد نياز برنامه های متداول مبادله اطلاعات نظير Email و استفاده از وب، فعال می گردند . در اين راستا و به منظور حفاظت کاربران ، امکان استفاده از برخی برنامه ها بلاک می گردد . سرويس FTP ( سرويس ارسال و يا دريافت فايل ) ، بازی های چند نفره ، تنظيم از راه دور Desktop و ويژگی های پيشرفته ای نظير کنفرانس های ويدئويی و ارسال فايل از طريق برنامه های ( IM ( Instant Messaging ، از جمله برنامه هائی می باشند که فعاليت آنان توسط فايروال بلاک می گردد . در صورت ضرورت می توان پيکربندی فايروال را بگونه ای انجام داد که پورت های مورد نياز يک برنامه فعال تا امکان مبادله اطلاعات برای برنامه متقاضی فراهم گردد .

چگونه می توان فايروال را برای يک برنامه خاص فعال نمود ؟
در صورتی که فايروال ويندوز فعال شده باشد ، اولين مرتبه ای که يک برنامه درخواست اطلاعات از ساير کامپيوترهای موجود در شبکه ( داخلی و يا اينترنت ) را می نمايد ، يک جعبه محاوره ای حاوی يک پيام هشداردهنده امنيتی فعال و از شما سوال خواهد شد که آيا به برنامه متقاضی اجازه مبادله اطلاعات با ساير برنامه ها و يا کامپيوترهای موجود در شبکه داده می شود و يا دستيابی وی بلاک می گردد . در اين جعبه محاوره ای پس از نمايش نام برنامه متقاضی با ارائه سه گزينه متفاوت از شما در رابطه با ادامه کار تعيين تکليف می گردد :

Keep Blocking : با انتخاب اين گزينه به برنامه متقاضی اجازه دريافت اطلاعات داده نخواهد شد .

Unblock : پس از انتخاب اين گزينه پورت و يا پورت های مورد نياز برنامه متقاضی فعال و امکان ارتباط با کامپيوتر مورد نظر فراهم می گردد . بديهی است صدور مجوز برای باز نمودن پورت های مورد نياز يک برنامه به شناخت مناسب نسبت به برنامه و نوع عمليات آن بستگی خواهد داشت . در صورتی که از طريق نام برنامه نمی توان با نوع فعاليت آن آشنا گرديد ، می توان از مراکز جستجو برای آشنائی با عملکرد برنامه متقاضی ، استفاده نمود .

Ask Me Later : با انتخاب گزينه فوق در مقطع فعلی تصميم به بلاک نمودن درخواست برنامه متقاضی می گردد.در صورت اجرای برنامه ، سوال فوق مجددا" مطرح خواهد شد .

در صورتی که يک برنامه بلاک شده است ولی بدلايلی تصميم به فعال نمودن و ايجاد شرايط لازم ارتباطی برای آن را داشته باشيم ، می توان به صورت دستی آن را به ليست موسوم به Exception اضافه نمود . ليست فوق حاوی نام برنامه هائی است که به آنان مجوز لازم به منظور فعال نمودن ارتباطات شبکه ای اعطاء شده است. برای انجام اين کار می توان مراحل زير را دنبال نمود :

Start | Control Panel | Security Center

کليک بر روی Windows Firewall از طريق Manage security settings for

انتخاب Add Program از طريق Exceptions

انتخاب برنامه مورد نظر ( از طريق ليست و يا Browse نمودن )

پس از انجام عمليات فوق ، می بايست نام برنامه مورد نظر در ليست Exception مشاهده گردد. در صورتی که قصد بلاک نمودن موقت فعاليت ارتباطی يک برنامه را داشته باشيم،می توان از Cehckbox موجود در مجاورت نام برنامه استفاده نمود . برای حذف دائم يک برنامه موجود در ليست Exception ، می توان از دکمه Delete استفاده نمود .
کاربرانی که دارای اطلاعات مناسب در رابطه با پورت های مورد نياز يک برنامه می باشند ، می توانند با استفاده از Add Port ، اقدام به معرفی و فعال نمودن پورت های مورد نياز يک برنامه نمايند . پس از فعال نمودن پورت ها ، وضعيت آنان صرفنظر از فعال بودن و يا غيرفعال بودن برنامه و يا برنامه های متقاضی ، باز باقی خواهند ماند . بنابراين در زمان استفاده از ويژگی فوق می بايست دقت لازم را انجام داد . اغلب از ويژگی فوق در مواردی که پس از اضافه نمودن يک برنامه به ليست Exception همچنان امکان ارتباط آن با ساير کامپيوتر و يا برنامه های موجود در شبکه وجود نداشته باشد، استفاده می گردد .

آيا فايروال با بازی های اينترنتی کار می کند ؟
پاسخ به سوال فوق مثبت است و فايروال ويندوز قادر به باز نمودن پورت های ضروری برای بازی های اينترنت و يا شبکه محلی است . در اين رابطه يک حالت خاص وجود دارد که ممکن است برای کاربران ايجاد مشکل نمايد. در برخی موارد ممکن است پيام هشداردهنده امنيتی که از شما به منظور ارتباط با ساير برنامه ها تعيين تکليف می گردد ، بر روی صفحه نمايشگر نشان داده نمی شود . همانگونه که اطلاع داريد اکثر بازی های کامپيوتری به منظور نمايش تصاوير سه بعدی بر روی نمايشگر و استفاده از تمامی ظرفيت های نمايش ، از تکنولوژی DirectX استفاده می نمايند . با توجه به اين موضوع که پس از اجرای يک بازی ، کنترل نمايش و خروجی بر روی نمايشگر بر عهده بازی مورد نظر قرار می گيرد ، امکان مشاهده پيام هشداردهنده امنيتی وجود نخواهد داشت . ( در واقع پيام پشت صفحه بازی مخفی شده است ) . بديهی است با عدم پاسخ مناسب به پيام هشداردهنده ، فايروال ويندوز امکان دستيابی شما به شبکه بازی را بلاک خواهد کرد . در صورت برخورد با چنين شرايطی در اکثر موارد با نگه داشتن کليد ALT و فشردن دکمه TAB می توان به Desktop ويندوز سوئيچ و پيام ارائه شده را مشاهده و پاسخ و يا واکنش مناسب را انجام داد . پس از پاسخ به سوال مربوطه می توان با فشردن کليدهای ALT+TAB مجددا" به برنامه مورد نظر سوئيچ نمود .
تمامی بازی های کامپيوتری از کليدهای ALT+TAB حمايت نمی نمايند . در چنين مواردی و به عنوان يک راهکار منطقی ديگر، می توان اقدام به اضافه نمودن دستی بازی مورد نظر به ليست Exception نمود ( قبل از اجرای بازی ) .

چرا با اين که نام يک برنامه به ليست Exception اضافه شده است ولی همچنان امکان ارتباط صحيح وجود ندارد ؟ علت اين امر چيست و چه اقداماتی می بايست انجام داد ؟
در صورت استفاده از يک فايروال سخت افزاری ، می بايست پورت های مورد نياز يک برنامه بر روی آن نيز فعال گردند . فرآيند نحوه فعال نمودن پورت بر روی فايروال های سخت افزاری متفاوت بوده و به نوع آنان بستگی دارد . مثلا" در اکثر روترهائی که از آنان در شبکه های موجود در منازل استفاده می شود ، می توان با استفاده از يک صفحه وب پارامترهای مورد نظر ( نظير پورت های فعال ) را تنظيم نمود . در صورتی که پس از بازنمودن پورت های مورد نياز يک برنامه مشکل همچنان وجود داشته باشد ، می توان برای کسب آگاهی بيشتر به سايت پشتيبانی مايکروسافت مراجعه نمود .

آيا باز نمودن پورت های فايروال خطرناک است ؟
با باز نمودن هر پورت ، کامپيوتر شما در معرض تهديدات بيشتری قرار خواهد گرفت . عليرغم باز نمودن برخی پورت ها به منظور بازی و يا اجرای يک کنفرانس ويدئويی ، فايروال ويندوز همچنان از سيستم شما در مقابل اغلب حملات محفاظت می نمايد. پس از معرفی يک برنامه به فايروال ويندوز ، صرفا" در زمان اجرای اين برنامه پورت های مورد نياز فعال و پس از اتمام کار ، مجددا" پورت های استفاده شده غيرفعال می گردند . در صورتی که به صورت دستی اقدام به باز نمودن پورت هائی خاص شده باشد، پورت های فوق همواره باز شده باقی خواهند ماند . به منظور حفط بهترين شرايط حفاظتی و امنيـتی ، می توان پس از استفاده از پورت و يا پورت هائی که با توجه به ضرورت های موجود فعال شده اند ، آنان را مجددا" غيرفعال نمود ( استفاده از checkbox موجود در مجاورت برنامه در ليست Exception ) .

چگونه می توان صفحه مربوط به نمايش پيام های هشداردهنده امنتي فايروال ويندز را غيرفعال نمود ؟
در صورتی که فايروال ويندز را اجراء نکرده باشيد و مرکز امنيت ويندوز (WSC ) قادر به تشخيص فايروال استفاده شده بر روی سيستم شما نباشد ، شما همواره يک پيام هشداردهنده امنيتی فايروال را مشاهده خواهيد کرد . برای غيرفعال نمودن اين چنين پيام هائی می توان مراحل زير را انجام داد :

Start | Control Panel | Security Center

در بخش Windows Security Center ، بر روی دکمه Recommendation کليک نمائيد . در صورتی که دکمه فوق مشاهده نشود ، فايروال ويندوز فعال است )

انتخاب گزينه I have a firewall solution that I'll monitor myself

پس از انجام عمليات فوق ، ويندوز وضعيت فايروال را اعلام نخواهد کرد . رويکرد فوق در مواردی که از يک فايروال سخت افزاری و يا نرم افزاری خاص استفاه می شود ، پيشنهاد می گردد . بدين ترتيب مرکز امنيت ويندوز ، وضعيت فايروال را مانيتور نخواهد کرد .

و اما نکته آخر و شايد هم تکراری !
برای استفاده ايمن از اينترنت ، می بايست اقدامات متعددی را انجام داد . قطعا" استفاده از فايروال يکی از اقدامات اوليه و در عين حال بسيار مهم در اين زمينه است . يک سيستم بدون وجود يک فايروال ، در مقابل مجموعه ای گسترده از برنامه های مخرب آسيپ پذير است و در برخی موارد صرفا" پس از گذشت چندين دقيقه از اتصال به اينترنت ، آلوده خواهد شد . با استفاده از يک فايروال ، ضريب مقاومت و ايمنی کاربران در مقابل انواع حملات افزايش می يابد.
جايگاه فايروال ها در ايجاد يک سطح مناسب حفاظتی اشاره و به برخی از سوالات متداول در زمنينه نصب و استفاده از فايروال ويندوز XP پاسخ داده شد . در ادامه به بررسی ساير سوالات متداول در اين رابطه خواهيم پرداخت .

اگه خوشتون اومد نظر بدید

نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP ( بخش اول )

امروزه از اينترنت در ابعاد گسترده و با اهدافی مختلف استفاده بعمل می آيد . يکی از نکات قابل توجه اينترنت ، تنوع استفاده کنندگان آن در رده های سنی مختلف و مشاغل گوناگون است. در ساليان اخير و به موازات رشد چشمگير استفاده از اينترنت خصوصا" توسط کاربران خانگی ، مشاهده شده است به محض شيوع يک ويروس و يا کرم جديد ، اغلب قربانيان را کاربرانی تشکيل می دهند که فاقد مهارت های لازم در جهت استفاده ايمن از اينترنت بوده و دارای يک سطح حفاظتی مناسب نمی باشند . کاربران اينترنت همواره در تيررس مهاجمان بوده و هميشه امکان بروز حملات وجود خواهد داشت .
برای استفاده ايمن از اينترنت ، می بايست اقدامات متعددی را انجام داد . قطعا" استفاده از فايروال يکی از اقدامات اوليه و در عين حال بسيار مهم در اين زمينه است . استفاده از اينترنت بدون بکارگيری يک فايروال ، نظير بازنگهداشتن درب ورودی يک ساختمان است که هر لحظه ممکن است افراد غيرمجاز از فرصت ايجاد شده برای ورود به ساختمان استفاده نمايند . با نصب و استفاده از يک فايروال ، ضريب مقاومت و ايمنی کاربران در مقابل انواع حملات افزايش خواهد يافت .
شرکت مايکروسافت اخيرا" Service Pack 2 ويندوز XP را عرضه نموده است ( نسخه های Professional و Home ) . يکی از ويژگی های مهم SP2 ، نصب پيش فرض يک فايروال است.
فايروال ويندوز XP که از آن با نام ( ICF ( Internet Connection Firewall نيز ياد می گردد به صورت پيش فرض ، فعال می گردد. پس از فعال شدن فايروال ، شاهد بروز تغييراتی گسترده در رابطه با عملکرد ويندوز بوده و ممکن است برخی برنامه ها ، ابزارها و يا سرويس ها در زمان اجراء با مشکلاتی مواجه گردند (بلاک شدن برخی از پورت های استفاده شده توسط برنامه ها و يا ساير ابزارهای کاربردی ) .
در اين مطلب قصد داريم به بررسی نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP پرداخته و به برخی از سوالات متداول در اين زمينه پاسخ دهيم . احازه دهيد قبل از هر چيز با فايروال ها و جايگاه آنان در استفاده ايمن از شبکه های کامپيوتری ( اينترانت ، اينترنت ) بيشتر آشنا شويم .

فايروال چيست ؟
فايروال يک برنامه و يا دستگاه سخت افزاری است که با تمرکز بر روی شبکه و اتصال اينترنت ، تسهيلات لازم در جهت عدم دستيابی کاربران غيرمجاز به شبکه و يا کامپيوتر شما را ارائه می نمايد. فايروال ها اين اطمينان را ايجاد می نمايند که صرفا" پورت های ضروری برای کاربران و يا ساير برنامه های موجود در خارج از شبکه در دسترس و قابل استفاده می باشد. به منظور افزايش ايمنی ، ساير پورت ها غيرفعال می گردد تا امکان سوء استفاده از آنان توسط مهاجمان وجود نداشته باشد . در برخی موارد و با توجه به نياز يک برنامه می توان موقتا" تعدادی از پورت ها را فعال و پس از اتمام کار مجددا" آنان را غيرفعال نمود . بخاطر داشته باشيد که به موازات افزايش تعداد پورت های فعال ، امنيت کاهش پيدا می نمايد .
فايروال های نرم افزاری ، برنامه هائی هستند که پس از اجراء ، تمامی ترافيک به درون کامپيوتر را کنترل می نمايند( برخی از فايروال ها علاوه بر کنترل ترافيک ورودی ، ترافيک خروجی را نيز کنترل می نمايند) . فايروال ارائه شده به همراه ويندوز XP ، نمونه ای در اين زمينه است . فايروال های نرم افزاری توسط شرکت های متعددی تاکنون طراحی و پياده سازی شده است . تعداد زيادی از اينگونه فايروال ها، صرفا" نظاره گر ترافيک بين شبکه داخلی و اينترنت بوده و ترافيک بين کامپيوترهای موجود در يک شبکه داخلی را کنترل نمی نمايند .

ضرورت استفاده از فايروال
يک سيستم بدون وجود يک فايروال ، در مقابل مجموعه ای گسترده از برنامه های مخرب آسيپ پذير است و در برخی موارد صرفا" پس از گذشت چندين دقيقه از اتصال به اينترنت ، آلوده خواهد شد . در صورتی که تدابير و مراقبت لازم در خصوص حفاظت از سيستم انجام نگردد ، ممکن است کامپيوتر شما توسط برنامه هائی که به صورت تصادفی آدرس های اينترنت را پويش می نمايند ، شناسائی شده و با استفاده از پورت های فعال اقدام به تخريب و يا سوء استفاده از اطلاعات گردد .
بخاطر داشته باشيد با اين که استفاده از فايروال ها به عنوان يک عنصر حياتی در ايمن سازی محيط های عملياتی مطرح می باشند ولی تمامی داستان ايمن سازی به اين عنصر ختم نمی شود و می بايست از ساير امکانات و يا سياست های امنيتی خاصی نيز تبعيت گردد . باز نکردن فايل های ضميمه همراه يک Email قبل از حصول اطمينان از سالم بودن آنان ، پيشگيری از برنامه های جاسوسی معروف به Spyware و يا نصب برنامه های Plug-ins که با طرح يک پرسش از شما مجوز نصب را دريافت خواهند داشت ، نمونه هائی از ساير اقدامات لازم در اين زمينه است .
فايروال ها قادر به غيرفعال نمودن ويروس ها و کرم های موجود بر روی سيستم نبوده و همچنين نمی توانند نامه های الکترونيکی مخرب به همراه ضمائم آلوده را شناسائی و بلاک نمايند . به منظور افزايش ضريب ايمنی و مقاومت در مقابل انواع حملات ، می بايست اقدامات متعدد ديگری صورت پذيرد :

نصب و بهنگام نگهداشتن يک برنامه آنتی ويروس
استفاده از ويندوز Upadate ( برطرف نمودن نقاط آسيب پذير ويندوز و سرويس های مربوطه )
استفاده از برنامه های تشخيص Spyware
نصب Plug-ins از سايت های تائيد شده
نحوه فعال نمودن فايروال در ويندوز XP
در صورت نصب SP2 ويندوز XP ، فايروال به صورت پيش فرض فعال می گردد . برخی از مديران شبکه و يا افرادی که اقدام به نصب نرم افزار می نمايند ، ممکن است آن را غيرفعال کرده باشند .



برای آگاهی از وضعيت فايروال از پنجره Security Center استفاده می شود . بدين منظور مراحل زير را دنبال می نمائيم :

Start | Control Panel | Security Center
انتخاب گزينه Recommendations در صورت غيرفعال بودن فايروال
انتخاب گزينه Enable Now به منظور فعال نمودن فايروال


در صورتی که ويندوز XP بر روی سيستم نصب شده است ولی SP2 هنوز نصب نشده باشد ، پيشنهاد می گردد که در اولين فرصت نسبت به نصب SP2 ويندوز XP ، اقدام شود ( استفاده از امکانات گسترده امنيتی و فايروال ارائه شده ) .
نسخه های قبلی ويندوز نظير ويندوز 2000 و يا 98 به همراه يک فايروال از قبل تعبيه شده ارائه نشده اند . در صورت استفاده از سيستم های عامل فوق، می بايست يک فايروال نرم افزاری ديگر را انتخاب و آن را بر روی سيستم نصب نمود .

ضرورت توجه به امکانات ساير فايروال های نرم افزاری
فايروال ويندوز ، امکانات حفاظتی لازم به منظور بلاک نمودن دستيابی غيرمجاز به سيستم شما را ارائه می نمايد . در اين رابطه دستيابی به سيستم از طريق کاربران و يا برنامه های موجود در خارج از شبکه محلی ، کنترل خواهد شد . برخی از فايروال های نرم افزاری يک لايه حفاظتی اضافه را نيز ارائه داده و امکان ارسال اطلاعات و يا داده توسط کامپيوتر شما به ساير کامپيوترهای موجود در شبکه توسط برنامه های غير مجاز را نيز بلاک می نمايند ( سازماندهی و مديريت يک فايروال دوطرفه ) . با استفاده از اين نوع فايروال ها ، برنامه ها قادر به ارسال داده از کامپيوتر شما برای ساير کامپيوترها بدون اخذ مجوز نخواهند بود . در صورت نصب يک برنامه مخرب بر روی کامپيوتر شما ( سهوا" و يا تعمدا" ) برنامه فوق می تواند در ادامه اطلاعات شخصی شما را برای ساير کامپيوترها ارسال و يا آنان را سرقت نمايد . پس از نصب فايروال های دوطرفه ، علاوه بر تمرکز بر روی پورت های ورودی ( Incoming ) ، پورت های خروجی ( Outgoing ) نيز کنترل خواهند شد.

آيا می توان بيش از يک فايروال نرم افزاری را بر روی يک سيستم نصب نمود ؟
پاسخ به سوال فوق مثبت است ولی ضرورتی به انجام اين کار نخواهد بود. فايروال ويندوز بگونه ای طراحی شده است که می تواند با ساير فايروال های نرم افزارهای همزيستی مسالمت آميزی را داشته باشد ولی مزيت خاصی در خصوص اجرای چندين فايروال نرم افزاری بر روی يک کامپيوتر وجود ندارد . در صورت استفاده از يک فايروال نرم افزاری ديگر ، می توان فايروال ويندوز XP را غير فعال نمود .

در صورتی که بر روی شبکه از يک فايروال استفاده می گردد ، آيا ضرورتی به استفاده از فايروال ويندوز وجود دارد ؟
در صورت وجود بيش از يک کامپيوتر در شبکه ، پيشنهاد می گردد که حتی در صورتی که از يک فايروال سخت افزاری استفاده می شود ، از فايروال ويندوز XP نيز استفاده بعمل آيد . فايروال های سخت افزاری عموما" ترافيک بين شبکه و اينترنت را کنترل نموده و نظارت خاصی بر روی ترافيک بين کامپيوترهای موجود در شبکه را انجام نخواهند داد . در صورت وجود يک برنامه مخرب بر روی يکی از کامپيوترهای موجود در شبکه ، شرايط و يا پتانسيل لارم برای گسترش و آلودگی ساير کامپيوترها فراهم می گردد. فايروال ويندوز XP علاوه بر حفاظت کامپيوتر شما در خصوص دستيابی غيرمجاز از طريق اينترنت ، نظارت و کنترل لازم در رابطه با دستيابی غيرمجاز توسط کامپيوترهای موجود در يک شبکه داخلی را نيز انجام خواهد داد .

اگه خوشتون اومد نظر بدید

قفل کردن کامپيوتر توسط يک Shortcut

شايد تا به حال به فکر يافتن راهی بوده ايد که کامپيوتر خود را راحت تر از آنچه متداول است در حالت Lock قرار دهيد. اين کار بسيار ساده است و با طی کردن مراحل زير شما ميتوانيد یک Icon به صفحه نمايش یا Quick Launch اضافه کنيد که با يک ضربه ماوس بر روی آن سيستم شما در حالت Lock قرار ميگیرد.
1- بر روی صفحه نمايش خود Right-Click کنيد و از Shortcut، New را انتخاب کنيد
2- در پنجرهای که ظاهر شده در قسمت Type the location of the item فرمان زير را بنويسيد:
rundll32.exe user32.dll,LockWorkStation
3- Next را بزنيد و نام Shortcut را وارد کنيد و کليد Finish را بزنيد.
جهت راحتي بيشتر پيشنهاد ميشود که ميانبر(Shortcut) ايجاد شده را با ماوس به یک قسمت از فضای خالی Quick Launch بکشيد تا از اين پس در هنگام نياز با زدن يک کليد دستگاه شما در حالت Lock قرار گيرد
به همين سادگي يه راه ساده ترم هست كافيه تو Windows Xp همزمان با هم كليدهاي: Windows+L رو فشار بدين rundll32.exe user32.dll,LockWorkStation این فایل رو Shortcut کنید تو دسکتاپ : در ويندوز سرى NT باعث LogOff ميشود ودر ويندوز هاى سرى Win9X باعث Shutdown ميشود.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

کنترل های فرم HTML
برای تعريف اکثر کنترل های فرم Html از تگ <Input> ، استفاده می گردد.در ادامه با کنترل های فرم HTML که امکان استفاده از آنان به همراه صفحات وب وجود دارد ، بيشتر آشنا می شويم .
نام کنترل TextBox
شکل ظاهری


توضيحات فيلدهای تک خطی که می توان در آنان متن دلخواهی را تايپ نمود.
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن text در نظر گرفته می شود .

نام کنترل Text Area
شکل ظاهری


توضيحات فيلدهای چندخطی که می توان در آنان متن دلخواهی را تايپ نمود .
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <textarea>

نام کنترل Radio buttons
شکل ظاهری
انتخاب اول انتخاب دوم انتخاب سوم

توضيحات دکمه هائی به منظور ارائه چندين گزينه که صرفا" امکان انتخاب يکی از آنان وجود خواهد داشت.
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن radio در نظر گرفته می شود.

نام کنترل Check boxes
شکل ظاهری
انتخاب اول انتخاب دوم انتخاب سوم

توضيحات دکمه هائی به منظور ارائه چندين گزينه که امکان انتخاب تعدادی از آنان وجود خواهد داشت.
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن checkbox در نظر گرفته می شود.

نام کنترل List boxes
شکل ظاهری


توضيحات دکمه هائی به منظور ارائه يک منوی Dropdown که امکان انتخاب يک و يا چندين آيتم را در اختيار کاربر قرار می دهد .
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <select>

نام کنترل Submit buttons
شکل ظاهری

توضيحات دکمه هائی به منظور ارسال فرم های HTML برای سرويس دهنده
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن submit در نظر گرفته می شود.

نام کنترل Reset buttons
شکل ظاهری


توضيحات دکمه های reset نمودن محتويات يک فرم HTML که هنوز ارسال نشده است .
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن Reset در نظر گرفته می شود.

نام کنترل Normal buttons
شکل ظاهری


توضيحات باعث فعال شدن رويداد مربوطه می گردند .
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن button در نظر گرفته می شود.

نام کنترل Password fields
شکل ظاهری


توضيحات کنترل فوق ، مشابه textbox است ، با اين نفاوت مهم که هر چيزی را که درون آن تايپ می گردد،توسط علامت ستاره نمايش داده می شود .
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن password در نظر گرفته می شود.

نام کنترل Hidden filelds
شکل ظاهری
ندارد

توضيحات فيلدهای مخفی که در HTML مقداردهی شده و همراه ساير داده های فرم ارسال می گردند.
نحوه پياده سازی استفاده از تگ <input> که خصلت type آن hideden در نظر گرفته می شود.

همانگونه که مشاهده می شود از تگ <input> در اکثر کنترل های فرم HTML استفاده می گردد. به همراه تگ <input> ، صرفا" می توان از چهار خصلت زير استفاده کرد :

اگه خوشتون اومد نظر بدید

Part 6 of ASP

به رمز درآوردن اطلاعات در ASP.NET
برای اینکه همراه ما پیش بروید در VS.net یک پروژه جدید C# Application به صورت ASP.net Web Application ایجاد کنید. WebForm1.aspx به صورت پیش فرض در مقابل شما قرار میگیرد، از Toolbox یک Label داخل WebForm1 درگ کنید، به صورت پیش فرض نام آن Label1 خواهد بود.


معرفی Base64String

Base64String نوعی از String است (و با خصوصیات یک string معمولی) که کاربر نمیتواند آن را تشخیص دهد، (اگر کسی را میشناسید که میتواند به من هم بگویید!) برای مثال جمله "I LOVE ASP.net"، در Base64String میشود "SSBMT1ZFIEFTUC5uZXQ=". اما چطور؟
string String = "I LOVE ASP.net";
byte [] Byte = System.Text.Encoding.ASCII.GetBytes(String);
Label1.Text = Convert.ToBase64String(Byte);
در خط اول ما یک string معمولی را ساختیم در خط بعدی آن را به byte تبدیل کردیم و Byte نامیدیم، در خط سوم Byte را به صورت Base64String در آوردیم و توسط Label1 به نمایش در آوردیم. فکر خوبی است که عملیات رمز سازی را همین جا تمام کنیم چون Base64String برای کاربر معمولی قابل مشاهده نیست! اما اگر چند خط بالا را با این خط ها عوض کنیم چه میشود؟
string MyBase64String = "SSBMT1ZFIEFTUC5uZXQ=";
byte[] MyByte =Convert.FromBase64String(MyBase64String);
Label1.Text = System.Text.Encoding.ASCII.GetString(MyByte);
حدس بزنید نتیجه چه میشود؟! بله "I LOVE ASP.net"! در حقیقت ما همان راهی را که رفته بودیم برگشتیم! ابتدا Base64String را به byte تبدیل کردیم و سپس byte را به string معمولی. پس اگر برای ما مهم باشد که اطلاعات رمز شده ما برای کسی قابل بازگشت نباشد هنوز کارمان تمام نشده است. حالا که یاد گرفته اید با Base64String کار کنید بگویید:
"VHJ5IHRvIGZpbmQgd2hhdCB5b3UgbmV2ZXIgbG9vc2U= " چیست ؟! من جوابش را پیدا کردم و به صورت رمز در آوردم "jcUKVu8D4dlpy4BHw6bgefaVMWW9x0qV " جواب است ، امتحان کنید آن را به روش قبلی به string تبدیل کنید و ببیند آیا به جواب منطقی می رسید؟ برای رسیدن به جواب اصلی باید بتوانید آن را رمز گشایی کنید!


Cryptography با استفاده از TripleDES و MD5

در بالا با Base64String آشنا شدیم حالا وقت آن است که با یکی از روشهای معمول رمز سازی در دات نت آشنا شویم این روش فقط یکی از روشهای معمول رمزسازی در دات نت است برای آشنایی با روشهای دیگر از MSDN راهنمایی بگیرید . بیایید ابتدا با عبارتهای تازه‌ی این مبحث آشنا شویم:

TripleDES: برای رمز سازی سه بار از الگوریتم DES استفاده میکند.
DES: مخفف Data Encryption Standard.
MD5: یک الگوریتم کار آمد رمز سازی است که در بسیاری از زبانهای برنامه نویسی دیگر نیز و جود دارد. MD5 عضوی با نام ComputeHash دارد که یک تابع Hash یا (Hash function) است.

توابع Hash یا (Hash functions) یک binary string با طول دلخواه را به یک binary string با طول کوتاه و ثابت! تبدیل میکند، و این خاصیت را دارد که هرگز برای دو ورودی مجزا یک خروجی یک یکسان وجود نخواهد داشت (به عبارت دیگر توابع Hash تضمین میکنند که هر ورودی خروجی منحصر به فردی را داشته باشد). خوب برای به رمز در آورن کافی است مانند مثال زیر عمل کنیم (فعلا آن را اجرا نکنید!):
byte[] IV = new byte[8] {240, 32, 45, 29, 0, 76, 173, 59};
string cryptoKey = "All you need is Love";
string MyString = "I LOVE ASP.net";
byte[] buffer = System.Text.Encoding.ASCII.GetBytes(MyString);
TripleDESCryptoServiceProvider des = new TripleDESCryptoServiceProvider();
MD5CryptoServiceProvider MD5 = new MD5CryptoServiceProvider();
des.Key = MD5.ComputeHash(System.Text.ASCIIEncoding.ASCII.GetBytes(cryptoKey));
des.IV = IV;
byte[] CodedBuffer = des.CreateEncryptor().TransformFinalBlock(buffer,0,buffer.Length);
Label1.Text = System.Convert.ToBase64String(CodedBuffer,0,CodedBuffer.Length);
ابتدا بگذارید ببینیم IV و cryptoKey چیستند؟
DESCryptoServiceProvider (و به دنبال آن TripleDESCryptoServiceProvider) دارای یک Key و یک IV مخفف Initialization Vector هستند که برای رمز کردن داده ها از آن استفاده میشود (همان طور که لازم نیست بدانیم کی برد و موس چگونه دستورات ما را به سخت افزار کامپیوتر منتقل میکنند تا از آنها استفاده کنیم، لازم نیست به دنبال این باشیم که Key و IV در DESCryptoServiceProvider دقیقا چگونه کار میکنند فقط کافی است بدانیم از آنها چطور استفاده کنیم). باید توجه داشته باشیم اگر فراموش کنیم IV را مقدار دهی کنیم در هنگام اجرا IV یک مقدار تصادفی خواهد گرفت که برگردان داده های رمز شده را غیر ممکن میکند!

در مثال بالا IV را از جنس byte تعریف کردیم و cryptoKey از جنس string به صورت "All you need is Love" مقدار دهی کردیم که در حقیقت "All you need is Love" کلید رمز ما خواهد بود. MyString همان stringای است که باید به صورت رمز در بیاید. (اگر کمی از #C سر در بیاورید با چند خط بعدی مشکلی نخواهید داشت).

des.Key: حالا وقت آن شده است که Key را مقدار دهی کنیم، اما باید آن را توسط MD5.ComputeHash به صورتی مناسب برای Key بودن تبدیل کنیم و فراموش نکنیم که MD5.ComputeHash، از string به عنوان ورودی نمیتواند استفاده کند و باید قبل از آن cryptoKey خود را به حالت byte تبدیل کرده باشیم (System.Text.ASCIIEncoding.ASCII.GetBytes(cryptoKey)).

و حالا وقت خوبی است تا CreateEncryptor برای رمز سازی اقدام کند و TransformFinalBlock مقدار Hash شده‌ای برای منطقه مشخص شده ای از آرایه های byte مشخص شده حساب میکند. اما توجه داشته باشید که ما byte رمز شده لازم نداریم بلکه string رمز شده میخواهیم پس در قدم آخر باید یک Base64String تولید کنیم.

سوالی که پیش می‌آید این است که TripleDESCryptoServiceProvider و MD5CryptoServiceProvider کجا هستند؟ فضای نام System.Security.Cryptography پاسخ این سوال است پس حالا میتوانید پروژه‌ای را که ایجاد کرده بودیم بیاورید و به جای کد های قبلی کدهای مثال بالا را در آن قرار دهید و فراموش نکنید که namespace جدید را به صورت using System.Security.Cryptography به بالای کدهای خود اضافه کنید.

این روش بر خلاف بعضی از روشهای یک طرفه، قابلیت بازیابی اطلاعات رمز شده را دارا میباشد، فقط کافی است ازCreateDecryptor استفاده کنیم :
byte[] IV = new byte[8] {240, 32, 45, 29, 0, 76, 173, 59};
string cryptoKey = "All you need is Love";
string CodedString64 = "zNvKahC6S/+8xMX3o658wQ==";
byte[] buffer = Convert.FromBase64String(CodedString64);
TripleDESCryptoServiceProvider des = new TripleDESCryptoServiceProvider();
MD5CryptoServiceProvider MD5 = new MD5CryptoServiceProvider();
des.Key = MD5.ComputeHash(System.Text.ASCIIEncoding.ASCII.GetBytes(cryptoKey));
des.IV = IV;
byte[] CodedBuffer = des.CreateDecryptor().TransformFinalBlock(buffer,0,buffer.Length);
Label1.Text = System.Text.Encoding.ASCII.GetString (CodedBuffer);
خوب حالا میتوانید به من بگویید "jcUKVu8D4dlpy4BHw6bgefaVMWW9x0qV " (که همان جواب معمای ما هم بود) چیست ؟ صد در صد خیر! مگر اینکه من به شما IV و Key آن را بگویم! IV مانند مثال و Key نیز "red rose" است! حالا اگر مطالب را دنبال کرده باشد احتمالا به راحتی میتوانید رمزگشایی کنید!

چند نکته امنیتی

آیا این روش، روش قابل اطمینانی است؟ باید بگویم تا وقتی نخواهید اطلاعات چند صد هزار دلاری یا اسناد محرمانه ای را به رمز تبدیل کنید احتمالا میتوانید روی آن حساب کنید مخصوصا که TripleDES سه بار با الگوریتم DES آن را به رمز تبدیل کرده است (سه بار رمز شکستن به راحتی سه بار رمز کردن نیست!).
شما میتوانید برای سخت تر کردن کار رمزشکن از Key های مختلفی استفاده کنید ( البته سعی کنید برای رمز کردن کلمه عبور، نام کاربری یا email را به عنوان کلید رمز قرار ندهید! چون شما جزو اولین 10000 نفری نیستید که این کار را کرده اند!). حفاظت اطلاعات شما در گروی امن بودن server ای است که سایت شما روی آن قرار دارد، همینطور از قرار دادن Key در Web.config به عنوان یک کار خلاقانه! جدا خودداری کنید.
اگه خوشتون اومد نظر بدید