تبیان، دستیار زندگی

آموزش سخت افزار (قسمت هفتم)

هارد ديسك (۳)

زمان دستيابي

با توجه به اين كه صنعت ساخت ديسك سخت پيشرفت زيادي كرده است، با اين حال زمان دستيابي به اطلاعات و مقايسه ميلي ثانيه ها و بحث درباره سرعت همچنان اهميت دارد.
ويژگي هايي كه داراي اهميت مي باشند موارد ذيل مي باشند:
زمان جست وجو- زماني كه هدها و نوك هاي خواندن و نوشتن به شيار يا ترك درخواست شده انتقال پيدا مي كند.
زمان آرامش يا سكون- زماني است كه مكان درخواست شده به زير نوك خواندن و نوشتن مي رسد.
زمان دستيابي- زماني است كه ديسك سخت مكان درخواست شده براي داده ها را مي يابد.( زمان دستيابي اهميت زيادي دارد)
سرعت انتقال داده ها- سرعتي است كه داده ها روي ديسك نوشته و يا خوانده مي شوند. اين سرعت تا اندازه زيادي به رابط هاي ديسك سخت و رايانه مربوط مي شود.
گذرگاه- براي بهره گيري از توانايي هاي ديسك سخت بايد از گذرگاه هاي داده اي سريع و پهن استفاده نمود.
سرعت چرخش يا دوران
مي دانيم كه هر چه ديسك سخت سريع تر بگردد داده ها با سرعت بيشتري از روي سطح ديسك خوانده مي شود، اين عمل باعث سرعت انتقال مي شود. سرعت گردش ديسك با واحد يا يكاي دور در دقيقه اندازه گيري مي شود. اين يكا به صورت «RPM» جمع سرواژه هاي «Rotation Per Minute»مي باشد. به طور مثال ديسك هاي سخت داراي سرعت چرخش ۵۴۰۰، ۷۲۰۰، ۱۰۰۰۰، ۱۲۰۰۰ دور در دقيقه و بالاتر هستند.
نكته: ديسك هاي اسكازي داراي سرعت دوران دهها هزار دور در دقيقه هستند.

ديسك هاي AV
ديسك هاي اي وي جمع سر واژه كلمه هاي Audio/Visual) مي باشد. اين نوع ديسك هاي سخت داراي ويژگي هاي زير مي باشد:
۱- سرعت چرخش آنها بر حسب دور در دقيقه بسيار بالا مي باشد و معمولاً كمتر از ۷۲۰۰ دور در دقيقه نمي باشد.
۲- داده هاي ذخيره شده بر روي اين نوع ديسك ها به صورت يكپارچه ذخيره مي شوند و تكه تكه و پراكنده نمي باشند. بنابر اين براي ويرايش صوت و تصوير مناسب مي باشند و زمان كار با اين نوع ديسك ها بسيار كاهش خواهد يافت.
قالب بندي زيربنايي
(فرمت سطح پايين يا فيزيكي)
قبل از استفاده از ديسك سخت ابتدا بايد آن را قالب بندي يا فرمت نمود. تمام ديسك هاي سختي كه در بازار وجود دارند توسط كارخانه سازنده قالب بندي سطح پايين مي شوند. در اين نوع قالب بندي قطاع ها، استوانه ها و شيارها و ساير موارد تعريف مي شوند.
قالب بندي سطح پايين يا فيزيكي باعث مي شود قطاع ها با استفاده از جريان مغناطيسي روي شيارها مشخص شوند. در اين وضع علامت هايي روي هر شيار نوشته مي شود كه به آن Sector ID و يا شناسه قطاع گويند. شناسه هاي قطاع شماره هايي هستند كه قطاع ها را از هم جدا مي كنند. در واقع در زمان انجام عمل قالب بندي سطح پايين، سطح ديسك آزمايش مي شود و داده هاي مربوط به شناسه قطاع ها، به صورت كامل روي ديسك نوشته مي شوند. اين داده ها توسط سيستم عامل براي مشخص كردن محل قرار گرفتن داده ها روي ديسك، مورد استفاده قرار مي گيرند.
گاهي اوقات ممكن است شناسه قطاع ها ضعيف شوند، در اين حالت ممكن است پيام زير ظاهر شود.
Sector not Found
در اين صورت لازم است ديسك سخت را قالب بندي سطح پايين نمود. قالب بندي ديسك، سبب نوسازي و ايجاد قطاع هاي فيزيكي تازه روي آن مي شود.
با اينكه ديسك سخت در كارخانه فرمت بندي مي شود.اما گاهي اوقات انجام مجدد آن بسياري از اشكال ها را از بين مي برد.
عيب يابي ديسك سخت
با اينكه بيشتر اشكال هاي ديسك سخت در هنگام نصب آن بوجود مي آيد، اما پس از آن نيز به دلايل مختلف ممكن است اشكال هايي در آن بوجود بيايد:
- ممكن است ديسك كار نكند به اين علت كه كابل تغذيه (برق) شل باشد و يا در جهت عكس و نادرست نصب شده باشد.
- اگر چراغ ديسك سخت پس از روشن شدن رايانه به حالت چشمك زن درآيد اين احتمال وجود دارد كه كابل روباني داده ها نادرست نصب شده باشد.
- در صورتي كه بايوس ديسك سخت را مي شناسد اما Fdisk قادر به شناسايي آن نيست، وارد Setup شويد و گزينه اي كه مربوط به شناسايي نوع ورودي و خروجي است را از حالت خودكار درآوريد و آن را به صورت دستي تنظيم كنيد.
- همان طور كه مي دانيد بيشتر سخت افزارها و نرم افزارها بدون ايراد نمي باشند و باعث آسيب رساندن به هارد مي شوند.
- بعضي از ويروس ها باعث صدمه ديدن هارد مي شوند.
- گاهي ممكن است نوك هاي خواندن و نوشتن به صفحه هاي ديسك سخت برخورد كنند و روي آنها خش بياندازند.
- اگر هنگام كار با ديسك سخت، نمايشگر شروع به نوسان كند، ممكن است دسترسي به ديسك سخت سبب شود جريان بيشتري از منبع تغذيه كشيده شود، در نتيجه بر جريان ارسالي به كارت گرافيكي اثر بگذارد. براي همين لازم است منبع تغذيه آزمايش و بررسي شود.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش سخت افزار (قسمت ششم)

نحوه قرار گيري اطلاعات در هارد

اطلاعات بر روي سطح هر يك از صفحات ديسك سخت در مجموعه اي به نام سكتور و شيار ذخيره مي گردد. شيارها دواير متحدالمركزي هستند(نواحي زرد) كه براي هر يك از آنها تعداد محدودي سكتور(نواحي آبي) با ظرفيتي بين ۲۵۶ و ۵۱۲ بايت ايجاد مي گردد. اين سكتورها همزمان با آغاز فعاليت سيستم عامل در كلاستر سازماندهي مي گردد. زماني كه درايو رايانه تحت عمليات Low level format قرار مي گيرد سكتورها وشيارها ايجاد مي شود و زماني كه درايو High level format مي گردد با توجه به نوع سيستم عامل بستر مناسبي براي استقرار فايل هاي اطلاعاتي فراهم مي آيد.

شركت و كشور سازنده
يكي از مسائلي كه پس از گنجايش و عمر مفيد هارد ديسك حائز اهميت است، كارايي آن مي باشد. اما در حال حاضر هاردديسك ها از نظر كارايي اختلاف چنداني با هم ندارند. خريد هاردديسك نسبت به گذشته بسيار آسان مي باشد. زيرا توليد كنندگان ضعيف از صحنه خارج شده اند. از لحاظ مارك و يا كارخانه سازنده ديسك سخت شركت هاي زير عمده توليد هاردديسك را بر عهده دارند:
كانر- مكستور- سي گيت- وسترن ديجيتال- كوانتوم- اچ پي- فوجيتسو- توشيبا - آي بي ام و...
اين ديسك ها داراي تفاوتهاي گوناگون در گنجايش، گونه، تعداد ديسك، سرعت چرخش، زمان متوسط جست وجو، حافظه واسطه و مدت زمان ضمانت مي باشند.
عمر مفيد ديسك هاي سخت
در سال هاي گذشته عمر ديسك هاي سخت بسيار كوتاه بود.اما در حال حاضر عمر مفيد ديسك ها افزايش يافته است. عمر مفيد با واژه (MTFB) نشان داده مي شود. اين واژه سرواژه كلمات زير به معناي ميانگين پايداري عملي و يا زمان ميانگين ميان خرابي هاست.
Mean Time Between Failune
اين علامت نشان دهنده متوسط فاصله زماني استفاده از ديسك سخت، تا پيش آمدن يك اشكال براي آن است. عمر مفيد بر حسب ساعت نشان داده مي شود. سازندگان ديسك سخت عمر مفيد آن را ۴۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰۰ در نظر مي گيرند.
در صورتي كه رايانه به طور مستمر روشن نباشد و كار نكند، اين مقدار افزايش خواهد يافت. زماني كه عمر مفيد تمام مي شود ديسك سخت يكباره خراب نمي شود بلكه ممكن است به مرور دچار فرسودگي شود در اين زمان در هنگام روشن كردن رايانه پيام Invalid System disk ظاهر مي شود.

گنجايش يا ظرفيت ديسك سخت
در زمان انتخاب ظرفيت هارديسك به اين فكر نكنيد كه چه گنجايشي نياز شما را برطرف مي كند بلكه به اين فكر كنيد كه در آينده به ظرفيت بيشتري احتياج داريد. البته نوع برنامه هايي كه استفاده مي كنيد راهنماي خوبي براي تعيين ظرفيت هاردديسك مي باشد. ديسك هاي سخت از ظرفيت ۶۴۰ و ۸۵۰ مگابايت و كم تر كه در سال هاي گذشته وجود داشته است شروع مي شود و تا ۱، ۲/۱، ۶/۱، ۱/۲، ۵/۲، ۴، ...و ۸۰ ، ۱۲۰، ۱۶۰، ۲۰۰، ۲۵۰ گيگابايت و بيشتر در بازار موجود مي باشد.
در حال حاضر ديسك هاي سخت با ظرفيت ۲۰ تا ۴۰ گيگا بايتي كم ترين گنجايش موجود هستند. تقريباً هيچ سازنده ديسك سختي ديگر گونه ۱ تا ۸ گيگابايتي را توليد نمي كنند. به طور كلي براي محاسبه گنجايش ديسك سخت عامل هاي زير را بايد در نظر گرفت:
- گنجايش هر قطاع يا سكتور
- تعداد هدها يا نوك هاي خواندن و نوشتن
- تعداد استوانه ها يا سيلندرها
- تعداد قطاع ها يا سكتورها
تعداد نوك يا هد
شركت هاي مختلفي كه ديسك هاي سخت توليد مي كنند گنجايش هاي مختلفي را مي سازند كه ساختار آنها تقريباً يكسان است. اما تعداد صفحه هاي تشكيل دهنده ديسك و تعداد هدها يا نوك هاي خواندن و نوشتن متفاوت است. بدين صورت اگر ديسكي را با گنجايش و سرعت زياد مي خواهيد تعداد نوك هاي خواندن و نوشتن آن براي هر صفحه بايد ۵ يا بيشتر باشد تا سرعت انتقال داده ها افزايش پيدا كند.
در واقع بالا بودن گنجايش ديسك به معناي زياد بودن سرعت آن نيست بنابر اين بهتر است بدانيم چه تعداد صفحه در داخل ديسك سخت وجود دارد و نوك هاي آن چند عدد مي باشد.
ديسك هاي سخت تقلبي خريد رايانه، قطعات و دستگاه هاي جانبي آن با اين كه ساده به نظر مي آيد اما بسيار پيچيده و فني مي باشد زيرا تقلب در اكثر ابزارها و دستگاه هاي رايانه به چشم مي خورد، مانند:
- تغيير برچسب: در اين حالت مشخصات روي ابزارها و دستگاه هاي رايانه را تغيير مي دهند و آنها را پاك كرده و مشخصات جديدي روي آنها مي نويسند.
- بسته بندي مجدد: در اين صورت هاردديسك دسته دوم و تقلبي را در بسته بندي و كاغذهايي درست مانند بسته بندي اصل آن قرار مي دهند.
- هاردديسك هاي ارزان قيمت: بعضي وقت ها هاردديسك هاي ارزان قيمت را به جاي نوع بهتر و گرانتر آن به كار مي برند. مخصوصاً اگر رايانه را به صورت پلمب شده خريداري كنيد.
- شيوه توليد: همان طور كه مي دانيد ابزارها به دو صورت خرده فروشي و عمده فروشي (توليد فله اي) به بازار عرضه مي شوند. در حالت اول كالاها معمولاً اصل بوده و ويژگي هاي اعلام شده دقيقاً برابر جنس عرضه شده مي باشد. اين ابزارها معمولاً گران تر بوده، مدت ضمانت نامه اي بيشتري دارند و داراي دفترچه راهنما، جعبه بسته بندي، نرم افزار جانبي و موارد ديگر مي باشند.

بنابراين تنها كاري كه مي توان انجام داد اين است كه به نكات زير قبل از خريد توجه بفرماييد:
- بسته بندي را چك كنيد.
- ضمانت نامه ها را به دقت بررسي كنيد، زيرا داشتن ضمانت نامه دليل بر اصل بودن كالا نيست.
- افزار سنجي كنيد: در صنعت رايانه به اين كار محك زني مي گويند. افزار سنج هاي رايانه اي به كاربرها كمك مي كنند تا از كارآيي سيستم، ابزارها و دستگاه آگاه شوند.
افزارسنج ها برنامه هايي هستند كه با استفاده از داده هاي خود سخت افزارهاي نصب شده بر روي رايانه را چك مي كنند و اگر اين سخت افزارها و ابزارها داراي امتياز كم تري باشند. مي توان گفت آن ابزار تقلبي، دست دوم و كاركرده مي باشد.
نكته: هميشه از آخرين نگارش افزارسنج ها استفاده كنيد و در نظر داشته باشيد كه همه افزارسنج ها توانايي مورد نياز را ندارند.
از جمله اين افزارسنج ها نورتون و مك آفي را مي توان نام برد.
- عيب يابي كنيد: براي اطمينان از نو بودن ابزارها مي توان از نرم افزارهاي عيب يابي و اشكال زدايي رايانه استفاده كرد. يكي از اين نرم افزارها «چك ايت» مي باشد.
- رايانه را آزمايش كنيد: براي اين كار نرم افزارهاي به خصوصي وجود دارد كه رايانه را مجبور به انجام محاسبات پيچيده مي كند. مانند: Prime95 يا BurnIn Test.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش سخت افزار (قسمت پنجم)

هارد ديسك (۱)

با اين كه ديسك هاي نرم توانايي ذخيره اطلاعات را دارند، اما داراي معايبي نيز مي باشند. از جمله اين عيب ها گنجايش و سرعت كم دسترسي به اطلاعات را مي توان نام برد. در صورتي كه ديسك سخت اين گونه نمي باشد.

هر رايانه معمولاً يك هاردديسك دارد اما بعضي سيستم ها ممكن است داراي دو يا چند هاردديسك باشند. در واقع هاردديسك يك محيط ذخيره سازي دائم براي داده ها مي باشد. اطلاعات در رايانه به گونه اي تبديل مي گردند كه بتوان آنها را به طور دائم بر روي هارد ذخيره كرد. هاردديسك در سال ۱۹۵۰ اختراع گرديد. در آن زمان هاردديسك ها با قطر ۲۰ اينچ يعني ۵۰/۸ سانتي متر و توانايي ذخيره سازي چندين مگابايت را داشتند. به اين ديسك ها ديسك ثابت مي گفتند. اما براي تمايز آنها با فلاپي ديسك هاردديسك نام گرفتند.اين هاردديسك ها داراي يك صفحه براي نگهداري محيط مغناطيسي مي باشند. در واقع هاردديسك مشابه يك نوار كاست مي باشد و از روش نوار كاست براي ضبط مغناطيسي استفاده مي نمايند. در اين حالت به سادگي مي توان اطلاعات را حذف و بازنويسي كرد. اين اطلاعات مدت ها باقي خواهند ماند.
تمايز هاردديسك با نوار كاست
- در هاردديسك لايه مغناطيسي بر روي ديسك شيشه اي و يا يك آلومينيوم اشباع شده قرار خواهد گرفت كه به خوبي سطح آنها صيقل داده مي شود.
- در هاردديسك مي توان به سرعت در هر نقطه دلخواه اطلاعات را ذخيره و بازيابي نمود، به اين صورت كه احتياجي به ترتيب ذخيره اطلاعات نمي باشد.
- در هاردديسك هد خواندن و نوشتن ديسك را لمس نخواهد كرد.
- گرداننده هاردديسك هد مربوط به هارد را در هر ثانيه ۳۰۰۰ اينچ به چرخش در مي آورد.
- هاردديسك مي تواند حجم بسيار بالايي از اطلاعات را در فضايي كم و با سرعت بالا ذخيره سازد. اين اطلاعات در قالب فايل ذخيره مي شوند. در واقع فايل مجموعه اي از بايت هاست. زماني كه برنامه اي اجرا مي شود هاردديسك اطلاعات مربوط به برنامه را براي استفاده به پردازنده ارسال خواهد كرد.
اجزاي هاردديسك
به مجموعه ديسكهاي دايره اي شكلي كه روي هم قرار مي گيرندو اطلاعات بر روي آنها ذخيره مي گردد هاردديسك مي گويند . اين مجموعه براي حفاظت در مقابل گرد و خاك و ساير عوامل مخرب در داخل يك پوشش دربسته قرار مي گيرد. در واقع هاردديسك جعبه اي فلزي است كه از چند صفحه ديسك و چند هد تشكيل مي شود. هر ديسك داراي دو سطح است كه مي توان داده ها را بر روي آن ذخيره كرد. پس در زمان خواندن و نوشتن بر روي هر يك از ديسك ها دو هد قرار مي گيرد. در زمان خريد هاردديسك نسبت نوك يا هد به ديسك بسيار مهم است يعني اگر نسبت به صورت ۸ به ۴ بيان شود در واقع هاردديسك ۸ نوك يا هد و ۴ ديسك يا صفحه دو طرفه دارد. دو برابر بودن تعداد هدها بر صفحه ها نشان مي دهد يك هد براي هر طرف ديسك وجود دارد.
در واقع هاردديسك از دو قسمت زير براي ذخيره و بازيابي اطلاعات استفاده مي كند:
۱- هد يا نوك هاي خواندن و نوشتن كه از مركز ديسك به طرف لبه قرار دارد.
۲- ديسك هاي دايره اي با توانايي چرخش يا دوران
از نظر نوع نصب و كاربرد هاردديسك به دو دسته تقسيم مي شود:
۱- ديسك هاي سخت قابل حمل
۲- ديسك هاي سخت ثابت
نكته:ديسك هاي قابل حمل را بدون اين كه اطلاعات آنها صدمه ببيند مي توان حمل كرد، در صورتي كه ديسك هاي ثابت در داخل جعبه رايانه نصب مي شود.
توجه داشته باشيد كه در زمان روشن بودن رايانه آن را حركت ندهيد زيرا ديسك سخت صدمه مي بيند.
هاردديسك معمولي در حدود ۱۵ سانتي متر طول، ۱۰ سانتي متر عرض و در حدود ۳ سانتي متر ارتفاع دارند. وزن آنها نيز كمتر از ۱ كيلوگرم است.
اين گونه ديسك ها در حدود ۸۰ گيگا بايت داده را مي توانند در خود جاي دهند.
ديسك هاي سخت از نظر اندازه به چند دسته تقسيم مي شوند:
۱- ديسك هاي سخت ۵/۲ اينچي
۲- ديسك هاي سخت ۸/۱ اينچي
۳- ديسك هاي سخت ۲۵/۵ و ۵/۳ اينچي به نام ديسك هاي سخت تمام قد
۴-ديسك هاي سخت ۲۵/۵ و ۵/۳ اينچي مشهور به ديسك هاي سخت نيم قد
ديسك هاي تمام قد در حال حاضر توليد نمي شوند. ديسك هاي شخصي معمولاً از نوع ۵/۳ اينچي نيم قد بوده و داراي ارتفاع ۵/۳ سانتي متري هستند. پس ديسك هايي كه امروزه ساخته مي شوند اغلب ۵/۳ و ۵/۲ اينچي هستند. ديسك هاي سخت ۸/۱ اينچي حداكثر ۵ گيگابايت فضا دارند. اين گونه ديسك ها اطلاعات را بر روي يك سطح از ديسك هاي موجود ذخيره مي كنند.
به اين ديسك ها ديسك يك لبه هم مي گويند اما در حال حاضر مي توان براي هر دو سطح ديسك اطلاعات را ذخيره كرد.
جنس هاردديسك
همانطور كه گفته شد ديسك هاي سخت داراي چند صفحه هستند كه به طور عمودي روي هم قرار دارند. جنس اين صفحه ها عموماً از شيشه، آلياژ آلومينيوم، تركيب سراميك و شيشه، سراميك و ساير مواد ساخته مي شود. به اين علت كه ديسك ها بايد سبك و مقاوم باشند و در اثر سرما و گرما تغيير حالت ندهند. به طور كلي جنس ديسك ها از آلومينيوم همراه با پوششي از اكسيد آهن يا آلياژ كبالت است كه بسيار با ظرافت بر روي آن قرار مي گيرد. اين پوشش مغناطيسي به سطح حامل اطلاعات امكان مغناطيسي شدن مي دهد. علاوه بر اين بسيار نازك مي باشد و در برابر برخورد با هد قابل خواندن و نوشتن است.
جهت اندازه گيري كارآيي يك هاردديسك از دو روش استفاده مي گردد:
۱- اندازه گيري زمان جست وجو: مدت زمان بين درخواست يك فايل توسط پردازنده تا ارسال اولين بايت فايل مورد نظر.
۲- اندازه گيري ميزان داده: تعداد بايت هاي ارسالي در هر ثانيه براي پردازنده كه اين اندازه معمولاً بين ۵ تا ۴۰ مگا بايت در هر ثانيه است.
هادرديسك داراي موتوري مي باشد كه اين موتور باعث چرخش صفحات هاردديسك مي شود. در كنار برد كنترل كننده، كانكتورهاي مربوط به موتور قرار دارد.
مكانيزمي كه باعث حركت بازوها بر روي هاردديسك مي گردد سرعت و دقت هارد را تعيين مي كند. در اين حالت از يك موتور خطي با سرعت بالا استفاده مي شود.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش سخت افزار (قسمت چهارم)

كارت گرافيكي

براي اينكه بتوان در صفحه نمايش رايانه ، تصويرهاي مربوط به داده ها و اطلاعات را مشاهده نمود بايد ارتباطي بين مادربرد و نمايشگر برقرار شود ، به همين دليل كارت گرافيكي در يكي از شكاف هاي توسعه مادربرد قرار مي گيرد و يا يك كابل به مادربرد وصل مي شود و نمايش اطلاعات بر روي صفحه را كنترل مي كند.
كارت گرافيكي در رايانه داراي جايگاه خاصي است. در بيشتر رايانه ها ، كارت گرافيكي اطلاعات ديجيتال را براي نمايش توسط نمايشگر به اطلاعات آنالوگ تبديل مي نمايند. در واقع نقاط تشكيل دهنده تصوير بر روي نمايشگر پيكسل نام دارند. هر پيكسل يك رنگ را نمايش مي دهد. در نمايشگرهاي مكينتاش هر پيكسل داراي دو رنگ است (سفيد و سياه). در بعضي نمايشگر هاي امروزي هر پيكسل داراي ۲۵۶ رنگ است. در بيشتر صفحات نمايشگر ، پيكسل ها به صورت تمام رنگ (True Color) هستند و داراي ۱۶/۸ ميليون حالت مختلفند.
كارت گرافيكي يك برد مدار چاپي به همراه حافظه و يك پردازنده اختصاصي است. پردازنده محاسبات مورد نياز گرافيكي را انجام مي دهد.
كارت هاي گرافيكي با نامهاي زير شناخته مي شوند: كارت ويديويي،كنترل گر گرافيكي يا ويديويي، آداپتور گرافيكي يا ويديويي، شتاب دهنده گرافيكي يا ويديويي.
كارت گرافيكي از سه بخش اساسي تشكيل مي شود:
حافظه:يكي از مهمترين اجزاي كارت گرافيكي است.حافظه رنگ مربوط به هر پيكسل را نگهداري مي كند.
در ساده ترين حالت (دو پيكسل سياه و سفيد) به يك بيت براي ذخيره سازي رنگ هر پيكسل نياز مي باشد. با توجه به اينكه هر بايت شامل هشت بيت است ، نياز به هشتاد بايت براي ذخيره سازي رنگ مربوط به پيكسل هاي موجود در يك سطر در روي صفحه نمايشگر و ۳۸۴۰۰ بايت حافظه به منظور نگهداري تمام پيكسل هاي قابل مشاهده بر روي نمايشگر خواهد بود.
اينترفيس رايانه: اينتر فيس با اتصال كارت گرافيكي به گذرگاه مربوطه بر روي برد اصلي ، محتويات حافظه را تغيير مي دهد. در اين حالت رايانه سيگنال ها را از طريق گذرگاه براي تغيير محتويات حافظه ارسال مي كند.
اينترفيس ويديو: اين قسمت سيگنال مورد نياز براي مانيتور را مي سازد. كارت گرافيكي سيگنال هاي رنگي را توليد مي كند و باعث حركت اشعه در CRT مي شود. در واقع كارت گرافيكي تمام حافظه اي مربوطه را بيت به بيت اسكن مي كند. سيگنال هاي مورد نظر جهت هر پيكسل موجود براي هر خط ارسال و در نهايت يك پالس افقي Sync ارسال مي گردد ، عمليات فوق براي ۴۸۰ خط تكرار و در پايان يك پالس عمودي Sync ارسال خواهد شد.
كارت هاي گرافيكي ساده frame Buffer ناميده مي شود. اين نوع كارت يك Frame از اطلاعات را نگاهداري مي كند. ريزپردازنده رايانه مسئول بهنگام سازي هر بايت در حافظه كارت گرافيك است. در صورتي كه عمليات گرافيكي پيچيده اي وجود داشته باشد ، ريزپردازنده مدت زيادي را صرف بهنگام سازي حافظه كارت مي نمايد. بنابراين براي ساير عمليات زماني باقي نخواهد ماند. مثلاً اگر يك تصوير سه بعدي داراي ۰۰۰/۱۵ ضلع باشد ، ريزپردازنده بايد هر ضلع را رسم و عمليات مربوط را در كارت انجام دهد ، بدين صورت اين عمليات زمان زيادي لازم دارد.
در صورتي كه كارت هاي گرافيكي جديد حجم عمليات مربوط به پردازنده را به شدت كاهش مي دهد.
اين نوع كارت هاي جديد داراي يك پردازنده قوي هستند كه مختص اين عمليات مي باشند. با توجه به نوع كارت گرافيك پردازنده مي تواند يك كمك پردازنده گرافيكي و يا يك شتاب دهنده گرافيكي باشد.
پردازنده كمكي و پردازنده اصلي همزمان فعاليت نموده و زماني كه از شتاب دهنده گرافيك استفاده مي شود دستورات لازم از طريق پردازنده اصلي براي شتاب دهنده ارسال و شتاب دهنده ساير كارها را انجام مي دهد. در سيستم هاي كمك پردازنده درايو كارت گرافيك عمليات مربوط به كارهاي گرافيكي را به طور مستقيم براي پردازنده كمكي گرافيكي ارسال مي كند. در سيستم هاي شتاب دهنده گرافيكي درايو كارت گرافيك در ابتدا همه چيز را براي پردازنده اصلي ارسال مي كند. سپس پردازنده اصلي شتاب دهنده گرافيك را هدايت مي نمايد.
عناصر كارت گرافيكي
- حافظه: در كارت گرافيكي از حافظه هاي مختلف استفاده مي شود. يكي از بهترين نوع آنها از پيكربندي dual-ported استفاده مي نمايد. در اين نوع كارت ها امكان نوشتن در يك بخش و خواندن از بخش ديگر به صورت همزمان امكان پذير است. بدين صورت مدت زمان كاهش خواهد يافت.
:(Digital-to-Analog Converter ) DAC يك نوع تبديل كننده مي باشد كه داده ها را به ديجيتال تبديل مي كند. سرعت اين نوع تبديل كننده تأثير بسيار زيادي بر مشاهده تصوير بر روي صفحه نمايش خواهد داشت.
:Display Connector اغلب كارت هاي گرافيكي از كانكتور ۱۵ پين استفاده مي كنند. اين نوع كانكتورها در زمان عرضه VGA مطرح شدند.
:Graphic BIOS كارت هاي گرافيكي داراي يك تراشه كوچك مي باشند. اين تراشه به قسمت هاي ديگر كارت نحوه انجام عمليات را اعمال خواهد كرد. اين قسمت مسئوليت تست كارت گرافيك يعني عمليات ورودي و خروجي را نيز بر عهده دارد.
:Computer (bus)Conneetor اين نوع پورت امكان اتصال كارت بر حافظه را فراهم مي آورد و داراي سرعت بيشتري مي باشد. بيشتر اين گذرگاه ها از نوع AGP مي باشد.
پردازنده گرافيكي: همانطور كه از نام آن پيداست مغز كارت گرافيك مي باشد و مي تواند در سه حالت پيكربندي كارت گرافيكي را انجام دهد.
استانداردهاي كارت گرافيك
اولين كارت گرافيك در سال ۱۹۸۱ توسط شركت IBM به بازار عرضه گرديد. اين نوع كارت به صورت تك رنگ و با نام اختصاري MDAS ارائه گرديد. رنگ نوشته در اين حالت سفيد يا سبز و زمينه سياه بود. صفحات نمايشگري كه از اين كارت ها استفاده مي كردند ، متني بودند. سپس كارت هاي چهار رنگ HGC در بازار عرضه گرديدند.
بعد از آن كارت هاي هشت رنگ CGA و كارت هاي شانزده رنگ EGA توليد شدند. شركت IBM در سال ۱۹۷۸ كارت VGA را توليد كرد. اين نوع كارت ها ۲۵۶ رنگ را نشان مي دادند و وضوح آنها ۴۰۰* ۷۲۰ بود. سپس كارت هاي SVGA عرضه شدند. اين نوع كارت ۱۶/۸ ميليون رنگ با وضوح ۱۰۲۴* ۱۲۸۰ بود. هر چه تعداد رنگ و وضوح تصوير افزايش يابد كارت گرافيك بهتر خواهد بود. كارت هاي گرافيكي به راحتي به سيستم متصل مي شوند. كارت هاي جديد از طريق پورت AGP و كارت هاي قديمي از طريق اسلات هاي ISA و يا PCI بر سيستم متصل مي شدند.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش سخت افزار (قسمت سوم)

حافظه

با آن كه واژه حافظه را مي توان براي هر نوع وسيله ذخيره سازي به كار برد، اما بيشتر براي مشخص نمودن حافظه هاي سريع با قابليت ذخيره سازي موقت استفاده مي شود. زماني كه پردازنده مجبور باشد براي بازيابي اطلاعات به طور دائم از هارد استفاده نمايد طبيعتاً سرعت عمليات آن كند خواهد شد.
به طوركل از حافظه هاي متعددي به منظور نگهداري موقت اطلاعات استفاده مي شود. زماني كه در حافظه هاي دائمي مانند هارد اطلاعاتي موجود باشد كه پردازنده بخواهد از آنها استفاده نمايد بايد اطلاعات فوق از طريق حافظه RAM در اختيار پردازنده قرار گيرد و سپس اطلاعات مورد نياز خود را در حافظه Cache و دستور العمل هاي خاص عملياتي را در ريجيسترها ذخيره كند. همان طور كه مي دانيد تمام عناصر سخت افزاري و نرم افزاري با يكديگر كار مي كنند و از زماني كه سيستم روشن مي شود و تا زماني كه خاموش مي شود، پردازنده به صورت دائم و پيوسته از حافظه استفاده مي كند.
حافظه رايانه بر اساس نوع آن از تعدادي خازن و ترانزيستور كه در چند آي سي(IC) قرار گرفته، تشكيل شده است. براي ذخيره اطلاعات در حافظه، بعضي از ترانزيستورها در حالت قطع و برخي در حالت وصل قرار مي گيرند. خازن ها نيز در حالت شارژ و دشارژ قرار مي گيرند. در رايانه از چندين نوع حافظه استفاده مي شود:
*Random Access Memory- RAM اين نوع حافظه براي ذخيره سازي موقت اطلاعات رايانه در حالت كار با سيستم به كار مي رود.
* Read Only Memory ROM اين نوع حافظه، حافظه دائم است و از آن براي ذخيره سازي اطلاعات مهم استفاده مي شود.
* Caching نوعي حافظه است كه براي ذخيره اطلاعاتي كه داراي فركانس بازيابي بالا مي باشند استفاده مي شود.
* Basc Input/ Output System- BIOS اين حافظه يك نوع حافظه ROM مي باشد كه از اطلاعات آن جهت هر بار راه اندازي سيستم استفاده مي شود.
* Virtual Mem اين حافظه در زمان نياز عمليات جايگزيني را در حافظه RAM انجام مي دهد. در واقع فضايي بر روي هارديسك مي باشد كه از آن براي ذخيره سازي موقت اطلاعات استفاده مي شود.

حافظه RAM (خواندني و نوشتني)
همان طور كه مي دانيد اطلاعات موقت رايانه با خاموش شدن سيستم كاملاً پاك مي شود. به اين صورت كه اگر برنامه يا داده اي به رايانه داده باشيد و به هر علتي برق رايانه قطع شود، پس از روشن شدن دوباره رايانه بايد برنامه و يا اطلاعات را دوباره وارد كنيد. پردازنده اطلاعات مورد نياز خود را از حافظه رم دريافت مي كند و عمليات لازم را انجام داده و سپس نتايج را در رم ذخيره مي كند.
بنابر اين اين نوع حافظه خواندني و نوشتني است. هنگامي كه رايانه را روشن مي كنيد حافظه اصلي كنترل و تست مي شود. مقدار حجم تست شده روي صفحه نمايش مشاهده مي شود.
حافظه رم به دو نوع تقسيم مي شود: DRAM (رم پويا يا ديناميك) و SRAM (رم استاتيك)
حافظه دي رم جهت ذخيره اطلاعات خود از خازن استفاده مي كند. خازن در حالت شارژ معادل يك است و در حالت دشارژ معادل صفر است. اين حافظه بايد به طور مداوم تغذيه الكتريكي شود تا بارهاي مثبت و منفي را از دست ندهد. در اين حالت در فاصله زماني متناوب عمليات بازنويسي و تجديد اطلاعات صورت مي پذيرد.
دو نوع مدار بازنويسي وجود دارد: ۱۰بيتي كه به آن بازنويسي ۱k مي گويند و ۱۱ بيتي كه به آن بازنويسي ۲k گويند.
حافظه ROM
اين نوع حافظه در زمان خاموش شدن رايانه داده هايش را از دست نمي دهد. تعدادي از حافظه مانند ROM و حافظه فلش كارتهاي هوشمند در اين گروه قرار مي گيرد.
سرعت حافظه
سرعت تراشه هاي رم با مدت زمان لازم براي دسترسي به يك بيت از اطلاعات سنجيده مي شود. اين واحد با سرعت نانو ثانيه اندازه گيري مي شود. توجه داشته باشيد كه سرعت حافظه هاي دي رم را با سرعت ساعت اندازه گيري مي كنند. سرعت تراشه هاي حافظه به طور عادي در محدوده ۵۰ تا ۱۲۰ نانوثانيه است. هر چه عدد بيان شده براي سرعت كم تر باشد حافظه سريع تر است. اين نوع حافظه ها از نظر سخت افزاري به گروه هاي زير تقسيم مي شوند:
انواع حافظه
حافظه SRAM حافظه اي با دستيابي تصادفي ايستا مي باشد كه در آغاز براي Cache استفاده مي شد. اين حافظه از چندين ترانزيستور براي هر يك از سلول هاي حافظه خود استفاده مي نمايد. اين نوع حافظه قادر نيست مانند DRAM اطلاعات را به طور پيوسته بازخواني نمايد. هر يك از سلول هاي حافظه مادامي كه منبع تأمين انرژي آنها فعال باشد داده هاي خود را ذخيره خواهد نمود. سرعت اين نوع حافظه ها بسيار بالا مي باشد.
چه ميزان حافظه مورد نياز است؟
ميزان حافظه مورد نياز بر اساس كاربردهاي متفاوت گوناگون مي باشد. براي استفاده از برنامه هاي خاص، نرم افزارهاي طراحي و انيميشن سه بعدي برنامه هاي سرگرم كننده و دستيابي به اينترنت هر يك نياز به حافظه خاصي دارد.
در واقع افزايش حافظه به نوع استفاده از رايانه مربوط مي گردد. به طور مثال سيستم عامل ويندوز ۹۵ و يا ۹۸ حداقل به ۳۲ مگابايت حافظه نياز دارد. سيستم عامل ويندوز ۲۰۰۰ حداقل به ۶۴ مگابايت، سيستم عامل لينوكس حداقل به ۴ مگابايت، سيستم عامل اپل به ۱۶ مگابايت و ويندوز XP به ۶۴ مگابايت حافظه نياز دارد.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش سخت افزار (قسمت دوم)

منبع تغذيه Power Supply
منبع تغذيه، يك دستگاه الكتريكي است كه مسئول تأمين و تنظيم جريان الكتريكي در رايانه مي باشد. اين قطعه به صورت جعبه اي بزرگ و مستقل در جعبه رايانه قرار دارد و بيشتر خرابي ها را در رايانه به وجود مي آورد.
كار منبع تغذيه اين است كه ولتاژ متناوب (اي سي، Alternate Current) را تبديل به ولتاژ مستقيم (دي سي، Direct Current) مي كند.


انواع منبع تغذيه
منبع تغذيه داراي ابعاد و شكل هاي مختلفي مي باشند، كه بايد با جعبه و مادربرد نصب شده در داخل جعبه رايانه همخواني و سازگاري داشته باشد. بنابراين، اين سه قطعه بايد از يك نوع باشند. انواع اين اجزاء عبارتند از:
۱- XT
۲- AT desk خوابيده يا روميزي
۳-AT tower برجي يا ايستاده
۴- Baby AT
۵- Rectifierباريك، نقلي
۶- ATX
زماني كه رايانه XT توسط شركت آي بي ام به بازار عرضه شد منبع تغذيه آن شبيه منبع تغذيه هاي قبلي بود، درصورتي كه توان خروجي آنها دو برابر قبلي ها بود. پس از آن زماني كه آي بي ام رايانه AT را ساخت از يك منبع تغذيه بزرگتر براي آن استفاده نمود كه داراي اشكال مختلفي بود. از اين نوع منبع تغذيه استقبال زيادي شد تا جايي كه هنوز نيز در سيستم هاي امروزي از آن استفاده مي شود.
نوع برجي يا ايستاده سيستم هاي AT مشابه سيستم هاي خوابيدهAT است. مشخصات منبع تغذيه و مادربرد در سيستم هاي روميزي با مشخصات منبع تغذيه و مادربرد در سيستم هاي برجي فرقي ندارد. تنها فرق آنها كليد هاي برق در مكانهاي متفاوت مي باشد. نوع ديگري از AT وجود دارد كه كوچكتر از نوع ايستاده مي باشد و منبع تغذيه آن نيز كوچك مي باشد، كه بچه اي تي نام دارد. منبع تغذيه جعبه هاي نقلي نيز از نظر مشخصات ظاهري با ساير منبع تغذيه ها تفاوت دارند. در اين نوع جعبه ها مادربردها داراي استاندارد مشخصي نيستند، اما منبع تغذيه آنها داراي استانداردهاي مشخصي است و قابل تعويض نيز مي باشد.
منبع تغذيه ATX مانند منبع تغذيه نقلي مي باشد، بنابراين، اين دو قابل جابجايي مي باشند. نوع منبع تغذيه ATX داراي مشخصات و مزاياي زير مي باشد:
۱- سيگنال هاي (a) روشن بودن - Power on و سيگنال هاي (b) توقفStandby (Soft Power) ۵ V در اين نوع منبع تغذيه وجود دارد.
۲- امكان حذف گرماگير (Heat Sink) از روي پردازنده در اين نوع وجود دارد.
۳- مادربردها در اين نوع حاوي قطعاتي به نام تنظيم گر (Regulator) جهت توليد ولتاژ ۳/۳ ولتي نمي باشند به اين علت كه رابط منبع تغذيه به مادربرد ،خود داراي ولتاژ ۳/۳ ولت است.
۴- تهويه به سمت داخل منبع تغذيه صورت مي گيرد تا مادربرد خنك شود. اين كار خود باعث خنك شدن قطعات داخلي و تميز شدن سطح قطعات داخلي مي گردد.
۵- فيش اتصال منبع تغذيه مادربرد۲۰ پايه اي است و امكان اتصال برعكس آن وجود ندارد.
منبع تغذيه داراي ولتاژهاي گوناگون با توان هاي مختلف مي باشند مانند:
۱- ولتاژ ۵+ ولت: اين نوع ولتاژ توسط تمام مادربردها، مدارها و وسايل جانبي رايانه مورد استفاده قرار مي گيرد و رنگ سيم هاي آنها قرمز مي باشد.
۲- ولتاژ ۱۲+ ولت: موتور هاردديسك و وسايل مشابه با آن از اين ولتاژ استفاده مي كنند كه در مادربردهاي جديدتر ديگر آن را به كار نمي برند. مدارهاي درگاه هاي سريال نيز از اين ولتاژ استفاده مي كنند. سيم آن نيز معمولاً زرد رنگ است و گاهي اوقات به رنگ قرمز نيز ديده مي شود.
۳- ولتاژ هاي ۵- و ۱۲- ولت: اين دو ولتاژ در رايانه هاي قديمي وجود داشت، اما اكنون در منبع تغذيه ها نصب مي شوند. اين دو داراي جرياني كمتر از يك آمپر هستند.
۴- ولتاژ ۳/۳+ ولت: پردازنده هاي جديد از ولتاژ ۳/۳ ولت و يا كمتر استفاده مي كنند، در صورتي كه پردازنده هاي قديمي از ولتاژ ۵+ استفاده مي كردند. در پردازنده هاي جديد ولتاژ مورد نياز پردازنده مستقيماً توليد مي شود و بنابراين در هزينه مصرف انرژي صرفه جويي مي شود و از حرارت نيز كاسته مي شود.
۵- سيگنال هاي صحت ولتاژ (قدرت مطلوب): پس از روشن شدن سيستم، منبع تغذيه به مقداري زمان احتياج دارد تا به سطح ولتاژ مفيد و مطلوب برسد و اگر سيستم شروع به كار كند و منبع تغذيه بعد از آن به كار افتد اتفاقات بدي رخ خواهد داد.
براي اينكه رايانه قبل از آمادگي منبع تغذيه روشن نگردد سيگنالي به نام (Power good) درستي ولتاژ و يا قدرت مطلوب به مادربرد ارسال مي شود.
تا قبل از رسيدن آن مادربرد كاري انجام نمي دهد و در صورتي كه مشكلي در برق به وجود آيد و جرقه اي توليد شود منبع تغذيه اين سيگنال را قطع مي كند و مادربرد كار نخواهد كرد.
۶- سيگنال روشن بودن: در منبع تغذيه هاي جديد تابعي تعريف شده است كه به وسيله نرم افزارها مي توان منبع تغذيه را كنترل نمود. اين سيگنال با عنوان روشن بودن و يا تأمين قدرت (Power On) مادربرد را كنترل مي كند و باعث روشن شدن منبع تغذيه مي شود.
۷- سيگنال ۵+ ولتي توقف Standby ۵ V : اين ولتاژ در حالت خاموش بودن رايانه وجود دارد، اين سيگنال به صورت نرم افزاري در حالت خاموش بودن رايانه آن را روشن مي كند.
اجزاء سازنده منبع تغذيه
۱- مبدل: كه ولتاژ را تغيير مي دهد.
۲- يك سو كننده: جريان متناوب را به جريان مستقيم تبديل مي كند.
۳- صافي يا پالايشگر: امواج را مي گيرد.
منبع تغذيه قبل از روشن شدن رايانه چند آزمايش انجام مي دهد، سپس در صورت صحيح بودن سيستم سيگنال را به مادربرد مي رساند. اين حالت حفظ مي شود و در صورتي كه به هر علتي از بين برود دستگاه ريست مي شود.
منبع تغذيه به دو صورت خطي و كليدي طراحي مي شود كه نوع خطي ترانس هاي بزرگتر دارند و نوع كليدي از نظر اندازه و وزن و انرژي بهتر از خطي مي باشند. منبع تغذيه هاي خوب يك مقاومت دارند كه از خراب شدن آن جلوگيري مي كند.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش سخت افزار (قسمت اول)

آيا تا به حال برايتان پيش آمده است كه كار نسبتاً ضروري با سيستم خود داشته باشيد و به محض زدن دكمه Power ببينيد كه دستگاه روشن نمي شود و آيا تا به حال برايتان پيش آمده است كه دستگاهتان با فاصله زماني كوتاهي هنگ كند و يا صدا و يا احياناً دودي از آن خارج شود.

در اين بخش در نظر داريم به بررسي قسمت هاي مختلف رايانه بپردازيم و در آينده به تفصيل در مورد هر يك توضيح دهيم. تا آشنايي جزيي و مؤثري با هر يك از قسمت ها پيدا كنيم و پاره اي از مشكلات رايانه خود را بهتر شناسايي نموده و در صدد رفع آن برآييم.

قسمت هاي اصلي يك رايانه:
CPU- يا پردازنده: اين قطعه به عنوان مغز رايانه ناميده مي شود و مسئوليت كنترل تمام محاسبات، عمليات و قسمت هاي مختلف را بر عهده دارد.
-حافظه: حافظه رايانه براي ذخيره اطلاعات به كار مي رود. حافظه با ريزپردازنده در ارتباط مي باشد، بنابر اين از سرعت بالايي برخوردار است. در رايانه از چندين نوع حافظه استفاده مي شود. (Virtual- Caching- BIOS- ROM- RAM)
- منبع تغذيه يا Power Supply :اين قسمت از رايانه جريان الكتريكي مورد نياز در رايانه را تنظيم نموده و مقدار آن راتأمين مي كند.
-هارديسك: يك حافظه با ظرفيت بالا و دائم مي باشد كه اطلاعات و برنامه ها را دربرمي گيرد.
-برد اصلي يا Mother Board :برد اصلي رايانه است كه تمام قطعات بر روي آن نصب مي شوند. پردازشگر و حافظه به طور مستقيم بر روي برد اصلي نصب خواهند شد. ولي ممكن است بعضي از قطعات به صورت غيرمستقيم به برد وصل شوند. مانند كارت صدا كه مي تواند به صورت يك برد مجزا باشد و از طريق اسلات به برد اصلي متصل است.
-كارت صدا يا Sound Card :كارت صدا سينگال هاي آنالوگ صوتي را به اطلاعات ديجيتال و برعكس تبديل مي كند و آنها را ضبط و پخش مي كند.
-كارت گرافيكي يا :Graphic Cards اطلاعات را به گونه اي تبديل مي كند كه قابل نمايش بر روي مانيتور باشد.
-كنترل كننده Integrated Drive Electronics (IDE) :اين قطعه اينترفيس اوليه براي CD ROM، فلاپي ديسك و هارد مي باشد.
- اينترفيس :(SCSI) Small Computer براي اضافه نمودن دستگاه هاي اضافي مانند هارد و اسكنر مي باشد.
- گذرگاه Interconnect PeriPheral Component (PCI) :اين قطعه رايج ترين شيوه جهت اتصال يك عنصر ديگر به رايانه است كارت هاي PCI از طريق اسلات ها به برد اصلي متصل است.
- پورت Accelerated Graphics Port (AGP) :اين قطعه براي اتصال سرعت بالا از كارت گرافيكي به رايانه است.

ورودي ها و خروجي ها
- مانيتور Monitor)): جهت نمايش اطلاعات رايانه به كار مي رود. نمايش تصاوير از تركيب سه رنگ قرمز، سبز و آبي بوجود مي آيد.
- صفحه كليد Key Board) ):براي ورود اطلاعات به كار مي رود.
- ماوس Mouse)) :بهترين وسيله جهت نشان دادن و انتخاب نمودن گزينه ها و ايجاد ارتباط كاربر با رايانه مي باشد.
-اسپيكرها: جهت پخش صدا به كار مي روند.
- ابزارهاي قابل حمل جهت ذخيره سازي Removable Storage) :(با استفاده از اين ابزارها مي توان اطلاعات را به رايانه اضافه نمود و يا آنها را ذخيره كرده و به محل ديگر برد.
Flash Memory- يكنوع حافظه است (EEPROM) كه امكان ذخيره سازي دائم را به وجود مي آورد. مانند كارت هاي PCMCIA كه داراي سرعت بالايي مي باشند.
- فلاپي ديسك Floppy Disk)) جهت ذخيره اطلاعات بكار مي رود و حجم آن ۴۴/۱ مگابايت است.
CD- ROM- ديسك هاي فشرده رايج هستند كه حجم آنها از ۶۵۰ مگا بايت به بالاست و براي ذخيره و جابه جايي اطلاعات مي باشد.
(Digital Versatile Disc) DVD- ROM- اين نوع رسانه مانند CD مي باشد كه با اين تفاوت كه داراي حجم بسيار بالا و كيفيت فوق العاده باشد.
نكته: البته رسانه هاي ديگري نيز مانند Optical Drive، ديسك هاي بزرگ معروف به درايوB و Tape Backup و ساير موارد نيز وجود داشته اند كه در حال حاضر با آمدن CD و DVD و رسانه اي بسيار حرفه اي تر غير قابل استفاده شده اند.

انواع پورت ها
- موازي Parallel) ):اين نوع اتصال عموماً براي چاپگرها به كار مي رود.
- سريال Seriall)): اين نوع پورت هاي جهت اتصال دستگاه هايي مانند مودم خارج يه كار مي رود.
- پورت :(Universal Serial BUS) USB اين نوع اتصال نيز براي اتصال دستگاههاي مانند اسكنر و يا دوربين هاي ديجيتالي و يا وب ا ستفاده مي شود.
اتصالات مربوط به شبكه و اينترنت
- مودم هاي كابلي Modem Cable) ):براي ارتباط با اينترنت از طريق سيستم تلويزيون به كار مي رود.
- مودم هاي:(vdsl) Very high bit-rate DSL در اين نوع ارتباط از فيبر نوري استفاده مي شود.
-مودم هاي :(DSL) Digital Subscriber Line يك نوع ارتباط با سرعت بالا از طريق خطوط تلفن برقرار مي شود.

اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش مديريت كامل منوي Boot در ويندوز XP

در حال حاضر بسياري از كاربران كامپيوتر از دو ويندوز بر روي سيستم خود استفاده ميكنند. براي مثال دو ويندوز 98 ( به عنوان سيستم عامل Base ) و ويندوز XP به عنوان سيستم عامل دوم. همان طور كه ميدانيد بعد از نصب ويندوز XP روي ويندوز 98 ( به عنوان سيستم عامل دوم ) ، ويندوز XP يك صفحه انتخاب نوع سيستم عامل ورودي در ابتداي راه اندازي سيستم به وجود مي آورد كه كاربر ميتواند توسط آن سيستم عامل دلخواهش را انتخاب كند.
اين منوي انتخاب Boot شرايطي دارد كه كاربر بايد به آنها توجه كند. براي مثال در حالت پيش فرض ويندوز XP به عنوان سيستم عامل اول ( انتخاب اول ) در منوي بوت ظاهر ميشود و شما براي تغيير انتخاب 30 ثانيه بيشتر فرصت نداريد. در اين آموزش ميخواهم نحوه مديريت دلخواه منوي Boot را به شما آموزش دهم. و اما آموزش :
براي مديريت منوي بوت ويندوز ابتدا وارد ويندوز XP شويد.
سپس روي آيكن My Computer در Desktop راست كليك كرده و گزينه Properties را انتخاب كنيد.
در صفحه System Properties وارد قسمت Advanced شويد.
در اين قسمت روي دكمه Settings مربوط به زير مجموعه Startup and Recovery كليك كنيد.
صفحه Startup and Recovery مربوط به تنظيمات بوت است كه تك تك موارد اين صفحه را برايتان شرح ميدهم :
قسمت System startup :
در ليست كشويي موجود در زير Default operating system شما ميتوانيد سيستم عامل انتخابي پيش فرض را تغيير دهيد.
قسمت Time to display list of operating system مربوط به تغيير مدت زمان نمايش صفحه انتخاب بوت است( در واقع تغيير مدت زمان فرصت شما براي انتخاب ويندوز ). شما ميتوانيد با تغيير زمان موجود در Box جلوي اين عبارت كه بر حسب ثانيه است اين زمان را تغيير دهيد. توجه داشته باشيد كه اگر تيك كنار عبارت اين گزينه را برداريد ديگر منوي انتخاب بوت نمايش داده نخواهد شد و سيستم به صورت اتوماتيك وارد سيستم عامل پيش فرض انتخابي ميشود.
قسمت Time to display recovery options when needed مربوط به تغيير مدت زمان نمايش صفحه Recovery است كه كاربر در مواقع ضروري به آن نياز پيدا ميكند. در اين مورد نيز ميتوان درست مانند قسمت قبل عمل كرد. در اين مورد نيز بايد توجه بالا را رعايت كنيد. ضمنا شما ميتوانيد با فشردن كليد F6 در صفحه كيبورد به صفحه Recovery دسترسي پيدا كنيد ( اين دكمه ممكن است در بعضي از سيستم ها متفاوت باشد ).
اگر شما كاربر حرفه اي هستيد ميتوانيد تمام اين كارها را ( البته با جزئيات بيشتر ) با فشردن دكمه Edit در اين قسمت انجام دهيد. با فشردن اين دكمه فايل Boot.Ini توسط برنامه Notepad باز ميشود و شما ميتوانيد آن را به صورت دستي ( Manual ) ويرايش كنيد.
قسمت System failure :
اين قسمت همان طور كه از نامش پيداست مربوط به شكستهاي سيستمي با همان مشكلات Crash در ويندوز است. شما ميتوانيد اين قسمت را به شرح زير مديريت كنيد :
Write an event to the system log : با فعال بودن اين قسمت تمامي اتفاقات و رويدادهاي سيستمي كه شامل Crash ها و ... ميشود ، در يك فايل سيستمي ذخيره ميشود تا در مواقع نياز به كاربر در ريشه يابي مشكل كمك كند.
Send an administrative alert : با فعال بودن اين گزينه در مواقع بروز مشكل يك پيغام هشدار اجرايي براي كاربر ارسال ميشود تا او را مطلع كند ( در واقع اين پيغام را در قسمت انبار پيغامهاي خطا ذخيره ميكند ).
Automatically restart : با فعال بودن اين گزينه بعد از بروز هر مشكل سيستمي جدي و نمايش پيغام خطا سيستم به صورت اتوماتيك Restart ميشود تا از بروز آسيبهاي جدي تر به سيستم جلوگيري شود.
قسمت Write debugging information :
اين قسمت مربوط به تنظيمات فايلهاي كمكي و به صورت ذخيره موقت ميباشد. از طريق ليست كشويي زير آن شما ميتوانيد نحوه ذخيره فايلهاي كمكي ذخيره موقت را معين كنيد. به ترتيب زير :
None : هيچ اطلاعاتي در فايل ذخيره نخواهد شد.
Small memory dump : ذخيره اطلاعات موقت به صورت بسيار جزئي و مختصر در يك فايل Dump .
Kernel memory dump : ذخيره اطلاعات موقت در حافظه موقت Kernel . در واقع نظارت جزئي تر روي قسمت Kernel يا هسته سيستم عامل و ثبت اطلاعات ضروري در هنگام بروز مشكل آن.
Complete memory dump : ذخيره اطلاعات ضروري به صورت كامل در يك فايل ذخيره موقت يا به عبارت بهنر ذخيره تمام جزئيات مشكل ( چه Kernel و ... ) در يك فايل Dump . اگر اين گزينه را انتخاب كنيد عبارت Overwrite any existing file در زير آن فعال ميشود كه فعال بودن آن به معني اين است كه فايلهاي Dump موجود بازنويسي خواهند شد.
قسمت Small dump directory نيز محل ذخيره فايلهاي ذخيره موقت را نمايش ميدهد ( البته در حالت انتخاب گزينه Small memory dump . اگر شما حالت Kernel را انتخاب كنيد فقط مسير يك فايل نمايش داده خواهد شد ( شما ميتوانيد نام و مسير اين فايلها را به دلخواه تغيير دهيد ).
پيشنهاد من به شما ( اگر كاربر حرفه اي نيستيد ، همان انتخاب Small memory dump است.
به ابن ترتيب شما ميتوانيد كليه موارد مربوط به تنظيمات Boot و ... را مديريت كنيد.
اميدوارم از اين آموزش استفاده كامل را ببريد.
موفق باشيد.


اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش كار با ويندوز Xp (بخش دوم)
نصب ويندوز xp بصورت خودكار و سريع

همانطوري كه ميدانيد هنگامي كه قصد نصب ويندوز را داشته باشيد (Clean Install) در حين نصب لازم است سوالاتي پيرامون نام كامپيوتر ، نوع رزولوشن ، كلمه عبور Admin ، شماره سريال ويندوز و ... را پاسخ دهيد. اين مساله باعث ميشود كه شما دقايقي طولاني را كنار سيستم باشيد تا نصب ويندوز به مراحل نهايي نزديك شود. اين مساله اگر لازم باشد روزانه تعدا زيادي ويندوز نصب نماييد بيشتر نمايان ميشود. با استفاده از ابزاري كه در سي دي ويندوز xp در فولدر support قرار داده شده ، آن هم در يك فايل Cab !!! براحتي نسبت به نصب خودكار ويندوز اقدام نماييد.

حال روش كار
1- در سي دي ويندوز xp به مسير زير مراجعه نماييد : Support\tools\
2- فايل deploy.cab را بر روي يكي از درايوهاي هارد كپي نماييد. سپس آنرا باز كرده (از طريق برنامه zip magic يا winzip يا در خود ويندوز xp اگر بر روي فايل كليك كنيد باز ميشود ) و فايل setupmgr.exe را از درون اين فايل cab كپي كرده و درون يك درايو از هارد كپي كنيد
3- بر روي setupmgr.exe كليك كنيد. پنجره اي باز ميشود. آنرا next كنيد. سپس گزينه زير را انتخاب كرده و next كنيد : Create a new
4-مطمئن شويد كه گزينه windows unattended installation علامت زده شده باشد سپس next كنيد.
5- در اين صفحه نوع ويندوز خود را انتخاب نماييد در اينجا ويندوز xp پروفشيونال را انتخاب ميكنيم. سپس next ميكنيم.
6- گزينه Fully automated را علامت بزنيد و next كنيد.
7- در اينجا صفحه Distribution Folder نمايش داده ميشود. در اين صفحه به شما اجازه داده ميشود كه تعيين نماييد كه آيا ويزارد يك پوشه توزيعي را بر روي كامپيوترتان بسازد يا پوشه توزيعي را بر روي درايو شبكه اي كه شامل سورس فايلهاي ويندوز ميباشد ايجاد نمايد. نكته ! ساخت يك پوشه توزيعي نه تنها به شما اجازه نصب ويندوز بدون استفاده از cd را ميدهد بلكه اجازه افزودن فايلهاي اضافي (همانند درايورهاي قطعات) براي انجام يك نصب سفارشي را ميدهد. اگر قصد انجام نصب خودكار را به دفعات زياد داريد و درايور يا پوشه مناسب را در اختيار داريد ميتوانيد از اين گزينه استفاده كنيد. ما در اين آموزش گزينه زير را انتخاب كرده سپس next ميكنيم : No, this answer file will be used to install from a CD
8- در اين صفحه گزينه مربوط به I Accept … را علامت زده و next ميكنيم.
9- حال شما صفحه اي را مشاهده ميكنيد كه با كمي دقت متوجه ميشويد گزينه هايي درون اين صفحه وجود دارند كه شما در حين نصب ويندوز با آن برخورد ميكنيد. شروع به تكميل گزينه ها به دلخواه خود كنيد.
10- بعد از اتمام كار گزينه finish را بفشاريد. در اين قسمت مسيري براي ذخيره تنظيماتي كه انجام داده ايد در قالب يك فايل پرسيده ميشود. شما ميبايستي نام فايل را كه به صورت UNATTEND.TXT انتخاب شده به WINNT.SIF تغيير دهيد و يك نسخه بر روي يك فلاپي ذخيره نماييد. 11- از منوي FILE گزينه EXIT را انتخاب نماييد.
12- اكنون شما فايل اصلي را ساخته ايد. فايل براي انجام عمليات نصب آماده ميباشد اما ممكن است قبل از شروع عمليات مايل باشيد كه نگاهي به محتويات فايل بيندازيد. (ممكن است بخواهيد پارامترهاي اضافه تري را نيز به فايل بيفزاييد. در صورت امكان با بخش HELP برنامه SETUP MANAGER مشورتهاي لازم را انجام دهيد.) براي اين كار فايل ساخته شده را در برنامه NOTEPAD باز نماييد. شما ميتوانيد خطوط ديگري را نيز برحسب نياز براي فعاليتهاي ديگر مثل تعيين پارتيشن نصب ديسك سخت يا تبديل سيستم فايل به NTFS معين نماييد. جزئيات مربوط به چگونگي انجام اين كارها را ميتوانيد در داخل فايلهاي كمكي موجود در داخل Deploy.CAB مشاهده نماييد. اگر در داخل فايل هرگونه تغييري را اعمال كرديد ، فايل را ذخيره كرده و آنرا ببنديد
13- فايل را بر روي فلاپي ديسك كپي نمايد. سپس كامپيوتر را از طريق سي دي راه اندازي كرده و فلاپي را در داخل درايو فلاپي قرار دهيد. ويندوز به صورت خودكار تنظيمات معين شده را مورد استفاده قرار ميدهد.


اگه خوشتون اومد نظر بدید

آموزش كار با ويندوز XP (بخش اول)
قسمت دوم

به نظر میرسد که حالا شما محيط ويندوز را مطابق سليقه خودتان درست کرده ايد اما باز هم چند نکته اي باقي است:
آيا از وضوح تصوير خود راضي هستيد؟ آيا نرخ تازه سازي تصوير(refresh rate) شما مناسب است ؟ آيا اندازه font ها، منوها و Icon ها همانطور است که مي خواهيد؟
اگر که شما مايل به تغيير در موارد بالا هم هستيد باز هم با ما همراه باشيد.
شما براي تغيير وضوح تصوير خود بايد بر روي محلي از Desktop راست کليک کرده و سپس در منويي که باز مي شود بر روي Properties کليک کرده تا پنجره Display Properties باز شود در اينجا شما بايد وارد قسمتSetting شده و در آنجا با تنظيم Resolution وضوح تصوير مورد نظر خود را انتخاب کنيد و سپس بر روي دکمه Apply کليک کرده تا تغييرات شما اعمال شود حال اگر مي خواهيد مقدار Refresh rate را تغيير دهيد بايد در همان صفحه بر روي دکمه Advanced کليک کنيد . حال در پنجره باز شده بايد به قسمت مربوط به Monitor رفته از منوي باز شدني موجود Refresh rate مورد نظر خود را انتخاب کنيد البته قبل از انجام اين کار به شما توصيه مي کنيم که گزينه Monitor cannot display Hide modes that this موجود در همان صفحه را انتخاب کنيد تا فقط Refresh rate هایی را که مجاز به استفاده هستيد را به شما نمايش دهد تا دچار اشکال در تصوير نشويد.
در اينجا به نظر میرسد که يک چيزي جا افتاده و آن اين است که اصلاً خود Refresh rate چيست و چه کاري انجام مي دهد:
Refresh rate که معادل فارسي آن نرخ تازه سازي است يک عددي است که بر مبناي هرتز (Hz) مطرح مي گردد و در هر ثانیه به دفعات عدد انتخابی شما پکسلهای صفحه نمایش را باز سازی می کند تا از لرزش صفحه نمایش جلوگیری کند.
در اينجا مي رسيم به مبحث Font ها و منوها و Icon ها و اندازه هاي آنها البته قبل ازگفتن اين مطلب لازم است که يک اشاره کوچکي به نحوه نصب Font ها بکنيم. اگر شما Font هايي داريد و مي خواهيد که بتوانيد از آنها استفاده کنيد خيلي راحت مي توانيد آنها را در داخل پوشه Font موجود در Windows کپي کنيد معمولاً پوشه ويندوز هم در همان درايوي قرار دارد که ويندوز خود را نصب کرده ايد ولي اگر شما چند تا ويندوز داريد و يا به هر دليلي از آدرس درايو ويندوز XP خود بي خبر هستيد مي توانيد از Run ( که از طريق منوي Start قبل دسترسي است) تايپ کنيد windir%/fonts% و سپس بر روي Ok کليک کنيد حال شما وارد پوشه Fonts مربوط به ويندوز XP شده ايد ( اگر شما دستور windir%%را در هر ويندوزي درRun تايپ کنيد شما را وارد پوشه همان ويندوزي که در آن هستيد مي کند.)
حال برگرديم به بحث اصلی:
شما براي تغيير در اندازه و نوع هر Font و Icon بايد در پنجره Display Properties وارد قسمت Appearance شويد و سپس در آنجا بر روی Advanced کلیک کنید حال در پنجره باز شده میتوانید از منوی پایین آمدنی Item مواردی را که می خواهید در آن تغییر دهید را انتخاب کنید و سپس تغییرات مورد نظر خود را اعمال کنید.
در اینجا هم به نظر میرسد که یک چیزی جا افتاده و آن خود پنجره appearance است.
شاید شما هم جزو آن دسته از افراد هستید که طرفدار محیط ویندوز های قبل از XP (به اصطلاح classic) هستند باشید اگر اینطور است پس در پنجره appearance از منوی پایین آمدنی Windows and buttons گزینه Windows classic style را انتخاب کنید.
در قسمت color scheme میتوانید رنگبندی کلی ویندوز را تغییر دهید.
شما همچنین میتوانید بر روی کلید effect کلیک کرده و در پنجره ای که باز میشود یکسری تغییرات جزیی بر روی منوها و icon ها اعمال کنید البته گزینه show window content while dragging مربوط به این میشود که در هنگامی که شما پنجره ای را بر روی صفحه حرکت میدهید محتویات آن نمایش داده شود یا نه.
مسلم است که بعضی وقتها ممکن است که فراموش کنیم که کامپیوتر خود را خاموش کنیم. اگر چنین شد چه اتفاقی رخ خواهد داد:
هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد اگر که تنضیمات مربوط به Power option درست باشد.
شما میتوانید در قسمت Screen Saver (واقع شده در پنجره Display Properties ) با کلیک بر روی Power وارد قسمت Power option شوید حال که وارد این قسمت شده اید به توضیح آن می پردازیم:

Power Schemes : در اینجا می توانیم تعیین کنیم که بعد از چه مدت که از کامپیوترمان استفاده نکردیم کامپیوتر وارد حالت standby شود و یا همچنین بعد از چه مدت monitor و hard disk کامپیوترمان خاموش شود

Advanced : در اینجا می توانیم تعیین کنیم هنگامیکه کلید Power روی Case را فشار میدهیم چه عملی انجام شود.

Hibernate : وقتی که شما این ویژگی را فعال میکنید میتوانید در قسمت Power Scheme برایش زمانی تعیین کنید مثلا بعد از 60 دقیقه کامپیوتر وارد hibernate شود حال چه اتفاقی رخ میدهد:
بعد از گذشت 60 دقیقه که با کامپیوتر کاری انجام ندادید تمامی اطلاعات موجود در حافظه (اعم از کارهای Save نشده و تمامی پنجره های باز Windows) بر روی Hard disk کامپیوترتان ذخیره مشود و سپس کامپیوتر خاموش میشود حال هر وقت که کامپیوترتان را روشن کنید تمام کارهای شما باز خواهد گشت (انگار که کامپیوتر خاموش نشده است)
در اینجا این مورد را هم باید ذکر کرد که برای استفاده از Hibernate باید به اندازه مقدار حافظه کامپیوترتان فضای خالی بر روی Hard Disk داشته باشید.

افزايش كارايي ويندوزXP
2 سال پيش وقتی ويندوز xp به بازار عرضه شد، بسياری از كاربران شيفته زرق و برق و محيط جذاب آن شدند كه انصافا با محيط خشك و بی‌روح 2000 قابل مقايسه نبود. Xp شيك، دوست داشتنی و جالب بود و همين خصوصيت آن باعث شد كه در مدت كوتاهی بسياری از كاربران تازه كار را جذب كند، اما حرفه‌ای‌ترها كمی عاقل‌تر بودند. آنها منتظر ماندند تا كمی از تولد اين سيستم عامل بگذرد و امتحانش را پس بدهد. مايكروسافت وعده‌های فراوانی مبنی بر قابل اعتماد بودن xp نسبت به ويندوزهای قبلی داده بود. اما به مرور زمان، كم‌كم خطاها (Bugs) و حفره‌های امنيتی (Security Holes) آن کشف شد و مايكروسافت را مجبور كرد كه هر از گاهی يك نسخه اصلاحی (Patch) برای از ميان بردن اين اشكالات ارائه كند. با اين كه هنوز هم ممكن است حفره‌ها و باگ‌های ناشناخته‌ای در xp وجود داشته باشد، ولی توصيه می‌كنيم چنانچه دستگاه شما توانايی پذيرش اين سيستم عامل را دارد، ويندوز خود را به XP ارتقا دهيد. در دنيای رايانه، 2 سال مدت كمی نيست. پس تا دير نشده اقدام كنيد. به هر حال اگر كاربر ويندوز XP هستيد، يا چنانچه قصد داريد روزی آن را روی دستگاه خود نصب كنيد شما را به خواندن اين مقاله دعوت می‌كنيم. با بكار گيری اين نكات می‌توانيد كارايی سيستم عامل خود را افزايش دهيد. ويندوز خود را روی بهترين كارايی تنظيم كنيد. روی آيكون My computer كليك راست كرده،Properties را برگزينيد. به پوشه Advanced رفته و در قسمت Performance روی دكمه Settings كليك كنيد. حال در پنجره ظاهر شده در كنار عبارت Adjust for Best perfprmance علامت بگذاريد. همانگونه كه بارها گفته‌ايم، برای خلاص شدن از دست برنامه‌های حاضر در حافظه كه با هر اجرای ويندوز بالا می‌آيند، گزينه Run را از منوی start انتخاب و دستور msconfig را وارد كنيد. پس از اجرا به پوشه startup برويد و علامت كنار برنامه‌های غيرضروری را برداريد. می‌توانيد سری به فولدر startup در منوی start ، گزينه Allprograms هم بزنيد و روی نرم‌افزارهايی كه نمی‌خواهيد، راست كليك كرده، delete كنيد. اگر حرفه‌ای‌تر هستيد به سراغ فولدرهای Run Run Onc, RunOnceEX, Runservices,و Runservices Once در رجيستری ويندوز برويد و برنامه‌های غيرضروری را از آنها حذف كنيد. هارد خود را تميز كنيد. هنگامی كه هارد شما در حال پر شدن است، درايو مجبور است در شيار (track)های داخلی بنويسد. (همانگونه كه می‌دانيد هارد به صورت صفحات دايرهای شكل است . روی اين صفحات، دواير متحدالمركزی وجود دارد كه به آنها شيار گفته می‌شود). از آنجاكه شيارهای داخلی كوچك‌ترند، اطلاعات كمتری روی آنها جا می‌گيرد پس برای نوشتن اطلاعات، به تعداد دوربيشتری چرخش هارد نياز است. برای افزايش كارايی، برنامه‌های غيرضروری را uninstall كنيد. از اطلاعاتی كه هم‌اكنون نياز نداريد، نسخه پشتيبان(backup) تهيه‌كرده و در جای ديگری غير از هارد رايانه‌تان نگهداری كنيد. اجرای Disk Cleanup برای خلوت كردن هارد، خالی از فايده نيست. پس از تميز كردن هارد، نياز به يك Defrag داريد كه تكه‌های فايل‌های روی هارد را به هم بچسباند. درايو سخت‌افزارهای خود را به روزآوری كنيد. دقت كنيد كه همواره آخرين نسخه از درايوها را در اختيار داشته باشيد تا كارايی رايانه خود را تا حد امكان بالا ببريد. پرينترهای موازی را غيرفعال كنيد. اگر پرينتر شما به پورت موازی (Parallel) متصل باشد، ممكن است وقتی در حال پرينت گرفتن هستيد، ديگربرنامه‌های شما به خوبی كار نكند. يا اين كه اصلا كار نكند. ويندوز xp (همانند 2000) با پورت موازی بخوبی كنار نمی‌آيند، بكوشيد پرينتر را به پورت USB رايانه‌تان وصل كنيد. اگر پرينتر شما چنين كابلی ندارد، می‌تواندی از يك كابل USB به موازی استفاده كنيد. البته به شرطی كه رايانه شما پورت داشته باشد. چقدر حافظه لازم داريد؟ ممكن است بخشی از هارد خود را به صورت حافظه مجازی (Virtual memory) در آورده و آن را در اختيار برنامه‌ها گذاشته باشيد، اما هر چه باشد اين حافظه كندتر از RAM خواهد بود. حداقل RAM مورد نياز برای XP ، 64 مگابايت است. اما در بسياری از موارد حتی 128 مگابايت هم برای اجرای چند برنامه به طور همزمان جوابگو نخواهد بود. خودتان می‌توانيد آزمايش كنيد. در هر لحظه تنها يك برنامه را باز كنيد. اگر كارايی آن برنامه بيشتر از حالتی بود كه با ديگر برنامه‌ها باز می‌باشد. RAM سيستم شما كافی نيست. برای برنامه‌های استاندارد معمولی 256مگابايت حافظه كافی است. اما اگر با فايل‌های چند رسانه‌ای (MULTIMEDIA) خيلی سر و كار داريد يا با بازی‌های با گرافيك سنگين كار می‌كنيد، به سراغ 512 مگابايت يا يك گيگا بايت RAM برويد. ويروس يابی كنيد. اگر سيستم شما بسيار كند شده است، ممكن است ويروسی باشد. برنامه آنتی ويروس خود را از طريق سايت آن به روز آوری (update)كرده، سيستم را scan كنيد. از ابتدا شروع كنيد. برخی كاربران به نصب و unistall نرم‌افزارهای مختلف عادت دارند. اگر شماهم از آن دسته هستيد، بايد بدانيد كه بيشتر اوقات برنامه‌های uninstall بخوبی عمل نمی‌كنند و تعدادی از فايل‌های نرم‌افزارها را روی هارد شما باقی می‌گذارند. به مرور زمان اين فايل‌های بی‌خودی و اطلاعات و اطلاعات به دردنخوری كه در رجيستری ويندوز باقی مانده است، سرعت ويندوز را پايين می‌آورد. در اين موارد تميز كردن رجيستري، معمولا مفيد است. گاهی نيز نصب مجدد reinstall ويندوز شما را ياری می‌كند. در پايان ذكر اين نكته را ضروری می‌دانيم كه متاسفانه در بازار ايران نسخه‌های متعددی از ويندوز xp وجود دارد كه برخی از آنها نسخه آزمايشی يا مدت دار (trial version) بوده و پس از مدتی از كار می‌افتد. در تهيه سی‌دی اين سيستم عامل نهايت دقت را به كار ببنديد. به هنگام سازی و نصب نسخه‌های اصلاحی (Patch) را فراموش نكنيد. سری به سايت www.microsoft.com بزنيد و همواره ويندوز و ديگر نرم‌افزارهای خود را به روز نگهداريد.

اگه خوشتون اومد نظر بدید