صداقت چیست؟

1.    با خود صداقت داشته باشید. آنگاه همچون چرخه ی طبیعی فرا رسیدن روز از پی شب ، خواهید دید كه با دیگران نیز نمی توانید صادق نباشید.

2.   صداقت نخستین بخش كتاب عشق است.

3.    آنچه هستید شما را بهتر معرفی می كند تا آنچه می گویید.

4.    چه بهتر كه ناموفق باشیم با افتخار ، ولی موفق نباشیم با دروغ و تقلب.

5. ضرر را بر منفعت غیر مشروع ترجیح دهید ، ضرر تلخ است ولی آنی است ، در حالی كه منفعت غیر مشروع وجدان شما را همواره می آزارد.

6.    انسان را به لحاظ قدرت اخلاق و روحش مورد قضاوت قرار می دهند.

7.    رستگاری تو در عمل دیگران تجلی پیدا نمی كند. بلكه درعكس العمل تو ظاهر می شود.

8.    از سخنان خود عادل شمرده خواهی شد و از سخن های تو بر تو حكم خواهد شد.

9.    اگر با صداقت زندگی كنید هدف زندگی كردن را می آموزید.

10 . بخشش هنگامی آسان می شود كه ما بتوانیم دیگران را بشناسیم و به ضعف های خودمان و این كه ما نیز امكان اشتباه كردن داریم معترف باشیم.

11 . صداقت نخستین فصل دفتر دانایی است .

12 . صداقت بهترین منش است.

یك روانشناس بالینی گفت: ترس در دوران بزرگسالی كه به ترس‌های بیمار گونه شهرت دارند، ‌ناشی از تربیت غلط والدین است.

راحله فروغی كارشناس ارشد روانشناسی بالینی و روان درمانگر در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با بیان این كه ترس یك هیجان منفی است كه سازنده و مخرب می‌باشد، افزود: ترس یك جزء كوچكی از بیماری افسردگی یا وسواس به شمار می‌رود كه می‌توان زیر مجموعه بیماریهای روانی عنوان كرد.

وی با بیان این كه ترس در بیشتر موارد عامل درونی دارد، ‌اظهار كرد: ترس در انواع مختلف خود به یكدیگر تعمیم داده می‌شوند.

فروغی با بیان این كه ترس ریشه روانی دارد، ‌تصریح كرد: ترس طبیعی كه در سنین خاصی به وجود می‌آید، چنانچه فرد بتواند آن را كنترل و با محیط وفق دهد، به مرور زمان از بین می‌رود. اما ترس بیمارگونه مدت‌ها با فرد درگیر است.

وی با بیان این كه علت ایجاد ترس از دوران كودكی و نوجوانی سرچشمه می‌گیرد، اذعان داشت: روش‌های غلط تربیتی والدین، اثر مخربی بر روی كودكان دارد كه منجر به تولید ترس می‌شود.

فروغی یكی از روش‌های درمان ترس را شناختن تعارض فرد در جامعه دانست و یادآور شد: افرادی كه دچار ترس هستند، هیچ گاه دست به اقدام جدید نمی‌زنند و همیشه سعی به عادت دارند، زیرا از شكست به شدت هراس دارند.


وی با بیان این كه ترس در اثر ترشح هورمون آدرنالین به مقدار زیاد در مواجهه با هرگونه احساس اضطراب پدید می‌آید، خاطرنشان كرد:‌ ترس دارای چهار بعد شناختی، بدنی، هیجانی و رفتاری است. همچنین برخی ترس‌ها در دوران كودكی بعد از 3 سال به شكل ترس از تاریكی و یا ترس از موجودات خارق العاده بروز می‌كنند، اما ایجاد آن در دوران بزرگسالی مانند ترس از بی اعتنایی دیگران، ترس از جلب توجه و صمیمی شدن كه به ترس‌های بیمارگون شهرت دارند، ناشی از تربیت غلط والدین است.

ایمنی

نقطه مقابل خوف، امن است. كسی كه از چیز نمی‏ هراسد خود را در برابر آن چیز در امنیت می ‏بیند. نترسیدن از یك چیز به علل مختلفی پدید می ‏آید. ممكن است كسی به این دلیل از چیزی هراس نداشته باشد كه اساسا وجود آن چیز را منكر است و آن را امری موهوم و خیالی می‏ داند. یا به این علت كه آن را در ایجاد حالتی ناخوشایند ضعیف و ناتوان می ‏داند و خود را در مواجهه و مقابله با آن چیز قدرتمند و توانا می ‏داند.
خدا ترسی كامل در دل كسی پدید می ‏آید كه: اولا خدا را با همه صفاتش باور داشته باشد، ثانیا به قدرت خدا در قهر نسبت به بندگان و عذاب آنان معتقد باشد و ثالثا بر ضعف و غفلت خود آگاه باشد و بداند كه قدرت او در برابر خدا ناچیز و بلكه هیچ است.
اگر هر یك از این باورها از میان برود، خوف از دل بنده خارج می‏ شود و خدا ترسی او زایل می ‏گردد. با زوال خداترسی همه آثار آن نیز از میان می ‏رود و راه كمال و سعادت بر بنده مسدود می‏ گردد. اگر كسی فقط رحمت و مغفرت خدا را باور كند و خشم و غضب و انتقام او را فراموش كند، در حقیقت شرط اول خداترسی را از دست داده است؛ یعنی برخی صفات خدا را منكر شده است و خداشناسی او ناقص است و به خداوندی كه جامع صفات كمال است باور ندارد. چنین فردی به كفر نزدیك است و اگر ایمنی او به سبب غفلت نباشد و به سبب انكار اوصاف جلاله پروردگار باشد او را نمی ‏توان مؤمن نامید. كسی كه خود را از مكر خدا در امان می‏ بیند در خسران است:
أفأمنوا مكر اللَّه فلا یأمن مكر اللَّه الا القوم الخاسرون (18)، آیا از مكر خدا خود را ایمن دانستید؟ با آن كه جز مردم زیانكار كسی خود را از مكر خدا ایمن نمی‏ داند.
مقصود از مكر چیست؟ مكر رساندن ضرر یا امری ناخوشایند به دیگری است در حالی كه او غافل است كسی كه به هر دلیل خود را در امان می ‏بیند و خوفی در دل ندارد و درصدد عمل بر نمی ‏آید و جلب رضای خدا نمی‏ كند. چنین فردی ممكن است هر لحظه مشمول عذاب خداوند واقع شود و انتقام الهی او را در بر گیرد و چون خود را در ایمنی می‏بیند از این عذاب و انتقام نیز غافل است و چاره‏ای برای رهایی از آن نمی ‏اندیشد. در نتیجه وقتی عذاب خداوند بر او نازل شود دچار خسران ابدی می ‏شود و تنها اگر خداوند به او لطف نماید، شاید وسیله تذكر و تنبه را برای و فراهم می ‏آورد. از امام صادق(ع) روایت شده است كه: اذا اراد اللَّه عزوجل بعبد خیراً فأذنب ذنباً تبعه بنقمة و یذكره الاستغفار؛(19)، هر گاه خداوند برای بنده‏ای نیكی خواهد پس چون آن بنده گناه كند در پی آن گناه او مصیبتی می رساند و طلب آمرزش را به یاد او می‏ آورد.
اگر بنده این لطف الهی را قدر داند و آمرزش طلبد نجات می ‏یابد و اگر باز هم غفلت او را فرا گیرد و از راه صواب خود باز نگردد، بر جرم و گناه خود افزوده است. هر گاه بنده‏ای گناه كند و حادثه و مصیبتی در زندگی او رخ ندهد، باید اندیشناك شود؛ چرا كه ممكن است خداوند او را مهلت داده باشد تا بار گناه خویش را سنگین‏تر كند. چنان كه در قرآن كریم آمده است: و لا یحسبن الذین كفروا انما نملی لهم خیر لانفسهم انما نملی لهم لیزدادوا اثماً عذاب مهین؛(20)،‌ و البته نباید كسانی كه كافر شده‏اند تصور كنند این كه به ایشان مهلت می‏ دهیم برای آنان نیكوست؛ ما فقط به ایشان مهلت می‏ دهیم تا بر گناه خود بیفزاید و آن گاه عذابی خفت آور خواهند داشت.
از همین روست كه امیرالمؤمنین(ع) ما را این گونه موعظه می ‏فرمایند: یابن آدم اذا رأیت ربك سبحانه یتابع علیك نعمه و انت تعصیه فاحذره؛(21)،‌ ای پسر آدم! چون دیدی پروردگارات نعمت‏ هایش را پی در پی به تو می‏ رساند و تو او را نافرمانی می‏كنی، از او بترس.
احساس ایمنی از مكر خدا، مانع كمال انسان است و احساسی مذموم است؛ زیرا خوف را به كلی از دل زایل می‏كند. ولی حالت اطمینان، بسیار پسندیده است و كسی كه چنین حالتی ندارد دچار اضطراب می‏ شود؛ یعنی خوف او از حد مفید و سودمند تجاوز می ‏كند و از چیزهایی می‏ ترسد كه نباید ترسید و عقل سلیم آن ها را ترسناك نمی‏ داند. اطمینان نیز در صورتی حاصل می ‏شود كه شخص، دفع ضررها و مقابله با چیزهای ترسناك را امكان ‏پذیر بداند. كسی كه به لطف، رحمت و مغفرت خداوند باور دارد و امید را در دل خود زنده نگاه می‏ دارد به اطمینان می‏ رسد.

روش تحصیل خوف

چنان كه در تعریف خوف معلوم شد، حالت خوف وقتی پدید می‏ آید كه از وقوع یك امر ناخوشایند و خطرناك كه ناخوشایندی و ضرر آن زیاد و دفع آن دشوار است آگاه می‏ شویم. پس آگاهی مهم ‏ترین شرط پدید آمدن خوف است هر چه قوت آگاهی بیشتر و یقین افزون ‏تر باشد احساس خوف قوی ‏تر و آثار خوف بیشتر پدیدار می ‏شود. به این ترتیب گسترش و تقویت آگاهی از امور ترس آور در رابطه انسان با خدا، مرتبه خوف را بالاتر می ‏برد. هر چه یقین خود را به انواع امور ترس آور كه در انواع خوف گفته شد افزایش دهیم خوف ما پایدارتر و شدیدتر خواهد بود یقین به روز جزا و وجود عذاب آخرت وقوف به گناهكار بودن خود، یقین به امكان بروز غفلت در هر لحظه زندگی و یقین به دگرگونی احوال انسان و احتمال سوء عاقبت هر یك به تنهایی می ‏تواند خوف را در دل زنده كند و آثار خوف را پدید آورد. بنابراین یك روش برای تحصیل و تقویت خوف آگاه شدن و تقویت یقین است. روش دیگر رجوع پی در پی به آگاهی‏ ها و یادآوری امور ترس آور است كه این روش را تذكر می‏ نامیم. تذكر به شیوه ‏های مختلفی امكان ‏پذیر است مهم‏ ترین اصل این است كه انسان خود را در معرض امور تذكر دهنده قرار دهد. حضور در مجالسی كه از خوف خود را در معرض امور تذكر دهنده قرار دهد. حضور در مجالسی كه از خوف خدا و احوال قیامت سخن می‏ گویند، یا مطالعه آیات و روایاتی كه قیامت و دیگر امور ترس آور را مطرح می‏ كنند مجالست با انسان‏ هایی كه به راستی خوف خدا را در دل دارند و امثال این موارد، می‏ تواند خوف را در دل تجدید كند، یكی از كارهایی كه خوف را در دل پایدار می‏ كند عمل به مقتضای خوف است. اگر كسی از امور اخروی هراسناك شود و در پی عمل صالح برآید و از گناه پرهیز كند، خوف خود را حفظ و آن را تحكیم می ‏كند؛ ولی اگر گناه كند و عمل صالح را ترك نماید، رفته رفته حالت خوف در او زائل می‏ شود.

6 - رضایت خداوند

خجسته ‏ترین و زیباترین نتیجه‏ای كه از خداترسی هدیه بنده مؤمن می ‏شود كسب رضای خداست: ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خیر البریه* جزاؤهم عند ربهم جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها ابدا رضی اللَّه عنهم و رضوا عنه ذلك لمن خشی ربه؛(17)، همان كسانی كه ایمان آوردند و عمل صالح نمودند آنان بهترین آفریدگانند* پاداش آنان نزد پروردگارشان باغ‏ های بهشت جاودان است كه از زیر درختان آن نهرها روان است همیشه در آن می‏ مانند هم خدا از آن ها خشنود است و هم آن ها از خدا خشنودند؛ و این مقام والا برای كسی است كه از پروردگارش بترسد.

5 - آخرت نیكو

ترس از خدا انسان را به راه راست هدایت می‏ كند و از اعمال نادرست باز می ‏دارد و انگیزه عمل صالح را پدید می ‏آورد. طبیعی است چنین انسانی خانه آخرت خویش را آباد می ‏كند و در بهشت الهی از روزی ‏های پاكیزه بهره‏ مند می‏شود در آیات 41 و 40 سوره نازعات چنین می ‏خوانیم: و اما من خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی* فان الجنة هی المأوی؛(16)، و اما كسی كه از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس بازداشت* پس جایگاه او همان بهشت است.