پروتز متحرک: بسته به وسعت ناحیه بی‌دندانی، در اشکال مختلف قابل طراحی است و از یک قسمت اکریلی صورتی و یک یا تعدادی دندان مصنوعی که روی آن قرارگرفته است، تشکیل می‌شود. مزیت این نوع درمان، هزینه پایین آن است ولی گاهی دندان‌ها گیر کافی ندارند و ممکن است بیمار حین جویدن یا صحبت کردن با آنها راحت نباشد. بعلاوه در مواردی که بی‌دندانی کامل نباشد، ممکن است برای دندان‌های طبیعی مجاور نیز مشکل ایجاد کند.

پروتز ثابت: از این نوع پروتز معمولا هنگامی استفاده می‌شود که دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی حضور دارند و با تراش دادن دندان‌های مجاور می‌توان جای دندان‌های از دست رفته را پر کرد. این نوع درمان بخصوص در مواردی که ناحیه بی‌دندانی خیلی وسیع نیست، برای بیمار راحت‌تر است، زیرا برخلاف پروتز متحرک به دندان‌های مجاور به صورت ثابت وصل می‌شود و نیازی به در آوردن و جاگذاری آن توسط بیمار نیست. با این حال، عیب بزرگ آن نیاز به تراش دادن دندان‌های سالم مجاور است که ممکن است در آینده، سلامت آنها را نیز به خطر اندازد.

ایمپلنت: در حال حاضر، بهترین درمان برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته، ایمپلنت دندانی است که بدون آسیب به دندان‌های مجاور قابلیت جایگزینی دندان‌ها را به صورت ثابت فراهم می‌کند. تنها عیب این درمان، هزینه و پیچیدگی بیشتری است که نسبت به دو درمان قبلی دارد. در موارد ساده یا کمی مشکل، بسته به وضعیت استخوان فک، معمولا برای کار گذاشتن ایمپلنت در استخوان فک به یک تا 2 جلسه جراحی نیاز است، اما در مواردی که نیاز به بازسازی استخوان یا لثه است، این جلسات ممکن است تا چهار جلسه افزایش یابد.

تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز از فردی به فرد دیگر و بسته به شرایط متفاوت است، اما برای جایگزینی دندان‌های هر دو فک حداقل به شش ایمپلنت در فک پایین و هشت ایمپلنت در فک بالا نیاز است. البته بسته به نظر دندانپزشک این تعداد می‌تواند کم شود. ناگفته نماند که امروزه در سراسر دنیا، شرکت‌های مختلفی ایمپلنت‌های دندانی تولید می‌کنند. در نتیجه ایمپلنت‌ها با برندهای بسیار متنوعی در بازار وجود دارند که اغلب این محصولات، موفقیت بالایی دارند. بهترین کار اعتماد به دندانپزشک معالج است تا با علمی که در این زمینه دارد و با در نظر گرفتن شرایط محیط دهان شما، سیستم مناسب را برایتان انتخاب کند.

معمولا در طب مدرن، آنتی‌بیوتیک‌ها درمانگر همه دردها شناخته می‌شوند. هرچند کاربرد این آنتی‌بیوتیک‌ها در طول حدود 80 سال گذشته موفقیت زیادی داشته است، اما تحقیقات نشان می‌دهد مصرف این داروها بدون عواقب نیست.

 

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در مطالعه تازه‌ای پی بردند کنترل انسان بر بیماری‌های میکروبی درحال کاهش است. در واقع، باکتری‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم می‌شوند و شروع به گسترش می‌کنند. اما مقاومت باکتری‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها فقط یکی از نقاط ضعف استفاده از این داروها و البته جنبه نگران‌کننده است. اما اگر آنتی‌بیوتیک‌ها به عنوان مثال از عملکرد سیستم ایمنی بدن جلوگیری کنند چه اتفاقی می‌افتد؟

براساس یک مطالعه جدید، داشتن دیدگاه مثبت در مورد پیر شدن می‌تواند به سالخوردگان در مقابله با استرس کمک کند.

 

 متخصصان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی پی برده‌اند افرادی که دیدگاه مثبتی نسبت به پیرشدن دارند در واکنش به استرس، انعطاف‌پذیرتر عمل می‌کنند، به این معنی که در شرایط استرس‌زا، افزایش قابل توجهی در احساسات منفی آنها ایجاد نشده است. اما افرادی که دیدگاه منفی‌تری نسبت به سالخوردگی دارند، در روزهای پراسترس، تاثیرات عاطفی منفی شدیدی از خود نشان می‌دهند.

تعریف بیماری هپاتیت چیست؟

 

وقتی التهاب در کبد ایجاد شود، بیماری هپاتیت روی می‌دهد، عوامل ایجادکننده التهاب در کبد، ویروس ها، قارچ، میکروب‌ها و حتی داروهایی مانند استامینوفن است .

کدام نوع هپاتیت را مردم ما بیشتر می‌شناسند؟ حذف کدام نوع هپاتیت در برنامه وزارت بهداشت مطرح شده است؟

هپاتیت نوع A و B و C را مردم بیشتر می‌شناسند. حذف هپاتیت نوع B تا سال 2030 میلادی یا 1410 شمسی قرار است انجام شود.

کدام نوع هپاتیت واکسن دارد؟ در ایران واکسیناسیون علیه کدام هپاتیت نداریم؟

هپاتیت نوع B در ایران واکسن دارد. هپاتیت نوع C در هیچ جای دنیا واکسن ندارد، هپاتیت A واکسن دارد ولی در ایران واکسن آن موجود نیست.

راه انتقال انوع هپاتیت و ویروس چگونه است؟

هپاتیت نوع A از راه‌های خوردن مواد غذایی آلوده و تماس با بیمار منتقل می‌شود. نشانه‌های آن شامل مواردی مانند بی اشتهایی، تهوع، استفراغ و افزایش آنزیم‌های کبدی است. بیشتر موارد آن بدون بروز یرقان عارض می‌شود.

هپاتیت B از طریق سرنگ‌های آلوده و همچنین انتقال خون و فرآورده‌های خونی آلوده منتقل می‌شود. بیمارانی که همودیالیز می‌شوند، افراد مبتلا به تالاسمی ما‍ژور که خون دریافت می‌کنند، مبتلایان به هموفیلی و پرسنل پزشکی و پرستاری در معرض خطر بیماری قراردارند و بهتر است واکسن مربوط به هپاتیت B را دریافت کنند.

هپاتیت C از طریق تزریق فرآورده‌های خونی آلوده و استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی منتقل می‌شود، البته انتقال جنسی این نوع هپاتیت بسیار بسیار نادر است.

واکسیناسیون علیه هپاتیت B، چند درصد ایمنی ایجاد می‌کند؟

بعد از دو سه ماه تکمیل دوره واکسیناسیون، بالای 96 درصد افراد، آنتی‌بادی محافظت کننده خواهند داشت. البته استثنائاتی هم هست که در افراد چاق، افراد سیگاری، افرادی که نقص ایمنی دارند و افرادی که HIV مثبت هستند، دیده می‌شود .

توصیه می‌شود پزشکان، پرستاران، دندانپزشکان و کسانی که همودیالیز می‌شوند، ده سال یکبار آنتی‌بادی را چک کنند.

آیا انتقال هپاتیت از مادر به جنین وجود دارد؟

در مورد هپاتیتC انتقال بسیار نادر است، اما در مورد هپاتیت B اگر در فاز فعال باشد، انتقال صورت می‌گیرد و احتمال انتقال بالاست. بنابراین اگر مادر مبتلابه هپاتیت B باشد به کودک او ایمونوگلوبین B در هنگام تولد تزریق می‌شود. در مورد هپاتیت C ایمونوگلوبین وجود ندارد، زیرا انتقال از مادر به جنین انتقال شایعی محسوب نمی‌شود.

علائم هپاتیت C کدام است؟

ضعف، سستی، خمودی، بی‌حالی و بی‌اشتهایی عارض می‌شود. در هپاتیت حاد بی‌اشتهایی، مهم ترین علامت است. ادرار پررنگ، مدفوع کمرنگ و خارش هم مشاهده می‌شود. لازم به ذکر است هپاتیت C در خیلی از موارد اتفاقی، و ضمن انتقال خون یا چکاپ سالانه کشف می‌شود. مهم است که در مراکز ناباروری بیمار از نظر وجود هپاتیت‌B، هپاتیت C و همچنین بیماری ایدز بررسی شود.

آیا هپاتیت B و C با دست دادن و روبوسی و نشست و برخاست منتقل می‌شود؟

خیر این نوع هپاتیت فقط از طریق استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی، تزریقات غیر ایمن، تزریق خون و فرآورده‌های خون منتقل می‌شود.

وضعیت کنترل و درمان هپاتیت B و C در کشور چگونه است؟

در حال حاضر با طرح واکسیناسیون کشوری که در نوزادان انجام می‌شود، هپاتیت‌B به مرحله کنترل رسیده است یعنی شیوع هپاتیت B در افراد کم خطر به 1/2 درصد از جمعیت مردم رسیده است؛ البته داروی بسیار موثری داریم که در مورد هپاتیت B معجزه می‌کند. در مورد هپاتیتC در حال حاضر به جای داروهای قدیمی که تزریقی بود و بسیار سمی و یک سال بیمار مجبور بود آمپول دریافت کند، قرص خوراکی به بازار آمده که البته با یک قرص به مدت سه ماه دوره درمان انجام می‌شود و بالای 96 درصد بیمار بهبود می‌یابد. بعد از آن هم مریض دچار سیروز نمی‌شود و حتی بیمار مبتلا به سیروز هم با مصرف این دارو بهبود می‌یابد و به سرطان کبد نمی‌رسد.

دکترمسعود مردانی

 

 

خوردن سالاد قبل از غذا به پرشدن معده کمک می‌کند و مهم‌تر این که به مغز 20 دقیقه فرصت می‌دهد تا متوجه شود چه خورده و چقدر خورده است. زیرا واکنش مغز بسیاری از افراد چاق نسبت به سیری، کندتر از افراد لاغر و معمولی است و همین مساله باعث می‌شود بیش از حد معمول غذا بخورند.

البته این افراد هیچ‌گاه نباید به سالاد سس بزنند و می‌توانند کمی ‌فلفل‌، آبلیمو یا آبغوره به آن اضافه کنند؛ چرا که فلفل 12 تا 13 درصد سوخت‌و‌ساز سلول‌ها را بالا می‌برد و باعث سوزاندن چربی‌های بدن می‌شود.

اما افراد لاغر باید سالاد را تا یکی دو ساعت بعد از اتمام غذا با کمی روغن زیتون میل کنند تا جلوی اشتهایشان گرفته نشود. البته هیچ‌کس نباید سالاد را به‌عنوان یک وعده غذایی اصلی به شمار آورد چون به‌هیچ‌وجه جایگزین غذا نیست و با کالری اندک و مقدار ناچیز قندش، بدن را دچار کمبود مواد غذایی و فرد را نسبت به خوردن حریص‌تر و در نتیجه چاق‌تر می‌کند. البته اگر به سالاد یکی از منابع پروتئینی مانند سویا، فیله مرغ، تن‌ماهی یا حبوبات و جوانه‌ها اضافه شود، می‌توان آن را به عنوان یک وعده غذایی مصرف کرد.

تحقیق جدید نشان می دهد فرزندان والدین دارای عمر طولانی کمتر از دیگران در دهه ۷۰ زندگی به دلیل بیماری قلبی می میرند.

 به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از مهر، پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه «اکستر» دریافتند هر یک از شرکت کنندگانی که والدین شان بیش از سن ۷۰ سالگی عمر کرده بود، ۲۰ درصد کمتر با احتمال مرگ ناشی از بیماری قلبی مواجه بود.

همچنین طبق این مطالعه، فرزندان والدین با طول عمر زیاد با نرخ کمتر ابتلا به بیماری عروقی، نارسایی قلبی، سکته، فشارخون بالا و کلسترول بالا روبرو بودند.

محققان عنوان می کنند: «اگرچه افراد دارای والدین با طول عمر بالا، احتمالا خودشان هم عمر طولانی خواهند داشت، اما راه های زیادی هم وجود دارد که افراد دارای سابقه خانوادگی عمر کوتاه تر، وضعیت سلامت شان را بهبود بخشند.»

در این مطالعه محققان وضعیت بیش از ۱۸۶ هزار فرد بریتانیایی با رده سنی ۵۵ تا ۷۳ سال را پیگیری کردند. والدین همه آنها فوت کرده بودند. این افراد بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ تحت نظر بودند و در طول مدت ۸ سال در حدود ۴۷۰۰ نفر از آنها درگذشتند.

محققان متوجه شدند که حتی با در نظرگرفتن وضعیت تحصیلات، سن، وزن و فعالیت بدنی این افراد، بین سلامت قلبی این افراد و عمر طولانی والدین آنها ارتباط وجود داشت.

همچنین محققان توصیه می کنند اگر والدین به دهه ۸۰ یا ۹۰ سالگی رسیدند، باز هم فرزندان باید دغدغه سلامتی خود را داشته باشند و یا عمر کوتاه والدین نباید سبب ناامیدی فرزندان شود. بلکه لازم است فرزندان با تصمیم قاطع برای حفظ سلامتی، احتمال ابتلای خود به بیماری های عروقی را کاهش دهند.

عجیب ولی واقعی

تنبل ها باهوش ترند !

بسیاری از نوابغ به وی‍ژه در عرصه هنر و نویسندگی از ویژگی‌های نامتعارفی برخوردار بوده‌اند. این موضوع باعث شده است دانشمندان عجیب‌ترین خصیصه‌های رفتاری را به ضریب هوشی نسبت دهند.

 

به گزارش جام جم آنلاین از باشگاه خبرنگاران، هوش موضوعی است که هنوز ناشناخته باقی مانده و به عقیده دانشمندان از ابعاد گسترده‌ای برخوردار است، به طوری که برای ارزیابی آن باید فاکتورهای مختلفی مد نظر قرار گیرد.

عملکرد تحصیلی را نمی‌توان صرفاً نشانه‌ای از بهره هوشی دانست. به عنوان مثال آلبرت انیشتین به عنوان یکی از با استعدادترین دانشمندان تاریخ در مدرسه عملکرد بسیار ضعیفی داشت. از این رو محققان همچنان در حال بررسی روش‌هایی برای ارزیابی ضریب هوشی هستند.

عده‌ای از صاحب نظران بر این باورند ضریب هوشی را می‌توان به برخی اختلالات ذهنی مربوط دانست.

جالب است بدانید قریب به 2.4 درصد جمعیت جهان از «اختلال دوقطبی» رنج می‌برند. جالب‌تر اینکه بسیاری از بزرگان تاریخ از جمله «ونسان ون گوگ» (نقاش و هنرمند هلندی)، «امیلی دیکینسون» و «ارنست همینگوی» (دو نویسنده معروف آمریکایی) به همین اختلال روانی دچار بوده‌اند.

تحقیقی نشان داد نوعی پروتئین که در مغز موش‌ها باعث تحریک کنجکاوی و فعالیت‌های هوشمندانه و کنجکاوی می‌شود، مسبب اختلالات روانی همچون اسکیزوفرنی و دوقطبی در انسان است.

همچنین دانشمندان بین مهارت حل مسائل ریاضی و پردازش اطلاعات با خطر ابتلا به «جنون تحریکاتی» که نوعی تمرکز بیش از حد و فعالیت روان‌جنبشی در افراد دارای اختلال دوقطبی است، نوعی ارتباط معنادار یافتند.

حال تعدادی از این نشانه‌های عجیب بهره هوشی که در تحقیقات مورد تایید قرار گرفته به شرح زیر است:

1. تندخویی

با این که تندخویی نشانه‌ای از عدم منزلت اجتماعی محسوب می‌شود، دانشمندان آن را نشانه‌ای از ضریب هوشی قلمداد کرده‌اند.

تحقیقی در سال 2016 نشان داد ارتباط مثبتی بین بکارگیری الفاظ هنگام عصبانیت با سخنوری و فن بیان افراد وجود دارد. دانشمندان دامنه لغات و مهارت تکلم را نشانه‌ای از هوش می‌دانند.

2. توانایی ریسک کردن

یک تحقیق در کشور فنلاند به تازگی نشان داد افرادی که خود را در معرض چالش‌های جدید قرار می‌دهند و بیشتر ریسک می‌کنند، از هوش بالاتری برخوردارند.

3. تنبلی

گرچه ارتباط بین تنبلی و ضریب هوشی هنوز به طور قطعی مورد تایید قرار نگرفته است، مطالعه‌ای به تازگی نشان داد افرادی که کمتر از فکرشان استفاده می‌کنند، زودتر حوصله‌شان سر رفته و به ورزش و تمرینات فیزیکی روی می‌آورند. این در حالی است که افراد متفکر به جای ورزش کردن ترجیح می دهند زمان بیشتری را صرف فکر کردن کنند.

در ادامه این تحقیق آمده است: افراد متفکر و باهوش به تنبلی خود واقف بوده و به خوبی می‌دانند هزینه اهمال‌کاری‌شان را بعضاً در مقاطع مختلف زندگی پرداخته‌اند. به همین علت ممکن است ناگهان دست به اقدامات بزرگی بزنند.

4. فرزندان ارشد

نظریه جالبی وجود دارد که می‌گوید ضریب هوشی متأثر از ترتیب به دنیا آمدن فرزندان است، به طوری که فرزندان بزرگتر خانواده از ضریب هوشی بالاتری نسبت به سایر فرزندان برخوردارند.

دانشمندان در توضیح این امر می‌گویند فرزندان ارشد معمولاً در معرض قوانین تربیتی سفت و سختی قرار می‌گیرند و زودتر با مسائل مختلف آشنا می‌شوند.

بچه‌های بزرگتر خانواده بیشتر تحت نظر والدین قرار می‌گیرند و مراقبت‌ها و کنترل‌های سختگیرانه والدین مسیر بهتری را برای آنان رقم می‌زند.

از سوی دیگر انتظارات بالاتر والدین از این فرزندان، باعث می‌شود بچه‌های بزرگتر خانواده تلاش بیشتری برای برآوردن انتظارات والدینشان کنند.

5. نگران بودن

فکر کردن بیش از حد به مسائل مختلف و ابراز نگرانی در مورد آنها در برخی تحقیقات به عنوان یکی از نشانه‌های ضریب هوشی مورد بررسی قرار گرفت.

در یکی از این تحقیقات «هوش گفتاری» منشأ تفکر و ابزار حل مسائل معرفی شد و رابطه آن با دلواپسی افراد مورد تأیید قرار گرفت.

به نظر می‌رسد افراد باهوش و دارای مهارت سخنوری بتوانند رویدادهای گذشته و آتی را با جزئیات بیشتری مورد کنکاش قرار دهند. این امر باعث می‌شود بیش از سایر افراد احساس نگرانی و دلشوره کنند.

6. محبوبیت

افراد باهوش می‌توانند ذهن و عواطف دیگران را بخوانند. تحقیقی در سال 2015 نشان داد همین مهارت باعث می‌شود برخی دانش‌آموزان در رقابت با همکلاسی‌های خود موفق‌تر ظاهر شوند.

رنگ "آبی" اشتهایتان را کم می کند!

در این مطلب روش‌هایی معرفی می‌شود که سختی رژیم‌های غذایی را از بین برده و افراد را از لحاظ ذهنی برای لاغر شدن آماده و مصمم می‌کند.

1. از نیرو و معجزه رنگ آبی غافل نشوید 

4. شمع‌های معطر با بوی وانیل 

9. رژیم غذایی را یادداشت کنید 

منبع: Lifehack 

گاهی اوقات ممکن است دهان شما بوی بد و نامطبوع بگیرد که هم برای خودتان و هم برای دیگران آزاردهنده خواهد بود. با چند راهکار خانگی می‌توان این بو را کاهش داد یا رفع کرد.

۹- نوشیدن آب کافی نیز یکی از راهکارهای مفید برای کاهش بوی بد دهان است. نوشیدن آب، هم به پاک شدن دندان‌ها و جلوگیری از پوسیدگی آن‌ها کمک کرده و هم از خشکی دهان جلوگیری می‌کند به همین دلیل بوی بد دهان را نیز رفع می‌کند. 

معمولا برای همه ما پیش می‌آید که بر اثر خستگی جسمی، یک کش و قوس به بدن خود می‌دهیم، بر اثر عادت فشاری را روی انگشتان‌مان وارد می‌کنیم یا با کج و راست کردن گردن و کمر که بر اثر خستگی‌ها مثلا نشستن‌های طولانی‌مدت ایجاد شده است، از شنیدن صدای شکستن قولنج‌مان لذت می‌بریم. آیا می‌دانید این صدای لذتبخش از کجا می‌آید؟ چرا بعد از شکستن قولنج احساس خوبی پیدا می‌کنیم؟ آیا این کار سلامت‌مان را به خطر می‌اندازد؟ با ما همراه باشید.

به گزارش جام جم آنلاین ، به گفته متخصصان علت قولنج کردن مفاصل، ایجاد حباب‌های گاز دی اکسید کربن(Co2) است که با افزایش حجم داخل مفصل نوعی احساس تنگی در فواصل مفصلی ایجاد می‌کند و افراد با خم کردن مفصلشان حباب به وجود آمده را می‌ترکانند و به اصطلاح قولنج‌شان شکسته می‌شود. در این حالت حجم مفصل به حالت عادی و طبیعی خود برمی‌گردد، اما این برگشت‌پذیری همیشگی نیست و به همین دلیل شکستن قولنج با آن صدای خوشایند به یک عادت تبدیل خواهد شد. بد نیست بدانید بر اساس آمار بیش از 68 درصد افراد عادت به شکستن قولنج انگشتان دستشان دارند، 50 درصد علاوه بر انگشتان دست قولنج کمر، گردن و شانه‌هایشان را هم می‌شکنند اما درصد کمی هم وجود دارند که با شکستن قولنج گوش، انگشتان پا، مچ و... احساس خوبی پیدا می‌کنند.

این قولنج آن قولنج نیست!

دکتر فریبرز حمزه‌زاده، متخصص ارتوپدی در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: اگر این روزها از قولنج حرف می‌زنیم منظورمان همان قولنج عضلانی است، اما قدیمی‌ها به درد و کشیدگی در هر قسمت از بدن قولنج می‌‌گفتند. شاید شما هم وقتی دچار معده درد شده‌اید مادربزرگتان این موضوع را به قولنج معده یا روده نسبت داده و برایتان داروهای بادشکن مثل عرق نعناع تجویز کرده است. حتی بیماری خطرناکی به اسم قولنج نوزادان که به دلیل پاسخ نادرست مغز نوزاد به فرآیند‌های گوارشی ایجاد می‌شود، انقباض شدید عضلات شکم همراه با درد شدید و یکی از دلایل مهم گریه‌های طولانی مدت نوزادان است. همچنین قولنج روده که در دنیای امروز سندرم روده تحریک‌‌پذیر نام گرفته، نوعی اختلال در عملکرد روده است که با علائمی مثل درد مزمن در ناحیه شکم، احساس ناراحتی، نفخ، اسهال یا یبوست و... بروز می‌کند و درمان آن نیاز به مداخلات پزشکی و مصرف دارو دارد.

آیا شکستن قولنج خطر دارد؟

بسیاری از متخصصان براین باورند قولنج شکستن یا همان خم کردن مفاصل تنها برای افرادی خطرناک است که دچار مشکلات مفصلی و دردهای مزمن استخوانی ـ عضلانی هستند. دکتر حمزه‌زاده در این باره می‌گوید: براساس بسیاری از بررسی ها، خم کردن مفاصل انگشتان، گردن، کمر و... و شکستن قولنج‌شان تقریبا هیچ ضرری برای افراد سالم ندارد و آسیبی به مفاصل، مهره‌های گردن، کمر و استخوان‌ها وارد نمی‌کند. حتی هیچ پژوهش علمی موثقی در رابطه با شکستن قولنج و ابتلا به آرتروز وجود ندارد. البته کم نیستند متخصصان سرشناسی که بی‌خطر بودن شکستن قولنج را در طولانی مدت رد می‌کنند و بر این باورند شکستن قولنج برای بعضی‌ها با آسیب‌هایی همراه است چون فرد برای رسیدن به صدای خوشایند ناشی از آن گاهی فشار زیادی به مفاصل وارد می‌کنند و به آنها صدمه می‌زند. با این حساب اگر شما هم جزو افرادی هستید که عادت به شکستن قولنج دارید و گاهی اوقات این فشار به حدی است که دچار درد می‌شوید، باید این عادت را برای همیشه کنار بگذارید. حتی اگر مدام از اطرافیانتان می‌ خواهید قولنج کمرتان را با دست یا حتی پا بشکنند، باید خیلی زود این عادت را ترک کنید، چون این کار می‌تواند به بروز آسیب‌های ستون فقرات، دردهای مفصلی در ناحیه کمر، گردن، سردرد، تاری دید و... منجر شود.

شکستن قولنج و پارکینسون؟!

حتما شما هم شنیده‌اید که می‌گویند شکستن قولنج باعث بروز بیماری پارکینسون در دوران میانسالی و سالمندی می‌شود. این موضوع چقدر واقعیت دارد؟ دکتر حمزه‌زاده با بیان این که شاید بهتر باشد با آگاهی از پارکینسون و توضیحاتی درباره این بیماری به جواب برسیم، اضافه می‌کند: پارکینسون‌ یک‌ بیماری‌ دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی‌ در بزرگسالان‌ است که با افزایش سن احتمال ابتلا به آن افزایش می‌یابد و ازجمله علائم آن، سفتی‌ عضلانی‌ پیشرونده‌ تدریجی‌، لرزش‌ و از بین رفتن مهارت‌های‌ حرکتی‌ است‌. در واقع این‌ مشکل هنگامی ایجاد می‌شود که‌ نواحی‌ خاصی‌ از مغز توانایی‌شان را‌ که تولید هورمون دوپامین‌ است از دست‌ می‌دهند. پس با توجه به این موضوع که پارکینسون یک اختلال‌ مغزی است و در شاخه بیماری‌های مغز و اعصاب قرار می‌گیرد، نمی‌تواند رابطه‌ای با شکستن قولنج داشته باشد و اگر هم عده‌ای می‌گویند شکستن قولنج زمینه لرزش دست را در دوران سالمندی فراهم می‌کند، این لرزش هیچ ربطی به پارکینسون ندارد.

شکستن قولنج اعتیادآور است

احتمالا اولین بار که صدای شکستن قولنج‌تان را شنیده‌اید به یاد ندارید، اما از همان زمان به بعد یا جزو آنها بوده‌اید که به این کار اعتیاد پیدا کرده‌اید و روزی چند بار قولنج انگشتان و کمر و گردن‌تان را می‌شکنید یا مثل 2درصد افرادی که از این صدا متنفرند و به نوعی فوبیای آن را دارند، هرگز حاضر به انجام این کار چندش‌آور نیستید و از دیگران هم می‌خواهید در حضور شما قولنج‌شان را نشکنند. به گفته دکتر حمزه‌زاده، اعتیاد شکستن قولنج فقط به این معنا نیست که روزی چند بار مفاصلتان را خم کنید و با شنیدن چند صدای مختصر بی‌خیال آن شوید، بلکه گاهی اوقات این اعتیاد به حدی است که افراد برای لذت بردن بیشتر از صدای ترکیدن به جان مفاصل خود می‌افتند به طوری که تا صدای دوباره آنها به گوش‌شان نرسد، شکستن قولنج را رها نمی‌کنند و گاهی تا جایی پیش می‌روند که با تحمل درد بسیار زیادی کوچک‌ترین قولنج‌ها را هم می‌شکنند؛ حتی قولنج گوش! در چنین شرایطی نه‌تنها خود مفاصل بلکه بافت‌های اطراف مفصل مثل عضلات، رباط‌‌ها و تاندون‌ها هم دچار آسیب می‌شوند و حتی قدرت حرکتی مفصل کاهش پیدا می‌کند و احتمال دررفتگی مفصلی بیشتر خواهد شد. حتی بررسی‌ها نشان می‌دهد خانم‌هایی که به شکستن قولنج دستشان اعتیاد دارند، به مرور زمان ظرافت انگشتان‌شان را از دست می‌دهند و دست‌ها حالت زمختی پیدا می‌کنند.

شکستن قولنج گردن ممنوع

دکتر حمزه‌زاده تاکید می‌کند: شاید شکستن معمولی قولنج انگشتان در حالت عادی مشکل‌زا نباشد، اما این موضوع در مورد گردن اصلا صادق نیست و ممکن است انجام حرکات سریع برای شکستن قولنج به شریان‌های گردن آسیب برساند و باعث تحریک لنف‌های ناحیه سر و گردن و سایش تدریجی مهره‌ها شود و سلامت فرد را بشدت به خطر بیندازد. همچنین هرگز نباید از فرد دیگری برای شکستن قولنج‌تان خود کمک بگیرید چون احتمال آسیب به ستون فقرات، کوفتگی، ضرب‌دیدگی و دررفتگی مفاصل کم نیست. از طرفی شکستن قولنج برای افرادی که در سنین میانسالی و سالمندی قرار دارند، خطرناک‌تر است چون به دلیل ضعف مفاصل، ابتلا به آرتروز یا پوکی استخوان ممکن است دچار دردهای شدید در ناحیه مورد نظر و حتی شکستگی استخوان شوند.

با قولنج‌مان چه کنیم؟

اگر به‌واسطه ایستادن‌های طولانی مدت، پشت میز نشینی‌های مداوم یا نشستن‌های غیراصولی دچار قولنج می‌شوید باید کمی سبک زندگی‌تان را تغییر دهید. به عنوان مثال بیش از یک ربع تا 20 دقیقه در یک حالت ثابت قرار نگیرید و هر نیم‌ساعت یکبار وضعیت‌تان را تغییر دهید، چند دقیقه پیاده‌روی کنید و نرمش‌های ساده کمر و گردن و مچ انجام دهید و با باز و بسته کردن انگشتانتان به مفاصل و استخوان‌ها استراحت دهید تا دیگر نیازی به شکستن قولنج‌شان نداشته باشید.

پریسا اصولی