تبیان، دستیار زندگی

لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی‏ ضَلالٍ مُبینٍ‏(آل‏عمران : ۱۶۴)

به یقین، خدا بر مؤمنان منت نهاد [كه‏] پیامبرى از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت به آنان بیاموزد، قطعاً پیش از آن در گمراهى آشكارى بودند.

بار ها و بارها از پیامبر ^{صلی الله علیه وآله وسلم} شنیده بودند. نیک می­دانستند چه می­کنند و چه بیراهه‌­ای را برگزیده اند. حسین بن علی بن ابیطالب را می­‌شناختند. " قال سید الکونین     حسین منی و انا من حسین" حتی گویی در کودکی همبازی او بودند. اما این ها هیچ کدام آنها را آزار نمی‌­داد. می­‌توانستند به راحتی فراموش کنند که چه گذشته است. اموال دنیا چشمانشان را کور کرده بود. می­‌توانستند ذات پلیدشان را مخفی کنند اما نمی­‌توانستند آسمان را از گریه کردن باز دارند. نمی­‌توانستند زمین و زمان را از گسستن و پاره پاره شدن حفظ کنند. نمی­‌توانستند سنگ ها را از بلند شدن باز دارند تا خون تازه فرو ریخته ی آنها نمایان نشود. آری حسین، یک همبازی معمولی نبود. اگر هم بازیت آسمان ها و زمین را سرپرستی می­‌کند؛ اگر تمام آفرینش به صلابت او استوار است؛ اگر گریستن او عرش را به هم می­‌ریزد؛ اگر خدا به واسطه ی او روزی بندگان را توزیع می­‌کند؛ دیگر تنها بازی کودکانه ات می­‌شود برداشتن کفی از خاک پایش تا سر و رویت را با آن معطر کنی.

دهم محرم سال ۶۱ هجری. آری این حسین است. از صبح تا ظهر و کمی بعد از ظهر تمام یاران عاشقش را از او گرفته بودند و مردان کاروان را یک به یک نقش زمین کرده بودند و او را با جمعی زن و کودک  تنها گذاشته بودند. به میدان آمد و اصحابش را صدا زد. ((آیا چیزی بین شما و امامتان فاصله انداخته است که شما را می­‌خوانم و مرا اجابت نمی­‌کنید؟)) همین جمله کافیست تا آسمان به گریه افتد و عرش به هم ریزد...

وقتی کار از کار گذشت، وقتی خیمه ای نیم سوخته جایگاه اسیران شد؛ کاروان نیز به سالار جدیدی دست یافت. زینب باید کاروانیان را جمع کند. رباب را دلداری دهد. خار از پای رقیه بیرون کشد. زینب تا کوفه کاروان داری خواهد کرد.

کاروانیان که تا شب قبل در اوج عزت بودند دیگر باید دست در بند و زنجیر به عنوان اسیر به راه می‌افتادند. باید بدن ارباب را روی شن های داغ رها کنند و تنها بگذارند. زینب باید به امام سجاد ^{علیه السلام} برسد و او را دلداری دهد.(۱) آخر بر زین‌العابدین سخت گذشته است که چشمانش را از شدت تب کمی باز کند و پدرش- یا نه بهتر امام زمانش- را درحالیکه خون از زره ایشان بیرون می‌زند ببیند که تسلیم مرگ شده و به سمت این قوم روی نهاده است. دیگر بماند که کاروانیان کربلا تا کوفه را چگونه طی کرده اند. در هر صورت کاروان روز یازدهم یا دوازدهم محرم به کوفه می­‌رسد.(۲) عبید الله ابن زیاد ^{لعنه الله علیه} که به او خبر داده بودند که کاروان نورانی آل الله به کوفه نزدیک می­‌شود، دستور داد که در روز ورود ایشان کسی اسلحه حمل نکند و بسیاری از لشکریانش را بر سر بازار و کوی و برزن گذاشت تا مبادا شیعیان کوفه با دیدن اهل بیت عصمت و طهارت حرکتی کنند و بشورند. سر هایی را که لعین بن لعین ، عمرسعد از قبل فرستاده بود دستور داد که در میان کاروان بر روی نیزه ها حرکت داده شوند تا مردم بیشتر بترسند و کاری نکنند.(۳) اما مگر می­‌شود کوفیان حرکتی کنند. زمانی که امیرالمومنین ^{علیه السلام} بودندکاری نکردند؛ زمانی که امام حسن مجتبی ^{علیه السلام} بودند، او را اطاعت نکردند. نمی‌دانم اما بعید می­دانم حتی اگر لشکریان ابن زیاد نبودند هم باز کوفیان کاری می­‌کردند. مردم شهر برای دیدن اسیران خارج شده از دین به دروازه شهر رفتند اما وقتی با سری که با کاروان حرکت می‌­کرد مواجه شدند؛ سری که آن چنان می­‌درخشید که درخشش صورت پیامبر را تداعی می­‌کرد، قلب‌هاشان تپیدن گرفت. این صورت را می­‌شناختند. همین امام حسین ^{علیه السلام} بودند که برای اهل این شهر دعا کردند تا باران ببارد؛ دعا کردند تا باران بچه‌هایشان را سیراب کند. آری به یاد می‌­آورند، خیلی چیز‌ها را در یاد داشتند...

زنی از اهل کوفه بیرون آمد و پرسید: شما از اسیران کدام قبیله اید؟ حضرت ام کلثوم ^{سلام الله علیها} پاسخ دادند: نحن اساری آل محمد... (۴)

وَ لا تَحْسَبَنَ‏ اللَّهَ‏ غافِلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّما یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فیهِ الْأَبْصارُ (۴۲ ابراهیم)

و خدا را از آنچه ستمكاران مى‏كنند غافل مپندار. جز این نیست كه [كیفر] آنان را براى روزى به تأخیر مى‏اندازد كه چشم‌ها در آن خیره مى‏‌شود.

نویسنده:تحریریه-سید محمد بنایی

پی نوشت:

_______________________________

(۱)  موسوعه الامام الحسین علیه السلام / جلد پنجم / صفحه ۷۹۸

(۲)  همان / صفحه ۷۱۵

(۳)  همان / صفحه ۷۷۵

عاشورا در واشنگتن

واشتنگتن ،پایتخت و یكی از بزرگ ترین شهرهای آمریکا است. در ماه محرم دراین شهرمراسم ویژه ای در مركز تعلیمات (آی.ئی.سی)در مریلندبرگزار می شود. در این مراسم،صد ها تن از شیعیان مقیم امریكا از كشور های عرب،افغانستان،ایران و امریكا، شركت می كنند.

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در كویت

همه ساله در ماه محرم، مساجد و حسینیه های مناطق مختلف كویت،شاهد هزاران تن از شیعیان كشور های مختلف است كه با سینه زنی و نوحه خوانی،شهادت فرزندان زهرا(س) را گرامی می دارند.

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در اتریش

مراسم سوگواری سالار شهیدان ، هرساله به طرز با شكوهی درمراكز‌ اسلامی وین ،پایتخت اتریش برگزار می شود . این مراسم شامل نوحه خوانی و سینه زنی است.

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در تركمنستان

عاشقان امام حسین(ع)در تركمنستان،طی مراسمی،چون نوحه خوانی و..یاد سالار شهیدان را گرامی می دارند. آیین عزاداری، با شركت ایرانیان مقیم تركمنستان و جمع زیادی از شیفتگان آن حضرت در شهر هایی چون عشق آبادو مرو، برگزار می شود .

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در سوریه

در روزهای محرم ، به مناسبت شهادت امام حسین (ع)، ده ها هزار تن در شهرهای مختلف سوریه به عزاداری می پردازند . به همین مناسبت، هزاران تن از شیعیان كشورهای عربی حوزه خلیج فارس، آفریقا،لبنان، سوریه،افغانستان ، پاكستان ، عراق ، هندوزائران ایرانی،با تجمع در مرقد مطهر مطهر زینب (س)و خیابان های اطراف، با نوحه خوانی، زنجیر زنی وسینه زنی به سوگواری می پردازند.

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در چین

كشور چین ، در ماه محرم شاهد عزاداری ایرانیان مقیم این كشور در سفارت جمهوری اسلامی ایران در پكن است. در این مراسم كه هرساله برگزار می شود ،عزاداران به نوحه خوانی،مرثیه سرایی و سینه زنی می پردازند .

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در ژاپن

دركشور ژاپن،تعدادی از شیعیان این كشور كه سی هزار نفر تخمین زده شده اند ،در سفارت جمهوری اسلامی ایران در توكیو،در محرم به عزاداری می پردازند . این مراسم شامل نوحه خوانی،سینه زنی و مرثیه سرایی می شود.

منبع:http://www.vaares.com

عاشورا در ایتالیا

آیین سوگواری محرم حسینی در محل مدرسه ی ایرانیان در شهر رُم و با حضور تعدادی از شیعیان دیگر برگزار می گردد.در این مراسم،مداحی و مرثیه خوانی و آیین سینه زنی برگزار می شود.

منبع:http://www.vaares.com