تبیان، دستیار زندگی

هنوز دلخوشم به "خدانگهدارش" ، اگر نمی خواست برگردد ، اصراری نبود که خدا مرا نگه دارد .

آفتاب که میتابد ، پرنده که میخواند و نسیم که می وزد ، با خودم میگویم حتما حال تو خوب است که جهان این همه زیباست .

مردم اینجا چقدر مهربانند ، دیدند کفش ندارم ، برایم پاپوش درست کردند .

اگه فروختمت ناراحت نشو ، چون هر کسی از یه راهی نون در میاره ، ما هم از گل فروشی .

خرابه های دلم از تمام خانه های جهان قشنگتر است ، چون یاد تو در آن ساکن است .

یادت هست، خیالت هست، خاطراتت هست، فقط کمی جای تو خالی است، نمی آیی؟

با هر قدمی که دور شدی روحم خراشی خورد، حالا با هر نسیمی درونم می سوزد.

زیر باران عشق باید ماند تا غبار تنهایی را شست، نمی دانم زیر کدامین باران ایستاده ام که اینگونه تنها ولی خیس بارانم.

تکیه نکن بر عصای تنهایی ات، شانه هایم را خدا برای تو آفریده.

خاطری گر نظرم هست همه خوبی توست
حسرتی گر به دلم هست همان دوری توست.