تبیان، دستیار زندگی

عمری است که من اسیر و پابست توام

خــــواهـــان شـــراب ناب از دست توام

کی مســت کند مـــرا شـــراب انگـــــور

من مست زآن دو چشم ســـرمست توام

شعر : جواد چاوشی - کاشف

صبر و قرار من به سر آمده

زود بیا وقت سحر آمده

گو چه کنم از غم هجران تو

از همه کس جز تو خبر آمده

بس زغمت گریه کنم روز و شب

چشم من از کاسه به در آمده

چون شده ام در صف دیوانگان

لیلی و مجنون به نظر آمده

کی شود این مژده ز تو بشنوم

یوسف گمگشته ز در آمده

بهر خدا و دل کاشف بیا

وقت رهائی بشر آمده

شعر : جواد چاوشی - کاشف

کشم از سینه پر درد خود آهی

که ندیدم به سر کوی تو راهی

به کجا درد برم گر تو نباشی

چه  شود گر تو کنی نیم نگاهی

شده کارم همه شب باده گساری

نشد عمرم سپری جز به تباهی

گر چه شرمنده ام از بار گناهان

نظری کن به من غمزده گاهی

دل من گشته اسیر تو و عشقت

بدهم در ره تو هر چه بخواهی

به ره وصل تو ای سرو دل آرا

نشود مانع من نهی مناهی

کاشف از طعنه ی رندان نهراسد

نشود پیش تو پنهان پر کاهی

گوشه چشمی بنما بر من سائل

منم از خیل گدایان و تو شاهی

شعر : جواد چاوشی - کاشف

هر چند که دشمنان ما فتنه کنند

               یا فتنه بسازند و به ما رخنه کنند

در گور برند این هدف و نقشه ی خویش

              این ها همه از عداوت و کینه کنند

اشاره به ساخت فیلم فتنه برای نشان دادن اسلام خشونت طلب

شعر : جواد چاوشی - کاشف

در وا كن و به این قفس مرده جان بده
دیوارها و فاصله‎ها را تكان بده

ما را زدست زندگی بی‎امان بگیر
ما را به دست حادثه‎ای ناگهان بده

تا باورت كنند چو فواره‎ای بلند
خود را به تشنگان تماشا نشان بده

بر هر چه قاب پنجرة رو به‌ آفتاب
سهمی ز نور، تكه‎ای از آسمان بده

«زین خلق پر شكایت گریان شدم ملول»*
این سفره‎های وا شده را آب و نان بده

چه غربت گریزی چه مهمان نوازی
چه زیباست با چشمت آیینه بازی
تو آغاز و انجام یک شعر نابی
خوشا با خیال تو تصویر سازی
سرانجام در آتش چشم هایت
مرا می نشانی مرا می گدازی
تو را ذره ای ذره ای می سرایم
مرا زخمه ای زخمه ای می نوازی
دلم را زمانی ست می آزمایی
از این دست آتش از این دست بازی
دمیده ست از خط پیشانی تو
خدایی ترین جلوه بی نیازی