> سیماى مرد و زن در جامعه پویا در جامعه پویا، در مسائل سیاسى، اجتماعى و یا امنیّتى مرد از زن جدا نیست. به عبارت دیگر جامعه اسلامى پویا جامعهاى نیست كه زن از مرد جدا باشد و هر یك راه خود را برود، بلكه چنین جامعهاى، در حقیقت جامعه همكارى متقابل مرد و زن است: «وَ الْمُؤْمِنوُنَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ...» (توبه/ 71) «مردان و زنان مؤمن، دوستان یكدیگرند، به نیكى فرا میخوانند و از بدى باز میدارند.» بنابراین ما دوستان یكدیگریم و مردان مؤمن با یكدیگر برابرند. مراد از دوستى در این آیه شریفه، چیزى نیست جز همكارى، همیارى و مشورت با یكدیگر. مقصود، تلاش براى نیل به هدف، كه همانا امر به معروف و نهى از منكر است میباشد. خداوند در این آیه نفرمود مردان مؤمن ـ به تنهایى ـ باید امر به معروف و یا نهى از منكر كنند و یا زنان مؤمن به تنهایى این رسالت را به دوش كشند. بلكه فرمود: آنان دوست و یاور یكدیگرند و در سایه جامعه واحدى زندگى میكنند، راه واحدى میپیمایند، همه به یك سو نظر دارند و بر این اساس براى برپایى امر به معروف و نهى از منكر، تلاش میكنند. هیچ ارزشى را در اسلام نمیتوان یافت كه قرآن به آن اشاره كرده باشد و تمامى مردم را در بر نگیرد، هر چند به صورت جمع مذكر به كار رفته باشد.
