تبیان، دستیار زندگی

نكاتي براي خريد اسپيكر

قدرت نامي (Power rating)

در اكثر سيستمهاي امروزي قدرت نامي به وات بيان مي شود. كه مقدار آن با واحد

« (Peak music power out put (PMPO » يا ماكزيمم قدرت خروجي صدا بيان مي شود كه اين واحد يك واحد فريبنده است و اطلاعات خاصي به شما نمي دهد. كمپاني هاي سازنده فقط بدنبال فروش محصول خود هستند. و از اين واحد براي بزرگنمايي محصول خود استفاده مي كند. اما در هنگام خريد اسپيكر بايد  قدرت RMS اسپيكر را به عنوان يك ميزان فني درست، براي بيان قدرت مداوم اسپيكر در نظر بگيريد. براي سيستم هاي اسپيكر با صداي فراگير، يك قدرت RMS به ميزان حداقل 40 وات براي اسپيكر كامپيوتر مناسب است. پاسخ فركانسي(frequency response) اگر اسپيكر سيستم شما داراي رنج (گستره) فركانسي باشد كه در فركانسهاي بالايي محدود باشد، (مثلاً نتواند در فركانسهاي بالاي 16 كيلو هرتز عمل كند)  شما هيچ صداي زيري(صداي فركانس بالا) كه فركانس آن بالاي 16 كيلو هرتز باشد را نمي شنويد. بخصوص اگر موزيك كلاسيك گوش دهيد. به طور مشابه اگر اسپيكر شما نتواند در فركانسهاي زير 50 هرتز عمل كند، صداي كاملاً بم را نمي تواند بخوبي آشكار كند مثل صداهايي مانند طبلها و صداهاي انفجار در فيلمها.

پايه ها

اگر شما از يك اسپيكر 2/1 استفاده مي كنيد كه عموماً براي گوش دادن موسيقي استفاده مي شود احتياجي به پايه اسپيكر نخواهيد داشت، چون احتمال زياد، آنها را روي ميز كامپيوتر خود قرار مي دهيد. اما اگر  يك اسپيكر 4/1 يا 5/1 استفاده كنيد، بايد از قرار گرفتن اسپيكرها در جاي مناسب و تعداد كافي پايه اطمينان حاصل كنيد. اين موضوع، زماني مفيد واقع مي شود كه بخواهيد اسپيكرها را پشت سرتان روي يك ديوار يا حتي روي پايه اي، همسطح گوشهايتان براي شبيه سازي صداي فراگير با كيفيت مناسب قرار دهيد.

كنترل ها

اسپيكرها با يك كنترل صداي مركزي به شما اين امكان را مي دهد كه صداي اسپيكرها را بدون زحمت جابجا شدن از يك مكان تغيير دهيد مثلاً همه كنترل هاي صدا روي sub woofer قرار داشته باشند كه معمولاً اين گونه است.

ورودي صدا

اگر شما يك اسپيكر استريو 2/1 داريد، تنها چيزي كه احتياج داريد كانالهاي چپ و راست آنالوگ است. اما براي اسپيكرهاي با سيستم صداي فراگير چهار نقطه اي بايد به دنبال چهار كانال جداگانه ورودي صدا براي سيستم اسپيكر خود باشيد

آشنايي با كارتهاي حافظه

دوربين هاي ديجيتال براي ذخيره كردن عكس خود از كارتهاي حافظه استفاده مي كنند. اين دوربين ها عكس ها را با فرمت JPG (يا با فرمت ديگر بسته به دوربين) ذخيره مي كنند تا در نهايت اين فايل هاي تصويري به كامپيوتر منتقل شود و شما قادر به ديدن عكس هاي خود باشيد. در ابتدا دوربين هاي ديجيتال فقط از طريق پورت سريال به كامپيوتر متصل مي شدند و سرعت انتقال بسيار پايين بود. امروزه دوربين هاي ديجيتال از طريق پورت USB به كامپيوتر متصل مي شوند و سرعت انتقال اطلاعات بيشتري فراهم مي كنند.

چند نوع كارت حافظه در بازار يافت مي شود. قابل توجه است كه سازندگان بزرگ و معتبر دوربين هاي ديجيتال بجاي اينكه از يك استاندارد واحد در زمينه كارتهاي حافظه استفاده كنند هر كدام استاندارد خاص خود را دارند. برجسته ترين آنها عبارتند از:

-Compact Flash (CF)

-Memory Stick (MS)

-Multi Media Card (MMC)

-Secure Digital (SD)

-Smart Media (SM)

-XD

يكي از تفاوتهاي مهم كارتها در سرعت انتقال اطلاعات آنهاست. با يك كارت سريعتر نه تنها عكس ها را با سرعت بيشتري به كامپيوتر خود منتقل مي كنيد بلكه زمانيكه عكس مي گيريد عكس هاي شما سريعتر ذخيره مي شوند و دوربين سريعتر آماده گرفتن عكس بعدي مي شود. بنابراين با توجه به اينكه هر دوربين ديجيتال از يك نوع كارت حافظه استفاده مي كند نوع حافظه اي كه در اين دوربين قابل استفاده است اهميت پيدا مي كند. توان مصرفي هم در تخليه باتري نقش قابل توجهي بازي مي كند كه بايد مورد توجه قرار گيرد.

ظرفيت هم يكي از مهمترين ويژگيهاي يك كارت حافظه است با استانداردهاي قديمي تر كارتهاي حافظه از نظر ظرفيت محدوديت دارند.

در زير جدولي ديده مي شود كه ممكن است بخواهيد به آن نگاهي بيندازيد. اين جدولي است كه به شما كمك مي كند تا ظرفيت كارت خود را با توجه به دوربين انتخاب كنيد كه براساس رزولوشن دوربين برحسب مگاپيكسل نوشته شده است File size نشاندهنده مقدار متوسط حجمي است كه يك عكس با اين دوربين ذخيره مي كند ولي اين حجم با توجه به دوربين تغيير مي كند كه بستگي به نوع دوربين دارد.در جدول زير تعداد عكسهايي كه در يك حجم كارت مي توان جا داد را نشان مي دهد. مثلاً با يك دوربين 3 مگاپيكسل با يك كارت حافظه 128 مگابايتي مي توانيد 106 عكس را ذخيره كنيد

تعمير CD

آيا CD هايي داريد كه داراي خشهاي زيادي است و براي استفاده از آنها با مشكل روبرو هستيد. در اين مقاله يك راه حل به شما ارائه مي كنيم كه امتحان آن ضرري ندارد. و اميدوارم به درد شما بخورد.

CD خود را با آب و صابون بشوييد. سپس آن را كاملاً خشك كنيد. سپس از مقدار كمي پوليش اتومبيل ساده استفاده كنيد. اجازه دهيد خشك شود. آنرا با يك پارچه نرم يا پنبه به آرامي جلا دهيد.

توجه: سعي كنيد با يك پنبه تميز CD را كاملاً خشك كنيد و اثري از پوليش روي CD نماند چون ممكن است به درايو CD شما آسيب برساند.

اين روش را يكي از دوستان پيشنهاد داده است و بنده خودم آنرا امتحان نكرده ام بنابراين در مورد اينكه ممكن است درايو CD شما صدمه ببيند نمي توانم اظهار نظر كنم بنابراين تا مجبور نشده ايد اين كار را انجام ندهيد

آشنايي بيشتر با سي دي رايتر

گذشته از اينكه ما در دنيايي زندگي مي كنيم كه هارد ديسك ها فوق العاده ارزان شده اند و حافظه هاي فلش مرتباً به سمت حجيم تر شدن و ارزان تر شدن پيش مي روند ولي به نظر نمي رسد براي CD و درايو آن جانشيني آمده باشد. همانطور كه با ورود CD هاي با قابليت چند بار رايت  فلاپي ديسك ها كم كم از روي كامپيوترها حذف شدند. البته روزي هم عمر CD به پايان خواهد رسيد.

هر چند كه امروزه يك هارد 80 گيگابايتي ظرفيت بالايي براي يك هارد ديسك محسوب نمي شود و با قيمت مناسبي مي توان آن را خريد و حجم آن برابر 120 CD مي باشد. ولي CD قابل رايت هنوز ارزان تر است و گذشته از اين مي توان از آن به راحتي براي انتقال اطلاعات استفاده كرد، دوام نسبتاً خوبي دارد. كوچك و ارزان است. و اينجاست كه اهميت وجود سي دي رايتر مشخص مي شود. در اين مقاله مي خواهيم در مورد CD رايتر صحبت كنيم. ابتدا در مورد مزايا و مشكلات انواع CD صحبت مي كنيم سپس به بررسي رايتر مي پردازيم.

مزيت ها

 ــ CD بسيار ارزان است.

 ــ با سرعت 40x مي توانيد يك CD را در زماني زير 3 دقيقه رايت كنيد.

 ــ قابل حمل و نقل

 ــ معمولاً با همه كامپيوترها و دستگاههاي صوتي امروز سازگاري دارند.

 ــ عمر طولاني (از نظر تئوري تا 100 سال)

 ــ CD ها از حافظه هاي مغناطيسي مانند هارد ديسك عمر بيشتري دارند.

مشكلات

 ــ ممكن است در هنگام رايت كردن مجبور به توقف كار خود با كامپيوتر شويد.

 ــ ديسك هايي با قابليت رايت دوباره كندتر از CD هاي معمولي كار مي كنند.

 ــ مقايسه ظرفيت CD با DVD آنرا نااميد كننده تر مي كند.

سرعت درايو: رايت/ ري رايت/ خواندن

منظور از 24*10*40 چيست؟ اين سه عدد به سرعتهاي رايت و ري رايت و خواندن CD اشاره مي كنند. مثلاً اگر يك CD رايتر با مشخصات 24*10*40 داشته باشيد به اين معني است كه اين رايتر CD معمولي را با سرعت 24x رايت مي كند و يك CD با قابليت رايت مجدد را با سرعت 10x رايت مي كند و CD ها را با سرعت 40x  رايت مي كند. مثلاً زماني كه يك CD صوتي را گوش مي دهد درايو CD آن را با سرعت 1x مي خواند ولي اگر كامپيوتر اين CD را يك جا بخواند 2 دقيقه زمان طول مي كشد.

اين سرعتها معمولاً به صورت ميانگين محاسبه مي شوند بنابراين اگر قابليتها كمي از آنچه مشخصات اسمي نشان مي دهد پايين تر باشد نگران نشويد.

انواع حافظه ها: DVDR/ DVD/ CDRW/ CDR/ CD

تيتري به شكل بالا كمتر استفاده مي شود و معمولاً از واژه درايو استفاده مي شود. به هر حال CD_R به ديسك CD قابل رايت يا به درايو CD اي كه قابليت رايت CD معمولي را دارد گفته مي شود. CD_RW به يك ديسك با قابليت رايت دوباره (چند باره) يا به درايوي كه مي تواند روي CD هاي با قابليت رايت مجدد رايت كند اشاره دارد. البته مي دانيد كه همه درايوهاي CD_RW مي توانند روي CD هاي معمولي هم رايت كنند. البته امروزه داشتن يك درايو CD_R معمولي دليل بر نقطه ضعف نيست چون بسياري حتي يك بار هم با درايو خود روي CD_RW رايت نكرده اند. ديسكهاي قابل رايت DVD را DVD_R گويند. يك درايو DVD_R مي تواند روي DVD و CD رايت كند و بخواند.

DVD_RW نسخه قابل رايت مجدد DVD است كه مي تواند تا 4.7 گيگابايت اطلاعات را در خود ذخيره كند كه در حدود هفت برابر ظرفيت CD است.

اينترنال يا اكسترنال

در اكثر مواقع استفاده از درايو اينترنال (داخلي) مناسب است. چون ارزان تر بوده و فضاي اضافي روي ميز كامپيوترتان اشغال نمي شود. ولي از جهت شيكي ظاهري، شايد بخواهيد از يك درايو اكسترنال استفاده كنيد.

اما درايو اكسترنال با قيمت بالايي كه دارد برتري هايي هم نسبت به نوع اينترنال دارد. اولاً يك درايو اكسترنال به راحتي قابل جابجايي است. مثلاً اگر شما چند كامپيوتر در محل كار خود داريد با خريد يك درايو مي توانيد روي كامپيوتري كه بيكار است كار رايت خود را انجام دهيد. به علاوه يك درگاه IDE در سيستم شما اشغال نمي شود چون اين درايوها يا از USB يا Fire Wire براي اتصال به كامپيوتر استفاده مي كنند. به عبارت ديگر شما با 4 درايو (مثلاً 2 هارد ديسك، يك درايو zip و يك CD_ROM) كه در اكثر كامپيوترها استاندارد شده است محدود نمي شويد.

بافر تحت حفاظت:

براي اينكه CD رايتر وظيفه خود را بدرستي انجام دهد بايد يك جريان ثابت اطلاعات براي آن فراهم شود تا ليزر بتواند تحت يك فرايند بدون وقفه عمل رايت را انجام دهد. هر سي دي رايتر يك حافظه بافر دارد كه معمولاً 2 يا 4 مگابايت است كه هر بي نظمي در جريان اطلاعات را خنثي مي كند. اگر هنگام رايت سي دي شما كار ديگري با كامپيوتر انجام دهيد به گونه اي كه حافظه بافر خالي شود خطايي اتفاق مي افتد كه منجر به خراب شدن CD مي شود. مگر اينكه رايتر شما داراي سيستم حفاظت بافر باشد.

بافر تحت حفاظت يا Buffer Under Run Proof اجازه مي دهد كه ليزر در حال رايت سي دي وقتي بافر خالي مي شود توقف داشته باشد. نامهاي ديگري براي سيستم حفاظت بافر وجود دارد كه بست به كمپاني سازنده متفاوت است، و در اينجا به چند مورد آن اشاره مي شود.

Just Link (Ricoh), Safe Burn (Yamaha), Exact Link (OAK), Power Rec (Plextor)

 آنچه بايد به خاطر داشته باشيد اين است كه اگر يك درايو از بافر تحت حفاظت پشتيباني كند بايد نرم افزار آن هم از اين ويژگي پشتيباني كند تا اين قابليت را به كار گيرد.

از نظر تئوري زمانيكه Buffer Under Run Protection فعال شده باشد شما بايد بتوانيد بدون نگراني از خراب شدن CD با كامپيوتر خود مانند حالت عادي كار كنيد.

Multi Read

اگر يك درايو با قابليت Multi Read داشته باشيد مي توانيد مطمئن باشيد كه اين درايو از همه انواع CD, CDR و CDRW پشتيباني مي كند. و Multi Read2 از ديسكهاي DVDR, DVD هم به علاوه ديسكهاي بالا پشتيباني مي كند.

Double density

در سال 2000 كمپاني سوني CDهاي با فرمت چگالي مضاعف Double density ارائه داد اين CD داراي ظرفيت حدود 1.3 گيگابايت هستند اين فرمت از CD تحت عنوان DD_R و DD_ RW (براي cd هاي ري رايت) شناخته مي شوند. اين فرمت از CD امروزه به راحتي قابل دسترسي است و مي توان از آن استفاده كرد

قصد داریم ترفندی جالب و متفاوت را به شما معرفی کنیم که با استفاده از آن می توانید بدون نیاز به نرم افزار خاصی و تنها در محیط ویندوز کاری کنید که ویندوز 98 هنگ کند. نکته جالب اینکه برای راه اندازی دوباره ویندوز حتما باید کامپیوتر را ریست کنیم.


فقط کافیه از منوی Start بر روی Run کلیک کنید و در Run تایپ کنید : con/con همین و بس!

توجه :با Fdisk همه اطلاعات شما پاک می شود!

نکته : ابتدا شما می بایست روش بوت کردن سیستم از طریق Floppy و یا CD-Rom را یاد بگیرید.

در هنگام روشن شدن سیستم دکمه DELETE (در بعضی کامپیوتر ها دکمه دیگر) را پائین نگه دارید تا وارد Setup شوید. دستگاه را به گونه ای تنظیم کنید که اولین وسیله بوت شدن CD-Rom باشد.یعنی وارد قسمت Bios featurs setup شده و اولین وسیله بوت شدن را CD قرار دهید.سپس روی گزینه Save &Exit setup کلیک کرده و از Setup خارج شوید. در اینجا سوالی مبنی بر (Save to cmos and exit (Y/N از شما پرسیده می شود. کلید Y را فشار دهید دهید تا سیستم دوباره Restart شود. بعد از Restart سیستم سه پیغام زیر ظاهر میشود:
CD-ROM Start up menu
1.Boot from hard disk
2.Boot from CD-ROM
سپس گزینه 2 را اتنخاب کرده تا سیستم از روی CDبوت شود. بعد از آن پیغام های زیر صادر می گردد:
Microsoft Widows98 Start up menu
1.Start Windows98 Setup from CD-Rom
2.Start Computer with CD-Rom supprt
3.Start computer without CD-rom Support
4.View the Help file
شما گزینه 2 را انتخاب کنید . پس از چند لحظه جلوی پرامپت درایو (مثلاF:\> )فرمان Fdisk را تایپ و کلید Enter رو بزنید. فورا پیغامی مبنی بر اینکه ظرفیت Hard شمااز 512 بیشتر است ظاهر می شود. کلید Y وسپسEnter رو فشار دهید.
سپس صفحه اصلی Fdisk ظاهر می شود.
Fdisk option
current fixed disk drive:1
choose 1 of the following:
1.creat dos partion or logical dos drive
2.set active partion
3.delet partion or logical dos drive
4.display partion information
Enter choice:...
این صفحه شامل گزینه هایی جهت انجام اعمال مختلف بر روی دیسک سخت می باشد.

توجه: در پارتیشن بندی و کار با Fdisk با سه اصطلاح بر خورد می کنید که عبارتند از Primery , Extended , logical برخورد می کنید که سیستم عامل از دوتای اولی استفاده می کند.
درایو C کامپیوتر همان Primery است و بقیه Extended هستند.
در Fdisk ابتدا Primery و بعد Extended ایجاد می کنیم. وبرای حذف پارتیشن ها برعکس ایجاد آنها عمل می کنیم.
توجه : ابتدا در صورت وجود پارتیشن آنها را پاک می کنیم.

خوب از این پنجره اصلی گزینه 3 رو انتخاب کنید .سپس پنجره ای ظاهر می شود که از آن گزینه:
3.Delet logical dos drive in the extended dos partion
را برمی گزینیم.
بعد از این کار صفحهای شامل پیغام های زیر ظاهر می شود:
WARNING!Data in deleted logical dos drive will be lost
What drive do you want to delete?
سپس شما نام آخرین درایو Hard خودتان را وارد کنید وenter را بزنید.سپس EnterVolume ظاهر می شود که شما یاید برچسب درایوتان را وارد کنید یا اگر بر چسبی ندارد Enter را بزنید. (اگه درایو شما برچسب داشته باشه مثلا به جای حرف D برچسب اون مثلا MyDriveظاهر میشه) سپس پیغام زیر ظاهر میشه: [Are you sure?(Y/N)?[Y برای تایید حرف Yرا بزنید و بعد Enter و به همین ترتیب همه درایوهای منطقی(Logical) را پاک کنید.بعد از پاک شدن همه درایوهای منطقی پیغام زیر ظاهر می شود. All logical drive deleted in the extended dos partion سپس چند بار دکمه Esc را بزنید تا وارد صفحه اصلی بشوید. (Fdiskoption) بعد دکمه 3 (Delet partion....) از صفحه بعدی ظاهر شده (Delet extended dos partion)را انتخاب کنید.بعد یک پیغام (Warning.........) ظاهر می شود که باید شما کلید Yرا بزنید بعد Enter. سپس پیغام زیر ظاهر می شود: Exttended dos partion Deleted دکمه Esc را بزنید تا وارد صفحه اصلی بشوید . (Fdisk Option). بعد باز گزینه 3 بعد از صفحه باز شده گزینه 1 را وارد کنید. تا پارتیشن اولیه خذف شود . (Delet primery dos partion). سپس پیغام (Warning data in the deleted primery dos partion will be lost.
زیرپیغام : What primery partion do you want to delete?[1]
شما کلید Enter رو بزنین.پیغام زیر ظاهر میشه: Enter volume labe...?[]
در صورت وجود بر چسب آن را تایپ و Enter را بزنید در غیر این صورت Enter را بزنید.
پیغام (:Are you sure) که گزینه Yسپس کلید Enter را بزنید. پیغام زیر ظاهر می شود: Primery dos partion deleted دکمه Esc را بزنید تا وارد صفحه اصلی بشوید .حالا پارتیشن های شما حذف شده است.

برای ایجاد پارتیشن از صفحه اصلی گزینه 1 یعنی(1.Create dos partion or logical.....) را بزنید.

بعد از طی این مراحل صفحه ای با مشخصات زیر حاصل می شود :
Creat dos partion or logical dos drive
Current fixed disk drive:1
Choose 1 of the following:
1.creat primery dos partion
2.creat extended dos partion
3.creat logical dos drive in extended dos partion
Enter choice:

سپس کلید 1 راتایپ وenter را بزنید . مدتی صبر کنید تا 100% Completeو Verifying drive integrityتا 100%کامل شود. بعد از آن پیغام زیر ظاهر می شود :

Creat primery dos partion
Current fixed disk drive:1
Do you wish to use the maximum available..................
Press Esc to return to fdisk options

کادر بالا از شما می پرسد که آیا می خواهید تمام دیسک سخت پارتیشن اولیه(Primery)گردد؟شما دکمه N را تایپ کرده وسپس Enter را بزنید . سپس مدتی صبر کنید تا 100%کامل شود ... بعد صفحه زیر ظاهر می شود:

Creat primery dos partion
Current fixed...........
Total disk space is ........mbytes(1mb=..........)
Maximum space avalable for partion is.......
Enter partion size in mbytes or ..........
Press esc ............

صفحه بالا ظرفیت هارد شما را که برای این عمل در دسترس می باشد را اعلام می کند شما باید در این مرحله برای درایو Strart up تان مقداری را در مقیاس مگا بایت وارد کنید (البته درصد هم می - شود).

توصیه:
1.آنهای که هارد 20 دارند 3000 را بزنند
2.هارد 30 ،4000یا 4500
3.هارد 40 به بالا تا 80،6000 یا 5500
4.هاردهای 20 به پایین به نسبت 2500،2000،1500،1000
5...

بعد از وارد کردن مقدار Enter را زده تا پیغام زیر ظاهر شود : Primery dos partion created
سپس Esc را زده تا وارد صفحه اصلی Fdisk بشوید .
از صفحه اصلی گزینه ا(Creat dos .........or logical.....) و از صفحه بعدی گزینه 2 (Creat extended dos partion)را زده مدتی صبر کنید تا 100% کامل شود. سپس صفحه زیر ظاهر می شود:

Creat extended dos partion
Current fixed..........
Partion status type volume label mbytes.......
C:1 pri...
Total disk space is..........
Enter partion size in mbytes or per.........................
No partion defind
Press esc...............

سپس کلید Enter را بزنید. تا پیغام (Extended........)ظاهر شود.
حالا کلید Esc را بزنید تا سیستم به طور اتوماتیک وارد بخش ایجاد درایوهای منطقی شود. مدتی صبر کنید تا 100%تمام شود سپس از صفحه بعدی ظاهر شده عدد دلخواه خودتان به مگابایت را برای درایو D:وارد کنید.مدتی صبر کنید تا100%کامل شود . بعد از این مرحله (یا احیانا Restart system)ماجرا را برای درایو های منطقی دیگر از قبیل E تا Z ادامه بدهید تا جاییکه هارد شما تمام شود.

توصیه:
سعی کنید که حتی الامکان درایو هایتان کم باشد معمولا 4 درایو کافیست بعد از اینکه تمام هارد پارتیشن بندی شد پیغام :
All available disk space in the extended dos ........................
ظاهر می شود.
حالا دکمه Esc را بزنید تا وارد صفحه اصلی بشوید. از صفحه اصلی گزینه 2(Set active partion )را انتخاب کنید. در صفحه بعدی ظاهر شده کلید 1 را زده و Enter کنید. با عمل فوق درایو C شما به عنوان درایو Start up بوده فعال می شود. سپس پیغام Partion 1 made active ظاهر می شود. بدین تر تیب پارتیشن بندی به اتمام میرسد

بسیاری اعتقاد دارند که سیستم عامل DOS به تاریخ پیوسته است ، اما نباید از این نکته غافل شد که این سیستم عامل هم قابلیتهای خاص خودش را دارد. یکی از این قابلیتها این است که شما میتوانيد فهرست فايلهاي موجود در يك دايركتوري را به صورت فايلي با فرمت TXT در آوريد و در صورت نياز از آن پرينت بگيريد.


براي اين كار :
ابتدا وارد محيط MS DOS Prompt یا Command Promt ويندوز شويد. (در Run دستور CMD را تایپ کنید).
پس از ورودبه اين محيط میبایست مسیر دایرکتوری (درایو و فوالدر مورد نظر) که قصد دارید از آن فهرست فایلهایش را بگیرید بروید.
سپس در آنجا دستورDIR>>Dirlist.TXT را وارد نمایید.
با اين دستور فايلي با نام DIRlist.TXT در همان دایرکتوری ساخته مي شود .
برای دیدن فهرست ساخته شده هم ، میتوانید از طریق ویندوز به دایرکتوری مورد نظر بروید و یا در همان محیط Dos دستور EDIT Dirlist.txt را تایپ نمایید

بدین منظور:

پس از ورود به محیط DOS ، در محیط درونی برنامه راست کلیک کرده و گزینه MARK را انتخاب کنید. سپس با كشيدن موس روي متن مورد نظر آن را به حالت انتخاب در بياوريد.
حالا با کلیک راست کردن بر روی کادر آبی رنگ بالای محیط برنامه و انتخاب گزینه COPY اقدام به کپی کردن متن نمایید.
در نهایت در جای مورد نظر با راست کلیک کردن کردن و انتخاب PASTE متن را وارد نمایید

این بار می خواهم تا فرمانی را از پیر ترین سیستم عامل جهان به شما معرفی کنم. سیستم عامل DOS که به عقیده خیلی ها عمرش به سر آمده! در این جا قصد دارم تا به شما تمامی دستورات dir را که در سیستم عامل Dos به کار میرود را تشريح کنم. این دستور ، یکی از کاربردی ترین دستوراتی است که در این سیستم عامل به کار میرود و بیشتر برای نمایش محتویات یک دایرکتوری به کار میرود.

dir/s تمام فایلهای موجود در ریشه و دایرکتوریهای زیرمجموعه آنرا نمایش میدهد.

dir/a فایلها با خصوصیات خاص را نمایش میدهد: h برای فایلهای مخفی، r برای فایلهای فقط خواندنی،

d لیست دایرکتوریها، s فایلهای سیستمی و... (مثال: dir/ah)

dir/b فقط نام و پسوند فایل را نمایش میدهد.

dir/l نام فایلها را با حروف کوچک نمایش میدهد.

dir/-c سایز فایلها را بدون علامت , برای جداسازی سه رقم نشان میدهد.

dir/n نمایش لیست فایلها به اینصورت که نام فایلها در سمت راست نشان داده میشود.

dir/o برای نمایش فایلها بصورت مرتب شده. n بر اساس نام، s بر اساس سایز، e بر اساس پسوند

فایل، d بر اساس تاریخ/زمان و ... مثال: dir/on

dir/p اگر لیست فایلها بیش از یک صفحه باشد، بعد از پر شدن یک صفحه منتظر میماند تا کاربر کلیدی را برای ادامه بفشارد.

dir/w برای نمایش نام فایلها در چند ستون متناسب با ابعاد صفحه نمایش.

dir/x نمایش فایلها بصورت استاندارد 8 حرفی برای محیط DOS.

dir c: /ah /s > c:dir.txt لیست کلیه فایلهای مخفی در درایو C را درون فایل متنی با نام dir.txt قرار میدهد.

dir c: /s > prn لیست کلیه فایلهای موجود در درایو C را به پرینتر می فرستد.

dir > NULL نتیجه را به NULL می فرستد و در خروجی چیزی نداری

وقتي با يك نفر Chat مي كنيد از كجا مي فهميد طرف مقابل شما را در ليست خود Add كرده است يانه؟ كافي است به طرف مقابل يك PM بدهيم و هنگامي كه جواب طرف مقابل رسيد به بالاي پنجره ي مخصوص PM نگاه كنيد. دو حالت ممكن است رخ دهد:

 ۱.اگر طرف مقابل شما را در ليستش نداشته باشد، در بالاي صفحه به صورت زير اسم ها را مشاهده خواهيم كرد: Yahoo Send ID Instant Messenger در اين صورت مي بينيد كه بين ID دوست شما و Instant Messenger فقط يك خط وجود دارد كه اين نشان مي دهد كه طرف مقابل شما را Add نكرده است.

 ۲.اگر بين ID دوست شما و Instant Messenger دو خط ديده شود مانند: Yahoo Send ID…Instant Messenger در اين صورت ID شما در ليست دوستان تان وجود دارد