تبیان، دستیار زندگی

 قَالَ [علیه السلام]
لَنَا حَقٌّ فَإِنْ أُعْطِینَاهُ وَ إِلَّا رَكِبْنَا أَعْجَازَ الْإِبِلِ وَ إِنْ طَالَ السُّرَى .

و درود خدا بر او ، فرمود : ما را حقّى است اگر به ما داده شود ، و گرنه بر پشت شتران سوار شویم و براى گرفتن آن برانیم هر چند شب رُوى به طول انجامد.

چو در اموال و در امر حکومت
بود از بهر ما حقی بر امت
گر آن حق امتان در خاطر آرند
بگیریم ار که با ما واگذارند
تطاول را و گر که راه پویند
بحق ما تبرک ما بگویند
چو آنکس که بسان بنده خوار است
به پشت راکب اشترسوار است
هماره جان او در رنج و تاب است
بدشواری گرفتار عذاب است
شتر با عنف اندر راه پویا است
ولیکن او در آن سختی شکیبا است
چو آنگه ما بصبر آن راه پوییم
ز حق خویش آسان دست شوییم
مطول باشد ار در سیر آن شب
نمی‏جنبد ز ما در شکوه‏ها لب
به کشتی شکیبایی نشینیم
که تا حق در کنار خویش بینیم

شرح نهج البلاغه (محمد علی انصاری قمی)

رسول خدا (صلّی الله علیه و‌ آله):

مَن تَعَلَّمَ فی شَبابِهِ کانَ بِمَنْزِلَةِ الوَشْمِ فی الحَجَرِ، وَمَن تَعَلَّمَ وَهُوَ کبَیرٌ کانَ بِمَنْزِلَةِ الکِتابِ عَلَی وَجْهِ الماءِ.

آن‌که در جوانی‌ بیاموزد، آموخته‌اش مانند نقش بر سنگ است و آن‌که در بزرگ‌سالی بیاموزد، مانند نوشتن روی آب باشد.

Who learns in his adolescence, his learning likes a stone graving and who learns in his oldness, his learning likes writing on the surface of water.

النوادر راوندی، ص132، ح169

http://www.hadith.ac.ir/

نامه یک مادر خانه دار به رئیس جمهور

خراسان - مورخ دوشنبه 1390/04/20 شماره انتشار 17880

نویسنده: محمدسعید احدیان

ابتدا این نامه را بخوانید:

آقای رئیس جمهور محترم سلام

من یک زن ایرانی ام. یک زن مسلمان ایرانی. نه معنی راست و چپ را می فهمم و نه کاری به آبی و سبز و قرمز دارم. اصلا اهل سیاست نیستم. من یک زن و یک مادرم که مانند همه زن ها و مادرهای دیگر باید چرخ زندگی ام را بچرخانم. آقای رئیس جمهور روزی که شما پا در میدان رقابت گذاشتید و شعار عدالت و دفاع از محرومان را سر دادید نور امیدی در دلمان روشن شد که پس از سال ها جنگ و دوران سازندگی بتوانید اندکی از مشکلاتمان را کاهش دهید روزی که حرف از هدفمندی یارانه ها شد و بر این تصمیم خود اصرار می کردید زیرا معتقد بودید که با نقدی شدن یارانه ها این پول به طور مساوی و بین همه تقسیم خواهد شد. با خود گفتیم ما که خانه های چند هزارمتری ، ویلا ، استخر و جکوزی نداریم که پول مصرف انرژی مان سر از ناکجاآباد درآورد. مانند آدم های پولدار چند تا، چندتا، ماشین چند صدمیلیونی هم نداریم که غصه بنزین آن را بخوریم پس حتما از پول یارانه ها چیزی برایمان می ماند تا اندکی از چاله های زندگی مان را با آن پرکنیم و چه نقشه هایی که برای این یارانه ها نکشیدیم. اما با برداشتن یارانه ها و آزاد شدن قیمت ها آن قدر همه چیز گران شد که وجود این پول اصلا در زندگی ما احساس نمی شود حتی اگر آن مبلغی را که بر کالاها و اجناس افزوده شده حساب کنیم می بینیم که از پول یارانه ها نیز بیشتر است. من اقتصاددان نیستم و معنی رشد اقتصادی و تورم تک رقمی را هم نمی فهمم اما می بینم که قیمت گوشت آنقدر زیاد شده که باید به طور کلی از صفحه زندگی مان حذف کنیم باید به بچه هایمان آموزش دهیم که دیگر از ما میوه نخواهند زیرا قیمت آن با پول جیب ما جور در نمی آید و در بعضی موارد اجناس حتی تا صددرصد هم گران شده اند.آقای رئیس جمهور گرانی های بی حد و حصر کمر مردم را شکسته است. اجاره های بالا داد مردم را درآورده است. قبل از هدفمندی یارانه ها بارها گفتید که با اجرای این قانون سفره های قشر محروم جامعه رنگین تر خواهد شد اما چیزی که ما امروز می بینیم سفره هایی است که هر روز خالی تر می شود. دیگر نمی توانیم سر سفره گوشت بگذاریم زیرا توان خرید آن را نداریم حتی نان خالی را با قناعت باید بخوریم و حالا باید کم کم یادبگیریم که شیر هم نخوریم. وقتی مجری برنامه تلویزیون از یک مسئول می پرسد اگر شیر گران شود ممکن است مردم نتوانند آن را بخرند و این موجب می شود شیرها بمانند و دامدار ضرر کند این مسئول می فرمایند اگر چنین شد ما شیرها را تبدیل به شیرخشک می کنیم و آن را صادر می کنیم. این یعنی این که برای ما مهم نیست مردم نتوانند از شیر استفاده کنند برای ما مهم نیست کودکان فقر آهن بگیرند، دچار کمبود کلسیم شوند و یا حتی بمیرند. من در حدی نیستم که بتوانم نظریه بدهم یعنی سواد لازم را ندارم. اما با عقل ناقص خود این را می فهمم که هدفمندی یارانه هابه معنی قطع کامل یارانه ها نیست بلکه هدف حذف یارانه کالاها و خدماتی است که باید کمتر مصرف شوند تا بدینوسیله مردم مجبورشوند صرفه جویی کنند و در عوض اختصاص یارانه بیشتر به کالاها و یا خدماتی است که باید بیشتر مصرف شوند. برداشتن یارانه شیر در حالی که مصرف بیشتر آن در جامعه ما احساس می شود

کار درستی نیست. شما اگر یارانه بنزین را بر می دارید باید یارانه حمل و نقل عمومی را افزایش دهید تا بدینوسیله مردم تشویق شوند بیشتر از آن استفاده کنند و این است معنی هدفمند کردن.

آقای رئیس جمهور درآمد کم و مخارج بالای زندگی هر پدری را نزد فرزندش شرمنده می کند و هزینه های بالای زندگی انسان را به زانو در می آورد. باور کنید همه واقعیت آن چیزی نیست که شما در تلویزیون می  گویید و همه چیز را خوب و زیبا جلوه می دهید، واقعیت آن چیزی است که ما با آن دست و پنجه نرم می کنیم.

من می دانم شما تمام توان و تلاش خود را به کار می برید تا ما بتوانیم راحت تر زندگی کنیم و به عنوان کسی که به شما رای داده هنوز هم شما را حامی قشر محروم و مستضعف جامعه می دانم اما خواهش می کنم هر تصمیمی که می گیرید تمام جوانب آن را بسنجید زیرا عمر ما کفاف آزمون و خطا را به ما نمی دهد و مردم ما به اندازه کافی امتحان خود را پس داده اند.

با آرزوی موفقیت روزافزون برای شما

مسئولان محترم روزنامه خراسان

از شما خواهش می کنم نامه مرا چاپ کنید، چون من هرگز رئیس جمهور را نمی بینم تا نامه ام را به او بدهم شاید بدین ترتیب حرف من به گوش ایشان برسد.

شاید این نامه ادیبانه نوشته نشده باشد و یا شاید دارای غلط ادبیاتی زیادی باشد اما نامه «یک مادر خانه دار و کم سواد است به رئیس جمهور کشورش.»

با تشکر از شما

معصومه کمالی

صداقت، دلسوزی و خیرخواهی به قدری در کلمه کلمه نامه این بانوی فهیم عجین شده است که اضافه کردن توضیح ونوشتن حاشیه ای برآن برتواناترین نویسندگان و تحلیلگران بسیار سخت می باشد تا چه رسد به بضاعت ناچیز صاحب این قلم. اما بنا به ضرورت تنها چند نکته کوتاه:

1.منطقی است اگر از مردم بخواهیم افزایش معقول هزینه های برخی کالاهای وابسته به بخش های خصوصی را تحمل کنند اما نمی توان برای سوءاستفاده برخی سودجویان و از آن مهمتر افزایش بیش از اندازه برخی خدمات دولتی و عمومی توجیهی را پذیرفت. افزایش چندده برابری نرخ خدمات پستی، هزینه مکالمات تلفن ثابت و از همه مهمتر افزایش تا دوبرابری بلیت اتوبوس ها که قرار بود بعد از هدفمندی یارانه وضعیتی مناسب تر داشته باشد تنها نمونه هایی است که ذهنیت مناسبی از برخی مسئولان در مردم ایجاد نمی کند.سوالات این مادرخانواده درباره شیر، حمل و نقل عمومی و تعریف کاملا دقیقی که از هدفمندی یارانه ها ارائه کرده بود حرف بسیاری از مردم است.

2.آن دست از مسئولینی که بی توجه به واقعیت های قطعی وتجربه تمام کشورهای دنیا، مدام وعده عدم افزایش هرنوع قیمت و حتی کاهش قیمت ها را پس از اجرای هدفمندی یارانه ها می دادند، اکنون کجا هستند؟ اگر به جای وعده های غیرقابل تحقق، صادقانه وعقلانی با مردم سخن می گفتند تا مردم خود را برای روزهای سخت آماده کنند، آیا اکنون نیازی بود که با وعده هایی جدید از پاسخ گویی به مطالبات ایجاد شده مردم فرار کنند؟ واقعیت این است که دولت در صفرکردن تورم انتظاری در شروع اجرای هدفمندی تجربه بی نظیری را به دنیا عرضه کرد اما آیا می شد تورم واقعی ناشی از افزایش هزینه های انرژی و...را نیز از بین برد و به تبع آن آیا ممکن است که تورم انتظاری را برای همیشه صفرنگه داشت؟ سکوت یا ارائه بحث های انحرافی در برابر سوال مردم از گرانی ها نه تنها حتی مسکن کوتاه مدت نیز نیست بلکه عوارضی خطرناک به نام بی اعتمادی به مسئولان اجرایی را به دنبال دارد.

3.و کلام آخر خطاب به دولتمردان، نمایندگان مجلس، فعالان سیاسی، سخنرانان ، مسئولان اجرایی استانی و شهری و....

این نامه به خوبی نشان می دهد که چرا رهبرانقلاب از ابتدای سال 90 با نامگذاری سال جهاد اقتصادی و سخنرانی های متعدد خود تاکید بر وحدت و عدم حاشیه سازی داشتند و دارند. با این وصف اگر دغدغه "اصلی" شما هنوز هم چیزهای دیگری غیر از معیشت مردم است یکباردیگر این نامه را بخوانید.

امام باقر (علیه‌ السلام):

الحِلْمُ لِباسُ العالِمِ، فَلا تَعْرَیَنَّ مِنه.

بردباری جامۀ دانشمند است، پس خود را از این جامه برهنه مساز.

Patience is the cloth of a scholar, so do not make yourself naked of this cloth.

میزان الحکمه، ح 4356

وَ قَالَ [علیه السلام]
قُرِنَتِ الْهَیْبَةُ بِالْخَیْبَةِ وَ الْحَیَاءُ بِالْحِرْمَانِ وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ .

و درود خدا بر او ، فرمود: ترس با نا امیدى ، و شرم با محرومیت همراه است ، و فرصت ها چون ابرها مى گذرند ، پس فرصت هاى نیك را غنیمت شمارید.
ز سلطان چون که ترس و بیم و هیبت
 کند ره در دل مرد رعیت
 بیاویزد بچهره برقع شرم
شود در عرض حاجت سوی آزرم
چنین کس سود و سودایش زیان است
 هر آن بذل و عطا محروم از آن است
 چو ابری که به گردون درگذار است
 چنین اوقات از انسان در فرار است
بنابراین بسوی کار نیکو
 گه فرصت سزد انسان کند رو
 که وقت کار اگر از دست بگذاشت
 پس از آن خار حسرت در درون کاشت
 جوانمردا تو تا در این جهانی
بباید قدر عمرت را بدانی
ز کار نیک آری گرد توشه
 بچینی آخرت از کشته خوشه
 که هر کس نوبت از کف رایگان داد
 در حرمان به روی خویش بگشاد
 به هنگام عمل شد در توقف
پس از آن زد بهم دست تاسف
 بموقع هر که زد در کارها چنگ
ز خوشبختی بگردون راند شبرنگ
 بفردا کار امروزت مینداز
 دیونت را به امروزت بپرداز
که چون فردا شود بس کار دیگر
شود از بهر فردایت مقرر
 بباید کارها از نیک و از بد
 شود اجرا بگاه و موقع خود
شرح نهج البلاغه (محمد علی انصاری قمی)