آنكس كه تو را بیم دهد، مانند كسی است كه تو را مژده دهد. * دشمن دانا از دوست نادان بهتر است.
* دوری و جدایی دوستان ، غربت و تنهایی است.
* حاجت از دست دادن بهتر كه از نااهل خواســتن !
* آرزوهایتان را به كسانی متوجه كنید كه دلهایتان آنها را دوست دارد.
* شكیبایی مركبی است كه خسته نشود.
* شخصیت مرد زیر زبان اوست.
* عبرتها چه بسیار است، لیكن پند گرفتن كمتر است.
* اگر درباره كسی مشكوك باشید، به دوستانش نگاه كنید.
* هر تنفس انسان گامیست كه بسوی مرگ بر میدارد.
* مردم دشمن چیزهایی هستند كه نمیدانند.
* بهترین زهدها، پنهان داشتن آن است.
* شگفتا! آیا خـلافت و حـكومت با رفاقت و خویشی هم میشود ؟!
* عدالت زمامدار نیكوتر از خیر روزگار است.
* هرگز كسی را به مبارزه و جنگجویی دعوت نكن.
* روز دادستانی و عدالت از ظ‌الم، سختتر از روز ستم بر ستمدیده است.
* حكومت خود را با ریختن خون حرام، استوار نكن.
* هرگز یاور ستمكار نباش.
* حكمت را با نااهل نگویید كه به حكمت ستم كرده‌اید.
* به گوینده نگاه نكن، حرف را در نظر بگیر.
* بزرگواری با خرد و ادب است، نه با اصل و نسب.
* عقل و خرد، شمشیر برنده‌ایست.
* دانش نگهبان توست، در حالیكه تو ثروت را باید محافظت كنی.
* بی ارزشترین مردم، كم دانشترین آنهاست.
* دانشمندان، به علت كثرت نادانان غریبند.
* مرگ بزرگ همان فقر و بینوایی است.
* فقر و تنگدستی، مرد باهوش را گنگ و لال میكند.
*
آدم که در میانه ی دعوا عقب کشید
افتاد سیب سرخی و حوا عقب کشید
من ماندم و تو ماندی و این سیب ناتمام
من ماندم و تو ماندی و دنیا عقب کشید
امشب به یاد لحظه ی اول که دیدمت
قلبم دوباره ساعت خود را عقب کشید:
یادش به خیر، نور تو چشم مرا که زد-
خورشید هم برای تماشا عقب کشید
پایت به سمتم آمد و دستت به دست من...
قلبت میان همهمه اما عقب کشید
شاید که از نگاه خیابان دلت گرفت
شاید برای زخم زبانها عقب کشید
مردم چه زود خلوت ما را به هم زدند
من ماندم و تو رفتی و دنیا عقب کشید
