تبیان، دستیار زندگی

ممکن است بزودی برنج طلایی حاصل از دستورزی ژنتیکی در مزارع فیلیپین کشت داده شود.

 

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این برنج که از لحاظ ژنتیکی مهندسی شده، راهی طولانی را از آزمایشگاه تا بشقاب‌های غذا در پیش داشته است.

 

حدود 15 سال پس از ابداع این رقم برنج تراریخته در فیلیپین، کشاورزان این کشور می‌توانند کاشت برنج طلایی را ظرف یک سال آینده آغاز کنند.

 

دانشمندان موسسه تحقیقاتی برنج فیلیپین که شاخه‌ای از «موسسه بین‌المللی تحقیقات برنج» است، طی چند هفته آینده نمونه‌های برنج مزبور را برای تایید ارائه می‌دهند و مابقی فرایند به قانون‌گذاران بستگی دارد.

 

برنج طلا که از لحاظ ژنتیکی برای تولید ویتامین A مهندسی شده، راهی طولانی را از لابراتوار تا مزارع طی کرده است.

 

مدتی کوتاه پس از ابداع آن، اعلام شد که این برنج می‌تواند منجی کودکان در کشورهای در حال توسعه شود که از کمبود این ویتامین رنج می‌برند.

 

کمبود ویتامین A عامل شماره یک نابینایی قابل‌پیشگیری در کودکان سراسر جهان گزارش شده است.

 

همزمان، فناوری هراسان و مخالفان مهندسی ژنتیک مانند «صلح سبز» مبارزاتی را علیه کشت این محصول صورت داده‌اند.

 

برنج طلایی همچنان در فیلیپین مخالفانی دارد؛ آن‌ها نگران هستند که این برنج با گیاهان غیرتراریخته به طور مصنوعی گرده‌افشانی شده باشد و این که این امر دارای پیامدهای نامعلوم است. این افراد همچنین معتقدند شیوه‌های بهتری برای جبران کمبود ویتامین A وجود دارد که از آن میان می‌توان به ترغیب مزرعه‌داران به پرورش و خوردن دیگر سبزیجات اشاره کرد.

 

خصوصا این که کمپین‌های دولت فیلیپین برای تقویت آرد، ماکارونی رشته‌یی و دیگر اقلام اصلی به طور قابل‌توجهی کمبود این ویتامین را کاهش داده است.

 

ابراز نگرانی‌ها در خصوص اثرات سوء احتمالی برنج طلایی در حالی است که محصولات تراریخته سال‌هاست که در کشورهای مختلف کشت می‌شوند و تاکنون هیچ گزارش مستندی مبنی بر اثرات سوء این گونه‌ها بر سلامت انسان و سایر جانداران ارائه نشده است.

 

نخستین گونه برنج تراریخته جهان حدود 9 سال پیش در ایران تولید شد و ضمن ثبت نام ایران به عنوان نخستین تولیدکننده گونه برنج تراریخته در دنیا، کشورمان را به عنوان نخستین کشور مسلمان به باشگاه ‌کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته برد، با این حال تولید این محصول پس از مدتی در پی مخالفت‌ها و ابراز تردیدهایی که در مورد ایمنی محصولات تراریخته مطرح شد، متوقف شد.

 

فیزیکدانان دانشگاه پیتسبورگ یک آشکارساز جدید ابداع کرده‌اند که می‌تواند مولکول‌ها را اسکن کند.

 

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این آشکارساز که جزئیات آن در مجله Nano Letters منتشر شده، ممکن است از قابلیت شناسایی مواد شیمیایی مولکول‌ها با استفاده از امواج تراهرتزی برخوردار باشد.

 

امواج تراهرتز به یک طیف رنگی فراتر از دید انسان اطلاق شده و برای شناسایی گونه‌های خاص مولکول‌ها قابل استفاده هستند. این نوع امواج با کمک یک لیزر فوق سریع که انعکاس نوری با قابلیت خاموش و روشن شدن در کمتر از 30 فمتوثانیه است، ساخته و شناسایی می‌شوند.

 

تصویربرداری تراهرتز معمولا در اسکنرهای فرودگاهی مورد استفاده است، اما اعمال آن بر روی مولکول‌ها به دلیل فقدان منابع و آشکارسازها در آن مقیاس‌ها مشکل بوده است.

 

دانشمندان در حال حاضر در حال اجرای طیف‌سنجی مولکولها و نانوذرات هستند. در آینده آنها امیدوارند بتوانند با مولکول C60 در طیف تراهرتز کار کنند.

 

محققان انگلیسی موفق به کشف قدرت اعجاب‌انگیز ابر عسلی شده‌اند که قادر به درمان زخم و از بین بردن عفونت بدون آسیب زدن به بافت بدن است.

 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عسل به عنوان یک ماده طبیعی با قدرت درمانی فوق‌العاده از هزاران سال قبل برای درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت.

 

مواد مختلفی برای از بین بردن باکتری و عفونت مورد استفاده قرار می گیرند که کمکی به بهبود بافت نمی کنند، اما عسل یک ماده کاملا طبیعی است که در عین از بین بردن باکتری، هیچ آسیبی به بافت سالم وارد نمی کند.

 

محققان در مزرعه ارگانیک در شیلی موفق به تولید ابر عسلی به نام Surgihoney شده اند که از قدرت اعجاب انگیز درمان زخم ها و از بین بردن عفونت برخوردار است.

 

نوع جدید عسل که با روش مهندسی زیستی تولید شده است، در مدت یک سال بر روی کودکان، تازه مادران، بیماران مبتلا به سرطان و سالمندان در بیمارستان های منطقه همپشایر مورد آزمایش قرار گرفت.

 

زخم ها و جراحاتی از جمله زخم‌های آلوده به عفونت باکتریایی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) بویژه در تازه مادرانی که تحت عمل سزارین قرار گرفته بودند، با کمک این عسل بهبود پیدا کردند.

 

همچنین اثر التیام‌بخشی ابر عسل Surgihoney در درمان زخم‌های سربازان بازگشته از افغانستان، درمان آکنه، حفاظت از پوست بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی به اثبات رسید.

 

دکتر «متیو دریدن» از متخصصان میکروبیولوژی در بنیاد تراست تأکید می کند: این ابر عسل با قدرت از بین بردن باکتری و عفونت های قارچی و انگلی، می تواند انقلابی در درمان زخم ها ایجاد کند.

 

تست های آزمایشگاهی مختلفی بر روی این عسل انجام شده و نتایج آن با اثر بخشی سایر انواع عسل ها در مناطق مختلف جهان مورد مقایسه قرار گرفته است که در تمام این آزمایشات، قدرت اعجاب‌انگیزی این عسل در درمان زخم و از بین بردن عفونت دیده می‌شود.

 

ابر عسل Surgihoney مجوز تولید را از سازمان نظارت بر محصولات دارویی و بهداشتی انگلیس دریافت کرده است، اما بصورت تجاری در دسترس عموم قرار ندارد.

 

 

یک عکاس موفق به ثبت تصاویر خارق‌العاده از موجودات ریز موجود در یک قطره آب تالاب شده است.

 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این موجودات رنگی توسط پیتر ماتولاویچ آمریکایی با استفاده از یک روش عکاسی موسوم به «ذره‌بینی وضوح بالا» در آزمایشگاهی در اوهایو ثبت شده‌اند.

 

این تصاویر تالاب شامل همه چیز از یک «پارامسی» در حال حرکت درون یک باکتری تا موجود 10 میلیمتری در حال اجابت مزاج موسوم به «مار آبی» و خوشه‌ای از تک‌یاختگان «اوگلنا» بوده که به تعداد بالا زندگی کرده و رنگ تالابها و گودالهای آب را به رنگ سبز یا قرمز درمی آورند.

 

ذره‌بینی شیوه‌ای است که در آن از میکروسکوپ برای مشاهده نمونه‌ها و اجسام غیر قابل مشاهده با چشم غیرمسلح استفاده می‌شود.

 

اولین تصویر ماتولاویچ به نمایش یک منظره میکروسکوپی از مارآبی کوچک آب شیرین پرداخته که در یک قطره آب در آزمایشگاهی در اوهایو در حال اجابت مزاج است.

 

این موجود تا 10 میلیمتر رشد کرده و مورد علاقه زیست شناسان برای بررسی است چرا که بنظر پیر نشده و نمی‌میرند.

 

این موجودات در بیشتر تالابهای غیرآلوده آب شیرین، دریاچه‌ها و جریانهای آب دیده شده و از تقارن شعاعی برخوردارند. این امر بدان معنی است که مار آبی از شکل متقارن برخوردار بوده و بخشهای بدن آن بطور مساوی توزیع شده‌اند.

 

ماتولاویچ همچنین یک جفت «بلفاریسما» را به تصویر کشیده که جزء گروه تک‌سلولها هستند. آنها تغذیه کننده پالاینده هستند، بدین معنی که آب را بلعیده و پس از تغذیه باکتری و جلبک موجود در آن، آب تمیز را از بدنشان تخلیه می‌کنند.

 

تغذیه کنندگان پالایه می‌توانند به تنظیم اکوسیستم آب شیرین محل زندگی خود کمک کنند.

 

«اکتیونوسفاریوم» بخشی از گروه کوچکی از تک سلولها موسوم به Actinophryids هستند که بیشتر در آب شیرین بویژه دریاچه‌ها و رودخانه‌ها زندگی می‌کنند اما برخی از آنها در خاک نیز وجود دارند.

 

هر Actinophryids یک سلول داشته و تقریبا کروی هستند.

 

بخش خارجی سلول یا برون مایه، پر از واکوئل یا حبابهایی است که به شناور ماندن موجود کمک می‌کند.

 

قطر این موجودات 200 تا 1000 میکرومتر است.

 

از تصاویر دیگر این مجموعه می‌ توان به یک «پلانارین» اشاره کرد که نوعی کرم مسطح است که پس از قطع شدن از وسط نیز می‌تواند خود را بازسازی کند.

 

پژوهش دانشگاه بوستون در ماه ژوئیه نشان داد که این کرم پس از بازسازی سر خود می‌تواند خاطراتش را نیز بازیابد.

 

این کرم در هر دو آب شور و شیرین زیسته و از دو چشم با قابلیت شناسایی شدت نور برخوردار است. این چشمها مانند گیرنده نور عمل کرده و برای فرار از منابع نور درخشان مورد استفاده هستند.

 

از دیگر موجودات ثبت شده در اوهایو خوشه‌ای از تک یاختگان اوگلنا هستند که در تعداد زیاد زندگی کرده و رنگ سطح تالابها را کاملا سبز می‌کنند.

 

گونه‌های اوگلنا در میان اولین تک‌سلولی‌هایی بودند که در زیر میکروسکوپ مشاهده شده و برای اولین بار در سال 1674 شناسایی شدند.

 

گروهی از «نماتودهای Panagrellus» توسط ماتولاویچ به ثبت رسیده‌اند که یکی از نمونه‌های رایج در آکواریومها بوده و به عنوان ریزکرم نیز شناخته شده‌اند.

 

ریزکرم یک کرم ریز گرد بوده که بسیاری از ماهی‌ها از آن تغذیه می‌کنند.

 

این کرم‌های ریز از قطر 50 میکرومتر برخوردار بوده و اندازه آنها کمی بیش از یک میلیمتر است که آنرا برای چشم انسان غیرقابل مشاهده می‌کند.

 

تصویر یک سیتوپلاسم در حال شنا در آب نیز توسط ماتولاویچ ثبت شده است.

 

سیتوپلاسم از هر چیز در موجودات ساخته شده که بیرون هسته در غشای سلولی قرار دارد.

 

سیتوپلاسم همچنین می‌تواند شامل اسکلت سلولی یا همان فیبرهای پشتیبان سلول باشد که به حفظ شکل آن کمک می‌کند.

 

خوشه ای از «جلبک Micrasterias» یا جلبک سبز نیز که در آب تالاب شناور بوده، در این تصاویر ثبت شده‌اند.

 

جلبک سبز هم به شکل جنسی و هم غیر جنسی می تواند تولیدمثل کند. در تولیدمثل جنسی، دو موجود سلولهای تک‌نمای خود را برای ساخت یک تخم به هم متصل می‌کنند.

 

این تخم یک دیواره محافظ ضخیم تولید کرده که به موجود اجازه می‌دهد برای ماهها در برابر زمستانهای سرد و خشکسالی طولانی بخوابد. در شرایط مناسب، این موجود موسوم به zygospore متولد می شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

محققان لحظه زیبای تولد یک بچه دلفین پوزه‌بطری را در شیکاگو به تصویر کشیدند که در آن می‌توان لحظات زیبایی را که دلفین مادر به فرزندش در شنا به سمت سطح برای اولین تنفس هوا کمک می‌کند، شاهد بود.

 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، جدیدترین تولد در باغ‌وحش بروک‌فیلد، روز جمعه گذشته(11 مرداد) و دو ساعت پس از آغاز نمایش درد زایمان در دلفین مادر ثبت شد.

 

این تصاویر به نمایش چرخش دلفین مادر موسوم به آلی در میان آب پرداخته و با همراهی یکی دیگر از دلفینهای ماده ابتدا دم دلفین نوزاد بیرون می‌آید.

 

اگرچه این نوزاد 90 سانتیمتری 18 کیلویی در سلامت کامل به دنیا آمده اما 30 روز بعدی از اهمیت زیادی برخوردار است.

 

این تصاویر علاوه بر لحظه تولد به نمایش لحظات زیبای تلاش مادرانه دلفین برای کمک به فرزندش در شنا به سمت سطح و انجام تنفس پرداخته‌اند.

 

دلفین مادر برای 18 ماه شیر تولید کرده که به غلظت میلک‌شیک است. دلفین کودک پس از این دوره برای شکار ماهی آموزش داده می‌شود.

 

دلفین آلی از 12 ماه پیش و آغاز بارداری بطور دقیق مورد نظارت قرار داشته و رشد جنین وی بطور منظم با اسکن فراصوت مورد بررسی قرار گرفته بود.

 

در زمان آغاز درد زایمان، یک دلفین ماده دیگر در نزدیکی آلی قرار داشت که از بچه‌های زیادی برخوردار بوده و در آینده نزدیک نیز فرزند دیگر خود را به دنیا خواهد آورد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

صخره‌های فضایی معمولا به دلیل نمای خارجی خاکستری‌شان شهره‌اند، اما دانشمندی به نام «جف بارتون» جهان زیبای زیر این سطح خاکستری را به نمایش گذاشته است.

 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وی از صدها شهاب‌سنگ 4.5 میلیارد ساله با استفاده از دوربین استاندارد، فیلتر، طیف‌نگار، نرم‌افزار ساده و همچنین یک میکروسکوپ قدرتمند جهت زوم‌کردن عکس گرفته است.

 

این دانشمند 66 ساله اهل تگزاس امریکا مطالعه خود بر روی بخش‌های نازکی از صخره‌ها و شهاب‌سنگ‌ها را در سال 2004 آغار کرد.

 

وی چگونگی شناسایی مواد معدنی موجود در بخش‌های باریک این صخره‌ها را با استفاده از شاخص اندازه‌گیری انکسار و توسط یک میکروسکوپ به خود یاد داد.

 

تمامی شهاب‌سنگ‌ها و بخش‌های نازک از کلکسیونرها جمع‌آوری شده بودند.

 

اکثر شهاب‌سنگ‌ها قطعاتی از سیارک‌ها هستند که از کمربند سیارک‌های واقع در بین مریخ و ژوپیتر سقوط کرده‌اند.

 

این حجم از فضا شامل بیش از یک میلیون جرم آسمانی است که اندازه‌ آن‌ها از یک متر تا 800 کیلومتر گزارش شده است.

 

بزرگ‌ترین شهاب‌سنگ با وزن 60 تن حدود 80 هزار سال پیش بر روی زمین سقوط کرد.

 

این شهاب‌سنگ در منطقه Otjozondjupa واقع در نامیبیای افریقا فرود‌ آمد و در سال 1920 توسط مالک زمین محل برخورد و حین شخم‌زدن کشف شد.

 

انتهای پیام

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اخترشناسان با استفاده از تصاویر تلسکوپ فضایی هابل موفق به رمزگشایی از منشأ جریان ماژلانی شده‌اند.

 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ابر ماژلانی بزرگ و کوچک (Large & Smal Magellanic Clouds) دو کهکشان کوتوله قهوه ای هستند که به دور کهکشان راه شیری می‌چرخند.

 

جریان ماژلانی یک نوار طولانی گاز است که از دو ابر ماژلانی بزرگ و کوچک آغاز شده و نیمی از کهکشان راه شیری را نیز در بر می‌گیرد.

 

از زمان کشف این جریان توسط تلسکوپهای رادیویی در دهه 1970 میلادی، اخترشناسان بدنبال کشف منشأ اصلی این گاز و تعیین سرچشمه گرفتن آنها از یک یا هر دو کهکشان کوتوله قهوه‌ای بودند.

 

مشاهدات جدید تلسکوپ فضایی هابل نشان می‌دهد، بخش اعظم این گاز در حدود دو میلیارد سال قبل از ابر ماژلانی کوچک (SMC) محروم شده است و منطقه دوم این جریان بیشتر از ابر ماژلانی بزرگ (LMC) نشأت می‌گیرد.

 

گروهی از اخترشناسان به سرپرستی پروفسور «اندرو فاکس» از موسسه علوم تلسکوپ فضایی در بالتیمور برای تعیین منبع جریان گازی، از طیف نگار اصلی کیهانی (COS) تلسکوپ هابل استفاده کرده و میزان عناصر سنگین از قبیل اکسیژن و سولفور را در شش منطقه در امتداد جریان ماژلانی اندازه‌گیری کردند.

 

عناصر سنگین از راه جذب نور فرابنفش بوسیله عناصر شناسایی شدند.

 

 

محققان انگلیسی و استرالیایی یک پروتز مصنوعی با الهام از سریع‌ترین ماهی جهان را طراحی کرده‌اند که انسان را قادر به شنا کردن در سرعت های مافوق انسانی می‌کند.

 

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پروتزهای مصنوعی بسرعت در حال توسعه هستند و نسل آینده این محصولات علاوه بر رفع نیازهای روزانه افراد معلول می‌توانند توانایی های فوق‌العاده ای به انسان ببخشند.

 

از جمله جدیدترین پروتزهای مصنوعی می توان به دستگاهی موسوم به Murr-ma اشاره کرد که توانایی بالقوه شنا با سرعت بالاتر را فراهم می کند.

 

این پروتز توسط گروهی از دانشجویان دانشگاه تکنولوژی سیدنی، کالج سلطنتی هنر و کالج سلطنتی لندن طراحی و ساخته شده است که با کمک دنده های فیبر کربن و انعطاف پذیری بالا، دویدن در ساحل و شنا کردن با حداکثر سرعت را امکانپذیر می‌کند.

 

طراحی این پروتز مصنوعی از شمشیر ماهی دندان دار به عنوان سریع ترین ماهی جهان الهام گرفته شده است؛ این موجود قادر به شنا کردن 100 متر در پنج ثانیه است.

 

این پروتز مصنوعی امکان فعالیت در خشکی و آب را با حداکثر سرعت فراهم می کند؛ طراحی منحصر به فرد قسمت انتهایی پا، حفظ تعادل و حرکت روان بر روی شن و ماسه را تسهیل کرده و شکل باله مانند بالای پروتز، به شنا کردن سریع تر افراد تنومند کمک می کند.

 

پروتز مصنوعی Murr-ma با کارآیی بالا به طور خاص برای ورزش های آبی و فعالیت در ساحل مانند والیبال ساحلی طراحی شده است.

 

بدنه فیبر کربنی این پروتز در عین انعطاف پذیری بالا، قادر به تحمل وزن ورزشکار در هنگام دویدن و راه رفتن در ساحل است؛ همچنین کانال های تعبیه شده روی بدنه به جریان پیدا کردن آب و کاهش فشار ( زیر آب) کمک می کند.

 

نسخه موجود از پروتز Murr-ma در حال حاضر نمونه اولیه محسوب شده و زمان دقیقی برای تولید تجاری این محصول اعلام نشده است.

 

 

با ابداع جدید محققان، پزشکان از این پس قادر خواهند بود از طریق یک آزمایش خون ساده ظرف مدت سه دقیقه، نیاز واقعی بیمار به مصرف آنتی بیوتیک را تشخیص دهند.

 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این آزمایش خون ساده می تواند از اثرات جانبی مصرف داروهای غیر ضروری پیشگیری کرده و در عین حال با یکی از بزرگترین تهدیدات پزشکی مدرن یعنی مقاومت در برابر آنتی بیوتیک مقابله کند.

 

این آزمایش مشخص می کند که آیا بیمار از عفونت ویروسی یا باکتریایی رنج می‌برد و در این شرایط پزشک می‌تواند در خصوص لزوم تجویز آنتی بیوتیک تصمیم‌گیری کند.

 

آنتی بیوتیک ها فقط در برابر باکتری موثر بوده و قادر به از بین بردن ویروس‌ها نیستند؛ در حال حاضر تشخیص نوع عفونت تنها از طریق انجام یک آزمایش خون در آزمایشگاه امکانپذیر است که نتیجه نهایی سه روز بعد مشخص می‌شود.

 

با این حال برخی پزشکان با تشخیص نادرست و با اصرار بیماران، اقدام به تجویز آنتی بیوتیک می‌کنند.

 

تجویز نادرست آنتی بیوتیک و سوء مصرف این داروها عوارض جانبی متعددی برای بیمار به همراه داشته و می تواند باعث مقاوم سازی باکتری شده و تأثیر آنتی بیوتیک در مبارزه با عفونت را خنثی کند که این مسئله یکی از اصلی ترین تهدیدات حوزه سلامت و پزشکی مدرن محسوب می شود.

 

بر اساس اعلام آژانس سلامت انگلیس، تنها در این کشور میزان تجویز آنتی بیوتیک با 10 درصد رشد به 41 میلیون نسخه رسیده است که باعث افزایش 260 میلیون دلاری هزینه های بیمه شده است.

 

انجام این آزمایش خون ساده می تواند ضمن کاهش خطرات سوء مصرف آنتی بیوتیک، به کاهش هزینه های درمانی نیز کمک کند.

 

در این آزمایش یک قطره از خون بیمار از نوک انگشت گرفته شده و پزشک در عرض سه دقیقه می تواند نوع عفونت باکتریایی یا ویروسی را تشخیص داده و در صورت لزوم آنتی بیوتیک تجویز کند.

 

در این آزمایش میزان ماده ای موسوم به C-Reactive Protein در خون اندازه گیری می شود؛ حجم این پروتئین در هنگام عفونت باکتریایی بشدت افزایش پیدا می کند، اما در عفونت ویروسی پاسخ سیستم ایمنی بدن کاملا متفاوت است؛ در صورت پایین بودن سطح CRP در خون، لزومی به تجویز آنتی بیوتیک وجود ندارد.

 

 

محققان کره جنوبی از نخستین نمونه اتوبوس‌های برقی با قابلیت شارژ شدن بر روی جاده رونمایی کردند.

 

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دستاورد جدید محققان موسسه علم و تکنولوژی کره (KAIST)، نسل جدید اتوبوس‌های برقی موسوم به OLEV است که از توانایی دریافت شارژ باتری در هنگام حرکت برخوردار است.

 

فناوری میدان مغناطیس در رزونانس (SMFIR) فرآیندی است که امکان دریافت شارژ الکتریکی بصورت بی سیم از طریق جاده‌های خاص را فراهم می‌کند؛ این جاده‌ها مجهز به کابل‌هایی برای ایجاد میدان مغناطیسی هستند.

 

تنها پنج تا 10 درصد جاده نیاز به تجهیز به کابل‌های مخصوص برای شارژ باتری خودرو دارند و این سیستم جاده‌ای می‌تواند بین خودروهای non-SMFIR و اتوبوس‌های OLEV متغیر باشد.

 

محققان کره‌ای قصد دارند دو اتوبوس OLEV را بزودی در خیابان‌های سئول مورد آزمایش قرار دهند و این طرح تا سال 2015 میلادی به 10 دستگاه اتوبوس افزایش خواهد یافت.