• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 3568
تعداد نظرات : 224
زمان آخرین مطلب : 2296روز قبل
کامپیوتر و اینترنت

طرز کار کارت گرافیک

 

 

 

 

آیا تا به حال به این سوال بر خورد کرده اید که یک کارت گرافیکی در کامپیوتر چطور کار می کند؟ تصاویری كه روی صفحه نمایش كامپیوترتان می‌بینید از میلیون‌ها نقطه (Pixel) تشكیل شده است. اینكه چه تصویری توسط این نقاط تشكیل می‌شود توسط كارت گرافیكی كامپیوتر مشخص می‌شود. برای این كار نیاز به ترجمه و تبدیل اعداد "صفر و یك" به تصاویر قابل نمایش برای مانیتور است.

 

اساس كار كارت گرافیكی بسیار پیچیده است ولی طرح كلی عملیاتی كه توسط این قسمت از كامپیوتر انجام می‌شود قابل فهم است.

پردازشگر و برنامه‌ای كه تصاویر را از نظر نرم افزاری تشكیل می‌دهد، اطلاعات را به كارت گرافیك می‌فرستند. برای تشكیل تصاویر سه بعدی كارت گرافیك، همانند یك عروسك ساز عمل می‌كند. ابتدا طرحی كلی از تصویر ایجاد می‌كند و سپس شروع به پر كردن فضای تصویر می‌كند. این كار شامل حجم دهی، نور پردازی و سایه دادن به تصاویر می‌باشد. برای تشكیل تصاویر متحرک یك بازی كامپیوتری ابتدایی، كارت گرافیك این عملیات را 60 بار در ثانیه تكرار می‌كند.

 

 

ابزار كار كارت گرافیك عبارتند از:

- سوکت اتصال به Motherboard برای تامین برق و دریافت اطلاعات
- پردازشگر مخصوص برای اینكه هر پیكسل به چه صورتی و در كجا ظاهر شود
- یك حافظه برای ذخیره اطلاعات تصاویر به صورت موقتی
- یك نمایشگر كه تصاویر روی آن تشكیل شود

 

مانند ساختار كلی كامپیوتر، كارت گرافیك نیز از یك پردازشگر و یك RAM تشكیل می‌شود. به علاوه یك BIOS كه نوعی حافظه است كه اطلاعات و تنظیمات كار كارت را در خود نگاه می‌دارد.

 

پردازشگر كارت گرافیك با پردازشگر كامپیوتر كمی تفاوت دارد. این پردازشگر كه به واحد پردازش گرافیكی یا GPU:Graphic Process Unit معروف است، عملیات هندسی و پردازش‌های ریاضیاتی پیچیده‌ای را انجام می‌دهد. به همین دلیل معمولاً دمای سطح این نوع پردازشگر‌ها بالاست و همواره در زیر فن‌ های خنك كننده قرار می‌گیرد.

 

كارت گرافیك دارای برنامه ریزی مخصوصی است كه چگونگی پردازش اطلاعات جزو آن است. برای بهبود بخشیدن به تصاویر، GPU از دو روش معمول زیر استفاده می‌كند:

 

- Full Scene Anti-Aliasing

كه لبه‌های (Edge) تصاویر سه بعدی را از بین می‌برد و تصاویر را نرم تر جلوه می‌دهد.

 

- Anisotropic Filtering

تصاویر سه بعدی را پویا تر می‌سازد.

 


RAM كارت‌های گرافیكی وظیفه ذخیره اطلاعات هر تصویر پردازش شده را بر عهده دارد. بخش دیگری از این RAM به این صورت كار می‌كند كه منتظر اطلاعات پردازش شده می‌شود و زمانی كه نوبت به نمایش آن‌ها می‌‌شود تصاویر را به خروجی می‌فرستد. به این كار Buffering می‌گویند. RAM کارت گرافیک بسیار سریع كار می‌كند و با دو درگاه به كارت متصل می‌شود.

 

كارت گرافیك از طریق Motherboard با CPU ارتباط دارد و برق خود را نیز از Motherboard می‌گیرد. كارت گرافیک هایی كه قابلیت‌های پردازش بالاتری دارند مستقیماً به منبع تامین برق متصل می‌‌شود. این اتصال به یكی از سه صورت PCI، PCIe و AGP انجام می‌‌‌شود.

 

خروجی اكثر كارت گرافیک ها DVI و VGA است. DVI معمولاً برای اتصال به مانیتور‌های LCD مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی كه از VGA برای اتصال كارت به مانیتور‌های لامپ تصویر دار استفاده می‌شود. بعضی از كارت گرافیک های مجهزتر دارای ورودی و خروجی‌های S-video و ViVo و FireWire و USB هستند.

 

برای انتخاب یک كارت گرافیک خوب به سادگی می‌توان سریع‌ ترین و پرحافظه‌ ترین كارت را خریداری كرد. ولی بسته به كاری كه به كامپیوتر انجام می‌دهید شاید یک كارت گرافیک ساده برای شما مناسب باشد و یا نیاز به كارت گرافیک بسیار قوی با Tuner داشته باشید.

 

معیار سنجش قدرت یك كارت گرافیک تعداد تصاویری است كه در یک ثانیه توسط آن پردازش می‌‌شود. همانطور كه می‌دانید تصاویر پویا از تصاویر ساكن تشكیل می‌شود. چشم انسان تنها 25 تصویر ثابت در ثانیه را می‌بیند و آن را به صورت پویا در می آورد. ولی بعضی از برنامه‌‌های گرافیكی یا بازی‌ها دارای صحنه‌هایی با 60 تصویر ثابت در ثانیه هستند. این معیار به نام  (Frame Per Second) که به اختصار FPS معروف است. هر Frame نیز از دو قسمت تشكیل می‌‌شود. یكی توانایی پردازش مقاطع هندسی كه قابلیت پردازش هر صفحه از هر شكل هندسی را معین می‌كند و دیگری توانایی تشكیل پیكسل‌ها در یك ثانیه.

 

امیدواریم با مطالعه این مقاله با طرز کار کارت گرافیک آشنا شده باشید. به کارت گرافیک در زبان انگلیسی Display Adapter گفته میشود.


دوشنبه 5/8/1393 - 22:42
کامپیوتر و اینترنت

آموزش بهینه سازی حافظه رم در ویندوز

 

 

 

 

در اکثر مواقع داشتن حجم بالای رم در کامپیوتر باعث می شود که سرعت اجرای برنامه های مختلف و همچنین بازی های کامپیوتر بیشتر شود. اما در برخی از موارد با توجه به بالا بودن هزینه حافظه رم قادر به خرید آن نیستیم که این مسئله باعث می شود سرعت اجرای بسیاری از برنامه ها کم شود. اما با استفاده از چند راهکار تا حدودی می توان این کمبود رم را جبران کرد.

 

برنامه هایی وجود دارند که به شما اجازه می دهند تا حافظه رم خود را از برنامه هایی که بدون استفاده هستند خالی کنید.

 

- اجرای Ready Boost

فلش‌‌ مموری‌ها معمولاً از سرعتی نزدیک به حافظه‌های RAM برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کنند. مایکروسافت با بهره‌گیری از این نکته و ارائه‌ ویژگی Ready Boost از ویندوز ویستا به بعد، به کاربران خود این امکان را داده است که از فلش‌ مموری‌های خود به عنوان حافظه‌ کمکی برای رم سیستم استفاده نمایند. برای این منظور، فلش‌مموری شما می‌بایست حداقل شرایط ذیل را دارا باشد:
 

- 256 مگابایت فضای ذخیره‌سازی
- زمان دسترسی 1 میلی‌ثانیه یا کمتر
- خواندن اطلاعات تصادفی با حجم 4 کیلوبایت و سرعت 2.5 مگابایت در ثانیه
- نوشتن اطلاعات تصادفی با حجم 512 کیلوبایت و سرعت 1.75 مگابایت در ثانیه

 

در شرایط حاضر می‌توان گفت همه‌ی فلش‌های ارائه شده از سوی کمپانی‌های معتبر، مشخصاتی بسیار فراتر از این حداقل‌ها را برای محصولات خود در نظر گرفته‌اند و از این بابت نگرانی خاصی نخواهید داشت.

برای فعال‌سازی این ویژگی، کافی است بر روی فلش‌ مموری خود در My Computer کلیک راست کرده و گزینه‌ Propertis را انتخاب نمایید. سپس به تب ReadyBoost رفته و تنظیمات دلخواه خود برای استفاده از این ویژگی را انتخاب نمایید. تنظیماتی نظیر فعال/غیرفعال کردن ReadyBoost یا تنظیم میزان فضای مورد‌نظر از فلش‌ مموری مذکور برای استفاده به عنوان رم کمکی سیستم. توجه داشته باشید که فلش‌ مموری‌هایی با فرمت FAT32 بر اساس ویژگی‌های ساختاری خود، امکان نقل‌وانتقالاتی بیش از 4 گیگابایت را ندارند، ولی این محدودیت در فرمت NTFS به 32 گیگابایت افزایش می‌یابد.

 

 

 

 

هر چند نمی‌توان انتظار داشت که استفاده از ReadyBoost به اندازه‌ی اضافه‌کردن رم به رایانه‌ی شما مفید باشد، اما این ویژگی تا حد زیادی موجب بهبود بازدهی و عملکرد سیستم شما خواهد شد. در اغلب موارد، این ویژگی می‌تواند زمان اجرا را تا 75 درصد کاهش دهد. اگر شما تا پیش از فعال‌سازی آن از میزان کمی رم (2 گیگابایت یا کمتر) و هارد دیسک مکانیکی نسبتاً کندی استفاده کرده باشید ، تأثیر مثبت آن برای شما کاملاً ملموس خواهد بود. توجه داشته باشید که اگر شما از هارد دیسک‌های جامد بر روی رایانه‌ خود استفاده کنید، ویندوز ویژگی ReadyBoost را غیرفعال خواهد نمود، چرا که SSD ها بازدهی و عملکرد فوق‌العاده‌ بهتری را برای شما ارائه می‌نمایند.

 

- استفاده از Windows Task Manager و Resource Monitor

بهترین روش برای آزادسازی میزان فضای رم اشغال شده، استفاده از ابزار مدیریت وظایف ویندوز یا همان Windows Task Manager معروف است. برای اجرای این ابزار، بر روی نوار پایین ویندوز کلیک راست کرده و گزینه‌ی Task Manager را انتخاب نمایید. سپس به تب Processes رفته و برنامه‌های در حال اجرا را بر اساس میزان رم در حال استفاده، مرتب‌سازی نمایید. حالا می‌توانید برنامه‌هایی را که به صورت ناخواسته، حجم زیادی از رم شما را اشغال نموده‌اند، یافته و در صورت تمایل آنها را به طور کامل ببندید. برای این منظور بر روی برنامه‌ موردنظر کلیک راست کرده و گزینه‌ی End Process را انتخاب نمایید.

همچنین شما می‌توانید به تب Performance رفته و پس از کلیک بر روی گزینه‌ی Resource Monitor، به تب Memory بروید تا اطلاعات بیشتری در این رابطه در اختیار شما قرار بگیرد. در این قسمت، علاوه بر اطلاعاتی که شما در Windows Task Manager به آن دسترسی داشتید، به گراف‌هایی در رابطه با میزان مصرف رم سیستم خود نیز دسترسی خواهد داشت.

 

 

 

 

البته در نظر داشته باشید که در صورت مشاهده‌ حجم قابل توجهی از مصرف رم، شتاب‌زده عمل نکنید، خصوصاً وقتی که از ویندوز ویستا یا نسخه‌های جدیدتر ویندوز استفاده می‌کنید. مدیریت رم در ویندوز ویستا و نسخه‌های جدیدتر ویندوز تا حد قابل‌ توجهی حریص‌تر است، بدین معنی که سیستم‌عامل، علاقه‌ زیادی به نگهداری اطلاعاتی دارد که ممکن است در آینده به کار بیایند. به عبارتی توصیه‌ی ما این است که زمانی نگران شوید که بیش از سه چهارم میزان رم سیستم شما اشغال شده باشد، چرا که این بهترین نشانه برای کاهش بازدهی و عدم وجود فضای رم کافی برای استفاده از رایانه خواهد بود.

 

 

- غیرفعال/حذف‌کردن برنامه‌های غیرضروری

همانطور که احتمالاً در ابزار مدیریت وظایف و بررسی میزان استفاده (مرحله‌ قبل) مشاهده نموده‌اید، ممکن است برنامه‌هایی را بیابید که حتی با توقف موقت فعالیتشان، باز هم در هر بار خاموش و روشن‌ شدن سیستم، باز در پس‌زمینه‌ ویندوز اجرا می‌شوند و مقداری از حافظه‌ رم رایانه‌ شما را به تصرف خود در می‌آورند. برنامه‌هایی نظیر دراپ‌باکس، چیزی در حدود 85 مگابایت از حافظه‌ی رم را در اختیار می‌گیرند، در حالی که ما همیشه و همه حال به آنها نیاز نخواهیم داشت. اینکه این برنامه‌ها 24 ساعت شبانه‌روز و هفت روز هفته در حال اجرا باشند، منطقی به نظر نمی‌ رسد.

 

 

 

 

هر چند شما گاهی می‌توانید این گونه برنامه‌ها را به طور کامل نیز حذف نمایید، ولی در صورتی که برای شما کاربردی هستند، راه بهتر اینست که مانع از اجرای خودکار آنها در هر بار بوت‌ شدن رایانه‌ خود شوید. برای این منظور می‌توانید در پنجره‌ RUN عبارت msconfig را تایپ و اجرا نمایید. سپس به تب Services رفته و تیک برنامه موردنظر را بردارید تا در بوت بعدی به صورت خودکار اجرا نشود. همچنین می‌توانید از ابزار رایگان و مفیدی به نام CCleaner نیز بدین منظور استفاده نمایید.

 

 

- نصب یک پاکساز رم

اگر احساس می‌کنید چندان در ردگیری برنامه‌های پرمصرف غیرکاربردی، موفق نبوده‌اید و یا خیلی با نحوه‌ استفاده صحیح از Windows Task Manager آشنا نیستید، می‌توانید از برنامه‌هایی کمک بگیرید که کارشان پاکسازی فضای رم است. اساس کار این برنامه‌ها این است که میزان فضای اشغال شده از رم توسط برنامه‌ های مختلف را بررسی کرده و با قطع دسترسی موارد کم اهمیت یا تاریخ‌گذشته، فضای رم بیشتری را برای سایر مصارف، پاکسازی می‌نمایند. چند مورد از برنامه‌های تست‌ شده در این رابطه عبارتند از Cleanmem ، Minimem و Super Memory Cleaner

 

 

 

 

البته کاربردی‌ بودن این برنامه‌ها نسبی است، در حالی که اغلب کاربران عملکرد صحیح و مفید این برنامه‌ها را گزارش داده‌اند، ولی برخی نیز از عدم مشاهده‌ی بهبودی در این زمینه توسط این برنامه‌ها خبر داده‌اند.

لطفاً در نظر داشته باشید که مطالعه‌ی بررسی‌های سایر کاربران، پیش از استفاده از اینگونه برنامه‌ها، بسیار مفید خواهد بود. چرا که گاهی برنامه‌های مخرب نیز خود را در قالب برنامه‌های پاکسازی رم یا ابزارهای بهینه‌ساز جا می‌زنند. نکته‌ دیگری که حائز اهمیت خواهد بود، اطمینان از دریافت این برنامه‌ها از سایت های معتبر است.

 

 

- اضافه‌ نمودن رم بیشتر

در حالی که تکنیک‌هایی که در بالا بیان شد می‌توانند به افزایش سرعت و کارایی رایانه‌ ویندوزی شما کمک کنند، ولی گاهی نیز هیچ‌یک از این موارد، پاسخگوی شما نخواهند بود. RAM حافظه‌ای محدود است و گاهی بهترین راه این خواهد بود که مستقیماً به سراغ افزایش سخت‌افزاری آن بروید. البته به شرط آنکه با محدودیت‌هایی که در ابتدای مقاله اشاره شد مواجه نباشید (هزینه‌ی بالا، عدم پشتیبانی مادربورد، کمیاب‌بودن نسخه‌های قدیمی و...).

 

 

 

 

برای ارتقای رم در مرحله‌ی اول، نوع رم مورد استفاده در رایانه‌ خود را مشخص نمایید. شما می‌توانید با استفاده از ابزارهای تعیین مشخصات سیستم نظیر CPU-Z بطور کامل از نوع و جزئیات قطعات نصب شده بر روی رایانه یا دسکتاپ خود مطلع شوید. با این حال باز هم بهتر است سیستم خود را باز نموده و تعداد اسلات‌های در دسترس برای اضافه‌ نمودن رم را شناسایی نمایید. اگر اسلات آزادی در دسترستان باشد، شما می‌توانید به راحتی و با خرید یک رم با مشخصات فنی مشابه رم فعلی، نسبت به افزایش مجموع رم در دسترس سیستم خود اقدام نمایید.

اما در صورتی که تمام اسلات‌های موجود استفاده شده‌اند، شما می‌بایست رم‌ یا رم‌های موجود را با نمونه‌هایی پر ظرفیت‌تر جابه‌جا نمایید. البته در نظر داشته باشید که پیش از این کار نسبت به مطالعه‌ مشخصات فنی مادربرد یا لپ‌تاپ خود اقدام نمایید تا از حداکثر میزان حافظه‌ی رمی که سیستم شما پشتیبانی می‌کند، مطلع شوید.

 

 

دانلود نرم افزارهای مورد نیاز:

نرم افزارهای شناسایی مشخصات سیستم، بهینه سازی رم، پاکسازی ویندوز، و سایر نرم افزارهایی که در این مقاله به آنها اشاره شد را میتوانید به راحتی از سایت سرزمین دانلود دریافت کنید. به این منظور کافیست اسم نرم افزار یا کاربرد آن را در کادر جستجو (که در بالای سایت قرار دارد) وارد نمایید. مثلا جستجو کنید: نرم افزار پاکسازی ویندوز


دوشنبه 5/8/1393 - 22:42
کامپیوتر و اینترنت

راهنمای عمومی برای خرید کارت گرافیکی

 

 

 

 

بعد از پردازنده و مادربرد، کارت گرافیک یکی از مهم ترین قطعات رایانه های شخصی شما است، بسیاری از کاربران و مخصوصا بازی خور ها همیشه اخبار مربوط به کارت گرافیک ها را دنبال میکنند و در صورت توان مالی سعی می کنند کارت گرافیک های روز و مدل بالا را خریداری کنند. با این حال جستجو در اینترنت برای بررسی پیدا کردن بهترین کارت گرافیک بازار با توجه به بودجه‌ای که در نظر دارید، همیشه مشکل و گیج‌کننده است و این سوال همیشه در ذهن کاربران مطرح می شود، چه کارت گرافیکی و با چه قیمتی مناسب سیستم و بودجه من است؟ کارت گرافیک دارای مدل های متفاوت با پتانسیل های مختلف می باشد.

 

کاربران با توجه به امکانات کارت گرافیک قادر به استفاده از بازی های کامپیوتری پیشرفته، مشاهده فیلم، و انجام عملیات حرفه ای نظیر ضبط و ویرایش فیلم می باشند.

 

اگر می خواهید یک کارت گرافیک مناسب برای سیستم خود خریداری کنید باید با این قطعه سخت افزاری آشنایی کامل داشته باشید و اکثر مدل های آن را بشناسید. ما در این مطلب ضمن آشنا کردن شما با VGA یا کارت گرافیک و نحوه ی عملکرد آن، کارت گرافیک مناسب با نیاز شما را نیز توضیح می دهیم.

 

 

آشنایی با کارت گرافیکی

مانند ساختار کلی کامپیوتر، کارت گرافیک نیز از یک پردازشگر و یک RAM تشکیل می شود. به علاوه یک BIOS که نوعی حافظه است که اطلاعات و تنظیمات کار کارت گرافیک را در خود نگاه می دارد.

 

پردازشگر کارت گرافیک با پردازشگر کامپیوتر کمی تفاوت دارد. کارت گرافیک دارای برنامه ریزی مخصوصی است که چگونگی پردازش اطلاعات جزو آن است، و RAM کارت های گرافیکی وظیفه ذخیره اطلاعات هر تصویر پردازش شده را بر عهده دارد.

 

این نوع RAM بسیار سریع کار می کند و با دو درگاه به کارت متصل می شود. کارت گرافیک از طریق Motherboard با CPU ارتباط دارد و برق خود را نیز از Motherboard می گیرد. کارت گرافیک هایی که قابلیت های پردازش بالاتری دارند مستقیما به منبع تأمین برق متصل می شود. برای اینكه بتوان در صفحه نمایش رایانه، تصویرهای مربوط به داده ها و اطلاعات را مشاهده نمود باید ارتباطی بین مادربرد و نمایشگر برقرار شود، به همین دلیل كارت گرافیكی در یكی از شكاف های توسعه مادربرد قرار می گیرد وبا یك كابل به مادربرد وصل می شود و نمایش اطلاعات بر روی صفحه را كنترل می كند. بطرو کلی یك كارت گرافیك پیشرفته، یك برد مدار چاپی بهمراه حافظه و یك پردازنده اختصاصی است. پردازنده با هدف انجام محاسبات مورد نیاز گرافیكی، طراحی شده است. اكثر پردازنده های فوق دارای دستورات اختصاصی بوده كه به كمك آنها می توان عملیات گرافیك را انجام داد. كارت گرافیك دارای اسامی متفاوتی نظیر: كارت ویدئو، برد ویدئو، برد نمایش ویدئوئی، برد گرافیك، آداپتور گرافیك و آداپتور ویدئو است.

 

 

نحوه عملکرد کارت گرافیک

به دلیل این که مطالب مربوط به کارت گرافیک و نحوه ی عملکرد و اصطلاحات آن بسیار پیچیده است سعی می کنیم وارد جزئیات آن نشویم چون اگر بخواهیم بصورت تخصصی به توضیح آن بپردازیم برای بسیاری از این خوانندگان این مطلب گنگ و نامفهوم خواهد بود، در کل پردازشگر و برنامه‌ای که تصاویر را از نظر نرم افزاری تشکیل می‌دهد.اطلاعات را به کارت گرافیک می‌فرستند.

 

برای تشکیل تصاویر سه بعدی کارت گرافیک، همانند یک عروسک ساز عمل می‌کند. ابتدا طرحی کلی از تصویر ایجاد می‌کند و سپس شروع به پر کردن فضای تصویر می‌کند. این کار شامل حجم دهی، نور پردازی و سایه دادن به تصاویر می‌باشد. برای تشکیل تصاویر پویا یک بازی کامپیوتری ابتدایی، کارت گرافیک این عملیات را 60 بار در ثانیه تکرار می‌کند.

 

 

نکات مهم در خرید کارت گرافیک

 

1- تعداد و فرکانس Shider و سرعت هسته یا SpeedCore

محاسبات مربوط به نورپردازی، سایه، حرکات آب و اجسام، ذرات غبار و … توسط واحدی به نام Shider یا سایه زن صورت می‌گیرد، در واقع هر قدر Shider کارت گرافیک شما بالاتر باشد سرعت پردازش آن نیز بالا است. و فرکانس این دو نیز در کارایی کارت گرافیک شما موثر است.

 

2- خنک کاری کارت گرافیک

دو نوع خنک‌ کاری غیرفعال Passive و فعال Active داریم. در حالت غیرفعال Passive، فن وجود ندارد. در حالت فعال، فن و احتمالاً لوله‌های حرارتی وجود دارد. خنک‌ کاری خوب و صدای کم برای کارکرد دراز مدت و خصوصاً اورکلاک OverClock بسیار مهم است. OverClock یا اورکلاک به بالا بردن سرعت یک قطعه سخت افزاری بیشتر از مشخصات تعیین شده توسط کارخانه سازنده گفته میشود.

 

3- سرعت و نوع حافظه RAM یا Vedio Memory Speed

سرعت RAM نیز به طور مستقیم با پهنای باند متناسب است. اما اگر پهنای باند دو برابر شود، سرعت اجرای بازی یا نرم افزار کمی بیشتر می‌شود، بنابراین این عامل تا حدی تاثیرگذار است ولی تعیین کننده نیست.

 

4- مقدار حافظه RAM یا Memory Bus

مقدار حافظه معمولاً اثر کمی دارد، البته بیشتر کاربران بدون توجه به نتایج تست‌ها حاضر هستند که پول بیشتری بابت خرید مدلی که حافظه‌ بیشتری دارد بپردازند، این تصور کاملاً اشتباه است. در بیشتر تست‌ها، عملکرد 2 گیگابایت رم نسبت به 1 گیگابایت رم، کمتر از 3 درصد فرق می‌کند. لذا خرید مدل‌های دارای حافظه‌ بیشتر توصیه نمی‌شود. اگر وضوح تصویر بالا و جزییات بهتر را انتظار دارید، نیازمند یک کارت گرافیکی هستید، که ظرفیت رم آن هم مناسب باشد.

 

5- تناسب کارت گرافیک با فضای کیس

فضای داخل کیس های کوچک مناسب کارت های گرافیک کوچک است و کیس هایی با فضای بیشتر می توانند کارت های گرافیک بزرگ تر را پشتیبانی کنند. رعایت این نکات به این خاطر است که گرما در فضای داخل کیس عنصر مهمی در نگهداری از کارت گرافیک است. گرمای تولید شده در کیس می تواند به کارت گرافیک صدمه بزند.

 

 

راهنمای انتخاب کارت گرافیک با توجه به نیاز شما

کسانی که با کامپیوتر خود بازی می کنند و قصد دارند بهترین کارت گرافیک ممکن را خریداری کنند باید هزینه زیاد تری را پرداخت کنند. اگر شما مصارف دیگری جز بازی دارید و در واقع با کامپیوتر خود بازی نمی کنید یک کارت گرافیک معمولی نیز جواب کار شما را می دهد و نیازی به هزینه کردن زیادی نخواهید داشت.

 

مشاهده فیلم و کاربردهای عادی، طراحی گرافیکی دوبعدی مانند برنامه فتوشاپ یا سه بعدی مانند برنامه مایا، بازی های کامپیوتری ساده یا پیشرفته هر کدام به سطح خاصی از کارایی کارت گرافیک نیاز دارند.

 

اگر کارت گرافیک به صورت OnBoard با مادربرد است، انتخاب خود را به مدلی با کارت گرافیک واقعی تغییر دهید. کارت هایی که بر روی مادربرد قرار دارند برای برنامه های کاربردی ابتدایی مانند پردازش متن و یا وب گردی مناسب هستند، اما برای بازی کردن و نرم افزار های سنگین به هیچ وجه جالب نیستند، اگر از سیستم خود انتظار بیشتری دارید سعی کنید کارت گرافیک خود را ارتقا دهید.

 

حساسیت زیادی در انتخاب مدل کارت گرافیک نداشته باشید، زیرا تمام این تولید کننده ها براساس طرح های اعلام شده توسط Nvidia و یا AMD کارت های گرافیک خود را تولید می کنند. در واقع در بازار کارت های گرافیکی نام های زیادی را مشاهده خواهید کرد که هر کدام طراحی و قیمت های مخصوص خود را دارند اما پردازنده تمام کارت های گرافیکی با هر نامی که باشند توسط دو شرکت AMD و Nvidia تولید می شود و این دو هر کدام مشخصات و ویژگی های خاص خود را دارند و از نظر کارآیی و قیمت محصولات آنها نسبتا با یکدیگر مشابه هستند. بنابراین نمی توان گفت الزاما یکی از آنها بهتر از دیگری است. تنها مواردی که در انتخاب مدل کارت گرافیک مهم است، قیمت، گارانتی و خدمات پس از فروش  است.

 

 

مارک های کارت گرافیک

- كارت گرافیك گیگابایت (GigaByte)

- كارت گرافیك اسوس (ASUS)

- كارت گرافیك ایكس اف ایكس (XFX)

- كارت گرافیك ام اس آی (MSI)

- كارت گرافیك زوتاك (Zotac)

- كارت گرافیك لید تك (Leadtek)

- كارت گرافیك پیكسل ویو (Pixelview)

- كارت گرافیك گین وارد (Gainwrd)

- کارت گرافیک سویو (Soyo)

- كارت گرافیك السا (ELSA)

- كارت گرافیك فونیكس (Phoenix)

- كارت گرافیك اسپاركل (SPARKLE)

- كارت گرافیك تونب (TONB)

- كارت گرافیك مازراتی (Maserati)

- كارت گرافیك بایوستار (Biostar)

- كارت گرافیك ای وی جی ای (EVGA)

- کارت گرافیک گیگاترون (Gigatron)

- كارت گرافیك فاكسكان (Foxconn)

- كارت گرافیك آلباترون (Albatron)

- كارت گرافیك اكستروم (axtrom)

- كارت گرافیك اکسپرت ویژن (Expert Vision)

- كارت گرافیك (Point Of View)

- كارت گرافیك چین تك (Chaintech)

- كارت گرافیك پاسكال (PASCAL)

- کارت گرافیک ایلایت (Elite)

- كارت گرافیك كلاب (CLUB)

 

همانطور که مشاهده میکنید مارک های زیادی از کارت گرافیک در بازار موجود است. ولی همانطور که گفته شد چیپ اصلی همه آنها یا Nvidia است و یا AMD. بنابر این در هنگام خرید کارت گرافیک به این موضوع دقت داشته باشید.


دوشنبه 5/8/1393 - 22:41
کامپیوتر و اینترنت

آشنایی با جزئیات کارت گرافیکی

 

 

 

آیا شما به عنوان یک کاربر کامپیوتر میدانید که یک کارت گرافیکی از چه اجزایی تشکیل شده و کدام موارد باعث می شود که یک کارت گرافیکی سریع تر و بهتر کار کند؟ با مطالعه این مقاله می توانید اطلاعات بیشتری در مورد کارت گرافیک کسب کنید، و همچنین برای انتخاب یک کارت گرافیکی بهتر عمل کنید.

 

 

سرعت کلاک پردازشگر
سرعت پردازشگر گرافیکی یک فاکتور مهم در سرعت کارت گرافیک است. با این وجود مثل پردازشگر اصلی رایانه ها (CPU)، داشتن سرعت کلاک بیشتر برای پردازشگر کارت گرافیک الزاما به مفهوم عملکرد سریعتر آن نیست. تا جایی که حتی شاید یک پروسسور 400MHz سریعتر از یک پروسسور 600MHz در یک سیکل کاری باشد. از دید یک پروسسور گرافیکی سرعت Render و سرعت Clock برابر با تعداد پیکسل هایی است که می تواند در هر سیکل پردازش نماید.

 

 

ظرفیت حافظه
عبارت است از میزان حافظه ای که روی کارت گرافیک صرفاً جهت فعالیتها و پردازش های گرافیکی قرار گرفته است. در حال حاضر تمامی چیپ ها توانایی کار با مقادیر مختلف حافظه را دارند. میزان حافظه در عملکرد کارت وابستگی زیادی به نوع کار گرافیکی که انجام می دهید دارد. هرچند کلارت گرافیک از حافظه Ram سیستم هم استفاده میکند، اما دسترسی پردازشگر کارت گرافیک به حافظه اختصاصی کارت گرافیک بسیار سریعتر از رم کامپیوتر است. بنابراین حافظه بیشتر بر روی کارت باعث می شود که پردازشگر برای بدست آوردن اطلاعات مورد نیاز کمتر به حافظه اصلی مراجعه کند و سرعت بالا رود.

 

 

پهنای باند حافظه
این خصوصیت، سرعتی است که پروسسور گرافیکی می تواند با حافظه کارت ارتباط برقرار کند. یکی از محدودیت ها در کارهای سه بعدی سرعتی است که رایانه می تواند اطلاعات را به پردازشگر گرافیک انتقال دهد. حافظه سریعتر به مفهوم بر طرف کردن این محدودیت است که باعث افزایش سرعت Rendering خواهد شد. کارت های گرافیک در حال حاضر از 3 نوع حافظه بهره می برند.  DDR2 و DDR , DDR3 که نوع DDR3 سریعتر است و بهتر می تواند مانع از مشغول شدن پردازشگر گرافیک شود.


عملکرد کارت همچنین می تواند از پهنای باند باس حافظه تاثیر بپذیرد. یک کارت گرافیک با باس حافظه 128 بیت می تواند دو برابر یک کارت با باس حافظه 64 بیت اطلاعات را بین حافظه کارت و پروسسور تبادل کند.


مدلهای Direct X shader جزئیات بسیاری را جهت کنترل بر روی آنچه نمایش داده می شود ارائه می دهد. و می تواند افکت های بسیاری نظیر سایه های پیچیده انعکاس نور، ایجاد مه و مانند آنها را بوجود آورد. مایکروسافت با ارائه مدل Shader از ابتدا قدرت مانور زیادی را در اختیار توسعه دهندگان قرار داده است. که نتیجه آن ایجاد پتانسیل بالا جهت واقعی تر و ملموس تر کردن تصاویر بوده است. Shader مدل 3 آخرین نسخه ای است که Direct X9.0 در اختیار کاربران قرار داده است. در حال حاضر (در زمان نگارش این مقاله) تنها Nvidia از این نسخه پشتیبانی می کند.

 

 

سرعت Fill
این خصوصیت به مفهوم سرعتی است که کارت گرافیک می تواند یک صفحه را ترسیم کند. هر سطح در صحنه های سه بعدی دارای یک Texture است. سرعت Fill نشان دهنده این است که چه تعداد از پیکسلهای Texture می توانند در هر ثانیه نمایش داده شوند.

 

(Texture تصاویری هستند که جنس، حالت و بعضی از خواص ماده را به صورت روکش روی سطح یک جسم سه بعدی نمایش می دهند. مثلآ عکس یک چوب را روی یک مکعب مستطیل قرار می دهند تا شکل الوار دیده شود)

 

 

گوشه ها
با وجود اینکه سرعت Fill اطلاعاتی در خصوص عملیات Rendering چیپ گرافیکی می دهد، اما در مورد محاسبات هندسی هیچگونه اطلاعاتی ندارد. چیپهای گرافیکی نمی توانند روی سطوح منحنی کار کنند. آنها می توانند فقط سطوح مسطح را پردازش نمایند. اما اگر به اندازه کافی سطوح مسطح در اختیار داشته باشند می توانند با کنار هم قرار دادن آنها سطحی مشابه منحنی بوجود آورند. و هر چه تعداد این سطوح مسطح بیشتر باشد انحنای سطح حاصل طبیعی تر به نظر می آید البته کار پردازش برای گرافیک هم مشکل تر می شود.


در پردازشی که Tessellation خوانده می شود تمامی اشیا در یک صحنه سه بعدی به سطوح مثلثی شکل شکسته می شوند. همانطور که گفته شد افزایش این سطوح مثلثی باعث نمایش بهتر اشیا می شود. یک جسم سه بعدی می تواند متشکل از صدها یا هزاران مثلث باشد. این موضوع همان چیزی است که سازندگان بازیها در زمان طراحی اشیا و شخصیت های بازی با آن در گیر هستند. یعنی مثلاً کاراکتر را به گونه ای طراحی کنند که نه بازی خیلی سنگین شود (تعداد سطوح مثلثی زیاد شود) و نه آنقدر در تعداد آنها صرفه جویی کنند که کاراکتر دارای لبه های تیزی شود و شکل طبیعی نداشته باشد.


متاسفانه ATI و NVidia استاندارد های متفاوتی را برای بیان میزان قدرت پردازش هندسی استفاده می کنند مشخصه چیپ NVidia بر اساس تعداد رئوس در ثانیه است. (که به مفهوم نقاط در گوشه های مثلث می باشد) در حالیکه مشخصه ATI بر اساس تعداد مثلث در ثانیه است. با توجه به اینکه مثلث های کنار هم دارای رئوس مشترکی هستند. نمی توان به سادگی تعداد مثلث ها را بدست آورد.

 

 

Anti-aliasing
Anti-aliasing روشی است که برای حذف دندانه هایی که در خطوط مورب یا منحنی ها دیده می شود ایجاد شده است. (برای فهم بهتر موضوع برنامه paint را باز کنید و یک خط مورب بکشید این دندانه ها به راحتی قابل دیدن هستند) Anti-aliasing باعث می شود تصویر طبیعی تر به نظر بیاید ولی معمولاً سبب کند شدن کامپیوتر می شود چندین سطح برای Anti-aliasing وجود دارد که برخی بیش از بقیه به سیستم فشار وارد می کنند.

 

 

RAMADC
RAMADC مخفف عبارت RAM Digital to Analogue Converter می باشد که به معنای مبدل دیجیتال به آنالوگ حافظه RAM می باشد. RAMADC یک Chipset است که صحنه ها را می گیرد و به فرمتی مناسب برای برای مانیتور (نمایشگر) تبدیل می کند. پردازشگر گرافیکی تصویر نهایی را خلق می کند و RAMADC به عنوان رابط پردازشگر و کابل VGA یا DVI قرار می گیرد تا در نهایت تصویر روی مانیتور قرار گیرد. RAMADC ها دارای سرعتهای متفاوتی هستند و یک کارت گرافیکی ممکن است چندین سرعت داشته باشد. یک RAMADC سریعتر به معنای آن است که کارت گرافیک قادر است رزولوشن بالاتری را در خروجی پشتیبانی کند. RAMADC چند تایی به این معناست که کارت گرافیک می تواند از چندین نمایشگر به طور همزمان پشتیبانی کند.

 

شاید اطلاعاتی که در این مقاله ارائه شد در زمان خرید یک کارت گرافیکی کمک چندانی به شما نکند. چون فروشنده ها معمولا اطلاعات تخصصی به خریدار نمیدهند. (چون خودشان هم معمولا اطلاعات تخصصی ندارند!) اما شما با داشتن این اطلاعات و مراجعه به سایت تولید کننده هر مدل کارت گرافیکی میتوانید جزئیات بیشتری کسب کنید. و سپس بدون توجه به گفته های فروشنده، کارت گرافیک مناسب برای نیازهای خودتان تهیه کنید.


دوشنبه 5/8/1393 - 22:41
کامپیوتر و اینترنت

آشنایی با اصطلاحات شبکه (قسمت اول)

 

 

 

 

دانش شبکه کامپیوتر، مانند سایر علوم کامپیوتری دارای اصطلاحات و نکاتی است که ممکن است خیلی از کاربران آنها را شنیده باشند ولی ندانند آنها دقیقا به چه معنایی هستند و چه کاربردی دارند. دانستن این اصطلاحات کمک زیادی به درک بیشتر علم شبکه خواهد کرد.

 

 

ISP

این کلمه مخفف عبارت Internet Service Provider یا همان تأمین‌ کننده خدمات اینترنت است. شرکتی که توسط آنها به اینترنت متصل شده‌اید، یک ISP است.

 

 

LAN

LAN یا همان Local Area Network یک شبکه کوچک محلی است که در آن ممکن است تعداد مشخصی سیستم به یکدیگر وصل شده باشند. برای مثال، شبکه‌ خانگی شما و یا محل کارتان، یک LAN به حساب می‌آید.

 

 

WAN

مخفف عبارت Wide Area Network می‌باشد. این نوع شبکه، یک شبکه بسیار وسیع است که ناحیه زیادی را در برمی‌گیرد. مثلاً ISP، یک ارتباط را بین شما و WAN آن‌ها برقرار می‌کند.

 

 

IP Address

آدرس IP یا همان Internet Protocol یک آدرس است که متشکل از اعداد می‌باشد. وقتی که یک کامپیوتر می‌خواهد به کامپیوتر دیگری وصل شود، در واقع به IP آن کامپیوتر متصل خواهد شد. یعنی از روی IP میتواند آن کامپیوتر را در شبکه جهانی اینترنت (یا شبکه محلی) پیدا کند.

 

 

IPv4 یا IPv6

دو نوع متدوال از IP ها وجود دارند. یکی IP قدیم یا همان IP نسخه 4 و دیگری IP جدیدتر یا همان نسخه 6. دلیل ارائه نسل ششم IP ها این بود که تعداد کافی‌ IPv4 برای همه کاربران موجود در فضای مجازی وجود ندارد.

 

 

Router

یک Router دستگاهی است که ترافیک شبکه‌ای را رد و بدل می‌کند. در واقع یک واسطه‌ است برای تبادل اطلاعات. برای مثال، وقتی که شما در خانه یک Router داشته باشید، ترافیک خروجی از دستگاه‌های خودتان را دریافت می‌کند و به اینترنت می‌فرستد. همچنین ترافیک‌های دریافتی از اینترنت را دریافت و به دستگاه‌های شما ارسال می‌کند.

 

 

Gateway

یک Gateway، دستگاهی است که ترافیک‌ها را بین شبکه‌ها رد و بدل می‌کند. برای مثال، Router در منزل شما حکم یک Gateway را دارد. در واقع یک مسیر را ایجاد می‌کند تا اطلاعات را بین LAN و WAN رد و بدل کند.

 

 

NAT

کلمه NAT مخفف عبارت Network Address Translation می‌باشد و توسط Router مورد استفاده قرار می‌گیرد تا یک IP را بین مجموعه‌ای از دستگاه‌ها به‌ اشتراک بگذارد. برای مثال، ممکن است که شما یک Router از نوع بی‌سیم (Wireless) در خانه داشته باشید که یک ارتباط WiFi را برای لپ‌تاب و تلفن همراه شما ایجاد کند. شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنت یا ISP یک IP بخصوص را در اختیارتان قرار می‌دهد تا توسط آن IP در محیط اینترنت شناخته شوید که به آن Public IP نیز می‌گویند.


Router شما، یک LAN ایجاد می‌کند و به هرکدام از دستگاه‌های خود یک IP محلی اختصاص می‌دهد. پس از آن Router بصورت یک Gateway عمل می‌کند. در نهایت Router بصورتی عمل خواهد کرد که اگر از محیطی بیرون از LAN دستگاه‌های متصل به Router مشاهده شود، در واقع همه بصورت یک دستگاه واحد دیده خواهد شد که دارای 1 آی‌ پی هستند.

 

 

DHCP

کلمه DHCP مخفف عبارت Dynamic Host Configuration Protocol می‌باشد و وظیفه آن، تنظیم یک IP بصورت اتوماتیک برای هر کدام از دستگاه‌های متصل به Router است. در واقع، وقتی که شما دستگاه‌های خودتان را به یک Router وصل می‌کنید، می‌بایست به هر کدام یک IP بصورت منحصر به فرد اختصاص دهید. DHCP بصورت اتوماتیک و خودکار این کار را به عهده خواهد گرفت تا شما مجبور نباشید که بصورت دستی به هر کدام از دستگاه‌های خود IP بدهید.

 

 

Hostnames

یک Hostname در حقیقت یک برچسب یا Label می‌باشد که به IP یک دستگاه اشاره می‌کند. برای مثال، ممکن است که لپ‌ تاب فعلی شما، دارای یک Hostname به نام WINDOWSPC باشد. اگر قرار باشد دستگاه دیگری به لپ‌تاب شما وصل شود، می‌تواند به برچسب WINDOWSPC متصل شود، آنگاه خود به خود به IP پشت این برچسب ارجاع داده خواهد شد.

 

 

Domain Name

نام دامنه یا Domain Name پایه و اساس نام وب‌ سایت‌هاست. برای مثال، sarzamindownload.com یک دامنه است. نام دامنه، نوع دیگری از Hostname ها می‌باشد.


دوشنبه 5/8/1393 - 22:41
کامپیوتر و اینترنت

 

 

دانش شبکه کامپیوتر، مانند سایر علوم کامپیوتری دارای اصطلاحات و نکاتی است که ممکن است خیلی از کاربران آنها را شنیده باشند ولی ندانند آنها دقیقا به چه معنایی هستند و چه کاربردی دارند. دانستن این اصطلاحات کمک زیادی به درک بیشتر علم شبکه خواهد کرد.

 

 

ISP

این کلمه مخفف عبارت Internet Service Provider یا همان تأمین‌ کننده خدمات اینترنت است. شرکتی که توسط آنها به اینترنت متصل شده‌اید، یک ISP است.

 

 

LAN

LAN یا همان Local Area Network یک شبکه کوچک محلی است که در آن ممکن است تعداد مشخصی سیستم به یکدیگر وصل شده باشند. برای مثال، شبکه‌ خانگی شما و یا محل کارتان، یک LAN به حساب می‌آید.

 

 

WAN

مخفف عبارت Wide Area Network می‌باشد. این نوع شبکه، یک شبکه بسیار وسیع است که ناحیه زیادی را در برمی‌گیرد. مثلاً ISP، یک ارتباط را بین شما و WAN آن‌ها برقرار می‌کند.

 

 

IP Address

آدرس IP یا همان Internet Protocol یک آدرس است که متشکل از اعداد می‌باشد. وقتی که یک کامپیوتر می‌خواهد به کامپیوتر دیگری وصل شود، در واقع به IP آن کامپیوتر متصل خواهد شد. یعنی از روی IP میتواند آن کامپیوتر را در شبکه جهانی اینترنت (یا شبکه محلی) پیدا کند.

 

 

IPv4 یا IPv6

دو نوع متدوال از IP ها وجود دارند. یکی IP قدیم یا همان IP نسخه 4 و دیگری IP جدیدتر یا همان نسخه 6. دلیل ارائه نسل ششم IP ها این بود که تعداد کافی‌ IPv4 برای همه کاربران موجود در فضای مجازی وجود ندارد.

 

 

Router

یک Router دستگاهی است که ترافیک شبکه‌ای را رد و بدل می‌کند. در واقع یک واسطه‌ است برای تبادل اطلاعات. برای مثال، وقتی که شما در خانه یک Router داشته باشید، ترافیک خروجی از دستگاه‌های خودتان را دریافت می‌کند و به اینترنت می‌فرستد. همچنین ترافیک‌های دریافتی از اینترنت را دریافت و به دستگاه‌های شما ارسال می‌کند.

 

 

Gateway

یک Gateway، دستگاهی است که ترافیک‌ها را بین شبکه‌ها رد و بدل می‌کند. برای مثال، Router در منزل شما حکم یک Gateway را دارد. در واقع یک مسیر را ایجاد می‌کند تا اطلاعات را بین LAN و WAN رد و بدل کند.

 

 

NAT

کلمه NAT مخفف عبارت Network Address Translation می‌باشد و توسط Router مورد استفاده قرار می‌گیرد تا یک IP را بین مجموعه‌ای از دستگاه‌ها به‌ اشتراک بگذارد. برای مثال، ممکن است که شما یک Router از نوع بی‌سیم (Wireless) در خانه داشته باشید که یک ارتباط WiFi را برای لپ‌تاب و تلفن همراه شما ایجاد کند. شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنت یا ISP یک IP بخصوص را در اختیارتان قرار می‌دهد تا توسط آن IP در محیط اینترنت شناخته شوید که به آن Public IP نیز می‌گویند.


Router شما، یک LAN ایجاد می‌کند و به هرکدام از دستگاه‌های خود یک IP محلی اختصاص می‌دهد. پس از آن Router بصورت یک Gateway عمل می‌کند. در نهایت Router بصورتی عمل خواهد کرد که اگر از محیطی بیرون از LAN دستگاه‌های متصل به Router مشاهده شود، در واقع همه بصورت یک دستگاه واحد دیده خواهد شد که دارای 1 آی‌ پی هستند.

 

 

DHCP

کلمه DHCP مخفف عبارت Dynamic Host Configuration Protocol می‌باشد و وظیفه آن، تنظیم یک IP بصورت اتوماتیک برای هر کدام از دستگاه‌های متصل به Router است. در واقع، وقتی که شما دستگاه‌های خودتان را به یک Router وصل می‌کنید، می‌بایست به هر کدام یک IP بصورت منحصر به فرد اختصاص دهید. DHCP بصورت اتوماتیک و خودکار این کار را به عهده خواهد گرفت تا شما مجبور نباشید که بصورت دستی به هر کدام از دستگاه‌های خود IP بدهید.

 

 

Hostnames

یک Hostname در حقیقت یک برچسب یا Label می‌باشد که به IP یک دستگاه اشاره می‌کند. برای مثال، ممکن است که لپ‌ تاب فعلی شما، دارای یک Hostname به نام WINDOWSPC باشد. اگر قرار باشد دستگاه دیگری به لپ‌تاب شما وصل شود، می‌تواند به برچسب WINDOWSPC متصل شود، آنگاه خود به خود به IP پشت این برچسب ارجاع داده خواهد شد.

 

 

Domain Name

نام دامنه یا Domain Name پایه و اساس نام وب‌ سایت‌هاست. برای مثال، sarzamindownload.com یک دامنه است. نام دامنه، نوع دیگری از Hostname ها می‌باشد.

همیشه بخند، حتی اگر بدترین بلاها بر سرت نازل شوند.


دوشنبه 5/8/1393 - 10:15
کامپیوتر و اینترنت

من مدتها قبل یه سری فایل داشتم که (برای من) خیلی محرمانه و مهم بود و من هم به دلایلی مجبور بودم که یه چند روزی کامپیوترم رو به یکی از دوستان حرفه ای (در زمینه کامپیوتر) قرض بدم، امّا من باید با این فایل ها چه کار میکردم تا به دست کسی نیفته؟ باید اونارو تو CD رایت میکردم ؟ ولی اون فایل ها خیلی زیاد بودن و تو CD جا نمیشدن (حتی تو DVD)! حتماً میگید که باید مخفی میکردمشون... . آخه آدم ساده دارم میگم اون یه حرفه ای بود، خب پیداشون میکرد...! پس باید چه کار میکردم تا به این فایل ها دسترسی پیدا نمیکرد و اصلا بهشون مشکوک هم نمیشد ؟ به نظر شما من باید چه کار میکردم ....؟؟؟؟

 

من چند راه در پیش رو داشتم :
1- راه اول اینکه اونارو پاک کنم و بعد از اینکه کامپیوترم رو از دوستم پس گرفتم، فایلها رو با ریکاوری برگردونم. خب این راه اصلاً عاقلانه نبود، از کجا معلوم بود که اونم همین کار رو نکنه ؟ یا اینکه تو اون درایو چیزی (اطّلاعات) نریزه و اطّلاعات مهم من از بین نره ؟ پس این راه و بی خیال شدم.

 

2-راه دوم این بود که اون فایلها رو اَبَرمخفی کنم و به جایی انتقالشون بدم که عقل جن هم نمیرسه. خب این راه کمی قابل قبول تره ولی خالی از اشکال نیست چون همون طور که گفتم دوستم یه حرفه ای بود و میدونست که من این اطّلاعات با ارزش رو تو هاردم دارم پس به محض اینکه کامپیوترم به دستش برسه اول تمام هارد رو ریکاوری میکنه بعدش هم تمام هارد رو Search میکنه. اگه من از این راه استفاده میکردم ته دلم قرص نبود و میترسیدم که اطّلاعات لو بره. پس خود به خود این راه هم کنار رفت.

 

3- راه سوم این بود که تمام اطّلاعات رو به صورت یک فایل zip. یا .rar در بیارم و روشون کلمه عبور طول و درازی بزارم که نتونه به راحتی قفلش رو بشکنه. امّا چیزی که میگفتم این نیست پس صبر کنید. به نظر شما اگه این کارو میکردم خیالم راحت بود ؟ خب مسلماً یه کپی از اون فایل تهیه میکرد و یه روزی قفلش رو میشکوند. من باید کاری میکردم که اصلا به اون فایلها مشکوک نشه. پس این راه هم زیاد امن نبود.

 

4-  اما راه چهارم از همه بهتره چون امکان اینکه به فایلها مشکوک بشه و بتونه قفلشون رو بشکنه تقریباَ صفر بود. همه ما میدونیم که با عوض کردن پسوند فایل میشه شکل ظاهری فایل رو عوض کرد، مثلاً شما میتونید با عوض کردن پسوند یک فایل عکس (.jpg) اونو بدون از بین رفتن عکس و خراب شدنش به یک فایل .dll یا ocx. یا .pak یا .tns و یا هر چیز دیگه ای که شما میخواید تبدیل کنید امّا مشکل به همین سادگی حل نمیشد. من تقریبا حدود پانزده هزار فایل با پسوندهای متفاوت داشتم که به خاطر سپردن نام و پسوندشون غیر ممکن بود. پس کاری که من کردم این بود که ابتدا تمام فایلها رو به یک پوشه انتقال دادم و از اونجایی که نمیشد پسوند پوشه رو عوض کنم مجبور شدم اون پوشه رو به صورت zip در بیارم و برای پرونده یک کلمه عبور مطمئن بزارم؛ حالا بهترین کار این بود که پسوند فایل zip شده رو تغییر بدم، من پسوند اون فایل رو به .dll تغییر دادم تا به شکل یک فایل سیستمی در بیاد چون کسی به یک فایل سیستمی شک نمیکنه و اصلاَ بهش اهمیّت نمیده. قدم آخر هم این بود که این فایل نسبتاَ حجیم رو به پوشه بازیهام کپی کنم. چون فایلهای بازی اکثراَ فایلهای .dll و حجیم هستند غیر ممکن بود که کسی به اون شک کنه. من تنها کاری که باید میکردم این بود که نام اون فایل رو به خاطر بسپرم و زمانی که کامپیوترم رو پس گرفتم پسوند فایل رو به حالت اول یعنی .zip برگردونم و فایلها رو از توش استخراج کنم.

 

برای تغییر پسوند فایل باید بتونید پسوند رو ببینید؛ در ویندوز نمیشه پسوند فایلهای شناخته شده رو دید و فقط میشه پسوند بعضی از فایلهای سیستمی مانند .dll و فایلهای ناشناخته رو دید. برای اینکه بتونید پسوند فایلها رو  ببینید مراحل زیر رو دنبال کنید :

 

ابتدا وارد Control Panel بشید و روی آیکن Folder Option دابل کلیک کنید، در پنجره ای که ظاهر میشه وارد برگه View بشید و در قسمت Advanced Settings علامت گزینه Hide extensions for known file types رو بردارید و روی Ok کلیک کنید به همین سادگی. حالا شما میتونید پسوند تمام فایلها رو ببینید.

من تونستم با این ترفند که خودم کشفش کردم کامپیوترم رو به دوست حرفه ایم بدم و خیالمم از بابت اطّلاعات مهم و خصوصیم راحت باشه. امیدوارم که این ترفند در مواقع ضروری به کمکتون بیاد


دوشنبه 5/8/1393 - 9:17
کامپیوتر و اینترنت

در این آموزش که با عنوان آموزش حذف پس زمینه تصویر در پاورپوینت، ورد و اکسل منتشر شده است، قصد داریم به بررسی مراحل حذف زمینه تصاویر در پاورپوینت بپردازیم. تا پایان همراه ما باشید.

 

مقدمه:
برخی از تصاویری که توسط کاربر نرم افزار آفیس ورد در اسناد تدوین شده، در پرزنتیشن های پاورپوینت و کاربرگ های اکسل وارد میکنند دارای پس زمینه های رنگی میباشد اما کاربر نیاز دارد تا پس زمینه این تصاویر را حذف نموده و تصویر اصلی را بدون بک گراند در این اسناد بکار ببرد. راه های زیادی از جمله استفاده از نرم افزار فتوشاپ و نرم افزارهای دیگری برای انجام این کار وجود دارد اما شاید این نرم افزارها در دسترس کاربر قرار نداشته باشد و یا حذف پس زمینه ها در آنها (مانند نرم افزار فتوشاپ) احتیاج به دانش کار با این نرم افزار را دارد.

 

شرکت مایکروسافت برای حل این مشکل و اتلاف وقت کمتر برای کاربران آفیس قابلیتی دیگر را در نرم افزار آفیس خود قرار داده است که با استفاده از آن کاربر در کمترین زمان قادر خواهد بود تا به حذف بک گراند تصویر وارد شده به سند بپردازد. در این آموزش به بررسی روش های انجام این کار خواهیم پرداخت.

 

در ابتدا سند ورد، پرزنتیشن پاورپوینت یا کاربرگ اکسل مورد نظر خود را باز کنید.

سپس برای وارد کردن تصویر مورد نظر به سند و یا اسلاید مورد نظر خود اقدام کنید.

 

یاد آوری: در ورد برای وارد کردن تصاویر ابتدا از سربرگ INSERT به کادر گروه Illustration مراجعه کرده و گزینه pictures را انتخاب نمایید.

در پاورپوینت پس از انتخاب سربرگ INSERT به کادر گروه Images بروید و گزینه pictures را انتخاب کنید.

 

در اکسل پس از انتخاب سربرگ INSERT به ناحیه Illustration بروید و بر روی این گزینه کلیک کنید. حال با باز شدن کادر زیر مجموعه ها گزینه Pictures را انتخاب نمایید.

 

در سه نرم افزار بالا پس از رجوع به مسیرهای ذکر شده پنجره مربوط به جستجوی فایل های سیستمی باز خواهد شد که میتوانید در این پنجره اقدام به انتخاب تصویر مورد نظر کرده و وارد سند جاری نمایید.

 

من در این آموزش از کلیپ آرت زیر در یک اسلاید با زمینه آبی استفاده خواهم کرد.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۱


پس از وارد کردن تصویر به سند یا اسلاید مورد نظر، سربرگی جدید با نام FORMAT باز شده و در حالت انتخاب شده قرار خواهد گرفت.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۲


نکته: اگر قبلا تصویر را وارد سند یا پرزنتیشن و یا کاربرگ کرده اید، ابتدا بر روی آن کلیک کنید تا تصویر انتخاب شده و حال سربرگ FORMAT باز شده است و میتوانید این سربرگ را انتخاب کنید.

سپس در کادر گروه Adjust بر روی گزینه Remove Background کلیک کنید.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۳


در این حالت تصویر همانند شکل زیر خواهد شد که رنگ بنفش ایجاد شده در زمینه، به منزله ی قسمت هایی از تصویر است که بعنوان بک گراند توسط برنامه حذف میگردد.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۴

 

پس از انتخاب گزینه Remove Background و انتخابی شدن حذفیات تصویر، سربرگی جدید با نام BACKGROUND REMOVAL باز خواهد شد.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۵


نکته: توجه داشته باشید که گاهی قسمت های انتخاب شده از تصویر بزرگتر و یا کوچکتر میباشد که این حالت باعث حذفیات کم پس زمینه و یا در صورت بزرگ بودن محدوده باعث حذف شدن قسمت های اصلی تصویر خواهد شد. در این حالت رنگ بنفش (که نشان دهنده حذفیات است) بر روی تصویر اصلی قرار میگیرد (در تصویر ۴ نشان داده شده).

 

در این حالت میتوانید با استفاده از ۸ دستگیره ای که در اطراف کادر انتخاب قرار دارد، کادر انتخاب را به گونه ای کوچک و یا بزرگ کنید که تنها پس زمینه بصورت انتخابی (هایلایت) شود و قسمت های اصلی تصویر از حالت انتخاب خارج شوند.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۶


حال پس از تنظیم محدوده حذفیات، از سربرگ باز شده BACKGROUND REMOVAL و از کادر گروه Close برروی گزینه Keep Changes کلیک کنید تا قسمت های انتخاب شده حذف گردند.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۷


نکته: در حالتی که محدوده حذفیات را مشخص کرده باشید، با کلیک بر روی گزینه Discard ALL Changes مراحل انتخاب و ادامه کار حذف کردن زمینه تصویر پایان خواهد پذیرفت و تصویر بدون تغییر باقی مانده و از ادامه کار خارج خواهید شد.

در نهایت پس زمینه تصویر وارد شده به سند ورد، پرزنتیشن پاورپوینت و یا کاربرگ اکسل حذف شده و بصورت زیر خواهد شد.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۸


اگر مقایسه ای بین تصویر بالا (تصویر نهایی ساخته شده) و تصویر اولیه وارد شده به اسلاید داشته باشید، مشاهده میکنید که داخل چشم ها نیز به این روش حذف شده است.

 

در صورتی که محدوده انتخاب (هایلایت) پس زمینه بگونه ای باشد که قسمت هایی از تصویر اصلی حذف شود، و یا بگونه ای باشد که قسمتی از پس زمینه برای حذف انتخاب نشده باشد، راهی برای حل این مشکلات وجود دارد.

 

برای حل این مشکل یکبار تصویر را به حالت اولیه برگردانید و دوباره مراحل بالا را انجام دهید تا پس زمینه تصویر هایلایت شود. حال از کادر گروه باز شده BACKGROUND REMOVAL به کادر گروه Refine بروید.

 

گزینه های موجود در این کادر گروه در رفع این مشکل به شما کمک خواهند کرد.

 

گزینه های موجود در این کادر گروه عبارتند از:
Mark Areas to Keep : با انتخاب این گزینه میتوانید قسمت های دلخواه را از حالت انتخابی خارج کرده تا از حذف آن ها جلوگیری شود.

 

Mark Areas to Remove:  با انتخاب این گزینه میتوانید قسمت های جدیدی را به حالت انتخاب در آورده و حذف کنید. این کار با کلیک و دراگ کردن بر روی قسمت های مورد نیاز انجام میپذیرد.

 

اگر به یکی از دو روش بالا قسمت هایی از تصویر را از حالت انتخاب خارج کرده اید و یا به قسمت های انتخاب شده برای حذف کردن اضافه نموده اید، پس از انتخاب قسمت های دلخواه خط هایی با علامت مثبت و منفی بر روی این قسمت ها ظاهر میگردد که علامت های مثبت نشان دهنده استفاده از گزینه Mark Areas to Keep و علامت های منفی نشان دهنده استفاده از گزینه Mark Areas to Remove میباشد.

 

Delete Mark: با کلیک بر روی این گزینه و سپس کلیک بر روی نقاط مثبت و منفی میتوانید این نقاط را حذف کرده و به حالت قبل برگردانید.

 

مثال: همانطور که در تصویر شماره ۸ مشاهده میکنید، چشمهای موجود در تصویر نیز در حالت انتخاب شده برای حذف قرار دارد. حال برای خارج کردن این قسمت از تصویر از حالت انتخابی Mark Areas to Keep کلیک کرده تا انتخاب شود. سپس بر روی چشم ها بگونه ای اشاره گر ماوس را کلیک و دراگ کنید که تنها محدوده چشمها از حالت انتخاب خارج شود.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۹


حال برای حذف بک گراند کافیست بر روی گزینه Keep Change کلیک کرده تا بکگراند حذف گردد.

 

حذف بک گراند تصویر, ویرایش تصاویر, ترفندهای پاورپوینت

تصویر ۱۰

 

نکته: در صورتی که قصد دارید قسمت هایی از تصویر را به حالت انتخاب شده و حذفیات اضافه کنید، با انتخاب گزینه Mark Areas to Remove و کلیک و دراگ بر روی آن قسمت به حالت انتخاب اضافه نمایید.


دوشنبه 5/8/1393 - 9:17
کامپیوتر و اینترنت
؛ کاربران اغلب از پایین بودن سرعت اینترنت خود ناراضی هستند و دوست دارند که سرعت اینترنت خود را بالا ببرند چه با نرم افزار چه با ترفندهای خاص، در اینجا آموزشی داریم برای این دسته از کاربران که از طریق cmd سرعت اینترنت خود را به میزان 20 تا 30 درصد به سرعت وب گردی خود اضافه کنند.
 
مرحله اول: وارد قسمت استارت شده و run را اجرا می کنیم. یا از کلید ترکیبی win+r استفاده می کنیم.

مرحله دوم: در قسمت run کلمه cmd را تایپ می کنیم تا وارد بخش command prompt شویم.

مرحله سوم: عبارت زیر را تایپ کنید و اینتر را بزنید
 cd c:\ 

مرحله چهارم: عبارت netsh interface tcp set global autotuning=disabled را تایپ کرده و اینتر را بزنید.

 

yjc.ir

پس از زدن اینتر در صورت تایید با ok مواجه می شوید که این باعث می شود 20% تا 30% از حجم اینترنت به وب گردی شما اضافه شود.

توجه: برای انجام این آموزش ابتدا باید به اینترنت وصل شده باشید، در صورت بروز اخطار وارد بخش ادمین شده و از انجا اقدام به تغییرات کنید.

دوشنبه 5/8/1393 - 9:16
کامپیوتر و اینترنت

با مطالعه این مطلب می توانید با نکته ها، حقه ها و رازهای ویندوز 8 آشنا شوید.
مدت زیادی است که ویندوز 8 با ماست و اگر شما از نسخه‌های قدیمی تر ویندوز استفاده کرده باشید متوجه می‌شوید که تفاوت زیادی ایجاد شده است. در حقیقت، از زمان تغییر ویندوز 3.1 به ویندوز 98، ویندوز 8 بیش‌ترین تغییر در بین دو نسخه ویندوز را به خود دیده است.

 

منوی استارت حذف شده و یک صفحه استارت لمسی با برنامه های جدید ویندوز 8 و تشکیلات جدید آمده است. حتی کاربران حرفه‌ای رایانه هم ممکن است با دیدن این تغییرات، کمی احساس سردرگمی کنند.

 

ولی ناامید نشوید، کمک در دسترس است. ما در تمام نقاط مختلف ویندوز 8 گشته و بسیاری از نکات و حقه‌های مهم آن را متوجه شدیم. بنابراین راهنمای ما را خوانده و خود را برای بهترین استفاده از آخرین ویندوز مایکروسافت آماده کنید.

 

باز شدن از صفحه‌ی قفل
ویندوز 8 در صفحه‌ی قفل خود باز می‌شود. این صفحه زیبا به نظر می رسد ولی متاسفانه هیچ راهنمایی برای کار بعد در آن وجود ندارد.

با این حال راه حل خیلی سرراست است. فقط کلید  SPACEرا فشرده، غلطک موس را چرخانده یا صفحه‌ی لمسی را به سمت بالا حرکت دهید تا یک صفحه‌ی ورود عادی با نام کاربری که در طول نصب ایجاد کرده‌اید آشکار شود. کلمه‌ی عبور خودرا برای وارد شدن بنویسید.

 

روش حرکت و جهت یابی اولیه
صفحه ارتباطی ویندوز 8، پر از مربع های رنگی و برنامه های سازگار با تکنولوژی لمسی است. اگر شما از تبلت استفاده می‌کنید، روش حرکت کردن خیلی سرراست خواهد بود. خیلی راحت دست خود را بر روی صفحه بکشید تا به سمت بالا و پایین یا چپ و راست حرکت کنید. برای ورود به برنامه مورد علاقه خود، بر روی آن برنامه ضربه بزنید.

 

البته در یک کامپیوتر معمولی، برای حرکت به سمت جلو یا عقب، شما می توانید غلطک موس را بچرخانید.
علاوه بر این، شما می‌توانید از صفحه‌کلید هم برای حرکت در برنامه ها استفاده کنید. به طور مثال، کلید home یا end را برای پرش از یک انتهای صفحه‌ی start به انتهای دیگر فشار دهید،سپس برای انتخاب یک برنامه خاص، از کلیدهای جهتی استفاده کنید. زمانی که آن برنامه را انتخاب کردید، برای ورود به آن کلید enter را فشار دهید. برای بازگشت به صفحه استارت، کلید ویندوز را فشار دهید.

 

روی برنامه‌ای که نیاز ندارید راست کلیک کرده ( یا با انگشت خود بر روی آنها به سمت پایین بکشید) و Unpin را برای پاک کردن آنها از منوی استارت انتخاب کنید. همچنین می توانید برای حرکت برنامه ها در لیست، آنها را با کلیک چپ موس گرفته (یعنی کلیک چپ موس را بر روی آنها فشار دهید و رها نکنید) و به مکان مورد نظر خود در لیست منتقل کنید.

 

 صفحه‌ی قفل ویندوز 8, منوی استارت, ترفندهای ویندوز 8

 

برنامه‌های گروهی
برنامه‌های صفحه‌ی start با یک ترتیب خیلی تصادفی چیده می‌شوند، اما اگر شما به زندگی منظم و سازمان‌یافته تری علاقمند هستید، خیلی راحت می توانید آنها را در گروه‌های دلخواه خود مرتب کنید.

 

برای مثال، شما می توانید افراد، ایمیل‌ها، مسنجر، و تقویم را به سمت چپ صفحه برده و یک گروه جدید به اسم "افراد" را تشکیل دهید. روی آیکون "منها" در سمت راست پایین صفحه کلیک کنید تا زوم به عقب کنید، در این وضعیت خواهید دید که می‌توانید گروه جدید ( یا هر کدام از گروه های دیگر) را مانند یک بلوک به اطراف حرکت دهید.

 

روی بلوکی که ساخته بودید کلیک راست کنید (در حالی که هنوز زوم عقب هستید) ، خواهید دید که می‌توانید به گروه خود یک نام بدهید که این کار یافتن ابزار  مورد نظر شما را _ زمانی که تعداد برنامه های موجود در منوی استارت زیاد شده اند _ خیلی برای شما ساده تر می کند.

 

 صفحه‌ی قفل ویندوز 8, منوی استارت, ترفندهای ویندوز 8

 

استفاده از منوی دسترسی سریع
برای دسترسی به یک منوی متنی که دسترسی سریع شما را به خیلی از برنامه ها و قابلیت های ویندوز (همانند Device Manager, Control Panel, Explorer, the Search dialog) فراهم می کند، روی گوشه‌ی سمت چپ پایین صفحه راست کلیک کنید ( یا کلید ویندوز را پایین نگه داشته و x را بزنید) . در صورتی که برنامه ادیتور Win+X را دانلود کنید، میتوانید برنامه هایی که خودتان نصب کرده اید را نیز به این لیست اضافه کنید.

 

 صفحه‌ی قفل ویندوز 8, منوی استارت, ترفندهای ویندوز 8

 

برنامه‌های خود را پیدا کنید
منوی Win+X مفید است، اما جایگزینی برای منوی start قدیمی نیست ، زیرا از  طریق آن نمی توانید به برنامه‌های خودتان دسترسی پیدا کنید. برای حل این مشکل، کلید ویندوز را پایین نگه داشته و Q را فشار دهید ، و یا روی فضای خالی از صفحه‌ی START کلیک کرده یا با انگشتتان از پایین صفحه به سمت بالا رفته و گزینه‌ی All Apps را انتخاب کنید. این کار یک لیست قابل حرکت از تمام برنامه های نصب شده را به شما نشان می دهد و شما می توانید به راحتی در آن حرکت کرده و برنامه مورد نظر خود را پیدا کنید.

 

 صفحه‌ی قفل ویندوز 8, منوی استارت, ترفندهای ویندوز 8

 

دسترسی را راحت‌تر کنید
اگر برنامه‌ای وجود دارد که شما همیشه از آن استفاده می کنید، نیازی نیست که از سیستم جستجو برای دسترسی به آن استفاده کنید، صرفا آن را به منوی استارت pin کنید تا بتوانید با یک کلیک به آن دسترسی داشته باشید.

 

برای اضافه کردن (pin کردن) یک برنامه، اولین قدم پیدا کردن آن برنامه است. این کار را با تایپ بخشی از نام برنامه شروع کنید. برای مثال برای دسترسی به CONTROL PANEL عبارت CONTROL را تایپ کنید. زمانی که آیکن Control Panel در زیر قسمت سرچ ظاهر شد، بر روی آن کلیک راست کرده و گزینه‌ی Pin to Start"" را انتخاب کنید. اگر از یک صفحه‌ی لمسی استفاده می‌کنید، روی آیکون آن فشار داده و انگشتتان را نگه‌دارید، سپس در منوی باز شده، به سمت پایین رفته و عبارت Pin to Start" را انتخاب کنید.

 

حالا کلید ویندوز را فشار دهید، به سمت راست رفته و شما مربع برنامه CONTROL PANEL را در آخر لیست خواهید دید. اگر دوست دارید که دسترسی شما به آن راحت‌تر باشد، آن را به سمت چپ DRAG و DROP  کنید.

 

خاموش کردن
برای خاموش کردن ویندوز 8 ، صرفاً موس را به گوشه‌ی سمت راست پایین صفحه برده و روی آیکون Settings کلیک کنید (یا کلید ویندوز را نگه داشته و I را بزنید). در این حالت شما یک دکمه power را خواهید دید. بر روی این کلیک  کرده و از لیست Shut Down یا Restart را انتخاب کنید.

 

بعضی از ترفندهای موجود در ورژن های قبلی ویندوز هنوز هم کارایی دارند. برای مثال Ctrl+Alt+Del را فشار داده ، روی مثلث کنار دکمه‌ی power در سمت راست پایین کلیک کنید تا گزینه‌های Shut Down  و Restart برای شما حاضر شوند.


اگر روی دسکتاپ هستید (نه زمانی که داخل یک برنامه هستید) ، Alt+F4 را فشار دهید. شما می‌توانید گزینه‌های Shut Down، Restart، Sign Out و Switch User را از پنجره باز شده انتخاب کنید.


دوشنبه 5/8/1393 - 9:16
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته