تبیان، دستیار زندگی

 

شیردهی یکی از دوره هایی است که در آن بدن به انرژی و موادمغذی بیشتری نیازمند است. البته عادت های غذایی متعددی می تواند بر حجم شیر تاثیر مثبت بگذارد و سلامت مادر و کودک را تضمین کند... در مقابل، خوردن برخی خوراکی ها حجم شیر را کاهش می دهد و عوارضی برای نوزاد دارد. به بهانه روز جهانی شیرمادر، یعنی ۱۰ مرداد ماه، موضوع پوسترمان را به این عادت های غذایی اختصاص داده ایم. این عادت ها به دو گروه خوب و بد تقسیم شده اند که خوب ها، بهتر است تکرار و بدها حذف شوند.

 

 

 

۹ عادت به ضرر شیردهی

قهوه نخورید: قهوه، چای و نوشابه های کولا دار به دلیل کافئینی که دارند، باعث بی قراری و بی خوابی نوزاد می شوند به همین دلیل آن ها را ننوشید.

مصرف شکلات را به حداقل برسانید: شکلات هم کافئین دارد. به طوری که ۳۰ گرم شکلات تلخ دارای ۵ تا ۳۵ میلی گرم کافئین است. به همین دلیل توصیه می شود در این دوران میزان شکلات مصرفی تان را به حداقل ممکن برسانید.

بروکلی خام نخورید: بروکلی و حتی گل کلم از سبزی های نفاخ هستند و باعث بی قراری و دل دردهای کولیکی در نوزاد می شوند. به همین دلیل بهتر است بروکلی خام میل نکنید بلکه انواع بخارپز شده آن را تهیه و در حجم کم مصرف کنید.

سیر را فراموش کنید: بررسی ها نشان داده اند خوردن سیر طعم شیر مادر را تغییر می دهد و ممکن است باعث امتناع نوزاد از خوردن شیر شود. به همین دلیل توصیه می شود نه تنها سیر بلکه تمام غذاهایی که با سیر یا پودر آن تهیه شده اند، مصرف نکنید. حتی پیاز هم بهتر است در این دوران، کمتر استفاده شود.

مرکبات نخورید: این میوه ها با این که سرشار از ویتامین C هستند، باعث بی قراری نوزاد و حتی بروز دانه های قرمز رنگی روی پوستش می شوند به همین دلیل بهتر است کمتر آن ها را میل کنید. البته برای تامین ویتامین یادشده خوردن انبه اشکالی ندارد.

آلو بهتر است مصرف نشود: این میوه خاصیت ملین دارد به همین دلیل بهتر است مادران این میوه را مرتب در برنامه غذایی روزانه شان نداشته باشند.

غذاهای تند و ادویه دار نخورید: خوردن غذاهای تند و ادویه دار هم طعم شیر را تغییر می دهند و هم باعث بی قراری و نق زدن بی مورد نوزاد می شوند. به همین دلیل توصیه می شود غذاهای تان را با آبلیمو طعم دار کنید نه با ادویه فراوان.

بادام زمینی آلرژی زاست: این مغز آلرژی زاست به همین دلیل توصیه می شود در برنامه غذایی مادر وجود نداشته باشد زیرا ترکیب های آلرژن موجود در آن ممکن است برای نوزاد ایجاد حساسیت کند.

جعفری میل نکنید: این سبزی حجم شیر را کم می کند به همین دلیل بهتر است در برنامه غذایی مادر نباشد.

۹ عادت به نفع شیردهی

 منابع امگا۳ بخورید: بهتر است منابع غذایی حاوی امگا۳ در این دوران سهمی در رژیم غذایی داشته باشند زیرا دریافت این ماده مغذی به تکامل مغز و سیستم عصبی نوزاد کمک می کند، بنابراین منابع آن که شامل انواع ماهی به خصوص ماهی آزاد و تن است، حداقل ۲ بار در هفته میل کنید.

آب بنوشید: بررسی ها نشان داده اند خانم ها در دوران شیردهی به ۳ تا ۴ لیتر آب نیاز دارند و باید حداقل ۲ لیتر آب در روز بنوشند. مصرف انواع مایعات و نوشیدنی ها می تواند از کمبود آب پیشگیری کند.

شیر را فراموش نکنید: در دوران شیردهی خانم ها به ۳ تا ۴ واحد لبنیات نیاز دارند. این موادغذایی منابع پروتئین، کلسیم، ویتامین D و مایعات هستند. خوردن شیر و ماست به وسیله مادر می تواند موادمغذی ای را به نوزاد برساند که به روند رشدش کمک می کنند.

گوشت بخورید: بهتر است گوشت قرمز بدون چربی میل کنید زیرا نیاز بدن به پروتئین و ویتامین B۱۲ در این دوران افزایش می یابد. در ضمن نیاز به انرژی نیز در دوران شیردهی زیاد است، به همین دلیل توصیه می شود منابع آهن مصرف شوند زیرا دریافت آهن و پیشگیری از کمبود آن، تامین کننده انرژی مورد نیاز بدن خواهدبود.

برنج قهوه ای را انتخاب کنید: برنج از موادغذایی ای است که انرژی را تامین می کند و حجم شیر را افزایش می دهد. البته توصیه می شود نوع قهوه ای آن را مصرف کنید.

جو را فراموش نکنید: جو از موادغذایی ای است که باعث آرامش مادر می شود و به تولید شیر کمک می کند. این ماده غذایی باعث ترشح هورمون اکسی توسین می شود که در تولید شیر دخیل است، بنابراین خوردن سوپ جو، نان جو و هر غذایی که از جو تهیه شده است، به شما توصیه می شود.

اسفناج میل کنید: اسفناج از سبزی های منبع مناسب ویتامین K ،A و اسیدفولیک است. در ضمن، فیتواستروژن دارد که دریافت آن بافت پستان را تقویت و به روند شیردهی کمک می کند. پس بورانی اسفناج را فراموش نکنید.

آب هویج بنوشید: بررسی ها نشان داده اند نوشیدن آب هویج قبل از ناهار به تقویت شیردهی و افزایش حجم شیر کمک می کند. هویج از سبزی های مغذی سرشار از بتاکاروتن و فیتواستروژن هاست. به همین دلیل نوشیدن آب آن به روند شیردهی کمک می کند و عادت به خوردن آن به خانم های شیرده توصیه می شود.

زردآلو را فراموش نکنید: خوردن این میوه به خصوص نوع خشک آن برای حفظ تعادل هورمون هایی که در روند شیردهی موثر هستند، توصیه می شود. به علاوه، عادت به خوردن آن به افزایش حجم شیر نیز کمک می کند و به دلیل داشتن تریپتوفان، سطح پرولاکتین را در حد مناسب نگه می دارد.

منبع: روزنامه سلامت

 

امروزه خیلی از جوانان می گویند نمی خواهند چشم بسته ازدواج کنند و معمولا یکی از دغدغه های آن ها، پیدا کردن مشخصه هایی است که آن ها را در پیش بینی ازدواجی موفق یاری کند. خوشبختانه بیشتر صاحبنظران معتقدند با این همه دستاورد علمی که در زمینه فرایندهای ارتباطی زوج و عوامل موثر بر سلامت یا عدم سلامت رابطه زوج وجود دارد، تا حد زیادی می توان یک ازدواج موفق یا ناموفق را پیش بینی کرد... صوصیت های رفتاری و شخصیتی می تواند تضمین کننده یک ازدواج موفق باشد.

شاخص ارزشمندی که می توان بر اساس آن آینده یک ازدواج را پیش بینی کرد، کیفیت ارتباط پیش از ازدواج است. مشاهده رفتار دو نفر پیش از ازدواج، شاخص خوبی است که براساس آن پیش بینی کنیم بعد از ازدواج چگونه با هم برخورد خواهند کرد. سوال اساسی ای که این دو نفر می توانند از خود بپرسند این است: «در این مدت که همدیگر را می شناسیم، چه نسبتی از زمان با هم بودن را صرف رابطه مثبت و آرامش بخش و چه مدت را صرف رابطه منفی و تنش زا کرده ایم؟» البته مدت زمان آشنایی و نوع رابطه تا حدودی تعیین کننده میزان درستی اطلاعات است؛ مثلا دختر و پسری که مدت کمی از زمان شروع آشنایی آن ها می گذرد، فرصت زیادی برای شناخت همدیگر ندارند. علاوه بر این، آن هایی هم که در فضای عاشقانه و رومانتیک با هم ارتباط برقرار کرده اند، بهتر است زیاد به اطلاعاتی که در مورد همدیگر دارند، اعتماد نکنند.

 

 

 

پژوهش گاتمن

یکی از تاثیرگذارترین پژوهش ها در این زمینه، پژوهش های انجام گرفته به وسیله گاتمن است. گاتمن پس از انجام پژوهش های آزمایشگاهی، از طریق مشاهده رفتار ۱۳۰ زوج که پذیرفته بودند زندگی زناشویی خود را زیر ذره بین بگذارند، به این نتیجه رسید که برخی از رفتارها و خصوصیات شخصیت زوج، به خصوص در ابعاد کلامی، عاطفی و جنسی، تا حد زیادی با رضایت زناشویی آن ها مرتبط است و می تواند تضمین کننده زندگی مشترک طولانی مدت باشد. گاتمن می گوید: «با مشاهده شکل گفت وگو و مشاجره زن و شوهر، می توان احتمال زندگی موفق یا طلاق گرفتن آن ها را پیش بینی کرد.» وی به ۴ خصیصه رفتاری، تحت عنوان«چهار اسب سوار که زندگی مشترک را به سرعت به سمت نابودی و طلاق پیش می برند» اشاره می کند:

انتقاد، سرزنش، جبهه گیری و سکوت. به عقیده او، در تمام ازدواج ها به نوعی شاهد ۴ ویژگی فوق هستیم اما زمانی که این ۴ سوار دائم در زندگی زناشویی حضور داشته باشند، رابطه زوج با مشکل جدی روبرو می شود. در نهایت، زن و شوهر بعد از تلاش های زیاد برای حل این مشکلات، امید خود را از دست می دهند، از همدیگر فاصله می گیرند، دچار احساس تنهایی می شوند و اگر به آن ها کمک نشود، زندگی مشترک شان به پایان می رسد. وجود این ۴ اسب سوار در زندگی، وقوع طلاق را پیش بینی می کند و در صورتی که اقدام ها و تلاش های زن و شوهر به نتیجه نرسد، درصد درستی این پیش بینی، از ۹۰ درصد هم بالاتر می رود.

خصوصیات زوج های خوشبخت

محققان دیگری هم از طریق پژوهش های خود به این نتیجه رسیده اند که زوج های خوشبخت کسانی هستند که:

۱. انتظارهای واقع بینانه ای از یکدیگر دارند و متوجه هستند که«ارتباط» همیشه بی دردسر نخواهد بود.

۲. آن ها در برقراری ارتباط کلامی، عاطفی و زناشویی مهارت خوبی دارند.

۳. در حل مشکلات و تعارض ها مهارت خوبی دارند. البته همسران باید این مهارت ها را بیاموزند و در بهبود مشکلات تلاش کنند.

۴. همسرشان را صادقانه و صمیمانه دوست دارند و روابط آن ها مانند دو دوست است. درخصوص مسایل و ارزش های اخلاقی، مذهبی و اجتماعی با یکدیگر توافق دارند. در مجموع، در پاسخ به این سوال که کدام یک از خصایص فردی، خانوادگی و محیطی افراد، تضمین کننده ازدواج موفق است، باید گفت ترکیبی از خصوصیت های رفتاری و شخصیتی می تواند به احتمال زیاد تضمین کننده ازدواج موفق باشد. از جمله این خصوصیات، به طور خلاصه می توان به شباهت ها(در ابعاد فرهنگی، خانوادگی، تحصیلی، جسمانی و...)، ویژگی های شخصیتی، سلامت روان، علاقه و مهارت در برقراری روابط عاطفی و زناشویی، جذابیت جسمانی، میل و مهارت در رابطه زناشویی، مهارت های حل مساله و تعارض و حمایت خانواده دو طرف اشاره کرد.

نویسنده: دکتر اعظم صالحی

منبع: روزنامه سلامت

 

این روزها خیلی از خانم ها از آفتاب گرفتن استقبال می کنند اما باید بدانید که اولین علت سرطان پوست مواجهه با نور خورشید است پس مراقب باشید.

از آفتاب پرهیز کنید! درست است که به طور مشخص نمی توان میان محصولات مختلفی که افراد برای آفتاب گرفتن و برنزگی استفاده می کنند و سرطان پوست ارتباط مشخصی قائل شد اما آنچه مسلم است این که این محصولات عوارض ناشی از آفتاب سوختگی از جمله لک را به دنبال دارند. از سوی دیگر این محصولات چه انواعی که افراد به صورت دست ساز استفاده می کنند مانند آب هویج و قهوه و چه محصولات کارخانه ای مانند روغن بچه که برنزه شدن را در افراد تسهیل می کند، نمی تواند در پیشگیری از سرطان نقشی داشته باشد.

درست است که برخی آمار منتشر شده از مراکز علمی و بیمارستانی نشان می دهد ما به دلیل زمینه ژنتیک و پوست تیره ای که داریم کمتر به برخی از انواع سرطان پوست از جمله ملانوما مبتلا می شویم اما در مورد برخی دیگر از انواع سرطان مانند سرطان سلول های فلسی و سرطان سلول های پایه شیوع بیماری کم نیست زیرا زمینه آن ها مربوط به سابقه رادیوتراپی، مشکلات فرهنگی و... است. سرطان ملانوما بیشتر از انواع دیگر مربوط به مواجهه با آفتاب است اما از آن جا که خانم های ایرانی پوشش لازم را دارند به همین دلیل کمتر به آن مبتلا می شوند. از آنجا که در مورد ارتباط مواجهه بدن با آفتاب و احتمال ابتلا به سرطان پوست شکی وجود ندارد به هیچ عنوان نمی توان توصیه ای برای آفتاب گرفتن افراد داشت زیرا این کار از پایه و اساس اشتباه است و تنها توصیه می تواند پرهیز از این کار باشد.

 

     

 

سرطان پوست چیست؟

سرطان پوست از سلول هایی که در لایه بیرونی پوست قرار دارند، آغاز می شود. ۳ نوع متفاوت از این نوع سرطان وجود دارد: سرطان سلول های فلسی، سرطان سلول های پایه و ملانوما. در میان این ۳ دسته سرطان سلول های بنیادی با ۸۰ درصد شیوع، شایع ترین نوع سرطان پوست به شمار می آید و خوشبختانه نسبت به دیگر اشکال سلول های سرطانی پوست خطر کمتری دارد. سرطان سلول های فلسی دومین شکل شایع سرطان پوست به شمار می رود که می تواند تمام بدن از جمله لایه های مخاطی را در بر گیرد. اکثر اشکال سرطان سلول های فلسی مدت ها به لایه اپیدرم محدود می ماند و در صورت درمان نشدن به لایه های زیرین پوست سرایت کرده و بافت های دیگر را مورد تهاجم قرار می دهد. ملانوما از خطرناک ترین انواع سرطان پوست به شمار می رود. این نوع سرطان اگر زود تشخیص داده شود درمان ۱۰۰ درصد آن امکان پذیر است اما چنانچه حالت تهاجمی پیدا کرده و به سایر بافت های بدن سرایت کند درمان آن امکان پذیر نخواهد بود.

حقایقی درباره آفتاب گرفتن

افرادی که به طور مرتب از سولاریوم استفاده می کنند ۱۲ برابر اشعه طبیعی خورشید، اشعه فرابنفش دریافت می کنند. افرادی که از سولاریوم استفاده می کنند در مقایسه با افرادی که هیچ گاه آفتاب نمی گیرند ۷۴ درصد بیشتر احتمال دارد به سرطان ملانوما دچار شوند.

حقایقی درباره سرطان پوست

در ۳۰ سال گذشته سرطان پوست نسبت به سرطان های دیگر افزایش آماری بیشتری داشته است. بیش از ۹۰ درصد از سرطان های پوست غیرملانومایی بر اثر مواجهه با اشعه فرابنفش آفتاب ایجاد می شود. هر ساعت یک نفر بر اثر ملانوما از بین می رود. حدود ۶۵ درصد از موارد ملانوما مربوط به اشعه فرابنفش نور خورشید است. سرطان پوست در ایران ۱۰ برابر کمتر از سایر کشورهاست.

منبع: مجله سیب سبز

 

اول از هر چیزی باید بدانید مناسب ترین رژیم، رژیمی است که بعد از لاغری دوباره چاق نشوید و به خانه اول برنگردید و این مساله فقط زمانی اتفاق می افتد که علاوه بر رژیم یک تغییر اساسی در سبک زندگی تان ایجاد کنید. شاید این حرف ها به نظرتان کلیشه ای و تکراری بیاید اما برای تغییر سبک زندگی تان باید حواستان به میزان غذایی که می خورید باشد، مواد غذایی سالم انتخاب کنید و گرسنگی احساسی را بشناسید. بسیاری از این رژیم هایی که مد شده است به این چند اصل اساسی و اصول دیگر توجه نمی کنند. اگر می خواهید بدانید رژیم تان مناسب و درست است باید این چند اصل را در نظر داشته باشید. با ما همراه باشید تا بگوییم کدام رژیم ها مناسب نیستند و نتیجه کوتاه مدتی دارند.

اگر به عنوان مثال نمی توانید از کباب آخر هفته بگذرید به سختی می توانید رژیم های مخصوص گیاهخواری یا خام خواری را دنبال کنید. اگر عادت دارید برای تهیه شام تان فقط ۱۵ دقیقه وقت بگذارید اما رژیم تان شما را وادار می کند زمان زیادی را برای تهیه غذا صرف کنید چند روز بیشتر دوام نمی آورید. اگر رژیم جدیدتان با عادت ها و برنامه زندگی تان منطبق نباشد رژیم مناسبی برای شما نخواهد بود و محکوم به شکست است.

 

     

 

بیشتر متخصصان و محققان حوزه تغذیه بر این اعتقاد هستند که فقط چیزهایی مانند«اورانگوتان کبابی» نباید وارد برنامه غذایی شود! بدون شک چنین غذایی هم اصلا پیدا نمی شود که بتوان مصرف آن را قدغن کرد. در حالت عادی شما باید از همه گروه های غذایی بهره مند شوید. بدانید رژیم هایی که شما را از مصرف برخی مواد غذایی به خصوص کربوهیدارت ها منع می کنند معمولا دوام زیادی ندارند. کربوهیدارت ها منبع اصلی تامین انرژی بدن هستند و نمی شود از آن ها صرف نظر کرد. بدون شک می توانید یک یا دو هفته از مصرف برخی از خوردنی ها صرف نظر کنید و به چشم تان هم نیاید اما اگر بخواهید تغییری در سبک زندگی، میزان کالری دریافتی، یا میزان غذایی که می خورید ایجاد نکنید و فقط با حذف این گروه غذایی بخواهید به وزن ایده آل تان برسید بدون شک خیلی زود کم می آورید و دوباره به وزن قبلی و بلکه بیشتر بر می گردید.

مسائل روانی در موفقیت و ادامه دادن یک رژیم از اهمیت بالایی برخوردار است. همه ما دوست داریم بعد از رژیم گرفتن زمانی که روی وزنه می رویم وزن مان را کمتر ببینیم یا این که خیلی زود لباس هایمان برایمان گشادتر شود. اما زمانی که این اتفاق نیفتد انگیزه ای برای ادامه نمی ماند و دلسرد می شویم. نتایج بررسی ها نشان می دهد خانم هایی که خیلی زود از رژیمی که گرفته اند نتیجه می گیرند وزن بیشتری هم کم می کنند و امکان بازگشت به وزن اولیه در این خانم ها نیز کمتر است. البته منظورمان این نیست که سر یک هفته باید پنج کیلو کم کنید تا بشود گفت رژیم تان مناسب است. اما حتی از بین رفتن آب اضافی بدن نیز می تواند انگیزه ای برای ادامه رژیم باشد و شما را تا زمانی که نوبت به سوختن چربی ها برسد همراه کند.

ورزش به تنهایی می تواند ۳ درصد توده بدنی را کاهش دهد. برای همین اگر رژیمی برایتان تجویز شد که اهمیتی به ورزش نمی دهد رژیم مناسبی نیست و باید بی خیال آن شوید. ورزش علاوه بر لاغری فواید دیگری هم برای بدن تان دارد. این که حالت مقاومت سلول ها به انسولین را بهبود می دهد، با بی خوابی مقابله می کند، برای سلامت ریه ها، استخوان ها مفید است، بدن تان را تقویت می کند. پس لازم است که در کنار رژیم غذایی یک برنامه ورزشی یا پیاده روی ساده هم داشته باشید وگرنه به نتایج دلخواهتان نمی رسید.

با وجود این که لاغر شدن کار چندان ساده ای هم نیست اما با این حال این کار نباید شکنجه آور شود. اگر زیاد گرسنه تان می شود معنی اش این است که با کمبود کالری مواجه شده اید یا اینکه آنچه خورده اید به درستی معده تان را پر نکرده است. اگر می بینید که عصبی و کج خلق شده اید احتمالا کربوهیدرات های دریافتی تان ناکافی بوده است یا این که محرومیت بیشتری برای تان ایجاد کرده است. به عقیده بیشتر متخصصان مصرف کمی شکلات سیاه یک روش خوب است که این گونه کج خلقی ها را از شما دور می کند.

اگر شما مجبور به کاهش وزن شده باشید احتمال دارد دچار مشکلاتی مانند میزان کلسترول یا قند خون بالا، فشار خون بالا یا دردهای مزمن باشید. اگر بعد از چند ماه متوجه شدید با رژیمی که گرفته اید هیچ تغییری در مشکل تان ایجاد نشده است احتمالا رژیم مناسبی انتخاب نکرده اید. به احتمال زیاد به مصرف غذاهای سریع و آماده و جذب فقط ۱۶۰۰ کالری بسنده کرده اید اما به این توجه نداشته اید که میزان سدیم(نمک) بالای این رژیم غذایی برای قلب نازنین تان خوب نیست و هیچ چیز در یک رژیم سالم نمی تواند جای میوه و سبزیجات یا نان کامل و پروتئین های کم چرب را بگیرد.

نویسنده: فاطمه مهدی پور

منبع: روزنامه آرمان

 

اگر اهل خرید غذاهای آماده و نیمه آماده باشید و سری به فروشگاه های عرضه مواد غذایی بزنید، معمولا ۳ نوع غذای آماده یا نیمه آماده پیش روی شما خواهد بود... گروه اول شامل کنسروها، گروه دوم شامل غذاهای سردی مانند الویه یا انواع ناگت ها و برگرها و گروه سوم هم شامل برنج و خورش های حاضری می شود.

آیا درست است که می گویند، کنسروها دارای بیشترین میزان نگهدارنده در میان انواع غذاهای آماده هستند؟ نه، این تصور از آن جا در ذهن افراد نقش بست که مواد غذایی کنسروی با وجود اینکه دارای پروتئین های حیوانی هستند، در فروشگاه ها خارج از یخچال نگهداری می شوند و حدود ۲ سال هم قابلیت نگهداری در دمای محیط دارند.

 

     

 

اگر به این غذاها نگهدارنده نمی زنند، پس چطور می توان آن ها را به مدت طولانی در دمای محیط نگهداری کرد؟ بسته بندی کنسروها بسیار مقاوم و غیر قابل نفوذ برای انواع میکروارگانیسم ها، هوا، نور، گازها، اکسیژن و گازکربنیک است. از سوی دیگر، زمانی که مواد غذایی داخل قوطی کنسرو بسته بندی می شوند، تا حدود ۱۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۳۰ ۱۵ دقیقه حرارت می بینند و علاوه بر پخته?شدن، استریل هم می شوند. استریل کردن مواد غذایی باعث کشته شدن تمام میکروارگانیسم های آن ها می شود. وقتی هیچ میکروارگانیسمی داخل ماده غذایی وجود نداشته باشد و بسته بندی آن هم به گونه ای باشد که امکان نفوذ عوامل رشد میکروب در ماده غذایی به صفر برسد، می توان آن ماده غذایی را برای مدتی طولانی و بدون نگرانی از فساد در دمای محیط نگهداری کرد. انواع غذاهای پروتئینی کنسروشده مانند کله پاچه، مایه ماکارونی و ... کاملا استریل هستند و اگر خارج از یخچال هم نگهداری شوند، فاسد نمی شوند. فقط نباید کنسروها را در معرض تابش مستقیم نور آفتاب و مکان بیش از اندازه گرم قرار داد. البته دمای معمولی خانه و آشپزخانه برای نگهداری از آنها مناسب است.

در مورد غذاهای آماده سرد مانند سالادالویه هم توضیح می دهید؟ این غذاها هم حاوی نگهدارنده نیستند اما از آن جا که سردند، کنسرو نمی شوند و امکان استریل کردن آن ها هم وجود ندارد، بنابراین معمولا مدت زمان ماندگاری و مصرف شان کوتاه است. یعنی باید ظرف ۴ ۲ روز مصرف شوند. الویه ها حاوی مواد پروتئینی مانند مرغ یا کالباس هستند و سس مایونز هم دارند. به همین دلیل باید تا زمان مصرف داخل یخچال نگهداری شوند. در غیر این صورت شرایط رشد میکروارگانیسم ها در این غذاها و فاسد شدن شان به سادگی فراهم می شود. میکروب ها در غذایی مانند الویه زنده هستند و اگر شرایط مناسب برای شان فراهم شود، به راحتی رشد می کنند.

فرآورده های گوشتی مانند سوسیس، کالباس، ناگت ها و برگرها هم حاوی نگهدارنده نیستند؟ چرا، تمام فرآورده های گوشتی حاوی نگهدارنده هستند. این مواد غذایی در حد پاستوریزه شدن حرارت می بینند و به همین دلیل میکروب زنده در آن ها وجود دارد و اگر شرایط مناسب برای میکروب ها فراهم شود، امکان فاسد کردن ماده غذایی را ایجاد می کنند.

تفاوت مواد پاستوریزه و استرلیزه شده چیست؟ در فرآیند پاستوریزه کردن، فقط میکروب های بیماری زا از بین می روند ولی با استرلیزه کردن تمام میکروارگانیسم ها از بین خواهند رفت.

چرا با وجود پاستوریزه کردن، بازهم به فرآورده های گوشتی نگهدارنده می زنند؟ زیرا برخی میکروب های زنده موجود در فرآورده های گوشتی بسیار خطرناک هستند و ممکن است در اثر رشد سموم خطرناک و مسمومیت زایی ترشح کنند. این میکروب ها فقط در گوشت ها وجود دارند و به همین دلیل هم به فرآورده های گوشتی، نگهدارنده می زنند تا جلوی رشد و تکثیر میکروب های زنده را بگیرند.

فرآیند تولید برنج و خورش های حاضری به چه صورت است. چرا آن ها هم نیازی به نگهداری در یخچال ندارند؟ روند تولید این غذاها هم شبیه تولید کنسروهاست. فقط نوع بسته بندی آنها با کنسروها متفاوت است. یعنی برنج و خورش های حاضری را در بسته های چندلایه(لمینه) آلومینیومی و پلاستیکی بسته بندی می کنند تا امکان نفوذ نور، هوا و اکسیژن را به غذا از بین ببرند. برنج و خورش های حاضری هم کاملا پخته و استریل می شوند و به همین دلیل نگرانی از نگهداری آن ها خارج از محیط یخچال و به مدت طولانی وجود ندارد. این گروه از مواد غذایی هم حاوی نگهدارنده نیستند.

این مواد غذایی بعد از باز شدن بسته بندی شان هم هم چنان استریل هستند؟ نه، بعد از باز کردن بسته بندی باید آن ها را ظرف یکی دو روز مصرف کرد چون میکروب های موجود در محیط می توانند به ماده غذایی نفوذ کنند و باعث فساد آن شوند.

آیا برنج ها یا خورش های آماده ای که با ظرف شان گرم شده اند را می توان مصرف نکرده باز هم در کابینت نگهداری کرد؟ اگر در آن ها باز نشود، می توان حدود یکی دو هفته بعد هم آن ها را مصرف کرد. اگر یک ماه یا بیشتر گذشت، باید برنج یا خورش را دوباره گرم و مصرف کنید. گرم کردن کنسروها و برنج و خورش های حاضری ما را از کشته شدن میکروب های احتمالی مطمئن می کند. هر چند این غذاها استریل هستند و نیاز چندانی به گرم کردن شان نیست. احتمال وجود میکروب یا ترشح سموم در این مواد غذایی، یک در میلیون است و گرم کردن آن ها در آب جوش، بیشتر برای ایجاد حس چشایی بهتر انجام می شود.

این غذاها باید بعد از گرم شدن داخل یخچال نگهداری شوند؟ اگر درشان باز نشود، حتی بعد از گرم کردن هم می توان آن ها را در محیط آشپزخانه نگهداری کرد.

محدودیتی در مورد مصرف غذاهای آماده برای افراد خاصی وجود دارد؟ افرادی که سیستم ایمنی بدن شان ضعیف تر است، مانند بچه ها، سالمندان یا خانم های باردار یا آن هایی که دچار بیماری های خاصی مانند دیابت یا فشار خون بالا هستند، باید مواد غذایی آماده یا کنسروی را با احتیاط مصرف کنند. به طور کلی، هر چه مواد اولیه غذاهای ما تازه تر باشد، مسلما ارزش تغذیه ای آن ها بالاتر می رود. این گروه غذاها فقط برای مواردی که مواد غذایی تازه در دسترس نیستند، تولید و روانه بازار شده اند و نباید جای مواد غذایی تازه را در سبد غذایی خانواده ها بگیرند.

سوال آخر این که زمینه ایجاد فساد در کدام گروه از این مواد غذایی بیشتر است؟ معمولا زمینه ایجاد فساد در فرآورده های گوشتی و غذاهای حاوی پروتئین حیوانی بیشتر است و بعد از آن هم غذاهای حاوی مواد لبنی بیشترین زمینه ایجاد فساد را دارند.

مترجم: دکتر فاطمه خالقی

منبع: روزنامه سلامت

برخی پوست ها به درمان های پزشکی و دارویی احتیاج دارند تا حالت مطلوب خود را پیدا کنند اما خوشبختانه پوست خشک را می توان به طور طبیعی و از راه های متفاوتی مثل تغییر رژیم غذایی، ورزش یا با استفاده از مرطوب کننده های خانگی و عادت های جدید درمان کرد... اگر شما هم از این بابت دچار مشکل هستید، پیشنهاد می کنیم این توصیه های طبی و خانگی را برای رفع مشکل خشکی پوست تان جدی بگیرید.

۱. پوست خود را مرطوب کنید: بعد از هر بار حمام گرفتن، پوست تان را آرام با حوله ای نرم خشک کنید و اجازه دهید تا حدی مرطوب بماند. بعد مقداری روغن بچه روی پوست خود بزنید. وازلین هم گزینه خوبی است و اصلا لازم نیست از کرم های مرطوب کننده خاص و گران قیمت استفاده کنید!
۲. خوب بخوابید: پوست بدن شما هنگام خواب، بازسازی و ترمیم می شود بنابراین اگر به اندازه کافی نخوابید، حتما پوست تان خشک و بدرنگ خواهد شد.
۳. از صابون قلیایی دوری کنید: لااقل از مصرف صابون های قلیایی بپ   رهیزید. از صابون هایی که چربی بالایی دارند استفاده کنید تا پوست تان کمتر خشک شود.
۴. یک روز درمیان حمام کنید: اگر به تمیزی خود خیلی اهمیت می دهید و هر روز حمام می کنید، باید بدانید که در شرایط عادی هر روز حمام کردن لزومی ندارد پس برای این که پوست تان آسیب نبیند و بتواند مواد طبیعی و ضروری خود را حفظ کند، یک روز در میان حمام کنید.
۵. دمای محیط را کنترل کنید: هوای گرم سریع تر پوست را خشک می کند. اگر هوای خانه تان خشک است، آن را کمی مرطوب کنید.
۶. رژیم غذایی متعادلی داشته باشید: موادغذایی ای که مقدار زیادی ویتامین A و B دارند، مصرف کنید. این ویتامین ها سلامت پوست را تامین می کنند. از مصرف قندهای فرآوری شده و نوشیدنی های کافئین دار تا حد امکان خودداری کنید زیرا کافئین یک ماده ادرارآور است که باعث می شود آب پوست از دست برود.

نسخه خانگی برای رفع خشکی پوست

از ماسک های خانگی بهره ببرید. با استفاده از ماسک هایی که در خانه درست می کنید، می توانید پوست خشک بدنتان را تا حد زیادی تسکین دهید. اگر همچنان دنبال نسخه های خانگی و سنتی می گردید، می توانید از نسخه های زیر استفاده کنید:
۱. روغن زیتون یا بادام یا نارگیل: به مقدار لازم روغن زیتون یا بادام یا نارگیل را به آرامی روی دست ها و پاها و بقیه بدن تان ماساژ دهید. این کار را قبل از حمام رفتن انجام دهید. اگر وقت دارید قبل از آن که روغن را به بدن تان بمالید آن را کمی گرم کنید.
۲. دَلَمه شیر(پنیر): این نوع پنیر، آبرسانی عالی برای پوست است و خواص آنتی اکسیدان و ضدالتهابی آن تسکین دهنده خشکی و خارش پوست است. پنیر را می توانید به تنهایی یا مخلوط آن با کمی عسل و چند قطره آبلیمو روی پوستتان بزنید و ۱۰ دقیقه صبر کنید. مطمئن باشید این داروی خانگی برای پوست تان شگفت انگیز است.
۳. عسل: عسل، مرطوب کننده بسیار قوی است و خواص آنتی اکسیدان و ضدمیکروبی آن باعث می شود در بیشتر محصولات مراقبت از پوست استفاده شود. برای درمان خشکی پوست ۲ قاشق چایخوری عسل را گرم کنید و در حالی که گرم است روی پوست تان بزنید و بعد از ۱۵ دقیقه آن را بشویید. هیچ چیز بهتر از عسل جوابگوی نیاز پوست تان نیست.
۴. آلوئه ورا: آلوئه ورا برای پوست شما فوق العاده است. بعد از حمام یک برگ آلوئه ورا را برش دهید و ماده ژل مانند وسط آن را روی صورت، دست ها و پاهای تان بزنید. آلوئه ورا خاصیت مرطوب کنندگی دارد و آبرسان قوی است ولی بعد از خشک شدن، حالت کشیدگی به پوست تان می دهد که اگر این حالت شما را اذیت می کند، می توانید از مرطوب کننده هایی که حاوی آلوئه وراست استفاده کنید.
۵. شیر، گلاب، آبلیمو: ۴ قاشق چایخوری شیر را با چند قطره گلاب و آبلیمو مخلوط کنید و به همه بدن تان بزنید. بعد از چند دقیقه، آن را با آب سرد بشویید. اگر این کار را ۲ بار در روز تکرار کنید پوست تان به نرمی پوست یک کودک خواهد شد.
۶. ویتامین E: سری به داروخانه محله تان بزنید و چند کپسول ویتامین E تهیه کنید، ۲ عدد از آن را برش دهید و روغن آن را همراه چند قطره آبلیمو مخلوط کنید و روی بدن تان بزنید. دوش بگیرید و تفاوت را احساس کنید.

مترجم: سمیرا امین
منبع: روزنامه سلامت

 

جوانی تعریف مشخصی ندارد. هر کسی برایش یک نظری دارد و همین است که می بینی گاهی یک آدم ۷۰ ساله، به یک آدم ۴۰ ساله می گوید: «تا جوانی، حواست به آینده باشد.» اگر بخواهیم براساس استانداردها تعریف کنیم، از روزهای بلوغ جسمی و ذهنی یک نفر تا ۳۰ سالگی می شود جوانی؛ روز و روزگاری که همه درباره اش حرف می زنند، خاطره تعریف می کنند، شعر می گویند، داستان می نویسند، فیلم می سازند و خلاصه هرکاری از دستشان برمی آید انجام می دهند تا اهمیت آن از دست نرود و آن هایی که در این بازه رویایی و جادویی هستند، قدرش را بدانند اما هیچ کدام از این ها، برای آن هایی که در این روزهای پرشکوه نفس می کشند، مهم نیست...

در این روزهای عجیب و غریب، انگار زندگی تمام ندارد، همه چیز به آینده ای دور سپرده می شود و نفس های جوانی آنقدر کش پیدا می کند که تا به خودت می آیی، همه چیز تمام شده و پله های میانسالی از دور خودشان را نشان می دهند و بعد انگار سر می خوری در سرازیری ای که از جوانی فقط خاطره ای دارد و حسرت هایی. این گزارش نه درباره خوبی ها و خوشی های جوانی است و نه درباره حسرت های آن، درباره تمام نشانه ها و حرف های مشترک این روزها حرف می زنیم؛ حرف هایی که همیشه مشترک می ماند.

 

     

 

حرف اول: چقدر زود گذشت! نفهمیدیم چی شد

کلیشه ای ترین جمله هایی که درباره جوانی می شنویم، همین هاست. جمله اول معمولا بعد از روایت خاطره ها می آید و دومی هم جمله تاکیدی است برای اینکه مشخص شود واقعا زود گذشته و چیزی از آن نفهمیده ایم اما اصل ماجرا این نیست؛ ما براساس خاصیت نوستالژی بازی و اصرار برای اهمیت موضوع جوانی، به این جمله های کلیشه ای چنگ می اندازیم. واقعیت ماجرا این است که همه ما در روزگار جوانی، در بعد از ظهرهای کسل کننده، با دوستان مان درباره کش آمدن زمان حرف می زنیم و برای هر اشتباهی یک جمله همیشگی داریم: «دفعه بعد، این اشتباه را تکرار نمی کنم و حالاحالاها زمان دارم.»

حرف دوم: هیچ کس مرا نمی فهمد

انگار همه دنیا قول داده اند در جوانی، درگیر هزار و یک دغدغه پیچیده ذهنی یک جوان باشند و وقتی این دغدغه ها رو می شود، این درک نکردن، مهلک ترین ضربه این دوران می شود. زمان هم که کش دار و کسل، کافی است چنین اتفاقی بیفتد تا در کنج عزلت سقوط کنی و غم ایام بخوری. آدم دقیقا در همین روزهاست که یادش می رود چقدر اختلاف نسل ها و فرهنگ ها مهم است و همزیستی مسالمت آمیز راه خوبی است. یادش می رود اصل بر گفت و گو و تفاهم است و همین می شود که پناه می برد به آدم هایی که نمی شناسد و راه هایی که مقصد نامعلوم دارد. بعد از همه این ها، زمان کش دار ناگهان تمام می شود و تازه اصول مسالمت در روزهای میانسالی بازمی گردد. حتی اگر نسل سومی های این روزها را که در آستانه ۳۰ سالگی هستند با نسل چهارمی ها که هنوز در اوایل دهه ۲۰ زندگی به سر می برند، در یک اتاق بیندازید، نه دارودسته نسل سومی ها تاب می آورند و نه آن نسل چهارمی ها.

حرف سوم: زمان ما که این طور نبود

مسعود کیمیایی در گفتگویی درباره دوران جوانی اش خودش، احمدرضا احمدی، فریبرز قریبیان و باقی رفقای دوران جوانی گفت: «نسل ما همه نابغه بودند.» خواندن این جمله از زبان کیمیایی به واسطه اسم و رسمش، خیلی عجیب نیست اما به جز کیمیایی، حتی پدربزرگ و مادربزرگ های خودمان هم همین جمله ها را به زبان می آورند. جمله هایی که از«ماست های قدیمی خیلی خوشمزه بود» تا«آن موقع ها ما خیلی شادتر و امیدوارتر از جوان های امروز بودیم» شروع می شود و به سرتکان دادن های حسرت بار می رسد. خیلی هم عجیب نیست، این خاصیت همه ماست. اگر الان سراغ یک دانشجو بروید، مطمئن باشید خاطرات مدرسه اش عزیزتر است. معمولا کسی که این جمله های حسرت بار را می گوید، یادش رفته این روزها هم می تواند خوب باشد و در صحبت های آدمی مثل مسعود کیمیایی، این هشدار و انرژی منفی نشسته که این جوان های امروزی نابغه نیستند و هیچ کدام کار خاصی نکرده اند. با این جمله های حسرت بار، سنگینی حسرت و ناتوانی، فقط روی دوش آن هایی می نشیند که در روزهای باشکوه جوانی راه می روند و امیدواری، حق مسلم آنهاست.

حرف چهارم: من شبیه هیچ کس نمی شوم

رویا و جاه طلبی، ذات جوانی است. رویاها و آرزوهای بزرگ و کوچک هستند که موتور حرکت را روشن می کنند و اگر نباشند، هیچ قدمی برداشته نمی شود. رویاها در جوانی می آیند و می روند و هر آدمی که در زندگی دیده می شود، آنقدر دور از تمام این رویاهاست که هرجوانی به خودش قول می دهد شبیه هیچ کس دیگری نشود و خیلی بهتر از همه آدم های جهان از پس زندگی برآید. این حرف و آرزو خیلی هم بد نیست، گاهی از دل همین رویاها، به روزهایی می رسیم که همیشه در خواب می دیدیم.

حرف پنجم: می خواهم جهان را زیر و رو کنم

زیرورو کردن جهان، هدف مشترک همه جوان های دنیاست؛ کافی است سال ها بگذرد و زندگی جدی تر شود تا به جای این رویای رنگارنگ، حداقل هایی مثل داشتن یک زندگی آرام، جای آن را بگیرد اما کاش این شور و شوق، برای همیشه در دل همه بماند تا تصویر رویایی جهانی بهتر، نزدیک و نزدیک تر شود.

حرف ششم: ما نسل سوخته ایم

اگر از قدیمی ها بپرسیم، می گویند جوانی ما آنقدر امکانات مدرن و تکنولوژی نبود، پس ما نسل سوخته ایم. از میانسال ها بپرسیم، می گویند ما یک انقلاب و جنگ را تجربه کردیم و چیزی از جوانی نفهمیدیم. نسل سومی ها هم معتقدند که کودکی شان با خمپاره و ترس گذشت و حالا هم مشکلات اقتصادی و بیکاری و... نفس شان را بریده است. نسل چهارمی ها که اصلا بهانه نمی آورند، کلا معتقدند سوخته اند. یک نفر بیاید و تکلیف این سوختگی نسلی را مشخص کند.

حرف هفتم: قدرش را ندانستم

از بدبخت ترین تا موفق ترین آدم هایی که می بینیم، همه معتقدند ارزش و اهمیت جوانی را آن طور که باید نشناخته اند. به امروزشان که نگاه کنی، هم چنان فرصت ها را می بینی اما انگار هیچ کس فرصت های امروزش را نمی خورد و مهم ترین فرصتی که از دست رفته می داند، همان جوانی است.

حرف هشتم: اگر به آن روزها برمی گشتم...

این جمله خیلی خاص است؛ آدم ها با صادقانه ترین حالت این جمله را به زبان می آورند و همیشه هم کسی لبخند می زند که معتقد است اگر برگردد، همان کارهایی را می کند که قبلا انجام داده بوده.

حرف نهم: دل باید جوان باشد

 

جمله خوبی است، هرچند که کمی امیدواری بی دلیل دارد اما تجربه نشان داده که این جمله همیشه از زبان آدم های پیر و میانسال شاد و مجلس گرم کن و... شنیده می شود و خوب است که آدم امیدوار باشد.

حرف دهم: آن موقع ها که این شکلی نبودم

تمام تصویرهای رویایی و ظاهری زیبا، در ذهن آدم ساخته می شود تا از جوانی اش خاطره ای باشکوه و رویایی داشته باشد. البته که ظاهر جوان، مهم ترین چیزی است که بعد از جوانی از دست می دهیم، اما نباید یادمان برود که در روزگار جوانی، حتی یک جوش کوچک هم می توانست کاری کند که در یک مجلس ساکت و بی صدا شویم و غم عالم در دلمان بنشیند.

نویسنده: نازنین متین‌نیا

منبع: هفته نامه زندگی مثبت

 

بی تابی و قرار از کف دادن یا همان جزع و فزع واکنش افراد ضعیف در برابر مصیبت است. بی تابی نه تنها موجب تخلیه هیجان نمی شود، بلکه موجب افزایش مصیبت و موجب بزرگ نمایی آن نزد فرد آسیب دیده می شود. مصیبت، سنتی الهی است، چرا که ما خاکیان در سختی آفریده شده ایم و جوهره جان ما، باید جلای رنج را برای صیقل یافتن تحمل نماید. خداوند در جای جای قرآن به این مساله اشاره کرده و مصیبت های امت های پیشین و رسولان بزرگ خود را در پیش دید ما قرار داده است.شکیبایی و تحمل از لوازم زندگی در این فضای پر مصیبت است و امامان معصوم(ع) ما رهنمودهای فراوانی را برای پیروان شان به یادگار نهاده اند تا از این آزمون بزرگ، صابر و بشارت گیرنده به درآیند. ما این رهنمودها را بر اساس مرحله و زمان مناسب کاربرد آن ها به اقسام زیر تقسیم می کنیم:

سکون

روزها و لحظه های نخستین رویارویی با مصیبت، سخت و تلخ است. فشار شدید مصیبت و بهت حاصل از آن، انسان را گاه به فعالیت های غیر عادی سوق می دهد. برخی به گریه و زاری می پردازند، برخی به داروهای تسکین دهنده رو می آورند و برخی فعالیت های اضافی و جنب و جوش های بیهوده از خود نشان می دهند. پس نخستین کار ما جلوگیری از فعالیت های اضافی است که گاه در حالت های خاص و شدیدتر، به کارهای نابخردانه می کشد. جنب و جوش اضافی و فعالیت های بیهوده به هنگام رسیدن مصیبت نادرست است و نه تنها کمکی به تسکین آن نمی کند، بلکه موجب هدر رفتن توان روحی و جسمی فرد مصیبت دیده که باید به نحوی عقلانی و حساب شده هزینه شود می گردد.

 

     

 

بی تابی نکردن

بی تابی و قرار از کف دادن یا همان جزع و فزع واکنش افراد ضعیف در برابر مصیبت است. بی تابی نه تنها موجب تخلیه هیجان نمی شود، بلکه موجب افزایش مصیبت و موجب بزرگ نمایی آن نزد فرد آسیب دیده می شود. حضرت علی(ع) می فرماید: بی تابی موقع بلا تمام محنت است.

سکوت

شیوه دیگری که در روزهای نخستین ورود مصیبت کارگشاست سکوت و خاموشی است. شکوه کردن و سفره دل دردمند خود را پیش هر کس باز نمودن تنها نتیجه اش خوارشدن و سبک کردن خود است و کمکی به تخفیف درد ناشی از مصیبت نمی کند. سکوت به احتمال فراوان، فرصت خلاقیت و کشف راه حل و جبران صدمه های ناشی از حوادث زندگی را به ذهن می بخشد و به انسان فرصت می دهد تا به بزرگی و کوچکی مصیبت بیندیشد و شیوه های رویارویی با آن را بیابد.

مناجات با خدا

بسیاری توانایی سکوت و هیچ گفتن را ندارند، نه می توانند شکایت کنند و نه می خواهند از خدا گله کنند. به این افراد توصیه می شود که سفره دل خود را نزد خدا یا دوستان حقیقی خود بگشایند. مناجات با خداوند و گریه و زاری به درگاه او و درخواست صبر و شکیبایی و نیز درخواست از خدا برای جبران صدمات به هرطریق که خیر و صلاح ما را در آن می بیند، جایگزین آن است.

عبادت و ذکر

در میان رفتارهای ائمه به هنگام مصیبت، نماز خواندن، صدقه دادن، روزه گرفتن و ذکر گفتن نیز روایت شده است. درباره رویارویی امیرمومنان(ع) با مصیبت روایت شده که هزار رکعت نماز می خواندند و گاه به شصت نفر صدقه می داد و سه روز را روزه می داشت و فرزندانش را نیز به همین امور فرمان می داد. این عبادت ها افزون بر جلب محبت خداوند و رضایت و رحمت الهی موجب فراموشی نسبی شخص، نسبت به مصیبت وارده می شود و او را به زندگی عادی باز می گرداند. ذکر نیز جایگاه و یژه ای در شیوه برخورد ائمه با مصیبت دارد، به ویژه اذکار ویژه ای مانند ذکریونسیه که برگرفته از قرآن است. در نتیجه در هنگام وارد شدن مصیبت سعی کنیم که اشتغال به امور مهم را از سر بگیریم و از سر بی تابی و ناشکیبایی کارهای مهم خود را رها نکنیم و به عزاداری افراطی و طولانی غم و غصه خوردن غیر معمول روی نیاوریم و دوای درد خود را اشتغال داشتن به کارهای اساسی ومهم بدانیم حتی اگر این گونه هم نباشیم خویشتن داری خود را حفظ کنیم. امام علی(ع) در مصیبت پیامبر بزرگ اسلام چنین روشی را پیشه کردند. ایشان افزون بر خاموشی گزیدن به جمع آوری قرآن همت گماشت و به اشتغال با کار مهم و اساسی گردآوری کلام الهی و نیز عهد های پیامبر(ص) به روح دردمند خود اجازه استراحت داد.

منبع: روزنامه آرمان

 

 

وقتی به اطراف خود نگاه می‌كنیم و به روابط زوج‌ها با هم دقیق‌تر می‌شویم، می‌بینیم كه هر كدام از آن ها خصوصیات مختلفی با دیگر زوج‌ها دارد و هر كدام از لحاظ موفقیت در زندگی مشترك در جایگاهی قرار گرفته‌اند. با كمی دقت و بررسی درمی‌یابیم. زوج‌هایی كه موفق‌ترند از ویژگی‌هایی برخوردارند كه به طور اجمالی از این قرارند:

 

عشق پایدار:

 

زوج‌های نمونه همدیگر را دوست دارند و این دوست‌داشتن واقعی است و در زندگی مشتركشان نمود پیدا می‌كند، به این صورت كه آن ها مهم‌ترین فرد زندگی یكدیگرند و همیشه همدیگر را در اولویت قرار می‌دهند. نسبت به هم گذشت دارند و همدیگر را از ته دل می‌بخشند، از خوشحالی هم خوشحال و از ناراحتی هم ناراحت می‌شوند و دوست‌داشتن‌شان نمود‌های مادی نیز دارد، مثلا ظاهر خود را برای هم زیبا می‌كنند، به روابطشان هیجان می‌دهند و گاهی كارهای غیرمنتظره می‌كنند، به هم هدیه می‌دهند و از جملات عاشقانه استفاده می‌كنند. گفتن دوستت دارم در روابط زناشویی یكی از مهم‌ترین كارهایی است كه تاثیر مثبتی در روابط دارد. زوج‌های نمونه عشق‌شان را ارتقا می‌بخشند نه این‌كه پس از مدتی آن را فراموش كنند تا از بین برود. ممكن است گاهی به دلیل مشكلات زندگی و. . . مشكلاتی بین زن و شوهر اتفاق بیفتد اما این مشكلات به هیچ وجه روی دوست‌داشتن آن ها تاثیر نمی‌گذارد و نمی‌گذارند كه عشق‌شان دستخوش حوادث شود. زوج‌های نمونه با هم حرف می‌زنند، این حرف زدن صرفا در حرف‌های روزمره خلاصه نمی‌شود. آن ها انتظارات خود را در همه زمینه‌ها به هم می‌گویند، از یكدیگر انتقادهای سازنده می‌كنند و انتقادهای هم را می‌پذیرند، با هم درددل می‌كنند و گاهی پیرامون موضوعی با هم به گفت‌وگو و تبادل نظر می‌پردازند، از هم مشورت می‌خواهند، گاهی با هم گپ‌های عاشقانه می‌زنند و گاهی شوخی می‌كنند و در عین حال هیچ‌گاه با گفتار خود همدیگر را مسخره نمی‌كنند، طعنه و كنایه نمی‌زنند، به یكدیگر توهین نمی‌كنند و غر هم نمی‌زنند.  یك زن و شوهر موفق و نمونه دوست یكدیگرند، آن ها حرف‌های دل و رازهای یكدیگر را می‌دانند، به هم خیانت نمی‌كنند، به هم اعتماد دارند و اعتماد یكدیگر را به خود جلب می‌كنند، اگر با هم جر و بحث كنند یا قهر كنند زود آشتی می‌كنند. آن ها با هم تفریحات مشترك دارند و در كنار هم به هر دوی آن ها خوش می‌گذرد و برای همین دنبال فرصت هستند تا با یكدیگر باشند.

 

   

 

احترام همیشگی:

 

یك زن و شوهر نمونه به هم احترام می‌گذارند و این احترام در همه زمینه‌ها و همیشه خود را نشان می‌دهد. آن ها به علایق و اهداف یكدیگر احترام می‌گذارند و همدیگر را در راه رسیدن به این اهداف تشویق كرده و به هم كمك می‌كنند. زوج‌های نمونه به خانواده، دوستان و فامیل‌های همسرشان احترام می‌گذارند و شخصیت یكدیگر را محترم می‌شمارند و به دیگران نیز اجازه بی‌احترامی به همسرشان را نمی‌دهند. آن ها به تنهایی هم احترام می‌گذارند و در عین صمیمیت حریم خود و همسرشان را حفظ می‌كنند و حتی در مواقعی كه از دست هم ناراحتند، به هم بی‌احترامی نمی‌كنند و سعی می‌كنند كه با عصبانیت با هم حرف نزنند.  یك زوج موفق در همه كارها با هم همكاری كرده و به یكدیگر كمك می‌كنند. آن ها خستگی هم را درك می‌كنند و به هم فرصت استراحت‌كردن می‌دهند و شرایط راحتی همدیگر را فراهم می‌كنند. زوج‌های نمونه قدردانی و تشكر از یكدیگر را نیز فراموش نمی‌كنند. آن ها از هم به خاطر زحمات و تلاششان برای زندگی متشكرند، نه این‌كه زحمات دیگری را وظیفه و زحمات خود را لطف بدانند.  آن ها با هم پیشرفت می‌كنند و پیشرفت همسرشان برایشان مهم است و همدیگر را به پیشرفت در همه زمینه‌ها تشویق می‌كنند.

 

حل مشكلات:

 

هیچ زوجی وجود ندارد كه در زندگی مشتركشان دچار مشكل نشوند، اما برخی از زوج‌ها در مشكلات زندگی می‌مانند و زندگی‌شان دچار خدشه می‌شود و برخی دیگر با حل مشكلات و پشت سر گذاشتن آن ها باتجربه‌تر می‌شوند. یك زوج موفق روش‌های حل اختلاف را آموخته‌اند و در صدد یادگیری بیشتر در این زمینه هستند. آن ها درباره بهبود روابط و راه‌حل‌های مشكلات زندگی تحقیق و مطالعه می‌كنند و از مشاهدات و تجربیات خود در زندگی استفاده ‌می كنند و یك مشكل 2 بار در زندگی‌شان اتفاق نمی‌افتد، چرا كه مشكلات را ریشه‌یابی می‌كنند و آن را برای همیشه حل می‌كنند. این زوج‌ها وقتی مشكلی برایشان پیش می‌آید، دنبال مقصر نمی‌گردند، مشكلات گذشته را به میان نمی‌آورند، در پی تلافی نیستند و باور دارند كه هر مشكلی بین زوج‌ها اتفاق می‌افتد هر دو نفر نقش دارند. زوج‌های نمونه از گرفتن مشاوره از افراد متخصص در زمینه مشكلات زندگی نمی‌هراسند و با علاقه و پیگیری‌های دقیق از خدمات مشاوره‌ای در زمینه بهبود زندگی و روابطشان استفاده می‌كنند. این زوج‌ها برای زندگی برنامه‌ریزی دارند، آن ها به سمت هدف‌هایشان كه از قبل تعیین كرده‌اند، پیش می‌روند و با برنامه‌ریزی به تمام كارهایشان می‌رسند و همه هدف‌هایشان را عملی می‌كنند؛ البته این به معنی یك زندگی خشك و منظم نیست، بلكه به معنی بی‌هدف نبودن و بی‌برنامه نبودن است. با برنامه‌ریزی در زندگی، شما می‌توانید از كمترین وقت‌ها بهترین استفاده‌ها را ببرید و با همسرتان در همه موارد هماهنگ باشید. یك زوج موفق شاد زندگی می‌كنند و از كنار هم بودن خوشحالند، غم و افسردگی و كسالت در زندگی آن ها بسیار كم است، چرا كه هر بار یكی از آن ها كسل یا افسرده باشد دیگری آن را برطرف می‌كند و نمی‌گذارد كه همسرش در آن حالت بماند.  یك زوج موفق زوجی است كه در جوانی و پیری در كنار هم زندگی می‌كنند و هیچ‌گاه حسرت گذشته را نمی‌خورند؛ چرا كه از لحظات زندگی خود بهترین استفاده را كرده‌اند و همیشه قدر با هم بودنشان را دانسته‌اند، از جوانی خود بهترین استفاده را كرده‌اند و در پیری حسرت جوانی را نمی‌خورند و از دوران پیری خود در كنار هم لذت می‌برند. یك زوج موفق تقریبا در تمام لحظات احساس خوشبختی دارند.

 

نویسنده: حدیث‌السادات میرزایی

منبع: سایت نورپرتال