تبیان، دستیار زندگی

 آشنایی با برنامه های IM

منبع : از گروه computer4all اينترنت نحوه ارتباط افراد را دستخوش تحولات گسترده نموده است . پست الکترونيکی يکی از امکانات موجود بر روی اينترنت برای برقراری ارتباط می باشد. امکان فوق بسرعت گسترش و جايگزين نامه نگاری سنتی و حتی مکالمات تلفنی شده است . روزانه ميلياردها نامه الکترونيکی ارسال می گردد. پست الکترونيکی يکی از سريعترين روش های ارتباطی موجود بوده و توانسته است بسرعت متداول گردد. در زمان ارسال يک نامه الکترونيکی ، گيرنده نامه ممکن است online ( وصل به شبکه ) نباشد . در چنين مواردی زمانی که گيرنده نامه به شبکه متصل می گردد و پس از بررسی صندوق پستی خود از ارسال نامه توسط دوستان خود آگاه می گردد. در روش فوق يک تاخير ناخواتسه وجود دارد. در اين روش هيچگونه امکانی جهت آگاهی از Online بودن گيرنده نامه الکترونيکی وجود ندارد. در صورتيکه گيرنده پيام Online باشد ، می بايست با دنبال نمودن مراحلی اقدام به باز نمودن ، مطالعه و پاسخ به نامه دريافتی نمايد. برنامه های IM)Instant Messaging) باهدف تامين خواسته های مورد نظر( پاسخگوئی به خلاء های موجود ) مطرح گرديده اند. با استفاده از IM ، می توان ليستی از افراديکه تمايل به ارتباط با آنان وجود دارد را ايجاد کرد. در ادامه می توان برای هر يک از افراد موجود در ليست کهonline می باشند ، پيام مورد نظر خود را ارسال کرد. به ليست فوق ، " ليست تماس " و يا Buddy list نيز می گويند. برای ارسال پيام يک پنجره کوچک توسط فرستنده و گيرنده پيام ، فعال و هر يک از آنها می توانند پيام مورد نظر خود را تايپ و سپس ارسال نمايند. اکثر برنامه های IM ، خدمات متنوع ديگری را نيز ارائه می دهند: ارسال پيام برای افراديکه بصورت online می باشند. گپ (Chat) . يک اتاق اختصاصی شامل دوستان و همکاران می توان ايجاد کرد. لينک ها ی وب . امکان اشتراک وب سايت های مورد علاقه فراهم می گردد. تصاوير. امکان مشاهده تصاوير ذخيره شده بر روی کامپيوتر دوستان مربوطه فراهم می گردد. صدا . پخش موزيک برای دوستان مربوطه فايل ها . امکان اشتراک فايل ها از طريق ارسال آنها برای دوستان مربوطه فراهم می گردد. گفتگو. امکان مکالمه صوتی با دوستان مربوطه از طريق اينترنت فراهم می گردد. امکان مشاهده آخرين اخبار بصورت پخش زنده فراهم می گردد. روند شکل گيری برنامه های IM قبل از عموميت يافتن اينترنت ، تعدادی از افراد از طريق سيستم های BBS )Bulletin Boards system) قادر به استفاده از سرويس های online بودند. سيستم BBS مشابه يک وب سايت ايزوله شده است که کاربران با استفاده از مودم و يک نرم افزار ارتباطی خاص، قادر به استفاده از منابع موجود می باشند. پس از برقراری ارتباط با BBS ، کاربران با استفاده از مجموعه ای از منوهای ساده قادر به حرکت در سيستم و استفاده از امکانات مربوطه خواهند بود. برای دستيابی و استفاده از سيستم BBS ديگر، می بايست ارتباط موجود با BBS را قطع و مجددا" با BBS ديگر ارتباط برقرار کرد. سرويس های online اصلی نظير AOL(American online) ، Prodigy و Compuserve متداولترين روش های ارتباط Online بود. سرويس های online برخلاف سيستم های BBS که صرفا" از يک نرم افزار ساده ارتباطی بمنظور ارتباط کاربران با سيستم استفاده می کردند ، از مجموعه ای از نرم افزار ها در اين زمينه استفاده می کردند. در ادامه AOL امکان "کميته های online " را ارائه کرد. بدين ترتيب کاربران قادر به گفتگو و ارتباط با يکديگر ( مشروط بر online بودن ) از طريق اتاق های گپ و يا IM بودند. يک اتاق گپ ، نرم افزاری است که امکان تايپ اطلاعات و پيام های دلخواه را در اختيار کاربران قرار داده و پس از درج پيام ، ساير کاربران قادر به مشاهده پيام تايپ شده خواهند بود . برنامه های IM يک اتاق گفتگوی اختصاصی را برای کاربران مربوطه ايجاد می نمايد . استفاده از برنامه های IM از سال 1996 در اينترنت متداول گرديد. در ادامه نرم افزار ( سرويس ) ICQ که دارای قابليت های فراوانی است ارائه گرديد. معرفی ICQ استفاده از برنامه فوق مستلزم نصب يک برنامه بعنوان سرويس گيرنده بر روی کامپيوتر کاربر و اتصال به سايت ICQ بمنظور برقراری ارتباط با سرويس دهنده ICQ است . برنامه سرويس گيرنده نصب شده بر روی کامپيوتر کاربر با سرويس دهنده ICQ ارتباط برقرار خواهد کرد . اجرای برنامه سرويس گيرنده بر روی کامپيوتر کاربر و اتصال به اينترنت از پيش شرط های اوليه جهت استفاده از سرويس فوق است . مراحل زير نحوه استفاده از سرويس فوق را نشان می دهد : ● در ابتدا می بايست با اتصال به سايت ICQ ، نرم افزار لازم برای نصب بر روی سرويس گيرنده را دريافت کرد. ● برنامه دريافت شده را می بايست نصب و در ادامه اجراء کرد. ● برنامه نصب شده سعی در برقراری ارتباط با سرويس دهنده ICQ خواهد کرد. در اين راستا از پروتکل خاص با نام ICQ v5 برای ارتباطات استفاده می شود. ● پس از برقراری ارتباط بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده ، می توان نام و رمز عبور خود را جهت ورود به سايت وارد کرد.در صورتيکه برای اولين مرتبه است که به سايت وارد می شويد ، می توان درخواست يک Account جديد نمود. پس از بررسی نام و رمز عبور داده شده و در صورت صحت آنان ، امکان ورود به سايت فراهم می گردد. ● برنامه سرويس گيرنده ، اطلاعات مورد نياز را ( نظير آدرس IP و شماره پورت ) برای سرويس دهنده ICQ ارسال می نمائيد. ● سرويس دهنده ، يک فايل موقت شامل اطلاعات مربوط به ارتباط و افراد موجود در ليست تماس ايجاد می گردد. در ادامه بررسی خواهد شد که آيا افراد موجود در ليست تماس شما به شبکه وارد شده اند ؟ ● در صورتيکه هر يک از افراد موجود در ليست تماس شما به شبکه وارد شده باشند ، سرويس دهنده پيامی را برای سرويس گيرنده ICQ ارسال و اطلاعات مربوط به کاربران online ( موجود در ليست تماس ) را ارسال خواهد کرد. سرويس دهنده ICQ اطلاعات شما را نيز برای ساير کاربرانی که online بوده و نام شما در ليست تماس آنها می باشد ، نيز ارسال خواهد کرد . ● زمانيکه سرويس گيرنده ICQ اطلاعات مربوط به افراد موجود در ليست تماس را دريافت می دارد ، وضعيت کاربر مورد نظر به Online تغيير می يابد. ● بر روی نام کاربر موجود در ليست تماس که online شده است ، کليک و پس از فعال شدن پنجره مربوطه می توان متن مورد نظر خود را تايپ و برای کاربر مربوطه ارسال کرد. ● پيام ارسالی شما مستقيما" برای برنامه سرويس گيرنده ICQ مربوط به کاربر مورد نظر ، ارسال خواهد شد. ( برنامه سرويس گيرنده ICQ از آدرس IP و شماره پورت مربوط به کامپيوتر کاربر مورد نظر آگاهی دارد ) . در فرآيند فوق سرويس دهنده ICQ دخالت نکرده و مبادله اطلاعات مستقيما" توسط برنامه های سرويس گيرنده انجام خواهد شد. ● کاربر مورد نظر پس از دريافت پيام ، می تواند پاسخ لازم را برای قرستنده ارسال نمايد. ● پس از اتمام مبادله اطلاعاتی ، می توان پنجره مربوط به ارسال پيام را غيرفعال و در صورت ضرورت برنامه سرويس گيرنده ICQ را نيز غيرفعال نمود. در چنين حالتی برنامه سرويس گيرنده پيامی را برای سرويس گيرنده ICQ ارسال و او از از غيرفعال شدن خود ،آگاه می سازد. در ادامه سرويس دهنده ICQ پيامی را برای ساير سرويس گيرندگان ICQ ( موجود در ليست تماس شما ) ارسال و آنها را از اين واقعه آگاه می نمايد. در نهايت سرويس دهنده ICQ فايل موقت ايجاد شده که شامل اطلاعات مربوط به سرويس گيرنده ICQ است ، را حذف خواهد کرد. در سال 1998 ، ICQ توسط AOL خريداری و سرويس فوق در اختيار عموم کاربران AOL نيز قرارگرفت . اکثر برنامه های IM دارای عملکردی مشابه با ICQ می باشند. در ادامه به دو نمونه متداول در اين زمينه اشاره خواهد شد. MSN Messenger شرکت مايکروسافت با ارائه برنامه MSN Messenger که يک نوع برنامه IM می باشد ، امکان برقراری ارتباط کاربران MSN را بايکديگر فراهم نموده است .با استفاده از برنامه فوق ، کاربران قادر به ارتباط از طريق متن ( ارسال پيام ) ، صوت ( مکالمه صوتی ) و ... می باشند. برنامه فوق مجموعه ای گسترده از ساير خدمات را نيز در اختيار کاربران قرار می دهد Yahoo messenger Yahoo messenger ، يکی ديگر از نمونه برنامه های IM است . ويژگی مهم برنامه فوق ، ارتباط و پيوستگی آن با ساير خدمات ارائه شده توسط Yahoo است. آينده برنامه های IM بسيار روشن است . IETF)Intenet Engineering Task Force) در تلاش برای پياده سازی يک پروتکل استاندارد برای برنامه های IM است . با استفاده از برنامه های IM امکان برگزاری کنفرانس های مجازی و همکاری در زمينه انجام يک پروژه بزرگ ، بسادگی محقق می گردد.برنامه های IM رويکردی جديد به دنيای ارتباطات مبتنی بر اينترنت می باشند .

ترفندهاي ويندوز XP

اين صفحه براي کساني نوشته مي شه که قصد دارند از کامپيوتر و ويندوز بيشتر بدونن و با دستورات جالب و پنهان ويندوز آشنا شوند و در برنامه هايي مانند ويندوز تغييرات ظاهري ايجاد کنند طوري که در نظر ديگران جالب باشد، ديگران را سر کار بگذارند و راههاي ديگري براي انجام کارها ببينند. ما در تمام نوشته هاي آتي اين ستون فرض را بر اين مي گذاريم که شما Microsoft Windows XP داريد. در ويندوز XP، يکي از بهترين ابزارهايي که در دست شماست، همان صفحه مشکي Command prompt است. در ويندوز XP دو نوع DOS وجود دارد. يکي cmd.exe و ديگري command.com که cmd.exe براي کارهاي ما مناسبتر است و کليک روي دگمه Start و انتخاب All programs و انتخاب Accessories و سپس کليک روي Command prompt نيز همين را باز خواهد کرد. (راه مناسبتر: دگمه ويندوز کيبورد را به همراه حرف R فشار دهيد، تايپ کنيد cmd و Enter کيبورد را فشار دهيد).  تغيير رنگ صفحه مشکي خط فرمان: کافي است روي آيکوني که بالا سمت چپ خط عنوان صفحه Command prompt وجود دارد کليک کنيد و روي Properties کليک کنيد. حالا از انتخابهاي بالاي پنجره باز شده روي Colors کليک کنيد و رنگهاي مورد نظر خود را انتخاب کنيد. نتيجه را در همان پايين به صورت preview مشاهده خواهيد کرد. راه حل ديگر استفاده از دستور color است. اين دستور دو پارامتر خود را که به ترتيب نشان دهنده رنگ زمينه و نوشته هستند به طور به هم چسبيده دريافت مي کند. براي مشاهده کد رنگها از دستور ?/color استفاده کنيد. به عنوان مثال دستور color fc رنگ زمينه را سفيد و رنگ نوشته را قرمز خواهد کرد.  گذاشتن اسم (عنوان) براي صفحه Command Prompt: با استفاده از دستور title مي توانيد نام يا نوشته مورد نظر خود را در نوار عنوان (title bar) بالاي صفحه command prompt نمايش دهيد. استفاده از اين دستور بخصوص در Batch file نويسي توصيه مي شود. کافي است که عنوان مورد نظر خود را بعد از دستور title وارد کنيد. مثلا: Title In the name of God  تغيير قالب Prompt: دستور Prompt که از قديميترين دستورات DOS است هنوز هم فعال است و با زدن آن مي توانيد به راحتي به قالب مورد نظر دست پيدا کنيد. به عنوان مثال دستورات زير را امتحان کنيد (براي بازگشت به حالت عادي کافي است تايپ کنيد prompt و Enter کنيد.): Prompt $t :فقط ساعت فعلي را به جاي اسم و مسير فايل نمايش خواهد داد Prompt I Hacked your $V $_On $D @ $T$_$P$G Prompt Hacked by me @ $T $G Prompt /? :براي مشاهده راهنماي اين دستور · استفاده از دستور ShutDown: با اين دستور مي توانيد هر کار مربوط به Shut down از Log off user گرفته تا تنظيم ساعت براي خاموش شدن کامپيوتر، خاموش کردن کامپيوتر فرد ديگري و ... را انجام دهيد. براي استفاده از اين دستور اسم کامپيوتر را بايد بدانيد. اگر قصد خاموش يا ريست کردن کامپيوتري که پاي آن نشسته ايد را داريد ولي اسم آنرا نمي دانيد، به سادگي به System در کنترل پنل برويد (قابل باز شدن از طريق کليک راست روي My computer و انتخاب Properties و يا باز کردن Control Panel و اجراي System) حالا اسم کامپيوتر را مقابل نوشته Full computer name مي بينيد. براي تغيير نام کامپيوتر هم مي توانيد روي دگمه Change در همان پنجره کليک کنيد. حالا که اسم کامپيوتر را مي دانيد، از اين دستور به اين شکل بامزه استفاده کنيد: shutdown -r -m \\esme-computer -t 300 توجه کنيد که به جاي esme-computer بايد همان اسم کامپيوتر را قرار داد و دو علامت \\ بايد باقي بمانند. "r" به معني restart است. مي توانستيد از "l" و "s" به ترتيب مخفف Logoff و Shutdown به جاي "r" استفاده کنيد. عدد 300 بعد از t به اين معناست که عمل restart بعد از 300 ثانيه انجام شود. اضافه کردن c به دستور بالا به شما اجازه مي دهد نوشته دلخواه خود را نيز روي صفحه به نمايش بگذاريد: shutdown -r -m \\hafoo -t 300 -c "Khodahafezetoon!!" با زدن دستور زير مي توان عمل دستور shutdown را تا قبل از سپري شدن زمان t لغو کرد: shutdown -a و در نهايت مي توان با دادن دستور زير صفحه گرافيکي مخصوصي را باز کرد که همين گزينه ها را دارد: shutdown -i اضافه کردن منفي f قبل از منفي m اين حسن را دارد که به برنامه هاي در حال اجرا دستور مي دهد بدون دادن پنجره هشدار خود را ببندند. همه دستورات بجز حالت logoff اگر قسمت منفي m و اسم کامپيوتر حذف شود کامپيوتري که پاي آن نشسته ايد را در نظر مي گيرند و کار را انجام مي دهند.  استفاده از SFC: برنامه SFC که نام آن مخفف System File checker مي تواند فايلهاي حفاظت شده ويندوز شما را چک کند و از سلامت و حضور آنها مطمئن شود. ساده ترين راه استفاده از آن تايپ کردن sfc /scannow در خط فرمان است. اين برنامه مي تواند فايلهاي خراب يا مفقود شده را از روي سي دي ويندوز شما به سيستم بازگرداند. (اگر اشتباهي فايلي را پاک کرديد يا صدمه اي به سيستم زديد، در ويندوز XP ما System Restore را به جاي اين برنامه به شما پيشنهاد مي کنيم که در Start -> All programs -> Accessories -> System tools قرار دارد. اين برنامه سيستم شما را به تاريخي که مي دهيد باز مي گرداند.)  مشاهده مشخصات سيستم با استفاده از Systeminfo: با اين دستور اطلاعات جالبي از قبيل اينکه اين کامپيوتر چه مدت است که روشن بوده است (System Up Time)، مقدار حافظه فيزيکي و مجازي خالي، تاريخ و ساعتي که ويندوز روي اين سيستم نصب شده است، تعداد CPUها و سرعت آنها، اسم کامپيوتر، تنظيمات Time Zone و زبانها، به روزرسانيهاي انجام شده به روي سيستم و اينکه متعلق به کدام Service Pack ويندوز بوده اند و اطلاعات کاربردي ديگري را مي توان به دست آورد. اين دستور با سوئيچ s/ مي تواند براي گرفتن همين اطلاعات از يک کامپيوتر ديگر نيز به کار رود! براي اطلاعات بيشتر مي توانيد مطابق معمول برنامه هاي خط فرماني از سوئيچ ?/ استفاده کنيد. مخصوص مديران سيستم و حرفه اي ترها:  دستورات Tasklist و Taskkill ، دستور FSUtil، دستورات SC، WMIC،SchTasks و AT را ببينيد. برخي از قسمتهاي اين نوشته ها ممکن است از سرويسهايي استفاده کنند که آنها را نصب نکرده باشيد. بهتر است از Control panel->add/remove programs->add/remove windows components همه چيز را علامت بزنيد. (بخصوص سرويس Fax ويندوز XP احتمالاً برايتان جالب خواهد بود که با کيفيتي خوب Fax ارسال يا دريافت مي کند و براي اين کار تنها کافي است که آن را نصب کنيد و سپس با استفاده از گزينه Print موجود در برنامه ها خواهيد ديد که پرينتري به اسم fax داريد و با انتخاب آن و پرينت گرفتن به روي آن شماره فکس از شما پرسيده و فکس ارسال مي شود.) در ويندوز XP کنسولهاي متعددي براي تنظيمات وجود دارند. براي اينکه شما را کاملاً با اصول اين موضوع آشنا کنيم و خودتان بتوانيأ همه آنها را بيابيد، قصد داريم از روشي غير از روش ميانبر آنها را اجرا کنيم، اما بدانيد که صرف زدن اسم اين فايلها که پسوند msc دارند در قسمت Run (قابل دسترسي با فشردن همزمان کليدهاي ويندوز و R، يا از داخل منوي Start) براي اجراي آنها کافي است. ابتدا mmc را اجرا کنيد. براي اين کار کافي است در صفحه cmd تايپ کنيد mmc و Enter کنيد يا همين کار را داخل جعبه متن Run انجام دهيد. حال از منوي File انتخاب کنيد: Open. حال بايأ به آدرس مناسب که فايلهاي داراي پسوند msc در آنجا منتظر ما هستند برويم. فايلهاي مناسب اين برنامه در داخل پوشه system32 داخل پوشه windows پيدا مي شوند که معمولاً چنين آدرسي دارد: c:\windows\system32 حال علاوه بر پوشه ها، تعدادي فايل خواهيد ديد. از اسم و آيکون برخي از آنها طرز کار آنها را مي توانيد حدس بزنيد و از اين ميان حتماً با dfrg.msc آشنا هستيد که وظيفه آن Defrag کردن هاردديسک شما است (آن را Open کنيد و ببينيد) و نيز Device manager را مي توانيد با devmgmt.msc باز کنيد. ما تمرکز خود را روي دو فايل از اين فايلها يعني gpedit.msc و compmgmt.msc قرار مي دهيم که شامل اکثر فايلهاي ديگر هم مي باشد ولي ديدن قسمت System Monitor از perfmon.msc را به شما توصيه اکيد مي کنيم. فراموش نکنيد که بايد همه اين کارها را انجام دهيأ تا متوجه شويد و من به عمد هرگز در اين قسمتها عکسي قرار نخواهم داد تا شما را وادار به تجربه آنها کنم. از آنجايي که mmc بيش از حد نياز يک کاربر معمولي قدرت دارد و با آن مي توان در فايلها تغييراتي ايجاد کرد، حال آن را ببنديد. بررسي خود را با Computer management آغاز مي کنيم و سپس انشاالله در قسمت آينده به Group Policy مي پردازيم. ما در اينجا توضيحاتي خلاصه مي دهيم، هميشه مي توانيد با کليک روي "؟" بالا سمت چپ صفحات و سپس کليک روي عناوين توضيحي در مورد هر عنوان بگيريد. Computer management را با تايپ کردن compmgmt.msc در جعبه متن Run و فشردن Enter اجرا کنيد. اين برنامه را مي توانيد از Adminestrative tools موجود در منوي Start (و شايد در All programs) پيدا کنيد. اگر Adminestrative tools را نداريد، روي لبه بالاي منوي Start کليک راست کنيد، انتخاب کنيد Properties و سپس به ترتيب Custumize و Advanced را پيدا کنيد و از پايين قسمت Start menu items، نمايش آنرا فعال فرماييد. حال که Computer management را اجرا کرده ايد، کمي درباره آن براي شما توضيح خواهيم داد:  قسمت System tools: o قسمت Event viewer: اطلاعات جالب و در عين حال کاملي از پيامهاي مختلفي که شما از سيستم خود گرفته ايد، از Crash گرفته تا اتصال به يا disconnect شدن اينترنت و مطلع شدن از کارهايي که ويندوز انجام داده يا قصد انجام آنها را داشته است از ضبط کردن registry به نيت Backup تا تلاش براي به روز کردن ساعت کامپيوتر شما از روي سايتهاي ساعت روي اينترنت. قصد نداريم در مورد آن اينجا توضيحي بدهيم، با Double click مي توانيد اطلاعات بيشتري در مورد پيام بگيريد. استفاده اصلي آن هنگامي است که به سراغ رايانه اي مي رويم براي تعمير نرم افزاري آن و قصد داريم مثلاً ببينيم از ديروز که اين سيستم خراب شده بوده است چه برنامه هايي از آن Crash مي کرده اند و يا بخواهيم ببينيم ساير کاربران کامپيوتر ما چه مدت به اينترنت متصل بوده اند و ... o قسمت Shared folders: اين قسمت بستگي به ساختار سيستم شما دارد و دستکاري آن را زياد توصيه نمي کنيم. با فرض اينکه از NTFS استفاده مي کنيد (اگر نمي کنيد، اشتباه مي کنيد! با استفاده از دستور Convert به NTFS بپيونديد) پيشنهاد مي کنيم تعداد کاربران همزمان مجاز را بر حسب نياز از Maximum allowed به 1 يا 2 کاهش دهيد. o قسمت Local users and groups: در اين قسمت کاربران و گروههاي تعريف شده روي رايآنه خود را خواهيد ديد. اگر شما هم مثل خيلي از دوستان اهل ويندوز 2000 که به سراغ XP آمده اند جاي خالي امکان تعريف کاربر از انوع Power users، Backup operators و مانند آنها را حس کرده باشيد و تعجب کرده باشيد که چرا ويندوز XP در ظاهر اين امکانات را ندارد، از اينجا مي توانيد اين امکانات را مورد استفاده قرار دهيد. توضيح بسيار خلاصه برخي از امکانات اينجا:  در قسمت users، با double click روي اسم يک کاربر و آوردن قسمت General مي توانيد اسم و مشخصات کاربر را تغيير دهيد. مربعهايي که در قسمت General مي بينيد امکانات خوبي به شما مي دهد که معناي آنها با دانستن مقدمات زبان انگليسي کاملاً مشخص مي شود.  در قسمت users، با double click روي اسم يک کاربر و آوردن قسمت Member of مي توانيد با Add او را به عضويـت گروه ديگري درآوريد و يا با Remove او را از گروهي خارج کنيد. هر گروهي به وي امکانات خاصي مي دهد و گروه Administrators تمامي حقوق را به وي مي دهد که دادن آن به کسي بجز خودتان توصيه نمي شود. براي افزودن گروه، پس از کليک روي Add، روي Advanced کليک فرماييد و سپس با کليک روي Find now خواهيد ديد که ليست تمام گروههاي موجود روي سيستم را براي شما به نمايش در مي آورد و به شما اجازه مي دهد بدون حفظ بودن دقيق آن اسامي به هدف خود برسيد. توضيح گروهها را در قسمت Groups جلوي اسم گروهها يآ با Double click روي آنها مي توانيد ببينيد. راه ديگر اين کار استفاده از Add در منويي است که با Double click روي اسم يک گروه ظاهر مي شود. در اين حالت هم با کليک روي Find now خواهيد ديد که ليست تمام کاربران تعريف شده روي سيستم را براي شما به نمايش در مي آورد و به شما اجازه مي دهد بدون حفظ بودن دقيق آن اسامي به هدف خود برسيد.  دوستان علاقمند به شبکه از ديدن قسمت Profile که با double click روي اسم يک کاربر در قسمت users ظاهر مي شود هم لذت خواهند برد و سايرين هم ممکن است از گذاشتن يک script براي ديگران لذت ببرند ;-) o قسمت Device manager: همان Device Manager موجود در قسمت System از Control Panel است.  قسمت Storage: o قسمت Disk defragmenter نيازي به توضيح ندارد، پيشنهاد مي شود هر از چند گاهي از آن استفاده نماييد. o قسمت Disk management: يکي از مهمترين قسمتها و بهترين راه براي Partition بندي، تغيير Partitionها، رفع مشکلات پديد آمده در Partition بندي و موارد مشابه است. اگرچه Diskpart قابل اجرا از درون cmd يا run بسيآر قدرتمند است، اما استفاده از آن دشوار است و استفاده از Fdisk هم به هيچ عنوان پيشنهاد نمي شود (هرچند که متاسفانه در اکثر آموزشگاهها به دليل ناآگاهي اساتيد کماکان Fdisk به عنوان تنها روش آموزش داده مي شود). اما نحوه استفاده از اين قسمت را به دليل کمي خطرناک بودن آن چندان توضيح نخواهيم داد و از کاربراني که تا اين لحظه نحوه کار با Fdisk يا Partition magic يا هيچ برنامه Partition بندي ديگري را نمي دانند، پيشنهاد مي شود در حضور استاد کار با آن را فرا بگيرند يا آن را روي يک Hard خالي اجرا کنند که اطلاعاتي را از دست ندهند. به جاي آموزش اين قسمت، به اين نکته اکتفا مي کنيم که از شما بخواهيم روي همه چيز از شکلها گرفته تا نوشته ها کليک راست Mouse کنيد تا به خوبي تمام امکانات را ببينيد. اگر فضاي خالي يا جاي خالي يک Partiton حذف شده روي هاردديسک شما موجود باشد نيز با يک کليک راست روي آن مي توانيد آن را به يک drive تبديل کنيد. o قسمت Libraries: با کليک راست روي اسم درايوها و انتخاب Properties مي توانيد تنظيماتي انجام دهيد که از مهمترين آنها مي توان به قسمت Security اشاره کرد که در آن مي توانيد حق استفاده، کنترل يا تغيير حقها را به کاربران بدهيد يا از آنها بگيريد.  قسمت Services and applications: o قسمت Services: انواع سرويسها اعم از سرويسهاي فعال و غير فعال که به شما امکان فعال يا غير فعال کردن آنها، مشاهده سرويسهاي پيشنياز (سرويسهايي که بايد موجود و فعال باشند تا اين سرويس بتواند فعال شود)، مشاهده اطلاعاتي در مورد آن سرويس و امکانات ديگري مي دهد. o قسمت Indexing service: اگر اين سرويس روي فايلهاي شما اعم از Local يا فايلهاي مربوط به رايانه شما به عنوان يک web host نصب شده باشد مي توانيد از اينجا براي جستجو در آن يا مشاهده وضعيت آن استفاده کنيد. قسمت Internet information services: اطلاعات مربوط به سايت، ايميل، FTP و هر آنچه به اين سرويس مربوط از تنظيمات آن گرفته تا وضعيـت فعلي آن است.

 مجله شبكه

قسمت CC به شما اين امكان را مي دهد كه نسخه اي از ايميل تان را همزمان براي فرد يا افراد ديگري هم ارسال كنيد. براي انجام كار، كافي است آدرس هاي مورد نظر را در كادر مقابل CC وارد كنيد. آدرس هايي كه در اين قسمت مي نويسيد، بايد با علامت(سمي كالن)از يكديگر جدا شوند. آدرس هايي كه در قسمت هاي To و ‍CC درج مي شوند، براي همه گيرندگان قابل مشاهده اند. براي مخفي كردن آدرس ها از ديد گيرندگان ايميل، بايد آن ها در قسمت Bcc وارد كنيد. به همين منظور در پنجره New Message، از منوي View، گزينه All Headers را انتخاب نماييد و پس از ظاهر شدن قسمت Bcc، آدرس ها را در آن وارد كنيد.

 

اینترنت و کودک آزاری

ترجمه : مرجان دارابی

این روزها بحث اینترنت و کوک آزاری تبدیل به یکی از بحث های جنجال برانگیز شده است.
اینترنت وسیله ای برای ارتکاب انواع جرمها از قبیل انواع فریب ها ، سوء استفاده جنسی و حتی قتل در دنیای مجازی شده است که تاثیرات مخرب آن در دنیای واقعی جبران ناپذیراست.
آمار نشان داده است که حداقل 44 درصد از کودکانی که از اینترنت استفاده می کنند مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند و 11 درصد از افراد اعلام کرده اند که چندین بار در این موقعیت قرار گرفته اند. می توان گفت از هر 5 کودک 1 نفر در اینترنت در معرض این خطر جدی قرار گرفته است.
از آنجا که نمی توان از دسترسی افراد کودک آزار و مزاحم به اینترنت جلوگیری کرد ، بهتر است به کودکانمان آموزش دهیم که در هنگام برخورد با افراد غریبه چه عکس العملی داشته باشند .به عبارت دیگر کودکانمان را با راههای پیشگیری از این معضل اینترنتی آشنا کنیم.
برخی از موارد که می تواند برای کودکان مفید باشند عبارتند از:
- ثبت نکردن اطلاعات شخصی ومحرمانه در اینترنت ، حتی با کسانی که در چت روم ها زیاد صحبت می کنید نیز اطلاعات شخصی خود را مطرح نکنید.
- هرگز فایلی را که از طریق ایمیل و یا از چت روم ها دریافت می کنید اجرا نکنید و آنرا برای دوستانتان نفرستید.
- هرگز بدون اطلاع والدینتان با افرادی که در اینترنت آشنا می شوید قرار ملاقات نگذارید.
- به ایمیل های ناشناخته ای که دریافت می کنید پاسخ ندهید .
علاوه بر موارد فوق بهتر است از ابزار امنیتی ذیل نیز استفاده کنید :
- یک آنتی ویروس که بروز شود و قابلیت جلوگیری از ورود کدهای آلوده را داشته باشد روی سیستم نصب کنید.
- استفاده از یک فایروال شخصی باعث محافظت از پورت های محافظت نشده می گردد و از دزدیده شدن اطلاعات محرمانه و شخصی از کامپیوتر جلوگیری می کند.
- نصب یک آنتی اسپم که قابلیت شناسائی نامه هایی با مضامین غیراخلاقی را دارد.
- سیستم کنترلی که توسط آن والدین می توانند دسترسی به برخی وب سایتها با محتوای غیراخلاقی برای بچه ها و نوجوانان، را محدود کنند.

پورت موازی چيست؟

منبع:گروهcomputer4all در زمان اتصال يک چاپگر به کامپيوتر از پورت موازی استفاده می گردد. با اينکه اخيرا" استفاده از پورت های USB رايج شده است ولی همچنان استفاده از پورت موازی برای اتصال چاپگر به کامپيوتر بسيار متداول است . از پورت های موازی می توان برای اتصال تجهيزات جانبی زير استفاده کرد چاپگر اسکنر هارد درايوهای خارجی کارت های شبکه Tape درايوهای Removable CD burners مبانی پورت های موازی پورت موازی ، توسط شرکت IBM و بمنظور اتصال يک چاپگر به کامپيوتر طراحی گرديد. زمانيکه شرکت IBM در انديشه طراحی و ارائه کامپيوترهای شخصی بود، ضرورت استفاده از چاپگرهای شرکت " سنترونيکس" نيز احساس گرديد.شرکت IBM تصميم نداشت که از همان پورتی که توسط چاپگرهای سنترونيک استفاده می گرديد، در طراحی خود استفاده نمايد. مهندسين شرکت IBM از يک کانکتور 25 پين (DB-25) بهمراه يک کانکتور 36 پين برای ايجاد يک کابل خاص بمنظور اتصال چاپگر به کامپيوتر استفاده کردند. ساير توليد کنندگان چاپگر نيز در ادامه از استاندارد سنترونيک تبعيت و به مرور زمان استاندارد فوق در سطح جهان مطرح و مورد استفاده قرار گرفت . زمانيکه کامپيوترهای شخصی اطلاعاتی را برای چاپگر و يا هر وسيله ديگری که به پورت موازی متصل است، ارسال می نمايند ، در هر لحظه هشت بيت ارسال خواهد شد.. هشت بيت فوق بصورت موازی برای دستگاه ارسال خواهند شد. پورت موازی استاندارد، قادر به ارسال 50 تا 100 کيلوبايت در هر ثانيه است .نحوه عملکرد چاپگر به شرح زير است : - پين يک، حامل سيگنال Strobe بوده و دارای ولتاژی بين 2/8 و پنج است . زمانيکه کامپيوتر اطلاعاتی ( يک بايت داده ) ارسال می دارد ولتاژ به نيم ولت افت پيدا خواهد کرد.افت ولتاژ فوق به چاپگر اعلام می نمايد که داده هائی ارسال شده است . - پين دوتا نه حامل داده است .بمنظور مشخص نمودن اينکه يک بيت دارای مقدار يک است ولتاژ پنج ارسال از طريق پين مربوطه ارسال ( شارژ) خواهد شد.بر روی پينی که شامل مقدار ( داده ) صفر است شارژی ( ولتاژ) قرار نخواهد گرفت . - پين ده ، اطلاعات لازم در خصوص نحوه عملکرد چاپگر را برای کامپيوتر، ارسال می نمايد . نحوه پياده سازی پين فوق نظير پين "يک" است .زمانيکه ولتاژ موجود بر روی پين فوق به نيم ولت تنزل پيدا نمايد، کامپيوتر اطلاعات لازم در خحصوص فرآيند چاپ را از چاپگر اخذ خواهد کرد .( کامپيوتر به اين اطمينان خواهد رسيد که چاپگر اطلاعات را دريافت نموده است ) - در صورتيکه چاپگر مشغول باشد، پين شماره يازده شارژ می گردد. زمانيکه ولتاژ نيم ولت بر روی پين فوق قرار بگيرد به کامپيوتر اغلام خواهد شد که چاپگر آماده دريافت اطلاعات است . - در صورتيکه چاپگر دارای کاغذ نباشد ، از طريق پين شماره دوازده به کامپيوتر آگاهی لازم داده خواهد شد. - زمانيکه بر روی پين شماره سيزده شارژی وجود داشته باشد، آماده بودن چاپگر به کامپيوتر اعلام می گردد. - کامپيوتر از طريق پين شماره چهارده و با استفاده از يک ولتاژ پنچ ولت سيگنال Auto Feed را برای چاپگر ارسال می دارد. - در صورتيکه چاپگر دارای مشکلی باشد ولتاژ پين شماره پانزده به نيم ولت کاهش و کامپيوتر از بروز اشکال در چاپگر آگاهی پيدا می نمايد. - زمانيکه يک کار آماده چاپ باشد، کامپيوتر از پين شماره شانزده برای مقداردهی اوليه چاپگر ( کاهش ولتاژ) استفاده می نمايد. - کامپيوتر از پين شماره هيفده برای Offline نمودن از راه دور چاپگر استفاده می نمايد، بدين منظور برای چاپگر يک شارژ ارسال خواهد شد. - پين های شماره هيجده تا بيست و پنج Ground بوده و از آنها بعنوان يک سيگنال مرجع برای شارژ های پايين تر از نيم ولت استفاده می گردد. همانگونه که در شکل فوق مشاهده می نمائيد، بيست و پنج پين اول سنترونيک دقيقا" مشابه بيست و پنج پين کانکنور DB-25 می باشند. SPP/EPP/ECP در چاپگرهای اوليه پورت موازی بصورت يکطرفه بود. در اين حالت داده ها صرفا" در يک جهت قادر به حرکت برای هر يک از پين ها بوند. همزمان با معرفی کامپيوترهای PS/2 توسط شرکت IBM ، يک نوع جديد از پورت های موازی دو طرفه طراحی گرديد. اين طراحی با نام Standard Parallel Port)SPP) مطرح و بسرعت جايگزين استاندارد اوليه گرديد.ارتباط دو طرفه باعث گرديد که هر يک از دستگاهها قادر به ارسال و دريافت اطلاعات باشند.دستگاههای زيادی از پين های دو الی نه ، برای داده استفاده می کردند. استفاده از هشت پين باعث می شد که روش ارسال اطلاعات بصورت half-duplex باشد . در اين حالت اطلاعات در هر لحظه در يک جهت حرکت می کردند.به منظور ارسال و دريافت اطلاعات ( دو طرفه ) از پين های شماره هيجده تا بيست و پنج برای دريافت اطلاعات استفاده گرديد پين های فوق در ابتدا برای Ground در نظر گرفته شده بودند.بدين ترتيب امکان ارتباطلات دو طرفه در هر لحظه فراهم می گردد (Full-duplex) . استاندارد Enhanced Parallel port)EPP) در سال 1991 توسط شرکت های اينتل زيراکس و زنيت مطرح گرديد. مزيت مهم استاندارد فوق، حجم بالای اطلاعات ارسالی است . ( پانصد کيلو بايت تا دو مگابايت در هر ثانيه) . هدف عمده استاندارد فوق ، امکان اتصال دستگاههائی غير از چاپگر به پورت موازی است . رسانه های ذخيره سازی که نيازمند دارا بودن نرخ انتقال اطلاعات بالائی می باشند نمونه ای از اين نوع دستگاه ها می باشد. بعد از معرفی استاندارد EPP شرکت های مايکروسافت و هيولت پاکارد در سال 1992 مشخصه جديدی با نام Extended Capabilities port )ECP) را معرفی نمودند.هدف عمده مشخصه فوق بهبود عملکرد و سرعت چاپگرها است . در سال 1994 استاندارد IEEE 1284 معرفی گرديد. استاندارد فوق برای دستگاههای مرتبط با پورت موازی دو مشخصه را مطرح می نمايد : EPP و ECP . بمنظور صحت عملکرد هر يک از مشخصه های فوق می بايست سيستم عامل و دستگاه متصل شده به پورت موازی ، امکانات لازم در خصوص حمايت از مشخصه های فوق را دارا باشند. امروزه اغلب کامپيوترها، SPP,ECP و EPP را حمايت نموده و قادر به تشخيص استفاده از هر يک از مشخصه های فوق با توجه به دستگاه مرتبط ( متصل ) به چاپگر می باشند.در صورتيکه نياز به تغيير يکی از مشخصه های فوق بصورت دستی ، می توان از برنامه BIOS سيستم استفاده و تنظيمات مربوطه را انجام داد.

آموزش رایت CD در لینوکس ( بخش دوم)

 

ايجاد فايلهاي ISO:
پس از اينكه فايلهاي مورد نظر براي رايت شدن را انتخاب كرديد، رايت CD را بايد در دو مرحله انجام دهيد. ايجاد فايل ايزو توسط دستور mkisofs و سپس رايت آن توسط دستور cdrecord . مثال زير نحوه ايجاد يك فايل ايزو را نشان ميدهد:

$ mkisofs -o test.iso -Jrv -V test_disk /home/carla/

در مثال بالا:

-گزينه o نام فايل ايزو را مشخص ميكند.

-گزينه J از استاندارد نامگذاري Joliet براي سازگاري با ويندوز استفاده ميكند.

-گزينه r از استاندارد نامگذاري Rock Ridge براي سازگاري با لينوكس و يونيكس استفاده ميكند.

-گزينه v حالت verbose است.

-گزينه V يك نام براي ديسك ايجاد ميكند كه در Windows Explorer نمايش داده ميشود.

-گزينه آخر مسير فايلهايي است كه از آنها فايل ايزو تهيه ميشود.

پس از اينكه ايجاد فايل iso به اتمام رسيد، ميتوانيد آنرا مانند يك فايل سيستم متصل(mount) كرده و صحت محتويات آنرا بررسي كنيد :

$ mkdir /test_iso
$ mount -t iso9660 -o ro,loop=/dev/loop0 test.iso /test_iso

رايت كردن ديسك:
رايت كردن ديسك به آساني خوردن يك شيريني است. ابتدا بايد آدرس درايو رايتر خود را پيدا كنيم. در دستور cdrecord -scanbus كه در بالا مشاهده كرديد، آدرس رايتر ما 0,0,0 است. براي شروع رايت ديسك دستور زير را تايپ كنيد:

$ cdrecord -v -eject speed=8 dev=0,0,0 test.iso

در دستور بالا:

-گزينه v حالت Verbose است.

-گزينه eject پس از اتمام رايت، ديسك را از درايو خارج ميكند.

-گزينه speed سرعت رايت را مشخص ميكند.

-گزينه dev آدرس رايتر را مشخص ميكند.

-گزينه پاياني هم نام فايل ايزو است.

خوب اين هم راه ايجاد ديسكي كه در تمام پلاتفورم ها قابل خواندن خواهد بود. عموما در دستگاههاي سريع، هنگام كار چندان از منابع سيستم استفاده نمي شود ولي با اين حال بهتر است هنگام رايت كردن به انجام كارهاي ديگر نپردازيد. استفاده از سرعتهاي پايين تر از سرريز بافر و سوختن ديسك در درايوهاي رايتر قديمي جلوگيري ميكند. درايوهاي جديد داراي تكنولوژي به نام Burn-Proof هستند كه از اين امر جلوگيري به عمل مياورد.

كپي ديسك:
براي كپي مستقيم يك CD از درايو CD-ROM به رايتر ميتوانيد از دستور زير استفاده كنيد:

$ cdrecord -v dev=0,0,0 speed=4 -isosize /dev/scd0

البته اين كار را در يك دستگاه قديمي و كند انجام ندهيد! اين راه سريع است ولي ممكن است ايجاد اشكال كند. راه بهتر و امن تر كپي محتويات ديسك در ديسك سخت و سپس رايت آن است:

$ mount /cdrom
$ dd if=/dev/scd0 of=/tmp/diskfile.iso
$ cdrecord dev=0,0,0 speed=8 fs=8m -v -eject -dummy /tmp/diskfile.iso

در مثال بالا:

-گزينه fs=8m سايز بافر را تعيين ميكند. هرچه بيشتر بهتر.

-گزينه dummy ابتدا حالت رايت را شبيه سازي كرده و در صورت نبود اشكال رايت انجام ميشود.

ديسكهاي Multisession:
ميتوانيد ديسكها را تا پر شدن، در چندين نوبت رايت كنيد. ايجاد اين نوع ديسكها با استفاده از برنامه هاي گرافيكي رايت CD آسانتر خواهد بود ولي امكان انجام آن با خط فرمان هم وجود دارد:

$ cdrecord -v -eject speed=8 dev=0,0,0 -multi test.iso

با گزينه multi ديسك در پايان رايت باز گذاشته شده و ميتوانيد در آينده نيز به آن اطلاعات اضافه كنيد. هنگامي كه ميخواهيد مجددا با ديسك اطلاعات اضافه كنيد، ابتدا قبل از ايجاد فايل ISO بايد مشخص كنيد كه فضاي خالي از چه قسمتي از ديسك شروع ميشود.براي اين كار از دستور زير استفاده كنيد:

$ cdrecord dev=0,0,0 -msinfo
0,27139

حتما ديسكي كه ميخواهيد اطلاعات به آن اضافه كنيد در درايو قرار داشته باشد. سپس فرمان زير را براي ايجاد فايل ايزو تايپ كنيد:

$ mkisofs -o test2.iso -Jr -V Session2 -C 0,27139 -M 0,0,0 /files/path/

و يا ميتوانيد دو دستور بالا را با هم تركيب كنيد تا كار آسانتر شود:

$ mkisofs -o test2.iso -Jr -V Session2 -C `cdrecord dev=0,0,0 -msinfo` -M 0,0,0 /files/path/

نتيجه گيري:
رايت ديسك با استفاده از خط فرمان لينوكس بسيار قوي و انعطاف پذير است. از دو دستور mkisofs و cdrecord ميتوانيد براي رايت ديسكهاي DVD نيز استفاده كنيد. توجه داشته باشيد كه برنامه هاي گرافيكي زيادي براي رايت CD همراه با و خارج از لينوكس وجود دارند ولي شما در خط فرمان ميتوانيد بسيار قدرتمند تر و انعطاف پذيرتر عمل كنيد در حالي كه در برنامه هاي گرافيكي راحتي كار بيشتر است.

آشنايي با SERVICE PACK 2 ويندوز XP

 

اگر XP SERVICE PACK 2 را نسخه جديد ويندوز XP بناميم ممكن است كمي اغراق باشد. اما XP SERVICE PACK 2 قطعا چيزي بيشتر از مجموعه PATCH هايي كه اغلب عادت به ديدن آنها داريم. اين غول 264 MB ( يا 100 MB در صورتيكه آن را از طريق WINDOWS UPDATE نصب كنيد) نه تنها اشكالات را در سيستم عامل FIX مي كند. بلكه علائم جديدي از عملكرد را به سرويس هاي اصلي و برنامه هاي كاربردي نظير INTERNET EXPLORER و OUTLOOK EXPRESS مي افزايد. در اين مقاله گاهي اوقات از RELEASE CONDIDATE 2 (RC2) بتا استفاده شده كه معمولا ما را تحت تاثير قرار داده است. RC2 بسيار با ثبات به نظر مي رسد و تا كنون در كامپيوترهايي كه آن را نصب كرديم مشكل جدي به وجود نياورده است. تمامي تصاوير موجود در اين مقاله با استفاده از اندازه 2156، RC2 گرفته شده است و ممكن است برخي جزئيات با تغيير زمان انتشار نسخه نهايي تغيير بيابند. آنچه كه در SP2 مدنظر مايكروسافت مي باشد، امنيت،امنيت و امنيت است. بسياري از تغييرات در عمل كاركردهاي داخلي XP هستند و سريعا براي كاربر قابل مشاهده نيستند. اين تغييرات ممكن است موجب مشكلاتي براي برنامه هاي كاربردي موجود گردد، بنابراين مانند هميشه عاقلانه است قبل از نصب از سيستم پشتيبان گيري كامل بعمل آوريم. در اين مقاله مروري داريم بر ويژگي هاي اصلي جديد SP2- تغييرات تكنيكي در وب سايت مايكروسافت وجود دارد. در صورت علاقه مي توانيد به آدرس زير مراجعه كنيد:
WWW.MICROSOFT.COM / TECHNET / PRODTECHNOL / WINXPPRO / MAINTAIN / SP2CHNGS.MSPX
ما قصد داريم نگاه عميق تري به اين تكنولوژي در مسائل آينده داشته باشيم. ويژگي هايي وجود دارند در اينجا عنوان نشده اند، همانند افزودن FORMATTING پست الكترونيكي متني به OUTLOOK EXPRESS، اما ما سعي داريم تا حد امكان اكثر آنها بپردازيم. رفتار INTERNET EXPLORER نيز تغيير داده شده است. مثلا، براي جلوگيري از وب سايت هاي مزاحم، NAVIGATION BAR را مخفي مي كند يا POP-UP هاي چندگانه ايجاد مي نمايد. در كل عقيده داريم SP2 حقيقتا يك UPDATE با ارزش است- موعود بسياري از ويژگي ها سر رسيده. اما عبارت " دير رسيدن بهتر از هرگز نرسيدن است " براي اكثر كاربران ويندوز آشناست.

SERVICE PACK 2 - يك دان لود حداقل 100 مگابايتي است. قبل از آنكه آن را دان لود كنيدبه شما اعلان مي شود كه BACKGROUND INTELLIGENT TRANSFER SERVICE (BITS) جديد را نصب كنيد، كه تنها با دان لود كردن فايل هاي تغيير يافته دان لودهاي آينده PATCH را سرعت مي بخشد.

-پس از نصب، اولين چيزي كه بايد به آن توجه كنيد SECURITY CENTER جديد است كه موجب دسترسي آسان شما به FIRWALL، UPDATE هاي خودكار و تنظيمات اينترنتي مي گردد. تنظيمات صد ويروس از اينجا قابل تغيير نيستند. SECURITY CENTER را مي توان از CONTROL PANEL باز كرد.

-اگر ناشر برنامه قابل اجرا قابل تشخيص نباشد، ويندوز قبل از اجراي آن به شما هشداري مي دهد. اين ويژگي كنترل مي كند كه آيا برنامه داراي امضاي ديجيتالي مي باشد، چيزي كه بسياري از برنامه هاي معتبر فاقد آن هستند. اين ويژگي امنيتي جديدي در SP2 است.

-كاربران BLUETOOTH با ديدن اين صفحه نمايش بسيار خوشحال خواهند شد. SERVICE PACK 2 پشتيباني NATIVE را براي BLUETOOTH مي افزايد. اين صفحه نمايش OPTIONS TAB را نشان مي دهد كه زماني ظاهر مي گردد كه APPLET جديد BLUETOOTH را در CONTROL PANEL دوبار كليك كنيد.

-اضافه كردن يك دستگاه BLUETOOTH با ويزارد جديد ADD BLUETOOTH WIZARD آسان مي شود. SP2 همچنين شامل پشتيباني از 6 پروفايل استاندارد BLUETOOTH مشتمل بر PERSONAL AREA NETWORKING و DIAL-UP NETWORKING است.

-علاوه بر دسترسي به SECURITY CENTER جديد، آيكن ها براي FIREWALL، AUTOMATIC UPDATES، BLUETOOTH و ويزارد جديد WIRELESS WIZARD و CONTROL PANEL ويندوز اضافه شده است.

-اگر FIREWALL برنامه اي را پيدا كند كه سعي در پذيرش ترافيك شبكه دارد، اين كادر مكالمه را دريافت خواهد كرد كه به شما اجازه مي دهد برنامه ها را BLOCK يا UNBLOCK نماييد.

-FIREWALL جديد ويندوز (كه يك IPV6 FIREWALL است ) در تمامي اتصالات شبكه به طريق پيش فرض فعال مي شود. شما مي توانيد استثناء ها را بيافزائيد تا به برنامه هاي منحصر به فرد اجازه دهد ترافيك اينترنت را بپذيرد. FIREWALL از STATEFUL PACNET INSPECTION استفاده مي كند تا مشخص كند آيا ترافيك شبكه پذيرفته يا BLOCK شده است: اگر بسته ورودي شبكه از جانب برنامه اي در ليست EXEPTION در خواست نشده باشد، BLOCK خواهد شد.

-در گذشته، اجراي FIREWALL براي اتصالات چندگانه شبكه بسيار پيچيده بود. هم اكنون مي تواند FIREWALL ها را در هر اتصال شبكه از يك TAB در صفحه نمايش پيكربندي FIREWALL كنترل كنيد. هر اتصال شبكه مي تواند تنظيمات و ليست EXCEPTIONS جداگانه داشته باشد، بنابراين مثلا اتصال DIAL-UP شما مي تواند بسيار ايمن تر از يك اتصال FIREWALL نظير به نظير پيكربندي شود.

-كنترل AUTOMATIC UPDATE داراي يك تغيير ويژوال است، اما تنها عملكرد جديد، توانايي آشكار ساختن UPDATE هايي است كه مي خاهيد آنها را در سايت UPDATE ويندوز پنهان كنيد. ويژگي "HIDE" در وب سايت WINDOWS UPDATE VERSION 5، جديد است و براي كاهش در هم ريختگي هاي ويژوال موثر مي باشد مايكروسافت قصد دارد UPDATE هاي OFFICE را توسط WINDOWS UPDATE ارائه دهد.

-مايكروسافت از قبل يك POP-UP BLOCKER را به INTERNET EXPLORER افزوده است. شما مي توانيد رفتار آن را سفارشي كنيد و زمانيكه چيزي BLOCK مي شود، INFORMATION BAR در مرورگر (زير TOOLBAR) ظاهر مي گردد POP-UP BLOCKER همچنين هر گونه دان لود كردن خودكار فايل را كه با كليك كردن ماوس آغاز نمي گردد، BLOCK مي كند، اما كليك كردن INFORMATION BAR به شما اجازه مي دهد تا موقتا اين رفتار را OVERRIDE كنيد.

-ويزارد WIRELESS NETWORK SETUP، نصب شبكه بي سيم را در XP بسيار آسان مي كند. شما مي توانيد تنظيمات شبكه خود را روي درايو USB FLASH ذخيره نموده، و آن را براي پيكربندي و افزودن سرويس گيرنده هاي بي سيم جديد بسيار ساده تر نمائيد.

-كنترل و نظارت BROWSER HELPER OBJECTS (BHOS) كه در مرورگر شما نصب شده است، به واسطه وجود INTERNET EXPLORER ADD-ON MANAGER آسان تر است. در اين صورت مي توان مانع از كنترل هاي مزاحم در مرورگر شد.

-اگر از AMD ATHLON 64 يا پردازنده OPTERON يا INTEL ITANIUM استفاده مي كنيد، ويندوز مي تواند از ويژگي هاي DATA EXECUTION PROTECTION سخت افزاري آنها سود ببرد. اين توانايي سخت افزار است كه مي تواند نواحي حافظه را براي ممانعت از اجراي كد اجرايي در آن نواحي، قفل كند. هدف اين است كه از برخي از رفتارهاي خاص ويروس جلوگيري شود، رفتارهايي كه به موجب آن ويروس كنترل نواحي را كه متعلق به برنامه هاي معتبر است در دست مي گيرد و در عوض كدهاي مزاحم را اجرا مي كند.

-هم اكنون مي توانيد اجازه دهيد WINDOWS UPDATE به طور خودكار درايو هاي دستگاه را زمانيكه بخش جديدي از سخت افزار را مي افزاريد، جستجو كند.

منبع :http://iritn.com/index.php

ابزار شكستن قفل فعال‌سازي ويستا عرضه شد

طراحان ابزار جديدي كه به تازگي عرضه شده ادعا دارند كه اين ابزار قادر است با توليد 20 هزار شماره سريال احتمالي در ساعت، قفل فعال‌سازي ويستا را بشكند. به گزارش سرويس فن‌آوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يك وب سايت به تازگي با ارسال يك ابزار در صفحه‌ي خود، مدعي شده كه ابزار "مولد كليد" با توليد 20 هزار شماره سريال احتمالي در هر ساعت قادر به شكستن قفل فعال سازي ويندوز ويستا است.

 

بر اساس اين گزارش در صورت تحقق اين مساله، مهم‌ترين روش ضد سرقت محصولات داراي حق تاليف‌ مايكروسافت با شكست مواجه مي‌شود، از اين رو مايكروسافت اعلام كرده كه در حال تحقيق درباره‌ي امكان مورد حمله قرار گرفتن ويستا از اين بابت است، اما حتي اگر اين ابزار بتواند در ساعت 20 هزار شماره سريال را حدس بزند ممكن است سال‌ها طول بكشد كه با تمام تركيبات احتمالي كار كند.
بنا بر اعلام مايكروسافت اقدامات حفاظتي را براي حق تاليف ويستا افزايش داده زيرا خواهان خريد آن از سوي مردم است نه سرقت آن؛ بنابراين اگر ويستا در مدت سي روز فعال نشود، كاربر نخواهد توانست از رايانه‌ي خود استفاده كند اما ابزار مذكور كه شماره سريال ويستا را حدس مي‌زند، جديدترين تلاش براي عبور از سد فن‌آوري ضد سرقت مايكروسافت است.

نمایش فیلم آموزشی media player توسط ویندوز

توسط: یوسف صحرایی

شما به وسیله دو روش زیر می توانید فیلم آموزشی media player را مشاهده کنید:

روش اول:
آدرس مقابل را در run یا Address bar وارد کنید وکلیدenter را بفشارید:
WINDOWS\help\tours\windowsmediaplayer\wmptour.hta\:درایو ویندوز

روش دوم:
کلید F1 را بزنید تا پنجره help and support باز شود سپس در منوی search گزینه زیر را وارد کنید
media player tour و کلید search را بزنید.
مشاهده خواهید کرد که نوشته ای بدین شکل به دست می آید
take the windows media player tour
بر روی آن کلیک کنید و فیلم را مشاهده نمایید.

تذکر: برای نمایش هربخش از فیلم بر روی منوهای مختلف آن کلیک کنید.

 

منبع http://iritn.com/index.php?action=show&type=news&id=6812