تبیان، دستیار زندگی

إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَكَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ وَمَنْ یُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِیمًا
بدانید که خداوند منان این گناه را که برایش شریک قائل شوند، نمی بخشد و گناهی را که کمتر و فروتر از آن است، برای کسی که بخواهد می بخشد، و هر کس که به خداوند منان شرک ورزد، در حقیقت گناه عظیمی را برساخته است.(نساء48)

----

ادامه در پست بعدی...  

  کمی شکیبا باشید تا همه عکس ها لود شود در صورتی که هر یک از عکس ها باز نشد بر روی آن راست کلیک کرده و گزینه show picture را بزنید

جوانی عکس خودش را نزد حضرت امام (ره) فرستاد گفت: آقاجان یک نصیحتی برای دنیا وآخرت به من کنید تا برایم کافی باشد

حضرت امام طی یک جمله دنیا و آخرتی نصیحتش کرد و نوشت

 اِنّا لِلّه و اِنّا اِلیه راجعون. ما مال خدائیم. آدم مالِ کسی را صرف دیگری نمی کند

سر كوه بلند آهوی خسته
شكسته دست و پا ، غمگین نشسته
شكست دست و پا درد است ، اما
نه چون درد دلش كز غم شكسته
سر كوه بلند افتان و خیزان
چكان خونش از دهان زخم و ریزان
نمی گوید پلنگ پیر مغرور
كه پیروز آید از ره ، یا گریزان
سر كوه بلند آمد عقابی
نه هیچش ناله ای ، نه پیچ و تاب
نشست و سر به سنگی هشت و جان داد

 هارون الرشید براى گردش و سركشى بطرف بعضى از ساختمانهاى جدید خود رفت ، در كنار یكى از قصرها با بهلول مصادف شد، از او درخواست كرد خطى بر دیوار قصر بنویسد. بهلول پاره اى ذغال برداشته نوشت : گل بر روى هم انباشته شده ولى دین خوار پست گردیده. گچها بر هم مالیده شده اما دستور صریح دین از بین رفته است. اگر این كاخ را از پول و ثروت حلال خود ساخته اى اسراف كنندگان را دوست ندارد.چنانچه از مال مردم باشد بآنها ستم كرده اى (والله لایحب الظالمین ) خداوند ستم كاران را دوست ندارد.

الهی!
 بر عجز و بیچارگی خود گواهم و از لطف و عنایت تو آگاهم؛
الهی!
 خواست خواست توست، من چه خواهم؟
 الهی!
 بیزارم از آن طاعتی كه مرا به عجب آورد و بنده آن معصیتم كه مرا به عذر آورد.
 الهی!
 چون توانستم ندانستم و چون دانستم نتوانستم.
 الهی!
 همه می‌ترسند كه فردا چه خواهد شد و عبدالله می‌ترسد كه دی چه رفت.
 الهی!
 اگر چه گناه من افزون است، اما عفو تو از حد بیرون است.
 الهی!
 اگر مجرمم، مسلمانم و اگر بد كرده‌ام پشیمانم.
 الهی!
 اگر كاسنی تلخ است، از بوستان است و اگر عبدالله مجرم است، از دوستان است.
 الهی!
 اگر چه شب فراق تاریك است، دل خوش دارم كه صبح وصال نزدیك است.

 خونیی را كشت شاهی در عقاب          دید آن صوفی مگر او را به خواب
 در بهشت عدن خندان میگذشت            گاه خرم گه خرامان می گذشت
 صوفیش گفتا تو خونی بوده ای           دایما در سرنگونی بوده ای
 از كجا این منزلت آمد پدید                    زانچ تو كردی بدین نتوان رسید
 گفت چون خونم راون شد به رزمی       می گذشت آنجا حبیب اعجمی
 در نهان در زیر چشم آن پیر راه             كرد در من طرفة العینی نگاه
 این همه تشریف و صد چندین دگر         یافتم از عزت آن یك نظر
 هر كه چشم دولتی بر وی فتاد            جانش در یك دم به صد سر پی فتاد
 تا نیفتد برتو مردی را نظر                     از وجود خویش كی یابی خبر
 پیرباید ، راه را تنها مرو                         از سر عمیا درین دریا مرو

 (منطق الطیر – عطار نیشابوری)

چهل سال بیش رفت كه من لاف می زنم       كز  چاكران پیر مغان  كمترین منم

هرگز به یمن عاطفت پیر می فروش             ساغر تهی نشد ز می صاف روشنم