تبیان، دستیار زندگی

تصاویری از زیباترین قارچ ها در جهان...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ماده غذایی آهن، یکی از مواد غذایی کم مصرف است که وجود آن به اندازه کافی برای رشد گیاهان زراعی و باغی لازم است و در تشکیل سبزینه گیاهان زراعی و باغی نقش ارزنده ای دارد. به دلیل آهکی بودن بخش زیادی از خاکهای زراعی و باغی کشورمان، بسیاری از محصولات زراعی از کمبود آهن رنج می برند. نشانه های کمبود آهن معمولاً از برگهای جوانتر گیاه شروع می شود. دراثر کمبود آهن لکه های مایل به زرد بین رگبرگهای برگهای جوان ایجاد می شود ولی رگبرگها سبز باقی می مانند. با ادامه این کمبود و در مراحل بعدی، زردی در تمام برگ به سرعت پیشرفت می کند.
در موارد کمبود شدید آهن، برگها کاملاً به رنگ سفید درآمده و ممکن است سوختگی به صورت لکه هایی در تمام برگهای گیاه نمایان شود.در برگهای غلات، کمبود ماده غذایی آهن به صورت نوارهای سبز و زرد رنگ در طول برگ دیده می شود. در این حالت رگبرگها به رنگ سبز و فاصله بین رگبرگها زرد می شود.بایستی توجه داشت که درفصل بهار که معمولاً رشد و نمو گیاه زیاد است، به علت کافی نبودن مقدار آهن جذب شده بوسیله گیاه، رنگ برگها زرد می شود. پس از فصل بهار که رشد و نمو گیاه کمتر می شود، مجدداً رنگ برگها کم کم سبز شده و بالاخره در آخر تابستان به محض اینکه رشد گیاهان زیاد شد، دوباره زردی در برگها بروز می کند.به خاطر داشته باشیم که زرد شدن برگها تنها در اثر کمبود آهن ایجاد نمی شود، بلکه ازت و تعدادی از عناصر غذایی دیگر و برخی از آفات و بیماریهای گیاهی نیز ممکن است باعث تغییر رنگ برگها شوند.
به هر حال آزمایش خاک است که کمبود یا کافی بودن میزان مواد غذایی قابل استفاده را مشخص می کند. شایان ذکر است که عواملی همچون زیاد بودن pH خاک، عدم توازن و مقدار زیاد عناصر دیگر در خاک از جمله روی، مس، پتاسیم و کلسیم، آبیاری بیش از حد، کاهش اکسیژن خاک و کمبود مواد آلی خاک در ایجاد زردی ناشی از کمبود آهن در گیاهان نقش دارند.برای جلوگیری از کمبود آهن باید روشهای زیر را اعمال نمود:کشت گیاهان مقاوم به کمبود آهن: یونجه و سبزیها نسبت به کمبود آهن حساسیتی ندارند. غلات، سیب زمینی و چغندر قند نسبت به کمبود آهن کمی حساس هستند.
حبوبات، دانه های روغنی، مرکبات، انگور و درختان میوه نسبت به کمبود آهن بسیار حساس هستند. سیب قرمز و شمیرانی نسبت به این کمبود حساس تر از سیب زرد است.درخت به و گلابی پیوند شده بر پایه به، حساسیت زیادی نسبت به کمبود آهن دارند. درخت هلو نیز نسبت به کمبود آهن حساس می باشد.آبیاری سبک با دفعات بیشتر: با استفاده از روش آبیاری سبک با دفعات زیاد تر، تهویه خاک بیشتر صورت گرفته ولی گاز کربنیک و بی کربنات کاهش می یابد. افزایش تهویه خاک با به همزدن آن، مهمترین اقدام در بر طرف کردن زردی برگ گیاهان در زمینهای آهکی است.کاهش رفت و آمد ماشین آلات کشاورزی در زمین: رفت و آمد ماشین آلات نباید هنگام مرطوب بودن زیادخاک انجام شود. چون در این صورت خاک فشرده شده و تهویه به خوبی انجام نمی شود. تا جائیکه ممکن است بایستی از رفت و آمد ماشین آلات کاست. عملیات شخم نیز در هنگام گاورو شدن زمین باید انجام گیرد.
اضافه کردن مواد آلی به خاک: وقتی مواد آلی خاک کم باشد، پس از بارندگی و یا آبیاری، خاک فشرده شده و تهویه کاهش می یابد. ولی اگر مواد آلی خاک به اندازه کافی باشد، خاک حالت اسفنجی پیدا کرده و فشردگی آن کاهش می یابد . مواد آلی را می توان از طریق کود دامی، کمپوست (کود آلی که از بقایای تخمیر شده زباله های شهری و یا ضایعات کشاورزی به دست می آید)، کود سبز، لجن، فاضلاب شهری و بقایای گیاهی تأمین نمود. کودهای دامی پوسیده شده ترکیباتی هستند که حلالیت آهن را زیاد کرده و جذب آهن را بوسیله گیاه آسان تر می کنند. بطور کلی هر ماده آلی که بتواند نسبت کربن به ازت خاک را اصلاح کرده و مقدار آهن مورد استفاده گیاهان زراعی را افزایش و pH خاکهای آهکی را نیز پایین بیاورد بسیار مفید خواهد بود.مصرف گوگرد: معمولاً برای اصلاح کمبود آهن، باید مقدار ۱ کیلوگرم گوگرد همراه با کود حیوانی به پای درختان میوه داده شود. در صورتی که رطوبت کافی در محل مصرف وجود داشته باشد اثرات اصلاحی گوگرد بهتر خواهد بود.
با اضافه کردن گوگرد به خاکهای آهکی، pH آن کاهش یافته و به این ترتیب علاوه بر رفع نیاز گوگرد، حلالیت آهن، فسفر، منگنز و روی هم زیاد خواهد شد. در اثر این کار، علائم کمبود آهن و حتی کچلی درختان یا کمبود روی تا حدودی بر طرف می شود. مصرف کودهای شیمیایی: در مزارع و باغها بایستی به جای کود ازته نیترات و اوره، از کودهای سولفات آمونیوم استفاده شود. باید توجه داشت که مصرف بیش از اندازه کودهای فسفره، موجب خواهد شد تا گیاه به کمبود آهن مبتلا شود.

آیا من آدم خوبی هستم؟ آیا خودم را دوست دارم یا اینکه از خودم خیلی انتقاد می‌کنم؟
چرا مقوله “احترام به خود” تا این اندازه مهم است و فقدان آن چه مشکلاتی را به‌وجود می‌آورد؟ شاید من به یک “خود” قوی‌تر نیاز دارم؟

احترام به خود، مقوله بسیار مهمی‌است که با آن می‌توان سطح توانایی‌ها و قابلیت‌های شخصیتی خود را به خوبی ارزیابی کرد. یک نمود شایع از احترام به خود ضعیف در افرادی دیده می‌شود که دچار بی‌نظمی و اختلال در خوردن هستند.

احترام به خود در سطح پایین با عدم توانایی در شناخت و ابراز واکنش نامناسب عاطفی – احساسی نمود می‌یابد. (در واقع این عدم توانایی‌ها یک احترام به خود ضعیف را در فرد شکل می‌دهند)

آیا من به “خود” قوی‌تر نیاز دارم؟

آیا من آدم خوبی هستم؟ آیا خودم را دوست دارم یا اینکه از خودم خیلی انتقاد می‌کنم؟
چرا مقوله “احترام به خود” تا این اندازه مهم است و فقدان آن چه مشکلاتی را به‌وجود می‌آورد؟ شاید من به یک “خود” قوی‌تر نیاز دارم؟

احترام به خود، مقوله بسیار مهمی‌است که با آن می‌توان سطح توانایی‌ها و قابلیت‌های شخصیتی خود را به خوبی ارزیابی کرد. یک نمود شایع از احترام به خود ضعیف در افرادی دیده می‌شود که دچار بی‌نظمی و اختلال در خوردن هستند.

احترام به خود در سطح پایین با عدم توانایی در شناخت و ابراز واکنش نامناسب عاطفی – احساسی نمود می‌یابد. (در واقع این عدم توانایی‌ها یک احترام به خود ضعیف را در فرد شکل می‌دهند)

اما یکی از ویژگی‌های شخصیتی فرد بیمار این است که از اختلال خوردن رنج می‌برد. به عبارتی، سایر مشکلات روان‌شناختی که به دنبال اختلال در غذا‌خوردن ظاهر می‌شوند اغلب ناشی از احترام به خود در سطح ضعیفی است.

افراد تحت تاثیر اختلال در خوردن، همیشه با خودشان برخورد انتقادی دارند و به همین دلیل خودشان را در همه سطوح، نالایق، نامناسب، ناخوشایند و غیر‌زیبا ارزیابی می‌کنند.

آنها فکر می‌کنند بدن و ظاهرشان، موضوع اصلی نارضایتی و ناخشنودی آنهاست. شاید به این دلیل که اصلاح و ایجاد تغییر در بدن، آسانتر از ایجاد تغییر در سایر جنبه‌های شخصیتی‌شان است.

آنها تلاش می‌کنند دوباره اعتماد به نفس و احترام به خود را در خودشان به‌وجود آورند و اگر نمی‌توانند در سایر حوزه‌ها این موارد را پیدا کنند با تکیه بر این فکر و ایده و با تمرکز بر کنترل بدن و ظاهرشان، این ویژگی ها را تقویت کنند.

متأسفانه، رژیم سخت و حذف برخی رفتارها دراین چارچوب، تنها راه گریز برای فرار از مسایل اساسی و مهم‌تری است که فرد نمی‌خواهد به آنها توجه کند و در واقع آنها را بپذیرد. به این دلیل، در دوره حل مشکلات و درمان عوارض ناشی از نبود احترام به خود در سطح مناسب در افراد، اختلال در خوردن نیز نمود دارد.

اگر روان‌درمانگر یا روانپزشک به بیماران کمک نکند که آن توان “احترام به خود” را در خود کشف‌کنند و همچنین احساس اعتماد به نفس و یک خود قوی‌تر را در شخصیت شان ایجاد و تقویت‌کنند؛ نمی‌توان آنها را متقاعد کرد که تکنیک‌های افراطی کنترل وزن شان را رها‌کنند،به این ترتیب، آنها بزودی دچار علائم اصلی بیماری‌شان خواهند شد. 

اما مفهوم خودباوری و اعتماد‌به‌نفس چیست؟

ما چگونه می‌توانیم با فراگیری و بکه ارگیری مهارتهای ارتباطی، نیازها و حقوق خود را بیان‌کنیم؟ از چه راههایی می‌توانیم توان “احترام به خود” را در خود تقویت‌کنیم؟

خودباوری و اعتماد به نفس در واقع، توانایی بیان نیازها، حقوق و احساسات مثبت و منفی خود بدون برخورد خشونت‌آمیز با حقوق، مرزها و حدود دیگران است.

اعتماد به نفس عبارت است از:

- مهارتهای ارتباطی، توانایی بیان افکار و عقاید نو و آینده نگر
- توانایی شناخت و بیان احساسات خود
- تعریف حدود، مرزها و احترام‌گذاشتن به آن‌ها
- ایجاد ارتباط و گوش دادن به دیگران از راه‌هایی باز، مستقیم و صادقانه

البته بی‌تردید، هیچکس قادر‌نخواهد بود که فورا به این اهداف دست‌یابد.  روانشناسان بر این باورند؛  قبل از اینکه شما سعی کنید این مهارت‌های ارتباطی را برای کسب اعتماد‌به‌نفس دنبال‌کنید، لازم است به این موضوع اعتقاد ‌‌داشته‌ باشید که هر انسانی دارای حقوق مشروعی شامل حقوق زیر است:

- حق داشتن ارزشها، افکار، ایده‌ها و احساسات خاص خودتان
- حق تغییر و ایجاد بهبودی و رشد در زندگی‌تان بر مبنای راههایی که خودتان تشخیص می‌دهید.
- حق چگونگی هدایت زندگی‌تان و تعیین اولویت‌ها در برنامه ریزیها و اهداف‌تان
- حق توجیه کردن احساسات‌خود در برخورد با دیگران
- حق محترم شمردن نیازها ، حدود و مرزهایتان
- حق “نه” گفتن
- حق فرصت دادن به خود و استفاده از زمان لازم برای فرموله کردن عقاید و آرزوهای خود قبل از اینکه آنها را بیان کنید.
- حق درخواست کمک و اطلاعات بدون اینکه احساس منفی شرم یا گناه کنید.
- حق اشتباه کردن
- حق تغییر افکار یا مواردی که به طور غیر منطقی نمود‌دارند.
- حق دوست داشتن خودتان، حتی زمانی که کامل نیستید

زندگی شما می‌تواند به زیبایی رویاهایتان باشد. فقط باید باور داشته باشید که می‌توانید کارهای ساده‌ای انجام دهید. در زیر لیستی از کارهایی که می‌توانید برای داشتن زندگی شادتر انجام دهید، آورده شده است..

سلامتی:

1- آب فراوان بنوشید..

2- مثل یک پادشاه صبحانه بخورید، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک گدا شام بخورید..

3- از سبزیجات بیشتر استفاده کنید تا غذاهای فراوری شده.

4- بااین 3 تا E زندگی کنید: Energy (انرژی)، Enthusiasm (شور و اشتیاق)، Empathy (دلسوزی و همدلی).

5- از ورزش کمک بگیرید.

6- بیشتر بازی کنید..

7- بیشتر از سال گذشته کتاب بخوانید.

8- روزانه 10 دقیقه سکوت کنید و به تفکر بپردازید.

9- 7 ساعت بخوابید.

10- هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روی کنید و در حین پیاده‌روی، لبخند بزنید.

 

شخصیت:

11- زندگی خود را با هیچ کسی مقایسه نکنید: شما نمی‌دانید که بین آنها چه می‌گذرد.

12- افکار منفی نداشته باشید، در عوض انرژی خود را صرف امور مثبت کنید.

13- بیش از حد توان خود کاری انجام ندهید.

14- خیلی خود را جدی نگیرید.

15- انرژی خود را صرف فضولی در امور دیگران نکنید.

16- وقتی بیدار هستید بیشتر خیال‌پردازی کنید.

17- حسادت یعنی اتلاف وقت، شما هر چه را که باید داشته باشید، دارید.

18- گذشته را فراموش کنید... اشتباهات گذشته شریک زندگی خود را به یادش نیاورید. این کار آرامش زمان حال شما را از بین می‌برد.

19- زندگی کوتاه‌تر از این است که از دیگران متنفر باشید. نسبت به دیگران تنفر نداشته باشید.

20- با گذشته خود رفیق باشید تا زمان حال خود را خراب نکنید...

21- هیچ کس مسئول خوشحال کردن شما نیست، مگر خود شما..

22- بدانید که زندگی مدرسه‌ای می‌ماند که باید در آن چیزهایی بیاموزید. مشکلات قسمتی از برنامه درسی هستند و به مانند کلاس جبر می‌باشند.

23- بیشتر بخندید و لبخند بزنید.

24- مجبور نیستید که در هر بحثی برنده شوید. زمانی هم مخالفت وجود دارد.

جامعه:

25- گهگاهی به خانواده و اقوام خود زنگ بزنید.

26- هر روز یک چیز خوب به دیگران ببخشید.

27- خطای هر کسی را به خاطر هر چیزی ببخشید.

28- زمانی را با افراد بالای 70 سال و زیر 6 سال بگذرانید.

29- سعی کنید حداقل هر روز به 3 نفر لبخند بزنید.

30- اینکه دیگران راجع به شما چه فکری می‌کنند، به شما مربوط نیست.

31- زمان بیماری شغل شما به کمک شما نمی‌آید، بلکه دوستان شما به شما مدد می‌رسانند، پس با آنها در ارتباط باشید.

 

زندگی:

32- کارهای مثبت انجام دهید.

33- از هر چیز غیر مفید، زشت یا ناخوشی دوری بجویید.

34- عشق درمان‌گر هر چیزی است.

35- هر موقعیتی چه خوب یا بد، گذرا است.

36- مهم نیست که چه احساسی دارید، باید به پا خیزید، لباس خود را به تن کرده و در جامعه حضور پیدا کنید.

37- حتی بهترین هم می‌آید.

38- همین که صبح از خواب بیدار می‌شوید، باید از هستی تان شاكر باشید.

39- بخش عمده درون شما شاد است، بنابراین خوشحال باشید.

  آخرین اما نه کم‌اهمیت‌ترین:

40- لطفا این موارد را به هر کسی که دوست دارید، بفرستید

 

روستاى لیوس در ۷۳ کیلومترىشمال شهرستان دزفول با مختصات جغرافیایی ۴۸ درجه و ۴۵ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۴۵ دقیقه عرض شمالی از توابع دهستان سید ولى الدین بخش سردشت دزفول واقع شده است . على رغم گذشت سالیان زیاد از عمر این روستاى تاریخى در بافت کهن خانه ها هنوز هم شاهد نحوه معیشت ،فرهنگ و سنن ،گویش ، آداب و رسوم و برپایى مراسم مختلف به شیوه کاملاً سنتى می باشیم.
این روستا علاوه بر بافت زیباى تاریخى خانه ها ، داراى جاذبه هاى گردشگرى طبیعى و بکر شامل کوهستانها ،مراتع بسیار زیبا ، باغهاى میوه ، رود خانه، آبشار و … می باشد . که در فصول بهار و پاییز و زمستان به علت آب و هواى مناسب میتواند پذیراى گردشگران زیادى از سراسر جهان باشد.
این روستا از شمال غربی به کوه لنگر و از غرب به درة کول محدود می‌شود. ارتفاع آن از سطح دریا ۹۷۰ متر می‌باشد و آب و هوای معتدل کوهستانی دارد.

قدمت روستا :
بافت کنونی روستاى لیوس سابقه اى بیش از هفتصد سال دارد . به دلیل اینکه برخى از ابنیه روستا کتیبه اى مبنى بر آن تاریخ را دارد ( مانند منزل حیدر عباسى) با این حال ، وجود آسیاب هایی با قدمت دوره ساسانی ، پیشینه این منطقه را به دوره جنگ ایران و روم می برد و به استناد تحقیقات گروهی از ایتالیایی ها نام این روستا لیوس، قسمتی از نام یک سردار رومی گرفته شده است ، نام گذاری روستای همجوار آن به اسم” سزار” نیز مؤید این مدعاست.
معمارى روستا :
این روستا داراى یک سبک خاص معمارى می باشد که از تمام بخشهاى موجود در یک ساختمان استفاده بهینه می گردد. به طور مثال از ستونهاى ساختمان به عنوان انبار گندم استفاده شده است یا طراحى و جنس مصالح ساختمان به گونه اى بوده که در فضاهاى مختلف دماى مورد نیاز براى نگهدارى اجناس و مواد مورد نظر را داشته باشد. درها و پنجره‌ها چوبی هستند و جهت‌گیری واحدهای مسکونی به منظور بهره‌گیری از حرارت و نور خورشید به سمت جنوب می‌باشد.
معابر عمومى آن داراى ویژگى خاصى می باشد و به گونه اى طراحى شده که سرعت و سلامت براى عابر در رسیدن به محل فعالیت در اطراف روستا یا برگشت به منزل فراهم باشد. به دلیل اینکه غالب مصالح به کار رفته در این روستا از سنگ است . روستای لیوس به روستای سنگی دزفول نیز مشهور است.

چنار و چشمه جارى در کنار آن یکى از چشم اندازهاى زیباى این روستا میباشد . از ابنیه تاریخى و مذهبى آن مقبره سید ولى الدین گوشه میباشد که جد سادات گوشه و کاظمینى در دزفول است.
بقایاى آسیابهاى آبى از دیگر بناهاى تاریخى روستاست که به دورة ساسانیان تعلق دارند و وظیفه آرد کردن گندمهاى اهالى را داشته اند که از شاخصه‌های پیشینة تاریخی این روستاست.
. از دیگر مناظر طبیعى آن کوه لنکر از سلسله جبال زاگرس است که چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد که بعضاً این کوه به دلیل همجواری با این روستا ، کوه لیوس نیر خوانده می شود.
گسترة باغ‌های انار اطراف روستا جلوه ویژه‌ای به آن بخشیده است. این باغ‌ها باعث تلطیف هوا و زیبایی و سرسبزی روستای لیوس شده است.
درختان کُنار، انار کوهی، انجیر و بادام کوهی، گیاهان گل‌گاوزبان، بابونه و گیاهان علوفه‌ای پوشش گیاهی بسیار زیبایی در پیرامون روستا فراهم آورده‌اند.
همچنین جنگلهاى بلوط و کلخنگ و بادام کوهى از دیگر جاذبه های این روستا می باشد.
حیات وحش منطقه نیز با برخورداری از گونه‌های نادر جانوری مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول نظر گردشگران طبیعی دوست را جلب می‌کند.
در این روستا مراسم و آیین‌هایی خاص برگزار می‌شود که از جملة آن‌ها می‌توان به عزاداری‌های سنتی و مذهبی در ماه محرم و صفر اشاره کرد. از دیگر مراسم ویژه این روستا، عروسی‌های محلی، مراسم تولد اولین فرزند، جشن باران و جشن آغاز کشت و کار می‌باشد. و نیز بازی‌ها و ورزش‌هایی مانند کشتی محلی و چوب بازی در میان روستاییان رواج دارد.

مراسم عروسى در روستاى تاریخى لیوس :
تمامى مراحل برپایى مراسم عروسى در این روستا از خواستگارى تا جهاز برون ، حنابندون  و عروسى به شیوه کاملاً سنتى و با حضور ریش سفیدان فامیل برگزار میشود.
مراسم خاص تولد اولین فرزند:
به هنگام متولد شدن اولین فرزند، توسط پدر و مادر و پدر بزرگها و مادر بزرگهاى نوزاد مراسم زیبا و اصیلى برپا میشود.
جشن اولین باران :
هرساله در آغاز فصل زمستان زمانى که براى اولین بار باران میبارد اهالى روستا به برکت نزول این رحمت الهى اقدام به برپایى جشن و مراسم شکرگزارى مىپردازند.
جشن شروع کشت و کار :
تمامى کشاورزان روستا در آغاز فصل کشت و زرع ، دور هم جمع میشوند و با تقسیم نمودن وظایف و کارهاٍى مختلف به افراد به صورت متحد و گروهى تمامى مراحل از کاشت تا برداشت محصول را در زمینهاى یکدیگر انجام میدهند.به گونه اى که هر یک از افراد موظف به انجام کار خاصى مانند تهیه ابزار و ادوات کشاورزى،تهیه کود ،حفر جوى هاى آب ،بذر پاشى و… میشود.
مراسم تعزیه :
در برگزارى مراسم تعزیه دارى اباعبدا.. الحسین علیه السلام  نیز این روستا براساس سنت و اعتقادات مذهبى خود ، با درست کردن علم و پرچم و … اقدام به انجام مراسم سنتى
“روستا گردون ” نموده که مقصد نهایى آنها روستاى گوشه میباشد .

دهل و سرنا اصلی‌ترین سازهایی هستند که در اجرای موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرند. کپو، چوقا، قالی، سیاه چادر و حصیر مهم‌ترین صنایع دستی مردم این روستا است که به دست هنرمندانه زنان و دختران روستایی تولید می‌شود. از بهترین سوغاتی‌های این روستا می‌توان به ترشی انار و صنایع دستی روستا اشاره کرد.
غذاهای معروف محلی این روستا شامل کباب بره و آبگوشت محلی است.
روستای لیوس در سال ۸۷ به عنوان یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان دارای شناسنامه شده است.

تهیه و تنظیم : محمد آذرکیش
عکس : علی شعبانپور
منبع : اداره میراث فرهنگی شهرستان دزفول

پدر و مادر! من زندگی را دوست دارم، ولی نه آن قدر که آلوده اش شوم و خویش را فراموش و گم کنم. علی وار زیستن و علی وار شهید شدن و حسین وار زیستن و حسین وار شهید شدن را دوست دارم. (سردار شهید حاج ابراهیم همت) اگر روزی چشم از جهان فروبستم، چشمانم را باز بگذارید تا همه بدانند چشم به راه بودم. چشم به راه ظهور مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تا بیاید و از یاران او باشم... می خواستم ضریح امام حسین (علیه السلام) و سقای باوفایش را در آغوش بفشارم و خاک تربتش را توتیای چشم بنمایم. (شهید مسعود تفنگچی) زمانی در میان مکتب های مختلف سرگردان بودم، اما قلبی در سینه ام داشتم سرشار از محبت به حضرت علی (علیه السلام) و خاندان او و عشقی داشتم به امام حسین (علیه السلام) و عاشورای او که سفینه ی نجاتی بود برای نجاتم از میان افکار به هم ریخته (شهید سید علی راشدی) امام حسین (علیه السلام) سرسلسله ی شیداییان عشق است و شیدایی را که به هر کس نمی بخشند. شیدایی حق، پاداش از خود گذشتی است. شهدا، کلید دارای کعبه ی شیدای هستند و کعبه ی شیدایی، کربلاست. ... آن که با پای اختیار، قدم در طریق کربلا نهاده است، می داند که خون، حرم سیدالشهداست و این نه رازی است که بر اغیار فاش شود. (سید شهیدان اهل قلم، شهید سید مرتضی آوینی) (1) السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین فلاح نژاد فرمانده گردان ما بود... همیشه اول نماز می خواند و بعد غذا می خورد، اشکهایش در نماز فراوان بود، دیدارش انسان را به یاد خدا می انداخت و صحبتش نیز روحیه بخش رزمندگان بود. در صحبتهایش عشق به کربلا و شوق دیدار امام حسین (سلام الله علیه) موج می زد. روزی صبحانه به ما نرسیده بود و حسابی گرسنه بودیم. نزدیک ساعت 11 غذا آوردند، فلاح نژاد هم مهمان ما بود، مجبور شد قبل از نماز، ناهار را همراه ما صرف کند بعد از ناهار پرسید: وقت نماز شده؟ یکی از برادران گفت: پنج دقیقه از وقت اذان گذشته است. با تعجب و حیرت گفت: پنج دقیقه گذشت؟!... شتابان برای وضو حرکت کرد. نزدیک بود به منبع برسد که ناگهان گلوهله ای از بالا به طرف زمین سقوط کرد و صدای مهیبی را به اطراف پراکنده. پس از فروکش کردن گرد و خاک و دود، فلاح نژاد را دیدم که به طرف سنگر می آید. خوشحال شدم که او طوری نشده و سالم است.... چهره اش آرامتر از همیشه و طراوات از گونه هایش پیدا بود. اما بدون اینکه حرفی بزند و تعارفی کند، داخل سنگر شد و من هم به دنبال او رفتم ولی مشاهده کردم که دستش را روی قلبش گذاشته و کمی بعد دیدم دهانش پر از خون است و خون از آن بیرون ریخت... ترکش به قلبش اصابت کرده بود. خودش را به طرف روزنامه ای که در سنگر بود، کشاند... دیدم دستش را روی قلبش می گذارد و بر می دارد و روی روزنامه چیزی می نویسد... نگاهم به آن روزنامه افتاد ونوشته خونینش را خواندم که با خون قلبش نوشته بود: (السلام علیک یا ابا عبدالله حسین) و در حالی که گل خنده برچ هره اش بود به دیدار معبود شتافت.(2) منابع: 1- ماهنامه ی دیدار آشنا – شماره 56 و55، ص 53 و 52. 2- عوامل معنوی و فرهنگی دفاع مقدس ج3، ص 95 – 93.