تبیان، دستیار زندگی

زن خوب زنی است كه از همه اشیاء قیمتی و مدرن خانه برای شوهرش باارزش تر باشد.

کاش هنوزم همه رو ۱۰ تا دوست داشتیم

بچه که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم

اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم

کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود

کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش

را از نگاهش می توان خواند



کاش برای حرف زدن

نیازی به صحبت کردن نداشتیم

کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود

کاش قلبها در چهره بود



اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد

و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
 

دنیا را ببین...

بچه بودیم از آسمان باران می آمد

بزرگ شده ایم از چشمهایمان می آید!
 

بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن

بزرگ شدیم هیچکی نمیبینه 

بچه بودیم تو جمع گریه می کردیم

بزرگ شدیم تو خلوت



بچه بودیم راحت دلمون نمی شکست

بزرگ شدیم خیلی آسون دلمون می شکنه

بچه بودیم همه رو ۱۰ تا دوست داشتیم

بزرگ که شدیم بعضی ها رو هیچی

بعضی هارو کم و بعضی ها رو بی نهایت دوست داریم

بچه که بودیم قضاوت نمی کردیم و همه یکسان بودن

بزرگ که شدیم قضاوتهای درست و غلط باعث شد که

اندازه دوست داشتنمون تغییر کنه

 

کاش هنوزم همه رو
به اندازه همون بچگی ۱۰ تا دوست داشتیم
بچه که بودیم اگه با کسی

دعوا میکردیم ۱ ساعت بعد از یادمون میرفت



بزرگ که شدیم گاهی دعواهامون سالها تو یادمون مونده و آشتی نمی کنیم
بچه که بودیم گاهی با یه تیکه نخ سرگرم می شدیم
بزرگ که شدیم حتی ۱۰۰ تا کلاف نخم سرگرممون نمیکنه



بچه که بودیم بزرگترین آرزومون داشتن کوچکترین چیز بود
بزرگ که شدیم کوچکترین آرزومون داشتن بزرگترین چیزه
بچه که بودیم آرزومون بزرگ شدن بود
بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم

 

بچه که بودیم تو بازیهامون همش ادای بزرگ ترها رو در می آوردیم

بزرگ که شدیم همش تو خیالمون بر میگردیم به بچگی



بچه بودیم درد دل ها را به هزار ناله می گفتیم همه می فهمیدند
بزرگ شده ایم درد دل را به صد زبان به کسی می گوییم... هیچ کس نمی فهمد
چه بودیم دوستیامون تا نداشت
بزرگ که شدیم همه دوستیامون تا داره

بچه که بودیم بچه بودیم

بزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ؛ دیگه همون بچه هم نیستیم

كار كنید تا خود را با زمین و روح آن هماهنگ و همساز نمایید. زیرا تنبل و بیكار با فصلهای زمین بیگانه است

توی یه موزه ی معروف که با سنگ های مرمر کف پوش شده بود, مجسمه بسیار زیبای مرمرینی به نمایش گذاشته شده بودند که مردم از راه های دورو نزدیک واسه دیدنش به اونجا می اومدن. و کسی نبود که اونو ببینه و لب به تحسین باز نکنه
یه شب سنگ مرمری که کف پوش اون سالن بود؛ با مجسمه؛ شروع به حرف زدن کرد و گفت: "این؛ منصفانه نیست! چرا همه پا روی من می ذارن تا تورو تحسین کنن؟! مگه یادت نیست؟! ما هر دومون  توی یه معدن بودیم,مگه نه؟ این عادلانه نیست! من خیلی شاکیم!"
مجسمه لبخندی زد و آروم گفت: "یادته روزی که مجسمه ساز خواست روت کار کنه, چقدر سرسختی  و مقاومت کردی؟"
سنگ پاسخ داد: "آره ؛آخه ابزارش به من آسیب میرسوند. آخه گمون کردم می خواد آزارم بده. آخه تحمل اون همه دردو رنج رو نداشتم."
و مجسمه با همون آرامش و لبخند ملیح ادامه داد که: "ولی من فکر کردم که به طور حتم می خواد ازم چیز بی نظیری بسازه. به طور حتم بناست به یه شاهکار تبدیل بشم . به طور حتم در پی این رنج ؛گنجی هست. پس بهش گفتم : "هرچی میخوای ضربه بزن ؛بتراش و صیقل بده!"  
و درد کارهاش و لطمه هائی رو که ابزارش به من می زدن رو به جون خریدم.
و هر چی بیشتر می شدن؛بیشتر تاب می آوردم تا زیباتر بشم! پس امروز نمی تونی دیگران رو سرزنش کنی که چرا روی تو پا میذارن و بی توجه عبور می کنن."

آره عزیز دلم!رنج و سختی ها هدایای خالق مهربون هستیه به من و تو . و یادمون باشه قراره اون قدر خوشگل بشیم که خودمون هم نمی تونیم از الان باور و تصور کنیم.
پس بیا ازین به بعد به هر مسئله و مشکلی سلام کنیم و بگیم:"خوش اومدی"  
و از خودمون بپرسیم : "این بار اون لطیف بزرگ چه موهبت و هدیه ای برامون فرستاده؟

در این سالی كه در پیش است نمی دانم چه تقدیری مرا فرموده ای
لیكن در آغاز طلوع روشن سالی كه می آید
مرا در این سیه سودا، وین سرمای پر سوز و سكوت سایه های سرد یاری كن
 و با تدبیر پر مهرت سحرگاهان سروش سبز سیمای سعادت ساز ساقی هدیه ام فرما

خداوندا
نمی دانم چه تقدیری مرا فرموده ای ....... اما
برای مردمان خوب این وادی
عطا فرما
هزار امید
هزار و سیصد آگاهی
هزار و سیصد و هشتاد بهروزی
هزار و سیصد و هشتاد و نه لبخند زیبا را
پیشاپیش فرا رسیدن بهار 89 را تبریک عرض می نمایم و از درگاه خدای متعال بهترینها را در سال جدید برایتان آرزودارم.

سال گذشته سال سختی بود برای من، سالی سرشار از مشکلات دیوانه کننده و افسرده کننده! ولی من توانستم با مشکلاتم مقابله کنم و در همین اواخر سال (که کمتر در دنیای وب پیدایم می‌شد) به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کنم. دست‌پیداکردن به موفقیت‌هایی که اگر از ابتدای سال ۸۸ می‌دانستم چقدر بدست‌آوردنشان ساده است، دیگر این‌همه مشکل ( درست نوشتم؟) برایم رخ نمی داد. خلاصه اینکه امروز که این نوشته را برایتان می‌نویسم با اطمینان می‌گویم که نکات نوشته شده‌ی زیر تمام نکاتی بودند که باعث شد از دنیای ناموفق و افسرده کننده‌ای که داشتم فاصله بگیرم تا حدودی بتوانم نفس تازه کنم. حتماً توصیه می‌کنم که این نوشته را تا آخر بخوانید تا ۹۰% ناراحتی‌ها و مشکلاتتان حل شود:

۱- این را بدانید که تقریبا ۹۰ درصد مشکلات و اعصاب خوردی‌های ما ناشی از “ضعف خودمان” است. اگر شما در کارهایتان زیاد دقت نکنید نمی‌توانید انتظار انتقاد و در بعضی موارد نگاه “حقارت آمیز” دیگران را در مورد رفتارتان نداشته باشید. واضح است که ضعف شخصیتی هر کداممان باعث ایجاد مشکلاتی می‌شوند که شاید باید پاسخگوی آنها باشیم. لذا سعی کنیم که اول از همیشه درست تر از هرکسی خودمان را بشناسیم. موارد مثبت زندگی‌مان نباید باعث این امر شود که از ضعف‌ها و ناتوانی‌هایمان چشم بپوشیم. به همین خاطر توصیه می‌کنم مثل “من” لیستی از ضعف هایی که دارید تهیه کنید تا بتوانید دقیقاً خود را بشناسید و بدانید که شما کیستید! زمانی که خود را بشناسید قبل از اینکه دیگران شما را با ضعف‌هایتان بشناسند، خود را شناخته‌اید و توانسته‌اید در این امر از دیگران پیشی بگیرید. به جرات به شما می‌گویم با این رعایت این مسئله بیشتر مشکلات شما اعم از عدم اعتماد به نفس، مشکلات عدم موفقیت و … حل خواهد شد. پس زود باشید ! دست بکار شوید و یک خودکار و یک کاغذ بیاورید و مشکلاتتان را در آن به ترتیب اولویت بنویسید. قرار نیست کسی این نوشته را بخواند لذا سعی کنید کاملاً با خودتان رک باشید حتی جزئی ترین مشکلاتتان را در نوشته‌تان قید کنید.

۲-گذشته را رها کنید: من بعد از ان همه مشکلی که خودم برای خودم ایحاد کرده بودم به جای اینکه سعی کنم مشکلاتم را حل کنم مدام در گذشته‌ ی خودم سیر می‌کردم و مدام داشتم افسوس می خوردم که اگر فلان کار و فلان کار را انجام می دادم یا نمی دادم مشکلی دیگر نداشتم . ولی این را به یاد داشته باشید که اتفاقی که افتاده است دیگر باز نمی گردد و نباید افسوس گذشته را خورد. باید امیدوار بود به آبنده . این را بدانید که در دنیایی زندگی می‌کنید که قاعده‌ی علت و معلولی در ان حکم‌فرماست. خدا هم آن بالا دارد نظارت می کند، لذا موفقیت معلول کارهای مفید و مثبتی است که در زندگی‌تان  انجام می‌دهیدو بدانید که هرچقدر بیشتر در این زمینه تلاش کنید بیشترموفق خواهید شد. آینده هیچ ربطی به گذشته‌ی مشکل دار شما و من ندارد، لذا باید هم‌اکنون آن را ساخت و گذشته را فراموش کرد.

۳-توجیه نکنید! ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که عاشق توجیه کردن و عذر و بهانه آوردن است و از جمله‌ جملاتی که زیاد به کار می‌رود  این است که :«تقصیر من نیست.» در حالی که این جمله کاملاً غلط است. واقعیت است که اگر ما تلخ و رنجیده خاطر هستیم علتش این است که خودمان این را خواسته ایم. همه‌ی ما حوادث منفی را تجربه کرده‌ایم و اگر کمی منصفانه و با دقت به آن نگاه کنیم می‌بینیم که سهم اصلی این مشکل را ما داشته ایم. ما ها مشکلات زیادی داشته ایم، من حتی بعضی وقت‌ها از به یاد آرودن مشکلاتی که درگذشته داشته ام می ترسم که اگر ادامه پیدا کند ممکن است چه بلایی بر سرم بیاید، ولی باید این را بدانیم که به یاد آوردن این مشکلات نمی‌تواند هیچ دردی را درمان کند. لذا بهتر است که “از آنچه داریم، بیشترین بهره برداری را بکنیم” .

۴-در مورد دیگران مطلق قضاوت نکنید: این را بدانید که مطلق واقعی تنها خداست.تعریفی که من از خدا دارم همین است و همیشه هم جواب داده است. لذا همه چیز و همه کس نسبت به خدا در نسبیت قرار دارد . به همین خاطر در صورتی که نزدیکی و یا دوستی به شما خوبی یا بدی‌ای کرد نه او را بهترین آدم روی زمین بخوانید و نه بدترین آدم.  چون در صورتی که درمورد دیکران به صورت مطلق قضاوت کنیم با تغییر در رفتار فرد با مشکلات روحی زیادی مواجه خواهیم شد. ممکن است که دوستی با شما خیلی خوب باشد، ولی هیچ وقت نباید او را بهترین انسان روی زمین دانست، چرا که با این کار میزان حساسیتمان نسبت به آن فرد بسیار بالا خواهد  رفت و کافی است آن “دوست بهترین‌مان” اتفاقاً مثل گذشته خیلی با ما خوب نباشد، در این صورت ضربه‌ی روحی شدیدی خواهیم خورد و تا بخواهیم خود را جمع و جور کنیم دیگر وقت زیادی گذشته است و نمی‌توان مشکلات انبار شده در فکر و ذهنمان را حل کنیم. می دانم این نکته بسیار بسیار ساده است ولی رعایت نکردن این مورد خود می تواند مقدار زیادی استرس برما تحمیل کند.

۵-مرد عمل باشید! مشکل اصلی همین جاست. همه‌ی ما تئوریکال آدم موفقی  هستیم! ولی در عمل تنها درصد کمی از آدم‌ها د موفق هستند. دلیل اصلی این مورد هم باز برمی‌گردد به مورد اول: عدم شناخت خود. سعی کنید درست خود را بشناسید و درست برنامه ریزی کنید. همین ! برنامه‌تان را خیلی شدید و غیر قابل اجرا در نیاورید. توصیه می‌کنم کاملآ برنامه‌ی ساده‌ای بریزید تا بتوانید راحت آن را انجام دهید و سپس به تدریج برنامه‌تان را فشرده تر کنید.

۶- خود را همیشه مشغول کنید! در یک کلام بیکار نمانید. باور کنید زمانی که بیکار باشید آنقدر فکر‌های عجیب و غریب به سراغ شما خواهد آمد که نگو و نپرس! ولی اگر خود را مشغول کارتان کنید هم در کارتان موفق خواهید شد و مشکلات گذشته را با موفقیت‌هایی که بدست می‌آورید می‌توانید پشت سر بگذارید و هم اینکه بر تنبلی هم می‌توانید غلبه کنید.

این‌ها مهم‌ترین نکاتی بودند که من به شخصه از آنها بهره جستم و توانستم بر بسیاری از مشکلاتم تا حدی غلبه کنم. در هر صورت سال نوتان را توصیه می‌کنم با برنامه ریزی‌های واقع گرایانه شروع کنید تا بتوانید ۸۹ را موفق‌تر از ۸۸ پشت سر بگذاریذ. تصورش را بکنید که اگر هر سال بتوانیم نسبت به سال گذشته‌ی خود موفق‌تر باشیم چه اتفاق بزرگی خواهد افتاد!

سال نو مبارک!

روزی من با یک تاکسی به فرودگاه می رفتم.
ما داشتیم در خط عبوری صحیح رانندگی می کردیم که ناگهان یک ماشین درست در جلوی ما از جای پارک بیرون پرید.
راننده تاکسی ام محکم ترمز گرفت.
ماشین سر خورد، و دقیقاً به فاصله چند سانتیمتر از ماشین دیگر متوقف شد!
راننده ماشین دیگر سرش را ناگهان برگرداند و شروع کرد به ما فریاد زدن.
راننده تاکسی ام فقط لبخند زد و برای آن شخص دست تکان داد.
و منظورم این است که او واقعاً دوستانه برخورد کرد.

بنابراین پرسیدم: چرا شما تنها آن رفتار را کردید؟ آن شخص نزدیک بود ماشین تان را از بین ببرد و ما رابه بیمارستان بفرستد!
در آن هنگام بود که راننده تاکسی ام درسی را به من داد که اینک به آن می گویم: قانون کامیون حمل زباله

او توضیح داد که بسیاری از افراد مانند کامیون های حمل زباله هستند.
آنها سرشار از آشغال، ناکامی، خشم، و ناامیدی در اطراف می گردند.
وقتی آشغال در اعماق وجودشان تلنبار می شود، آنها به جایی احتیاج دارند تا آن را تخلیه کنند و گاهی اوقات روی شما خالی می کنند.
به خودتان نگیرید.
فقط لبخند بزنید، دست تکان بدهید، برایشان آرزوی خیر بکنید، و بروید.
آشغال های آنها را نگیرید و پخش کنید به افراد دیگر ی در سرکار، در منزل، یا توی خیابان ها.

حرف آخر این است که افراد موفق اجازه نمی دهند که کامیون های آشغال روزشان را بگیرند و خراب کنند.

زندگی خیلی کوتاه است که صبح با تأسف ها از خواب برخیزید
از این رو افرادی را که با شما خوب رفتار می کنند دوست داشته باشید.
برای آنهایی که رفتار مناسبی ندارند دعا کنید.
زندگی ده درصد چیزی است که شما می سازید و نود درصد نحوه برداشت شماست.

از نظر گاندی هفت موردی که بدون هفت مورد دیگر خطرناک هستند شامل موارد زیر است

1- ثروت، بدون زحمت
2- لذت، بدون وجدان
3- دانش، بدون شخصیت
4- تجارت، بدون اخلاق
5- علم، بدون انسانیت
6- عبادت، بدون ایثار
7- سیاست، بدون شرافت

این هفت مورد را گاندی تنها چند روز پیش از مرگش بر روی یک تکه کاغذ نوشت و به نوه هایش داد

داشتن پشتکار، تفاوت ظریف بین شکست و کامیابی است
(سارنف)