تعداد مطالب : 977

تعداد نظرات : 51

زمان آخرین مطلب : 3302روز قبل

تزیینات و دکوراسیون

استانداردهایی که در سرویس بهداشتی لازم است.

استانداردهایی که در سرویس بهداشتی لازم است

سرویس‌های بهداشتی کوچک عنصری مهم در دکوراسیون منزل نقلی هستند. در این مطلب می‌خواهیم به شما بگوییم به چه مقدار فضا برای ساخت یک سرویس بهداشتی کوچک در خانه خود احتیاج دارید.

ارتفاع استاندارد درهای سرویس بهداشتی ۲۰۳ تا ۲۰۴ سانتی‌متر است

درهای سرویس بهداشتی های کوچک
قبلا در مطلبی انواع درب های چوبی در دکوراسیون منزل را به شما معرفی کردیم. شما برای انتخاب درب سرویس بهداشتی می‌توانید از بین انواع و ابعاد مختلفی انتخاب كنید. این درها می‌توانند سبك4ی شبیه دیگر درهای موجود در خانه شما داشته باشند. عرض متداول این درها ۷۱، ۷۶، یا ۸۱ سانتی‌متر است.

درهایی كه صندلی چرخ‌دار را بتوان از آن‌ها عبور داد باید حداقل ۹۱ سانتی‌متر عرض داشته باشند. البته اگر فضای خانه شما خیلی اجازه استفاده از درهایی با عرض‌های زیاد را نمی‌داد می‌توانید از دری با پهنای ۶۱ سانتی‌متر هم استفاده كنید، اما عرضی كم‌تر از این عدد موجب ناراحتی در عبور و مرور می‌شود و هم‌چنین باید حتما آن را سفارش دهید، چون چنین عرضی در بازار وجود نخواهد داشت.

ارتفاع استاندارد درهای سرویس بهداشتی ۲۰۳ تا ۲۰۴ سانتی‌متر است و بهتر است ارتفاع این درها را با ارتفاع دیگر درهای موجود در خانه خود هماهنگ كنید. درهای دو‌لته اگر به خوبی كار گذاشته شوند بسیار كارآمد خواهند بود به ویژه این‌كه وقتی باز می‌شوند فضای كم‌تری از دیوار را اشغال می‌كنند. درهای خزینه‌رو (دری كه به صورت كشویی وارد دیوار توخالی كنار درگاه می‌شود) و درهای كشویی نیز همان‌طور كه در عكس سوم مشاهده می‌كنید گزینه‌های مناسبی برای سرویس بهداشتی هستند.

سرویس بهداشتی ها دارای كاسه‌هایی گرد یا دراز با ابعاد استانداردی هستند

توالت‌ فرنگی در سرویس بهداشتی های کوچک
سرویس بهداشتی نیز در انواع و اقسام گوناگونی مانند یك‌تكه و دو‌تكه تولید می‌شوند. همان‌طور كه در عكس بالا می‌بینید توالت‌هایی نیز وجود دارند كه به دیوار نصب می‌شوند و فلاش تانک آنها مخفی است.

اگر به دنبال خرید یك سرویس بهداشتی هستید، بهترین و مناسب‌ترین نوع را انتخاب كنید. گزینه‌های دیگر در این زمینه می‌تواند توالت‌هایی با ارتفاع‌ نشیمن مختلف، كنترل‌های الكترونیكی گوناگون، و یا سطوح مختلفی از مصرف آب باشند. پیش از خرید توالت برای سرویس بهداشتی کوچک خانه خود حتما در مورد این ویژگی‌ها تحقیق كنید.

همان‌طور كه در عكس قبلی، ممكن است فضایی كه قرار است سرویس بهداشتی کوچک در آن قرار بگیرید باریك یا زیر راه‌پله باشد و یا هر دو. در این مورد توالت را از پشت در جایی نصب كنید كه سقف كم‌ترین ارتفاع را دارد. شما به طور نرمال برای استفاده از سرویس بهداشتی خم می‌شوید، پس اگر فضای شما كوچك است از این امكان برای استفاده بهتر از فضاها بهره ببرید. با این حال، توالت را در فضایی كه كم‌تر از ۱۵۲ سانتی‌متر ارتفاع دارد قرار ندهید.

ممكن است براساس شرایطی كه دارید در ارتفاعی اندكی كم‌تر از ۱۵۲ سانتی‌متر هم توالت را نصب كنید، اما اگر ارتفاع شما در قسمتی كم‌تر از ۱۲۲ سانتی‌متر است، بهتر است از این قسمت برای قرار دادن فضاهای نگهدارنده و كابینت‌ها استفاده كنید.

سرویس بهداشتی نیز در انواع یك‌تكه و دو‌تكه تولید می‌شوند

مسئله دیگری كه هنگام انتخاب و نصب توالت‌ها باید در نظر گرفته شود مسئله فضای پیرامونی و فاصله حداقلی سرویس بهداشتی است. این مسئله خیلی به مكان قرارگیری توالت، دستورالعمل‌های محلی در مورد نصب، و ویژگی‌های آن بستگی دارد. هم‌چنین نوع توالتی كه برای نصب انتخاب می‌كنید نیز در این مورد اثرگذار است.

طراحی سرویس بهداشتی

در بهترین حالت باید در هر سمت فضای مركزی سرویس بهداشتی حدود ۳۸ سانتی‌متر فضای خالی وجود داشته باشد كه در مجموع توالت باید در فضایی با عرض ۷۶ سانتی‌متر نصب شود. هم‌چنین جلوی سرویس بهداشتی شما باید حداقل ۶۱ سانتی‌متر با دیوار یا شی مقابل‌اش فاصله داشته باشد. این اندازه‌ها براساس كدها و دستورالعمل‌های ساختمانی عنوان شده‌اند.

هم‌چنین به یاد داشته باشید كه سرویس بهداشتی ها دارای كاسه‌هایی گرد یا دراز با ابعاد استانداردی هستند. كاسه‌های دراز حدود ۷ سانتی‌متر به عمق كلی توالت اضافه می‌كنند، در نتیجه یك توالت با كاسه گرد حدود ۶۹ سانتی‌متر و با كاسه دراز ۷۶ سانتی‌متر (۶۹+۷) عمق دارد.

دکوراسیون سرویس بهداشتی

روشویی ها در سرویس بهداشتی های کوچک
روشویی های سرویس‌‌های بهداشتی کوچک برای شستشوی سریع دست‌ها طراحی می‌شوند، بنابراین می‌توانند خیلی كوچك باشند، همان‌طور كه در این فضا مشاهده می‌كنید، و یا كمی سخاوتمندانه‌‌تر باشند، مانند عكس‌هایی كه در ادامه می‌آیند.

شما می‌توانید روشویی هایی پیدا كنید كه مخرن آن‌ها طول و عرضی حدود ۳۰ سانتی‌متر دارند و به سادگی به دیوار نصب می‌شوند. تا زمانی كه حداقل ۶۱ سانتی‌متر فضای خالی در مقابل روشویی وجود دارد شما می‌توانید از چنین چیدمانی در سرویس بهداشتی استفاده كنید. انتخاب مناسب روشویی واقعا ضروری است، پس در انتخاب آن دقت کنید.

سرویس‌‌های بهداشتی کوچک برای شستشوی سریع دست‌ها طراحی می‌شوند

سرویس بهداشتی كه در عكس بالا مشاهده می‌كنید در فضایی ساخته شده كه از قبل در خانه وجود داشته است (پلان آن در عكس زیر مشخص است). فضای قبلی این سرویس بهداشتی یك گنجه قدیمی و زشت بوده كه به ندرت از آن استفاده می‌شده است. هم‌چنین در این فضا یك كمد قدیمی وجود داشته كه دیگر به آن نیازی نبوده است.

این سینک پایه‌دار در فضایی قرار گرفته كه ابعاد آن ۹۱ در ۲۱۳ سانتی‌متر است. سرویس بهداشتی درست در مقابل سینك و در دیواری انتهایی فضا قرار گرفته و در ورودی هم در طول این فضای بسیار كوچك واقع شده است.

استانداردهای سرویس بهداشتی

اگر شما فضای كافی در سرویس بهداشتی برای قرار دادن روشویی ها و كابینت‌های استاندارد در اختیار داشته باشید، این امكان را خواهید داشت كه از میان محصولات متنوع و گوناگون مناسبت‌ترین و بهترین گزینه موجود را انتخاب كنید.

البته لازم به ذكر نیست كه كاملا در چنین فضایی این امكان را دارید كه روشویی و كابینت‌ها را به صورت سفارشی و مخصوص فضای خود تهیه كنید. به طور معمول عمق اكثر روشویی های پایه‌دار، البته از هر نوعی، حداقل ۴۱ سانتی‌متر است اما عمق‌های دیگر مانند ۵۱ تا ۵۶ سانتی‌متر نیز در بازار موجود است. روشوییهایی كه درون كابینت‌ ساخته می‌شوند حدود ۵۳ تا ۶۱ سانتی‌متر عمق دارند.

هم‌چنین ارتفاع معمول این سینك‌ها بین ۸۶ تا ۹۱ سانتی‌متر است. برای مثال روشویی كه در عكس قبل مشاهده كردید به صورت سفارشی ساخته شده بود و ۸۱ سانتی‌متر ارتفاع داشت.

طراحی سرویس بهداشتی

ابعاد كف سرویس بهداشتی کوچک
وقتی فضاهایی مخصوص این نوع سرویس‌های بهداشتی ساخته می‌شود و یا در فرایند بازسازی فضای كافی برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود، سرویس‌های بهداشتی کوچک را می‌توان در فضایی كه هر ضلعش حدود ۱۵۲ سانتی‌متر است به راحتی طراحی كرد و ساخت. چنین فضایی این امكان را فراهم می‌كند كه یك روشویی پایه‌دار و یك توالت را در یك دیوار نصب كرد، در ورودی را در دیوار كناری قرار داد، و اگر امكانش بود یك پنجره را در دیوار دیگری تعبیه كرد.

طراحی سرویس بهداشتی های کوچک

البته ذكر این نكته هم مهم است كه دیوار پشت توالت‌ها، و گاهی سینك‌ها، باید قطری بیشتر از دیوارهای معمولی داشته باشند تا بتوان به راحتی لوله‌كشی مربوط به سرویس بهداشتی و روشویی را در درون آن‌ها انجام داد. این مسئله در مورد فاضلاب از اهمیت زیادی برخوردار است.

نوع ساخت ‌و ساز بسته به منطقه و نوع ساختمان بسیار متفاوت است، به همین دلیل در هنگام ساخت چنین سرویس‌های بهداشتی‌ به این نكته توجه كنید كه بدنه كلی ساختمان از چه جنسی است و ابعاد آن براساس چه سیستمی طرح‌ریزی شده است.

برای مثال بازسازی در ساختمانی كه دیوارهای آن نازك‌تر از استاندارد دیوارها هستند پیروی از ملاحظات دیگری از آن‌چه تاكنون به آن اشاره كردیم می‌طلبد.

طراحی داخلی سرویس بهداشتی کوچک

خروجی‌های الكتریكی یا پریزها در سرویس بهداشتی کوچک
یك خروجی الكتریكی یا پریز (در سیستم سیم‌كشی برق، نقطه‌ای كه از آن برق گرفته می‌شود تا به لوازم و تجهیزات برقی داده شود) باید براساس دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های ساختمانی در درون سرویس بهداشتی نصب شود. طبق اكثر آیین‌نامه‌های ساختمانی پریزها باید در فاصله ۹۱ سانتی‌متری از لبه خارجی روشویی و در ارتفاع مناسبی كه خطر چندانی ندارد نصب شود.

طراحی دکوراسیون سرویس بهداشتی

طراحی پنجره‌ها در سرویس بهداشتی کوچک
اگر در سرویس بهداشتی از پنجره به عنوان سیستم تهویه استفاده می‌شود، فضای آن باید ۱۵ درصد مساحت كلی اتاق و یا حداقل ۴۵۰ سانتی‌متر مربع باشد. از تهویه مكانیكی نیز می‌توان به جای پنجره استفاده كرد كه امر بسیار متداولی است.

نكته مهم در این زمینه این است كه دستگاه تهویه باید ۵ بار در ساعت هوای داخلی سرویس بهداشتی را به فضای بیرون از ساختمان انتقال دهد كه این عدد براساس آیین‌نامه‌های ساختمانی تعیین شده است. تمامی فن‌ها كه برای این منظور به كار گرفته می‌شوند دارای دفترچه‌های راهنمایی هستند كه در آن میزان هوایی را كه در فضا به گردش درمی‌آورند ذكر شده است.

دکوراسیون سرویس بهداشتی

وقتی فضای كافی و بودجه زیاد در اختیار دارید، سرویس‌های بهداشتی می‌تواند تبدیل به فضاهایی بسیار لوكس شود، مانند سرویس بهداشتی كه در عكس بالا مشاهده می‌كنید. پلانی كه در عكس زیر مشاهده می‌كنید نشان‌دهنده برخی از ابعادی است كه برای طراحی فضاهای بزرگ بسیار مناسب است.

در چنین فضاهایی بهتر است یك كابینت و یك پیش‌خان برای انجام راحت‌تر امور پیش‌بینی كنید و توالت را به گونه‌ای قرار دهید كه وقتی وارد فضا می‌شوید خیلی به چشم نیاید؛ امری كه در فضاهای كوچك اتفاق می‌افتد.

استانداردهای سرویس بهداشتی

وسایل جانبی و اکسسوری ها در سرویس بهداشتی کوچک
برای محل قرارگیری جادستمالی‌ها هیچ آیین‌نامه ساختمانی وجود ندارد. با این حال، استانداردی كه در این مورد وجود دارد این است كه این وسایل باید حدود ۶۱ سانتی‌متر بالاتر از سطح زمین نصب شوند.

بهتر است جادستمالی را در دیوار كناری توالت‌ها به گونه‌ای نصب كنید كه هم دسترسی به آن‌ها راحت باشد و هم هنگام رفت و آمد و حركات دیگر مانعی در برابر شما ایجاد نشود.

طراحی سرویس بهداشتی

عناصر دیگری كه در سرویس بهداشتی کوچک نصب می‌شوند - مانند روشنایی‌ها، جاصابونی‌ها، و آینه‌ها - همگی باید براساس سبك طراحی و چیدمان كلی سرویس بهداشتی انتخاب و نصب شوند. آینه‌ها هم می‌توانند خیلی كوچك باشد و هم كل فضای یك دیوار را پوشش دهند.

چراغ‌های دیواری كه كمی بالاتر از آینه نصب می‌شوند منبع نوری بسیار خوبی برای این فضا هستند. همچنین منابع نوری كه از پشت به فضا می‌تابند و روشنایی‌های سقفی نیز منابع نوری بسیار خوبی برای سرویس‌های بهداشتی کوچک هستند. سرویس بهداشتی با نورپردازی خیره کننده می تواند در روحیه شما تاثیر گذار باشد.

منبع : chidaneh.com

دوشنبه 21/2/1394 - 7:35

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

مد و لباس

چه پیراهنی مناسب سایز شماست؟

نحوه خرید پیراهن

یک پیراهن مردانه متناسب و اندازه چه ویژگی هایی دارد؟ چطور باید آن را انتخاب کرد؟ بسیار زاز آقایان هر روز در محل کار و درس خود پیراهن می پوشند؛ اما آیا واقعا پیراهن آنها متناسب است؟

اگر پیراهن شما برای سایز و بدن شما مناسب نباشد باعث می‌شود اولاً شما در آن احساس راحتی نکنید و ثانیاً باعث می‌شود در نظر دیگران خیلی خوب نباشید.

یقه

مناسب ترین اندازه یقه پیراهن

یقه مناسب گردن شما، آن یقه‌ای است که دورتادور گردن شما را لمس کند اما به آن فشار نیاورد به صورتی که جا برای فرو کردن یک انگشت داشته باشد. یقه‌ای تنگ است که به گردن شما فشار بیاورد و نتوانید یک انگشت در آن فاصله ایجاد کنید؛ و اما یقه‌ای که پوست گردن شما را لمس نمی‌کند و تقریباً آویزان از گردن شما است برای شما گشاد است.

سرشانه

مناسب ترین اندازه سرشانه پیراهن

برش حلقه آستین دقیقاً باید روی ناحیه‌ای قرار بگیرد که محل اتصال شانه به بازو است و خط اتوی سرشانه دقیقاً در امتداد خط افقی شانه شما قرار بگیرد. حلقه آستین نیز باید طوری باشد که در شانه لباس ایجاد کشیدگی نکند. وقتی برش حلقه آستین بالاتر از شانه باشد و در ناحیه شانه و سینه ایجاد کشیدگی کند این یقه برای شما تنگ است. هنگامی‌که سرشانه افتادگی دارد و پیراهن در زیر بازو موج ایجاد کرده است، پیراهن برای شما بزرگ است.

کمر

مناسب ترین اندازه دور کمر پیراهن

دکمه ها به راحتی بسته می‌شوند و پس از بسته شدن شما با آن‌ها احساس راحتی دارید و نوار دکمه‌ها درست و صاف روی خط وسط سینه قرار می‌گیرند، در عین حال پیراهن بدون ایجاد موج داخل شلوار قرار می‌گیرد. چنین پیراهنی اندازه شماست؛ اما اگر دکمه‌ها به سختی بسته می‌شوند، پس از بسته شدن بین آن‌ها فاصله می‌افتد و نوار دکمه‌ها صاف نمی‌ایستد و همین‌طور روی پیراهن کشیدگی ایجاد می‌شود، شما پیراهنی کوچک انتخاب کرده‌اید؛ اما پیراهن که برای شما بزرگ باشد دور کمر و شکم شما موج ایجاد می‌کند. نوار دکمه‌های آن نیز موج دار می‌ایستد و صاف روی جناغ سینه فیکس نمی‌شود.

آستین

مناسب ترین اندازه آستین پیراهن

یک آستین متناسب باید در بخش‌های بالایی گشادتر از ناحیه پایینی و سرآستین باشد و فرمی مخروطی داشته باشد. وقتی دست آویزان است آستین باید کمی گشاد باشد تا هنگام خم کردن آرنج دچار مشکل نشوید. این گشاد بودن باید به‌طور مساوی و متعادل در سرتاسر آستین تقسیم شود. وقتی آستین در حالت آویزان دست بچسبد به بدن شاید خوب به نظر بیاید اما هنگام حرکت دادن بازو و آرنج قطعاً شمارا دچار مشکل خواهد کرد. همین‌طور تنگ بودن آستین باعث می‌شود خطوطی روی آستین ایجاد شود. وقتی آستین گشاد باشد، این گشادی به‌صورت موج‌هایی که به خاطر جاذبه روی سرآستین تجمع می‌کنند خود را نشان می‌دهد.

سر آستین

مناسب ترین اندازه سرآستین پیراهن

سرآستین باید نزدیک به مچ باشد اما مقداری فاصله بین پوست و پارچه وجود داشته باشد به صورتی که بتوانید پیراهن را بدون باز کردن دکمه سرآستین دربیاورید یا بپوشید؛ اما اگر سرآستین بچسبد به مچ و به آن فشار وارد کند و نتوانید پیراهن را بدون باز کردن دکمه سرآستین در بیاورید و نتوانید ساعت خود را زیر سرآستین ببندید این بدان معنا است که سرآستین شما تنگ است. برخلاف سرآستین تنگ، اگر سرآستین شما به راحتی بالا و پایین برود و خیلی بیشتر از جای یک ساعت یا نهایتاً دو انگشت با مچ شما فاصله داشته باشد و هنگامی‌که دست خود را روی چیزی تکیه می‌دهید روی سرآستین موج و تا ایجاد شود یعنی سرآستین برای شما گشاد است.

قد آستین

اندازه بلندی قد آستین پیراهن

انتهای سرآستین باید روی استخوان بزرگ مچ قرار بگیرد یعنی دقیقاً روی استخوانی که به انگشت کوچک و حلقه ختم می‌شود. طول سرآستین شما باید طوری باشد که بعد از پوشیدن کت 1 سانت و نیم سرآستین پیراهن از آستین کت بیرون بزند. سرآستین باید حداقل تا قسمت از ساعت مچی شما و بهتر است تمام آن را بپوشاند. آستین کوتاه بالاتر از استخوان مچ قرار می‌گیرد و آستین بلند روی دست می‌آید.

قد پیراهن

اندازه مناسب قد پیراهن

قد پیراهن باید هنگامی‌که روی شلوار قرار می‌گیرد به‌اندازه‌ای باشد که کمربند و کمر شلوار را به‌خوبی بپوشاند. در عین حال هنگامی‌که آن را داخل شلوار قرار می‌دهید باید به‌راحتی یک اینچ یا بیشتر داخل شلوار باشد. پیراهن کوتاه کمربند یا کمر شلوار را کاملاً نمی‌پوشاند، وقتی داخل شلوار قرار بگیرد بخش‌هایی از لبه پیراهن بیرون میزند یا اینکه مقدار بسیار کمی پارچه داخل شلوار مانده است.

منبع : nikoo.com

دوشنبه 21/2/1394 - 7:33

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

آموزش و تحقيقات

توصیه های مهم تغذیه ای طب سنتی به سرد مزاجها و گرم مزاجها

توصیه های مهم تغذیه ای طب سنتی به سرد مزاج ها و گرم مزاج ها

خصوصیات سرد مزاج‌ها و گرم مزاج ها

از دیدگاه طب سنتی افراد دارای 4 نوع مزاج سرد،گرم،سرد و خشک و گرم و مرطوب هستند. به این ترتیب هر یک از افرادی که دارای یکی از انواع این مزاج‌ها باشند باید رژیم غذایی خاص خود و حتی شیوه و رفتار زندگی مخصوصی را در پیش بگیرند.

خصوصیات گرم‌مزاج‌ها و بخور و نخورهای آنها
یکی از گروه‌هایی که در دسته مزاج‌های گرم قرار می‌‌گیرد، افراد با مزاج گرم و خشک است. این افراد لاغر اندام بوده و رنگ چهره آنها متمایل به زردی است. تحمل گرما را ندارند و معمولا خواب کمی دارند.
افراد با مزاج گرم و خشک، عطش زیاد و دهانی خشک دارند، زود عصبانی می‌شوند و زود هم آرام می‌گیرند. این افراد پر جنب و جوش و پر انرژی هستند.

برای افراد با مزاج گرم و خشک مصرف بالای سیر، پیاز، ادویه‌های تند، گوشت قرمز، موز، خربزه،‌ آناناس، انجیر، غذاهای سرخ کرده، گردو، پسته، فندق و نارگیل مضر است.
مصرف زیاد این نوع مواد غذایی بدن این افراد را از حالت تعادل خارج می‌کند و آنها را دچار علائمی مثل خشکی پوست، اضطراب، بی‌خوابی و تپش قلب می‌کند.

گرم مزاج ها زود عصبانی می‌شوند.

در مقابل، مصرف سوپ جو و گوشت مرغ، آش تشکیل شده از ماست،‌ کدو، اسفناج و گشنیز برای آنها مناسب است.

شربت‌های مناسب برای این گروه نیز شربت لیمو، آلو، نارنج، ماءالشعیر، سکنجبین و دوغ ترش است.
مصرف هویج، انار، سیب، گلابی،‌ آلبالو، زرشک،‌ گوجه سبز، کدو و اسفناج برای این افراد توصیه می‌شود.

خصوصیات سرد مزاج‌ها و بخور و نخورهای آنها

افرادی که دارای طبع سرد هستند اغلب سفید پوست‌اند،ضعیف هستند و کمبود انرژی در آنها شایع است، در هوای سرد به راحتی گرم نمی‌شوند، میل زیادی به خواب دارند. این افراد معمولاً خونسرد هستند و درون‌گرا بودن از خصوصیات رفتاری آنهاست.

غذاهایی که برای این افراد توصیه می شود بیشتر آبکی است پس غذاهایی مثل آبگوشت،انواع سوپ و انواع آش های سنتی برای آنها مفید است.

جوانه گندم و جو مناسب برای سرد مزاج‌ها

مصرف شیربرنج و شله‌زرد نیز برای این گروه از افراد مناسب است و انواع پلو و خورشت های سنتی مثل خورشت قیمه، قورمه سبزی، فسنجان و غیره بیشتر بخورند.

میوه های توصیه شده برای افراد با طبع سرد: انواع مرکبات، انار، شاه توت، سیب، گلابی، آلبالو، گیلاس، خربزه، هندوانه، گرمک، توت، انجیر، انگور و انبه برای این افراد توصیه می شود.
کاهو، اسفناج، انواع جوانه ها مثل جوانه گندم و جو برای این گروه از افراد مفید است و در مورد لبنیات نیز محدودیتی وجود ندارد و بهتر است این افراد شیر، ماست، دوغ، پنیر، سرشیر و خامه مصرف کنند.

نوشیدنی هایی مثل خاکشیر، عناب، بابونه، ترنجبین، شیر خشت، زرشک و آلبالو نیز برای افراد با مزاج سرد توصیه می شود.
از طرفی مصرف غذاهای بسیار سرخ کردنی،تند و پرادویه برای این افراد توصیه نمی شود.

منبع: farsnews.com

دوشنبه 21/2/1394 - 7:32

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

آرایشی و زیبایی

پیشگیری از پیر شدن با نور خورشید

نور خورشید, پیشگیری از پیر شدن, راههای افزایش طول عمر

نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است

پیشگیری از پیر شدن با نور خورشید
زندگی کردن و در معرض نور خورشید قرار گرفتن می تواند از پیرشدن شما پیشگیری کرده و شما را سرزنده تر و شاداب تر کند. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، میانگین طول عمر در جهان رو به افزایش است، به گونه‌ای که افراد با رعایت صد توصیه جادویی می‌توانند به صد سالگی برسند. ما در این مطلب یکی از این رازها را برای شما فاش می‌کنیم.

شاید برایتان جالب باشد بدانید سازمان یونسکو امسال را سال جهانی «نور» نامگذاری کرده است تا توجه عمومی را به تاثیر و اهمیت نور طبیعی در زندگی جلب کند؛ نوری که میزان هورمون ملاتونین را که باعث خواب‌آلودگی در شب می‌شود، کاهش می‌دهد و ابتدای روز به بدن کمک می‌کند تا از خواب بیدار شود.

-- نقش خورشید در تنطیم ساعت بدن
به گفته متخصصان، نور خورشید نقش مهمی در کنترل ساعت بیولوژیکی یا همان ساعت داخلی بدن دارد و باعث تنظیم چرخه خواب و بیداری، دمای بدن، ضربان قلب، ترشح هورمون‌ها و… می‌شود. این در حالی است که بی‌نظمی در ساعت بیولوژیک بدن بروز اختلالات خواب، به هم خوردن هوشیاری و نشاط فرد، اختلال در حافظه، افسردگی و حتی مشکلات قلبی ـ عروقی را به همراه دارد و به همین سادگی می‌تواند از عوامل موثر در کاهش طول عمر باشد.

-- نور خورشید و تامین ویتامین D
احتمالا می‌دانید نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است؛ ویتامینی که به تامین کلسیم و فسفر در استخوان‌ها منجر می‌شود و جلوی بروز پوکی استخوان و عوارض ناشی از آن را می‌گیرد. به همین دلیل هم متخصصان توصیه می‌کنند روزانه حداقل 10 دقیقه در معرض نور خورشید قرار بگیرید به طوری که نور را از طریق پوست و کف دست‌ها جذب کنید. البته این به معنی بی‌خطر بودن اشعه‌های مضر خورشید نیست. پس استفاده از ضدآفتاب را هرگز نباید فراموش کنید تا از آن طرف بام نیفتید و خطر بروز سرطان پوست تهدیدتان نکند.

نور خورشید در کنترل ساعت بیولوژیکی بدن نقش دارد

-- نور خورشید و پیشگیری از افسردگی
بد نیست بدانید یکی از راهکارهای مقابله با افسردگی، نوردرمانی است. همچنین قرار گرفتن در معرض نور خورشید تا حد زیادی از بروز افسردگی پیشگیری می‌کند؛ بیماری شایعی که سلامت روانی افراد را به خطر می‌اندازد و حداقل پنج سال طول عمرشان را کاهش می‌دهد.

-- نور خورشید و پیشگیری از سکته
در حالی که متخصصان تاکید می‌کنند تماس طولانی‌مدت با نور خورشید سرطان زاست، اما نتایج بررسی‌ محققان نشان می‌دهد استفاده مفید از آفتاب نه‌تنها در کاهش خطر بروز پوکی استخوان موثر است، بلکه با کاهش فشار از حمله قلبی و سکته پیشگیری می‌کند و به این ترتیب یک گام بزرگ به 100 ساله شدن نزدیک خواهید شد.
به گفته این محققان وقتی پوست به صورت محافظت‌شده (استفاده از ضدآفتاب‌هایی با SPF مناسب) در معرض نور آفتاب قرار می‌گیرد، مقدار کمی اکسید نیتریک از راه پوست وارد گردش خون شده کاهش فشار خون را به همراه دارد.

همچنین براساس پژوهش‌های متعدد، افرادی که در مناطق سردتر زندگی می‌کنند یک برابر و نیم بیشتر از افرادی که هر روز حتی به میزان کم در معرض نور خورشید قرار دارند دچار سکته مغزی می‌شوند. البته درباره این موضوع فرضیه‌های زیادی مطرح است، اما دلیل اصلی این موضوع هنوز به طور کامل مشخص نشده و بررسی‌ها همچنان ادامه دارد، اما نتیجه تحقیق به قوت خود باقی است، چراکه این آزمایش روی 500 نفر طی 15 سال انجام شده است.

منبع : jamejamonline.ir

دوشنبه 21/2/1394 - 7:28

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

كودك

تغذیه و بازی کودکان در سفر

تغذیه کودکان درمسافرت برای سلامتی جسم آنها بسیار مهم و حیاتی است و بازی و سرگرمی برای روحیه و شادابی آنها لازم، از این رو در این نوشته به نکاتی را یاد آور شدیم.

خوراکی‌ها ی لازم

* میوه‎های پوست کنده و تکه تکه شده مثل سیب، هویج و پرتقال.

* میوه‎هایی بدون نیاز به چاقو مثل نارنگی، موز، خیار، انگور

* ساقه‎های کوچک کاهو و کرفس

* بیسکویت‎های کوچک، چوب شور یا کورن فلکس

* آجیل، مثل گردو، پسته، فندق، بادام، توت خشک، مویز

* نوشیدنی‎های فرادما مثل آبمیوه، شیر و محصولات شیری

* کشک خشک که زیاد هم شور نباشد یا قره قروت طبیعی و سالم (هر دو سرشار از کلسیم هستند)

این بازی‌ها سرتان را گرم می‌کند

* اگر می‌خواهید از نق‌نق فرزندتان در سفر خلاص شوید، بهتر است چند بازی از پیش آماده کرده باشید تا سر خودتان و کودک‌تان را گرم کنید. مواظب باشید که راننده خیلی درگیر بازی نشود، که عواقب بدی دارد.

* نوار قصه بگذارید و همراه با بچه‎ها به قصه گوش بدهید و در مورد آن با هم حرف بزنید.

* موسیقی و شعرهای کودکانه‎ای را که کودکان‎تان حفظند بگذارید و همه با هم بخوانید.

* عروسک‎های انگشتی ببرید و از صندلی جلو برای‌شان نمایش اجرا کنید.

* پانتومیم بازی کنید و حدس بزنید.

* بیست سوالی و اسم فامیل بازی کنید.

* ماژیک وایت‎برد همراه داشته باشید تا بچه‎ها روی شیشه ماشین نقاشی کنند. این نقاشی جذاب به راحتی پاک می‌شود.

* حباب‎ساز ببرید و ماشین یا کوپه قطار را پر از حباب کنید.

* ماشین‎های مسیر را بشمارید، سفیدها را یکی و سیاه‎ها را یکی دیگر بشمارد. برنده کسی است که ماشین بیشتری شمرده باشد. این بازی را می‎شود با درخت‎ها، تیرهای چراغ برق، کامیون‎ها، گاوها یا سگ‎های کنار جاده و هر چیز دیگری هم انجام داد.

بیتوته

يکشنبه 20/2/1394 - 21:29

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

اطلاعات دارویی و پزشکی

داروهای محرک ورزشی کدامند؟

بدن سالم بهتر از اندام زیباست

داروهای محرک ورزشی کدامند؟

ورزشکارانی که روزانه چندین ساعت تمرین می‌کنند لازم است تا مواد مورد نیاز سوخت و ساز بدن خود را تامین کنند. البته تامین تمامی نیازهای متابولیکی پایه بدن از طریق مصرف غذاهای پر پروتئین و انواع میوه‌ها امکان پذیر است. این در حالی است که همه افراد و ورزشکاران توانایی تهیه یک غذای گرانقیمت را ندارند، بنابراین برخی ورزشکاران گاهی به فکر استفاده از مکمل‌هایی که عضله ایجاد کرده یا ظاهرشان را به اصطلاح روی فرم می‌آورند، می‌افتند ولی تا چه حد با شیوه کار و تاثیر این مواد بر بدن‌شان آشنا هستند؟

بسیاری از ورزشکاران از روی حس کنجکاوی اقدام به استفاده از داروهای غیر مجاز می‌کنند، شوق شهرت طلبی و عنوان پرستی بر مصرف این گونه مواد دامن می‌زند و در این میان کسی نیست تا آنان را از خطرات بالقوه کشنده این گونه مصارف نابجا آگاه سازد.

داروهای محرک ورزشی کدامند؟

داروهای محرک ورزشی در ۵ دسته اصلی طبقه بندی می‌شوند؛ عبارتند از: استروئیدهای آنابولیک، داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی، داروهای قلبی عروقی، داروهای ویتامین‌دار و پروتئین ساز و داروهای متفرقه.

استروئیدهای آنابولیک پرمصرف‌ترین داروی محرک در بین ورزشکاران است و از‌‌ همان موقعی که قدرت پروتئین سازی این دارو شناخته شد، مصرف آن به‌طور وسیع گسترش یافت. دکتر «ویلیام تیلور» (از مشاوران کمیته المپیک ایالات متحده) در خصوص این دارو‌ها می‌گوید: اگر کودکی را با ترکیبی از هورمون رشد و استروئیدهای آنابولیزان پرورش دهند غولی با قد ۲ متر و ۲۵ سانتیمتر و۱۶۰ کیلو وزن از آب در می‌آید. دومین گروه داروهای محرک بعد از ترکیبات استروئیدی، محرک‌های سیستم اعصاب هستند. از میان این دارو‌ها، پرمصرف‌ترین آن‌ها آمفتامین، استریکنین، کافئین و کوکائین هستند. ترکیبات فوق بیشتر در رشته‌های دوومیدانی و دوچرخه سواری که لازم است ورزشکار مسافت طولانی را طی کند مصرف و استعمال آنها باعث می‌شود که ورزشکار احساس خستگی نکرده و از طرف دیگر با بالا بردن سطح آگاهی و هوشیاری ذهنی، قدرتش را در حین مسابقه دوچندان می‌کند.

گروهی دیگر از داروهای مصرفی که جزو سفره رنگین دارویی ورزشکاران کلیه رشته‌های ورزشی وحتی مردم عادی است، ترکیبات ویتامین‌دار است که در اشکال مختلف و به اسامی متفاوت، توسط شرکت‌های دارویی مختلف تولید می‌شود. اغلب این دارو‌ها در سال‌های پس از انقلاب در ایران وجود داشتند ولی اکنون به سختی در دسترس قرار می‌گیرند. از جمله: امنی بیونتا، سوپرادین، جورال پروتئین، ژروبیون، کپسول یونی کاپ، نئو سیتامین و....

آیا مصرف مکمل‌ها قانونی است؟

بسیاری از مواد موجود در مکمل‌های غذایی برای ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات ممنوع بوده و جزو موارد دوپینگ محسوب می‌شوند. بنابراین مراقب باشید که اشتباهاً از مکملی استفاده نکنید که باعث محرومیت شما از ورزش شود و برچسب روی مکمل را با دقت مطالعه کنید تا بدانید واقعاً چه چیزی در این مکمل وجود دارد.

آیا مصرف مکمل برای ورزشکاران ضروری است؟

با وجودی که مکمل ممکن است قانونی باشد، لازم است تعیین کنید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید. به عنوان مثال، در بسیاری از دوندگان مسافت‌های طولانی میزان ذخایر آهن پایین است و می‌توانند از مکمل آهن بهره ببرند ولی در صورتی که ذخایر شما طبیعی باشند، این مکمل برای شما ضروری نیست. کراتین ممکن است برای ورزشکاران درگیر در ورزش‌های قدرتی تا حدی ارزشمند باشد ولی در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید نیاز به آن ندارید و عوارض جانبی احتمالی آن توجیه پذیر نیست. این مطلب را همیشه در نظر داشته باشید که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که موجب قهرمانی یک ورزشکار عادی شود. فقط رژیم غذایی صحیح و منطقی، شرایط را برای حداکثر آمادگی جسمانی و انجام مطلوبی فعالیت مهیا می‌کند.

داروهای محرک و مکمل‌های غذایی چه عوارضی دارند؟

حقیقت تاسف آور این است که مصرف داروهای غیرمجاز در هر دو گروه ورزشکاران زن و مرد رو به فزونی است و این امر بسیار نگران کننده است چرا که زنان در برابر آسیب‌ها و عوارض دائمی این دارو‌ها بسیار آسیب پذیر هستند. ولی مسلما در خانم‌ها تغییر صدا و خشن شدن آن و علایمی مانند پیدایش حالت مردانه و رویش غیرطبیعی مو از عوارض جانبی اجتناب ناپذیر است.

به گزارش سلامت نیوز، رئیس پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد با هشدار نسبت به عوارض جدی مکمل‌های بدنسازی برای کبد تاکید کرد: «در صورتی که ورزشکاران با عوارضی همچون زرد شدن رنگ پوست و خارش شدید و ادرار تیره رنگ مواجه شدند، سریعا مصرف مکمل‌ها را قطع کرده و به پزشک مراجعه كنند در غیراین صورت با خطر مرگ روبه‌رو خواهند شد».

دکتر ملک‌زاده گفت: «تاکید می‌کنم ما مصرف هیچ نوع دارو و مکمل و هورمونی را برای زیبایی اندام توصیه نمی‌کنیم. رئیس پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد تاکید کرد: «عمده‌ترین عوارض مصرف استروئیدهای آندروژنیک آسیب‌های جدی به کبد است و ما تقریبا هر ماه ۲ تا ۳ بیمار داریم که به دلیل خارش شدید و ابتلا به یرقان به ما مراجعه می‌کنند که بعد از بررسی مشخص می‌شود این افراد از مکمل‌هایی که بیشتر از گروه آندروژن‌ها هستند استفاده کرده‌اند در نتیجه اثرات نامطلوبی بر کبد آن‌ها گذاشته است. متاسفانه در برخی موارد مشکلات کبدی این افراد بهبود یافتنی نیست و تا آخر عمر فرد را درگیر می‌کند تا اینکه بیمار را از پا درآورد و اگر سلامت این افراد نیز برگشت‌پذیر باشد ۲ تا ۳ سال درگیر بیماری خواهند بود و تبدیل به آدم‌های ضعیف و آسیب پذیر خواهند شد».

آیا قهرمانان المپیک اقدام به استفاده از مکمل‌های غذایی می‌کنند؟

متاسفانه میزان استفاده از دوپینگ و داروهای خطرناک، باوجود مضرات بسیار این مواد، در میان ورزشکاران قهرمانی افزایش یافته است. در اوایل آوریل ۱۹۸۷ بریژیت درسل، چهره درخشان دو و میدانی آلمان غربی به درد شدیدی در ناحیه پشت مبتلا شد و تلاش پزشکان برای درمان وی به نتیجه‌ای نرسید و در دهم آوریل‌‌ همان سال در حالی که فقط ۲۶ سال داشت در گذشت روبه‌رو مدتی بعد معلوم شد وی در حدود ۱۰۰ نوع دارو مصرف و تزریق می‌کرده است تا مدال طلای المپیک ۱۹۸۸ سئول را به‌دست آورد.

نعیم سلیمانوف که به عنوان بهترین و قوی‌ترین وزنه بردار جهان شناخته شده و بنا به دلایلی به ترکیه پناهنده شد، می‌گوید: ما مجبور بودیم داروهای محرک و تقویت کننده مصرف کنیم و هر کسی که از این امر سرپیچی می‌کرد از تیم اخراج می‌شد و این پزشکان و داروسازان هستند که با هم رقابت می‌کردند نه ورزشکاران و قهرمانان. به این ترتیب اندیشه‌های پاک کسانی که در ۳ قرن پیش از میلاد مسیح بازی‌های المپیک را پایه گذاری کردند، اکنون جلوه خود را از دست داده است. قهرمانانی که قرار بود نماینده ملت‌ها باشند و بر پایه دوستی، صلح و صفا رقابت کنند اکنون به دستور مقامات کشورهای خود به تمامی شیوه‌های ناپسند متصل می‌شوند تا بر سکوی قهرمانی بایستند.

در چه شرایطی می‌توان اقدام به استفاده از مکمل‌های غذایی کرد؟

بیشتر متخصصان تغذیه معتقدند که غذا بهترین منبع مواد مغذی است. در صورتی که غذاهای متنوعی از غلات، سبزیجات، میوه جات، لبنیات و گوشت مصرف کنید، به قرص‌های ویتامین و مواد معدنی نیاز پیدا نمی‌کنید.

با این وجود در صورتی که نوعی بیماری یا نیازهای تغذیه‌ای خاصی دارید که با منابع معمول غذایی قابل رفع نیست یا اینکه اصولاً از یک نوع مواد غذایی خاص استفاده نمی‌کنید (مثلاً از شیر تا سایر محصولات لبنی مصرف نمی‌کنید). ممکن است مکمل برای شما سودمند باشد.

مصرف مکمل‌ها شرایط خاصی دارد و فقط ورزشکارانی در سطح بالا که ورزش‌های قهرمانی و ملی انجام می‌دهند و در مواردی که فعالیت‌های ورزشی سنگین و شدید دارند، می‌توانند برخی مکمل‌های گروه A را تحت نظر پزشک تیم مصرف کنند. در سایر موارد، استفاده از مکمل‌های دارویی و غذایی به هیچ وجه به هیچ فردی توصیه نمی‌شود و رژیم‌های غذایی مناسب می‌توانند پاسخگوی نیاز هر ورزشکاری در هر رشته‌ای باشند. متاسفانه استفاده از مکمل‌ها و ترکیب‌های دارویی که گاهی افراد غیرحرفه‌ای و غیرپزشک هم آن‌ها را تجویز می‌کنند، در میان ورزشکاران بدنسازی رایج شده است. به همین دلیل شاهد رشد روز افزون تعداد افرادی هستیم که به دلیل ابتلا به عوارض داروهای بدنسازی، روانه مراکزدرمانی می‌شوند.

مطالبی که ورزشکاران باید در مورد آنها بدانند:

۱ـ در درجه اول همه ورزشکاران باید دقت داشته باشند که مصرف مکمل غذایی تنها به ورزشکاران حرفه‌ای آن هم پس از انجام معاینات دقیق پزشکی و پیکرسنجی توصیه می‌شود و فردی که با هدف حفظ سلامتی و با قهرمانی محدود به ورزش می‌پردازد، اساسا نیازی به مصرف مکمل ندارد چرا که تغذیه روزمره هم کالری مورد نیاز بدن این ورزشکاران را تامین می‌کند.

۲ـ ورزشکاران حرفه‌ای هم به هیچ عنوان نباید به صورت خودسر اقدام به مصرف مکمل کنند. آن‌ها باید تحت نظر متخصص تغذیه یا متخصص پزشکی ورزشی که اشراف کامل به مباحث دوپینگ داشته باشد، مکمل غذایی مصرف کنند؛ چرا که فرآیند تجویز این مکمل‌ها بر عکس شیوه مصرف آن‌ها به هیچ عنوان ساده نیست و ممکن است عوارض خطرناکی برای بدن ورزشکار داشته باشد.

۳ـ در شرایطی که مصرف خودسرانه این مکمل‌ها ممکن است عوارضی چون به خطرافتادن سلامت کلیه و کبد و حتی گرفتگی عروق مغز و قلب را به دنبال داشته باشد این موضوع بار‌ها مشاهده شده است كه برخی مربیان که هیچ‌شناختی از مبحث دوپینگ و عوارض آن ندارند نسبت به تجویز این مکمل‌ها اقدام می‌کنند. این در حالی است که از نظر وزارت بهداشت و وزارت ورزش این امر تخلف محسوب می‌شود و برخورد قانونی لازم با متخلفان صورت می‌گیرد.

۴ـ مصرف مکمل علاوه بر خطر مثبت شدن نمونه دوپینگ یک ورزشکار، تیغ دولبه‌ای است که به مراتب بیشتر از آن كه منفعتی به بدن ورزشکار برساند، برای بدن او عوارض دارد و سلامتی‌اش را به خطر می‌اندازد و نباید صرف مشاهده این مکمل‌ها در ویترین برخی اماکن، نسبت به تهیه آنها اقدام کرد.

روزنامه قانون

يکشنبه 20/2/1394 - 21:28

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

جهانگردی

از گردشگری سیاه چه میدانید؟

از گردشگری سیاه چه می دانید؟

در چند سال اخیر، نوعی از گردشگری در دنیا رواج یافته است که هدف گردشگران از پرداختن به آن، تفریح و خوش‌گذرانی نیست ...

این نوع از گردشگری، «گردشگری سیاه»، تلخ یا غم‌بار نامیده می‌شود. در این نوع سفر، گردشگران به دیدن آثار وقایع تلخی مانند شهرهای زلزله‌زده، مناطق سیل‌زده، بازماندگان جنگ‌ها و حملات شیمیایی می‌روند. هدف از این سفر نیز تجسم بحران‌های طبیعی و انسانی در مناطقی است که دچار آسیب و بلا شده و افرادی را به کام مرگ فرو برده‌اند.

تاریخچه شکل‌گیری گردشگری سیاه

درباره‌ی تاریخ شکل‌گیری این نوع گردشگری، اطلاعات دقیقی در دست نیست، گفته می‌شود تاریخچه‌ی آن به یونان باستان برمی‌گردد که در آن زمان، مردم به دیدن شهرهای جنگ‌زده می‌رفتند.

آمفی‌تئاتری در رم

یکی از اولین مناطقی است که گردشگری سیاه در آن شکل گرفت. در قرون وسطی، در این مکان اعدام‌هایی انجام می‌شد و افرادی برای تماشای آن جمع می‌شدند. پس از مدتی، این مکان کارکردهای دیگری برای جذب گردشگر پیدا کرد؛ رومی‌ها در استادیومی در محل این آمفی‌تئاتر، مراسمی برپا می‌کردند که تماشاگران در آن می‌توانستند جنگ میان حیوانات و جنگجویان را تماشا کنند.

طوفان دریایی «سندی» در شرق آمریکا

در دوران مدرنیته، گردشگری تلخ رواج بیشتری پیدا کرد و افراد برای دیدن مناطق جنگ‌زده و مکان‌هایی که در آن‌ها قتل عام و درگیری رخ داده بود، به شهرهای مختلف سفر می‌کردند تا بیشتر با مفهوم مرگ و کشتارهای دسته‌جمعی آشنا شوند. یکی از اتفاق‌هایی که به این گردشگری در عصر حاضر رونق بخشید، دیدن خانه‌های رها و ویران‌شده‌ی توفان «کاترینا» در نیواورلئان آمریکا (۲۰۰۵ میلادی) بود که گردشگران زیادی را جذب کرد.

گردشگری مصیبت، در برابر خطر به افراد مهارت می‌دهد!

«گردشگری مصیبت» یکی از شاخه‌های گردشگری تلخ است؛ در این نوع گردشگری، گردشگران به دیدن افراد و مناطق بازمانده از زلزله، سیل، سونامی و جنگ می‌رودند. از جمله‌ مناطق مصیبت‌زده‌ای که توانست گردشگران زیادی را جذب کند، ویرانه‌های «پمپی» (ایتالیا) و بازمانده‌ها‌ی سونامی سال 2004 میلادی در سواحل اندونزی بود. در این نوع گردشگری، جهانگردان علاوه بر این‌که اثرات تخریب یک منطقه‌ی مصیبت‌زده را می‌بینند، با زندگی مردم آنجا نیز آشنا می‌شوند و شاید کاربرد آن، این‌ باشد که مهارت‌های کنار آمدن با شرایط سخت و مقابله با بحران را می‌آموزند.

رواج گردشگری فقر، کمکی به مناطق قحطی‌زده

«گردشگری فقر» از جمله انواع گردشگری سیاه است. بیشتر افراد، علاقه‌مندند از کشورهای ثروتمند‌ دیدن کنند که در آن‌ها امکانات مناسبی برای گردش و تفریح وجود دارد؛ ولی برخی گردشگران هم هستند که آشنایی با مردمی را که در فقر و بدبختی زندگی می‌کنند، ترجیح می‌دهند. مناطق فقیر و قحطی‌زده، مقصد علاقه‌مندان به گردشگری سیاه هستند.

گردشگری فقر

برخی کارشناسان معتقدند که برگزاری تورهای جهانگردی در کشورهای توسعه‌نیافته و مناطق محروم، نه‌تنها ابتکار نوینی در صنعت گردشگری است، بلکه باعث کمک به مردم فقیر این مناطق نیز می‌شود، چون گردشگران به هر نقطه‌ای که سفر کنند، ناگزیر به پرداخت هزینه‌های سفر خود هستند. کشورهایی مانند سومالی، اتیوپی در آفریقا و بخش‌هایی از هندوستان جزو مناطقی هستند که پتانسیل جذب گردشگر سیاه را دارند.

خودکشی، گردشگر جذب می‌کند!

یکی دیگر از انواع گردشگری سیاه، «گردشگری خودکشی» است. در گردشگری خودکشی، گردشگران به کشورها و مناطقی که آمار خودکشی در آن‌ها، بیشترین رکورد را دارد، سفر می‌کنند و با دیدن منطقه، ریشه‌ها و دلایل بالا رفتن آمار خودکشی را بررسی و آسیب‌شناسی می‌کنند.

در گردشگری خودکشی نوعی دیگر از سفر وجود دارد که در آن، جهانگردان به دیدن مناطقی علاقه دارند که اجازه‌ی انجام «اتانازی» یا «قتل ترحم‌آمیز» در آنجا توسط دادگاه به رسمیت شناخته می‌شود. در این کشورها، سالمندان یا افراد مبتلا به بیماری‌های لاعلاج، اجازه دارند به زندگی خود پایان دهند. این حکم که در بسیاری از کشورها غیرقانونی است، مورد استقبال گردشگران قرار می‌گیرد. ظاهرا مطالعه‌ی شرایط زندگی مردم این مناطق برای طرفداران این نوع گردشگری جذاب است.

گردشگری پایان جهان، مورد علاقه‌ی محققان

«گردشگری پایان جهان» یکی دیگر از انواع گردشگری سیاه است. بیشتر مخاطبان این نوع گردشگری را محققان و علاقه‌مندان به محیط زیست تشکیل می‌دهند. گردشگران این حوزه به مناطقی سفر می‌کنند که بیشتر تحت تأثیر عوامل محیطی خطرآفرین قرار گرفته ودر معرض نابودی‌اند. در این نوع گردشگری، راهنمای تور وظیفه دارد برای جهانگردان درباره‌ی تأثیر پدیده‌هایی مانند گرم شدن زمین یا چگونگی برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین و پایان عمر آن، توضیحاتی بدهد.

گردشگری سیاه در ایران

در ایران، گردشگری سیاه وجود ندارد؛ ولی بسترهای شکل‌گیری برخی شاخه‌های آن مانند گردشگری مصیبت به‌دلیل وجود مناطق زلزله‌خیز وجود دارد. البته همواره افرادی هستند که مثلا برای دیدن مناطق زلزله‌زده سفر می‌کنند، ولی این اتفاق در سطح وسیعی که بتوان از آن به‌عنوان گردشگری سیاه در ایران نام برد، رخ نمی‌دهد.

این نوع گردشگری که در دنیا در حال گسترش است و روز به روز به تعداد علاقه‌مندانش اضافه می‌شود، می‌تواند از بعد مزایای اقتصادی و جنبه‌های آموزش مورد توجه تصمیم‌گیرندگان این حوزه در ایران قرار گیرد؛ اما با توجه به وجود قابلیت‌های بالقوه‌ای مانند «گردشگری فرهنگی» و «گردشگری سلامت» در ایران و این‌که هنوز از پتانسیل‌های موجود در این زمینه به‌شکل کامل استفاده‌ نشده است، پرداختن به بحث گردشگری سیاه چندان ضروری به‌نظر نمی‌رسد.

کوله پشتی

يکشنبه 20/2/1394 - 21:26

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

ایرانگردی

قلعه منحصر به فرد تاریخی ایران، الموت

قلعه الموت؛ قلعه‌ منحصر به فرد تاریخی ایران

قلعه الموت در شمال شرقی روستای گازرخان (قصر خان) و بر فراز صخره ای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا که بلندی صخره از زمین‌های پیرامون خود 200 متر و گسترده دژ 20 هزار مترمربع می‌باشد قرار دارد.

سایت تیشینه: قلعه الموت یکی از قلعه‌های منحصر به فرد تاریخی در ایران است. قلعه الموت در شمال شرقی روستای گازرخان(قصر خان) و بر فراز صخره ای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا که بلندی صخره از زمین‌های پیرامون خود 200 متر و گسترده دژ 20 هزار مترمربع می‌باشد قرار دارد.

این کوه از نرمه گردن (میان نرمه‌لات و گرمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا کرده است و صخره‌های پیرامون قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده‌اند و پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است که کوه هودکان با فاصله‌ای نسبتاً زیاد بر آن مشرف است.

این قلعه یکی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوین محسوب می‌شود.

قلعه الموت را مردم محل «قلعه حسن» می‌نامند که از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده و هر بخش، به دو بخش: قلعه پایین و قلعه بالا تقسیم شده است که در اصطلاح محلی، آنها را «جورقلا» و «پیازقلا» می‌نامند. طول قلعه حدود یک صد و بیست متر و عرض آن در نقاط مختلف بین 10 تا 35 متر متغیر است.

دیوار شرقی قلعه بالا یا قلعه بزرگ که از سنگ و ملاط گچ ساخته شده کمتر از سایر قسمت‌ها آسیب دیده است. در طرف جنوب، در داخل صخره اتاقی کنده شده که محل نگهبانی بوده است. در جانب شرقی این اتاق، دیواری به ارتفاع دو متر وجود دارد که پی آن در سنگ کنده شده و پشت کار آن نیز از سنگ گچ بنا شده است و نمای آن از آخر می‌باشد. در جانب شمال غربی قلعه بالا نیز دو اتاق در داخل سنگ کوه کنده‌اند.

در اتاق اول، چاله آب کوچکی قرار دارد که اگر آب آن را کاملاً تخلیله بکنند، دوباره پرآب می‌شود. احتمال می‌دهند که این چاله با حوض جنوبی ارتباط داشته باشد. در پای این اتاق، دیوار شمالی قلعه به طول دوازده متر و پهنای یک متر قرار دارد که از سطح قلعه پایین‌تر واقع شده است و پرتگاه مخوفی دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت قلعه، حوضی به طول هشت متر و عرض پنج متر در سنگ کنده‌اند که هنوز هم بر اثر بارندگی‌های زمستان و بهار پر از آب می‌شود. در کنج جنوب غربی این حوض، درخت تاک کهن‌سالی که هم‌چنان سبز و شاداب است، جلب توجه می‌کند.

این قسمت از قلعه، به احتمال زیاد، همان محلی است که حسن صباح مدت سی و پنج سال در آن اقامت داشته و پیروان خود را رهبری می‌نموده است. در جانب شرقی قلعه، پاسداران قلعه و افراد خانواده‌های آنها ساکن بوده‌اند در حال حاضر، آثار کمی از دیوار جنوبی این قسمت باقی‌مانده است. در جانب شمال این دیواره، ده آخور برای چارپایان، در داخل سنگ کوه‌کنده شده است. گذشته از آثار دیوار جنوبی، دیوار غربی این قسمت به ارتفاع دو متر هم چنان پابرجاست؛ ولی از دیوار شرقی اثری دیده نمی‌شود. در این سمت، سه آب انبار کوچک در دل سنگ کنده‌اند و چند اتاق نیز در سنگ ساخته شده که در حال حاضر ویران شده‌اند. بین دو قسمت قلعه؛ یعنی قلعه بالا و پایین، میدانگاهی قرار دارد که بر گرداگرد آن، دیواری محوطه قلعه را به دو قسمت تقسیم کرده است. در حال حاضر، در میان میدان آثار فراوانی به صورت توده‌های سنگ وخاک مشاهده می‌شود که بی‌شک باقی‌مانده بناها و ساختمان‌های فراوانی است که در این محل وجود داشته و ویران گشته‌اند.

قلعه الموت که دو قلعه بالا و پایین را در بر می‌گیرد، به صورت بنای سترگی بر فراز صخره‌ای سنگی بنا شده و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخره‌ها ساخته شده‌اند؛ از این رو عرض آن به‌خصوص در قسمت‌های مختلف فرق می‌کند.

از برج‌های قلعه، سه برج گوشه‌های شمالی و جنوبی و شرقی هم‌چنان برپا هستند و برج گوشه شرقی آن سالمتر است.

دروازه و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی قرار دارد و مدخل راه منتهی به دروازه، از پای برج شرقی است و چند متر پایین‌تر از آن واقع شده است.

در این محل، تونلی به موازات ضلع جنوب شرقی قلعه به طول شش متر و عرض دو متر و ارتفاع دو متر در دل‌سنگ‌های کوه کنده شده که با گذشتن از این تونل، برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب غربی آن، که روی شیب تخته سنگ ساخته شده است، نمایان می‌شود.

این دیوار بر دشت وسیع گازرخان که در جنوب قلعه قرار دارد، مشرف است به نحوی که دره الموت رود از آن دیده می‌شود.

راه ورود به قلعه با گذشتن از کنار برج شرقی و پای ضلع جنوب شرقی، به طرف برج شمالی می‌رود و از آنجا که راه ورود آن در امتداد دیوار، میان دو برج شمالی و شرقی، واقع شده است استحکامات این قسمت، از سایر قسمت‌ها مفصل‌تر است و آثار برج‌های کوچک‌تری در فاصله دو برج مزبور دیده می‌شود.

دیوارهای اطراف قلعه و برج‌ها، در همه جا، دارای یک دیوار پشت‌بندی است که هشت متر ارتفاع دارد و به موازات دیوار اصلی بنا شده است و ضخامت آن به دو متر می‌رسد. از آنجا که در تمام طول سال، گروه زیادی در قلعه سکونت داشته و به آب بسیار نیاز داشته‌اند؛ سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ساخت آب انبارهایی کرده‌اند و به کمک آب‌روهایی که در دل سنگ کنده‌اند، از فاصله دور، آب را بر این آب انبارها سوار می‌کرده اند.

در پای کوه‌الموت، در گوشه شمال شرقی، غار کوچکی که از آب رو مجرا‌های قلعه بوده، دیده می‌شود.

آب قلعه از چشمه «کلدر» که در دامنه کوه شمال قلعه قرار دارد، تأمین می‌شده است. مصالح قسمت‌های مختلف قلعه، سنگ (از سنگ کوه‌های اطراف)، ملات‌گچ، آجر، کاشی و تنپوشه هایی سفالی به قطر ۱۰ سانتی‌متر است. آجرهای بنا که مربع شکل و به ضلع بیست و یک سانتی‌متر و ضخامت پنج سانتی‌مترند، در روکار بنا به کار برده شده‌اند.

در ساختمان دیوارها، برای نگهداری دیوارها و متصل کردن قسمت‌های جلو برج‌ها به قسمت‌های عقب، در داخل کار، کلاف‌های چوبی به‌طور افقی به کار برده‌اند. از جمله قطعات کوچک کاشی که در ویرانه‌های قلعه به دست آمده، قطعه‌ای است به رنگ آبی آسمانی با نقش صورت آدمی که قسمتی از چشم و ابرو و بینی آن کاملاً واضح است.

امروزه در دامنه جنوبی کوه هودکان که در شمال کوه قلعه‌الموت واقع شده است، خرابه‌های بسیاری دیده می‌شود که نشان می‌دهد روزگاری بر جای این خرابه‌ها، ساختمان‌های بسیاری وجود داشته است.

در حال حاضر، اهالی محل خرابه‌های این محوطه را دیلمان‌ده، اغوزبن، خرازرو و زهیرکلفی می‌نامند. همچنین در سمت غرب قلعه، قبرستانی قدیمی معروف به «اسبه کله چال» وجود دارد که در بالای تپه مجاور آن، بقایای چند کوره آجرپزی نمایان است.

این قلعه در شوال ۶۵۴ هجری قمری به‌دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به‌عنوان تبعیدگاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت.

همچنین از سال ۹۳۰ هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال ۱۰۰۶ هجری قمری قلعه کالبدی سالم داشته است.

متاسفانه حفاری‌هایی که در دورهٔ قاجار برای یافتن گنج در قلعهٔ الموت انجام شده، سبب ویرانی آن شده‌است.

يکشنبه 20/2/1394 - 21:24

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

كودك

تزیین غذای کوچولوها، نیمرو به شکل گل

تزئین غذای کوچولو؛ نیمرو به شکل گل

یکی از غذاهای خوشمزه و ساده ای که توی هر خونه ای درست میشه نیمرو هست .. امروز یه راه جالب و خلاقانه رو برای درست کردن نیمروی خونگی با هم یاد میگیریم ..

مواد لازم : تخم مرغ .. فلفل دلمه ای .. نمک و فلفل .. روغن .. پنیر به دلخواه

بهتره برای درست کردن این نیمروی خوشمزه و قشنگ از فلفل دلمه ای های رنگی و تازه استفاده کنید .

ابتدا فلفل ها رو به صورت زیر حلقه ای برش بزنید . دقت کنید ارتفاعش خیلی کم و خیلی زیاد نباشه ( حدود یک سانت و نیم )

کمی روغن داخل تابه بربزید و حلقه های فلفل دلمه ای رو داخلش قرار بدید .

داخل هر حلقه فلفل دلمه ای یک عدد تخم مرغ رو بشکنید و روی اون ها کمی نمک و فلفل بریزید .

منتظر بمونید تا تخم مرغ پخته بشه .. سپس اون رو با یه کفگیر از زیر بلند کرده و داخل ظرف سرو قرار بدید . همون طور که در تصویر میبینید این نیمرو شبیه گل میشه و میتونید اونو به همراه کمی سبزی داخل ظرف به شکل یه دسته گل تزئین کنید .

سایت کاغذ رنگی

يکشنبه 20/2/1394 - 21:23

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

كودك

کودک از چه سنی میتواند آموزش شنا ببیند؟

کودک از چه سنی می تواند آموزش شنا ببیند؟

فکر می کنید ماهی کوچولو شما به شنا کردن علاقه دارد؟ اگر نشانه هایی که در این مقاله به آن اشاره کرده ایم را در کودک مشاهده می کنید، به معنای این است که آمادگی شرکت در کلاس های آموزش شنا را دارد.

چطور می توانید بفهمید کودک آمادگی یادگیری شنا را کسب کرده است.

اگر کودک مثل ماهی با آب بازی می کند، وقت آن رسیده که او را در یک کلاس شنا ثبت نام کنید. طبق نظر انجمن متخصصین اطفال امریکا، آموزش و یادگیری شنا برای کودکان نوپا و یا حتی بزرگتر اجباری نیست، به همین دلیل نباید کودک را مجبور به شرکت در کلاس شنا کنید. اما اگر به نظر می رسد فرزند دلبند شما دوست دارد در فضایی بزرگتر از وان یا تشت حمام آب بازی کند، دلیلی وجود ندارد که آموزش شنا را به تعویق بیندازید. در واقع، برخی شواهد حاکی از آن است که احتمال غرق شدن کودکان بالای یک سال در صورتی که آموزش رسمی شنا ببینند بسیار کم است و این واقعیت دلیل بسیار محکمی برای ثبت نام هر چه سریعتر کودک در کلاس های شنا است.

چطور می توانید بفهمید که زمان مناسب فرا رسیده است؟

اگر کودک قادر است دستورالعمل ها را دنبال و از آنها پیروی کند، هماهنگی حرکتی مناسبی دارد و می تواند همزمان دست و پا بزند و از نظر هیجانی آمادگی کافی دارد ( از آب نمی ترسد )، تقریبا همه نشانه های آمادگی یادگیری شنا را دارد. در اینصورت بهتر است کودک را در کلاس های آمادگی شنا ثبت نام کنید تا حرکات و مهارت های پایه شنا مانند غوطه ور شدن و پا دوچرخه را یاد بگیرد. برای شروع به دنبال کلاس هایی باشید که تعداد کمی (کمتر از 6 کودک) در آن شرکت می کنند. دقت کنید حتما کودک را در کلاس هایی ثبت نام کنید که مورد تایید هستند و از نظر ایمنی و بهداشتی کنترل شده اند.

چند توصیه در مورد کلاس های آموزش شنا :

کودکان 6 ماه تا 3 سال : به دنبال کلاس هایی باشید که مادر/ پدر و کودک همراه هم در آنها شرکت می کنند و توسط مربی متخصص اداره می شود. مربیان در این کلاس ها مواردی مانند ورود و خروج آب، حباب درست کردن، پا زدن رو به جلو و غوطه ور شدن به پشت را آموزش می دهند. علاوه بر این، مربیان وظیفه دارند اصول امنیت در آب را هم به والدین آموزش دهند.

کودکان 3 تا 4 سال : می توانید از کلاس هایی استفاده کنید که در آنها کودک می تواند همراه یا بدون پدر/ مادر شرکت کند. بهتر است به دنبال کلاس هایی باشید که علاوه بر آموزش دست و پا زدن، بر آموزش رفتارهای ایمن در استخر هم تمرکز و تاکید داشته باشد.

کودکان 4 تا 5 سال : در صورتی که این کودکان با آب آشنا شده اند و به آن عادت کرده اند، کلاس های 30 دقیقه ای به مدت 8 تا 10 هفته توصیه می شود تا کودک مهارت های پایه را کسب کند تا در نهایت موفق به انجام حرکات همزمان و هماهنگ دست و پا شود.

مهمترین مسئله درباره کلاس های آموزش شنا : هرگز فکر نکنید که کودک بدون حضور شما در این کلاس ها از امنیت کافی برخوردار است و احتمال غرق شدن وجود ندارد. هیچ کدام از مربیان و یا حتی غریق نجات ها نمی توانند مانند والدین کودک را در آب تحت نظر بگیرند.

زمانی که کودک نزدیک استخر یا داخل آن است، والدین باید همیشه با فاصله ای به اندازه یک بازو کنار او حضور داشته باشند. بهتر است از وسایل کمکی شنا مانند تیوپ یا قمقمه های شناور هم استفاده شود. به یاد داشته باشید حتی در صورت استفاده از این ابزارها، لازم است همیشه داخل آب در کنار کودک حضور داشته باشید چون برای جلوگیری از غرق شدن، نمی توانید روی این وسایل حساب کنید.

نی نی سایت

يکشنبه 20/2/1394 - 21:21

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]