اکنون کجایی ای خود دیگر من؟
ایا در این سکوت شب بیداری؟
بگذار نسیم پاک
تپش و مهربانی جاودانه ی قلبم را به تو برساند.
کجایی ای ستاره زیبای من؟
تیرگی زندگی مرا در اغوش کشیده
و اندوه بر من چیره گشته است.
لبخندی در فضا بزن؛ که خواهد رسید و مرا جانی دوباره خواهد داد!
از انفاس خود عطری در فضا بپراکن که حمایتم خواهد کرد!
کجایی ای محبوب من؟
اه ؛ چه بزرگ است عشق!
و چه بی مقدارم من!
جبران خلیل جبران