دوستی بهتر از سرزنش
دوره بلوغ به همان اندازه كه برای والدین نگران كننده است، برای نوجوان نیز نگرانی دارد. با آن كه همه ما مرحله بلوغ را پشت سر گذاشته ایم، ولی خیلی زود با گذشت ایام، لحظه های پر التهاب آن دوره را از خاطر برده و متأسفانه با فرزندانمان طوری رفتار می كنیم كه در آن دوران دوست نداشتیم با ما آن رفتارها را داشته باشند. مادر، ناگهان در می یابد كه فرزندش دیگر آن كودك مطیع و سر به راه نیست، بلكه به جوانی خودسر و عاصی تبدیل شده است و همین امر باعث كشمكش و درگیری بین فرزند و والدین می شود. انتقاد بی رویه والدین نسبت به رفتار نوجوان و لجبازی آن برای اثبت استقلالش، منجر به برخورد بین این دو نسل می شود و علت تمام این كشمكش ها و برخوردها كه متأسفانه گاهی نتایج اسفبار هم دارد، آشنا نبودن والدین با ویژگیهای این مرحله از سن و رفتار نادرست آنها با نوجوان است.
لبخند یوسف
هنگامی كه برادران یوسف (علیه السلام) می خواستند اورابه چاه بیفكنند ،وی خندید ،برادرانش تعجب كردند وگفتند : برای چه می خندی ؟! حضرت یوسف (علیه السلام) راز خنده خود را این گونه بیان كرد:فراموش نمی كنم روزی راكه به شمابرادران نیرومند نظر افكندم وخوشحال شدم وبا خود گفتم : كسی كه این همه یار ویاور نیرومند دارد از حوادث سخت چه غمی خواهد داشت ! روزی به بازوان شمادل بستم ،اما اكنون در چنگال شما گرفتارم به شما پناه می برم ،ولی به من پناه نمی دهید. خدا شما رابر من مسلط ساخت تا بیاموزم كه به غیر او ( حتی برادرانم )تكیه نكنم .
تفسیر نمونه/ج9/ناصر مکارم شیرازی
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از روشی پسندیده برخوردار نما كه هرگز از آن كناره نجویم، و به راهی راست رهنمون گردان كه از آن روی نگردانم، و مرا نیّتی درست ارزانی كن كه در آن شك نكنم، و تا آن زمان زندهام بدار كه به طاعت تو مشغولم، و چون روزگارم چراگاه شیطان شود، جانم را بگیر، پیش از آن كه بیزاری تو بر من بتازد و خشمت مرا به خاك اندازد. خدایا، هر خوی ناپسند مرا پسندیده، و هر عیب مرا كه موجب سرزنش من است نیكو گردان، و هر فضیلت كامل نگشتهی مرا به كمال رسان.
صحیفه سجادیه دعای بیستم
ستایش برای خداست كه خود را به ما شناسانید، و شیوهی سپاسگزاریِ از خود را به ما آموخت، و درهای علم به پروردگاریاش را به روی ما گشود، و ما را به اخلاص ورزیدن در توحیدِخود رهنمون ساخت، و از شك و ناباوری نگاه داشت. صحیفه سجادیه
دعای اول
قالَ امام جواد (علیه السلام): تَوَسَّدِ الصَّبْرَ، وَ اعْتَنِقِ الْفَقْرَ، وَ ارْفَضِ الشَّهَواتِ، وَ خالِفِ الْهَوى، وَ اعْلَمْ أنَّكَ لَنْ تَخْلُو مِنْ عَیْنِ اللهِ، فَانْظُرْ كَیْفَ تَكُونُ.
فرمود: در زندگى، صبر را تكیه گاه خود، فقر و تنگ دستى را همنشین خود قرار بده و با هواهاى نفسانى مخالفت كن. و بدان كه هیچگاه از دیدگاه خداوند پنهان و مخفى نخواهى ماند، پس مواظب باش كه در چه حالتى خواهى بود.
بحار ج 75
امام جواد (ع)
قالَ (علیه السلام): الْخُشُوعُ زینَةُ الصَّلاةِ، وَ تَرْكُ ما لا یُعْنى زینَةُ الْوَرَعِ. فرمود: خشوع و خضوع زینت بخش نماز خواهد بود، ترك و رها كردن آنچه (براى دین و دنیا و آخرت) سودمند نباشد زینت بخش ورع و تقواى انسان مى باشد. بحارالانوار ج75