امام رضا(ع):
لاتدعوا العمـل الصالـح و الاجتهاد : فى العباده اتكالا على حب آل محمد (ص) و لا تدعوا حب آل محمـد(ص) لامرهـم اتكـالا علـى العبـاده فـانـه لايقـبل احـدهـمـا دون الاخر.
مبادا اعمال نيك را به اتكاى دوستى آل محمد(ص) رها كنيد , مبادا دوستى آل محمد(ص) را به اتكاى اعمال صالح از دست بدهيد, زيرا هيچ كدام از ايـن دو , به تنهايى پذيرفته نمى شود.
مـا التقت فئتـان قط الا نصـر اعظمهمـا عفـوا.
گروه با هم رو به رو نمى شوند , مگر اين كه نصرت و پيروزى با گروهى است كه عفو و بخشش بيشترى داشته باشد.
خمـس مـن لـم تكـن فيه فلاتـرجـوه لشـىء مـن الـدنيـا و الاخـره: من لم تعرف الوثاقه فى ارومته,و الكرم فى طباعه, والرصانه فى خلقه, والنبل فى نفسه و لمخافه لربه .
پنج چيز است كه در هر كس نباشد اميد چيزى از دنيا و آخرت به او نداشته باش: 1ـ كسى كه درنهادش اعتماد نبينى. 2ـ و كسى كه در سرشتـش كرم نيابـى, 3ـ و كسـى كه در آفرينشـش استـوارى نبينى, 4ـ و كسى كه در نفسش نجابت نيابى, 5ـ و كسى كه از خدايش ترسناك نباشد.
ان الذى يطلب من فضل يكف به عياله اعظم اجرا من المجاهد فى سبيل الله.
به راستى كسى كه در پى افزايش رزق و روزى است تا با آن خانواده خود رااداره كنـد, پـاداشـش از مجـاهـد در راه خـدا بيشتر است.
العقل حباء مـن الله,والادب كلفه فمن تكلف الادب قدر عليه, و مـن تكلف العقل لـم يزدد بذلك الا جهلا.
عقل , عطيه و بخششى است از جانب خدا, و ادب داشتن, تحمل يك مشقت است, و هر كـس با زحمت ادب را نگهدارد, قادر بر آن مى شود, اما هر كه به زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بـرجهل او افزوده نمـى شود.
من رضى عن الله تعالى بالقليل من الرزق رضى الله منه بالقليل من العمل. هر كـس به رزق و روزى كم از خدا راضى باشد, خداوند از عمل كم او راضى باشد.
لا يعدم المـرء دائره السـوء مع نكث الصفقه , و لا يعدم تعجيل العقــوبه مع ادراء البغى.
آدمى نمى تـواند از گردابهاى گرفتارى با پيمان شكنى رهايى يابد, و از چنگال عقـوبت رهـايـى نـدارد كسـى كه بـا حيله به ستمگـرى مـى پــردازد.
عليكـم فى اموركـم بالكتمان فـى امور الدين و الدنيا فانه روى (( ان الاذاعه كفر)) و روى (المذيع و القاتل شريكان) و روى (ما تكتمه مـن عدوك فلا يقف عليه وليك).
بـر شمـا بـاد به راز پـوشـى در كـارهـايتـان در امـور ديـن و دنيـا. روايت شده كه (افشاگرى كفر است) و روايت شده « كسى كه افشاى اسرار مـى كند با قاتل شـريك است» و روايت شـده كه«هـر چه از دشمـن پنهان مـى دارى, دوست توهم بر آن آگاهى نيابد».
تزاوروا تحـابـوا و تصـافحـوا و لا تحـاشمـوا.
به ديدن يكديگر رويد تا يكديگر را دوست داشته باشيدو دست يكديگر رابفشاريد و به هم خشم نگيريد.