اندیشیدن به پایان هر چیز ،شیرینی حضورش را تلخ می کند. بگذار پایان تو را غافلگیر کند ،درست مانند آغاز.
به کعبه گفتم تو از خاکی ، من از خاک
چرا باید به دور تو بگردم،
ندا آمد
تو با پا آمدی باید بگردی
برو با دل بیا تا من بگردم.
قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه می رود
و من چقدر ساده ام
که سالهای سال
در انتظار تو
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان
به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام!
هر وقت تونستی دل مؤمنی رو شاد کنی به خودت افتخار کن
و وقتی از خدا بترس که دل کسی رو شکسته باشی
هیچ راه درستی برای انجام کار اشتباه وجود ندارد.
در بی کرانه های هستی دو چیز افسونم می کند :
یکی آبی آسمان که می بینمش و می دانم که نیست و یکی خداوندی که نمی بینمش ولی می دانم که هست.
در عالم دو چیز از همه زیبا تر است
1- آسمانی پر ستاره 2- وجدانی آسوده
کانت
محال کلمه ایست که در فرهنگ دیوانگان یافت می شود
ناپلئون بناپارت
هیچ کس نمی تواند ما را بهتر از خودمان فریب دهد
گوته