دیابت بر زندگی زناشوییتان تأثیر میگذارد
مشکلات جنسی دیابت
فرد دیابتی هم میتواند مانند دیگران زندگی زناشویی سالم و لذتبخشی داشته باشد، اما لازم است در این باره اطلاعات و آگاهیهای لازم را داشته باشید.
دیابت در مردان میتواند مشکلاتی مانند کاهش میل جنسی و اختلال در نعوظ ایجاد کند اما کارشناسان معتقدند کنترل دقیق دیابت مانع ایجاد این عوارض جنسی میشود یا مشکلات موجود را خفیفتر و درمان آنها را سادهتر میکند.
اختلال نعوظ
ناتوانی در رسیدن به نعوظ یکی از شکایات اصلی مردان دچار دیابت است. البته هر مردی، بهخصوص با افزایش سن ممکن است در زمانی مشکل نعوظ را تجربه کند.
آسیب عصبی و شریانی ناشی از کنترل نشدن دیابت علت احتمال این عارضه است چرا که این آسیب جریان خون به آلت تناسلی مرد را مختل است شما را در معرض بیماری قلبی قرار دهد زیرا باعث کاهش خونرسانی به عضله قلب میشود. ناتوانی در نعوظ ممکن است بر خلقوخوی شما تأثیر بگذارد. این عارضه میتواند عزتنفس شما را کاهش دهد، باعث اضطراب، افسردگی و استرس در رابطه شما و همسرتان شود.
کاهش میل جنسی
اگر میل جنسیتان هم کاهش یافته، ممکن است مقدار هورمون جنسی مردانه یا تستوسترون خونتان پایین باشد. احتمال کاهش یافتن تستوسترون هم مانند ناتوانی در نعوظ با بالا رفتن سن افزایش مییابد.
دچار بودن به دیابت نوع 2 یا داشتن اضافه وزن یا هر دو، احتمال کاهش تستوسترون را بیشتر میکند. اثر کمبود تستوسترون در جنبههای دیگر زندگی هم خود را آشکار کند. انرژی شما، قدرت عضلاتیتان و خلق و خویتان نیز ممکن است با میل جنسیتان افت کند و نعوظهای کمتر و ضعیفتری داشته باشید.
افرادی که بیشتر ساعاتشان را در حالت نشسته میگذرانند، با احتمال بیشتری دچار ناتوانی نعوظی میشوند. ورزش منظم جریان خون را بهبود میبخشد و باعث محافظت در برابر ناتوانی نعوظی میشود
چه کار باید بکنید؟اگر دیابت دارید و دچار مشکلات جنسی شدهاید، احتمال اینکه قند خونتان به طور بلندمدت بالا بوده باشد، زیاد است. کنترل قند خون، فشارخون و کلسترول خون راه اصلی برای پیشگیری و حل مشکلات جنسی است. این کار یک راهبرد برد- برد است؛ هم سالمتر خواهید بود و هم توانایی جنسیتان بهبود مییابد. حتی اگر از قبل به علت دیابت کنترل نشده دچار آسیب عصبی شده باشید، کنترل قندخون کمک میکند تا مشکلات جنسیتان به حداقل برسد.
عمل به این توصیهها در این راه به شما کمک میکند:
اگر لازم است، وزن کم کنید: اگر اضافهوزن دارید یا چاق هستید، کاهش وزن میتواند به شما کمک کند. نتایج یک بررسی کوچک در سال 2011 میلادی نشان داد مردان چاق دارای دیابت نوع 2 که 5 درصد یا میزان بیشتری از وزن بدنشان را کم کردهاند، در طول چند هفته نعوظ بهتر و میل جنسی بیشتری پیدا میکنند. وزن اضافی احتمال بروز مشکلاتی مانند آسیب عصبی را بالا میبرد چرا که توانایی بدن شما را در استفاده از انسولین کاهش میدهد. اضافهوزن احتمال کاهش تستوسترون راهم افزایش میدهد. حتی کاهش وزن کمی در حد 5 تا 7 درصد میتواند تأثیر بزرگی در این مورد ایجاد کند.
تحرکتان را زیاد کنید: افرادی که بیشتر ساعاتشان را در حالت نشسته میگذرانند، با احتمال بیشتری دچار ناتوانی نعوظی میشوند. ورزش منظم جریان خون را بهبود میبخشد و باعث محافظت در برابر ناتوانی نعوظی میشود.
با پزشکتان صحبت کنید: خجالت نکشید و با پزشکتان در این باره صحبت کنید. حدود نیمی از مردان دارای دیابت میگویند مشکلات جنسیشان را با پزشکشان در میان میگذارند.
سایر مشکلات بهداشتی مانند فشارخون بالا و بیماری کلیوی هم ممکن است در ناتوانی نعوظی شما دخیل باشند. علت کاهش میل جنسی شما ممکن است کاهش تستوسترون نباشد، بلکه افسردگیتان باشد. پزشکتان میتواند به یافتن علت مشکل و راهنمایی شما برای دریافت درمان مناسب کمک کند.
درباره داروهایتان آگاهی کسب کنید: شناختن داروهایتان دلیل دیگری برای مشاوره شما با پزشک است. ممکن است دارویی که مصرف میکنید باعث اثر جانبی جنسی شما باشد. برای مثال برخی از داروهای ضد فشارخون میتوانند باعث ناتوانی در نعوظ شوند و برخی از داروهای ضدافسردگی میل جنسی را کاهش میدهند. اگر داروی شما زندگی زناشوییتان را مشکل کرده باشد، ممکن است پزشکتان بتواند دوز این دارو را کم یا آن را با داروی دیگر تعویض کند.
درمان ناتوانی نعوظی
برای هر مردی با توجه به ماهیت مشکل جنسی و سایر بیماریهای او درمانی وجود دارد. در ادامه به برخی از این درمانها اشاره میکنیم:
داروهای خوراکیداروهای سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) و واردنافیل (لویترا) میتوانند هنگام تحریک جریان خون آلت تناسلی مردان را افزایش دهند. شایعترین عارضه جانبی این داروها سردرد و گرفتگی بینی معمولاً خفیف و گذر است. عوارض جانبی مانند نعوظهای بسیار طولانی در حد چند ساعت نادر هستند. داروهای خوراکی شایعترین دارو برای ناتوانی نعوظ هستند و تا 60 درصد مردان دیابتی را بهبود میبخشند.
داروهای تزریقییک تزریق داروی آلپروستادیل میتواند رگهای خونی را گشاد کند و به افزایش جریان خون در آلت تناسلی بینجامد و مشکل نعوظ را در تا 90 درصد مردان دچار دیابت حل کند. شما میتوانید این دارها را در پایه آلت تا 3 بار در هفته تزریق کنید. عارضه جانبی اصلی این دارو احساس سوزش در بیضهها و نعوظهای طولانی است.
شیافهاشیاف آلپروستادیل نیز به صورت حبههای کوچکی- به اندازه دانه برنج- در دسترس است که باید آن را درون نوک آلت بگذارید تا عضلات را شل و رگهای خونی را گشاد کند. این شیاف را میتوان 2 بار در روز مصرف کرد. حدود 35 درصد مردان از این شیاف نتیجه مثبتی میگیرند.
وسایل کمکیپمپهای خلاء که در دراگاستورها در دسترس هستند، خون را داخل آلت میکشند و به ایجاد نعوظ در آن کمک میکنند. اگر میخواهید نعوظتان را حفظ کنید، میتوانید پس از استفاده از پمپ از یک نوار کشی که دور قاعده آلت قرار داده میشود، استفاده کنید تا خون را در حالت نعوظ در آن نگه دارد. نوارهای فشاری نیز که حین آمیزش آلت را در حالت نعوظ نگه میدارند هم ممکن است برای برخی افراد دچار ناتوانی نعوظ سودمند باشند.
ایمپلنتهای آلتاین وسایل ممکن است برای حل مشکل افراد دچار ناتوانی نعوظ که به سایر درمانها پاسخ نمیدهند، گزینه مناسبی باشند. طبیعیترین این ایمپلنتها وسایل بادشدنی دارای سیلندرهای پر شونده از مایع هستند که در محفظههای نعوظ آلت قرار داده میشوند. فرد کنترل این پمپ کاشته شده که مایع را درون سیلندرها حرکت میدهد تا نعوظ به وجود بیاید در دست دارد.
درمان کاهش تستوسترون
کاهش تستوسترون میتواند اثر عمدهای بر زندگی شما بگذارد اما درمان آن کار سختی نیست. پزشکتان ممکن است برای حل این مشکل ژل، برچسب پوستی، تزریق یا حبه تستوسترون برای شما تجویز کند.
درمان جایگزینی تستوسترون میتواند انرژی، میل جنسی، نعوظ، توده عضلانی و خلقوخوی شما را بهبود ببخشد. نتایج یک بررسی در سال 2013 میلادی نشان داد تجویز تستوسترون در مردان چاق دارای دیابت با سطح پایین تستوسترون خون، همه جنبههای زندگی جنسی و نیز کیفیت کلی زندگی را بهبود میبخشد. البته تأثیر تجویز تستوسترون در مردانی که بیشتر چاق بودند یا دچار افسردگی بودند، کمتر بود که بیانگر یک دلیل دیگر برای کاهش وزن یا کمک گرفتن برای درمان افسردگی است.
مشکلات جنسی زنان دیابتی
اثر جنسی دیابت در زنان ممکن است کمتر از مردان آشکار باشد اما زنان دیابتی هم ممکن است مشکلاتی را تجربه کنند، از جمله:
خشکی: خشکی واژن شایعترین مشکل جنسی زنان دیابتی است. قند بالای خون ممکن است باعث سخت شدن دیواره رگهای خونی در دیواره واژن شود. این عارضه میتواند بر لغزندهسازی تأثیر منفی بگذارد و آمیزش را دردناک کند. استفاده از ژلهای لغزندهکننده که در داروخانهها در دسترس است، میتواند به حل این مشکل کمک کند.
اختلال حس: قندخون بالا بر عروق خونی که خون را به رشتههای عصبی میرسانند، تأثیر میگذارد. اگر این اعصاب به درستی کار نکنند، ممکن است حس شما در واژن کاهش یابد و در نتیجه در برانگیختگی یا رسیدن به اوج لذت دچار مشکل شوید.
عفونتهای واژن: اگر قندخون به درستی کنترل نشود، با احتمال بیشتری ممکن است دچار عفونتهای قارچی تناسلی یا عفونت دستگاه ادراری شوید. خارش، سوزش و تحریک ناشی از این عفونتها ممکن است آمیزش را دردناک کند. اگر این نشانههای عفونت در شما ظاهر شد، برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
افسردگی: مشکلات کنترل دیابت ممکن است باعث اضطراب یا افسردگی شما شود. این وضعیت گاهی بر میل جنسی شما تأثیر میگذارد. دیابت نوع 2 همچنین ممکن است با افزایش وزن همراه باشد که به نوبه خود بر عزت نفس شما تأثیر میگذارد. رواندرمانی، دارودرمانی یا ترکیبی از این دو میتواند به شما کمک کند.
چه کار باید کرد؟
اگر دیابت بر ارضای زناشویی شما تأثیر میگذارد، این راهحلها ممکن است به شما کمک کند:
قندخونتان را کنترل کنید: کنترل دقیق قندخون میتواند در بلندمدت بسیاری از مشکلات جنسی از جمله خشکی واژن، عفونت قارچی و کاهش میل جنسی را حل کند. همچنین کنترل قندخون میتواند تا حدی آسیبهای عصبی ناشی از دیابت را برطرف کند.
با پزشکتان صحبت کنید: خجالت نکشید و مشکلتان را با پزشکتان در میان بگذارید. به کمک پزشکتان علل احتمال پیدا و درمانهای لازم تجویز میشوند. ممکن است مشکلات جنسیتان ناشی از داروهای مصرفیتان مانند داروهای ضدافسردگی و ضد فشارخون باشد. اگر از صحبت درباره این امور با پزشکتان احساس راحتی نمیکنید، به متخصص پزشکی جنسی مراجعه کنید.
با همسرتان صحبت کنید: عوارض جنسی ناشی از دیابت ممکن است بر رابطه شما با همسرتان تأثیر بگذارد بنابراین مهم است که درباره احساسات و مشکلاتتان با همسرتان صحبت کنید. صراحت داشتن در این مورد تنش شما را کاهش میدهد و به بهبود رابطه زناشوییتان کمک میکند.
منبع: هفته نامه سلامت - دکتر علی ملائکه