افتادگی پا، یک بیماری نیست، بلکه نشانهای از یک مشکل اساسی عصبی یا عضلانی است. افتادگی پا میتواند موقتی یا دائمی باشد.
اگر شما دارای افتادگی پا هستید، باید مچ پای خود را محکم با آتل مخصوصی ببندید.
علائم افتادگی پا
افتادگی پا در هنگام راه رفتن، فرد را دچار مشکل می کند و ممکن است نوک پای خود را روی زمین بکشد.
برای مقابله با این مشکل، فرد در هنگام راه رفتن باید ران پای خود را بالا ببرد، درست مانند آنکه می خواهد از پله بالا برود. با این کار باعث میشود که کف پا روی زمین قرار بگیرد ونوک پا روی زمین نکشد.
در افراد دچار افتادگی پا، به دلیل کشیده شدن پا روی زمین ممکن است نوک پا و انگشتان پا بیحس شوند
علل افتادگی پا
افتادگی پا به دلیل وجود ضعف و یا فلج عضلات در هنگام بالا بردن نوک پا رخ میدهد. علل افتادگی پا عبارتند از:
1- آسیب عصبی
شایعترین علت افتادگی پا، آسیب عصبی به نام پرونئال است که شاخهای از عصب سیاتیک میباشد. عضلاتی که پاها را بالا میبرند، توسط عصب پرونئال کنترل میشوند.
این آسیب عصبی در ناحیه زانو و یا در پایین ستون فقرات رخ میدهد.
همچنین در حین عمل جراحی تعویض مفصل ران و یا زانو نیز این عصب صدمه میبیند.
تخریب اعصاب در بیماران دیابتی نیز یکی از علل افتادگی پا میباشد.
صدمات ورزشی، چمباتمه زدن به مدت طولانی، زایمان و کاهش زیاد وزن نیز باعث آسیب عصب پرونئال میشوند.
آسیب ریشه عصب در نخاع نیز یکی از علل افتادگی پا میباشد.
2- بیماریهای عصبی یا عضلانی
انواع مختلفی از بیماری دیستروفی عضلانی (بیماری ارثی که باعث ضعیف شدن ماهیچههای بدن میشود) منجر به افتادگی پا میگردد.
بیماریهای دیگر مانند فلج اطفال و یا بیماری شارکو ماری توث (بیماری عصبی ارثی) نیز باعث این عارضه میگردد.
3- اختلالات مغز و نخاع
اسکلروز آمیوتروپیک جانبی (بیماری سلولهای عصبی در مغز و نخاع که حرکات عضلات را کنترل میکنند)، MS (ام اس)، اختلالات دماغی (مانند اختلال در گفتار) و یا سکته مغزی باعث افتادگی پا میشوند.
عوامل خطر افتادگی پا
- عضلاتی که پاها را بالا میبرند، توسط عصب پرونئال کنترل میشوند. این عصب در نزدیکی زانو قرار دارد. فعالیت هایی که باعث اعمال فشار بر این عصب میشوند، خطر افتادگی پا را زیاد میکنند.
- قرار دادن پاها روی هم: افرادی که عادت دارند، یک پای خود را بر روی پای دیگر قرار دهند، باعث فشار بر عصب پرونئال میشوند.
- خم کردن زانو: مشاغلی که باعث خم کردن طولانیمدت زانو میشوند مانند سنگ فرش کردن، میتوانند در ایجاد افتادگی پا تاثیر داشته باشند.
- گچ گرفتن پا: گچ گرفتن مچ پا و پایین زانو میتواند بر عصب پرونئال فشار وارد کند.
در افتادگی پا، مچ پا را محکم ببندید و یا از آتل مخصوص استفاده کنید
راههای تشخیص افتادگی پا
در طی معاینه بدنی توسط پزشک، مشکل افتادگی پا مشخص میشود.
برخی مواقع، پزشک آزمایشاتی را توصیه می کند که عبارتند از:
- عکسبرداری: برای مشاهده ضایعه استخوانی در مجرای نخاع و یا تومور و یا کیستی که بر عصب زانو و نخاع فشار وارد می کند.
- سونوگرافی: برای بررسی کیست و یا تومورهایی که اعصاب را تحت فشار قرار میدهند.
- ام آر آی: با استفاده از MRI می توان ضایعات بافت نرم را که موجب فشار بر عصب میشوند، مشاهده کرد.
- - آزمایشهای عصبی: الکترومیوگرافی (EMG) و هدایت عصبی، میزان فعالیت الکتریکی اعصاب و عضلات را اندازهگیری میکند.
-
درمان افتادگی پا
- محکم بستن و یا آتل بستن مچ پا: مچ پا را محکم ببندید و یا از آتل مخصوص استفاده کنید .
- درمان فیزیکی: ورزش کنید تا عضلات پای خود را تقویت کنید و طیف وسیعی از حرکات زانو و مچ پا را انجام دهید. ورزشهای کششی نیز برای جلوگیری از خشکی کف پا پیشنهاد میشود.
- تحریک عصب: اعصابی را که پا را بالا می برند، تحریک کنید.
- جراحی: اگر این عارضه نسبتا شدید است، جراحی عصب مفید میباشد.
توصیهها
از آنجا که مشکل افتادگی پا باعث زمین خوردن فرد و یا پیچ خوردن پا میشود، لذا رعایت موارد زیر ضروری است:
- سر راه وسیلهای قرار ندهید.
- از انداختن قالیچهای که لیز میخورد، خودداری کنید.
- سیم برق را سر راه نگذارید.
- راهپلهها را روشن نگه دارید.
مطالب مرتبط:
10 مشکل شایع در پاها
سلامت پاها و سه مشکل شایع آن
پای شما چه مشکلی دارد؟
پیچخوردگی و رگبهرگ شدن قوزک پا
درد مچ و ساق پا