خدا تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمیشود ، تنها کسیست که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد و با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت
خدا آن حس زیبایی است که در تاریکی صحرا زمانی که هراس مرگ می دزدد سکوتت را کسی همچون نسیم دشت آهسته می گوید کنارت هستم ای تنها
خداوندا: تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم/مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را / مبادا گم کنم اهداف زیبا را دلم بین امید و نا امیدی میزند پرسه / می کند فریاد ، میشود خسته. مرا تنها نگذار خدا
خدا زمین را مدور آفرید تا به انسان بگوید همان لحظه ای که تصور می کنی به آخر دنیا رسیده ای، درست در نقطه آغاز هستی.
الهى خودت آگاهى که دریاى دلم را جزر و مد است یا باسط بسطم ده و یا قابض قبضم کن
خدایا دیده ای بینا به من ده/ دلی پر شور و بی پروا به من ده/دستم از هر چیز خالیست/ دلی سرشار چون دریا به من ده
-الهى در شگفتم از آنکه کوه را مىشکافد تا به معدن جواهر دستیابد ولی خویش را نمی کاود تا به مخزن حقائق برسد
از بس دستهایم را بلند کرده ام وصدایش کرده ام ... دستهایم بوی خدا می دهند....
خدای من خداییست كه اگر سرش فریاد كشیدم به جای اینكه با مشت به دهانم بزند با انگشتان مهربانش نوازشم می كند و می گوید میدانم جز من كسی نداری !!!
در آسانی ها خدارا بخوان تا در سختی ها صدایت برایش نا آشنا نباشد
