تعداد امامزادگان
شـایسته تعظیـم و تجلیل در ((دارالایمان قـم)) كه بـر فراز قبـور مطهرشان
گنبـد و سایبان هست به چهارصـد نفـر مى رسد.
در میان ایـن چهار صد
اختر تابناكى كه در آسمان قـم نـورافشانى مـى كنند, ماه تابانـى كه همه
آنها را تحت الشعاع انـوار درخشان خـود قـرار داده, تـربت پـاك شفیعه
محشـر, كـــــــریمه اهل بیت پیمبر(علیهم السلام), دخت گرامى موسى بـن
جعفر, حضرت معصـومه(س) مى باشد.
پژوهشگر معاصر, علامه بزرگـوار, حاج
محمدتقى تسترى, مولف قامـوس الرجال مى نویسد: ((درمیان فرزنـدان امام
كاظم(ع) با آن همه كثرتشان بعد از امام رضا(ع), كسـى همسنگ حضرت
معصـومه(س) نمـى باشد.)) محـدث گرانقدر حـاج شیخ عبـاس قمـى به هنگام بحث
از دختـران حضـرت مـوسـى بـن جعفر(ع), مى نویسد:
((بـرحسب آنچه به
مارسیده, افضل آنها سیـده جلیله معظمه, فاطمه بنت امام مـوسـى(ع), معروف
به حضـرت معصـومه(س) است.)) بـررسـى شخصیت بـرجسته و فضایل گستـرده حضـرت
معصـومه(س) در ایـن صفحات نمى گنجد. در ایـن نـوشته به برخـى از ویژگیهاى
آن خاتـون دوسرا اشاره مى كنیم
1 ـ شفاعت گسترده
بالاتریـن
جایگاه شفاعت, از آن رسـول گرامى اسلام است كه در قرآن كریـم از آن به
(مقام محمود) تعبیر شده است. و گستردگى آن با جمله بلند: (ولسـوف یعتیك
ربك فتـرضـى) بیان گردیـده است. همانا دو تـن از بانـوان خاندان رسـول
مكرم شفاعت گسترده اى دارند كه بسیار وسیع و جهان شمـول است و مـى تـوانـد
همه اهالـى محشـر را فـراگیـرد:
1 ـ خـاتـون محشـر, صـدیقه اطهر, حضـرت فاطمه زهـرا ـ سلام الله علیهاـ.
2 ـ شفیعه روزجزا, حضـرت فـاطمه معصـومه(س).
در
مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا ـ سلام الله علیهاـ همیـن بس كه شفـاعت,
مهریه آن حضـرت است و به هنگـام ازدواج پیك وحـى طـاقه ابریشمـى از جانب
پروردگار آورد كه در آن, جمله (خداوند مهریه فاطمه زهرا را شفاعت گنهكاران
از امت محمـد(ص) قـرار داد.) با كلك تقدیر نقش بسته بود. ایـن حـدیث از
طـریق اهل سنت نیز آمده است.
بعد از فاطمه زهـرا ـ سلام الله علیهاـ
از جهت گستـردگـى شفاعت, هیچ كـس ـ و حد اقل هیچ بانـویى ـ به شفیعه محشر,
حضرت معصـومه دخت مـوسـى بـن جعفر ـ سلام الله علیها ـ نمى رسد, كه امام
به حق ناطق, حضـرت جعفـر صادق(ع) در ایـن رابطه مـى فـرمایـد: (تدخل
بشفـاعتها شیعتنـاالجنه باجمعهم):
(بـا شفـاعت او همه شیعیـان مـا وارد بهشت مـى شـوند.
2 ـ عصمت
بـر اسـاس
روایتـى كه مـرحـوم سپهر در (ناسخ) از امام رضا(ع) روایت كـرده, لقب
(معصـومه) را به حضـرت معصـومه, امام هشتـم اعطـا كـرده انـد. طبق ایـن
روایت امـام رضـا(ع) فـرمود: (من زار المعصومه بقـم كمـن زارنى) (هركس
حضرت معصومه را در قـم زیارت كند, همانند كسى است كه مرا زیارت كرده
باشد.) ایـن روایت را مـرحـوم محلاتـى نیز به همیـن تعبیـر نقل كـــرده
است.
با تـوجه به ایـن كه عصمت به چهارده معصـوم(علیهم السلام) منحصر
نیست, بلكه همه پیامبـران, امامـان و فـرشتگـان معصـوم هستنـد. و علت
اشتهار حضـرت رسـول اكـرم, فـاطمه زهـرا و امامـان(علیهم السلام) به
(چهارده معصوم) آن است كه آنها علاوه بر مصـونیت از گناهان صغیره و كبیره,
از (ترك اولـى) نیز كه منافات با عصمت ندارد, پاك و مبرا بودند. مرحوم
مقرم در كتابهاى ارزشمند: (العباس) و (علـى الاكبـر) دلائل عصمت حضرت
ابـوالفضل و حضرت علـى اكبر(علیهماالسلام) را بر شمرده است. و مرحـوم
نقـدى در كتاب (زینب الكبـرى)از عصمت حضـرت زینب ـ سلام الله علیهاـ
سخـــن گفته است. و مولف (كریمه اهلبیت) شـواهد عصمت حضرت معصومه(س) را
بازگو نموده است. و با تـوجه به ایـن كه حضرت معصـومه(س) نام شـریفشان
(فاطمه)است و در حال حیات به (معصـومه) ملقب نبـودند, تعبیر امام(ع) دقیقا
به معناى اثبـات عصمت است, زیـرا بـر اسـاس قاعده معروف: (تعلیق حكـم به
وصف مشعر بـر علیت است) دلالت حـدیث شـریف بـر عصمت آن بزرگـوار بـى
تـردیـد خـواهـد بـود.