وزن متعادل
وزن متعادل بدين معني است كه شما احساس خوبي نسبت به خودداشته وانرژي زيادي براي فعاليت و بازي داشته باشيد واينكه به انواع بيماريهاي مرتبط به اضافه وزن از قبيل بيماريهاي قلبي عروقي ، فشارخون بالا، سكته ، سرطان و ديابت دچار نشويد.
وزن تنها يكي از عوامل سنجش سلامتي شماست .
اگر يك شخص لاغراندام تمرينات ورزشي خوبي نداشته باشد يا غذاي مقوي نخورد وزن متعادلي نخواهد داشت گرچه فردي لاغر اندام است .
اما ممكن است شخصي كه وزن بدنش متناسب با معيار اصلي سنجش وزن (BMI ) مي باشد خوب بخورد وتمرينات ورزشي مناسبي انجام دهداما مقدار غذايي كه مي خورد تعيين كننده وزنش نيست .
سن، فعاليت هاي متابوليسمي ، ژنتيك واينكه چقدر ورزش مي كنيد نقش مهمي در وزن شما، سلامت و احتمال اينكه شما به بيماري مبتلا شويد يانه، بازي مي كند.ازاين رو هيچگاه خود را باديگران مقايسه نكنيد.
شمانياز به تغييراتي در زندگيتان داريد تا وزن متعادلي داشته باشيد . تغذيه يكي از عوامل بسيار مهم در سلامتي است .
داشتن رژيم غذايي مناسب سرشار از انواع حبوبات ، ميوه ها ، سبزيجات ، روغن هاي مناسب مانند روغن زيتون خيلي بهتر ازرژيم هاي غذايي مضر و كوتاه مدت است كه به زودي سبب مي شوند شما به عادات قبلي غذا خوردن خود باز گرديد.
فعاليت هاي بدني نقش كليدي درسلامت شما و جلوگيري از ابتلا به بيماري ها بازي مي كنند. اين فعاليت هاي فيزيكي منظم خطر ابتلا به بيماريهايي از قبيل بيماريهاي قلبي ، فشارخون بالا ، سكته ، ديابت نوع دوم، چاقي مفرط، اضطراب ، افسردگي ، انواع سرطان هاي سنيه ، روده را كاهش مي دهد.
تنها 22% از مردمان امريكا تمرينات ورزشي ايده آل دارند.
5 روز يابيشتر در هفته وهر روز به مدت 30 دقيقه را به فعاليت هاي بدني مناسب اختصاص دهيد.
موارد ديگري كه در ارتباط با وزن هستند به قرار زيرند:
درصد چربي بدنتان كه ساخته شده از چربي ضروري براي سوخت و ساز بدن است .
درصد چربي بدن يك شخص به ژنتيك ، روش زندگي، فعاليت هاي جسمي بستگي دارد . عموما خانم ها چربي بيشتري نسبت به آقايان دارند . چندين روش براي تخمين درصد چربي بدن وجود دارد.
(BMI) يكي از روشها است كه براساس قد و وزن شماست . اگر وزن شما بيش تر يا كمتر از BMI باشد احتمال ابتلا به بيماريهاي مرتبط به وزن ، افزايش خواهد يافت .
شايد اگر فردي عضلاني باشيد اندازه BMI درست بررسي نشود. براي بررسي مقدارBMI خودتان به جدول سلامتي بدن بزرگسالان مراجعه كنيد.
نواحي اي كه چربي در بدنتان در آنها ذخيره مي شوند: چربي در بافتهاي چربي زير پوست ( بافت هاي زير پوستي ) توده هاي شكمي ( بافت هاي درون شكمي ) وداخل ماهيچه ها ( به ويژه در بزرگسالان) ذخيره مي شود.
افرادي كه شكم هاي سيبي شكل دارند و چربي شان درناحيه شكم ذخيره مي شود در اين افراد خطر ابتلا به بيماريهاي افزايش وزن نسبت به افرادي با شكم هاي گلابي شكل كه بيش تر چربي شان در پهلوهايشان است بيشتر است .
براي آگاهي از چگونگي توزيع چربي در بدن به جدول مربوط به چربي اطراف دور كمر مراجعه كنيد.
برگرفته از اينترنت
مترجم : پروين كرملو
نقش ورزش در استحکام استخوان ها
تأثیر ورزش بر استخوان افراد به ویژه زنان جوان بسیار بیشتر از اثر مصرف کلسیم در استحکام استخوان های آنان است. به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، دکتر تام لیود استاد علوم سلامت دانشگاه پنسیلوانیا اظهار می دارد: مطالعات نشان می دهد، ورزش بر استحکام استخوان ها تأثیر اساسی می گذارد و سبب تقویت استخوانها می شود. مطالعات نشان می دهد بیشتر توده استخوانی دختران در سنین 13 تا 15 سالگی شکل می گیرد و در 4 دهه بعدی به تدریج از بین می رود. در این مطالعه 80 زن به مدت 10 سال از نظر بروز بیماری های قلبی عروقی، و سلامت استخوان بررسی شدند.
شنا در آب سرد
شنا درآ ب سرد و خنك با طراوت و شادابي بخشيدن به انسان موجب افزايش اشتها شده و ممكن است وزن انسان افزايش يابد. با شنا كردن در آب هاي سرد 44 درصد بيشتر از شنا كردن در آب گرم كالري مصرف مي شود. ورزش شنا ورزشي مناسب براي عموم و مبتلايان به بيماري هاي مفاصل است، اما زنان شناگر مانند زنان دوچرخه سوار و دونده وزنشان كم نمي شود.
ورزش در هر سني و هميشه
ورزش مستمر و روزانه حتي در سنين بالا، خطر ابتلا به ديابت و بيماري هاي قلبي و عروقي را كاهش مي دهد. محققان كانادايي با تحقيق روي افراد 55 تا 75 ساله در يافتند كساني كه ورزش مي كنند نسبت به اشخاص بي تحرك و پشت ميز نشين 3 و نيم درصد، وضع جسماني بهتري دارند. افزايش نارسايي هاي متا بوليك خطر ساز براي قلب و عروق در اشخاص پشت ميز نشين در مقايسه با گروهي كه فعاليت ورزشي داشتند به طور چشمگيري ديده شد. در اين بررسي علائم نارسايي هاي متا بوليك تنها در 11 درصد از بيماران با فعاليت ورزشي و 28 درصد از گروه هاي پشت ميز نشين ديده شد كه در ميان اين نارسايي هاي متا بوليك مجموعه اي از عوامل خطر ساز مانند فشار خون بالا، كلسترول بالا، قند خون بالا، چاقي و ساير عوامل به وجود آورنده بيماري هاي قلبي_عروقي وجود دارد. پژوهشگران معتقدند، ورزش براي سلامت حتي در سنين بالا موثر است .
ترجمه از: زهرا موسوي
نقش ورزش درجلوگيري از سرطان سينه
مطالعات اخير ثابت مي كند كه فعاليت بدني ممكن است در جلوگيري از ابتلا به سرطان سينه موثر باشد. درآخرين مطالعه دانشمندان بوستون درآمريكا روي اين مسئله كاركردندكه آيا ورزش مي تواند درصد زنده ماندن زنان مبتلا به سرطان سينه را افزايش دهد يا خير؟ بيشترين فايده زماني مشاهده شدكه بيماران سه الي پنج ساعت درهفته ورزش مي كردند. در مقايسه با زنان غيرفعال اين زنان درعرض چهار سال 50 درصد كاهش مرگ ومير داشته اند ولي به هرحال اين مطالعه به جااي اينكه حالت كنترلي و مقايسه گروهي باشد بر معاينه كلينيكي و روش توصيفي متكي بوده است . درنتيجه نميتوان باقاطعيت گفت كه عواملي نظير روش زندگي آيا تاثير مستقيمي دراين نتايج دارد يا خير؟ درمورد نتايج اين تحقيق دكتر ميشل هولمز عضو هيئت علمي دانشكده پزشكي هاروارد و بيمارستان بريگهام و زنان كه مديريت انجام اين تحقيق را برعهده داشته مي گويد : شما هرگز نمي توانيد مطمئن باشيد. فقط مي توان گفت ورزش مي تواند براي شما مفيد باشد.
نقش ورزش در استحکام استخوان ها
تأثیر ورزش بر استخوان افراد به ویژه زنان جوان بسیار بیشتر از اثر مصرف کلسیم در استحکام استخوان های آنان است. به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، دکتر تام لیود استاد علوم سلامت دانشگاه پنسیلوانیا اظهار می دارد: مطالعات نشان می دهد، ورزش بر استحکام استخوان ها تأثیر اساسی می گذارد و سبب تقویت استخوانها می شود. مطالعات نشان می دهد بیشتر توده استخوانی دختران در سنین 13 تا 15 سالگی شکل می گیرد و در 4 دهه بعدی به تدریج از بین می رود. در این مطالعه 80 زن به مدت 10 سال از نظر بروز بیماری های قلبی عروقی، و سلامت استخوان بررسی شدند.
ورزش می تواند از خطر ابتلا به آلزایمر بکاهد
محققان سوئدی می گویند که ورزش منظم می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و مقابله با تحلیل قوای مغزی کمک کند. این نتایج که در نشریه پزشکی لنست نورولوژی چاپ شده است حاصل یک مطالعه بلند مدت از وضعیت سلامتی گروهی از داوطلبان سالخورده است. خطر ابتلا به آلزایمر در آن دسته از افراد این گروه که در دوران میانسالی تحرک جسمی داشته اند 50 درصد کمتر از سایرین بود. این پندار که ورزش فکری، مانند حل جدول کلمات متقاطع ممکن است به دفع آلزایمر کمک کند از قدیم رایج بوده است. اما برخی پژوهشگران می گویند هنوز نمی توان در مورد ورزش فکری به عنوان راهی برای جلوگیری از آلزایمر اظهار نظر کرد. در نگاه اول به نظر نمی رسد تحرک و ورزش جسمی در حفظ قوای مغزی خیلی موثر باشد. اما شواهد روز افزون حاکی از آن است که ورزش منظم می تواند در این زمینه موثر باشد؛ شاید بــه ایـن دلیـل که بهبود فرآیند گـــردش خون باعث جــــاری شــدن خــون بـه کلیـــه بخش های مغز می شود. ساز و کار دقیق این پدیده مجهول است اما امیدمی رود تجارب آزمایشگاهی به روی موشی که با کمک مهندسی ژنتیک به گونه ای طراحی شده است که علائم آلزایمر را بروز دهد، چگونگی این موضوع را روشن کند. اما مطالعه تازه ، که نشان دهنده کاهشی چشمگیر در خطر قوای مغزی است، دلیل دیگری برای ورزش کردن است: برای بدنی سالم و مغزی سالم.
ترتیب حرکات ورزشی
برخی از ورزشکاران از اهمیت رعایت ترتیب در انجام حرکات ورزشی بی اطلاعند. هنگام انجام تمرینهای کششی مخصوص هر دسته عضله ، غالباً گروهی دیگر از عضلات نیز کشیده می شوند، یعنی افزون بر عضلاتی که کشش اولیه روی آنها است ، گروهی دیگر از عضلات پشتیبان نیز گرچه فشار کششی بر آنها مستقیماً وارد نمی شود، امّا کشیده می شوند. این عضلات پشتیبان معمولاً نقشی کمکی برای عضله های کشیده شده دارند. این موضوع نشانگر وابستگی متقابل عضلات هنگام حرکات ورزشی است . پیش از کشش عضلات مورد نظر که در واقع سبب کشش عضلات متعدد دیگری نیز می شود، ابتدا باید یکی از عضلات پشتیبان آن عضله کشیده شود. مزیت این کار در اینست که می توان عضله اصلی را بهتر کشید و همچنین به عضلات پشتیبان اجازه ایجاد محدودیت در روند کشیدگی مناسب عضله اصلی را نداد، البته بهترین حالت در تمریتهای ورزشی اینست که گروه عضلانی ویژه ای به طور مجزا کشیده شوند، اما این امر همیشه امکان پذیر نیست . بر اساس کشش عضلانی جمعی ، با سازمان دادن یک برنامه منظم کششی و بر اساس اصل وابستگی گروههای عضلانی به یکدیگر می توان میزان تلاش موردنیاز برای انجام کل برنامه تمرینات کششی را به حداقل رسانید. در عین حال که تأثیر تمرینهای ورزشی منفرد به حداکثر می رسد، همکاری و هماهنگی عضلات حین انجام فعالیتهای ورزشی یک کلیت متشکل از اجزاء متحد را تشکیل می دهد که نتیجه آن به تنهایی از مجموع فعالیت تمامی اجزاء آن بیشتر است . به عنوان نمونه کشش به منظور تقویت عضلات زردپی زانو ممکن است باعث ایجاد فشار روی عضله پشت ساق پا و عضلات باسن وحتی قسمت تحتانی پشت بدن شود، اما بیشتر سبب کشش عضلات زردپی زانو می شود. در این حالت بهتر است نخست عضلات پائینی پشت بدن ، باسن و عضلات پشت ساق پا به عنوان عضلات کمکی کشیده شوند، بر اساس یک قانون کلی ، معمولا هنگام انجام یک برنامه روزانه حرکات کششی ، تمرینهای زیر باید انجام گیرد: ابتدا پشت را به طرف بالا و پائین کشید، پس از کشش پشت ، پهلوها را کشش داد. پیش از کشیدن عضلات کشاله ران و زردپی زانو، عضلات باسن را کشید. ـ پیش از کشیدن عضلات زردپی زانو، عضله پشت ساق پا را کشید. پیش از کشیدن عضله چهار سر ران ، عضله ساق پا را باید کشش داد. ـ پیش از کشیدن عضلات سینه ، عضلات بازو را باید کشید. افزون بر مطالب فوق در زمینه حرکات کششی ، ورزشکاران به چند نکته کلی درباره ورزشهائی که کششی هستند باید توجه داشته باشند نوع ورزش ، شدت و زمان آن بسته به سن و توانائی جسمی تعیین می گردد تاهیچ عارضه ای به شخص وارد نکند.از این رو اگر شخص سالم و سن او کمتر از 35 سال باشد پیاده روی پنج بار در هفته با شدت متوسط و در زمان 40 دقیقه برای او مناسب است . اگر سن شخص کمتر از 35 سال و دارای ناراحتی های اسکلتی باشد ورزش پیشنهادی برای وی شنا است نه پیاده روی که باید در دو مرحله انجام گیرد مرحله اول 20 دقیقه و هفته ای سه بار و در مراحل بعدی 40 دقیقه . لیکن اگر شخص دارای بیماری باشد اما بیماری وی ارتباطی با بیماری مفاصل یا ماهیچه ها نداشته باشد بهترین ورزش برای وی شنا و دوچرخه سواری است (هر بار 20 دقیقه و هفته ای سه بار). برای اشخاصی با سن بیش از 35 سال توصیه می گردد پیش از تعیین رشته ورزشی نخست تست ورزش انجام دهند تا مشخص گردد بیماری قلب و عروق ندارند که در آن صورت شنا و دوچرخه سواری برای آنان مناسب است و چنانچه از تست ورزش مشخص گردد بیماری قلب و عروق دارند پیاده روی 20 دقیقه و 3 بار در هفته با شدت سبک برای آنان مناسب تر است .