خلاقیت در کودکان
حرف زدن با کودک تحقیقات نشان می دهد نوزادان نسبت به حرف های کودکانه والدین شان واکنش نشان می دهند، یعنی به همان صداهای بلند و بچگانه ای که بزرگ ترها موقع حرف زدن با آنها از خودشان در می آورند. وقتی با نوزادان با لحن کودکانه حرف می زنید ، در واقع دارید با او ارتباط برقرار می کنید و او را تشویق می کنید صداهایی را در پاسخ به شما از خودش درآورد. این کار موجب تقویت مهارت های زبانی او می شود. نازنین مادری 32 ساله است که فرزند دومش 4ماه بیشتر ندارد. او می گوید دختر بزرگ ترم یک سخنران حسابی از کار در آمده و خیلی سلیس و روان صحبت می کند در حالی که تنها 5 سال دارد. من از ابتدای کودکی با او حرف زدن را تمرین کرده ام و حالا نوبت این کوچولوست. وقتی شروع می کند به تولید اصواتی که مقدمه حرف زدن او خواهد بود من با تکرار حروفی مثل ای یا او و آ او را تشویق می کنم تا اصوات را به شیوه صحیح بیاموزد. او الان که 4ماه دارد کم کم دارد با این شیوه ارتباط برقرار می کند و گاهی بعد از من اصوات را تکرار می کند. شما می توانید بعد از تمرین اصوات حرف هایی از این قبیل به نوزادتتان بگویید: چه بچه نازی هستی! یا انگشتاش رو نیگا کن؛ چقدر کوچولو و خوشگلن! همین طور که دارید با لحن کودکان با نوزادتان حرف می زنید ، او را به نزدیک صورت تان نگه دارید و مستقیم به چشم هایش نگاه کنید. در ابتدای تولد ، کودک شما گریه و زاری می کند؛ نخستین تلاش گریه اولین تلاش نوزاد برای ورود به دنیای صداهاست. او با این گریه نشان می دهد که خاج شدن از دنیای رحم و ورود به یک دنیای جدید و غریب، برای او شوکه کننده بوده است. از آن به بعد، او صداها، آهنگ صحبت کردن و همچنین کلمات دیگران را جذب می کند که نهایتاً نحوه صحبت کردن خودش را شکل خواهند داد. یادم می آید با مادر جوانی در مورد حرف زدن با نوزاد صحبت می کردم. او به ارتباط کلامی با فرزندش اعتقادی نداشت و می گفت فکر نمی کنم تا وقتی که به حرف نیفتاده چیزی بفهمد. به همین دلیل او با کودکش زیاد حرف نمی زد و به اصواتی که او تولید می کرد توجهی نمی کرد.باید به این دسته از مادران که فکر می کنند نوزادان چیزی نمی فهمند گفت هرچقدر شما بیشتر تلاش کنید فرزندتان زودتر حرف می زند. صحبت کردن، پیوندی عمیق با شنیدن دارد. با گوش دادن به حرف های دیگران، کودک صدای کلمات و ساختار جملات را یاد می گیرد. حتی گفته می شود درک زبان از زمانی که کودک در رحم مادرش قرار دارد آغاز می شود. همان گونه که کودک به ضربان ثابت قلب مادر عادت کرده است، با صدای او هم وفق پیدا می کند. او تنها چند روز پس از تولد قادر است که صدای شما را در بین صداهای دیگران، تشخیص دهد. نوزاد گریه، اولین مدل ارتباطی است که کودک شما مورد استفاده قرار می دهد. گریه تند و با صدای بلند می تواند به این معنا باشد که او گرسنه است و گریه آرام و منقطع می تواند نشانه آن باشد که پوشک او نیاز به تعویض دارد. با افزایش سن، او می تواند صداهای ساده دیگری شبیه به خنده های ریز، آه و... را تولید کند که در نتیجه یک مجموعه کوچک از صداهای متنوع را در اختیار خواهد داشت. برخی از زبان شناسان بر این باورند که کودکان در 4 هفتگی قادرند کلمات با سیلاب های یکسان، مانند ما و با را تشخیص دهند.
والدین نقش بسیار مهمی در آمادگی بدنی و تشویق بچهها به فعالیت بدنی ایفا میكنند. معمولاً آنها بزرگترین الگو و سرمشق فرزندانشان هستند و از آنجا كه بچهها از طریق نمونه و مثال مسائل را بهتر درك میكنند، والدین باید الگوهای مناسبی برای فرزندانشان باشند. تحقیقات نشان میدهد شركت كردن والدین در فعالیتهای بدنی میتواند سبب افزایش حضور فرزندانشان در این فعالیتها شود. والدین میتوانند از طریق دستورالعملهای زیر الگوهای مطلوبی برای فرزندانشان باشند: نقش والدین در ورزش كودكان فعالیت بدنی منظم میتواند سبب حفظ سلامتی شود، اعتماد به نفس را افزایش دهد و تصور مثبت و مناسبی نسبت به خویشتن در فرد ایجاد كند. با توجه به روند رو به رشد چاقی در دانشآموزان و عواقب و مشكلات ناشی از آن از جمله بیماریهای قلبی – عروقی، مشكلات اسكلتی – عضلانی، دیابت و … لازم است مربیان و والدین توجه ویژهای به فعالیت كودكان و نوجوانان داشته باشند تا نسل آینده ما در این زمینه با بحران مواجه نشود. تشویق دانشآموزان به ورزش در دوران تحصیل میتواند عادتهای مناسبی در آنها ایجاد و سلامتی آنان را در طول دوران زندگی تضمین كند. .راهكارهای مؤثر والدین نقش بسیار مهمی در آمادگی بدنی و تشویق بچهها به فعالیت بدنی ایفا میكنند. معمولاً آنها بزرگترین الگو و سرمشق فرزندانشان هستند و از آنجا كه بچهها از طریق نمونه و مثال مسائل را بهتر درك میكنند، والدین باید الگوهای مناسبی برای فرزندانشان باشند. تحقیقات نشان میدهد شركت كردن والدین در فعالیتهای بدنی میتواند سبب افزایش حضور فرزندانشان در این فعالیتها شود. والدین میتوانند از طریق دستورالعملهای زیر الگوهای مطلوبی برای فرزندانشان باشند: -شركت منظم و مستمر در فعالیتهای بدنی. -اختیار دادن به فرزندانشان برای انتخاب ورزشی كه به آن علاقهمندند. -كمك به درك تفاوتهای فرم بدن و میزان توانایی. -تقویت فاكتورهای اجتماعی در كنار فاكتورهای جسمانی. -كمك به فرزندانشان جهت توسعه مهارتها و استراتژیها در تطبیق با محیطهای گوناگون برای انجام فعالیت بدنی. -درگیر كردن فرزندانشان در فعالیتهای درون منزل از قبیل كار در باغچه، شستن ماشین یا تمیز كردن خانه. -پیادهروی در مسافتهای كوتاه به جای استفاده از ماشین. -تشویق فرزندان به پیادهرویهای منظم در اطراف خانه. -محدود كردن زمان تماشای تلویزیون و سایر كارهای بیتحرك از قبیل بازیهای كامپیوتری به كمتر از ۲ ساعت در روز. زمان تماشای تلویزیون را به برنامههایی كه همه اعضای خانواده تمایل به تماشای آن دارند، محدود و با پایان برنامه، تلویزیون را خاموش كنید. از همین حالا شروع كنید عادات مناسب بهتر است كه زودتر شروع شوند. بچههای كوچك به صورت طبیعی فعالاند. بنابراین بر روی استعداد و علاقه آنها برای فعالیت بیشتر كار كنید. این پیشنهادات نیز میتوانند شما را یاری دهند: هر زمان كه ممكن است خواسته فرزندتان در ارتباط با فعالیت جسمانی را برآورده كنید. برای مثال، هر زمان كه خواستند برای بازی، به خصوص بازیهای توپی همراهیشان كنید. به بچههای خود چگونگی انجام دادن مهارتهای پایه ورزشی از قبیل پرتاب توپ، لیلی و پرش را آموزش دهید. تحقیقات نشان دادهاند بچههایی كه از نظر مهارتهای پایه ضعیف هستند، از انجام فعالیتهای ورزشی سرباز میزنند. بچههای خود را به زمین بازی محل خود ببرید. خودتان را نیز درگیر كنید. تاب و سرسره گزینههای مفرحی هستند و احتمالاً سبب میشوند شما زمان طولانیتری را با فرزندتان به بازی بپردازید، چون خودتان نیز از آن لذت میبرید. رشتههای ورزشی مختلفی را متناسب با سن بچهها انتخاب كنید. بسیاری از فعالیتها برای كودكان نوپا و تازه راهافتاده مناسبترند. از قبیل ژیمناستیك و فوتبال. اطمینان حاصل كنید برخی از فعالیتها باعث فعالیت جسمانی نیز میشوند. برای مثال شما میتوانید با فرزندانتان به منظور خرید، پیادهروی كنید. تجربه فعالیتهای متنوع بچههای خود را در معرض انواع گوناگون فعالیتها و رشتههای ورزشی قرار دهید. ممكن است علاقه یا استعداد آنها را برای حداقل یك رشته ورزشی (یا حتی بیشتر از یك رشته) كشف كنید. رشتههای گوناگون شامل فعالیتهایی است كه توازن و نرمی و روانی حركت را از قبیل ایروبیك و ژیمناستیك درگیر میكنند یا رشتههایی كه نیاز به هماهنگی دست و چشم دارند (مانند كریكت و فوتبال) یا آنهایی كه به توان عضلانی نیاز دارند (مانند دوومیدانی). با مربی ورزش فرزندتان مشورت كنید. آنها ممكن است علاقه یا استعداد خاصی در بچه شما پیدا كرده باشند كه میتواند به شما در توسعه آن استعداد كمك كند. فرزندتان را حمایت كنید برخی بچهها از رشتههای ورزشی سازمانیافته مانند بسكتبال و فوتبال لذت میبرند. داشتن حس و روحیه ورزشی یكی از آسانترین راههای ادامه فعالیت تا بزرگسالی است. راههایی كه از طریق آن میتوانید علایق ورزشی فرزندتان را تقویت كنید، عبارتند از: -كمك به آنان برای تمرین مهارتهای ورزشی -شركت در مسابقات به اندازه توان شما -قدردانی از تلاش آنها، چه برنده شوند، چه بازنده -در صورت امكان فرزندانتان را به تماشای مسابقات حرفهای ببرید. با این كار، آنها میتوانند از قهرمانان رشته مورد علاقهشان الگوی مناسبی بگیرند. فعالیتهای بدنی در زمستان فعال بودن در روزهای آفتابی ساده است، اما اكثر افراد تمایل دارند در طول زمستان در خانههایشان بمانند. موارد زیر برای فعال ماندن در ماههای سرد نیز پیشنهاد میشوند: با پیادهروی در فصل سرما به فرزندتان فرصت دهید تا مشاهده كنند وقتی هوا آفتابی نیست، طبیعت به چه شكلی درمیآید. برای مثال، ساحل دریا در زمستان قطعاً ارزش دیدن دارد. برفبازی در فصلهای سرد بسیار مفرح است. چكمه، بارانی و دستكش خود را بپوشید و با بچههای خود برای بازی بیرون بروید. بسیاری از فعالیتهای جسمانی از قبیل شنا، ترامپولین، تنیس روی میز و كریكت میتوانند در فضاهای سرپوشیده نیز انجام شوند. گزینههای مناسب در اطراف منزلتان را بیابید. برخی رشتههای ورزشی از قبیل اسكی نیز برای این فصول طراحی شدهاند. مواردی كه والدین باید به خاطر بسپارند: از نظر انجام فعالیت بدنی الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید. فعالیتهای بدنی تفریحی را در قالب برنامههای خانوادگی بگنجانید. به عنوان مثال بادبادك هوا كردن و … فرزندتان را با رشتههای ورزشی متنوعی كه امكان انجام آنها برایتان وجود دارد، آشنا كنید. نسلی آماده نگرش و برخورد مثبت به فعالیت و آمادگی بدنی باید در سالهای اولیه زندگی كودكان وجود داشته باشد و ضروری است از نظریات و دیدگاههای جدید و ارزشمند در این زمینه استفاده شود. با ارتقای سطح آمادگی بدنی فرزندانمان میتوانیم كمك به ایجاد نسلی از كودكان كنیم كه میتوانند از فواید فعالیت و تمرینهای بدنی منظم سود ببرند.